sözaltı günlük
| sözaltı1,564,641 | 1294 | 6685
əjdahalar googlla
ritamita
timidus
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
O qədər Çox musiqi planlarım var ki, sözlük. O dərəcə ki, azərbaycan musiqisini globala belə çıxarda biləcək planlar. Əksiklər isə maddi və mənəvi dəstəklərdi. Heç kəsdən bir şey istəyə bilmirəm. istəmirəm. Üzüm gəlmir. Əlimdə olanlarla yetinməyə çalışıram. lakin o da çətindi e bilirsən? Bir komputer bir də içində olan bir neçə musiqi proqramlarından başqa əlimdə heç nə yoxdu. Onlarla da hara qədər bilmirəm. Güman edirəm ki, bir gün yetərsizliklərdən dolayı bu işdən soyumaram. Çünki bu mənim ən sevdiyim, saatlarımı versəm belə sıxılmadığım və ən əsası ən yaxşı bacardığım işdir axı.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
bu dəqiqə rahat-rahat yerində uzanıb dərslərin açılmasını gözləyən bütün tələbələrə demək istəyirəm ki, ürəyiniz istəyən kimi yaxşı iş tapacağınız xülyasına qapılmayın. mən də sizin kimi xam idim. özümə, bilik və bacarıqlarıma (istər ixtisas, istər qeyri-ixtisas) o qədər güvənirdim ki, birinci kursda yekə-yekə deyirdim, mən heç üçüncü kursda təcrübəçiliyə baxan deyiləm, iş tapacam. təbii ki, qurban olduğum kainat pandemiyanın qədəmləri ilə mənim ağzımdan elə vurub yerimə oturtdu ki, hələ də özümə gələ bilməmişəm. bütün arxasınca qaçdığım tədbirlər, iş və təcrübə imkanları, tələbəlik illərim, hamısı puç oldu, getdi.
yenə də pandemiya yoxmuş kimi fikrimizdə tutsaq, sizin güvəndiyiniz o kitabları da oxuduq, ortalamamızı yüksək də tutduq, həm yerli, həm beynəlxalq müsabiqələrə də getdik, yerimizdə durarıq? yoo, online kurslardan sertifikatlar da aldıq, təcrübəçi də olduq (yerli və xarici şirkətlərdə, ödənişsiz və ödənişli). bəs axırda nə oldu deyim? universitet bitib hələ də iş axtarırıq. sizcə, niyə?
cavabı bəsitdir. indi nəinki azərbaycanda, bütün dünyada day-day institutu networking deyə bir bəla ilə əvəz olunub. o bəla ki, sırtıq, öz xeyrini güdən, heç nədən başı çıxmayan extrovertlər həmişə sizdən bir addım qabaqda olacaq. çünki sizin etik hesab etmədiyiniz, özünüzə yaraşdırmadığınız hər cür girişmələri onlar edəcək. hətta deyək ki, heç sırtıq deyillər, normal amma extrovert insandırlar. heç nə etməsələr belə siz saytları ələk-vələk edəndə onlar heç ictimai şəkildə paylaşılmamış bir vakansiyanın qalibi olacaqlar.
networking sizə şirin və saf bir sistem kimi gəlməsin. məsələn, bu gün köhnə iş yerimdəki əməkdaşdan öyrənmişəm ki, mırta cv atıb adını belə unutduğum yer onunla əlaqə saxlayıb recommendation istəyib. biz bilmədən qapılar arxasında nələr dönür, nələr.
nəysə, dünən bir intervyudan çıxmışam, bu gün də yenə bir intervyum var, qabaqda yenə intervyularım olacaq. artıq intervyulara girməkdən bezara gəlmişəm. o həddə çatmışam ki, hazırlaşmağa da həvəsim yoxdur. niyə olsun ki? hər dəfə eyni stressi yaşamaqdan yorulmuşam. hər şirkətin də işə götürmə prosesi ən yaxşı halda üç intervyu ehtiva edir. bu da o deməkdir ki, üç dəfə eyni qurumun fərqli işçilərinə özünüzü satmağa çalışacaqsınız.
qısası, mənim kimi lox olmayın, ağlınız olsun, gedin sizdən böyük tələbələrlə, müəllimlərinizlə, universitetinizdəki təşkilatların üzvləri ilə aranızı yaxşı saxlayın. sizin gələcəyinizə gedən yolun ən azı üçdə biri onların əlinin altından keçəcək. heç vaxt qürurlu davranmayın və utanmayın. mən keçən yaz göydə tutacağım işi sırf magistr təhsilini təcrübə yığandan sonra xaricdə düşünürəm dediyimə görə itirdim. dilimi qarnıma soxsaydım, indi həyatımdakı problemlərdən ən azı üçü həll olacaqdı. başımın üstündə duran biri əvvəldən mənə "ay gic, o cür şeyləri müsahibədə deməzlər, ay qanmaz" desəydi, sözsüz, elə boşboğazlıq etməzdim.
ailəmdən başqa hamı elə bilir ki, hələ də işləyirəm. hamıya deyirəm ki, intern-əm deyə mənə evdən işləməyi tapşırıblar. artıq insanların boş-boş suallarına cavab vermək istəmirəm və müsahibələrdə kifayət qədər alçaldıldığım üçün tanışlarımın da mənə yuxarıdan aşağı baxmasına şahid olmaq istəmirəm.
edit: iş tapdım.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
bu günü də yola verdik. əvvəllər günü-günə satırdım. sonra həftə, indi də ayları sayıram. Qorxuram illərə keçməsin. indi Yaşadığım bir pox olmasa da, yaşlanmaqdan qorxuram sözlük, yaşlanmaqdan. Sevdiklərimi itirməkdən. 20 il sonra gecə təsadüfən bu günlər ağlıma gəlib ağlamaqdan, durub siqaret yandırmaqdan başqa çarəmin olmamasınnan qorxuram, sözlük. Qorxuram, həm də çox. Zaman niyə belə tez keçir?
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
/timidus- 2013
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
hər şey çox normalmış kimi görünür amma elə deyil qətiyyən. hər şey olmasa belə çox şey absurddür. başqasının həyatına nə qədər burun soxarlar, nə qədər aşağılamağa çalışarlar nə qədər insanda qanından canından olsa belə nifrət hissi oyadarlar axı. adam oturub keyfində damağında öz səhvlərini, etdiklərini görmür dünyanın o biri başından həyatımı barmaqlayır aq. hələ azmış kimi naz da eliyir. adamlar burda ondan narahat olanda kefi istəyəndə cavablayır heç cavablamır da ancaq işi düşəndə yazır baxır. məsələ qardaşımdır sözlük. çevrəmdə n qədər özündən yaşca böyük də kiçik də qardaşı bacısı olanlar var. yaxşı da uşaq vaxtı edilən umbaylıqları, şıltaqlıqları başa düşərik. yaşlı başlı adam olmuşuq millət günü-gündən bir birinin qədrini bilir mən günü-gündən uzağımda olsa belə buna nifrət edirəm
məni ən çox incidən valideynlərimin hər dəfə onun tərəfini tutmasıdı. uşaqlığımdan bəri belədi. biyerdən sonra gözlərinə girmək çabasından əl çəkdim. mən buyam səhvlərimlə, düzlərimlə hər hərəkətimlə özüməm istəyirsiniz qəbul edin istəmərsiniz ömrünüzün sonuna qədər ilk oğlunuzun tərəfini tutub onu tərifləyərsiniz. heç kəsə yaşamasını diləmədiyim hissdir valideynlərin üstün tutma hissi, fərq qoyma hissi. elə düşüncələr gələndə həmişə ağlımdan rədd eləməyə çalışmışam. amma hara qədər? hər halda belə bir şey olmasa mən də hiss etməzdim.
illərdi əl çəkmirlər həmişəki adətlərindən.
sadəcə heyfslənirəm, sözlük. bəlkə bir neçə il sonra arada heç əlaqəmiz olmayacaq. hərə öz yolunda bir-birindən xəbərsiz. bəlkə də tam əksi hər şey ummadığımız zamanda düzələr.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
bu yazımı ona xitabən yazmaq istəyirəm. icazə verirsənsə əgər.
Bunları yazmaq istəyirəm çünki unuduram. Səni, bizi, bizə aid nə varsa yavaş yavaş çıxır yadımdan. Bu biraz da mənim seçdiyim birşeydir. Amma bəzi şeylər var ki unutsam da hardasa yazılı qalmasını istəyirəm. Çünki sən də mənim kimi, unudursan. Bəlkə məndən biraz yavaş amma bu qaçınılmazdır. Yeddi il keçib o günlərdən bu yazıları yalnız yaşadığım şəhərdə səndən minlərlə kilometr uzaqda, bir kafedən yazıram. Xatırlayıram parça parça.
Səninlə durmadan yeriyirdik, prospektən üzü yuxarı. Bir şeylər danışırdın amma mən dinləmirdim. Dinləmirdim çünki olacaqları təxmin edəbilirdim. Bəlkə də qayıtsam keçmişə indi o prospektən üzü aşağı geriyə baxmadan qaçardım.
Bilirdim çünki əgər sən məni sevsəydin belə mən sənin qəlbində israildə yaşayan bir müsəlman kimi yaşamağa məhkum olacaqdım. Eynilə Gökhan abinin dediyi kimi.
Belə də oldu. Bizim niyə ayrıldığımızı heç vaxt anlaya bilmirdim. Sən bunun sevgisi bitən bir adamın tərk edib getməsi kimi analiz etdin sonda. Özünü buna inandırmağı unutmaq üçün daha rahatladıcı hesab etdin. Mən də səsimi çıxarmadım. Olsun dedim. Amma çox düşündüm hər şey harada başladı deyə. Babamın öldüyü gecə yuxudan ani oyanmağımda başladı hər şey. Hər insanın həyatında bütün hadisələrinin başladığı bir nöqtə olur mənimki də o an imiş. Nəysə bu mövzunu bağlamaq istəyirəm.
Sonra səninlə ortaq bir dostumuzun doğum günündə sarılmışdıq. Sənin gözlərində başqa bir sevinc var idi. O an bütün dünyada olmaq istədiyin tək yer orası imiş kimi. Bilirsən, indi mən də o olmaq istədiyim yerdəyəm. Xəyal etdiyim kimi yaşayıram. Bağışla o xəyalın içində olmadığın üçün. Bağışla, səni xatırlamağa çalışırdığım üçün.
Uzun yolda avtobusla gedirdik. Mən başımı çiyninə qoyub yatmaq istəyirdim biraz. Sən əllərimi tutaraq mənimlə danışmaq istəmirsən deyə yatırsan deyirdin. Mən isə özümü artıq yuxuya keçmiş kimi aparıb, o anın bir daha təkrar olmayacağının fərqində olaraq dadını çıxarmağa çalışırdım. indi düşünürəm də gedəcəyimin fərqində olmuşammış həmişə. Sadəcə zamanını bilməmişəm. Orada yenidən soruşmuşdun cavabını almayacağını bilərək "niyə?" deyə. Gözlərinə baxmışdım, məğlub olmamaq üçün.
Ani olaraq gözlərin dolardı hərdən. Gözlərin o qədər böyük idi ki, gözlərin dolarkən gözyaşlarının göz bəbəklərində dalğalanan dəniz olduğunu düşünürdüm. Parça-parça unutduğum üçün səni, gözlərinin rəngi yadımda deyil artıq. Bəzən unutduğum parçalarının yerinə öz parçalarımı qoyuram. Gözlərinin rəngi qəhvəyidir daha.
Sonra sən əməliyyat olacağın gecə, səhərə qədər pəncərənin önündə keşik çəkmişdim. Fevral ayı idi və cəmi üç ədəd siqaretim qalmışdı. Səni itirməkdən elə qorxmuşdum ki. Oradan bir adım belə kənara çəkilmək istəməmişdim. Sən isə narkozdan ayıldıqdan sonra ilk məni gördüyündə təəccüblənmədin belə. Bilirdin nə olursa olsun gələcəyimi. Səndən çox sonra bir qəza keçirmişdim. Əməliyyatdan ayıldıqdan sonra özümə baxdım güzgüdə. ilk ağlıma gələn, narkozdan sonra insanın rənginin ağarması, gözlərinin şişməsi qısası xoş olmayan görüntüdə olması oldu və düşündüm ki sən o zamanlar belə necə o qədər gözəl ola bilmişdin?
Çox şey öyrətmisən mənə. Bir zamanlar həyatımda olmaqla, həyatımın sonraki dönəmində olmaq istədiyim adama çevrilmək üçün gərəkli bir çox şeyi sən öyrətmisən. Səndən sonra həyatıma daxil olmaq istəyənlər oldu, sənə olan hisslərimə aşiq olan qadınlar. Bunun olacağını sən demişdin öncədən mənə. Bəlkə ona görədir tələyə düşməməyim. Qadınlar qəribədir. Sənə olan sevgimi öyrənib, qəlbimə girərək səni ordan söküb atmaq istəyirlər. Son dəfə danışdığımız gün sənə inadla sənin haqqında soruşan o qız haqqında danışmışdım. Sən isə titrək səslə "anlatma, anlamazlar" demişdin. O an başa düşdüm sənin də məni anlatdığını. Anlamadıqlarını.
Qəribə təsadüflər yaxınlaşdırmışdı bizi. Səkkiz il öncə, o gün 99 ehtimal var idi tanış olmamağımız üçün. Amma o son bir ehtimal oldu. Xatırlayıram bir dəfə sarıldığımızda ürəyimdən öpmüşdün. Sonra mənə; "sənin həyatında da mənim həyatımda da oxşar olan nadir şeylərdən biri odur ki, ikimizində tanış olmadan öncəki bir ili çox xoşbəxt keçmibmiş. Sanki bir-birimiz üçün özümüzü yetişdirmişik " demişdin. O elə deyilmiş. Ayrılıqda çox gözəl idik, birlikdəykən ölümcül.
Sonra dostlarla bir masada oturmuşduq. Hərkəs gülüb əylənərkən, sən əlimi heç buraxmamışdın. Sənə olan hisslərim o qədər qəribədir ki, səni parça parça unutsam belə ilk gündən bu günə qədər adını qoya bilmədiyimiz bu hissi unuda bilməyəcəm. Bəlkə gün gələcək adını, varlığını belə unudaram amma bu sehr həmişə mənimlə qalacaq.
Amma bu qədər məsum olmadığın həqiqətini də ört-bas edə bilmirəm bu yaşananlarla. Nəysə bunun da üstəsindən gələrik. indi başqa bir ölkədə yaşayıram. bir otaqlı kiçik bir mənzilim var. Bir boşqab, bir çəngəl, bir bardağım olduğu üçün daha qablar yığılmır üst-üstə. iki məqalə, bir kitab üzərində işləyirəm. Üzümüzə gələn qış bəlkə evimi dəyişdim. Sən isə oradasan, qoyub getdiyim Bakıda və nişanlısan. başqa biri ilə.
09.06.2024 - evlisən və övladın belə var bəlkə də. Mən isə hələ də toparlana bilmirem. Səni düşünmürəm belə. Ağlıma gəlmirsən. Amma işlər heç yolunda getməyəndə ve ya tam yolunda getdiyi bir anda səndən başqa bölüşəcəyim kimsəmin olmaması və üstəlik sənin də olmaman necə deyim, hər kəsdən utanıb da dilimə gətirə bilmədiyim bir günah kimidir. Kaş ki bu həyat yenə gəlib bura çatsaydı bir şəkildə amma sən də olsaydın. Niyə səndən sonra olanlar bu qədər rahatlıqla silinib gedir də sən silinmirsən? Bilirsən bu gün çox məyus olduğum bir şey yaşadım. Düzdür artıq aramızda minlərlə kilometr yoxdur amma çox daha uzağıq səninlə. Və bunu yazdığım üçün çox utanıram, o qədər tək və məyus idim ki, iş yerinin önünə sürdüm maşını. Bazar günü olduğu və orda olmayacağını bilə-bilə. Hətta evli olduğunu bilə-bilə. Bəlkə də hər gün gəldiyin yerdə sənin auranı axtarmaq istədim. Bilmirəm. Onu bilirəm ki çox utanc verici bir vəziyyətdədir qəlbim. Bir şey var ki kimsə bilmədiyi üçün ancaq özüm özümdən utanıram. Nə sənin bir xəbərin var nə özgəsinin.
Hər nəysə bağışla amma çox çətindir.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Bütün bunlar gecələr yatmağa imkan vermir, gündüzlər yeriməyə qoymur. Özümü heç sevə bilmirəm, özümün həmişə açıqlarını görürəm. Acınacaqlı vəziyyət odur ki, özümə nifrət etdiyim üçün "yaxşı olub" deyərkən, nəyisə düzəltməyə çalışmıram, çün onsuz da bacarıqsızın təkiyəm. Çox qorxuram.
üzv ol