bugün wiki təsadüfi son
sözaltı sözlük
məsləhət postlar mesaj Profil

...

ata

| sosial
152,592 | 220 | 1420

əjdahalar  googlla
ataya demək istənilənlər - sözaltı günlük - sözaltı etiraf - mustafa kemal atatürk - acı uşaqlıq xatirələri - türklərin sevilməyən cəhətləri - sözaltı sözlük - həyatın nə qədər cındır olduğunun anlaşıldığı anlar - güldürən hadisələr
« / 15 »


    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    101. arada məndən böyük olduğuna şübhə ilə yanaşdığım adam.
    səhərin gözü açılmamış anamı otuzdurub yanında qarabağın dünənki oyunu haqqında danışırdı bütün təfsilatı ilə. anamın da çox güclü başı çıxır axı.. arada "həə"-dən, "hm"-dan atıb qulaq asdığını bildirirdi, vəssalam.
    hələ 3-4 ay əvvəl özünə təzə telefon almışdı, alan kimi gətirdi verdi ki, bunun oyunu olmur? al buna oyun yüklə..
    bəzən də elə bilirəm atama oyuncaq maşın alıb versəm, xalçanın üstündə oturub "vığn-vığn" deyə-deyə sürəcək..
    eh,
    (youtube: )

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    102. Sözlüyə ilk gələndə ata başlığına yazacağımı düşünürdüm, yaxşı ki yazmamışam. Sözlük əhli də bilir atama necə nifrət etdiyimi.

    Ata, balaca olanda hər uşaq kimi mən də sənin qəhrəman olduğunu düşünürdüm. Gör necə yaxşı atam var deyirdim. Balaca olanda atamla qardaşım dalaşırdı, ürəyimdə deyirdim ki " atamızın üstünə niyə qışqırır ki, qardaşım çıx pisdi, nə olursa olsun mən atamla heç vaxt dalaşmayacam ". Hətta buna görə qardaşımı sevmirdim.

    illər keçdi, böyüdüm. Artıq əvvəlki uşaq deyildim, atamın çox zor insan olduğuna inanmırdım, çünki elə davranmırdı. Ən adi şeydə əsəbiləşirdi, nəyisə səhv edəndə izah etmək yerinə elə hey danlayırdı. Atama qarşı sevgim ölmüşdü, ancaq yenə də atamdı, heç nə olmaz deyirdim.

    Artıq ərgənliyə girmişdim, ən adi şeyə görə əsəbi olurdum, klassik ərgən şeyləri, bilirsiz. Həmin dönəmdə atam da əməliyyat olundu. Bunun təsiri ilə çox əsəbi, səbrsiz olmuşdu. sözlərimiz üst-üstə gəlməyəndə qırğın düşürdü artıq. Vəziyyət çox pisləşmişdi, bir dəfə anama " onu ata kimi görmürəm, sıradan bir insandı mənim üçün " demişdim. Anam təbii ki pis olmuşdu, amma mənə də haqlılıq payı verirdi. Bir dəfə 1-2 ay müddətində salam-sağolu kəsmişdik eyni evdə qala-qala.

    Hardasa 3 həftə filan qabaq nəsə bir şeyi səhv etdim, qışqırmaq əvəzinə izah elədi, gülümsədi. Bilmədim nə edim, səssizlik çökdü, mən də gülümsədim və otaqdan çıxdım. Bütün gün düşündüm bu haqda, görəsən nolub filan. Uzun müddətdir belə bir şey ilə rastlaşmırdım nə də olsa...
    bir müddət keçib və qəribə bir şəkildə heç bir söz-söhbət olmur, artıq deyib-gülə bilirik, hətta bəzən birlikdə vaxt keçiririk. Xoşbəxtəm.
    Lakin keçmişə görə heç vaxt üzr istəməyəcəm, bilirəm, sən də istəməyəcəksən. Olsun, əsas odu həmişə belə olaq. Əvvəllər zarafatlarının göt kimi olduğunu düşünürdüm, amma bəzən gözəl zarafatlar edə bilirmişsən ( yenə də göt kimi olduğu gerçəyini dəyişmir, sevinmə pezevenk ). Ümid edirəm qardaşım da fikrini dəyişməyə çalışar bu entrydən sonra.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    103. Heç vaxt xitab şəklində ağzımdan çıxmamış söz.müasir dünyamızda görürəm ki,boşanmış ailələrin uşaqları həddən artıq çoxdur.burdan özüm daxil bütün kişilərə səslənirəm,əgər evlənib ailə saxlaya bilməyəcksinizsə,qadınınızı və uşaqlarınızı idarə edə bilməyəcəksinizsə və ailənizi dağıdacaqsınızsa heç evlənməmək daha yaxşı olar.onsuzda qızların indiki dövrdə rahatca boşanması,aliment və mülk bölgüsünün qadından yana olması onları daha da cəsarətləndirir.azad qadın deyə deyə artıq boşanmış azad qadınların böyütdüyü çox qorxunc bir nəsil gəlir qabaqdan.çünki ata olmayan evdə və ya atanın heç bir rol oynamadığı evdə uşaqlar ata rolunu ailədə hiss etmədən böyüyürlər ki,bu da istər istəməz psixoloji travmalı uşaqlar və cəmiyyətə gətirib çıxaracaq öz növbəsində.özüdə atası gənc rəhmətə gedənlər yox əsas boşanmış ailələrin uşaqları bu cür olurlar.sadəcə ananın verdiyi tərbiyə uşaq üçün kifayət deyil.anaın sevgisi atanın verdiyi güvən və güc hissi ilə birləşməlidi əks halda ancaq ana sevgisi və ya bəzən əksinə diqqət ayıra bilməməsindən əmələ gəlir psxiloji travmalar.axı ailənin nə olduğunu bilməyən və görməyən uşaq gələcəkdə necə ailə qura bilər?bu hisslər ki,ona yaddır.əsas da oğlan uşağı atasızdırsa o ailə quranda öz uşağı ona ata deyəndə və yoldaşı ilə necə davranmalı,nə etməli olduğunu bilmir,görmədiyin bilmədiyin şeyi necə edə bilərsən axı? Ailə qurarkən ata və ya ana olarkən min yox otuz min dəfə düşünün.

    6 əjdaha!

    21.10.2020 13:11, qocababa

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    104. Yalnız adam..
    1 aydan bir az çoxdur, #9931 entryni oxuyub ağlamışdım, atamı çox ifadə edirdi, yalnız adam.

    Bu gün tam 1 ay olacaq ki yoxsan. Tanımağa, sevməyə gecikdiyim, son dəfə üzünü görə bilmədiyim, səsini ancaq bir neçə saniyəlik öskürəkdən boğulmaqla eşitdiyim adam. Doğulandan yanımda olub, amma tanımamışam atamı. Etdiyi hər şeyin səbəbini təzəcə çözmüşdüm. Təzə öyrənmişdim sevməyi, heç sevə bilmədim. Qucaqlaya bilmədim atamı doyunca. Heç doymayınca da. Qucaqlaya bilmədim. Tək doğulan, tək yaşayan, tək ölən adam. Tək ölməsi çox ağrıdır məni. O qədər əziyyətlər içində, niyə başqa bir ölüm yazılmamışdı axı ona, bir son söz deməyə fürsəti niyə olmadı ki.. Tənha adam. Heç bir dəfə normal qucaqlaşdığımız yadıma gəlmir, saçıma heç sığal çəkmədin, həmişə küskün idim sanki, bütün əskikliklərimin səbəbini ona bağlayırdım. Naşükür olmuşam. Orada olmağın belə bəs imiş. Bir "necəsən" sualın belə sığal imiş elə.. bilməmişəm. Sənin başına sığal çəkən olmamışdı axı, necəsən deyənin belə olmamışdı, bütün sıxıntıların, tənhalığınla yenə də dünyanın ən güclü adamı sən idin. Niyə getdin axı. Qəbul edə bilmirəm. Elə bilirəm gələcək. Son dəfə iki kəlmə mesajın qalıb "yuxum gəlir, yatıram, sağ olun" oyanmadın axı?! Nə çox yorulmuşdun..

    Özün də inanmırdın. Özünü heç düşünməyən adam. Şikayət etməyən adam. Səssiz adam. Hər gecə istəyirəm yuxuma gələsən, gəlmirsən. Hamı görür yuxuda mən görmürəm səni. Çox darıxıram axı..

    Heç vaxt heç kimə əziyyət verməyən adam. Gedəndə də heç kimi incitmədən, özü də elə vaxtda getdin ki sanki ətrafda baş verənlərdən çox da üzülməyək deyə. Barı bunda bizi yox özünü düşünərdin. Heç cürə ağlım almır ki yoxsan.

    Hər şeyi anlayıram, hər şeyi qəbul edirəm, təsəllisi olmayan mən hamıya təsəlli verirəm, sanki güclüyəm. içimdən yıxılıram axı. içimdəki balaca qızı təzəcə böyüdürdüm, o da atasız qaldı.

    O qədər ağrıdır ki, hamı ordadı sən yoxsan, səninlə şəklimizi axtarırdım, yoxdu, bircə dənədi, sağalıb gələcəkdin, çəkdirəcəkdik. Evdə itirməyim sən gələndə tapasan deyə pəncərənin qabağında qoyduğun şuruplar elə ordadı, gələndə tapasan deyə götürmürəm.

    Atasız qalmaq çox ağrıtmır da, bunu eqoistlik hesab edirəm, kaş ki çəkdiyin əziyyətlərin bir az da bəhrəsini görüb elə ölsəydin. Son ad günündə şeir paylaşmışdın:

    Mənə yüz il ömür arzulamayın,
    Payız yarpağıtək qovmasın külək,
    Gözlərim görsə də, ayağım, əlim,
    Əsalıq olanda dayansın ürək.

    Mənə "Yüz il yaşa!" deməsin dostlar,
    Gülüşüm, yerişim, səsim itməsin.
    Məndən cavan olan, gümrah olanlar,
    Çiynimdə dünyadan köçüb getməsin.

    Mənə yüz il ömür arzulamayın,
    Bu qədər yaşayan hansı çiçəkdir?
    Sən yaşda qalmırsa tay-tuşun, tayın,
    Qurdla qiyamətə qalmaq deməkdir.

    Mənə elə ömür arzulayın ki,
    Ölüncə ümmantək çağlaya bilim.
    Qapı-pəncərəni öz evimdəki
    Özüm aça bilim, bağlaya bilim.

    Sağlıqlar deyəndə hərdən şənimə,
    Nə özüm kövrəlim, nə sizə gülüm.
    Tanrıdan bir ömür diləyin mənə,
    Hər vaxt sevə bilim, sevilə bilim.

    Taleyim sevgiylə baxsın üzümə;
    Görsün yad payına şərik deyiləm.
    Gərək olmayanda özüm-özümə,
    Deməli, heç kəsə gərək deyiləm,

    Mənə yüz il ömür arzulamayın,
    Ləyaqət, təmiz ad atıb getməsin.
    Dünyaya qalacaq malı dünyanın,
    Karvanım lənətə batıb getməsin!
    Mənə yüz il ömür arzulamayın...

    Yüz il olmasın, amma belə də çox tez oldu axı, ata. Gözlərin uzaqlara baxır bütün şəkillərdə, kaş ki bir az daha yaxın olsaydıq da paylaşsaydıq. O qədər yaxın idik ki əslində, nə gözəl anlayardıq bir birimizi..

    Qardaşım balaca olanda ölümü qəbul edə bilmirdi, deyəndə ki kimsə ölüb daha olmayacaq ağlayırdı. Başqa yerdə yenidən doğulub yaşadıqlarına inanmaq rahatladırdı onu. indi mən də, inanmaq istəyirəm ki haradasa başqa yerdə doğulacaqsan, ümidvaram bu dəfə ruhun rahatlıq içində olacaq. Elə bilirəm çox təmiz, şərəfli və vicdanlı olduğun üçün bu dünya sənə ağır gəlirdi..

    Düz bir aydır bütün kədərim içimdə yığılıb, nə kiməsə danışa bilirəm, yarısının vecinə deyil, yarısı danışsam pis olar, yarısı da gic gic məsləhətlər verər. Haradasa paylaşa bilmirəm, birdən sözlük çıxdı qarşıma, hələ də doğma imişik. Qaydaları unutmuşam, pozduğum olsa düzəldin, entrymə dəyməyin.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    105. ikinci vətən müharibəsində birlikdə döyüşmək şərəfinə layiq olduğum komandirim olan şəxsdir.

    uşaqlıqdan bəri atam mənim kumirim olub, balacalıqdan hərbçi olmaq istəmişəm onun kimi.işi ilə bağlı hər zaman ölümlə üzbəüz olan insan olub, neçə dəfə ölüb bəlkə də. Buna görə uşaq vaxtı atadan aylarla xəbər ala bilməyəndə hər zaman ağlayardım ki, mən niyə atanın yanında deyiləm?
    səkkizinci sinifə çatdım.o dövrdə atam yaralandı, həmin il də hərbi liseyə imtahana girəcəkdim.imtahana girdim, çıxanda telefonuma atamın yaralı olduğu, qospitala gətirildiyini dedilər.
    getdim, ata əməliyyat edildi falan,filan.ata evə çıxan günü mənim hərbi liseyə birinciliklə qəbul olduğum xəbərim gəldi.
    ata mənə bir şey dedi :
    mən səni böyütməmişəm, anan böyüdüb.bu gündən sənə nə ana, nə mən böyüdəcəm.bu gündən səni həyat böyüdəcək, yoldaş kursant!
    həmin gün hönkürtü ilə ağladım, saçım keçəlləndi, səhər liseyə gedəcəm, ilk dəfə evdən uzaq olacam.

    andiçməm günü məni arxada bir yerə çəkdi.bir siqaret yandırdı.mənə dedi ki, burada mənim şəhid xəbərimi alsan nə edərsən?
    mən də dedim ki, bəs sən mənim yanında şəhid olduğumu görsən gələcəkdə nə edərsən, cənab xxx?

    o mənə dedi ki, babasil, mən yüzlərlə oğlumu itirmişəm.

    sonra mən hərbi akademiyaya qəbul oldum,oxudum,gəldim. bu illərdə yenə komandir-kursant münasibəti vardı aramızda.

    müharibədə isə artıq mən də, o da zabit idik.və mən atamın tabeçiliyində döyüşə girmişdim.hamıdan çox məsuliyyət vardı üstümdə.

    atamı neçə dəfə ölümlə qarşılaşdığı an gördüm, mən yaralananda belə atam mənim yanımda idi, atam özü mənə kömək etmədi amma.o qarşıdakı övladlarının qayğısına qalırdı.bir uşaq yıxılanda "ata,ata" qışqırır ha.mən "ata,ata" yox "komandir,qabağa!!!" Deyə qışqırdım.

    indi isə artıq mən də, o da kontuziya almış zabitlərik.və mən artıq xx yaşda tərxisini əlində saxlayan bir zabitəm.

    ata, indi də yanımdasan.nə qədər uzaqda olsan da, leytenant babasil yanındadır!

    sağol mənə verdiyin tərbiyə üçün, cənab xxx!

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    106. Həyatın zövqlərini heçvaxt dadmadığını görüb heyfisləndiyim insan. Uşaqlığı bir sikimə dəymiyib, cavanlıqda elədiyi ən bomba aktivite valideynlərinə kənddə odun qırmaq olub, heçvaxt küçəyə bacaya çıxıb dəcəllik eləmiyib, kənddə guya neyniyəcəydi ki? Onnan sonra da evlənib ancaq iş-ev. ilin 360 gününü səhər işə gedir axşam evə gəlir. 5 günü də ya qrip olur, ya evdə nəsə görülməli iş ona görə evdə qalır. Ən kayf yaşlarında qoca valideynlərinə baxıb, nə bilim bakıya gəlib it kimi işdiyib bizə gün ağlıyıb. indilərdə biraz arada evdə zadda qalır ki day mən uje işdiyirəm neçə vaxtdı arada mənim təkidimlə oturur evdə. Harasa gedib istirahət eləmək marağında olmuyub, ağzına içki, nəşə, burnuna kokain dəymiyib. Mən nəsə dəcəlliy eliyəndə də xətrimə dəymir, deyir kef elə ama poxun çıxadma da oğlanuğ, elə elə ki, pakrivat eliyə bilək. Həmişə istəmişəm pox kimi pulum olsun kişini ukraynanın pozğun barlarına aparım, striptiz şou izlədim, özüm də telefona zəng gəlir bəhanəsiynən 1-2 saatlıq onu tək buraxım. Ama ki xuy da ahahah. Nəysə bayaq oturmuşuq bidənə 1974 istehsalı mahnı atdım
    (youtube: )
    dedim nauşniki tax qulaq as. Qulaq asdı, dedi bla zordu. Götdü başdı kayf elətdirə bilmirəm dedim heçolmasa 5 dəqəliy qulağı kayf eləsin, heçolmasa kayf mahnıların varlığınnan xəbəri olsun, həyatdan kayf verici nəsə görsün. Hələlik gücüm buna çatır, gələn səfər ukraynadan editliyərəm entryni day.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    107. dağdır, dəryadır, sevgidir, güvəndir, etibardır. bəziləri üçün qadağadır, diktatordur, avrokratdır. atalar düşüncə gərəyi, bizi daima qorumaq və sağ qalmağımız üçün çalışan insanlardır. ata sən üşümə deyə üşüyəndir. və bir gün. ya gec, ya tez , ona son dəfə ata deyəcəksiz. qədrini bilin. sevin, sevdirin.

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    108. Guya yazacaqdım ki "hamıda olub məndə olmayan zad" sonra dedim birdən yazmış olaram bu entrini bura. Ona görə də başlığı yoxlayanda qabağıma bu çıxdı

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    109. ümidin də tükənə bildiyini praktiki olaraq mənə öyrədən insan.

    nə olur olsun həmişə gözləntim olub ona qarşı, uşaq vaxtı "bu gün içməyib gələcək" arzum təsadüfən reallaşanda özlüyümdə "mən istədim deyə içmədi" deyərək haqq qazandırıb sevməyə çalışırdım. o qədər istəyirdim ki xoş məqamları olsun, mən də şişirdib edim taa dağ boyda, hər yerdə fəxrlə "atam" deyim. amma olmurdu, qursağımda qalırdı. o qədər möhtac idim ki bir xoş sözünə, rəftarına, ya nə bilim dəxlisiz hər hansı müsbət xüsusiyyətinə. yox idi və özümdən yaratmağa çalışırdım, aramızda nəsə olsun istəyirdim, üzünə baxanda sevinim istəyirdim, heç olmasa evin içində salam-sağ olumuz olsun istəyirdim, amma elə siz bilən kimi, olmadı. indi də yoxdur.
    pulu olan kimi içib gəldi, səhəri gün içməyəndə, kimsə içizdirib ehtimalına sığınıb atamı süddən çıxmış ağ qaşıq elədim, barışdım. anamı incitdi, sözləriylə az qala ağlatdı, kül bu başıma ki, barışdım. hətta tərəddüdə düşdüm bəlkə atamı daha çox sevirəm? deyə. keçdim, heç nə olmaz dedim. tipik azərbaycan kişilərinin ortaq "dəyər"i olan "arvad saxlamaq" məsələsini eşitdim, özümü boğub barışdım. üstünü örtməyə çalışdım, eşitməmişəm, özüm görməmişəm deyə hətta inanmadım. gün gəldi evdə özünü tək bilən vaxt, həmin qadınla danışanda qıraq otaqdan eşitdim, amma bu dəfə əlimdən heç nə gəlmədi. çox təəssüf ki gerçək imiş və bu gerçəkliyi bir topa tikanlı məftil udurmuş kimisindən işgəncəylə həzm elədim. evə adam gələnə qədər cıqqırımı çıxarmadım, bilirdim "a" eləsəm ürəyim gedəcək, özümü boğdum. panik attakını da keçirdim, az qala sudurqasını da. vecinə oldu? götünün qırağına belə almadı. heç vaxt da almayıb zaten, bunu başa düşdüm və bu dəfə barışmadım, barışa bilmədim. yer yox idi çünki, ümidim tamam tükənmişdi.

    danışıram sizə 2018 qışından. evə təzə köçmüşük, yolda 1 işıq yox, mən də dərsdən gec çıxıram, düşürəm qaranlığa və çox qorxuram. lap çox. zəng edirəm ki, ata, bikarsan bilirəm, gəl yolun başındakı mağazadan evə qədər apar məni, təkəm, qorxuram getməyə. orda da azğın kişilər, potensial təcavüzçülər nə qədər desən. avtobusdan düşdüm gözlədim, dedim gələr indi. 2 dəq, 3 dəq, 5 dəq, istədim zəng edəm, konturum yox. yanımdakı kişilərdən birinin telefonuyla yığmaq keçdi ağlımdan, dedim lənət şeytana, bu qədər rahat kimisə gözlədiyimi, onun da gəlmədiyini bilsələr mən sağ çıxmayacam bu gecə. 5 oldu 10, 10 oldu 15. qaranlıq bir yandan, təklik bir yandam, oğraşların baxışı bir yandan, az qalıram qorxudan altıma batıram. gördüm indi bu qızmışlar yavaş-yavaş yaxınlaşır, təzə də köçmüşük yoldan keçənləri tanımıram ki, kömək istəyəm, qoydum üstünə qaçdım evə. gözümün suyunu axıda-axıda. qorxunun gözyaşı deyildi o, ümid qırıqlığının göz yaşı idi. atam belə etməməli idi, gözləmirdim. həyatımın içinə edən də mənim bir zibilə dəyməz adamlara bəslədiyim gözləntilərim olub. yenə elə. bu dəfəsində daha yaxşı hiss edirdim ki, bu vaxta qədər atamdan nə gözləmişəmsə hamısı çox boş idi və ziyanı mənə dəyib. o bu, atamdam 1 çöp də istəməmişəm. onsuz istəmirəm heç nə. yəni əlinin altındakı pultu belə istəməmişəm, ən xırda şeyə qədər, hamısını özüm.

    sözüm də uzandı, amma əsas yeri hələ indi gəlir: işə başlamışam, günümün 14 saatı işə və onunla bağlı şeylərə həsr olunur. yol, səhər dur lənət makyaj, çünki tələb edirlər, axşam gəl sil, həngamə zad. yerdə qalır 10 saatım, o da 5-ini yat, 3-ünə evdə yemək ye, evdəkilərin üzünü gör, 2-si də harasa uçur.. nəysə ki, o gün işdən çıxmışam gecə 11-ə işləmiş, 20 yanvarda taksi tapıb birtəhər gəlmişəm sumqayıta və avtobus işləmir. pulum da az, taksi sifariş eləmədim, dedim anam gəlib götürər gəzə-gəzə gedərik, çox uzaq deyil. sadəcə yolda təkzib olunmaqdam, sataşılmaqdan, ya təcavüz olunub kəsilib zibilliyə atılmaqdan çox qorxuram, başqa heç nə. amma sonra yadıma düşdü ki, bəs anam yorğundu, səhər işə gedəcək, cəhənnəmə olsun 3 il sonra atadan bir şey istəyim, onsuz bikardı, gəlsin məni götürsün. haha, sizcə nə oldu? yeas! dedi gəlmirəm. nəsə üzümə adını qoya bilmədiyim gülüş qondu. onsuz bilirdim belə olacaq gülüşü idi, deyəsən. yoluma məcbur anam gəldi, yanında da xəstə bacım. yaxşı ki bacım gəzmək istəyirmiş, yoxsa vicdan əzabından pərəm-pərəm olacaqdım.
    beləliklə mənim ata deyilən varlıqdan ümidim tam kökündən kəsildi. illərdir yox kimi yaşayıram, bundan belə onsuz da yoxdur. getsin qıraqda arvadlar da saxlasın, pulunu arağa verib içsin, uzun müddətdir heç vecimə olmur. özü üçün yaşasın və bizə dəyməsin. yaxşılığı toxunmur, pisliyi də toxunmasın.
    bütün bunları deyirəm, ammaa varlığı belə adamın rifahını pozur, ciddən. səadətin zədəli olur, xoşbəxtliyin yarımçıq. təməldən bədbəxtsən və düzəltmək sənin əlində deyil. nə edirsən et müütləq mənfisi toxunur sənə, heç nə etməsə belə. başqa nə deyim e, eh. atam budur, mənim əlimdən heç nə gəlmir, ancaq həyatım bu deyil. yaşamalı olduğum həyat bu deyil və hələ ki təmir-tikinti işləriylə məşğuluq.
    müvəqqəti narahatlıq üçün üzr istəyirik!

    Yalnız deyilsən!

    Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

    Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

    110. Adamın əsəbi ilə oynamağı özünə xobbi etmiş və hər zaman duyğu sömürüsü ilə özünü haqlı göstərməyə çalışan varlıq,çox təəssüf olsun ki, insan öz valideynlərini seçə bilmir.

    1 əjdaha!

    06.07.2021 02:08, adsızinsan
« / 15 »



üzv ol
Modalı bağla





...