sözlük yazarlarının özünü sübut etmə istəyi
| sözaltı5,001 | 18 | 91
əjdahalar googlla
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Başlığı açan yazar ilk cümləsində bütün azərbaycana aid edir. insanların çoxunda ola vilər bu xüsusiyyət, onda da başlıq adı yalnış açılıb deməkdir. Yenə də mənə nisbətən mənasız gələn fikir oldu.
Qeyd: yazdıqlarım şəxsi fikrimi ifadə edir və digər yazarın da fikirlərinə hörmətlə yanaşıram. Hər kəsin düşüncəsi fərqlidir və elə də olmalıdır.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
"-Sizin barənizdə “heç nəyi bacarmayıb hər şeyi pisləyənlər” deyirlər...
- Pisləmək deməzdim. Tənqid deyərdim. Bu ikisi arasındakı nüansı görməyi bacarmaq lazımdır. Təəssüf ki, Azərbaycan təfəkküründə tənqid hələ də öz yerini tapa bilməyib, tənqidə qarşı bir senzura var. Sözlükdə isə yazarlar özlərini cəmiyyətin bu təfəkküründən təcrid edib, olmaq istədikləri dünyaya keçərək tənqidlərini edirlər.
Heç nəyi bacarmayanlar hissəsinə gəldikdə, bununla razılaşmazdım. Hətta aramızda necə güclü gənclərin olduqlarını öyrənsələr, təəccüblənərdilər deyərdim. Aramızda gənc tələbələr, magistrlar, doktorantlar və təhsili başa vurub işləyən həkimlər, mühəndislər, vəkillər, ədəbiyyatçılar, ssenaristlər var. Məncə “heç nəyi bacarmayanlar” demək bir az ədalətsiz olardı. Sadəcə anonim olaraq yazdıqları üçün əsl kimlikləri arxa plandadır, yazdıqları sarkastik, yumor dolu tənqidləri ön planda olduğu üçün belə fikir yaranır".
Və bir də insanlar uşaqlıqdan özünü sübut etməyə çalışır. Hələ balaca olanda heçmi ananızın əlindən qaşığı alıb "özüm" yeyəcəm deməmisiniz? Ayaqqabılarınızı özünüz geyinməyə çalışıb, səhv geyinəndə təkidlə yenə özünüz düzəltməyə çalışmamısınız?
insan hələ balacalıqdan özünün təklikdə, müstəqil olaraq varlığını və bacarma gücünün olmasını isbat etməyə çalışır. Bəzən heç kəsə yox, elə özünə. Elə özümüzə isbat etmək istəyirik ki, biz bacararıq. Yəni özünü tanımağa çalışmaq, öz fikir və düşüncələrinin önəmsəndiyini görmək, tərəziyə qoymaq bunlar həqiqətənmi tənqid olunacaq şeylərdir? hətta yaxın çevrəsində qınanan, fikirləri qəribsənən insanlar sosial şəbəkələrdə öz həmfikirlərini tapa bilirlər. Bəli, bəlkə kimsə olduğu mühit üçün "mental dəyərlərə" zidd, soyuq, məsafəli biri kimi qəbul edilir, amma burda bir çoxlarımız tərəfindən fikirləri bəyənilir. Həqiqətənmi biz o insanın fikirlərini bölüşməsini, öz içindəki məninə özünü sübut etməsini qınamalıyıq?
Ümumiyyətlə, özünü kiməsə isbat etməyə çalışan insanların şüuraltında bu isbatı məcburi qılan səbəblər yatır. Nə vaxtsa atasından eşitdiyi "bir işə yaramırsan" , müəlliminin dediyi "səndən heç çoban da olmayacaq" kimi sözlər o insanı özünüsübuta məcbur edir.
-mən sizdən fərqliyəm buna görə bəyənmirsiz.
-siz fikirlərimi anlamırsınız amma baxın mənim entryim bugün 5 fav alıb.
Bu və bu kimi uşaqca özünü ovutmaları da insanlara çox görməyin. Çoxları bunları açıq-açıq özünə deməsə də şüuraltında yatan bu özünütətmin ideyalarıdır. Nəysə belə yenə qatqarışıq.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Masonlar, qaqa
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
hər bir fərd daim özünü sübut etməyə çalışır onsuz da... biri film çəkərək, biri musiqi bəstələyərək, biri şeir yazaraq, biri sözlüyə entry girərək.. və bu istək tək söz6 yazarlarına yox, hər bir insana məxsusdur. burada tənqid predmeti bu istəyin özü yox, fərdin bunu necə biruzə verməsi olmalıdır!
insan həyatın davam etdirdiyi müddətcə daim öz varlığından hər kəsi xəbərdar etmək istəyir, bu nəhəng kainatın daxilindəki 510 milyon kvadrat kilometrlik bir planetdə ayaq üstə 0.1 kvadrat metrdən az yer zəbt edən bədəni ilə "ay camaat, buralarda mən də varam, mən də mövcudam" demək istəyir. ancaq dərk edir ki, belə nə qədər qışqırsa da, heç kim onun fərqinə varmayacaq, onu dinləməyəcək, saya salmayacaq. məcburdur ki, fərqli yola əl atsın, heç kəsin görə bilmədiyi, sadəcə onun edə biləcəyi bir işi görsün. ancaq bu işin fərqliliyi də həmin individualın dərrakə səviyyəsindən asılı olaraq dəyişir.
məsələn, orta məktəbdə atasının köməyi ilə qoyun kəsməyi bacaran bir sinif yoldaşım bunu özündə yüksək bir xüsusiyyət kimi görürdü, və bizdən belə bir bacarığımızın olub-olmadığını soruşub, "yox" cavabını aldıqdan sonra fərəh hissindən göyün 7-ci qatlarına çıxıb, özünün bu fərqli, "ali" bacarığı ilə fəxr edirdi.
yenə başqa bir misal çəkməli olsam, o da mənim orta məktəbdəki kimya müəllimim olar. bu 60 yaşlı adam da bir sıra kimya müəllimləri kimi həkim olmağı arzulasa da, bu arzusuna çatmayıb, məcburiyyətdən kimya müəllimi olmuşdu. əvvəl həkim olaraq cəmiyyətdən fərqlənmək istəyən bu adam, ilk başlarda bu fərqlilik hissinə nail olmasa da, ümidini itirməyib sonradan görkəmli kimyaçı olaraq fərqlənməyi qarşısına məqsəd qoymuşdu, özü də ki, bakı yox, azərbaycan yox, dünya səviyyəsində. Təsəvvür edin ki, bu götürüb, elementlərin dövri sistem cədvəlini və orada hansı elementin metal, qeyri-metal və yarımkeçirici olduğunu hər elementin xanasında balaca rəngli nöqtə ilə qeyd edib və Bununla düşünürdü ki, kimya tarixində inqilabi iş görüb. ayda 2 dəfə nazirliyə məktub yazırdı ki, ənənəvi cədvəl dərsliklərdən çıxarılsın, yerinə bunun cədvəli salınsın. dəfələrlə də desək ki, ay müəllim, bu cədvəlin 600-ə yaxın versiyası mövcuddur, sizin ağlınıza gələn şey, güman ki, çox əvvəllərdə başqalarının ağlına gəlib. ancaq yenə də, dərin inam hissi ilə öz "kreativ" işinin unikallığına inanırdı.
bir misal da çəkməli olsam, bu da "üzeyir ömrü" filmindən olar. orada maraqlı bir epizod var ki, diktor qeyd edir ki, üzeyir hacıbəyovun yazdığı ilk opera ona elə şöhrət qazandırmışdı ki, musiqi təhsili olmayan dəllək filankəs bundan ilhamlanıb öz operasını yazmağa başlamışdı və aydındır ki, yaza da bilməmişdi -*
çatdırmaq istədiyim fikir budur ki, bu istək insanı çox ağlasığmaz yerlərə aparıb çıxara bilər. ancaq elə düşünməyin ki, mənim burada intelektual səviyyəsi aşağı olan insanlardan verdiyim bədbin nümunələr bu istəyin işəyaramaz bir istək olduğunu göstərir. göstərmək istədiyim budur ki, əgər şəxsin intellektual səviyyəsi aşagıdırsa, onun özünü sübut etmə istəyi onun intellekti ilə birləşdikdə ortaya qoyduğu işin də səviyyəsi aşağı olur. ancaq iq yüksəkdirsə, ortaya mükəmməl bir əsər çıxır, 9-cu simfoniya kimi, "karamazov qardaşlar" kimi, "ümumi nisbilik nəzəriyyəsi" kimi, "incompleteness theorem" kimi, "haghia sophia" kimi, "şahnamə" kimi, "min bir gecə" baleti kimi və s.
#245707 nömrəli entry-də sartrenin qeyd etdiyi kimi deşik gördükdə barmağını və ya "cinsi orqanını" ora "soxmağa" çalışan insan daim natamam varlıqdır və bu natamamlığı daim bu kimi müxtəlif yollara əl ataraq tamamlamağa çalışır. Özünü sübut etmək istəyi də bu natamamlıq hissi ilə əlaqədardır. hətta sartre bunu daha da irəli apararaq, insanları öz natamamlığını aradan qaldırmaq üçün tanrıya çatmağa çalışan varlıqlar adlandırır və beynimizdə mövcud olan tanrı obrazına yapışdırdığımız xüsusiyyətlərin bu istəyimizdən qaynaqlandığını düşünür.
"To be human means to reach toward being God; or, if you prefer, the human being fundamentally is the desire to be God."
"Every human reality is a passion in that it projects losing itself so as to found being and by the same stroke to constitute the in-itself which escapes contingency by being its own foundation, the "Ens causa sui", which religions call God. Thus the passion of the human being is the reverse of that of Christ, for we lose ourselves as human beings in order that God may be born. But the idea of God is contradictory and we lose ourselves in vain. The human being is a useless passion."
"Human beings are neither the one nor the other of these beings, since there is no sense in which we are. We are what we are not and we are not what we are?"
"Is not God a being who is what he is, in that he is all positivity and the foundation of the world, and at the same time a being who is not what he is and who is what he is not, in that he is self-consciousness and the necessary foundation of himself?"
insan natamamlığını aradan qaldırmaq üçün daim qarşısına məqsədlər qoyur, və bu məqsədlərə çatdıqda isə yenilərini qoyur. həmişə çatmaq istədiklərimizin gerisində qalırıq, həmişə qarşımıza qoymağa yeni məqsədlər tapırıq. nəzəri olaraq bu tamlığın mövcud olmadığını başa düşsək də, əksinə praktiki olaraq ona çatmağa çalışırıq... buna görə də heç vaxt əbədi olaraq xoşbəxt ola bilmirik, xoşbəxt olduğumuz anlar isə hədəfimizə çatmağa az qalmış baş verən müddətdir, və belə görünür ki, biz bu həyatı həmin qısa anlarda alacağımız həzz üçün yaşayırıq...
istifadə olunan ədəbiyyat:
Human Incompletion, Happiness, and the Desire for God in Sartre's Being and Nothingness, Stephen Wang, 2006
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
(baxma: tanınma uğrunda mübarizə)
(baxma: öz-şüurluluğun başqası vasitəsi ilə yaranması)
(bax: hegel)
(baxma: lacan)
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
ambisiyalı olmaq və özündən razı olmaqla birlikdə azərbaycan xalqını ən çox narahat edən xüsusiyyətdir.
azərilər istəyirlər ki, hamı sürünsün. "necə gedir?" sualına heç kim "bomba kimi" cavabı almaq istəmir. ideal cavablar "bitəhər yaşıyırıq da", "gedir yavaş-yavaş" filandır. "özün də savadlı/yaraşıqlı uşaqsan" sözünə "eləyəm" deyə bilməzsən, "yox əşi əhəhəhə" zad deməlisən yoxsa özündən razı olursan. tapa bilmədim hansı başlıqda yazmışdım ancaq bu mövzunu açıqlamışdım. insanın özü ilə yetinməsi, özünün özünü qane etməsi - dolaysı ilə özündən razı olması qədər normal bir şey yoxdur. illərdir "özündən razısan" ittihamına verdiyim "səndən razı olası deyiləm ki" cavabı var, hansı ki, məni, özümdən daha da razı göstərir. halbuki etməyə çalışdığım ittiham edəni düşündürməkdir.
biri çıxıb (baxma: kubok gözləmək/-296489) entrymi gözümə soxmamış deyim ki, özünü sübut etməklə hər etdiyi qarşılığında kubok gözləmək fərqli şeylərdi. sure, özünü sübut edəndə də ətrafdan təsdiq və alqış gözləyirsən. ancaq özünü sübut birinci növbədə özün üçün edilən, qıraqdan təsdiqləndikdə və alqışlandıqda isə bonus sevinc qazandıran şeydir və qıraqdan aldığın alqış kəsiləndə həvəsdən düşmürsən. çünki burda əsas təsdiqdi və təsdiqi kənardan belə almasan özündən aldığın təsdiq bəs edə bilir.
azərbaycanca özünü ifadə etmək çətindir.
(baxma: appreciation)
(baxma: reward)
(baxma: self-promotion)
(baxma: ambition)
(baxma: self-realization)
üzv ol