insan nə ilə yaşayır
| ədəbiyyat13,015 | 4 | 65
əjdahalar googlla
tövsiyə olunan kitablar - keçən ayın ən bəyənilənləri
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Tolstoyun dinə sığındığı zaman qələmə aldığı kitablarından biri olduğu üçün kitabda incildən izlər tapmaq mümkündür.
spoiler
Əsərin əsas personajları çəkməçi olan semyon, onun həyat yoldaşı və səmadan qovulmuş mələkdir. Çətinliklə dolanan çəkməçi gördüyü işə görə əməyinin qarşılığını almağa gedəndə kilsənin yanında ağartı görür, yaxınlaşdıqca bu ağartının çılpaq, insanabənzər bir varlıq olduğunu anlayır, Yanından ötüb keçir, yolun ortasında geriyə baxanda tərəddüd içində qalır, ölməkdə olan birinə yardım etmədiyi üçün vicdanı sızıldayır, geriyə dönüb həmin şəxsə yaxınlaşır, burada nə etdiyini soraq etdikdən sonra mərhəmət göstərib onu evinə dəvət edir və daha sonra ona iş verir. Kitabın əsas qayəsini çatdırmaqda bu hadisənin böyük önəmi var. Tolstoy kitabda yazır:
"indi insanlar özlərini düşündükləri üçün yaşadıqlarını fikirləşsələr də, əslində ancaq sevgi ilə yaşadıqlarını başa düşürəm. Kimdə sevgi varsa, O tanrının yanındadır, tanrı da onunladır, çünki tanrı özü elə sevgidir."
Onun bu fəlsəfəsi bir növ Hüseyn cavidin "mənim tanrım gözəllikdir, sevgidir" fəlsəfəsi ilə səsləşir.
Sevgi, sevginin sağlam olan hər formasının insanı gözəlləşdirdiyini, neçə yaşında olursa olsun, dəyişdiyini müdafiə etmişəm həmişə, fəqət "yaşamaq üçün sevgi yetirmi?" Deyə sorğuladığım günlərdəyəm. Qəliz, nisbi və müzakirəyə açıq sualdır.
spoiler
Bu aralar instagramda, metroda tez-tez qabağıma çıxırdı bu kitab, oxusanız, vaxt itkisi olmaz, çox qısa, axıcı əsərdir, göz qırpımında bitər, hətta azyaşlı uşaqların da göz atmalı olduğu kitablardan biridir deyə düşünürəm, həm kiçik, həm insanın içini isidən, həm də düşünməyə sövq edən.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
---spoiler---
Ana fikiri saymasaq Kitabda mənim ağlımda qalan altı xətlə çəkiləsi əsas fikir bu olmuşdu:
"Bunu unutmayın: Önəmli olan yalnız bir an var. Bu" indi "dir. Çünki tək ona sözümüz keçir ".
sON OLARAQ (baxma: insan sevgi ilə yaşayır)
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
“Adam bir ilin hesabını aparırdı, halbuki axşam olmadan öləcəyini bilmirdi.
insanda nə olduğunu öyrənmişdim. Artıq insana nə verilmədiyini də bilirdim. insana nəyə ehtiyacı olduğunu bilmə bacarığı verilməmişdi”
Keçən ay çimərlikdə olarkən kitabı oxumağa başlamışdım. Yuxarıdakı sətirləri də xətlədim oxuyarkən. Elə hekayənin sonlarına doğru idi, bitirdim. Hələ ki təsirində olduğumdan düşüncələr aləminə dalmışdım.
Sadəcə bir neçə dəqiqə sonra xilasedicilər anamı tutub yanıma gətirdilər. Boğulmaq üzrə imiş dənizdə, mən də xəbərsiz oturmuşam kənarda.
Ağlayırdı, özünü itirmişdi tamamilə. Belə anlarda soyuqqanlı oluram nədənsə, sadəcə anamı sakitləşdirməyə fokuslanmışdım. Həyəcanlanmadım, ağlamadım, düzünü desəm həmin anlarda pis belə olmadım.
Sanatoriyada olduğumuzdan elə orada kiçik klinika kimi bir yer də var idi. Ora apardılar anamı, bir neçə saat sonra çıxardıq. O içəridə olarkən, bir yandan yanında olmamağın, bununla bərabər nədənini anlamadığım soyuqqanlılığımın verdiyi vicdan əzabı, digər yandan yuxarıdakı sətirlər ağlımda dolaşırdı.
Oradan çıxdıqdan sonra anamla söhbət edib vəziyyəti yumşaltmağa çalışırdım guya. “ölümün nə vaxt gələcəyini bilmək olmurmuş” deyib dalırdı elə.
Hər halda, bu bilinməzliyin dəyəri ən çox ölümlə üz üzə gələndə daha çox anlaşılır deyərək anamı rahatlatmağa çalışırdım ki, “artıq sən bunu yaşamış biri olaraq həyatının hər gününə necə bərk yapışmalı olduğunu bilirsən” deyirdim.
Düzünü desəm, öz dediklərimin boş olduğunu bunları deyərkən də bilirdim, indi də bilirəm. Yuxarıda da qeyd etdiyim kimi insan nəyə ehtiyacı olduğunu bilmədən yaşayıb hər zaman, və bu belə də davam edəcək. Ölümün hər an gələ biləcəyini bilsək belə, onun yaxın, yoxsa uzaq olduğunu düşünmədən ehtiyaclarımızın, daha doğrusu, ehtiyac sandığımız şeylərin ardınca baxırıq, gözləyirik. Əlbəttə, Bəzən belə hadisələr qısa müddətli də olsa yaşamın dəyərini xatırlamağımıza səbəb olur, ancaq bir müddət sonra özümüzü yenidən sonu bilinməyən mübarizələrin ortasında tapırıq.
Yaşadığım hadisə ilə həmin hekayəni oxumağımın eyni zamanda gerçəkləşməsi həyatın qəribə təsadüflərindən biri idimi, deyildimi bilmirəm. Əslinə qalsa, Təsadüf varmı, yoxdurmu heç onu da bilmirəm. Lakin bu hər nə idisə, nə həmin hekayəni, nə də həmin günkü bir birinə qarışmış düşüncələrimi unutmamağıma vəsilə oldu.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
(youtube: 
)
)üzv ol