+28 əjdaha
1.charles bukowski-nin sevdiyim şeirlərindən biri daha. bu dəfə öz səsimlə paylaşıram.
çox qısa olsa da oxuduqca, səsləndirdikcə, dəfələrlə eşitdikcə ruhumu oxşayan bir şeirdi. bluebird-ün yanına bir gözəli daha əlavə olundu. ələxsus, şeirin ifadə etdiyi məna bir ayrı gözəldir. " be kind " şeirində bukovski daxili aləmimizdəki çəkişmələrə daha çox boyun əyməyib həyatımıza, qaldığımız yerdən gözəlliklər daxil etməli olduğumuzu deyir. məsələ yalnız daxilimiz deyil həm də ətrafımızdakıların yaratdığı yaxud bizim onlara yaradacağımız təsirlərdir. hər anımıza fokuslanmadan yaşadıqlarımızdır bizi o bağlardan qoparan, yaşlandıqca isə əzab verməkdən başqa bir şey etmir.
uzun zamandır da ağlımda olan fikir idi düzəldib paylaşmaq. son zamanlar günün 24 saatı heç bəs etmir mənə. evə gəlib yatmağa güclə zaman tapar olmuşam. idarə edirəm hər zamankı kimi hara qədər idarə edə biləcəyim isə, sual altındadır. melanxolik notlara bağlamıram yenə. xoş ümidlərlə, sözlük.