85. texminen 10 il yaşadığım şehere 2 il ara verdikden sonra turist kimi qayıtdım.
şeher doğmadı çünki orda böyümeye başlamışam.
küçeleri, küçedeki daşlar, hetta dükanların adlarının yazıldığı tabelalar bele doğmaydı.
7 günlük türkiye gezimin 5 gününü istanbulda oldum.
esas meqsedim dostlarımı görmek ve evveller qelyan çekdiyim yerleri görmek idi -*
dostları gördüm, qelyan da çekdim. şeher o şeher deyil.
kasıbçılıqdı. parıldayan istanbul yoxdu. reklam panoları evvelki kimi yerindedi. ama insanların sifetindeki işıqlar sönüb.
her kes öz derdindedi. istiklal caddesindeki qırmızı tramvayı xetlerini sökübler. deyilene göre müveqqetidi. yerine beton doldurublar.
her yer ereb dolub demek yeni bir şey deyil. 2 il qabaq da bele idi. hiss olunur ki, toplum özününküleşdire bilmediyi bu ereb axını qarşısında çaşıb qalıb. üstelik iqtisadi gerileme de bir terefden vurub insanları.
hetta en turistik yerler bele "kiralık" ilanları ile doludu. kafeleri, lokantaları, tatlıcıları dopdolu olardı. indi boşluqdu.
meşhur nevizadeye de girdim. dedim görüm insanı bezdiren, qulaqlarımızı kar eden canlı musiqiçiler, xarici müşterilerle mırtlaşan gülerüz qarsonlar varmı. masaların çoxu boş idi.
sanki kitab satan mağazalar da azalmışdı.
istenilen (yemek, qelyan, tatlıcı ve saire) bir yere oturan kimi ölen yerde 40 lira pulun gedirdi.
zaten turist olaraq getmişik. bunu qebul elemişdim. ama başa düşe bilmirem ki, burda yaşayan xalq ortalama 2500 tl gelirle nece yaşaya bilir?
bir diger diqqetimi çeken mesele her yerde erdoğan posterlerinin olmasıdı. eslinde burda da anormal bir şey yoxdu. dünyanın düz vaxtında da her yer poster olardı.
sadece indi her yerde tek devlet, tek bayrak, tek vatan yazıblar yeke yeke. yanında da tek adamın şekli var. erdoğan babanın.
pessimist olmaq istemezdim. ama istanbul ve ankarada danışdığım ferqli tebeqeler ve sahelerdeki insanların memnuniyyetsizliyi gelecek üçün yaxşı nese ved elemir.
32. bir insan doğulub böyüdüyü, sevdiklərinin olduğu şəhər dura-dura tamamilə ayrı bir yer üçün bu qədər darıxarmı? həsrətini bu qədər çəkərmi? bütün bunlar insana satqın adını verərmi? mən satqınam istanbul. yenidən gələcəyim günü hər dəfə daha şiddətli arzuladığımda işlərim biraz daha qarışmağa, məni səndən uzaqlaşdırmağa başlayır. sən indi əlçatmazmı olmusan? budurmu sənə olan həsrətimin alovlanmasının səbəbi? əsla. səni şərtsiz, müqaisəsiz sevirəm istanbul.
romalıların: almusu
latınların: bizantiumu
rusların: çarqradı
ərəblərin: bəldətü`l tayyibəsi
bizanslıların: kostantinopolu
türklərin: kostantiniyye deyə çağırdıqları şəhər.
şəhər də nədir ki? bir aləm, iç dünyam.
səbəbsiz həsrətim.
körpə tək kədərim.
istanbul...
bugün küləklər səni yaman qucaqlayıb deyirlər. eminönündə durub saatlarca dalğalarına sarılmaq vardı qədərdə.
orda olduğumda çox keçməzmi hərşeydən? mən yenə mən olarammı görən? ya da sən özündə qalarsanmı o günəcən... http://tks.ibb.gov.tr/noc-player.php?id=32&w=600&h=338
9. ilk dəfeə aeraportdan sarı taksiyə mindiyim zaman,burnuma tanış olmadığım siqaretin qətranı doluşmuşdu (çox ormantik oldu amk) zarafatsız, gec alışdığım hər cür pox püsürə şahid olduğum şəhərdir.bəlkə de bu şəhərdə yaşamaqla, həyat mənə çox şey öyrədib/öyrədir/öyrədəcək
gecə həyatı,universitet yolları,kadıköy caddelerində içmək,barbaros bulvarında mahnı oxumaq və sözsüz ki istiklal caddesi.
2010'da taksimi istiklal zənn edən azərbaycanlılar fəsiləsindən idim. sonralar, ayrışdıra bildim hara haradı.
tam bir megapolisdir.
məsləhət verməyə qalsa; bu şəhərə sadəcə gəzmək, yemək, içmək üçün gəlməlidir insan. yaşamağa başlasan, ağrısıyla acısıyla sevməli olacaqsan. bəzən nifrət etsən belə, həmişə doğma şəhərin olacaq istanbul.
50. sevmirəm bu şəhəri.addım atdığım günnən indiyə qədər bir qram olsun sevə bilmədim.yaxşı tərəfləri də var pis tərəfləri də nağılına girmək istəmirəm amma bu şəhərin pis tərəfləri yaxşı tərəflərini silib aparır.
məsələn trafik bizim dediyimiz propka.biz bakıda trafik zad görməmişik ay qardaş o ay daa dəhşət propka var şəhərdə dediyiniz propka burdaki trafikin yanında heç nədi.bir o qalıb ki maşını söndürüb yatsınlar içində.həyatının yarısını propkada keçirir camaat.
mən heç vaxt varlısıyla kasıbının arasında bu qədər fərq olub bu qədər bir birinə yaxın yaşıyan başqa yer görməmişəm.bir tərəfdə vergisiynən zadıynan bir yerdə milyon dollarlıq maşınlar onların tam yanında günlük qəpik quruşunu zor qazanan simitçilər.amma adamlar dindardı deyə olsun məndə cənnətdə sikəcəm kimi bir fikirlə çox heyfislənmir.bu ölkə dindar olmasa zaten bu gün üsyan çıxar.bir də bu son vaxtlar bu bahalı maşınların hansına baxırsan içində bir dəstə başı bağlı oturub .bir əda olur bularda gəl görəsən.maşınnan düşəndə zad yolun qırağında adamları şeyinə də almır üstünə bir tərs baxış da atır.onsuz da bu şəhərin yarısı bəlkə də çoxu başını qarğa kimi bağlamış ciyik bir səslə hırıllaşan qızlardı.keçən dəfə bir avm-yə gedirəm baxıram avm-nin girişində şəkil çəkdirirlər .bular o qədər görməmiş millətdiki bir iki cır cındır almağa gedəndə bilmirlər neynəsinnər.
iki qitəni birləşdirən şəhər bax mk.milyon ildə keçsə burdaki dindar manıslarla ,marjinallar bir birinə tərs baxacaq nifrət edəcək .o deyirlər ha mədəniyyətlərin bir birinə qarışdığı yer .yalan söhbəti ,mədəniyyətlər qarışıb eləmiyib qabax kimi ortadadı hamı bir birinin gözünə soxur.
ilaxir bu şəhərdə həmişəlik yaşamaq istiyirsizsə gərək sarıyer ,levent kimi yerlərdə yaşıyasız və ordan kənara çıxmıyasız.peşman olacaqsız.
başqa ölkədən olan adamlar tanıdığım, ölürlər istanbuldan ötəri yox belə gözəl elə gözəl zad.anlamıram qardaş .bular necə ökədə yaşıyıblarsa artıq istanbul olara gözəl görünür.
100. hər bir ruhda var , biraz istanbul. romanın, bizansın,osmanlının paytaxtı olmuş, şərqlə,qərbi birləşdirən bir körpüdür. 1453-ə qədər alınması mümkün olmayan deyilirdi. neçə mahnılar, rəsmlər var onu danışan. bir gün boğazda oturub, dərddə çəkərsən qalasına baxıb ya da boğaziçin-dən atarsan özüvü marmaranın sərin sularına. təkcə istanbulda ölmək, yaşamaq qədər gözəldir.
20. darıxıram. qəlbimin ucu göynəyir. imkanım olduğunda ilk fürsətdə qaçmağı planlayıram. kimim- kimsənəm yoxdu orda. ömümdə sadəcə bir dəfə olmuşam. qaldığım müddətdə o qədər də güllük-gülüstanlıq keçməyibdir günlər. hətta möhkəmcə xəstələnmişdim də, vapura minib cərrahpaşanın yolunu tutduğum hər erkən səhərlərdə. önəmli bir yerdə işləyir deyə götü burnundan da yuxarı olan insanlarla məcburi, sevimsiz ünsiyyətlərdən daha da iyrənirdim hər keçən gün. təpədən dırnağa içi boş insanlar yığını. yaxşı, ümumiləşdirmirəm. yaxşıları da var. hansıki başımın tacıdırlar. heç tanımadıqları halda məni evlərində qonaq edən insanlar. təmənnasız! sadəcə münasibətimiz yaxşı oldu deyə evlərində yaşamağımın qarşılığında məndən daima yoldaş olaraq qalmağımı, irtibatı kəsməməyimi istədilər.
özümə sual verdim: bu qədər müddətdə tanımadığın birini evində saxlayardınmı? özüdə qarşılığında pul almadan? çətin sualdır.
istanbul.. ilk dəfə bir yerləri gəzmək üçün əslində ikinci insana ehtiyyac olmadığını, yanında mütləq birinin olmağının gərəkmədiyini öyrəndim. mən və özüm gəzdik istanbulu. həftədə ən azı bir dəfə mütləq boğaz turuna çıxmalı idim, simitimdən çörəyimdən kəsib 10tl-ni ayıraraq. çox yerləri qalıb görmədiyim. getdiyim ölkələrdə həmişə turist axını olan yerlərdən uzaq durmağa çalışmışam. düzü indi bəyənmirəm bu xüsusiyyətimi. istanbuldakı tarixi yerləri də görə bilmədim bu səbəbdən. növbəti dəfə gedəcəyimi dəqiqləşdirəndə əlimdə maraqlı və görməli olduğum yerlərin siyahısı ilə gedəcəm. istanbulu özüm üçün yenidən kəşf edəcəm...
99. ömrümün 5 ilini, 5 gözəl ilini keçirdiyim və artıq 1 ildir ki uzaq düşdüyüm şəhər. səhnələrində hoqqa verdiyim, manga ilə çaldığım, dorock xl'də, the wall'da opşi kadıköyde vokalist və gitarist kimi oyun çıxardığım kruqlardan kruq seçdiyim şəhər. məni böyüdən özümü özüm olmağıma təkan verən yer. indi isə qayıtmışam bakıya. oradakı dostlarla küsüşüb dağılmışıq. spotifayda 5 mahnısı 100 mini 1-i isə 400 mini keçmiş bir rock qrupunun solisti və gitaristi kimi bakıda mənim burda nə işim var dediyim işdə işləyərək günləri yola verirəm. heç nə elə belə darıxdım. xüsusilə heç vaxt heç yerdə demirəm heç adını çəkmək istəmirəm ancaq musiqisiz qalmağın, səhnəsiz qalmağın fikri beynimi sikir. arada indi bakıda da publara düşürəm canlı konsertlərdə keyfiyyəti görüb qusmağım gəlir. istanbulda yadıma gəlir daşı atırdın musiqiçiyə dəyirdi. rəqabət var idi. indi pubda 3 dənə cover edən gijdıllaq özünü "roK(kı kimi oxunur)enroller'' sayır. pivəmi içib götümlə gülüb çıxıram. iranlılar demiş səkişvar
90. allahsızlığın və minarələrin ən çox olduğu şəhərdi bəlkə də.mədəniyyətin minlərlə il əvvəl yerləşdiyi amma türklərin yüz illərdi yerləşə bilmədiyi şəhər. qızıl ortaları sevmir deyəsən. çox çətindi o ortanı tutuzdurmaq. ya yoxuş yuxarı qaçmalısan ya da yoxuş aşağı yuvarlanacan. insanların plastilin kimi hər formaya girə bildiyi, insanı hər formaya sala bilən şəhər. göydələnlərin yaraşmadığı, didem madak' a görə ən çox ağrıların yaraşdığı şəhərdi. nə arzularını yaşaya bilirsən, nə sevgini, nə xoşbəxtliyini. ağız dadıyla belə ləzzətli hüznünü yaşaya bilərsən amma. "seni yenecem lan istanbul" həvəsiylə gələnləri sikib atan şəhərdi. bizim elə bir həvəsimiz olmuyub, uda bilməyəcik onsuz bari müridin olaq. tutunammayanların, artist olma hayallerinin ikinci sınıf karakter oyuncularının itətök olduğu şəhər. yəni bir söznən qəhbəxana.
p.s deyilənə görə la casa de papelin 3cü sezonunda istanbul ləqəbli soyğunçu da olacaq. yaraşar istanbula.
11. bakıya qayıdanda getməyə can atdığım, getdiyimdə də bakıya qayıtmaq istədiyim şəhər. əhalisi o qədər çoxdur ki, iynə atsan, yerə düşməz. istanbuldakı qadınlar iki hissəyə ayrılır: yarısı həddən artıq dindar, hicablı qadınlar, yarısı da şortikli-maykalı avropaya özənən qadınlar. çox bahalı şəhərdir, adicə tramvay jetonu 1 dollardır. şəhərin bu başından o başına getmək üçün 2-3 dəfə avtobus, metrobüs, tramvay dəyişirsən.
81. vaxtilə dünyanın ən gözəl şəhəri olan, indi isə kapitalist vəhşilərin yavaş-yavaş məhv elədiyi, tarixi arxitekturaya sahib şəhərə modern binaların soxuşdurulmağa çalışıldığı vətən torpağı.
açıram tarix kitablarını, istanbulun fəthi ni oxuyuram, əsl intibah adamı olan fateh mehmet istanbulu ələ keçirir, sevinirəm ki, artıq türklərin də fəxr edəcəyi sivilizasiya mərkəzi olacaq amma mehmet ölür və bu gözəlim şəhər cahil hakimlərin əlində pul mənbəyinə çevrilir. jane jacobs demişdi ki, əgər modernizmə və maşınlara təslim edərsək şəhərlərimiz ölər. haqlıymış bəy.
insanların cahilliyi, hər gün baş verən mitinqlər, partlayan bombalar, məhv edilən tarix və s. çox pis toxunur mənə. elə bu şəhərdəki cahilliyin ən böyük göstəricisi sözün əsl mənasında vəhşicəsinə artan əhali sayıdır. belə olmaz axı, bu şəhər bunlara layiq deyil. bu şəhər sizdən hörmət tələb edir. mədəniyyətə, tarixə, arxitekturaya hörmət tələb edir. yaxşı, anlayıram, edə bilmirsiz amma ən azı fatehin ruhuna hörmət edin. o, bu şəhəri ələ keçirdi ki, osmanlı da intibah yaşasın, ələ keçirmədi ki, sizlər bu şəhəri kapitalizmin oyuncağına çevirib məhv edin. eləməyin belə. celal şengör demişdi ki, köhnə istanbul yoxdur artıq. haqlıdı, artıq başqa yerdi bura, istanbul deyil.
69. bəyənmədiyim yer. bir sikə yaramır. cünki mən bir kasıbam.
çox doludu . asfalt iyisi adamın burnunu sikir . hələ bunlar azmış kimi birdə o maşınların səsi var . həyatımda bəlkə maşın səslərindən bu qədər irgənməmişdim .
92. bir neçə gün qabaq yayımlanan məqalə ilə bərabər zəlzələ xəbərdarlığı alan şəhər. məlum məsələdir ki illərdir istanbulda böyük fəlakətlərə səbəb olacaq zəlzələ olacağı gözlənilir amma türkiyə hökuməti nə qədər tədbir alıb sual altındadır.
14. rahat ola biləcəyiniz 5 semti var avcılarkadıköybeyoğlubeşiktaşbakırköy
gecələri yaşayan şəhər. tək olduqda heçbir dadı olmayan şəhər
subculture'ı olan tək türk şəhəri.
nəbzini tutan bir daha tərk etmək istəməyəcəyi şəhər. amsterdamda belə kendini özlətən şəhər
54. tezadlar şeheridir istanbul..öyle bir tezad ki,hetta bizlere de yansıyar bu..bizler deyerken,uzaqdan yaxından istanbulla bir elaqesi olan,orada yaşayan,oxuyan,işleyen ve.s insanları nezerde tuturam..yeni ki,biz de istanbulu sevdiyimizi mi,nifret etdiyimizi mi ayırd ede bilmirik..bilmirem,belke de,bele bir ümumileşdirme etmekle sehv edirem,amma,mesele bundadır ki,bunu çoxundan eşitmişem..istanbul,ferqli sivilizasiyaların,medeniyyetlerin,dillerin,dinlerin qovuştuğu son derece kosmopolit bir şeherdir..en esas görülmesi gereken yerleri,tarixi abideleri avropa qisminde yerleşse de,asiya qismi de görülmeye deyer..istanbula ilk getdiğimde bütün o gözelliklerine ragmen yene de heç sevmemişdim,hetta,bir an önce dersler bitsin,tetil olsun,burdan bir müddetlik olsa da kurtulum deye fikirleşirdim..amma,zaman keçdikçe istanbul seni özüne ele bağlayır ki,ilk düşüncelerine sadece gülürsen..amma,her gözelin bir eybi olar,boşuna demeyibler.istanbulda da bu eyibler bir az çoxdur teessüf ki..o heç bitmeceyeceyini düşündüyün tıxaclar,o dehşetli kalabalık..o kaos..insana artık kaldıramayacagı qeder stress yükler istanbul..erkenden yaşlandırır..amma olsun,yene de sevilir istanbul..türkiyede çox klişe olmuş bir deyim var..daha doğrusu şair yahya kemal deyib bu sözleri ' ankaranın bi tek istanbula dönüşünü seviyorum'..mence tüm şeherlerden istanbula dönüş gözeldir,amma,sadece qısa müddetliye...
60. azərbaycanlı üçün ideal yerlərdən biri. istər təhsil istərsə də iş baxımından. yaşamağa gəldikdə isə əlbəttə ilk dəfə təcrübə edənlər üçün çətin gələcək şəhər.
84. yenə qana bulanan şəhər... 1990-cı illərdə xalqı "türkiye iran olmayacaq" deyə şüar verərkən, 2017-ci ilə gəlindiyində aqibəti irandan betər olmuş ölkənin şəhəridir bir də.
88. dini inancları olan üçün axirətdən öncəki cəhənnəm, inancsızlar üçün tək cəhənnəm. hər növ işgəncə üsulu məvcuddur (fiziki, mənəvi, maddi və s). türkiyə xalqı və onların ağlında yaşıyanlar etdikləri öz zibillərinin qarşılığında bu cəhənnəmə layiqdirlər, olan xəbəri olmadan gedən turistlərə yada mənim kimi orda təhsil alan tələbələrə olur. dindarların ağlındakı allahın yaratdığı cəhənnəm istanbula baxdığımızda daha mərhəmətli gəlir.
12. vətənim.
hansı şəhər sizə istanbul boğazında oturulub içilən pivənin yerini verə bilər? istəyir trafik sorunu olsun istəyir gecələr küçəyə çıxılmasın yenədə istanbulu dəyişmərəm. hara dəyişəcəm ki? dəyişiləsi bir şeyim var? bakı mı? iyi
71. 4 ildi yaşadığım çox gözel ama eyni anda çox pis şəhər. mənim kimi üniversitete başlayan tələbələr ilə hər il əhali sürətlə artır. gələndə adalar'a, üsküdar'a, moda'ya gədin, tövsiyə edirəm.
51. kadıköy moda sahili, o tereflerdeki barlar sokağı, ab havasından başqa içinə sıçılası şəhər.
edit: məndən üstdəki elemanın entrysini oxudum, adam nə var onu deyib, nəinki sevmək, nifrət belə yaranır şəhərə qarşı.
43. türkiyenin əhəmiyyət verdiyi tək şəhər. o qədər əhəmiyyət verdilər ki, bütün ölkə istanbula toplandı, gerisi bomboş qaldı.
pulu olanın yaşadığı, olmayanın əzabına dözdüyü, əyri şəhərləşmənin gətirdiyi çoxca çətinliklə üz-üzə olan şəhərdir ayrıca.
53. ayaq basanacan ürəkdən inanırdım ki bakıdan qat-qat gözəl bir şəhərə gedirəm. nəticə: tarixi məkanların bolluğuna və boğaz körpüsünün axşam görüntüsünün romantikliyinə görə ürəyimi fəth etməyə çalışsa da, 90-ların bakısını xatırladacaq qədər zibilli olduğu üçün sevmədiyim şəhər. ayrıca bu taksim deyilən yeri nə çox şişirdiblər bizim targovi 10 defe gözəldi ordan. bir antalya deyil.
98. küçədəki pişikdən havadakı martıya qədər hər kəsin bir yerə tələsdiyi, günün istənilən saatında tıxacda qala biləcəyin və hal hazırda yaşadığım şəhər. çox insan var sıxılır adam bəzən amma haliç metrosundan ya da boğaz körpülərindən qarşıya keçəndə o izlədiyin mənzərə çox bombadı.
83. köhnədən paytaxtlıq vaxtında çox gözəl bir şəhərkən günümüzdə mənim üçün gözəl olmayan bir şəhər. hər allahın günü lənət bir trafiği var. ayrıca ölkənin hər yerindən insan vardı. bu da əhalinin sayısını 15 milyona çıxarıb. mənə görə ankara bir dərəcə çəkilərkən istanbulu boğazı qurtarmır.
29. 10 il əvvəlinə görə daha qarışıq bir hal almış böyük şəhər. ayrı qaldığım bir neçə il içində darıxdığım olmuşdur zaman zaman. bu şehirde tekrar yaşayacak olmanın sıkıntısı çekilecek gibi değil.
31. 80.000.000 əhalinin 20.000.000 unun yaşadığı şəhər. hər beş türkiyelinin biri bu şəhərde yaşar. hər türkiyelinin burada yaşamasa belə burada yaşayan tanıdığı və ya qohumi vardır.
89. türkiyənin 81 əyalətindən biri. əhali sayısına görə avropada birinci, dünyada isə 6 cı ən böyük şəhər. bosfor boğazı, qız qülləsi, bəyoğlu rayonu, ayasofya, topqapı sarayı, galata kulesi və s. tarixi abidələri ilə gözoxşayan, qədim bir məkandır. 39 rayondan ibarətdir. türkiyənin şimal-qərbində yerləşmişdir. tarixdə ilk dəfə üç tərəfi marmara, boğaziçi və haliç suları ilə əhatə olunan bir yarmadada salınmış, avropa ilə asyanı biribirindən ayıran bosfor boğazı körpüsü vasitəsi ilə avropa və anadolu yaxaları birləşən qitələrarası bir şəhərdir. 330-1453 illəri arasında bir neçə imperatorluğun mərkəzi olmuşdur. 1453 - cü ildə fateh sultan məhmədin fəthindən bu günə kimi öncə osmanlı imperiyasının, daha sonra isə türkiyə cümhuriyyətinin ən önəmli ticarət mərkəzi hesab edilmişdir. byzantion, augusta antonina, nova roma, konstantinopolis, kostantiniyye, islambol ve istanbul adları ilə tanınmışdır.
)