həyat
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
sözaltı günlük - sözaltı etiraf - həyatın nə qədər cındır olduğunun anlaşıldığı anlar - sözaltı sözlük - yazarların hazırda düşündükləri - yazarların həyatdan çıxardığı dərslər - intihar - düşün ki o bunu oxuyur - həyatdan bir anda soyudan şeylər - yalnızlıq
dostlarının yazdıqları:
en ucuz 500000$-a satilan sey.
ancaq mən bunları yaxşı bilirəm. bilirəm ki, azərbaycanda xoşbəxt ola bilməyəcəyəm. hər nə qədər valideynlərim xarici ölkəyə köçməyimi məsləhət görsələr də... bilirəm ki, sevgisiz, yarsız qalmaqla üzüm gülməyəcək. hər nə qədər buna görə insanlardan "petux" damğası yesəm də... bilirəm ki, getdiyim yolla müvəffəqiyyətlərə nail olmayacağam. ancaq nəyi dəyişə bilərəm ki?! hər nə qədər xoşbəxt olmasam da həyatımdan razıyam. vaxt da, məkan da mənim bura gəlməyim üçün münasib idi.
sözün düzü bilmədim hansı başlığa yazmağım daha düzgün olar. həyat haqqında şablon fərziyyələri, fəlsəfələri də irəli sürmək istəmirəm. fərqlidir çox şey, hər şey. həyatımın hansı nöqtəsindəyəm bilmirəm amma durmadan istəmədən olsa belə yaşamım nələrisə mənə qatır, aşılayır.
1 il əvvəl soruşsanız ən çox istədiyim şey maddi mənəvi azad olmağım idi. gələcəklə bağlı çox xəyallar qururdum. bəzən elə olur günlərlə hətta aylarla fikir edirdim. gələcək qayğısı o qədər ağır idi ki, çiyinlərimi qaldırmağa taqətim də yox idi. mən istədiyimə nail oldum maddi və mənəvi azadlığımı əldə etdim. bu zaman çərçivəsində birdən oyanmışdım ki, mən heç gələcəyi düşünməyə zaman belə tapmıram. ancaq vaxtım olan kimi keçmişə sarılıb özümü incitməyi çox yaxşı bacarıram.
həyat mənə uzun zaman müddətində çox dərs verdi. qəbullanmaq istəmirdim yaşadıqlarımı, öyrənmək istəmirdim öyrətmək istədiklərini, fərqli çıxış yolu axtarırdım. heç rahatlıq hiss etmirdim. heç günümü xoş yola vermək içimdən gəlmirdi. başıma gələnlər azmış kimi biraz da özüm qoparırdım közlərimi.
dərsimi aldım, məgər ətrafımdakı çox insandan uzaq olmalıymışam. nəyə görə həyatıma girdiyini sorğuladığım insanlar vardı. hər birindən az da olsa nələrisə öyrəndiyimin fərqinə vardım.
həyat mənə yekdilliklə, incidərək, acımayaraq öyrətdi içimdə başqalarına qarşı hiss etdiklərimin mənə necə təsir etdiyini. mənə bu yaşıma qədər yaşadığım ən ağrılı, ən çirkin və heç xatırlamaq istəmədiyim anını yaşadan biriylə həyat, az qala hər gün üz-üzə gətirir məni. içimdəki nifrət daha çox incidirmiş məni. anladığım ilk andan etibarən ilk ondan xilas oldum. içimdəki neqativ hisslərdən hər şeyə, hər kəsə qarşı. pisi də sevməyə çalışdım mənə bir tərəzidə yaxşını ondan ayırd edə bilməyimdə kömək edəcək deyə.
bilmirəm sabah bəlkə də elə dünənə qədər sağlamlığıma şüurlu şəkildə vurduğum zərərlərə görə çox pis olacam. peşman ola biləcək qədər. gözümə də yuxu getmir. anidən yatıb qalacam it də gedəcək, ip də.içim ayrı cür narahatdır. eyni anda həm çox sakit həm də çox təşviş içərisində hiss edirəm özümü.
düşünürəm ki, hər nə olur olsun situasiyanı idarə etmək, ən azından buna cəhd etmək fərdin özündən aslıdır. həyat alçaqdır həmişə ən zəif boşluğunuzdan sizi incidəcək. incitsə belə onun dominantlığı ələ almasına icazə verməyin.
(youtube: 
)
)hamısını göstər