bugün məsləhət təsadüfi
sözaltı sözlük
postlar Yoxlama mesaj

15 yazar | 8 başlıq | 26 entry
yenilə | gündəm

son entrylər 26 yeni entry
#zirzəmi 1 yeni entry
#sözaltı wiki (3219)


iran 13 iyun 2025 israilin iranı vurması 28 days later | kino israilin fələstinli uşaqları öldürməsi i̇srailin i̇ranın nüvə kompleksinə hücumu daniel cormier panendeizm merab dvalishvili tatlar zamanla unutmaq sözlük yazarlarının dinləməkdən bezmədiyi mahnılar shor algoritmi sözaltı günlük sözaltı sci-fi sözaltı fotoqrafiya arzulanan ölüm şəkilləri data yoxsulluğu və süni intellektin epistemik irqçiliyi james clerk maxwell gecələr gələn yaratma istəyi gecələr gələn ölmək istəyi ən poxdan hiss universitet ağılda qalan reklam sitatları hərbi komissarlıq universitet qrup uşaqlarının whatsapp qrupu balıq bürcü shor algoritmi cursor azov modern monetary theory carpal tunnel sindromu








qodonun intizarında



facebook twitter əjdaha lazımdı izlə dostlar   mən   googlla

başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:

+12 əjdaha

1. samuel beckettin 1949-cu ildə yazdığı pyesdir. əsər həmçinin absurd teatrın ilk nümunələrindən sayılır. orijinalı fransiz dilində yazılsa da 5 il sonra backett bir neçə dəyişikliklə pyesi ingiliscə yenidən yazdı.


--spoiler--

əsərin iki baş qəhramanı varlıqlarını sorğulayan iki yad adamdı. bunlar hər gün eyni yerdə görüşürlər və bu görüşlərin təkrarlanması, var olmağın dayanılmaz ağırlığı onları reallıqdan qoparır. heç nə xatırlamırlar, nə etdiklərini bilmirlər. bildikləri sadəcə qodotu gözlədikləridir. əsərdə absurdizm gətirdi xəfif yumor var, hətta özünü asmaq üçün kəmərini çıxaran qəhramanın şalvarının düşməsi səhnəsində yaxşıca gülmüşdüm. əsər sözsüz möhtəşəmdi, bir çox tənqidçilər tərəfindən də bütün dövürlərin ən yaxşı pyesi kimi qiymətləndirilir.

--spoiler--

+6 əjdaha

2. samuel beckettin ilk dəfə fransızca yazdığı, daha sonra ingiliscəyə tərcümə etdikdən sonra bütün dünyada kultlaşan əsəridir, teatr tarixinin ən uğurlu pyeslərindən sayılır.


--spoiler--

"qodonu gözlərkən" əsəri absurd və qarşısıalınmaz bir gözləntidən əlavə, həm də insanın bütün keyfiyyətlərini itirərək cılızlaşması və yox olmağını göstərən əsərdir. iki əsas personajın keçmişi haqqında heçnə bilmirik, təkcə onların neçə müddətsə dayanmadan gözlədiklərindən xəbərdarıq. onlar hər şeyi unudurlar, günləri qarışdırırlar, bir-birlərinə danışacaq nələrisə yoxdu, hərdən yuxu görsələr də biri digərinə danışmağa fürsət vermir, çünki bu mənasızdı. estraqon "bədbəxtəm" deyəndə "nə qədər vaxtdı?" sualı ilə qarşılaşır, unutmuşam deyir. unudub, unutmuşuq. nəyinsə düzələcəyi və dəyişəcəyi gözləntisi ilə hər şeyi boşa veririk. ikinci pərdədə yenidən görünən ağa və köləsinin artıq danışma və görmə qabiliyyətini itirdiyini, getdikcə daha da pis olacaqlarını ağanın dilindən eşidirik. ağa haqlıdır, onlar bütün keyfiyyətlərini itirib öləcəklər. estraqon əsərin bir yerində vladimirdən soruşur ki, etdiyimiz bütün hərəkətlər öz varoluşumzu isbat etmək cəhdlərindən başqa bir şey deyilsə, nədir?
hamı özünün yaşadığını, varolduğunu isbat etməyə çalışır, bu cəhdlərdən ən gözəli isə incəsənətdir, başqa yolumuz yoxdu.
qodo kimdir və ya nədir? bu dünyada ən çox müzakirə olunan mövzulardan biridir, şəhər əfsanələrindən birinə görə bu bekketin uşaqlıqda məktəbə getmək üçün gözlədiyi servis sürücüsünün adıdır.

--spoiler--
oxuyun, oxutdurun, inanmıram azərbaycanda olsun, amma nə vaxtsa səhnələnsə gedin izləyin, xaricdə də olsa olar.



hamısını göstər

qodonun intizarında