+3 əjdaha
2. iki tərəf də qarşısındakını fikrindən döndərməyi missiya kimi qəbul etməsə mümkün olan hadisədir. mənim bir dostum var, dindardır, amma mənim bütün fikir və arqumentlərimə səbrlə qulaq asan yeganə dindardır. sonunda heç nə deməyərək, sən də yəqin özünə görə haqlısan deyib. özü isə mənə dinin gözəlliklərindən yox, öz inancının formasından, inanmağın onu necə daha yaxşı etdiyindən danışıb təkcə və bu məndə heç qıcıq oyatmayıb (digər dindarlarda fərqli hiss edirəm). təbii ki bu söhbətə qayıtmırıq, məsələn o məni qurban, ramazan bayramlarında təbrik edir, amma allah sözündən istifadə etmir. məharətlə təbrik edir. deyir sən ən çox sevdiyim insanlardansan, mənə əziz gündə səni təbrik eləməsəm olmaz. sevirəm belə insanları.ateist və dindarın dostluğu
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+2 əjdaha
1. dostlarımın içərisində kifayət qədər dindarlar var. burda dindar dedikdə söhbət klassik (dədə-baba) dini etiqadı olan (dini yola verən) insanlardan yox dini ritualları ciddiyyətlə yerinə yetirən şəxslərdən gedir. dünyagörüşü olaraq ateizmi mənimsəməyimə və onların dindar olmasına baxmayaraq dostluq münasibətlərimizdə heç vaxt qırılma olmayıb. hər biri ilə dəfələrlə din, yaradılış və başqa bu kimi mövzularda müzakirələrimiz olub. sonradan isə ümumiyyətlə o mövzulara girmirik. heç kim digərinin baxışını dəyişməyə çalışmır.nəticə 1: insanları olduqları kimi qəbul etmək lazımdır.
nəticə 2: dostluq birdən çox parametr üzərində qurulmuş münasibətdir.
nəticə 3: ustad düzgün buyurub -
"baba biz insanıq, insan ilə insanlıq edək,
deməsinlər bizə qoy insan olub neynəmisən?"
hamısını göstər