əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
sözaltı etiraf
-
azərbaycan
-
yaşlı nəslin əlində qalan cavan nəsil
-
dünənin ən bəyənilənləri
-
keçən ilin ən bəyənilən entryləri
-
sinəsi tüklü şairlə həyat və eşqbazlıq dərsləri
-
bir azərbaycan kişisinin təcavüz gündəliyi
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+73 əjdaha
1. başlığı açmaq və yazmaq bir cəsarət məsələsidi. bütün cəsarətimi topladım və azərbaycanda yaşayan bir qızın, qadının üzləşdiyi çətinlikləri ekşisözlük qadın yazarları kimi (onlardan ilhamlanaraq) (baxma: bir türk kadının taciz günlüğü) sözaltının həm oğlan, həm mənimlə eyni senarioları yaşayan qadın yazarları ilə paylaşmaq istədim.
13 yaşlarındayam. ərgənliyin tavan yaptığı dönəmlərimdə. gözəl falan deyiləm yəni. sivilcəli fln. anamın təmbehlədiyi kimi başıaşağı kursa gedirəm qarşıdan gələn oğlan sürüsünün sözlü tacizinə məruz qalıram. kurtkamın altından görsənən kuru kafa motifli koftama söz atılır. və ilk tacizlə tanışıram.
bu ilk vakanı metroda əlimi tutmaq istəyən, metronun tıxacından istifadə edərək sürtünənlər, belimdə çanta olmasına baxmadan toxunmaq istəyən digər vakalar izləyir.
payız ayları. yəqinki, noyabrın sonu
kursdan qayıdıram. hava buz kimidi. kurtkamın zəncirbəndini sona kimi çəkmişəm. papağımı taxmışam üzümün çox az bir hissəsi görünür.(paltarımı təsvir etməli olmaqdan məyusam) avtobus gözləyirəm. atamdan qoca 50 bilemedin 45 yaşlarında bir kişi 3 metr aralığımda dayanıb, gözünü zilləyib mənə. dönüb kişinin üzünü baxırsan ki bəlkə nəsə utana üzünü çevirə. kişidə qram hərəkət yoxdu. nəysə avtobus gəlir, oğlan kimi bir qız olduğumdan, yaşımın da azlığından heç çəkinmədən avtobusun arxa qapısından minirəm. (balaca kənd avtobusu, arxa qapısından çox vaxt kişilər minən.) nəysə bu kişi də minir mənlə birgə hafiften tırsıram. yerin azlığından, basabasdan kişi ilə aramda yenə az bir məsafə var. adamlar düşür bu kişi mənə yaxınlaşır getdikcə. avtobus şoferinin mənasız tormuzlarından istifadə eliyən bu pedofili arkadaş əlimi tumağa və mənə getdikcə soxulmağa başlıyır. qorxudan bayılacam o dərəcə. bütün bildiyim surələri, duaları oxuyuram. malum samanyolunun yaratdığı algı (ayetel kürsi oxusan yanında iki oğlan bəlirəcək, səni qoruyacaqlar zad) nəysə möcüzəvi şəkildə pedofilidən qurtulmağı bacarıram. kişi düşüb gedir.
may ayı
sinif yoldaşlarımla, məllimlərimizlə birgə qubaya getmişik. yeyirik, içirik hərkəs bir tərəfə dağılışır. mən də öz padruqam ilə qubanın çiçəklərini toplamaqla məşğuluq. çiçək dediyim yaban otu, romaşkaya bənzər bir ot. bu vaxt qarşıdan 06 gəlir. içindəki səslərdən yaxınlaşan təhlükəni hiss eliyirəm və padruqamı yolun qarşı tərəfinə aparıram. beləliklə 06dakı oğlanlar bizə bir qol məsafəsində ikən 2, 3 metrlik məsafə açılır arada. onlar da söz atıb gedirlər. biz də grupun yanına qayıdırıq ki başımıza iş gəlməsin.
tam bakıya qayıdacağımız sırada piknik alanındakı futbol stadyonu boşalır və qərar veririk ki oğlanlı qızlı futbol oynuyaq. 15 yaşındakı oğlanlar və qızlar. (modern sinifik vəssəlam) təbiki sadəcə 3 qız futbola qoşulur. mən də keçirəm qapıya. mənim komandam rəqib komandanın qapısına hücum çəkir, bu sırada, qapıçıların yaşadığı o tarifsiz yalnızlıq duyğusunu yaşayıram. bu sırada içkili pedofili sürüsü (50-60 yaşlı adamlar) fürsətdən istifadə maşını stadyonunun yanında saxlıyıb ağza alınmayacaq sözlər sərf edirlər 15 yaşlı qızcığaza. nə deyəsən, kimi çağırasan? müəllimlərim futbolun həyacanına qapılıb, sinif yoldaşlarım rəqim komandanın qapısının ağzında. ki heç kimə heç nə deməmək ən məntiqlisidi. sərxoşun nə edəcəyini bilmək olmaz. bu vakada belə kapanır. 15 yaşlı qıza cinsəl vurğulu sözlər deyərək, basdırılmış cinsəl aclığını üzə vurur pedofili sürüsü. eyni adamlar yaşı başı almış (50 yaşında, evli) qadın müəlliməmizə 5 dəqiqə qabaq yeyəcəkmiş kimi, rahatsız edəcək türdən baxmışdılar. ama biz susuruq. susmağa davam.
iyul ayı 2014
iki sinif yoldaşımla bulvarda yeriyirik. istiqamət velosipedlərə tərəf. arxamızda 3 oğlan. söz ata-ata gəlir dalımızca. necəsə olur biri tüpürür və bu tüpürcək gəlir x adlı dostumun qoluna. o bunu hissedir. biz də digər dostumla gülsək mi ağlasaq mı havalarındayıq. nəysə kömək eliyirik qız ki qolunu təmizləsin.tüpürcək də tüpürcək deyil bildiyin bəlğəm. oğlanlar yaxın bir yerə əyləşib noldu bu qızlara falan deyirlər. biz də işimiznən məşğuluq. gülə gülə x-in qolundakı bəlğəmi yuyuruq. oğlanların gülüşməsi mənim beynimə bir anda qan sıçramasına səbəb olur.üzümü çönüb ağzıma gələni deyirəm. “ rədd olun gedib burdan arsızlar, hələ bir gülürlər də. nə şiniyirsiz, tərbiyəsizlər.” oğlanların sifət 180 dərəcə dəyişir. sakitləşirlər ama hərəkət eləmirlər. yenə başlıyıram. “ eləbil sizə söz dedim axı, rədd olun da nə gözdüyürsüz? mal yığını” durub söylənə söylənə gedirlər.
xatırlamadığım bir ay
qatarda bir oğlan gözünü zilliyib üstümə. gedəcəyim yerdə düşürəm. oğlan da dalımca gəlir. kursa gecikdiyimdən biraz tələsik hərəkət edirəm. eskalatorda bəyaqki arkadaş usul usul yaxınlaşır. klasik sual gəlir “sizinlə tanış olmaq olar?” nazikcə “ yaşımın kişik olduğunu deyirəm.” kezban olmuyaq deyə adam kimi cavab verirəm ama bilirəm ki hər rədd edilmiş oğlan kimi kezban olacam onun üçün. nəysə dirəşir ki, yaşın neçədi? deyirəm abalam nə fərqi var deyirəm balacadı fso da. davay qırıl. kobudlaşıram. ama məcburam ətraf gözünü zilliyib bizə. və durumdan rahatsızam. hızlı adımlarnan eskalatoru çıxıram. ciddi həyəcan, qorxu keçirirəm. qan tər içində sağ salamat kursa çatıram. açığı heç arxama da baxmadım ki elə bilməsin ki, onu izləməyimi istiyir. malum belələrinin ütopik düşüncələri olur. o da istiyir ama çaktırmır. peh.
belə insanlar yaxşı niyyətdən də sui istifadə etdiyindən səndən yol soruşan kişidən belə çəkinirsən. istiyirsən heç arxana baxmayasan ki səndən kömək istiyirlər ya yox.
bu və bunun kimi hadisələri yaşamağa davam edirəm, edəcəm də yəqin. nə qədər anamın istədiyi kimi başıaşağı yerisəm də, geyimimdə, hərəkətimdə artıq-əksik olmasın deyə didinsəm də. istədim uşaq yaşımda yaşadığım ən ağlımda qalan vakaları paylaşım.
bunları deməkdə çəkimsərliyim, məni özünü birşey hesab eliyən kezban kimi algılamanızdı. özünü gözəl hesab eliyir yəqin deməyinizdi. yox çoxda gözəl deyiləm. kötünün iyisi. belələrini ən çirkin qadın belə yaşayır. əsas odu vaginası olsun.
+58 əjdaha
20.
"bizim kişilər nə qədər yanıq olsa da, təcavüzə meyillilik azdr, yox dərəcədə".
buna deyən lazımdı ki, siktir get, onsuz sikilib beynin. bəzi dalbayovların beynində təcavüz təkcə məcburi cinsi əlaqədir. xeyr, marşrutda fürsət tapan kimi adamı əlləməyə çalışan daydaylar, tində adamı gözüylə rentgendən keçirən sülək qaqaşlar, düz yolla getdiyin yerdə arsızca söz atan əclaflar hamısı təcavüzkardılar. sadəcə əllərinə fürsət düşmür cinsi təcavüz eləsinlər.
bilmirəm bu statistikanı haralarından uydurublar. buna inanan varsa, day sözüm yoxdur. belə hallar azı 5 dəfə başıma gəlib, hətta çox.
ilk dəfə 8-ci sinifdə məktəbə gedərkən tində 2 əclaf durmuşdu. belə bir dialoq oldu:
"-nətərdi?
-bomba kimi"
ilk dəfə başıma gəlirdi deyə boğazım düşünləndi, əclafın gözünə baxıb "itoğlu" deməkdən başqa heç nə gəlmədi əlimdən. o da hırıldayırdı iyrənc-iyrənc. özümü öldürmək istəyirdim, özümə nifrət yaranmışdı. lezvayla qıçımı kəsirdim hirsimdən, çünki biləyimi kəssəm evdəkilərə hesabat verərdim gərək. çox çəkmişdi toparlanmağım. ilk travmam oldu təcavüz barədə, oğlanlara nifrət edib iyrənirdim onlardan. hamısından. amma keçdi zamanla, yenidən başıma gələnə qədər.
10-cu sinifdə məşğələyə avtobusla gedirdim. araxa qadın var idi, bir kişiylə qonşu idi deyəsən. "Şeytan bilsə ki sən varsan, heç doğulmazdı" dedi. bunu eşitdim, amma anlamamışdım. təsadüfən o kişinin oturacağının önündəki yer boşaldı, mən oturdum. hiss elədim ki, əli çiynimə, kürəyimə dəyir. dedim yəqin yanlışlıqla olub, biraz qabağa sürüşdüm. yox, yenə çiynimə toxunurdu. sonra... sonra hiss elədim ki, barmaqlarını oturacağın altından salıb məni əlləməyə çalışır. onda dərk elədim məqsədini. qışqırmaq istədim, amma səsim çıxmırdı. həm səsimi çıxara bilməzdim, işin üstü açılsa əclaf atamın əlindən sağ çıxmayacaqdı. üstəgəl kəndin ziyalı ailəsinin övladıyam, hamının dilinə düşərdim axı. hah, dümək qız özü şərait yaradıb! şokdan və hirsdən titrəyirdim, durub lap öndə ayaqüstə dayandım çatana qədər. məşğələdən qayıdanda həmin köynəyimi cırıq-cırıq edib atdım. hamamda bədənimi sürütürdüm, duş gelini bitirdim 2 saat içində. duşun altında diz üstə çökqb ağlamışdım, iyrənirdim özümdən. hamıdan iyrənirdim. hər cürə təmasdan qaçınırdım, kimsə yanlışlıqla toxunsa belə diksinirdim. fikrimi dərsimə verə bilmirdim, qorxu içində gəzirdim. mən hələ uşağ idim e, 40 yaşlarında adam nə qədər yanıq, cındır ola ki, əlinə, sikinə yiyə dura bilməyə. mən də uşaq ağlımla özümü günahlandırırdım ki, mayka geyinmirəm, yəqin altdan geyindiyim paltarın izi görünür, ona görə olub.
bir dəfə də yenə məşğələyə gedəndə qarşıdan 50-li yaşlarında bir kişi gəlirdi. dayandırıb soruşdu ki, aptek hardadır? dedim orada küçənin tinində. sonra şey dedi, "mənim qızım 8-ci sinifdə olub, başına bir iş gəlib. siz qızlara olur, nə deyirsiz? hə, aybaşı. elə olanda onun belini ovxalamaq, yaxınlaşmaq olar?". wtf, bilmirəm deyib qaçdım oradan. yenə heç kimə deməmişdim. iyrənc tünd bir parfüm vurmuşdu. bəzən metroda filan o qoxu yenə burnuma gəlir, istəmsizcə ətrafa boylanıb uzaqlaşmaq istəyirəm oradan. sonra qızlar məşğələdə danışanda eşitmişdim, həmin adam qızları dayandırıb belə gic-gic suallar verirmiş.
zamanla anladım ki, mənim günahım deyil. nə geyinməyimdən asılı olmayaraq, belə təcavüzkarlar hər yerdə doludur. artıq belə şeylərə qarşı əvvəlki kimi utancaq, səssiz deyiləm. anladım ki, utanmalı olan mən yox, onlardır. ən son metroda sürtünməyə çalışan əclafa səsimi qaldırıb "əlinə yiyə dur, evindəkiləri əlləyərsən" deyəndə rəngi atmışdı, səslərini çıxara bilmirlər elə olanda.
və saymadığım daha nə qədəri. bir ayağı məzarda olan, 70 yaşında kişi də gözünü zilləyib adama baxır, üzünə baxmağa iyrəndiyim çeçenka qaqaşlar da, arvadının əlindən tutub gəzən sözdə namuslu kişiciklər də. belə cındırlardan geriyə qalan isə travmalar, hər kiçik təmasdan qaçınmaq olur.
hələ də bu entrydəki kimi #318368 dölbeyinlər var. buna rəğmən ölkədə təcavüzü yox dərəcəsində sayan adam birbaşa şüursuzdur.
indiyə qədər heç bir entrydə bu qədər əzab çəkməmişdim yazarkən. kökləri kəsilsin.
+51 əjdaha
8. təbriz küçəsində bir vaxtlar 24nömrəli marşrut var idi.(indi bakubus əvəz edir) bilənlər bilir o marşrutlar necə xarabaxana idi. heç vaxt unutmayacağım bir olay olmuşdu orada. dərsdən sonra 7qız mindik avtobusa və həmişəki kimi hamsı dillərin qızları idi.və dəhşət sıxlıq idi. birdən qrupyoldaşlarım hamısı mənə tərəf sıxıldılar.mən də anlamırdım nə olduğunu. amma arxada 50-55yaşında bir kişi dayanmışdı.və hər gün dərsdən sonra bu kişi o marşuruta minirdi. üstəlikdə kişi çox səliqəli geyimli və diplomatlara xas duruşlu bir insan idi. və marşrutda gənc bir müəllimə var idi.qızların pıçıltısından hər şeyi anlamışdı. qadın çevrilib kişiyə dedi ki, qızlara niyə toxunursan?kişi ona böhtan atıldığını dedi və qızlara əlindəki qovluğun toxunduğu yalanını uydurdu. təbii ki, heç kim inanmadı çünki bu kişi hər gün eyni şeyi edirmiş.və marşrutdakı bütün insanlar onu söyməyə başladı.kişi məcbur olub yarı yolda endi marşrutdan. 2012-ci il idi rəfiqəm ilə qəbul imtahanlarından sonra ən dəyərli müəllimimizin evinə qonaq gedirdik. binaların arasında çantamı kiminsə dartıb məni özünə çevirdiyini hiss etdim. əvvəlcə elə bildim kimsə məni qaçırmaq istəyir çünki o vaxtlar bir manyak mənimlə məcbur evlənəcəyi mesajları verirdi. o an hiss etdiklərimi heç bir qızın yaşamasını arzu etmərəm. qorxu və qorxudan daha çox həyəcan.ürəyimin döyüntülərindən başqa heç nə eşitmirdim.onun nə dediyini də eşitmədim. adamla üzüzə gələndə özümdən aslı olmadan qardaşımın öyrətdiyi yumruq atmanı onun üzünə atdım.əvvəlcə ağzını tutdu sonra isə məni vurmaq istəyəndə artıq biz qaçırdıq. müəllimin evinə qədər arxamızca gəldi. gecəyə qədər müəllimin evində oturduq müxtəlif bəhanələr ilə və gecə qardaşıma zəng etdim ki, gəlib bizi aparsın.
2014-cü il idi. payız ayları idi. dərslər günorta başladığı üçün gec çıxırdıq dərsdən. normalda saat 6da bitirdi dərs amma həmin gün 7nin yarısına qədər müəllimə bizi saxlamışdı.hava qaranlıq idi artıq. marşruta da minə bilmədik və piyada getməyə başladıq . birdən bir oğlan rəfiqəmin əlindən tutdu. və hırıldamağa başladı. qızda çox qorxaq qız idi. qız əlini hər nə qədər çəksədə bərk tutmuşdu . qız da ağlamağa başladı. əvvəlcə özümü itirdim amma o gicbəsərin hırıldamağı məni təmiz əsəbləşdirdi. və əlimdəki qalın kitablar ilə oğlanın başına vurmağa başladım.oğlan əvvəlcə tək əli ilə sonra isə iki əli ilə də qorunmağa və mənə mane olmağa çalışdı.kitablarımın üzləri cırılmışdı.amma gözümə onun ən yaxın dostuma etdiklərindən başqa heç nə görünmürdü. ətrafda bir neçə adam bizə müdaxilə etmişdi.
bir rəfiqəmin başına gəlmiş olay daha. qız dərsdən çıxıb evə gələndə elmlər metro stasiyasında sıxlıq imiş.və qız bir küncə sıxılbmış.amma arxasında bir manyak durduğundan xəbərsiz imiş. və bu manyak (bunu necə yazacağımı bilmirəm) şalvarının qabağını açıq qoyubmuş. və orada bəzi hadisələr olub. qız özünü ilk stansiyada atıb bayıra. evə nə halda gəldiyini təsəvvür edə bilməzsiz.və bu hadisəni mənə danışanda belə çox stress yaşayırdı.
bu yazdıqlarım sadəcə çox az bir hissədir. əgər qalan hadisələri də olduğu kimi yazsam bir kitab alınar.
bu yazını yazmaqda tək məqsədim var.bəlkə nə vaxtsa hər hansı bir insan evladı bunu oxusa küçədə gedərkən qadınlara və qızlara sataşmazdan öncə onlara nə yaşada biləcəklərini təsəvvür etsinlər.
+46 əjdaha
2. (bax: başqasının yerinə utanmaq)
bu tip şərəfsizlərin ucbatından qadınlar olan ortamda tək qalmıram, bir küçədə qadın ilə tək yeriyiriksə ya qayıdıb yolumu dəyişirəm ya da dayanıb keçib getməyini gözləyirəm. o qadın keçib gedənə qədər utancımdan qıpqırmızı oluram əcaba onu təqib etdiyimi düşündü və narahat oldumu deyə. əxlaqınız olsun, mənəviyyatınız olsun heç olmaya o öyündüyünüz kişilik qədər kişiliyiniz olsun qadınlara taciz etməyin.
+41 əjdaha
10. 2004-cü ilin payız ayı idi. 8-ci sinifdə oxuyurdum. çox sevdiyim dəri gödəkcə almışdılar mənə açıq çəhrayı rəng. birinci gün idi geyinib məktəbə gedirdim. 106 nömrəli avtobusun son dayanacağına yaxın idi məktəbim ona görə də avtobusda adətən bir neçə tanış məktəb uşaqları qalırdı sona. bu dəfə amma heç kim yox idi, sağda tək nəfərlik yerdə oturub pəncərədən çölə baxırdım. avtobusdan düşməyimə 5 dəqiqə qalmışdı ya yox sol tərəfimdə mənə çiynim və qoluma bir şey dirəndiyini hiss etdim. ötəri ayaq üstə dayanan adama baxdım, 35 yaşlarında normal görünüşlü biri idi, hər halda müvazinətini itirib mənə tərəf əyilib dəyib düşündüm fikir vermədim. bir neçə saniyə belə keçməmişdi mənə adamın deyil də sərt başqa bir şeyin dirəndiyini hiss etdim. qolumun yuxarı hissəsinə diqqət elədim ki, bu nədi görüm. ömrümdə ilk dəfə ereksiya halında penis görən mən ilk baxışda bunu əlillərin və qocaların yeriməkdə çətinlik çəkdiyi üçün istifadə etdiyi çubuğun başına bənzətdim hətta ani olaraq durub adama yer vermədiyim üçün özümü günahlandırdım, sonra dərk eldim ki, avtobus boşdu. adamın üzünə baxdım ki, göz gözə gələk burda oturmaq istəyib istəmədiyini soruşum. və adamın üzünə baxanda nə görsəm yaxşıdı, 12 ildi unutmadığım o iyrənc gülüş. 15 yaşındakı yeniyetmə bir uşağa bu travma çox ağır olub demək ki, indiyə qədər ağlımdadı o üz və gülüş üst üstə 15 saniyə görməsəm də.
olan isə yeni gödəkçəmə olmuşdu, çox sevsəm də bir daha geyinə bilmədim.
not: sözlük o günü bölüşdüyüm ilk yerdi.
+36 əjdaha
4. 13 yaşım var, 8. sinifdə oxuyuram. yay aylarıdır, məhləyə şortik və t-shirt ilə düşürük. daha məmələrim çıxmayıb, 13 yaşında olmağıma baxmayaraq 10 yaşında görünürəm. kontur almaq üçün evdən 500 metr uzaqda olan marketə gedirəm, yolda mənimlə üzbəüz gələn 45-50 yaşlarında ağ saçlı bir kişi yanımdan keçərkən arxamı əlləyir. o qədər şoka düşürəm ki, sadəcə çönüb baxarkən o pedofilin iyrənc gülüşünü görürəm.
yeniyetmə vaxtlarımızdayıq, yaşıd kuzenlərimlə yaxınıq. qız üzgündür, səbəbini soruşuram, 60 yaşında bir kişinin ona nə yalayaram səni ha deyə söz atdığını deyir. başqa bir gün isə 20 yaşlarında bir oğlanın ona süngər penis göstərdiyini deyir.
15 yaşım var, yaxın bir rəfiqəmi hazırlığa ötürürəm, iki oğlan arxamızca düşüb söz atır, orta barmaq göstəririk əsəbimizdən, oropsu (bəli məhz oropsu, orospu yox!) deyə qışqırılır arxamızdan.
16 yaşım var, hazırlığa tez gəlmişəm məhlədə oturub gözləyirəm, həm də yemək yeyirəm. skamyada qulaqcıqlarımla olduğumu fərq edən bir eşşək balası mənə yaxınlaşır, getməsini istəyirəm getmir, orta barmaq çəkirəm, onu götünə soxaram deyə təhqir edir və məni müəllimimə deməklə təhdid edir.
yenə həmin məhlədə bir parka gedirəm, oturub hazırlıq saatını və yoldaşlarımın gəlməyini gözləyəcəyəm, bir mədəniyyətsiz şortikini sikim deyə söz atır.
65 nömrəli avtobusdayam və biraz sərxoşam, yolda yatıram və düşəndə 20 qəpik yox 10 qəpik verirəm çünki başqa xırdam yoxdur. şofer arxadan deyinir, mən qapıdan düşəndə götümdə bir əl hiss edirəm, çönüb var-yoxunu söyə bilməyəcək qədər yorğunam, fikir vermədən evə gedirəm.
17 yaşım var, parkın arxasındakı bağda oturub siqaret çəkirəm gizlincə. telefonla danışan bir oğlan yaxınlaşır, məndən 1 metr aralıda dayanır. sonra sürətlə evə doğru addımlamağa başlayıram, arxamdan gəlir. bəlkə biraz yavaşlayasan deyə niyyətini bəlli edir, bəlkə yolunu biləsən deyə cavabını verəndə belə fikir vermədən şərəfsizliyinə davam edir. mən yolu keçdikcə o da keçir, o qədər narahat oluram ki özümü çətinliklə supermarketə atıram və qurtuluram.
rəfiqəmlə işdən çıxıram, metroya keçirik. rəfiqəm boş yerdə oturur, onun yanına isə it iyi verən 2 oğlan oturur, yapışırlar qıza. biz fikir verməməyə çalışırıq, qatardan düşürük arxamızca gəlməyə yenə davam edirlər. mən dərnəgül qatarına, rəfiqəm isə içərişəhər qatarına minəndə şanssız olan o olur, həmin oğlanlar yenə onu təqib edir, ta metrodan çıxıb avtobusa minənə qədər.
bu baş verən hadisələr hələ hamısı deyil, unudulacaq qədər kiçik olan saysız-hesabsız hadisə var. 12-13 yaşlarında qızlara edilən bu hərəkətlər onlarda travma yaradır və gələcəkdə seksual həyatda problemlər yaşamaqlarına səbəb olur. etməsinlər, eyləməsinlər!
+29 əjdaha
11. mənim üçün bunları buraya yazmaq çox ağırdı.həyatım boyunca heç vaxt bunları heç kimə danışmadım.sözlüye isə anonimliyin verdiyi rahatlıq ilə yazıram.bu hadisələr ölən günümədək unutmayacağım hadisələrdi.
2010-cu ilin yazı: mart ayı idi.9cu sinifde oxuyurdum.3qız sinifyoldaşımla mektebden çıxıb evə gəlirdim.yağış yağmışdı və yollar palçıq idi.ayaqqabılarımız batmasın deye yolun küncü ilə irəliləyirdik. yolda kiçik bir dükan vardı və ondan təxminən 5metr qarşıda dükançı öz maşının saxlamışdı.məcbur olub maşın ilə duvarın arasındakı 1metrlik yerdən keçməli olmuşduq.əvvəlcə qızlar keçdi ən arxada isə mən idim.qızlar qarşıda sohbet edərək gedirdilər.və mən keçərkən haradan peyda olduğunu bilmədiyim 25-29yaş arası bir oğlan ilə qarşılaşdım. mənə yol verdi.mən keçərkən isə arxamdan çimdiklədi. ilk dəfə idi ki,belə bir şeylə üz-üzə idim.çox pis hiss etdim özümü.onun üzündəki oğraşca gülümsəyən gözlərini unuda bilmirəm.ağladım yol boyu.qızlara da heç nə demədim. bu ilk idi.düşünürdüm son olar amma olmadı.
2012ci ilin qışı: dekabr ayı idi.11ci sinif abituriyent idim.3oğlan dostum ilə birlikdə hazırlığa gedirdik.hazırlıq saat 6da başlanırdı saat 8de bitirdi.hava qaralsa da uşaqlarla olduğum üçün qorxmurdum.həmin gün də saat 8də çıxdıq dərsdən.marşruta mindik.oğlanlar ən arxa oturacaqda oturdular.mən isə bir az öndə.yol boyu beynimdə testlər fırlanırdı.birdən qoluma və çiynimə bərk bir şeyin dəydiyini hiss etdim.fikir vermədim.elə bilirdim kiminsə yüküdü.sonra içdən içə şübhələndim.və başımı çevirmədən gözlərimlə yanımda dayanan insanın cinsini müəyyən etməyə çalışdım.təqribən 40bəlkədə çox yaşlarında biri öz penisini mənim qoluma toxundururdu. qorxdum,iyrənc hiss etdim.bu hissi yaşamayan biri anlaya bilməz məni.sürətlə ayağa qalxıb şoferin yanına getdim.utancımdan özümü yerə atmaq istəyirdim.nə yaxşı ki, onun mundar üzünü xatırlamıram indi.
2014cü ilin yazı: aprel ayı idi.3cü kursda oxuyurdum.səhər tezdən dərsə gedirdim.saat 8in yarısı olardı.metroda çox sıxlıq idi.mən də gecikməmək üçün məcbur o qatara mindim.kaş minməz olaydım.nəyinsə vaginama təmas etdiyini hiss etdim.qolumdakı çantamı önümə tutdum bəlkə kiminsə çantasıdı deyə düşündüm.3dəfə yerimi dəyişməyə cəhd etdim adam çox olduğu üçün sadəcə istiqamətimi dəyişə bilirdim.3cü standiyada bunun 30-40yaşlarında bir kişinin əli olduğunu gördüm.ulduz stansiyasında idim.və heç nə demədən endim.ağlamaq hissini zornan yatırdırdım.anamı istəyirdim.onu qucaqlayıb ağlamaq istəyirdim.ətrafda dayanan bir neçə nəfər də pis olduğumu hiss edib mənə baxırdı. ölüb yer üzündən silinmək istəyirdim.həmin gün dərsə getmədim.evə qayıdıb olan hadisəni həzm etməyə çalışdım.həmin gün geyindiyim şalvarı da qayçıladım. istəmədiyin birinin üstəlikdə mənim kimi həssas birinə toxunmasının nə qədər alçaldıcı və əclafca olduğunu təsəvvür belə etməzsiz.
2014cü ilin mayı: avtobusda dərsə gedirdim.arxadan birinin arxamı əllədiyini hiss etdim.bu dəfə başqa nələrdənsə şübhələnməmişdim.direkt bunun kimsə olduğunu bildim.susmayacaqdım. bu son damla idi. sərt şəkildə arxaya çevriləndə həmin insanın uzun saçlı,qısa şortlu bir oğlan olduğunu gördüm.heç nə demədim.deyə bilmədim.nifrətlə gözlərinə baxıb endim avtobusdan. əminəm ki, o igid oğlan bütün günü facebookda müasirlikdən,qadın azadlığından statlar yazıb ereksiya olur.
daha bir çox hadisələr var.bunları belə yazarkən utancımdan yerə girmək istəyirəm.onları heç yaza bilmərəm. bəzən qadın olduğum üçün çox xoşbəxt hiss edirəm. kiməsə təcavüz eden azad kişi olmaqdansa , qul qadın olmaq daha yaxşıdı. bütün bu hadisələrə görə kişilərin mənim üçün heç bir dəyəri yoxdu. öz ailə üzvlərimə belə bəzən şubhə duyuram.axı onlarda kiminsə atası , əri, qardaşı idilər. içimdəki əsəbi,hirsi ,kədəri necə edəcəyimi bilmirəm. bəzən də düşünürəm ki, mən belə pis hiss edirəmsə gör təcavüzə məruz qalan qadınlar nələr hiss edir...
+23 əjdaha
13. aylar öncə bu hesabı açıb biraz yazıb sonra da getmişdim ama bu başlığı görünce men de yazmaq istedim.normalda yazmazdım belke de ama "bir azerbaycan kişisinin tecavüz gündeliyi"yazısındakı "ələ salınmış"tipli entryler gördüyüm üçün dayana bilmədim
oğlan olduğunuz üçün (xüsusile azerbaycanda)sizin üçün gündelik heyat bu kimi narahatedici problemler olmadığı üçün çox rahatdır ve bizi başa düşmürsünüz,size göre biz veziyyeti şişirdirik,özümüzden atırıq kimi gelebiler.hetta bezileriniz yeqin o qız da nese edib ki sataşıblar,geyimi açıq saçıq olub ona göre düşünebilersiniz(beli,eger qadınsansa ve açıq saçıq geyinmisense kişinin sene söz atmağa ixtiyarı çatır azerbaycanda)
uzun uzadı yazmayacam her azerbaycanlı qadın kimi men de bu kimi iyrenc durumlarla rastlaşmışam.özünü bile bile mene direyen oğlanlar,nevesi yaşında olmağıma baxmayaraq mene sataşan qoca kaftar kişiler,telefonda nömresini yazıb gözüme soxanlar,söz atanlar,arxamca düşüb meni narahat edenler.ve bunların heç biri unudulmur,bir dehşetverici an olaraq daim psixologiyanda özüne yer edib seni narahat edir.ve üstelik bunlar bitmir.çünkü bu ölkede ne qeder ki qadınlar bele öz cinsinin nümayendesinin terefini deyil de(haqlı olsa bele) kişinin terefini tutarsa bu ölke daha da pis güne qalacaq.heç yadımdan çıxmaz nenemin dedikleri.demek bir defe televizorda mektebli qızın müellimi terefinden zorlandığı xeberini görübmüş mene danışanda tüklerim bizbiz olmuşdu ama onun dediyi ise "yeqin qız da himcim-gözqaş eleyib müellimine" bu sözünü eşidende bilmedim nece reaksiya verim çox pis esebleşdim.bu ölkede zorlansan bele sırf qadın olduğun üçün sen günahkar çıxarılırsan ve insanlar terefinden "korlanmış"leqebi alırsan
odur ki eziz xanımlar xahiş edirem bu tip veziyyetlerle rastlaşanda sesinizi çıxarın,avtobusdadısa eger qışqırın qoyun o insan utansın.düşünmeyin ki birden menim haqqımda pis fikirleşerler.qoy fikirleşsinler.yaxınlıqda polis varsa şikayet edin(düzdü bu xaraba ölkede polis bele qızlara sataşır ve ağzından su axa-axa qızlara baxır).
bu cür hadiselerle rastlaşıb da yene de güclü olan qadınlarımız hamınızı sevirem.di sağolun,"penisiyle idare olunan"insanların tükenmesi dileyiyle
+24 əjdaha
7. haradasa 6-7 yaşlarımda başıma gəlmiş hadisədir. anam həmişə deyirdi ki, tanımadığın insanlardan heç nə alma, özəlliklə də kişilərdən. həmin gün də anamın dediklərini xatırlayaraq qurtuldum.
özümdən 3 yaş balaca qardaşımı götürüb sinif yoldaşımgilə dərs oxumağa gedirdim. o qədər də uzaqda yaşamırdılar, haradasa bizim evdən bir-iki məhəllə uzaqlıqda olardı. qış idi, ancaq hava qaralmamışdı. beş dəqiqəlik yolum qalmışdı və birdən o kişi qabağımıza çıxdı. mənə dedi ki, qızımla gizlənpaç oynayırıq, olar sənin arxanda gizlənim? mənim də, əlbəttə, ağlıma pis heç nə gəlmədi. çünki bu adam "konfet" təklif etmirdi, məsum idi, mənim yaşlarda olan qızı ilə gizlənpaç oynayırdı. olar dedim. qardaşım blokun ağzında dururdu, kişi təkidlə dedi ki, ikinci mərtəbəyə çıxaq, orda qızım məni tapa bilməz. mən də çıxdım, haradasa iki dəqiqə bu kişi mənim arxamda "gizləndi", sonra mənim ağlıma pis şeylər gəlməyə başladı. onda dedim ki, siz gizlənpaç oynamağa başqa birisini tapın, mənim qardaşım aşağıda gözləyir, onu tək buraxa bilmərəm. heç nə demədi. biz də getməli olduğumuz yerə getdik. sonradan fikirləşəndə ki, orada bir az daha dayansaydım, həyatımın ən böyük travmasını yaşamış olacaqdım, şükür edirəm ki, ağlım başıma vaxtında gəlib.
+17 əjdaha
23. Ətrafınızda soruşsanız, hər bir qızın taciz hekayəsi vardır. Düzü bizim evlənmək adətlərinə daxil olan mərhələlərdə də təcavüzçü təfəkkürü gizlənib. Səni səndən xəbərsiz gəlib güdürlər, yox deyirsən, naz anlayırlar. Adı da olur elçi düşmək istəyir də. Üzdən ən mədənisi belə "yox"un yox demək olduğunu anlamır. Buna görə vpda(nömrəm də məndən xəbərsiz verilmişdi) adamın üstünə çığıra-çığıra səs atdığımı xatırlayıram. Bunu təcavüz, tacizlərə təməl yaradan ünsürləri göstərmək üçün dedim. Neyse. Mövzumuza keçək. Başlayım 8-ci sinifdən. Bəzi qızlar kimi uzun, gözəgəlimli filan deyildim. Bəzənməyim də yox idi. Klassik şagird. Yollar bağlandığından evimizdən bulvara düşüb, məktəbdəki hazırlığa gedirdim. Yeni bulvarı bilən bilər. Zolaqlar var. Mənsə velosiped yolu tərəfə yaxın yerdən gedirdim. 2 dənə yekə parazit digər zolaqdan, hansı ki aramızda 5 metr məsafə olardı, söz atmağa başladı. Ala, yelə kişisən e, qabağındakı uşaqdır.
Sonra başqa biri. Xalamgildən qayıdırdıq. Anam avtobuadan işi olduğu üçün bizdən tez endi. Mənsə balaca qardaşımla ən yuxarı hissədə oturmuşdum. Bir özünübilməz yekəbaş orada oturmağıma görə söz atmağa. Narahat olduğum üçün aşağıya keçəndə hələ üzsüz-üzsüz "həəəə, bax belə. Qızların nə işi var yuxarı oturacaqda" demişdi. Uşaq ağlı. indi olsa "süttür burdan" komandasını almışdı.
Həmişə deyirəm, mənim başıma nə gəlsə, uzun geyəndə gəlir. Həyətimizdən çıxıb, yerüstü keçidi keçdim. Yay idi, dədəmdən yaxşı dayı(dədəm 55-i haqlamış adamdı) yolun o üzündən hündürdən söz atmağa başladı. Belə pajardı? Allah kəssin, ilin bir günü çaşıb salona gedəsən bayrama görə ya evdən bir az bəzənmiş çıxasan. Tanıyanlar bilir. Çox bəzənən biri də deyiləm. Yekə-yekə kişilər yanıq-yanıq baxıb, üstünə "nə bomba şeysən" məğzində şeylər pıçıldayıb yanından ötür adamın. Sarıyanızam deyə rus sanıb, rusca deyənlər də olub. "Soxsunlar sənin qəzəlinə" bu yerdə deyirlər.
Bir dəfə də qız dostumla görüşmək üçün gün seçib, içərişəhərdə görüşdük. Bir dənə restorana girdik. Bir müddət sonra qız arxadakılar bizə gözünü zilləyib dedi. Boğazımıza yeməyimizi yeməyə qoymadılar. Sən demə, bu insanlar qızı Nərimanov metrosundan bəri güdürmüş. Restorandan çıxdıq, yenə güddülər dalımızca. Nə qədər fırlandıq, əl çəkmədilər. Üstlərinə çığırdıqsa da, utanmaz-utanmaz gəldilər. Qızın sevgilisi olduğuna inanmayıbmışmış. Rəsmən 2 kruq içərişəhər turunun üstünə azneftə qədər gəldilər. Axır məcbur taksiyə mindik. Ay qa, siz kimsiniz? Nə zənn edirsiniz özünüzü?
61 nömrəli avtobusu bilən bilir. Əksərən, əsas da universitet açıq olan vaxtları dolu olur. Mən də belimdə bel çantası, it yorğunu olduğumdan ilk gördüyüm boş yerə özümü atıram, yer verən olanda da etiraz etmirəm. Bir dəfə bir yaşlı (bax:musculus gluteus) yer verdi tezcə. Mən də o sıxlıqda yer tapdığım üçün yox da demədim. Bir gördüm, əli aşağısındadı. Gülməyin, amma birinci elə bildim qaşınır deyə edir. Sonra gördüm, bu dayınınkı ondan deyil. Verdiyin yer o musculus gluteuslarının arasındakı deşiyə girsin.
Bir dəfə də yenə evə qayıdırdım və gündüz vaxtı idi. Gəl sən 30 yaş ətrafında biri popoma vur, üzümə də hırtılda, get. Bunu isə 50 yaşlar ətrafında kişi gördü. Sizcə, reaksiyası nə oldu? Nçnç edib getdi. Lənət olsun, şoka düşəndə insanların üzünü unuduram mən 1 dəqiqə keçməmiş. Adamın dalıyca qaçanda üzünü artıq unutduğumun fərqinə vardım. O 50 yaşlarda olan insanlar amma sevgili üzündən öpən görəndə dünyanın qarğışını tökən baxışlarla baxır. Bu qədər bədbəxtsiniz?
Ən böyük hadisəni axıra saxlamışam. Siz düşünün ki, günün günorta vaxtıdır. Sizi dərsdən gələndə biri məhlənizə qədər güdür, binanıza girir və sizi liftdə zorlamaq istəyir. Ondan bəri mən kimləsə liftə minməyə çəkinirəm. Etiraf edirəm, bir an adam mənə qəribə gəldi, amma fikir vermədim. 3cü mərtəbəyə getdiyini dedi, mən də basdım. Basan kimi adam sakit dur, tərpənmə deməsinmi. Deyən hə, nətər məsləhətdi deməyimi gözləyirmiş xiyar. Şokdan affekt vəziyyətə düşməyimmi mən də. Mənim də 2 modum var. Ya donuram, ya da beynim çönür, adam öldürə biləcək moda girirəm. Mənim beynimin çöküb, bunu vurmağımdan əl-ayağı da bir-birinə dolanmasınmı bu dümsüyün. Lifti aşağı basıb giriş mərtəbəyə atdım adamı. Məhləyə tullamaq istədim. Amma sonra qorxdum, çox heyif ki, qorxdum. Evdə nə deyəcəyimdən, niyə gec gəldiyimi izah etməkdən( dərs 2də bitirdi, mən 4də gəlmişdim), məndən soruşulacaq detallardan, bir qara köpüyə yaramasalar da, aşağıda gələn, gedəni güdən işsiz daydayların bizə atacaqları baxışdan qorxdum və peşimanam 4 il sonra belə. Gərək ayağımdakı dabanla ağzına-ağzına döyərdim onun. O tərəddüddən sonra geri qayıtmaq istəyəndə də yenə də üzünü unutdumun fərqinə vardım. Bu olanı 3 il sonra evdə deyə bilmişəm. Yuxarıda yazdıqlarım və hələ yazmadığım digər şeyləri deməmişəm. Polisə şikayət? Azərbaycanda ən başda gedən qaqalar və zorakılar polis orqanlarında işləyir.
+17 əjdaha
6. hər gün bu hallarla rastlaşan nəinki qadınlar,qızlar,həmçinin uşaqların gündəliyi.
yazılanları oxuyub, yazılmıyacaq qədər olanları düşünüb sadəcə məsləhət verə bilərəm,ictimai yerdə baş verirsə üstünə qışqırın, qoy hamı eşitsin çəkinsin. çantanızda cib bıcağı gəzdirin məlum hal təkrarlandı qorxub elemiyin əksinə qorxudun bir yerini kəsin ki dərs olsun. çünki onları insan hesab edib vicdanınızın buna qarşı çıxmasına icazə verməyin,o kimi yaratığlar insanlığın üz qarasıdırlar və yaşamağı heç bir halda haqq etmirlər, kiçik bir cızığ onlar kimi sikinə sahib çıxa bilməyən,yalnız sikiylə düşünən, beyine sahib olmayan ,düşünə bilməyən heyvanları öldürməz.
+24 əjdaha
15. bir gün avtobusa minmişdim, qəpiyim düşdü əlimdən yerə. əyildim götürməyə bir oğlan tez əyilib pulu verdi mənə. bilirəm gic-gic şeylər gözləyirdiz.. ni ha ha ha.
+14 əjdaha
22. qadın deyiləm yazacağım 2 hadisə oğlan olmağıma baxmayaraq mənimdə başıma gəlib. entrylərdə çox sıx istifadə edilən "iyrənc gülüş" hadisəsi, səsimi çıxarsam kimə nəyi sübut edə bilərəm bu cəhənnəm hələ məni günahkar çıxararlar çox tanış gəldi. ona görədə kanaati acizanəmcə bu başlıqdakı entryləri əksər öz həmcinslərimdən daha yaxşı başa düşürəm.
deməli 2 hadisədə olub 135 nömrəli marşrutda. ilki iyrəncdi digəri isə hələdə bilmirəm nədi
1. 2011-2012 olar yay aylarıdı. məndə təpədən dırnağa ağ geyinmişəm. rayonda zatən zaqar falanda bilmədiyimdən dərimdə ağappaqdı bildiyiniz rəsmən hz. qasim hocafəndi kimi işiq saça gəzirəm. qıvırcıq saç eynək bonusuda olanda gözlərin üzərimdə olduğunu hiss edirəm marşruta minəndə. həmçinin çoxu vaxt arxa qapıdan sol tərəfdəki oturacağın yanında dururam ki, əcəmidə qapı açılan kimi rahat düşüm.nəysə dərsdən çıxmışıq 120nin axırı, yeni bazar köhnə bazar derkən. 135e kim minir qohum ola ola evə gedirəm. avtobus heydər parkın yanındakı dayanacaqda dayandı və 2 orta yaşlı xala mindi. camaatı yarıb bi təhər keçdilər. bunlardan biri düz gəlib arxamda dayandı. marşrut hərəkət etdikcə hiss edirəm belimə nəsə dəyir. çoxda fikir vermədim ama bu dəyən nədisə baya baya sıxır məni az qala qabağımda oturanın üstünə yıxılacam. birdən ama elə bil danq elədi beynimə xala məmələrini sıxırdı belimə. təbi o zamanlar masum və dindar mən hər halda mən səhv anladım deyirəm yerimi dəyişib keçdim bir azda sola. xırdalan kruqunu keçdik və təbiiki üzü şəhərə probka və yenə o beldən dəyən nədisə yenə dəyir. inanırsız udqum tutuldu. tərpənə bilmirəm. bir tərəfdən dini günah baskısı bir tərəfdən öz özümü inandırmağa çalışıram ki, ay bala sən uşaqsan bəlkə anan yaşındadı mərfətsizlik etmə nələr düşünürsən. hafifdən tərdə basır yavaş-yavaş. xaladakı uje ayaqlarınıda sıxır. tək edə bildiyim astaca çevrilib baxdım. o xalanın üzündəki iyrənc,sırtıq gülüş hələdə yadımdadı. gün yandıran üzü vardı, dişləridə sarımtıl. bədəninin tərini hiss edirəm elə bil, burnuma iyrənc iylər gəlir başımda zonquldayır sanki çəkic vururlar. desəm çəkilin deyəcək sıxlıqdı hara gedim, desəm utan yaşından başından şüvən salar zibilə mən düşərəm. tək edə bildiyim qabağımdakı oturacağın qulpundan bərk sıxıb başımı aşağı saldım. şamaxındaka özümü yerə atana kimi 20-25 dəq qadınlara ən çox nifrət etdiyim andır. ən betəridə düşəndə gördüm sən demə marşut boşalıbmış. görür ki, sıxılıram, tərləyirəm, narahatam ama sırtıq gülüşü ilə qəsdən keçməyib o tərəfə. göt qızı göt.
2. tarix dəqiq yadımda deyil ama payız fəsili falandı çünki nazik kurtkam üstümdə idi. yenə 135 dəyəm bu səfər düz şoferin arxasında üzü yola tərəf durmuşam. marşrutda elə dolu deyil. kruqda adamlar mindi. 1 nəfər 20-21 yaşlı qırmızı köynək və bozumtul şalvar geyinən qız gəlib düz yanımda durdu. məndə təbiiki, cəhənnəm, günah zina tövbə-tövbə derkən baxmamağa çalışıram. bidə marşut reski tormoz verdi qız sağ əli ilə turbadan sol əli ilə əlimdən tutdu. amanın gözümdə atəşlər canlanır ama xoşumda gəlmədi deyil ha. nəysə insanlıq hali deyib,hafif gülümsədim və əlimi çəkdim. heç 2 dəq keçməmiş qız yenə əlini atdı əlimin üstünə ama bir şey varkı sıxır rəsmən əlimi zornan çəkməyə çalışan anda bu özünü sıxdi mənə tərəf. məndə yelkən yerdə uje xeyallarda evlənmişik zad. bilənlər bilər o vaxtı 135 şamaxınkadan üzü 20 yanvara tərəf gəlirdi və svetaforda yox idi velotreke dönən körpünün altından heyvan şoferlər necə dönürdülərsə savrulurduq hər dəfə. elə bu savrulmada qız uje qolumdan sıxdı, ayaqları arxası falan uyğunsuz yerimdədi. nəysə daha dözə bilmədim üzr istəyirəm deyib qolumu araladım keçdim qapıya tərəf . fikir verdim qız heç saymadı məni göz ucu ilədə baxmadı sanki birləşik gələn biz deyildik noluyoruz abi dediyim an baxdım qız sakitcə öz özünə danışır. üz-gözü cızıq cızıq böyük ehtimal psixi xəstə idi. bilmədim nə hiss keçirim. utandım bir az. hələdə öz özümə yeganə təsəlli verirəm ki, o ilk minəndə diqqətli baxmamışdım. dini qaydalara uyğun olaraq 2-3 san baxış və üzü o yana çevirmişdim. kaş baxardımda bu xoş olmayan xatirə beynimə həkk olunmazdı.
+13 əjdaha
12. qadınlara sulanan, dalına düşən, avtobusda, metroda narahat edən, yanında əxlaqsız hərəkət edən, söz atan, mini geyinənlərə ağzının suyunu axıda-axıda baxıb; arxasınca fahişədir deyən "kişiciklər"-ə sözüm odur ki, sabah arvadınız, ana-bacınız küçəyə çıxanda onuda əlləsələr, söz atsalar təəccüblənməyin!
+12 əjdaha
9. nizamidən 79a minmişdim. arxa doluydu deyə ayaq üstə durası oldum. növbəti dayanacaqda avtobusa colma-cocuqlu qaraçı ailəsi mindi. bunların təxminən 10a yaxın uşaqları yarısı ayaq üstə yarısı oturdu amma 2 qadın mənimlə pəncərə arasında ayaq üstə idi. daha sonrakı dayanacaqda isə yenə başqa insanlar mindi və avtobusta hamı bir birinə pərçim oldu sanki. avtobus yol getdikcə silkələnirdi mən də istər istəməz bu qaraçıya toxundum. bahoo bu bir şüvənlik qaldırdı ki gəl görəsən. bir an özümə nifrət elədim ki mən nə pis insanam. qadına qarşı ədəbsizlik göstərmişəm zad. özü də necə bir qadın. on uşaq sahibi qəhrəman ana. sonra yadıma düşdü ki neçə dəfə eyni halı azərbaycan qızlarına qarşı yaşamışam və heçç biri dillənməyib. görəsən onlar anlayırdımı ki mən bunu bəziləri kimi bilərək, məqsədli etməmişəm?! kim istəyər ki adı təcavüzcüyə çıxsın. demək bundan çəkinməyən alçaqlar var. və qurunun yanında yaş da yanır
+12 əjdaha
19. Bu tip başlıqların olması və qadınlara cəsarət verməsi möhtəşəmdir! Mənim də yaxın bir qadın dostumun başına bir hadisə gəlmişdi, istəyərdim onu bölüşüm (öz icazəsi ilə)
"1ci kursda oxuyurdum, yuxarı kurs bir oğlanla dost olmuşduq (qısaca A deyəcəm). Mart vaxtı A mənə bir dostunun (B deyəcəm) məndən xoşu gəldiyini dedi. Çox xaiş etdikdən sonra 1 dəfə danışmağı qəbul etdim. Unidə görüşdük, dərs saatı olduğu üçün həyət bomboş idi. Əvvəl biraz danışdıq, sonra B mənə yersiz yaxınlaşmağa başladı. Əl atırdı, artıq sözlər işlədirdi. Mən uzaqlaşdırca o yaxınlaşırdı, sonra isə mənə əxlaqsız bir dillə əlaqədə olmağı təklif etdi. Mən qəbul etməyəndə isə qolumnan tutub özünə çəkdi, əlləməyə, öpməyə çalışdı, taciz etdi. Ağzımı tutduğu üçün səsimi çıxara bilmirdim, həyət də bomboş idi. Axırda əlini dişləyib çıxdım, qaçdım. O vaxt qorxduğum üçün heçkəsə anlatmamışdım. Amma zaman keçdikcə ətrafımdakı insanlar məndən uzaqlaşmağa başladı. Grupumdan səs çoxluğu ilə məni çıxardılar, bütün dostlarım məndən aralaşırdı. Həmin yay isə eşitdim ki B haqqımda unidə şayiə yayıb, ki o qızın əxlaqsız videoları var, pula çıxır və s. Və bunu təklifini qəbul etmədiyim üçün etmişdi, bütün patok, məni tanıyan tanımayan çox adam bilirdi. 2ci kursa başlayanda yeni grupda idim. Orda bir oğlanla flörtləşirdik. 1 ay keçməmiş bu mövzuları eşitdiyi üçün məni heç bir səbəbsiz tərk etmişdi. O ilin sonuna qədər yeni grupumda da incidildim, dışlandım. 2 dəfə intihar cəhdi etdim. 2cisi də uğursuz olanda artıq hərşeyin başını buraxdım. Heçkəsi vecimə almadım. Və ondan sonra zamanla unuduldu, ya da elə olduğunu sanıram. Amma o il yarımın travması hələ də mənə təsir edir. Kimləsə yaxınlıq qurmağa çəkinirəm, heçkəsə güvənə bilmirəm. ilişkim olan insanlarla belə daim arama məsafə qoyuram, hər xırda şeydə hərşey edə bilər düşüncəsi ilə az qala panik atak yaşayıram. Və bu hadisələr baş verəndə ailəmə də anlatdım. Mənə yardım etsinlər deyə. Amma anama anlatdığımda ilk reaksiyası "nə eləmisən ki haqqında belə danışırlar? Qəhbə çıxmısan başıma?" oldu. Və sonra uzun müddət doğru dürüst danışmadıq, evdə daim ağır sözlərə məruz qalırdım."
Doğurdan da həyat çox iyrəncdir, valideynlərin belə bu gün uşaqlarına qəddar reaksiyalar verməsi dəhşətlidir. Hər gün onlarla qadın zorakılığa məruz qalır və onlar bir çox hallarda susdurulur. Hər zaman yanındayıq, sən əsla susma!
+9 əjdaha
17. Sırf elə ət yığını insanlara görə birindən yol soruşa bilmirik. Adi belələrinə görə birinə bir söz deməyə çəkinirik.
Bəsdirin ciddən bəsdirin. Sikişməyi belə sevirsinizsə gedin çubuğu yağlayıb bir yerinizə monte edin
+8 əjdaha
21. azərbaycanda hər məcbur/istəksiz evləndirilmiş qızın evliliyi təcavüzə girdiyi üçün statistikalara daxil olmayan təcavüzlərdir.
və bütün bu cinsi tacizlərin səbəbi klişe olsa da digər bütün islam ölkələri kimi cəmiyyətdəki cinsi basqılardır. heç kim öz üzünü göstərmir gizli pərdələr arxası xaric. insanlar cinsi azadlıqlarından məhrum böyüyürlər, nəticədə ortaya çirkin vəziyyət çıxır. türkiyə kimi bərbad olmaya bilər vəziyyət ama iç açan da deyil.
+7 əjdaha
18. Taciz sadəcə fiziki təmasdan ibarət deyil.
Yolda cinsəl söz atan, fit çalan, maşınla siqnallayan, internetdən sik şəkli göndərən və s. Qoyunların hamısı bu kategoriyaya daxildir.
Travmalarını, əzikliklərini başqalarını üzərində güc nümayiş etdirərək örtməyə çalışan malların olmadığı bir dünya ümidi ilə.
+8 əjdaha
3. (bax: taciz)
(bax: təcavüz)
+4 əjdaha
16. əziz xanımlar hər şey təcavüz olmur da bəzən niyyətlər, o anda baş verən hadisələr istəmsizcə olur.
bir dəfə dartıb elmlərdə metroya minmişdim. qapının yanında dayanıb dəmirdən tutmuşdum mənlə üzbəüz bir xanım da dəmirdən tutmuşdu amma mən tutduğum yerin aşağısından. çəkənlər bilər adam high olanda bəzən bir şeyə kitlənib qalır və onu hiss etmək istəyir. məndə də elə olmuşdu deməli əlim istəmsizcə xanımın əlinə tərəf gedirdi və özümü saxlaya bilərdim xanımı öpmək və ya qucaqlamaq hətta sikişmək belə vecimə deyildi o niyyətdə deyildim sadəcə o əli tutmaq istəyirdim. və tuttum. xanım yavaşca əlini çəkdi və üzümə neynirsən gijdıllaq demək istəyir kimi baxdı. bilmədim nə edim gülümsədim. sonra yolumuza davam elədik. yəni hər şey taciz. ya təcavüz deyil. xahiş edirəm hər şeydən əvvəl gözlərimizə nəzər yetirin.
+4 əjdaha
5. azərbaycanda hər qızın başına gələ biləcək hadisələr. hamısı tanışdı.
+6 əjdaha
14. deməli 8-ci sinifdə oxuyuram..o vaxtlar çox balaca və kök biriyəm səhərlər metroya minə bilmədiyimdən boş qatarların vaxtını əzbərləmişəm ki rahat gedim.. yenə məktəbə gedirəm bakmildən nərimanova boş qatar gəldi mənlə bir yerdə böyük bir qız mindi mən qaçıb 3 nəfərlik yerdə oturdum sonra gülməy səsi zad gəldi..sən demə bakmildən 2 dənə oğlan minib və piyandılar yada gecədən qalıb it iyisi verirlər.. qıza baxıb gülür nəsə danışırlar aralarında o da başını aşağı əyib kitabı sıxır..mənə nəsə oldu getdim əsə-əsə oturdum qızın yanında (indi o poxu yeyə bilmərəm) oğlanlar susdular..28 maya çatdıq vaqon biraz dolu idi qız mənə baxıb güldü sağol deyib düşdü getdi..bilmirəm bu hadisə qıza necə təsir elədi ama mən 3-cü kursam hələ də qız olan tərəfə baxa bilmirəm..burdan da onların varyoxunun ağzını...asosyal bir insan yaratdılar
hamısını göstər
