əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
-
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+10 əjdaha
4. Mental və mənəvi olaraq yormayan durumdu. Böyüklər ilk dəfə ailəsinə qarşı üsyana çıxırlar. Əgər onlar qalib gəlsələr, onların balaca qardaş-bacıları da üsyanda birbaşa qalib sayılırlar.
Bundan başqa, mən ilk kompyuterdə gta vice city oynayanda (ilk pc oyunum) mənim 9-10, qardaşımın 7 yaşı falan var idi. Yəni hər şeyi mənə görə, tez təcrübədən keçirib.
+7 əjdaha
3. balaca qardaşımdı. şans onun üzünə gülüb. məsuliyyəti yox, azad, istədiklərinin çoxunu əldə etməyi bacarır. sözə də baxmır, heç məni ümumiyyətlə ciddiyə almır. təcrübələrimə əsasən çox ailədə belədi
+5 əjdaha
7. Avantajdır.
Bir müddət məsuliyyətin daha az olur, rahat yaşayırsan. Az-maz düşüncə və analiz qabiliyyətin varsa bunu "şans"a çevirirsən. Böyük uşağın etdiklərini özün üçün götür qoy edirsən, atırsan cibə gələcəkdə lazım olur. Ən sadəsindən misal çəkim. Bacım məndən 4 yaş böyükdü. O məktəbə gedəndə mən baxçaya, o yuxarı sinfə keçəndə mən ibtidai sinfə başlamışam. Baxçada oxuyanda artıq ibtidai sinifdən əsas şeyləri öyrənmişdim, məktəbə başlayanda da bilirdim ki, 5-ci sinifdən məktəb həyatım necə dəyişəcək. Hələ böyük bacı/qardaşın savadlıdırsa, bəxtin lap gətirib. istədiyimi ondan öyrənib sinifdəkilərdən bacımla aramdakı yaş fərqi qədər irəlidəydim. Onlar qüvvəti təzə öyrənəndə mən artıq triqonometriyaya keçmişdim. Onlar 9-cu sinif imtahanına hazırlaşanda mən bacımın ali riyaziyyat kitablarından təzə şeylər öyrənirdim və s.
Bacım bütün həyatını mənə danışdığı üçün nəzəri təcrübəm də yaranmışdı. ieltsə hazırlıq olsun, şəxsi münasibətləri olsun, düşüncələri olsun. Hamısı mütləq ki mənə təsir edib. Bəzilərin lazımlı, bəzilərin mənasız görüb özünü formalaşdırır insan. Hazıranazir də olursan bir növ. O ieltsə necə hazırlaşmaq lazımdır sualı üstündə 1 il baş sındırıb axırda bir sədətə gəlir və mən həmin nəticəni götürüb 1 ilimi itirmirəm. Motivasiya məktubunun lazım olacağını bilib hər ay məktub yazıb refresh edirəm və s. Və i.a. ən primitiv şeyləri.
Bir dənə pis tərəfi odur ki, sən balacasan və onların gözündə çox gec böyüyürsən. Daim idarə etməyə çalışırlar. Sənə daha çox qadağa qoyurlar, "ağlın kəsmir", səhv edərsən deyə. Day bilmirlər ki, elə böyük bacı/qardaş qədərik, bəlkə daha artığı. Ona izin verib, bizə isə "olmaz" deməyiniz çox gülməlidir üzünüzə demək kimi çıxmasın.
Digər dezavantajı da müqayisədir. Ən zəhləm gedən hissəsi. Bacım nerddi, göstəriciləri həmişə yuxarı olub. O universitetə qəbul olub, bitirəndə gördüm ki, 650 bal yığmaq, qiymətlərin hamısının A olmağı böyük bir şey deyil. Əvvəldən özünə lazım olanı təyin edib ona uyğun hazırlaşırsan, vaxtını başqa şeylərə də ayırıb qəşəng yaşayırsan özün üçün. Sırf ona görə 600-ə yaxın balımla mənə evdə kəsilmiş kimi baxırdılar.
Ya onların doğrularına zidd nəsə edəndə, ən sadəsindən - qulağa ikinci deşik açdıranda "səndən böyük bacın eləməyib, nolub"? Söhbətləri başlayır.
Amma və lakin, onların bu cür olduqlarını qəbul edib, bacardığın qədər öz qərarlarınla yaşamağa başlayanda - ilk başlar nə qədər dava-qırğınlı və çətin olsa da - bir müddət sonra öyrəşirlər. iqtisadi azadlıq əldə etmisənsə bu müddət bir az da qısalır və axırda başa düşürlər ki, evə gec gəlirsənsə o demək deyil ki, əxlaqsız yola düşmüsən, sadəcə gecə gəzməyi xoşlayırsan.
Gördün? Sən onları qəbullanıb sakit davam elədin, indi də onlar səni qəbullanır və qarşılıqlı sakit həyat yaşayırsınız bir-birinizə çox da müdaxilə etmədən.
+8 əjdaha
1. Mental olaraq yaşadığım ən pis təcrübələrdən biri.
Hələ də bacı-qardaşlarınızla aranızda böyük bir yaş fərqi varsa. Ana-ata o birisilər üstündə bütün eləyə bilmədiklərini sizin üstünüzdə sınayır. Hayat çok güzel ya
+4 əjdaha
2. Çox ağır bir şeydir,ancaq bu vəziyyətdə olanlar bilər. Səndən əvvəlki uşaqdan daha çox gözləntilərə sahib olursan və buda səni mental olaraq çox yormağa başlayır illər ərzində.
+3 əjdaha
6. evin böyük uşaqlarına görə yaxşı kiçik uşaqlarına görə isə pis vəziyyət. mən kiçik uşağam düzün danışmaq lazımdırsa valideynlər elə də çox sıxmırdılar 11 ci sinifə keçənə qədər. yuxarıda yazıldığı kimi həqiqətən də digər uşaqlar üzərində edə bilmədiklərini kiçik uşaq üzərində etməyə çalışlar. və problem budur ki evdəki böyük uşaqların xasiyyəti necədirsə sənin də elə olduğunu düşünüb sənə önyarğı ilə yanaşırlar.məsələn böyük uşaq telefon çox oynayırsa sənə telefon vermirlər. və digər uşaqlar gözləntiləri doğrultmayanda üstündəki yük 2 qat artır. ailəni el arasında "biabir" etməmək kimi bir yük. sonda isə çörək almağa çox vaxt özün gedirsən -*
hamısını göstər
