biz kimik nədir

+46 əjdaha

1. Biz azərbaycanlıyıq. Biz Vaqif kimi dahilərin bığ-saqqalına ilişib səhnədə ürəyini partladan, Zeynəbləri isə hər cür imkan tanıdıb villalarda yaşadan millətik. Elçibəyə "keçibəy" deyib, heydərlərə isə könüllü əzilən millətik. Mikayıl müşfiqə sahib çıxa bilməyən ancaq Səməd Vurğun, Çingiz kimi saray şairlərinə ziyalı deyən millətik. Biz yetim şəhid qardaşını təhqir edən, tez-tez bizi alçaldan, ac-yalavac qarınlar hesabına məmur qarnı dolduran rejimə göz yuman millətik. Biz bəxtiyarın arxasında durmayan, Rusiyadan gələn şarlatan bloqqerlərin qabağına isə kütlə ilə qaçan millətik. Biz azərbaycanlıyıq.

+9 əjdaha

4. Günlərin birində, belə bir dialoq çıxır qarşıma
Alan Watts təhsil məsləhətçisi kimi işlədiyi zamanlarda şagirdləri həmişə yanına gəlib ondan "nə olmaq istədiyimi bilmirəm nə edə bilərəm" deyə sual verirmişlər,alan qeyd edir ki bu kimi vəziyyətlərdə həmişə onlara çevrilib
"əgər pul önəmli olmasa idi həyatda,ne olmağı seçərdiniz?" Sualını verirdim,qəribədir ki, uşaqların çoxu rəssam, şair, yazar, müzisyen olmaq istədiklərini deyir bu işlərde pul olmadığını hamı çox gözəl bilir, bəziləri isə ata minerdim,at minməyi öyrədərdim insanlara, digəri günümün hamısını təbiətdə keçirərdim deyirdilər. Mən isə onlara həmişə "nə olmaq istəyirsinizsə onun arxasınca gedin" tövsiyəsini edirdim, deyir.
Özumu indiyə qədər heç bir yerə aid hiss etməmişəm,hara getməliyəm,ne etməliyəm əslində gözümü yumanda beynimdə canlanan bir neçə kadr olub həmişə, amma o yerə çatmaq üçün Maddi və mənəvi bir güc lazımdır,ən azından özümə deyirəm ki bu səhnələr bu kadrlar canlanırsa beynində sən bilirsən hara aid olduğunu və kim olacağını,amma beynimdəki səslər susmaq bilmir qətiyyən susdura bilmirəm o səsləri sən hara aidsən?sen kimsen? Sən nə etməlisən?bu həyatı niye yaşayırsan? Bilirsiz işin ən bədbəxt və acınacaqlı tərəfi nədir hazırkı cəmiyyətde?! Əksəriyyət aid olduğu yerdə deyil,sual veriləndə isə ne olmaq istəyirdin əslində? kim olmaq istəyirdin əslində? bunun cavabını bilməyən yüzlərlə insan var, bunun acınacaqlı tərəfi isə mənə görə (çox insan hara aid olduğunu tez tapmaya bilər bu onsuzda belədir) əsas məqam bunun axtarışında belə olmamaq, bunun nə olduğunu,əslində mən kiməm və nə istəyirəm sualını bir dəfə də olsun ömürlərində özlərinə verməməkdir ən bədbəxt yönü. Bunun axtarışinda olmaq lazımdır, ən azından hazırda yaşadığımız planetə bir dəfə gəlindiyindən əminiksə, bundan əmin olandan sonra insan axtarışda olmalıdır ki, davamlı mən hara aidem,mən necə xoşbəxt oluram, istisnasız herkesin zamani itirəcək qədər sevdiyi bir şeylər var həyatda sadəcə onu tapmaq lazımdır. Arada düşünürəm bəlkə də həyatı çox ciddiyə alıram mən də ətrafımdaki insanlar kimi yaşayım getsin, görürəm ki yox bu fərqindelik məni boğur, boğazımda düyünlənir və mən bu axtarışa çıxandan etdiyim hər hansı bir hərəkətlə (nəticəsi olsun və ya olmasın) o düyünlərin yavaş yavaş açıldığını hiss edirəm. Sonra fərq edirəm ki,mən dünyanı yox, yaşamı və özümü ciddiyə alıram, mən mənə bəxş edilən bu həyatı nə qədər xoşbəxt, maraqlı, həyacanlı yaşaya bilərəm görəsən? Sualına cavab axtarıram, zamanı itirmək istəyirəm, zamanın fərqində olmadan yaşamaq istəyirəm ,o dərəcə sevdiyim bir şey olsun,bir işim olsun hansı ki, özümü göyün yeddinci qatında hiss edim, heyacanlanım, ürək ritmim dəyişsin bu işlə məşğul olanda, fədakarlıq edim bu yolda amma bilim ki bu mənim istədiyim yoldur bu mənə aiddir heç kimə deyil,heç kimin mənə soxuşdurmağa çalışdığı həyat deyil.

+3 əjdaha

2. Bir-birimizi yola verə-verə həyatda qalmaq uğrunda mübarizə aparan millətik. Çox uzun uzadı yazmaq olar e, amma həm axot yoxdu, həm də şablon cümlələr olacaq..

Sözaltı bugün

biz kimik