əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
ataya demək istənilənlər
-
harakiri
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+11 əjdaha
2. qafqaz universitetindən çıxan bir qrup tələbə 199 nömrəli marşrutun dayanacağına doğru gedirlər.avtobus oradadır və tələbələrlə arasında 50-60 addımlıq məsafə var. həmin yerdən 199 və 203 keçir ki, ikisinin də getdiyi yol demək olar ki eynidi. sürücü uzaqdan gələn 7 tələbəni insan olaraq yox, 1 manat 40 qəpik olaraq görür və adətən çox dayanmadığı dayanacaqda gözləyir. tələbələr isə arxa yerin dolduğunu görüb minməməyə qərar verirlər ancaq avtobusa doğru getməyə davam edirlər. demək olar ki hamısı vaxtilə sürücünün səhv qapını açaraq onlarla daşşaq keçməsinə məruz qalıblar. beyinlərində intiqam fikri olan tələbələr artıq 5-6 dəqiqədir dayanacaqda olan avtobusa yaxınlaşdıqca sürətlərini artırırlar. tam da açıq orta qapıya çatanda qapının qabağında dayanıb söhbətə başlıyırlar və 203 gözləyirmiş kimi edirlər. sürücü əsəbi şəkildə qapını bağlayır və yoluna davam edir.
(baxma: məqsədsizcə yazılmış entrylər)
(bax: marşrutda səhv qapının açılması)
+5 əjdaha
7. Təqribi 2013 noyabrın axırı idi. O vaxtı 8-9 yaşım var idi. Zəif uşaq idim. Məhlədə də iki uşaq var idi ki, mənə həmişə bezdirirdilər. Döymək, söymək, oyuna qoymayıb məhlədə pisiktirmək, qəsdən yüksək sürətlə velosiped sürüb məni vurub götbaş etmək zad. Bir gün bezdim, dedim amk sikəcəm sizi. Bu iki qaqaşın hərəsini bir cürə qayıracaqdım. Deməli bu üstümə velosiped sürən qaqaşın velosipedini oğurladım. Qonşudakı xalanın baxımsız olan bağına qoydum. Birinci istəyirdim velosipedi axtara axtara qalsın, taparlar ya tapmazlar vecimə deyildi, sonra dedim niyə satmıram ki blet? Qonşu məhlədə bir oğlan var idi 17 yaşında, velosiped al-veri ilə məşğul olurdu. Velosiped alıb düzəldib satırdı. Apardım onun yanına, velosipedi bəyəndi. 55 manata ona satdım. ikinci qaqaşın həyətlərinə girib zivədən asılan paltarlarına spirt vurub oda verdim. 20-30 paltar orda yanıb göt oldu. Bununla yetinməyib dəmir parçası ilə o gözəl qızılgül kollarını çapdım, birini də zərər vermədən buraxmadım, 3 ağacın hərəsinin dibinə 1 dənə 2 litrlik butulkada nöyüd tökdüm (sonra qurudular). Elə bu hadisədən 1 ay sonra bular köçdü. indi bu şeyləri eləyə bilmərəm, götüm çatmaz, amma o vaxtı bandit olmuşam
+3 əjdaha
1. intiqamın isti isti alınmasının deyil dә, әn düzgün vaxtı gözlәyib, hәr şey unudulandan vә şübhәlәrin sәndәn uzaqlaşdığı anda hәmlә etmәyin tәrәfini tutan bir ispan atalar sözü.
+1 əjdaha
5. Əslində o qədər də çətin olmayan davranış biçimidir. Az biraz ağlı olan hər adam biraz planlamayla hər şeyin intiqamını ala bilər. intiqamını aldıqdan sonra onu mənəvi bir boşluqmu gözləyir yoxsa dərin bir məmnunluq hissimi bu sənin necə insan olduğundan asılıdır. Çox halda bunun verdiyi satisfaction-ı heç nə vermir. Məni həmişə intiqamdan çox sonrası maraqlandırıb və bununla bağlı ağlıma gələn özümə çox yaxın hiss etdiyim iki səhnə var. Şəxsi görüşüm burdan sonrasını oxumaqdansa həmin seriyalara baxın, bu qısa kəsitlərdən daha çox izah edə bilər fikirlərimi.
1. Avatar: the last airbender. 3-cü sezon, 16-cı seriya. The southern raiders.
Aang: "Rahiblər intiqamın iki başlı bir siçovul gürzəsinə oxşadığını deyirdilər. Öldürməyinə düşməni öldürürsən amma bir tərəfdən də özünü zəhərləyirsən."
Zuko: "bomba söhbətdi, amma bura məktəb deyil, real həyatdır"
Katara: "indi ki onun yerini bilirəm, başqa bir yolum yoxdu"
Aang: "var, bağışlamaq"
Katara: "bağışlamaq heç nə etməməklə eyni şeydir"
Aang: "doğru deyil. Heç nə etməmək asandır. Bağışlamaq isə çox çətindir"
2. Doctor who - 8-ci sezon 11-ci seriya, Dark Water
Doctor: Sən mənim güvənimə xəyanət etdin, dostluğumuza xəyanət etdin, həyatda inandığım və məni mən edən hər şeyə xəyanət etdin! You let me down! (Bizim dildə qarşılığını bilmirəm) ama sən doğurdan elə düşünürsən ki, mənimçün o qədərmi dəyərsizsən ki, mənə xəyanət etməyin nəyisə dəyişsin?
hamısını göstər
