marina abramovic

Yuxarıda dostumuzun qeyd etdiklərinə əlavə olaraq Ulayla Marinanın ayrılma səbəbi Ulayın Marinaya xəyanət etmiş olmasıdır. ikisi də qərara gəlirlər ki, ayrılsınlar və bu ayrılmanı da sıradan ayrılıq kimi yaşamaq istəmirlər. Çin səddinin bir tərəfində Marina digər tərəfində Ulay. Bir-birilərinə çatıb, qucaqlaşıb ayrılmaqları 90 gün çəkir. və 22 ildən sonra yuxarıda qeyd edildiyi kimi momada marinanın bir göstərişində görüşmüşlər. Və bu görüşdə Ulay sakit dayanaraq marinadan bağışlanmağını istəyir ki, marina da əllərini önə uzadaraq bağışladığını göstərir. həmin anları da buradan izləyə bilərsiz.

edit: burdan da marina və ulayın nümayişlərini və eyni zamanda çin səddində qucaqlaşıb ayrılmaqlarını da izləyə bilərsiz.

qriqori leps

Son bir həftədir mahnılarına dadandığım, əjdaha səsin sahibi. o deyil də adamın evimizdə diskləri var( mama alıb yığır həmişə) mənim xəbərim yox imiş. лондон mahnısını tək öz ifasında sevirəm nəsə. bayaq da mama gördü ki, çox qulaq asırıq Lepsə dedi ki, " Что может человек " adlı çox qəşəng mahnısı, ona qulaq asın. O qulaq asan bu qulaq asan dayandıra bilmirəm. Çox əjdaha sözləri var. Sözlərdən əlavə o nə klipdi çəkib o mahnıya. klip deyil valla 7 dəqiqəlik qısametrajlı filmdir. klipin rejissoru elə bil Bela Tarrın Werckmeister Harmonies, Paweł Pawlikowskinin ida, erzego Kawalerowiczanin mother Joanna, Tarkovskinin nostalgia və andrei rublev, mixail kalikin Любить, Steven Spielbergin Schindler's List, Kang Je-gyu'un my way filmlərini 7 dəqiqəyə sığdırıb. Klip boyunca sanki Leps hadisələri nəql edir və ona uyğun kadrlar gedir. Hələ klipin ortasında islam, xristian, iudaizm dinlərindən ayrı-ayrılıqda duaların səsləndirilməsi tükürpədici kadrlardır. inancsız birinə niyə bu qədər təsir edir bilmirəm. klipin sonu da baxdığımız sonu bilinməyən, gözləmədiyimiz yerdə bitən filmlər kimi qurtarır. əl-qərəz klipiylə birlikdə dinləniləsi mahnıdır.

" Что может человек "

(youtube: )

jacques lacan

deməli student gəlib lacanın nitqinin ortasında stolun üstünə su tökməyə başlayır. deyəndəki niyə belə edirsən? deyir özümü belə ifadə edirəm. bunu aparıb başa salmaq( özünüz bildiz) əvəzinə, əl çalırlar. yəni bizim heç vaxt başa düşməyəcəyimiz söhbət -*

həmin nitqi burdan izləyə bilərsiz.

nitqin tam versiyasını isə burdan

tom waits

hal-hazırda dinlədiyim əjdaha səsin sahibi. tam məsuliyyətimlə deyirəm (dostayevski bu sözləri məndən əvvəl don kixot haqqında deyib) tanrı nə vaxtsa dünyanı dağıtmaq istəsə, ona tom waits'in mahnılarını dinlətmək kifayətdir ki, o fikrini dəyişsin.

" Hope I don't fall in love with you"

(youtube: )

sözaltı etiraf

ilk dəfə yazdığım başlıq. özümə söz vermişdim heç vaxt bu başlığa yazmıyacam çünki, mən etiraf edə bilmirəm. çox güman edə də bilmiyəcəm. bayaqdan bilmirəm hansı başlığa yazım bunu seçdim. biraz söyüşlü yazı olacaq amma onlardan özümədi hamısı.

belə pox vəziyyətdə olmamışdım heç vaxt. üç sevdiyim, hörmət etdiyim, dəyər verdiyim insan arasında qalmaq və heç birindən keçə bilməmək kimi cındır hiss yoxdur həyatda. pis vəziyyətdə sənin yanında olan insanın pis vəziyyətində yanında olmamaq üstəlik bu azmış kimi ona qarşı çıxmaq kimi cındır hərəkət də yoxdur. amma bunu etməliydim, etdim. özümü bağışlaya bilmirəm, dost haqqında yazdığım entryda yazdığım kimi eləməzlər dediklərimizin hamısını edən insan-bax bu insan bu gün mən oldum. tək səbəbim heç birinizdən keçə bilməməyimdir. o insan bilirəm inciyib məndən, bəlkə də yox amma demək istiyirəm ki, heç vaxt bu hərəkəti etməzdim, amma heçvaxt da heçvaxt demək lazım deyilmiş. bu cındır həyat adamı elə hala gətirib salır ki, sən sənin dostuva, əzizivə qarşı çıxa bilirsən və bunu da digər əzizinin haqlı olduğu üçün edirsən. bildiyiniz bokdan bir vəziyyətdəyəm. indi nələr keçirirəm başa sala bilmirəm, amma həqiqətən çox pisəm. heç vaxt bu vəziyyətə düşməmişdim. mən o cındır dostlardan olmaq istəmirəm. üzr istiyirəm səndən, doğmasan, əzizsən. yaxşı ki, varsan

hümeyra

türk müğənni, bəstəkar və aktrisa. aktrisalığını "atam və oğlum" filmindən bilmişəm düzü. hamımızın dinlədiyi məşhur mahnılar isə "kördüğüm" və ən önəmlisi "sessiz gemi"dir. bir vaxt hümeyra ilə esmerayın plastinkasın almışdım amma sonradan satdım. bu iki qadın plastinkada dinləniləsi qadınlardı məncə.

" kördüğüm"

(youtube: )

(youtube: )

həzz verən klassik musiqilər

Erik Satie Gnossienne No. 1, 2, 3 (hamısı bir yerdə)

(youtube: )

(youtube: )

(youtube: )

hərənin bir rəng gördüyü paltar şəkli

deməli bayaqdan başlıq açılıb. başlığı 4 dəfə oxumuşam heçnə çatmıyıb mənə. hər dəfə sözlüyə girib çıxıram baxıram başlığa fikirləşirəm nə demək istiyir bu başlığı açan. məndə də var axı temanı gec tutmaq kimi xəstəliyim. dedim yenə nədisə mən tutammıram söhbəti. ani olaraq facebooka girdim gördüm bir dostum paltar şəkli paylaşıb soruşur ki, siz baxın hərə bir rəngdə görür. tema yenə də çatmıyıb mənə.deyirəm yəqin paltarı alıb evdəkilər hərəsi deyir bir rəngdi o da dəqiqləşdirmək istəyir. indi girdim yenə bu başlığa son entryları oxuyanda danq elədiki söhbət nədən gedirmiş.rahatladım, gecə rahat yata biləcəm -*

yaşamaq

(baxma: жить )

2012-ci ildə василий сигаревin çəkdiyi film.
ilk onu qeyd edim ki, "yaşamaq" haqqında üç filmə baxmışam; akiranın "ikuru"suna, çjan imounun "huo zhe"nə və son olaraq vasiliyin "жить"nə. hələ indəyənə kimi bu qədər mənə təsir edən film görməmişdim. zhitdən əvvəl o iki film film deyil kinodur.

filmdə paralel olaraq üç insanın həyatı çəkilib; toy günü sevdiyi insanı itirən gənc qızın, iki əkiz qızını itirən ananın və atasını itirən balaca oğlanın həyatı. filmə baxmağa başlayırsan, hər şey yolunda gedir. və birdən üç ardıcıl hadisə baş verir, donub qalırsan yerindəcə. bir anlıq şok keçirmirsən, bu şok xeyli dəqiqələrivi aparır. film var baxırsan ağlayırsan, film də var baxırsan, donub qalırsan, ürəyin çırpınır, gözün dolur amma ağlaya bilmirsən. o necəki yaxınını itirəndə heçnə çatmır, bütün olanlara eləcə donub baxırsan ha bu filmdə də bax belədir. həmin şok keçirdiyin andan sonra filmə baxmırsan artıq, filmi yaşayırsan. və yaşaya-yaşaya başlayayırsan öz-özünə suallar verməyə; "görəsən mən əkiz qızlarımı bir anda itirsəydim nə olardı", "atanı itirmək hissi necə bir hissdir?", "və sevgilin olan şəxsi itirsən həyat davam edəcək və necə davam edək?" kimi suallar.

sevdiyin insanı itirəndə heçnə çatmır sənə, yanındakılar o qəbri elə qazır ki, sanki belə olacaqmış kimi amma o qəbrin üzərini torpaqla örtəndən sonra nəhayət ayılırsan ki, yoxdur o həyatda. yaşamağa davam edə bilmirsən, özünü öldürməyə cəhd edirsən ya da öyrəşməyə çalışırsan olmur xəyalla yaşayırsan.

filmdə o qədər gözəl səhnələr var ki, baxıb qurtardıqdan sonra təkrar-təkrar açıb baxırsan o səhnələrə. ananın qızlarını basdırdıqdan sonra gecəylə qəbirlərini qazıb meyidləri çıxardığı, sevdiyi şəxsi itirən qızın müqqəddəs atanın arxasıyca gedib "я спросить хотела. любить зачем?, говорю, любить зачем, если всё равно заберут?" kimi sualları verən səhnələri izləməklə doyulmayacaq səhnələrdi.

film "yaşamaq", "həyat və "ölüm" haqqında ən ağır və ən sərt filmlərdəndi(biri deyil ha yeganə filmdi). təxmini iki ay olar izləmişəm və hələ də təsirindən çıxa bilmirəm. təsirindən çıxmamağıma səbəb də filmin yavaş-yavaş çatmasıdır mənə. düzdür film haqqında spoiler vermədim, aktyor və aktrisaların adın qeyd etmədim amma bir müddət sonra yenə qayıdacam bu filmə. həmişə demişəm indi də deyirəm rus rejisrolarının və iran rejissorların çəkdiyi film deyil-sənədli filmdir.

"əvvəl yaşadığımız binada kimsə öləndə, həqiqətən vecimə olmurdu. ancaq kimin, necə öldüyü maraqlı idi. amma o an birilərinin dünyası başına yıxılır, sonsuza qədər hər şey dəyişirmiş"

filmi izləyin, izlətdirin, vaxtınız olsa yenə izləyin.

izqnanie

tarkovski taxtının varisi olaraq görülən zvyagintsev, 2003-cü ilin ən çox səs-küylü filmlərindən olan vozvrashchenie'ı çəkdikdən 4 il sonra izləyicinin qarşısına yenə bir ata fiquru ilə çıxdı. bu dəfə ata və uşaqların hekayəsini anlatmaqdansa, valideynlərin uşaqları üzərindəki haqqları üzərində dayanan ər-arvad dramını çəkməyi üstün tutan rejissor, vozvrashchenie’da çəkməyə başladığı xətt ilə karyerasına davam etdi. ikinci filmi olan izgnanie (the banishment) bəlkə də vozvrashchenie'dan daha qiymətli deyil, onun qədər təsiredici də olmaya bilər ancaq bir filmi ilə gözəlliklər yaradan bir insanın ikinci filmdə də tərzindən kənara çıxmadan karyerasına davam etməyi gözardı edilməyəcək bir müvəffəqiyyətdi.

--spoiler--

zvyagintsev, ikinci filmi izqnanie'da şəhərdən kəndə istirahətə gedən bir ailənin tragediyasını anladır. vozvrashchenie sayəsində yaxından tanıdığımız və aktyorluğu ilə özünə heyran edən lavronenko’nun yenə ata xarakteri alexander’ı canlandırdığı filmdə, gözəllər gözəli maria bonnevie isə ana veraya həyat verir. qızları eva və oğulları kir ilə bir-biriləri ilə çox da yaxın olmayan münasibətləri olan bu ailədə işlər, veranın hamilə olduğunu alexander ilə paylaşmağı ilə dəyişir. uşağın ondan olmadığını öyrənən alexander, veranı öldürmə planları fikirləşərək işə başlasa da, daha sonra hər şeyi unudub bu fikri yox etməyə çalışır. bütün bu olanların əsnasında onun yanında olan qardaşı mark (aleksandr baluev) isə hekayənin sirli xarakterlərindən biridir.

--spoiler--


yenə ilk filmində olduğu kimi din faktına yol verən və bu mövzuda türklər demiş takıntısı olduğundan şübhələndiyim, ancaq üçüncü filmi elenada bu seçimindən əl çəkən zvyagintsev; veranın hamiləliyi ilə isanın məryəmə müjdələnişini əlaqələndirməyə çalışmışdır. uşaqların düzəltdiyi puzzleda olduqca uzun bir planla da vincinin annunciation yəni müjdələmə tablosuna işarə verir. necə ki, məryəm heç bir kişiylə münasibətə girmədən, tanrının üfləməsiylə hamilə qalıbsa, vera da özünə qarşı məsafəli olan və münasibətləri çox soyuq olan həyat yoldaşından hamilə qalır. öldürməyi və yaşamaq seçimi arasında qalan kişi, verdiyi qərar nə olusa olsun qadınının yox olmasına mane ola bilmir. onsuzda filmdə hər nöqtədə kişi hakimiyyəti olduğunu desək də yanılmırıq. balaca qız uşağı olan eva isə qardaşı kir'in altında( kişi hakimiyyəti altında) əzilir. atası kiri yanında apararkən, eva da getmək istəyəndə əliylə itəliyir. və filmin ən sonunda hər şeyə rəğmən tarlada işləyən qadınları görməmiz də bütün bunları təsdiqləyir.

vizuallığa verdiyi dəyərlə və bu mövzudakı şapka çıxarılası qabiliyyəti ilə məşhur olan zvyagintsev, bu filmində də ilk filmiylə müqayisədə daha çox tarkovski demək olar. vozvrashchenie’da dayanmadan yağış yağdıran və filmin böyük bir qismini dənizdə və dənizin bir ortasındakı adada keçirən rejissor, ikinci filmində də yağış səhnəsindən tez-tez istifadə edir.

william saroyan’ın " the laughing matter" adlı kitabından bəhrələnən izqnanie, adından da göründüyü kimi sürgünə gedən bir ailənin sürgünə göndərdikləri münasibətləri və yaşamları mövzusunu anladır.

dead man's bones

Ryan Gosling və Zach Shieldsdən ibarət amerikan indie rock qrup.

bircə dənə albomları var. albom 2009-cu ildə elə Dead Man's Bones adı altında çıxır. amma belə qrup üzvləri 2005ci ildə tanış olurlar. ilk əvvəl bir-birilərindən xoşları gəlmirdi amma sonradan məlum olur ki, hər ikisi ruhlarla, zombilərlə, qorxulu məxluqlarla maraqlanır. qərara alırlar ki, özlərinin bu real idealarından ümumi proekt hazırlasınlar. beləcə qrup yaranır.

Ryan Gosling də bildiyimiz kimi tanınmış aktyordur( siz the notebook, blue valentine filmindən tanıyırsız çox güman).

qrupu ilk dəfə " buried in water" mahnısıyla tanımışam.

(youtube: )

(youtube: )