mariya kürüsü

383 0 0 0

9. nəsil yazar

Entry: 383

məndən bir də olmayacaq...

blok başlıqlarını gizlət

qlamur qızlar

tombili

dispozofobiya

bütün zamanlarda yazdığı ən əjdaha entrylər:

Notice: Undefined variable: userQuery in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84

Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84

Notice: Undefined variable: anonim in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 85

Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 92

Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 101

Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 102

anaya demək istədiklərimiz

+79 əjdaha

oğlan olmamışam deyə məni öldürmə cəhdinizi üzü-üzümə demisiz, canınız sağ olsun. günah mənimdi, qızam, üzrlü sayın. gətirib atmısız məni bu yekə heçliyin tam ortasına. nə ata qayğısı görmüşəm, nə bircə dəfə "qızım" sözünü eşitmişəm, nə bir dəfə "nəyin var?" sualın vermisiz, nə qayğım çəkilib, nə maddi, nə mənəvi təmin eləmisiz, heç nə, alabaşına külbaşına təhsildən başqa heç nə. eybi yox, keçirəm. bu gün mən varamsa o "mən"i yaratmağımda sizdən öyrəndiyim tək şey "valideyn necə olmur?" sualıdı. çox çox minnətdaram. sizdən biri olmayacam ən azından.
gün olub acından yata bilməmişəm, adın bilmədiyim uzaq qohumların paltarı ilə keçinmişəm, orası yamaq, burası cırıq. bir dənə kurtka almısız 2-də oxuyanda xl razmer, 11-i qurtarana qədər geyinmişəm, hələ də əynimə olur içinə pox. imkansızlıqdan nə əlavə məşğuliyyətim olub məktəbdənkənar, nə də bir şey. nə istəyim olub heç birini sizə deməmişəm, geri çevrilməyi çox yaxşı öyrətmisiz deyə. o qədər qırmısız ki məni, insanlardan qorxar olmuşam, bir dənə adamı yaxınıma buraxa bilmirəm, onsuz da çilik-çilikdi ruhum, gəlsin biri də əl vursun dağılım, sonra gəl yığ bunu, bacarırsan. olmur valla, olmur. hazırlığa verməyə pulunuz olmayıb deyə istədiyim ixtisasda belə oxumamışam a kişi. 14 yaşımda barmaqlarımın ucun iynə qan-qalaq edə edə 1-i 1 qəpikdən düymə tikmişəm, pul yığmışam özümə əyin baş almışam. özümü biləndən 1 qəpik ummamışam sizdən. indi də ummuram. görürsüz ki, 1 ailəyə kömək edəcək gündəyəm çox şükür. şərəflə, zillətlə, əzab-əziyyətlə qazanıram pulumu. iş orasıdır ki, hansı çətinliklə qazandığımı bircə siz bilirsiz, amma görmürsüz. heç vaxt yaxınımda olmamısız, bir valideyn kimi mənim gələcəyimi düşünməmisiz, buraxmısız başlı-başlına, indi də sizdən asılılığım evinizdə qalmağımdadı, vəssalam. səhv deyirəm? yox. elə bilirsiz böyümüşəm, xeyr, elə deyil. mən uşaq vaxtı qırıldığım yerdə qalmışam hələ də. o yer ki, oyuncaqsızlıqdan ağ vərəqə nəsə çəkib kəsib özümə oyuncaq bilmişəm, o yer ki, içim rəssamlıq sevgisiylə, şəkil çəkmək eşqiylə alışıb yanarkən sırf aylıq 20 manatdı deyə kursa qeydiyyatdan əliboş qayıtmışam, bir parçamı orda qoyub gəlmişəm bu günə. o yer ki, 5-10 qəpik yığa-yığa 7lik sadə karandaş almışam, mənim də fərqli karandaşım var, rəssamlardaki kimi demək üçün, hiss etmək üçün. o yer ki, səsimi boğazımda qoymusuz, imkan verməmisiz gedim musiqiyə. 100 faiz əminəm, istəsəz edərdiz bunu. istəmədiz. yaxşı, deyərsiz ki, imkan yox idi bla bla bla, yox idi doğmazdız da məni, nə məcbur idi, birini acından öldürdüz, onun əvəzinə məni gətirdiz yaşaya-yaşaya cəhənnəmi göstərməyə?
nəysə, elə bilirsiz bütün gün ağzım qulağımdadı, gülməkdən ağız kənarlarıma qırış düşüb, 32 dişim çöldədi deyə hər şey yaxşıdı, qızınız xoşbəxtdi. başıma göydən daş düşsün əgər o gülüşlərdən biri içimi həqiqətən isidirsə. hamısı fikrimi yayındırım deyədi. ağın çıxartmışam artıq, dəxli oldu olmadı hər şeyə reaksiyam gülməkdi, psix eləmisiz, havalandırmısız adamı.
bütün bunları ona görə dedim ki, xatırladım hardan hara gəldiyimi, necə gəldiyimi, kimlə gəldiyimi. heç kim lazım deyil mənə bütün bunlardan sonra. nə xoş günümü bilmisiz, nə də bəd. gün olub gözümün suyu duzdan yandırıb üzümü, xəbəriniz olmayıb. mariyadı da əşi, yəqin yenə internetdə nəsə xəstə it şəkli görüb ağlıyır. hə, hə.
bir də xatırladıram ki, mən də adamam, valla. arada mən də özüm haqqında nəsə düşünə bilirəm, nəsə istəyə bilirəm, məni də xoşbəxt edən nələrsə var, taxtadan düzəlməmişəm, mənim də duyğularım var, arada baxın bi mən tərəfə, görün məni, nə gündəyəm görün.
imkanınız olmayıb, canınız sağ olsun, nə deməli? siz bir qırağa, mən özüm tək ayaq üstə dura bilirəm artıq. hə, məni xoşbəxt edən şeylər əlimdə yoxdu, yaratmaq gücündəyəm, amma qoymursan, ana. sən ki bilirdin qızının piano sevdasını. bibimgildə cücələrim mahnısının bir hissəsini öyrənmişdim deyə gəlib evdə özünə piano çəkib həmin mahnını "çalan" qız uşağı mən idim axı, niyə belə ürəyimə köz basırsan mən yazığın, ay ana. imkan ver birini alıb qoyum evə, xahiş edirəm, hətta yalvarıram. çox yer tutmur, narahat olma. mane də olmayacam sənə. sən evdə olanda səndən icazəsiz piano açsam, gəl bu üzümə tüpür, o birinə ilişdir birin. amma qurban olum, mənim bu boz, bomboş, mənasız dünyamda özümə bir rahatlıq tapmağıma mane olma. imkan ver dağılmış ruhumu bir yerə yığan hansısa məqamlarım olsun. icazə ver böyüdüm özümü. uşaqlıq xəyallarımla yaşamaq istəmirəm, reallıq olsun istəyirəm, hiss edim istəyirəm, toxunum istəyirəm. rəssam, ya da piano çalan birini görəndə bilirsən nə qədər içim yanır? bilirsən nə qədər qısqanıram, ola bilmədiyim mənə necə həsəd aparıram?. artıq öyrənmişəm, mənim üçün dünyanın ən acımasız, ən qaranlıq yeri ailəmdi. bu evi mənə daha da çəkilməz eləmə, sadəcə evinə nəsə gətirmək üçün icazə verməyini istəyirəm, başqa heeç nə. inan mənə, o pianodan sənə zərər gəlməyəcək, hətta bəlkə sənə də toxuna bildi onun səsi, hardasa yatmış hislərini oyatdı bəlkə.
indi isə icazə ver, nolar..

60 əjdaha! 09.01.2021 03:01, mariya kürüsü

#316465 şikayət

Notice: Undefined variable: userQuery in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84

Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 84

Notice: Undefined variable: anonim in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 85

Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 92

Notice: Undefined variable: idvv in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 101

Notice: Trying to access array offset on value of type null in /var/www/soz6/sonhefte.php on line 102

azərbaycanda qız olmaq

+48 əjdaha

geyim seçimini evə gələcəyin vaxta görə etməkdir. bunu çox dərin təəssüf hissi, qorxu, üzüntüylə həyata keçirməkdir bir də.
9-10-dan sonra gələcəmsə mütləq şəkildə minimum cəlbedici şeylərdən belə qaçıram, adi makyaj nədir onu da minimuma endirirəm, gözə görünmək istəmirəm, çünki qorxuram, özü də çox qorxuram. yaxşı, istədiyin kimi geyinib dirənmək falan filan, başa düşürəm, amma mən təkəm, onlar çox. yolun ortasında biri çıxıb təcavüz edib başımı kəssə mənə maraqlı olmayacaq dirəniş-mirəniş. bakının mərkəzini keçdim, elə ki 20 yanvardan çıxıb evə - sumqayıta gəlirsən ha, bax o yolda nələr çəkdiyimi nə qədər izah etsəm az. taksiyə minirəm, qorxuyla, birdən məni düşürməz, sürər başqa yerə. təklif edən n qədər olub çünki, hay-şüvən salıb aradan çıxmışam. düşüb evə gəlirəm, 5 dəq piyada yol gedəcəm, hardansa otluqdan-kolluqdan biri çıxır, hiss edirəm izlənilirəm, sürətimi artırıram, bir də görürəm yanımda. mən nə bilim indi əlində bıçağı hazır vəziyyətdə deyil? əlbəttə qorxacam. üstünə qoyub qaçıram, yolda 1-cə nəfər görəndə xoşbəxtlikdən qol-qanad açıb uçuram, qışqırsam kimsə tez köməyə gələr deyə. bəlkə də həmin adam da bunun bir tayıdır e, yenə də həmin an yalnız müsbət köklənməyə ehtiyacım olur. o qədər qorxuram ki, az qalıram dizlərimi atım yerə, əllərimi açım göyə ağlaya-ağlaya qışqıram ki, ay allah, məni niyə qız qəbul bildin bu xarabada? ikinci səhvi edib bura göndərmisən, heç olmasa oğlan edəydin, bu iztirabları çəkməzdim.
yolda elə tiplərlə qarşılaşıram ki, elələrin yola verirəm ki, evə çatanda "bu gün de iyi direndin" deyib təskinlik tapıram. tiplərə baxıb özümə xal təyin edirəm, bunu keçsəm 50 xal, o biri əli-üzü kəsik manyakı keçsəm 200 xal zad. buna da bu cür maraq qatıb özümü oyundaymış kimi aparıram, yoxsa çətin idarə edəm özümü.
belə yəni, azərbaycanda qız olmaq çətindir, sumqayıtda qız olmaq lap çətindir, bakıda işləyib sumqayıtda yaşamaq əndazəni keçmiş şəkildə çətindir. hamısının başı batsın.

37 əjdaha! 09.07.2021 23:58, mariya kürüsü

#331772 şikayət

qlamur qızlar

+50 əjdaha

son vaxtlar meyilləndiyim qız tipi.(?)

bir müddətdən sonra bezdim sport, gen, çox sadə şeylərdən. bir az da qırmızı lak vuraq, bir az da hündürdaban geyinək, bir az da makiyaj edək, bir az da mirror-selfiebaz olaq. nolacaq? dünyagörüşümüz qıraqdan çox darmış kimi görünəcək? əla! görünsün. elə biləcəklər ancaq dəb haqqında, baxım məhsulları haqqında bilirik? bilsinlər. qıraqdakıların necə gördüyü və düşündüyü bizim daxili mənimizdən bir qram nəsə əksiltmir ki nəticə olaraq.-* uzaqbaşı ancaq insanları qəliblərə salıb haqlarında bu qədər ümumi danışmağı bacarır insanların çoxu. bu da çox pis acığıma gəlir.

kimsə makiyajsız rahat olar, kimsə makiyajda. kimsə originallığa fikir verər, kimsə vecinə almaz, sadəcə ad, ya logo xoşuna gəlir, başqa heç nəyi vecinə almır. kiminsə maraq dairəsi ancaq makiyaj və baxım məhsulları ola bilər, mümkündür. bunu bilmək belə bacarıq tələb edir çünki.
ölürük ad qoymaqdan yana. bizimkisi ancaq çərçivə içində yaşayıb qıraq-bucaqdakıları da öz uyğun gördüyümüz çərçivəyə salaraq heey danışmaqdı. necə ucuzluq edirik halbuki.

ümid edirəm bir gün bu və bu qəbildən olan başlıqlar öz aktuallığını itirər. belə lazımsız şeyləri düşünüb beyninin rahatlığını pozmayan insanların sayəsində.
ya da ümid edirəm həmin qlamur, amma fikirləşdiyiniz kimi olmayan qadınlarla qarşılaşarsınız, hansı ki adam üzlərinə baxanda bar-bar bağıran savadının kölgəsində özünü üşümüş hiss edir. ya söhbət edəndə dərin və iti düşüncəsi beynində yara qoyur, necə yanıldığını görüb az-maz peşman da olursan. belə qəliblərdə yaşamaq yalnız və yalnız psixi sağlamlığımıza ziyandır.

43 əjdaha! 04.01.2022 23:53, mariya kürüsü

#342822 şikayət

siqaret çəkməyin müsbət cəhətləri

+47 əjdaha

uzun müddət siqaret çəkən insanların böyük qismi alzheimer xəstəliyinə tutulmur. çünki o qədər çox yaşaya bilmirlər.

33 əjdaha! 04.03.2021 14:13, mariya kürüsü

#321489 şikayət

məhlədəki alkaş dayday

+38 əjdaha

cəmiyyətin həssas təbəqəsindən saydığım adamdır.

14 il bir yerdə yaşamışam əmimlə. gözümü açandan tipik alkoqolik davalarını görüb, söyüşlərini eşitmişəm. uşaq olanda zəhlən gedir, bütün mənfi xatirələrinə səbəb olan adamı görməyə gözün olmur, amma böyüdükcə və tanıdıqca başa düşməyə və yaxınlaşmağa çalışırsan. ağrı-acısını da başa düşürsən, niyə bu günlərə düşdüyünü də. eyni ailədən çıxmısınızsa, "əla"! onu hiss edə bilmək üçün nə çox zamana, nə də çox çabaya ehtiyacın qalmır. bir budağın yarpağısınız çünki.

çox istedadlı tar müəllimi idi əmim. qəşəng də səsi vardı. cavan yaşlarında yaşadığı ailə mühitindən, içində olduğu problemlərdən içkiylə tanış olur, təsəllisini içkidə tapır, ancaq hələ "alkaş" deyil, aludə olmayıb. həftədə 2-3 dəfə yüngül pivədən, ya hər nəsə içər, ya yox. ağlı başındadır, səliqəli geyimi, işi, evi - hamısı öz yerində. vədə yetişir, sevib evlənir, 1 oğlu olur, yoldaşı da uşaq doğulan kimi ortada ciddi bir səbəb olmadan bunu boşayıb ayrılır, özü üçün həyat qurur. öz həyatını qurur, amma bir tərəfdə də sınıq-salxaq bir insan buraxır. ayrılıqdan sonra içkiylə həşir-nəşir olub, lap dibinə girir, fikrini o cür yayındırır. bir də ayılıb görür ki, artıq pivə heç nədir, araqsız qala bilmir. havalanır. illərdir onda olan tarını belə yoldan keçənə 2 manata satıb, 1 kiçik ölçü araq qalır. içkisiz dura bilmir çünki. bacarmır. evdəkilər də az dözür-çox dözür, artıq nə olur-olsun 1 qəpik də vermir, o da başlayır dilənməyə. bacısına yalvar-yaxar yenə 1 tar aldırır, mahnı oxuyub rahat dilənə bilsin deyə. ancaq həmin pullar da qurtaran kimi, o boyda tar dönür olur 1 balaca çubuş. bu hadisə də hardasa 6-7 dəfə təkrarlanır. çünki nə bacısı qardaşını qıra, nə də qardaşı araqsız qala bilmir.
həmişəki kimi içkili olduğu günlərin birində maşın vurur, ayağı sınır. böyük şey deyil, əvvəlki həyata qaldığı yerdən davam, doza bir az artıq. 2 il sonra yenə maşın vurur, vəziyyət bir az ağırdır, bir müddət yatmalıdır. sağalır, amma xəstəxanadan çıxandan sonra adam lap zəncirini qırmış şirə, dəliyə dönür. alkoqoliklər üçün bilmirəm harasa müalicəyə göndəririk, yarımçıq qoyub çıxır. artıq idarədə qabiliyyətini itirib, ailəsi dı başa çıxa bilmir. yaşamaq mümkün deyil deyə dəlixanaya göndəririk, ordan özünü atır, ölmür, beləliklə ordan da qaçıb canını qurtarır. adamı bir yerə yığmaq mümkün deyil, havalanmaq necə olur? bax, vəziyyəti odur.
elə olur evə gəlmir, qışın oğlan çağında belə çöllərdə özü də bilmədiyi yerlərdə yatıb qalır. evə gəlsə də, əyni-başı yaman gündə, ya altına batırmış vəziyyətdə gəlir, ya üz-gözü qan içində. yoldankeçən "alkaş" deyib döyür. halbuki həmin vaxtlar qıraqdakı adamlara dəyib-dolaşmırdı. çöldə içib, evdə cinə dönürdü. bizdə var axı, əqli zəif, ya əskik adam gördün, "aaa get məzələn", "daş at", "qov". bu da həmin reaksiyalardan görürmüş elə. təəssüfedicidir.
sonra yenə vaxt keçir, dəliliyi kəllə-çarxa çıxır. hamının əsəbləri tarım, hamı bezib, hamı bu zilləyin bitməyi üçün hər şeydən keçməyə hazır vəziyyətdədir. bu period uzun sürmür və günlərin bir günü, dekabr ayında, əmim yenə gecə evə gəlmir. çöl çox soyuq, anası da narahat. ana ürəyidir, oğluna nəsə olduğunu hiss edir və xəstə canıyla bütün gecə ağlaya-ağlaya oğlunun yolunu gözləyir. başqa vaxt eləməzdi belə, özünü hələk etməzdi, amma bu fərqli idi. səhər açılır, əmim hələ gəlməyib. atam çıxır onu axtarmağa, evə gəlib "ola biləcəyi hər yerə baxdım, yoxdur" deyir. o kinolarda olur e, həyəcanla deyir bütün xəstəxanalara, polis idarələrinə bax filan, eyni o cür. axırda da gedib morqdan tapırlar. bizdə də elə oldu. amma atam bunu bizə demədi. deyə bilməyib, yəqin. necə desin?.
evə gəlməməyinin 3-cü günündə - həftənin 1-ci günü idi - məktəbdən çıxıb evə gəldim. həyətdə qara geyimli adamlar, maşınlar var idi. elə bildim hansısa qonşu ölüb. bloka yaxınlaşdıqca insanların mənə "xəbər vermək istəyir, amma çəkinir" baxışını atmalarından hiss elədim nəsə olub. bir az duruxdum, amma "heç kim ölməyib, sakit ol" deyə-deyə başıaşağı evə çıxmağa çalışdım. sözügedən baxışlar mənim öz yalanımı üzümə silləylə vururdular çünki. uşaq idim, mənə ağır gəlirdi.
1-ci mərtəbədə dostumgil qalırdı, məndən balaca idi, o dedi əmin ölüb. maşın vurub, ağır kəllə-beyin travması keçirib və yerindəcə canı çıxıb. niyəsə overreacting yaşamadım, sanki mən lap çoxdan bilirdim öldüyünü. özümü soyuq tutdum, çünki buna məcbur idim. ya da yaşadıqlarım mənə istəmədən öyrətmişdi, bəlkə adiləşdirmişdi ağlayıb, üzüləcəyin anlarda səssiz qalmağı. bilmirəm.
evə çıxdım ev dolu adam, nənəmin halı pis, amma bir yandan da oğlu o cür səfil həyat tərzindən uzaq düşdü deyə şükür edir. onda lap yaxşı başa düşdüm, vəziyyət necə də ağır imiş.

heç 2 ay keçmədi, nənəm də öldü. zatən oğlunun, üstünə başqa nəvəsinin ölümündən sonra səhhəti yaman pisləşmişdi. 2-3 ay içində ailədən 3 nəfəri torpağa tapşırdıq, amma əmimin ölümünü hər dəfə tamam başqa hisslər içində yada salıram.
içəndə nə qədər başı qaçsa da, içməyən momentini tutanda, pambıq kimi adam idi. elə lap içəndə də, evdəki uşaqlara qarşı heç bir səhv hərəkəti olmayıb. davanın ortasında mən araya girsəm, dayanıb məni oynadardı, o qədər.
evdə nə ad günü, nə də bayram keçirə bilmirdik, babam qoymurdu, amma o öz aləmində 1 həftədən əvvəl balaca araq alıb "bunu da içirəm qardaşım qızı mariyanın sağlığına. filan gündə filan yaşı olacaq" kimi cümlələr işlədib bizi öntəbrik edirdi. beləliklə o öz otağında, biz ayrı otaqda, uzaqdan-uzağa bir-birimizlə heç nəsiz bir bağ qururduq. elə bilirdim, mənim içəridə sevinməyimi, üzümə hüzndolu gülüşün qonduğunu hiss edir. deyəsən, hiss edirmiş də, qapını açıb mənə baxıb çıxırdı və həmin "mission completed"vari hiss məni göylərə uçururdu. bəzən də bizə 20 qəpik, ya dondurma alıb verib yenə incəliyindən qalmırdı..

sonradan əlimin çatdığı bütün alkoqoliklərin həyatıyla maraqlanmağa çalışdım və belə bir nəticəyə gəldim ki, çox az adam xoşbəxtlikdən içkiyə qurşanır. hərəsinin həyatında bir dərin boşluq, bir yarımçıqlıq... ona görə istər məhəllədə, istər yolda, istər dünyanın digər ucunda - harda "alkaş dayday" varsa və yaxınlaşmaq mümkündürsə, yaxınlaşıram. pul istəsələr pul, siqaret istəsələr siqaret alıb verib yoluma davam edirəm. yay vaxtı olanda heç nə istəməsələr belə, ancaq 1 şey alıram, o da dondurma.

24 əjdaha! 09.04.2021 18:50, mariya kürüsü

#324071 şikayət

sözaltı günlük

+37 əjdaha

gəlmişəm sənlə sevincimi bölməyə, əziz sözlük.
bu gün qardaşım cəbhədən evə qayıdıb. özü də sağ-salamatdı!

gördüyüm hər adamı öpüb qucaqlayasım, şirinlik paylayasım var. bu nə həsrət imiş mən çəkirmişəm və bu nə xoşbəxtlikdir mən yaşayıram, ilahi?!
səndən arzum budur ki, illər sonra yaşadığımız bu ağrı-acı, qürur dolu sevincimizə dəymə, bunu bizə çox görmə. və mümkünsə bizə bir də müharibə yaşatma. bizi keçdim, bizdən sonrakı nəsillər qəlblərində vətən, torpaq, ata, qardaş həsrəti ilə böyüməsin. yaşamasınlar bu hissi..
və əgər həqiqətən varsansa, bu dəqiqə içində olduğum, içində olduğumuz xoşbəxtliyin memarı olan 2877 şəhidin* 2783 hərbçi, 94 mülki şəxs yerini rahat et, torpağını nurla doldur, 5000-ə yaxın yaralının dünyasını ən rifahlı hala gətir. yaşayacağım nə xoşbəxtlik, nə sevinc varsa, hamısını al, onlara ver. itkin və əsir düşmüş əsgərlərin isə ailələrinə səbr ver, onları tez bir zamanda qovuşdur...

hə, günlük, müharibə bitibmiş, torpaqlarımız alınıbmış və mən bunu qardaşımın gəlişi sayəsində indi görürəm, eyforiyadan indi ayılıram sanki.
qələbəmiz mübarək!

33 əjdaha! 06.12.2020 13:44, mariya kürüsü

#312734 şikayət

ata

+29 əjdaha

arada məndən böyük olduğuna şübhə ilə yanaşdığım adam.
səhərin gözü açılmamış anamı otuzdurub yanında qarabağın dünənki oyunu haqqında danışırdı bütün təfsilatı ilə. anamın da çox güclü başı çıxır axı.. arada "həə"-dən, "hm"-dan atıb qulaq asdığını bildirirdi, vəssalam.
hələ 3-4 ay əvvəl özünə təzə telefon almışdı, alan kimi gətirdi verdi ki, bunun oyunu olmur? al buna oyun yüklə..
bəzən də elə bilirəm atama oyuncaq maşın alıb versəm, xalçanın üstündə oturub "vığn-vığn" deyə-deyə sürəcək..
eh,

(youtube:

)

23 əjdaha! 02.10.2020 08:44, mariya kürüsü

#305472 şikayət

dünyanın ən xoşbəxt insanı

+27 əjdaha

an olaraq mənəm.
bayaq bacımın şagirdi gələndə 1 dənə gül gətirmişdi müəlliməsinə. dedim mənə niyə gətirməmisən? güldü dedi öz müəlliməmə gətirmişəm, gələn dəfə sizə də gətirərəm. bunları o biri otaqdan mənim 4-də oxuyan şagirdim eşidirmiş sən demə. tənəffüsə buraxanda getdi həyətlərindən 3 dənə qızılgül qırıb gətirdi. hələ bir ağ damalı kağıza da bükmüşdü buket kimi.
bundan böyük xoşbəxtlik, ya məndən xoşbəxt adam?

21 əjdaha! 12.10.2020 14:13, mariya kürüsü

#306220 şikayət

filmlərdən maraqlı detallar

+24 əjdaha

popeye the sailor man cizgi filmindəki popeye personajının ispanaq yedikdən sonra güclənməsi hadisəsinin bir kimyagərin vergül xətasının nəticəsi olması.
belə ki, alman kimyaçı erich von wolf tərəvəzlərin tərkibində olan dəmirin miqdarını araşdıran zaman 100 qram ispanağın tərkibində 3.5 mq dəmir olduğunu aşkarlamış, dəftərdə vergül qoymağı unudub 35 mq yazmışdır. insanlar da buna inanıb o qədər ispanağın üstünə tökülüşüblər ki, 19-cu əsrin sonlarına yaxın ispanaq satışı kəllə-çarxa çıxıb. popeyenin "spinach" konservini yeməklə güclənməsi də məhz buna görədir.

19 əjdaha! 19.08.2021 11:40, mariya kürüsü

#334447 şikayət

hərtərəfli insan

+24 əjdaha

"acame of" (acam ee oooff) mesajıma "ingilisim zəifdi" cavabı verərək gecə-gecə güldürən yazar. yerdəyəm...

21 əjdaha! 04.11.2020 01:36, mariya kürüsü

#309195 şikayət

praktik məsləhətlər

+26 əjdaha

hikingə, kampa, hər hansı uzunmüddətli çöl gəzintisinə çıxırsınızsa, özünüzlə aktivləşdirilmiş kömür götürün. bu sizə suyunuz bitib və heç cürə ala bilməyəndə, açıq su hövzələrindən götürdüyünüz suyu da qaynatmağa şəraitiniz olmayanda, qaynadılmamış su da kif tamı və xoşagəlməz iy verirsə, kömək edəcək. belə ki, təxminən 1 l suyun içinə 1-2 həb* dənə kömür atacaqsınız və suda nə həll olmuş üzvi maddə var sorbsiya edəcək, yəni özünə çəkəcək.
* həmin maddələri oksidləşdirmək üçün kalium-permanqanat - marqansovkadan da istifadə oluna bilər. ancaq satışına, deyəsən, qadağa qoyulduğu üçün yazmadım. sizdə varsa, o da işə yarayar.

19 əjdaha! 18.04.2021 02:38, mariya kürüsü

#324841 şikayət

azərbaycana və ya azərbaycanlılara xas xüsusiyyətlər

+24 əjdaha

menstrual dönəmi xəstəlik adlandırmaq, ondan utanmaq, hətta "ayıb" bir şey kimi təlqin edib adını çəkənə "tərbiyəsiz", "əxlaqsız" kimi baxmaq.

menstruasiya - qadınlarda uşaqlığın periodik təkrarlanan fizioloji bir vərdişidir. özüm bədənimə heç nə etməmişəm, əzəldən quruluşu bu cürdür və mənim iradəmdən, şəksiz, asılı deyil. ortada utanılacaq heç bir şey də yoxdur.

ped alanda qara sellofana qoymaq, aptekdən ağrıkəsici istəyəndə "menstrual ağrısı üçün" deməyə utanıb, "menstrual" sözünü özünün belə eşitməyəcəyi qədər alçaq tonda demək, tv-də ped reklamı göstəriləndə utanıb kanalı dəyişmək, üstünə də "abır-həya qalmayıb e camaatda" demək, qanaxmalı bioloji prosesin içindədir deyə qadından iyrənmək, bunu vurğuyla xəstəlik adlandırmaq və bu təriqətdən digər düşüncə və davranışların hamısı inkişafdan geri qalmışlığın göstəricisidir, güman ki. mentruasiya bilinənlərin əksinə, xəstəlik yox, elə əsl sağlamlıqdır.
camaatın ölkəsi hər ay sırf menstruasiya dönəmi üçün qadınlara məzuniyyət verir, biz hələ də mağazaya ped almağa gedəndə tünd rəngli sellofan aparırıq özümüzlə. ya ağrıdan qıvrılıb bir küncdə qısılanda qarşı cinsdən kimsə "nə olub?" sualını versə, utandığımızdan cıqqırımızı çıxarmırıq. boyumuzu soxum yerə, niyə qadınıq axı?!

kişilər çoxluğunun bu tsiklə iyrənərək yanaşması, qadınlara həmin dönəmlərdə özünü özgüvənsiz hiss etdirməsi və s. həqiqətən, təəssüfdoğuran və ürəkdağlayan mənzərədir. kənddə yaşayan, əli mağazaya çatmayan və şəxsi büdcəsi olmayan qadınların vəziyyətini təxmin edirsiz, yəqin. sırf ərinə uyğun məhsul almasını deməyə utanır deyə, hansı formalara əl atan qadınlar var.
keçən dəfə kişilərə müraciət edən bir yazı çıxmışdı qabağıma. bir hissəsi:
əziz atam, əziz qardaşım, əziz dostum, əziz sinif yoldaşım, əziz qrup yoldaşım, əziz iş yoldaşım, əziz sevgilim,
mənim orqanizmimdə menstruasiya adlı proses baş verir. menstruasiya mayalanmamış yumurta hüceyrəmin hazırlanmış bətndaxili qatla orqanizmdən atılmasıdır. bu bir qanaxmadır. mən 3-5 gün ərzində bu prosesi keçirirəm. bu vaxt bəzən emosional ola bilirəm. bu vaxt bədənim ağrıya bilir. bu vaxt mən ped istifadə edirəm. bu mənim gigiyenam üçündür. bu pedi rahatlıqla marketdən alıram. mən insan olaraq orqanizmimi, hüquqlarımı daim müdafiə edirəm və səni anlayışlı olmağa çağırıram!"

(baxma: insan hüquqlarında menstruasiya)
(baxma: menstrual ağrılara görə qadınlara məzuniyyət verən ölkələr)

17 əjdaha! 04.05.2021 15:44, mariya kürüsü

#326585 şikayət

yazarlara verilən ən dəyərli hədiyyələr

+24 əjdaha

dünən şagirdlərimlə səhər idmanı etməyə çıxanda gördüm biri əlində ipə düzülmüş muncuq fırladır "təsbeh" əvəzi. bijuteriya ilə aramın heç olmamasına baxmayaraq şagirdimin muncuqları nəsə xoş gəlmişdi mənə və deyəsən hiss etdirmişəmmiş bunu..

bu gün dərsdə otaqdan çıxmışdım, qayıdanda gördüm yanındakı qıza tələm-tələsik nəyisə göstərir çantanın qabaq cibində. özü də şam sönməsin deyə əlimizi qıraqlarına divar kimi tuturuq ha, birdən görərəm deyə, bax, elə tutub bap-balaca yeməli əlini. yaxınlaşan kimi tələm-tələsik özlərini düzəldib üzümə qımışdılar. başa düşdüm ki, çantada nəsə özəl bir şey var. amma ağlımın ucundan keçməmişdi mənə aid olduğu, ona görə təkidlə soruşdum "o nədir?" deyə. axırda çarəsiz qalıb dedi ki, müəllimə dərsin axırında sizə bir şey verəcəm. amma axırında, indi yox..

1 saatı tikan üstündə oturubmuş kimi birtəhər yola verdi. dəqiqə başı da "axırı gəlsin deyə həyəcanlanıram e, müəllimə" deyirdi, mən monqol da elə bilirdim oxuduğum mətnin axırını deyir. sən demə dərsin axırını deyirmiş...

dərs qurtardı. çantasından 2 qolbaq çıxarıb dedi ki, "müəllimə, birini siz seçin, o biri də mənim olsun". mən də sadəni seçib digərini qaytardım. yanındakı qız qayıtdı ki, "hə, müəllimə, onu sizə düzəltmişdi, düz seçdiz". uşaqdakı düşüncəyə bax. birdən mənə verdiyini yox, özünə düzəltdiyini bəyənərəm deyə hər ikisini seçmək şansı verdi mənə, halbuki əminəm özünə düzəltdiyini daha özənlə və əziyyətlə hazırlamışdı, çünki daha mürəkkəb düzülüşü var idi ondakı muncuqların...

qolbağı görəndə çox pis kövrəldim, bəbəklərim böyüdü, gözlərimdən çıxan xoşbəxtlik qığılcımları gözümü, üzümü, bütün bədənimi isitdi. uşağın hər üzündən bir dəfə öpüb, bir dəfə dişləyib yola saldım..

qızı axşama çağırmışdım gəlib 5 dəqiqə dərsi danışıb getsin deyə. gələndə o da mənə düzəltdiyi qolbağı verdi, getdi. ümumiyyətlə, hansısa uşaq 1 dənə gül də gətirsə, gülü necə əzizləyib, necə xoşbəxtliklə güldanda evin ən görkəmli yerinə qoyduğumu görüb digərləri də gül gətirib* sonradan xəbər tutdum ki, qonşunun onları danlamasına rəğmən bağdan gizlincə qırıb gətirirmişlər evi doldurur. mən gül almışam deyə, onlar da gül verib deyə əl-ələ verib xoşbəxtlikdən göylərdə uçuruq. sevgi bu idi də, hə?.. özü də əsl xoşbəxt olan mən deyiləm, onlardı. erich fromm demiş, sevgi almaqdan daha çox verməkdir. çünki vermək, güclü olmağın ən gözəl izahıdır. məsələ konkretlik deyil, mücərrədlikdir. zənginliyini vermək, üstünlüyü vermək, xoşbəxtliyi verməkdir məsələ. və bunun yaşatdığı canlılıq, coşqu içində üzmək, verdikcə daha da zənginləşmək... əminəm, onlar məndən daha doludurlar, daha xoşbəxtdirlər. kaş, həmişə elə bu cür qalalar. amma ki.., eeehhhhhh...

məni heç olmadığım qədər dəyərli hiss etdirən həmin hədiyyələr bunlardı.

qəhvəyi rəng oğlan düzəltdiyidi. pul rezini ilə düzəldib özü də. yeyərəm axı...
digəri də 10 yaşlı qız uşağına xas çəhrayılıqla, bəzək-düzəklə... özü də qolbağı bağlamaq üçün yer qoymayıb, taxa bilmirəm. gərək deyim fix eləsin birtəhər...

iş orasındadır ki, heç birinin ağlı kəsməyib müəllimin biləyinin onların biləyindən daha qalın olduğu. hər ikisi öz biləyinə uyğun qolbağı düzəldib gəlib. ürəyim gəlmir birinin rezinini söküb, digərinə də təzə ip calaq edib öz ölçümə uyğunlaşdırmağa. ona görə sıxıla-sıxıla taxıram indi, taxacam da..

yox, əşi, entryni yazanda heç kövrəlmədim, gözlərim də dolmadı. nə danışırsız, kövrəlmək və mən?...

18 əjdaha! 16.11.2020 20:54, mariya kürüsü

#310718 şikayət

ilk stipendiya ilə alınacaq şeylər

+25 əjdaha

kasıb tələbənin almaq istəyib ala bilmədiyi şeylərdir.

o tələbə ki, pulu çıxmasın deyə kitabı pdf oxuyur, otağı üçün hansısa əşya ala bilmir, çünki otağı yoxdu, çipsini ancaq dostları alandan alana yeyir, aldığı stipendiyanı da, xərclərini minimuma endirib bir hissəsini məcbur yolpuluna ayırır, qalanını da evə...

24 əjdaha! 07.02.2021 12:58, mariya kürüsü

#319442 şikayət

sevil atakişiyeva

+27 əjdaha

25 əjdaha! 20.02.2021 17:25, mariya kürüsü

#320359 şikayət

siqaret çəkməyin müsbət cəhətləri

+24 əjdaha

Siqaret çəkən insanlarda damarlar və ürəyin əzələsi oksigen azlığına adaptasiya olmuş olur. ona görə də kəskin infarkt zamanı hər hansı ağırlaşma olma ehtimalı çəkməyənlərə nisbətən azdır. Bizim kimi siqaret çəkən kütlənin çoxunu kişilər təşkil edən cəmiyyətlərdə infarktdan həyatını itirən qadınlar kişilərdən daha çoxdur.

21 əjdaha! 11.07.2022 02:53, mariya kürüsü

#353904 şikayət

azərbaycanda müəllim olmaq

+27 əjdaha

məqsədiniz sadəcə təhsil vermək deyilsə, güclü psixologiya, əzmkarlıq ya da vecsizlik sizi ayaq üstə tutacaq şeylərdəndir.

yox, əgər, mənim kimi uşaqların yanında 3 yaşınıza dönürsünüzsə, birlikdə cizgi filminə baxırsınızsa, səhər idman etmək üçün yuxunuzdan kəsib səhərin 8-i uşaqlarla bulvara düşürsünüzsə, sırf məhlədə birinin konki almağa imkanı yoxdur deyə, uşaqlardan əskik qalmasın deyə özünüzə birini alıb "al hələlik sən sür, mən istəmirəm" deyirsinizsə, yeri gələndə yedirdib, yeri gələndə öz paltarınızı belə ütüləmədiyiniz halda uşağın paltarını çıxardıb ütüləyirsinizsə, bütün yalanlarını sizə deyəcək qədər dost olursunuzsa, kül sizin təpənizə. ağlınız olsun, sonra götlərinin qırağına da almayacaqlar sizi, valla. nə uşaqlar, nə də valideynlər.

yaxşı, indi fikirləşirəm ki, axı mən bütün bunların heç birini dəyər görmək üçün, özümü sevdirmək üçün, şəxsiyyət bazarında az tapılan qiymətli nəfis xüsusiyyətlərə malik olan birinə dönüşmək üçün etməmişəm axı. mən əsas şeyi - sevməyi bilirdim axı. özünü sevdirmək və bunun üçün qurmacıq şeylərə nə ehtiyac var? okay, bu mövzuya toxunmayacam hələlik, qoydum qırağa. bəs insaniyyət, birlik, bərabərlik öyrətmək istədiyin halda ağzına poxu təpmələri necə? bilirsiz hardan qaynaqlanır? bəli, valideyndən. özü insan olmamış "insan" yetişdirənlərdən, ən ali məqsədi və uğuru 2 oğlan doğub normal əyin-baş, yemək-içmək, kitab-dəftərlə təmin edərək, özü də bilmədən gələcəyin puritan nəslinə tövhə vermək olanlardan, uşağına yalnız və yalnız təhsil aşılayanlardan...

bütün günü fikrimdə 3 uşaqla yaşadığım, aparmağa məcbur olduğum söhbətlər dolanıb, fikirləşməkdən dəli olmuşam..

səhər 3-də oxuyan şagirdim telefonumun köhnəldiyini xəbər verəndən sonra tiktok çəkib-çəkmədiyimi soruşdu. atası çəkirmiş, maraqlı imiş. hələ bir qonşuluqda qız var imiş 17 yaşında o da tiktoker imiş. özü də tərbiyəsizdi, müəllimə. bilirsiz qısa şortik geyinir o yaşda, dırnaqlarını uzadır, oynuyub eliyir. həmd olsun, valideynin uşağa aşıladığı tərbiyə göstəricilərinə bax. anası evdə məcburi quran oxutdurur bu qıza. hansı qız ki, cizgi filmdə qaradərili personajı görən kimi üz-gözünü turşutdu, iyrəndiyini dedi, çox qara olduqları və qırmızı yekə dodaqları olduğu üçün mundar göründüklərini dedi. birinci sakit qarşıladım, uşaqdı, başa salmalıyam, öyrətməliyəm bərabərlik anlayışını heç olmasa ucundan-qulağından. mənə mənasızcasına, "yox, ay eşşək, dedim iyrəncdi vəssalam, nə çərənləyirsən boş-boşuna?" deyərmişcəsinə atdığı baxışdan sonra dilimi qoydum qarnıma. o gücüm və həddim yoxdu əməllicə yuyulmuş beynə nəsə çatdırmağa..

axşamçağı da dərsə başlamamışdan əvvəl dedim günü gəlmişkən bir az iqlim dəyişikliyi, ümumdünya tualet günü haqqında məlumatlandırım uşaqları. dünyada nə var-nə yox az-maz bilsinlər. tualet sözünə güldülər, yaxşı, bəs iqlim dəyişikliyinin törətdiyi xəstəliklər haqqında, ölən uşaqlar haqqında danışanda və nə cür yaşadıqlarını göstərəndə gülməkdən yerə yıxılmaları necə? yenə əlimdən heç nə gəlmədi mən yetimin.

3-cü hadisə 11 yaşlı oğlan uşağının paylaşdığım əsgərlərin videosuna reply ataraq "məndə də var bu video, müəllimə, ancaq oğlan köynəksizdi deyə paylaşmamışdım. utandım əvəzinizə" deməsidi. 2 saatdı təsirindən çıxa bilmirəm, içinə pox. o video idi ki, əsgərlərdən biri "a şəhid olanda bu videonu paylaşacaqlar e, mədəni olun" deyirdi digərlərinə.. o video ki, görəndə içimi sızlatmışdı, ürəyimi üzmüşdü şəhid olacaqlarını bu qədər normal deməkləri və bunun artıq bir missiyaya çevrilməsi..
mənə "utandım əvəzinizə" deməyini qoyuram bir qırağa, 17 yaşlı bacısını əmisioğluna nişanlandırmalarını fəxrlə, kişilənərək deməsi, qadının-qızın özünəfikir verməyini tərbiyəsizlik adlandırması necə?...

bax, bu yerdə məni ağlamaq tutur, içim sızıldayır. həm əsəbiləşir, həm də üzülürəm. alın, bu da sizə "bərabərlik" sözünü "hamı eyni cür olmalıdı" kimi başa düşən cəmiyyətin uşaqları!
deyəsən yavaş-yavaş uşaqlara qarşı baxışım dəyişir. onların da böyüyüb radikallıq saçacaqları düşüncəsi və ehtimalı məni soyudur hər şeydən. əlimdən heç nə gəlmir, mən təkəm, onlar çox. əlimdən heç nə gəlmir, çünki acizəm bu radikallığın qarşısında, hə.. aciz...

nəysə ki, ağılla savadın fərqini bilmədən uşağına tərbiyə edən valideynlərlə qarşı-qarşıya olur adam. əziyyətinin hədər getdiyini biləndə də hər şeydən əlini üzüb "elə bu cür də çürüyün, buna layiq və məhkumsuz" deyib yoluna davam edir, ya da etmir, orda da qırılıŕ bütün mənəvi bağları.
eh, görək bundan sonra başımıza nə gəlir..

20 əjdaha! 20.11.2020 00:40, mariya kürüsü

#310956 şikayət

xəyal qırıqlığı

+25 əjdaha

o gün iri ticarət mərkəzlərindən birində idik, dedim girim wc-yə. girəndə fikirləşmədim, çantanı qoydum güzgünün qarşısına, mənə lazım olan şey də çantamda. nəysə elə çıxmağı fikirləşirdim ki, gördüm aa yuxarıda dəmir var, ora 1 paçka qadın üçün ped qoyublar. ilahi, mən necə xoşbəxt oldum, necə sevindim, izah edə bilmərəm. həyəcandan gözlərimdən hərarətli kiçik ulduzlar çıxır, baxıram hamısı həmin paçka pedin ətrafında dövrə vurur, gördüyüm ancaq və ancaq odur. özümə görə sevinmirəm ha, ölkəmizə bu mədəniyyətin gəlməyinə sevirəm. sevincimin həddi-hüdudu yox. indi maksimum həyəcanla gözləyirəm ki, çıxım tanış-tunuşa bu şad xəbəri yayım, təmizlik işinə baxan qadınlardan 1-2 söz soruşum, "ee konuş bakalım nasıl oldu?" tipli. qapını açırdım, açmaz olaydım, gördüm tanış qız durub qapının ağzında, gözümün içinə adını qoya bilmədiyim birtəhər mənalı baxışlarla baxır, deyir ki, "içəridə paket qalıb e, mariya, girim götürüm, təzə almışam"...
vay vay, mənim keçirdiyim hisslər xıpp deyə qəfildən kəsilib nəfəsimi boğazımda qoymazmı? xəyal qırıqlığı məni çilik-çilik olmuş şüşə kimi hiss etdirməzmi? üzüntüdən donulu halda içəridən paçkanı özüm götürüb verdim qıza. danışdım məsələni, dedim 1-in də istifadə etmişəm, halal elə. indi qız gülür, mən reaksiyasız, qız gülür mən yavaş-yavaş üzülürəm, qız gülür, mən ağlamaq istəyirəm... dəhşət...

axırda üstündən bir az keçdi, özümü də tənbehlədim ki, ay yazıq, sənin hələ də gözləntin var buralardan? o boyda malla gündə neçə paçka always çatar axı? lap nə qədər olur olsun, bu jesti edərlər, səncə? dəli olmusan, nədi?

nə bilim e, demişdim bəlkə reklam xarakterli nədirsə təşkil ediblər, biz qaribanlar da fələkdən limitli xoş gün görərdik. o da olmadı...

(baxma: içində qalmış xoşbəxtlik)

23 əjdaha! 10.01.2022 23:50, mariya kürüsü

#343169 şikayət

genital bölgədə ph səviyyəsi

+23 əjdaha

əvvəla, ph turşuluq dərəcəsini göstərib və 0-14 arasında qiymətlər alır. 14-yə yaxınlaşdıqca əsaslıq(qələvi), 0-a yaxınlaşdıqca isə turşuluq dərəcəsi artır. məsəl üçün, dəniz suyunda 7.5-8.4 aralığında dəyişə bildiyi halda, limonda 2.2, insan dərisində 4.7-dir. əsas məsələ, qadının genital bölgəsindəki ph səviyyəsi isə təxminən 3.5-4.5 arasıdır. bu balans pozularsa(daha çox 4.5-dən böyükdürsə), bir çox infeksiyalara yoluxma ehtimalı artır. bura daxildir Bacterial vaginosis(BV), Trichomoniasis və s. ancaq ola da bilər ki, balans pozulsun və heç bir problem yaranmasın.
əgər genital bölgədə qaşınma, xoşagəlməz qoxu, yanma varsa, qeyri-adi axıntı görülürsə, bu balansın pozulduğunun işarəsidir və bunu ev şəraitində adi ph kağızını 1-2 saniyə boyu genital bölgəyə yaxın tutaraq ölçmək mümkündür.

genital bölgədə ph səviyyəsi hal-vəziyyətdən asılı olaraq dəyişir. məsələn, menopauza dövründə bu göstərici 5.3, cinsi əlaqə zamanı 7, hətta 8.5 ola bilir. bu da spermin yumurtaya çatması üçün qələvi mühit əlverişli olduğundan, yaxşı haldır.

ph səviyyəsini sabit saxlamaq üçün isə gigiyenik qaydalara riayət etmək, cinsi əlaqə zamanı prezervativdən istifadə, probiotik qəbulu, bir də süd məhsulları(daha çox qatıq) yemək kifayətdir.

18 əjdaha! 18.04.2021 01:31, mariya kürüsü

#324838 şikayət

sabun

+25 əjdaha

əksər xassələri piy tərkibi ilə müəyyən olunan kimyəvi maddə.
belə ki, inək və donuz piyinin tərkibindəki palmitin turşusu sabuna bərklik və köpüklənmə qabiliyyəti verir. olein turşusu soyuq suda həll olma və yuma qabiliyyətini, stearin turşusu isə isti suda yuma qabiliyyətini gücləndirir. kokos yağında olan laurin turşusu nə qədər çoxdursa, sabun soyuq suda o qədər çox həll olur, yuma qabiliyyəti artır və şişməsi azalır. donuz piyinin bir hissəsi olan linol turşusu sabuna xoşagəlməz iy verir və uzun müddət saxlanmasına mane olur.
bunlardan əlavə, sabunun tərkibinə ətirləyicilər, rəngləyicilər, nəmləndirici kimi qliserin, gənəgərçək yağı, lanolin, spermaset kimi vasitələr daxil edilir. antibakterial sabunları özəl qılan və pis qoxuları aradan qaldıran maddə kimi isə triklozandan istifadə olunur.

20 əjdaha! 16.03.2021 02:29, mariya kürüsü

#322191 şikayət

vəfat edən yaxınlarımıza demək istədiklərimiz

+25 əjdaha

əmimin əvvəl başqa evliliyinin də olduğunu 6-7 ildir öyrənmişəm. bizdə var axı, əlaqəni kəsməli olduğun dostunu düşmənə çevirmək, yolunu ayırdığın biri haqqında heç kimə danışmamaq, yeri gələndə pisləmək və s. qaldı ki boşandığın adam. elə vedrə bağlayacaqlar ki, insanların ucuzluq göstəricilərinin həqiqən bu qədər çox olduğunu düşünüb, üzvü olduğun bulanıq cəmiyyətə bir daha məəttəl qalıb, bir daha təəssüf edirsən.

həmin evlilikdən 2 uşağı var imiş, 1 qız, 1 oğlan. boşandıqdan sonra əmim onlarla əlaqəni minimuma endirib, nə qədər minimum olduğu 1-ci abzasdan bəllidir. başı qarışır yeni ailəsinə, köhnələr bir qıraqda.

gün gəlir, 1-ci yoldaşının qardaşı vərəmə yoluxur, bacısı bunu uşaqlarının yanında-evdə müalicə etdirir. bəli, evdə. yəqin edirəm ki, gigiyenaya max. önəm vermir və bu səbəbdən ki, uşaqların iksi də vərəmə yoluxur.

oğlanda problem ciddi deyil, qızda məsələ başqa yerdədi. həssas yanaşmalı, müalicə olunmalıdır.
xəstəliyini qəbul etmir və belə-belə vaxt keçir, gəlir çatır 21 yaşa. xəstəlik ağır formasını alıb, vəziyyət çətinləşib. türkiyədən-almaniyaya, almaniyadan-amerikaya, dünyanın dörd bir yanını gəziblər, ancaq heç bir həkim xəstəni öz üzərinə götürmür. sadəcə dərman yazır, vəssalam. qız inadından dönmür, xəstəliyini yenə qəbullanmır..

vəziyyət bu qədər ciddiliyə minəndə, əmim köhnə ailəsinin, qızının yanında olmağa çalışır. bizi onlarla tanış edir. bacımla onlara gedirik, yolda bir oğlan görürəm, yanımda bibim deyir əmimoğlu olduğunu. evə girirəm, çox, lap çooxx arıq bir qız, rəngi qaralmış, bənizi solmuş, beli bükülmüş şəkildə dayanıb, üzü gülür, amma gözləri fəryad dolu.. bir-birimizə yaxınlaşır və görüşürük. mən şokdayam, nə hiss etdiyim haqqında 1 qram fikrim yoxdu və tək gördüyüm ikinci mənin qarşımda oturduğudu. mən heyrət içindəyəm.

ağzını açır danışmaq üçün, ciyərdən bir dərin öskürək gəlir ki, qız artıq danışmağa cəhd də edə bilmir, boğulur. deyə bildiyi 1-2 söz o qədər xırıltılı səslə çıxır ki.. axx, xəstəlik...

bir az keçir, tibb bacısı gəlir sistem vurmaq üçün. qızın səbri çatmır, artıq dava-dərmandan bezib, qışqırıb sistemi tullayır bir qırağa. mən dolmuşam. bütün bunların nə demək olduğunu anlamağa çalışıram və dərin bataqlıqla itib-batıram sanki..

gün gəlir, qızın ürəyi tort istəyir və anasını yollayır tort almağa. o tortu yeyə bilmir, çünki anası evə gəlməmiş qızı bu dünyadan köçür.

öləndən sonra bir topa dərman tapılır. evdəkilərin yanında ağzına atıb, fürsət düşən kimi çıxarırmış. xəstəliyinə qəbullanmaq göstəricisi idi bu, ya qəbullanmamaq? qəbullanıbsa, deməli, artıq dərmana ümidi yoxdu və bunu boş akt olduğunu, özünü nəyin gözlədiyini bilir. ağır olmalıdı..

indi, sənə nə deyə xitab edim, nə deyim bilmirəm. atan 2 qat olub, ananı arada görürəm, duruşu, əndamı yerindədi, amma gözləri hayqırır, baxmağa cəsarət gərək. bəzən tort yeyəndə sən yadıma düşürsən və davam edə bilmirəm. kaşla başlayan cümlələr qururam öz-özümə.
kaş hər şey tamam fərqli olardı. başqa ailələrdə doğulardıq məsələn, daha xoşbəxt, daha mehriban, daha isti. heç olmasa,... ən azından səni daha öncədən tanıya bilərdim. elə ürəkdən istəyərdim ki, bunu. o qədər doğma gəlmişdin ki, mənə. o qədər ürəyimə yatmışdın ki..
var olduğuna ilk başlarda inanmadığım kimi, indi də artıq 4 ildir ki, ölümünə inana bilmirəm. məzarını da ziyarət etməmişəm heç. olmadığını qəbullanıram, ancaq səni o cür görməyə cəsarətim çatmır..

bir şeirdə deyilir ki,

bunda olmadı, neylək,
tək ömür bu deyil ki.

bu deyil, hə, ilahi?

indi mən də bu misralara sığınaraq soruşuram ki, varsa, başqa dünyada mütləq görüşəcəyik, hə?

21 əjdaha! 25.02.2021 03:14, mariya kürüsü

#320767 şikayət

bitum

+22 əjdaha

Neftdən əldə olunan maddələrdən biri; qır.
Əsasən, tikintidə, dam örtüklərində və yolların çəkilməsində, asfalt baxımında istifadə olunur.
Asfaltın tərkib hissəsinin az bir qismini təşkil etməsinə baxmayaraq, mühüm rolu var. Məsəl üçün, yayda günortalar asfalt ayağımıza yapışırsa, deməli, qırın tərkibindəki asfaltent və maltenlər keyfiyyətsizdir və miqdarı azdır. Əriyib, tez yumşalırsa, bu o deməkdir ki, istehsal zamanı oksigenin (havanın) miqdarı az olub. Normalda 48-56 dərəcəyə qədər dözümlü olmalıdırlar çünki. Ya nəsə olan kimi tez-bazar vurduqları asfalt çox keçmir çatlamağa başlayır, deməli, tərkibində parafinin miqdarı lazım olduğundan çoxdur, qırı kristallaşdırıb, kövrəklik verib.

Bitumun xeyli sayda markası var və tətbiq sahəsi və iqlim zonasının növündən asılı olaraq seçilir. Bizdə isə bu qaydaya ancaq mərkəzi küçələrdə əməl olunur təəssüf ki. Qalan yollarda isə tərkibinə nə gəldi qatırlar, təki lazımi miqdarda "asfalt" alınsın.

20 əjdaha! 12.03.2022 21:32, mariya kürüsü

#347111 şikayət

ilham əliyev

+20 əjdaha

"bütün" sözünə "pütün" deməklə leksikologiyamıza yenilik gətirən cənab ali baş komandan.

belədi ki, "bütün" sözünün tarixinə baxıb görürsən ki, əvvəllər elə "pütün" imiş. prezidentimiz nə deyirsə, düz deyir!

16 əjdaha! 09.10.2020 21:34, mariya kürüsü

#305927 şikayət

ermənistan deyəndə ağıla gələnlər

+22 əjdaha

oğraşlıq.
onsuz da müharibə olan-qalan psixologiyamı alt-üst etmişdi, həmd olsun, göydə raket-maket də gördük, tamamıq.
səhər atdıqları raket başımızın üstündən uçdu, humanitar atəşkəsdi guya. bunlara nə humanitar, sən canı? soxun götünüzə humanitar atəşkəsi də, raketləri də.
twitterdə baxıram, deyirlər suraxanı tərəfdə səsi eşidilib. rəsmi açıqlama verməyiblər hələ.
cındır yığını. (2)

18 əjdaha! 11.10.2020 11:23, mariya kürüsü

#306095 şikayət

Köhnə sevgilinin evlənməsi

+21 əjdaha

üzdə lomsayağı gülümsəmə yaradan hadisədir.

birdən hardansa yadına düşür, uzun zaman sonra profilinə baxırsan, nişan, toy şəkillərini görüb gülümsəyirsən mənasızcasına. gözlərindən ancaq qəm-kədər yağan, overthinkingdən boğulan birinin indi necə dünya xoşbəxti birinə transformasiya etməsi səni xoşbəxt də etmir deyil. onun uyğun münasibətin içində olduğunu görüb, həyatdakı hər şeyin necə nizamlı və qanunauyğun şəkildə baş verməsinə ayrı sevinirsən. içinə sərməstedici bir fərahlıq dolur. ümid bəsləyirsən gələcəyə dair. o dərəcədə mental çöküşdə olan biri ayağa qalxıbsa, sən də mütləq öhdəsindən gələcəksən fikirləşirsən. həyatındakı yarımçıq parçalarının böyük hissəsi tamamlanıb artıq, bəlkə də hamısı. arzuladığı "yoxmuş kimi olan" nişanı da baş tutub, xəyalını qurduğu avropa turu da. ona lazım olan, həqiqətən ehtiyac duyduğu adamı tapıbmış sən demə. hər halından bəllidir. indi necə sevinməyəsən axı? utanmasam "mənə niyə xəbər etməmisən?", "bişey-mişey var?" deyə mesaj da yazaram hələ. amma ağ eləməyim. şəkillərinə baxıb boş-boş gülməyə davam etmək tutacağım ən yaxşı iş olar hal-hazırda.

17 əjdaha! 06.02.2022 00:25, mariya kürüsü

#345103 şikayət

Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1336

blok - başlıqlarını gizlət
Notice: Undefined variable: user_id in /var/www/soz6/sds-themes/vengeful-light/profile.php on line 1343

mariya kürüsü

son bəyənilənlər:

oxuyucuların bəyəndikləri: