Adətdəndir, gəldim bu başlığa yazım nəticələr çıxandan sonra.
Overall: 8.0 (L: 9.0, R: 7.5, w: 6.5, s: 8.0)
Öncədən deyim ki, Hazırlığa upper-intermediate olaraq başlamışam. Və Vaxtında Ən çox nədən narahat olub üzərinə düşdümsə onlardan yüksək score almışam (listening və speaking).
Listening üçün cambridge testlərini işləsəniz bəsdir, məncə. Hər Testi bitirdikdən sonra analiz edin, əsasən hansı sectionda, nə tip suallarda səhviniz çıxırsa onların üstünə düşün. Misal üçün, hazırlığa təzə başlayanda spelling suallarında səhvlər edirdim, onların üzərinə düşdüm. Həmçinin, section 2 və 3-də mcq tipli testlərdə çox zaman itirdiyimə fikir verdim. Bunun üçün belə bir taktika "icad" elədim. sectionın sonunda sectionı yoxlamaq üçün verilən 30 saniyəni növbəti sectionun mcq suallarını oxumağa sərf edirdim, bu mcq sualları sectionun sonunda və ya əvvəlində gələ bilər, harda olmasından asılı olmayaraq həmin 30 saniyəni orda istifadə etmək məntiqlidi. Təbii ki, bu hamıya uyğun olmaya bilər, Əsas məsələ testi işləyərkən sizə rahat olan patternləri kəşf eləyə bilməkdi.
Təcili şəkildə imtahana hazırlaşmırsızsa, vaxtınız olduqca maraqlandığınız mövzularda youtube vs.-də ingilis dilindəki podcast, videoessaylərə baxmağı tövsiyə edirəm, native speaker-lərin danışığını anlamaqda çox kömək olacaq. Bu, həmçinin, speaking-də də köməyinizə çata bilər.
Reading-də, məncə, hər hansısa bir taktika yoxdu, oxuduğunuz mətni başa düşməlisiz, vəssalam. Və, təbii ki, vaxt limitini də nəzərə almaq lazımdır. 1 saatlıq taymer qoyub hər sectiona ortalama nə qədər vaxt sərf etdiyinizi analiz edin. Fikrimcə, ideal 15/20/25 dəqiqədir. Hə bir də burda əlavə vaxt verilmir cavabları kağıza köçürmək üçün, ona görə internetdən cavab kağızlarını tapıb çap edin, və hər section-un sonunda cavabları kağıza köçürməyə çalışın.
Writing haqqında özümün etmədiyi məsləhəti verə bilərəm, çoxlu inşa nümunələri oxuyun və yazın. Çox vaxt apardığı üçün edə bilmədiyim bir şeydi, amma boş vaxtınız varsa etməyiniz yaxşı olardı. Və bir də Band descriptorları oxuyun və araşdırın.
Speaking mənim üçün ən çətin görünən hissə idi, ən çox da part 2. Çünki 2 dəqiqə kiminsə qarşısında monoloq danışmaq qədər qorxuducu bir şey yoxdu lol.
Sualları "ielts speaking assistant" applikasiyasında tapa bilərsiz. Mən hər hansısa mətni əzbərləmək yerinə hər mövzunun sualına özümə uyğun cavab hazırlamaq yolunu seçdim. Yetərincə yorucu prossesdi nə qədər tez başlasanız o qədər yaxşıdı. Danışığınızın təbii alınması üçün phrase, idiom filan öyrənməyiniz məsləhətdi, amma çalışın kənarda küncdə qalmış, sonuncu dəfə 1950-də işlənənlər yerinə native speakerlərin də gündəlik istifadə etdiyi idiomları və s. istifadə edin. bu kanal speaking üçün çox yardımçı ola bilər.
Və son olaraq, hazırlığa getmək yaxşı olar deyə düşünürəm əgər imtahanı ilk dəfə verəcəksizsə və disiplinli hazırlaşmaqda çətinlik çəkirsizsə. İmtahanla bağlı peşman olduğum iki şey var. Birincisi, mock imtahana getməməyimdi. çalışın ən azından bir dəfə gedib özünüzü imtahanın şəraitinə alışdırın və vaxtı necə idarə etdiyinizi test edin. Digəri isə writing üçün yetərincə yaxşı hazırlaşmamaqdı, mən olmayan writing skillərimlə 6.5 almışamsa, çox adam bir az daha ciddi hazırlaşmaqla 7.0 və s. Ala bilər, yəqin ki.
Azərbaycanın muğan, naxçıvan, abşeron yarımadası və talış dağları başda olmaq böyük bir qismində yayılmış yırtıcı buğumayaqlı. İlk baxışda hörümçəyə bənzəsə də bövlər hörümçək deyil (hörümçəklər 8, bövlər 10 ayaqlıdır). Lakin hörümçəklər, əqrəblər və gənələrlə birlikdə hörümçəkkimilər sinfinə daxildir.
Azərbaycanda ən çox 7 sm-ə qədər böyüyən bövlər gecə yırtıcılarıdır. Kiçik gəmiricilərlə, böcəklərlə, hörümçəklərlə, hətta əqrəblərlə qidalanırlar. Bövlər insanların yaşadığı yerlərə adətən yaxın olmağı sevməzlər. Amma özlərini təhlükədə hiss etdikdə insana hücum edə bilirlər. Bu zaman ön ayaqlarını yuxarı qaldırır və xeliserlərini göstərirlər. Çox cəlddirlər və boylarına nəzərən çox hündürə sıçraya bilirlər. Bövlərin "dişləri" (elmi adıyla xeliserləri) iridir və dişləmələri çox ağrılı olur. yayğın bir mifin əksinə bövlər zəhərli deyil. Tarantullara azca bənzəsə də onlar kimi zəhər vəzləri yoxdur. Sadəcə yaraya infeksiya keçirə bilirlər deyə bövün dişlədiyi yer yaxşı dezinfeksiya edilməlidir.
insana xeyallarının arxasınca düşmek hevesi veren, lakin bir yandan da qurulmuş sisteme qarşı gelsen zererli çıxarsan mesajını veren, bununla beraber bir robin williams filmi olduğu üçün xoş bir dad buraxan, ferqli müellim, ferqli tehsil sistemi mesajını veren filmlerin referans aldığı klassik..xoş bir dad buraxır dedim, lakin izledikden sonra tezadlar zehni narahat edir..madem bu qeder azad olacağıq, cemiyyetin normlarına mehel qoymadan arzularımızın arxasından bele heyecanlı şekilde qaçacağıq buna mövcud qelibleşmiş münasibetler sistemini yıxmadan ne derece nail ola bilerik?
ağır spoiler var:
keatingin telebelerine verdiyi mesaj budur: "carpe diem"- yeni yaşadığın günü qavra..heyat qısadır bu müddet içinde başqalarının deyil öz arzularının arxasınca düş..lakin mövcud sisteme de qarşı çıxma..film bitince insanı narahat eden düşünce de budur..bes nece??
atasının israrı üzerine hekim olmağa qerar vermiş lakin keatingi ve ölü yazarlar derneyini tanıdıqdan sonra eslinde aktyor olmaq istediyini qavramış neil ailesine qarşı gelmediyi üçün intihar edir filmde..gerçi bu intihar hadisesi gedişata uyğun deyildi mence..niye deseniz neil son derece özgüvenli, sosial ve eylenceli biri kimi tesvir edilmişdi bütün film boyunca..bu tip aniden intihar qerarı verecek biri deyildi, hele de bele bir sebebden dolayı..neyse, neil intihar edir, charlie mektebden qovulur ve ölü yazarlar derneyini tekrar canlandıran diger 5 telebe keating eleyhine ve neilin ölümünden mesul olduğu üçün zorla da olsa erize verib altına imzalarını atırlar..ve keating mektebden qovulur..bir ovuc telebenin qurduğu xeyallar puç olub gedir, heyatını istediyin yönde qurma hevesi de yeniyetmelikden etibaren qalın ve keçilmez seddlerle qarşılaşır..mene deye bilersiz ki son sehnede keating sinif otağını terk etdiyi vaxt todd ayağa qalxıb partanın üstüne çıxaraq eslinde derqli baxiş prizmasını öyrendiyini ve heç neyin boşa getmediyini isbat etdi, amma soruşuram size bu reallıqda neyi deyişdi? elbetde ki todd ve digerlerinin heyatında tesirli olacaqdır, lakin akademiyadan çıxarılmamaq bahasına her şeye razı olacaqlar, üstelik yeniyetmelik çağında sevdikleri bir dostun xeyallarının arxasından getdiyi üçün intihar etdiyi gerçeyi ile qarşılaşdılar ve bu tarvma qaçınılmazdır...
bu sebebden filmin verdiyi mesaj tezadlıdır..lakin izlemeye deymezmi? elbette ki deyer..hardasa her cümlesi replik, her sehnesi mükemmeldir..parçalar qüsursuzdur, problem bütündedir...
bir ölüm şəkli. haqqında danışdığımız aktiv evtanaziyadır. bizim müəllim az qala hər mühazirə dərsində bundan danışdığından və hər dəfə islamın qaydalarına bağladığından artıq qulaqlarım bu sözü eşitmək istəmir amma ruhum dərinlərdə daim bu yönə çəkilir. dünyaya gəlməyi biz seçmirik amma ağrısız və acınacaqlı olmayan bir yolla getməyi biz seçə bilirik. bu insan təbiətinə nə qədər uyğundu bilmirəm. lakin evtanaziya mənim fikrimcə qiymətcə indi olduğundan çox çox ucuz və hamı üçün əlçatan bir xidmət olmalıdır. yaşamaq hüququ kimi ölüm hüqumuqumuz da olmalıdır. ağrı çəkməyə dözə bilməyib özünü öldürən xərçəng xəstəsi eşitmişəm məsələn. uşağının ölümünə dözməyib özünü öldürən analar. ömür boyu yatağa məhkum olan insanları da hamımız tanıyırıq yəqin ki. ya da ən sadə şəkildə sadəcə yaşamaqdan yorulan insanlar. ən çox da iflic olan insanlar üçün əlçatan olmalıdır bu xidmət. ailələrin qərarı ilə yox fərdin öz qərarı ilə edilən bir seçim olmalıdır. bəlkə bir çoxları üçün qorxuducu gəlir amma mən öz ölümünü seçməkdən,yaxınlarınla vidalaşıb rahat şəkildə çıxıb getməkdən daha yaxşı bir ölümü təsəvvür belə edə bilmirəm. düşünürəm ki,biz inancsız insanlar üçün daha asandır bu haqda danışmaq çünki inanmır ölümdən sonra bir həyatın var olduğuna. ürək beyinə qan vurmağı dayandırdıqdan 15-20 dəqiqə sonra hipoxia ilə həyatın da bir dəfəlik sona çatdığına inanırlar. amma inanan biri üçün ani bir ölüm belə dəhşətli olduğu halda istəyərək ölümə getmək ancaq ən çarəsiz insanın edəcəyi bir şey,bir növ məhkumluq halı olar yəqin. mən evtanaziyanın hamı tərəfindən seçilməli olan bir ölüm yolu olduğunu qətiyyən demirəm. hətta mümkün qədər passiv seçilimli bir yol olmalıdır. onsuz da heç bir yorğun olmayan insan bəsdir yaşadım qoy bugün ölüm deməz məncə. ölmək istəmək ölmək istəyirəm demək qədər sadə deyil ki. ingilis demişkən dying with dignity. əslində dr.house deyir ki "there is no such thing as dying with dignity. you can live with with dignity,but you can't die with dignity no matter how". ancaq dignitas adlanan bir isveçrə mərkəzli bir şirkət var ki,illərdir insanlar evtanaziya üçün bura müraciət edirlər. hətta əvvəllər bir binanın 5-ci mərtəbəsində imiş evtanaziya həyata keçirdikləri yer ancaq bina sakinləri liftdə gördükləri cəsəd torbalarına görə depressiyaya düşdüklərini bildiriblər və şirkət ordan başqa yerə köçürülüb. websaytlarına daxil olanda bu mottonu görürük:”menschenwürdig leben,menschenwürdig sterben.". tərcüməsi "insanca yaşa,insanca öl" və ya ingilis dilində bu insanca sözü dignity ilə əvəz olunur. yəni ləyaqət. amma bu sətirlərdən sonra beynim öz fikirləşdiyini inkar etməyə başlayır. görəsən həqiqətən ləyaqətlə ölmək mümkündür? yoxsa qocalıqla gələn ölüm də,intihar da,xəstəlikdən olan ölüm də,evtanaziya da eyni dərəcədə alçaldıcı və çox böyük olduğumuzu düşündüyümüz halda bir o qədər kiçik olduğumuzu üzümüzə vuracaq qədər dürüstdür? intellektual kimi təriflər düzsəm də evtanaziya digərlərindən nə qədər üstündür. sona hansı yolla çatsan da onsuz da eyni sona çatıb eyni finish xəttini keçirsən. yoxsa necə başlamışıqsa elə də bitirməliyik marafonu?bilmirəm,yəqin siz də bilmirsiniz. amma evtanaziyanın yenə də ali bir seçim olduğuna inanıram və o savadsız müəlliməmi də qınayıram. o müəllimənin dərsini oxumalı olduğum halda niyə bu yazını yazdım onu heç bilmirəm. dünən xoşbəxt entrylər yazandan sonra bugün niyə birdən evtanaziyadan yazıram onu da bilmirəm. əsas odur ki,düşünürəm. və mən düşünürəmsə voram. ancaq düşünəndə vor olduğumu hiss edirəm. söhbət necə ölümdən mənim varlığıma gəldi onu da bilmirəm. lakin onu bilirəm ki,bilmək həmişə o qədər də lazımlı deyil. heç kimin səbri çatıb entryimi axıra qədər oxumayacağını da düşündüyümdən özümə axıra doğru zibilini çıxarmaq hüququnu hədiyyə edirəm lol. blessed be the rights,blessed be the notion of death and life and blessed be the human ignorance.
bu woke tayfadan ortaya çıxıb gözə batmağa başladığı gündən nifrət etmişəm, amma monqolların arasında qaradərili qadın komandir nədi amk?! qaradərilini də keçdim, qadın komandir nədi aq?!
monqollar öz fenotipində olan xarəzmşahlara belə rəhm eləməyib; özləri ilə eyni irqdən olan sultan baybarsla vuruşublar, bir zənciyə necə davranacaqlarını düşünə bilmirəm.
bu woke'lar sıçmağı buraxdı, indi də suvamağa keçdilər. roma imperiyası üçün edirsiz, onu anladıq, adamlar afrikaya gedib çıxmışdılar, həqiqətən də, amma monqollar nə vaxt afrikaya girdilər, amına qoyduğumun davarları?!
Monqol ordusunda monqol olmayan ünsürlər bunlar idi: serkesut (çərkəz), sessut (çeçen-inquş, dağlı), orosut/urusut (Kiyev slavyanları), kıbçaut (qıpçaqlar), machazaut (macarlar), asut (alanlar) kimi tayfalardan dəstək birliklər vardı. Bundan əlavə, Uzaq Şərqdə çinlilər və koreyalılarla yanaşı uyğur, qarluq və qaraxanlı türklərindən də dəstək alınıb. Həmçinin, fransız və alman silahdarlarının Qırğızıstanda yerləşdirildiyi məlumdur, Yenisey ətrafına çinli toxucular gətirilib. Yuan sülaləsi dövründə isə Yaxın Şərq və Mesopotamiyadan yəhudi və müsəlman tacirlər gətirilib, Kəşmirdən məmurlar olub, hətta Marko Polonu da əlavə edək – Venesiyalı-italyan idi. Amma zənci yox idi, çünki monqolların Saxaraaltı Afrika ilə əlaqəsi olmayıb. Monqol mənbələrində "Konya türkləri" kimi adlandırılan Səlcuqlulardan bir komandanın olması daha tarixi olardı amk.
Adətdəndir, gəldim bu başlığa yazım nəticələr çıxandan sonra.
speaking üçün çox yardımçı ola bilər.
)