əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
ağlamaq
-
bir oğlanın ağlamasına səbəb olan amillər
-
səssiz ağlamaq
-
ürəkdən ağlamaq
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+58 əjdaha
30. Azərbaycan kimi oğlanlara balacalıqdan ağır olmağın, gözü sulu olmamağın aşılandığı bir ölkədə nadir görülən bir hadisədir. Böyüdükcə daha da ağlamağa qarşı bir fobiya yaranır kişilərdə. Yaşadıqları dərdi-qəmi içlərinə atdıqlarına görə, həmin dərd qəm onların ya zahiri görkəminə, ya da səhhətlərinə təsir edir. Əmimin timsalında bunun çox yaxşı şahidi oldum.
ikinci Qarabağ müharibəsi zamanı əmim oğlu şəhid olmuşdu. Xəbərdən sarsılsam da, ilk eşidəndə ağlamamışdım. Ümumiyyətlə çox nadir hallarda ağlayan biriyəm. Şəhid xəbərini alan kimi tələm-tələsik kəndə getmişdik. Yol-boyu fikir içində, qaşlarım çatıq və əsəbi idim. içimdən heç kəndə çatmaq istəyi belə keçmirdi, onsuz halım pis idi, ordakı vəziyyəti görüb daha da üzüləcəkdim. Kəndə çatdıq, maşın ilə əmimgilin evinə tərəf gedirdik. Yol boyu artıq ağlaşma səslərini yavaş-yavaş eşitməyə başlamışdıq. Bunu da deyim ki, mənə babamın adını qoyublar. Buna görə əmi, bibim oğlanları hərdən məni baba deyə çağırırdılar. Çatanda hələ cənazə evdən çıxmamışdı. Bibim məni gördü, əlimdən tutub ağlaya-ağlaya tabutun yanına gətirdi, hiss edirdim ki, artıq dözə bilməyəcəm. Bibimin tabutun yanına gələrək “qalx, görmürsən, baban gəlib” sözünü deməyi ilə mənim hönkürtü ilə ağlamağa başlamağım bir oldu. Onsuz yol boyu dolmuşdum, bibimin bu sözü ilə də bir xeyli ağladım. Həyatımda bəlkə bir iki dəfə belə ağlamışam ya yox. Özümə ələ alandan sonra gözlərim əmimi axtarmağa başladı. Onu tapıb baş sağlığı vermək istəyirdim. Tabutun ətrafında yox idi. Daha sonra onu evin arxa tərəfində tapdım. Yanında dörd beş nəfər kəndin kişiləri var idi, aralarına da sükut çökmüşdü. Sarsıldığı hiss olunsa da, ağlamırdı, özünü saxlamışdı. Baş sağlığı verib qucaqlaşdıq, sakitcə çox sağol dedi. Hiss olunurdu ki, heç danışmaq belə istəmir. Başqa vaxtı gülər üz, təbəssüm ilə məni qarşılayan əmimin üzündəki o nəşə getmişdi. Biraz dayandıqdan sonra sakitcə “qadınları sakitləşdirin, cənazəni aparaq basdıraq” dedi və evin ön tərəfinə getməyə başladılar. Əmimin bu soyuqqanlığı məni çox təəccübləndirmişdi.
Cənazəni evdən çıxardıb qəbiristanlığa aparmağa başladıq. Fikrim əmimin yanında qalmışdı, yanına gələrək dəstək vermək üçün qolundan tutdum. Bütün kənd camaatı bizim ilə gedirdi. Gedə-gedə əmimin gözlərinə baxırdım. Hələ də ilk günki kimi yadımdadı həmin gözlərdəki izdirab. Amma yenə də soyuqqanlığını qoruyub saxlamağa çalışırdı.
Qəbiristanlığa gedib cənazənin dəfnindən sonra yenidən evə qayıtdıq. Eşidən bilən gəlirdi deyə əmimgilə gələn-gedən çox idi. Mən də süfrənin salınmasına, qonaqlara çay verilməsinə kömək edirdim. Gün boyu əmim gözümə dəymirdi, çox az görsənər, gələn qonaqlar ona başsağlığı verəndən sonra yenə gözdən itərdi. Axşama yaxın hava almaq üçün evdən çıxdım və həyəti gəzirdim. Evin yanında tövlə var idi. Tövlənin qarşısından keçərkən ağlamaq səsi eşitdim və sakitcə içəri baxdım. Əmimi gördüm, qaranlıqda tövləni təmizləyirdi. Elə xısın-xısın, elə dərdli ağlıyırdı ki, sanki çəkdiyi əzabı gizlədirdi, heç kimin bundan xəbəri olmasın istəyirdi. Hərdən əlində olan köhnə dəsmal ilə gözünü silir, digər əlindəki yaba ilə malların yeyərkən dağıtdığı otları bir yerə yığmağa çalışırdı. Yerimdəcə donub qalmışdım. Birinci yanına gedib təsəlli vermək istədim, sonra fikirləşdim ki, məni görsə özünü yığışdıracaq yenə həmənki vəziyyətinə qayıdacaq. Heçnə etmədim, elə tövlənin çölündən ağlaya-ağlaya iş görməsinə baxdım. Dəhşətli mənzərə idi, burda olduğumu bilməsin deyə biraz orda qaldıqdan sonra sakitcə oradan uzaqlaşdım. Uzaqdan tövlədən dəsmal ilə gözünü silə-silə çıxdığını gördüm. Tövlədə çıxartdığı soyuqqanlılıq paltarını yenidən geyinmişdi.
Bu hadisədən sonra kəndə mütəmadi gedib gəlmişəm. Amma əmim ilə uzun-uzadı söhbətim olmamışdı. Elə hal-əhval soruşurdum. Amma bir şeyin fərqinə varırdım ki, günü-gündən zəifləyir. Yaşlı olsa da, kənd işləri onu cavan saxlamışdı. Amma bu hadisədən sonra beli bükülməyə, saçları ağarmağa başladı. 1 il ərzində bəlkə 10 yaş qocalmışdı əmim. Yenə məni görəndə gülüb etsə də, əvvəlki can fəşanlığı, nəşəsi yox idi. Əmim oğlunun da iki körpə uşağı və həyat yoldaşı var idi. Onların yükü də əmimə qalmışdı artıq. Oğlunun dərdi azmış kimi, bir də nəvələrini böyütməli idi.
Bugün də bir məsələ ilə bağlı şəhərə gəlmişdi. Məhkəmə işi var idi deyə mənlə də görüşməli idi. Məsələni müzakirə edirdik. Bu vəsilə ilə o gündən bəri ilk uzun söhbətimiz baş tutmuşdu. Bir insan iki ildə nə qədər dəyişə bilər onun şahidi oldum. Həm xarakteri dəyişmişdi, həm də zahiri görünüşü. Hər “rəhmətlik əmin oğlu” deyəndə onu qəhər basır, sonra özünü toparlayıb yenə danışığına davam edirdi. Deyib gülən, enerji ilə dolu biri həyata küsmüş bir adama çevrilmişdi. Gözlərindəki izdirab hələ də eyni qalmışdı. Yeriyişi belə dəyişmişdi. Hiss olunurdu ki, içinə atdıqları həm ruhən, həm də cismən ona təsir edir.
Sağollaşana yaxın kiçik də olsa, nəsə etmək istədim. Fikirləşdim ki, indi əmimə nə versəm, onu xoşbəxt edə bilmərəm. Yaşlı-başlı adamdı, nə verim. Versəm belə, yalandan da olsa güləcək, çox sağol deyib, yenə eyni vəziyyətinə qayıdacaq. Mən də nəvələrinə şirniyyatdan tutmuş oyuncağa qədər pulum nəyə çatırsa alıb verdim ki, bunu balacalara verərsən. Uşaqları xoşbəxt etmək əmimi xoşbəxt etməkdən daha asan idi çünki. Həm də uşaqların sevincini görüb onun da üzündə gülüşə səbəb olacağamsa, nə mutlu mənə.
+16 əjdaha
26. hamının başa düşməyəcəyi dərəcədə ciddi məsələdi. bunun üçün xüsusi hadisələrin baş verməsi, xüsusi məkan və xüsusi vaxtın olması şərtdi. kişilər ağladıqlarını az qala özlərindən gizlədirlər, hələ onu o vəziyyətdə görənlər varsa bu onunçün nə deməydi ancaq özü başa düşə bilər yəqin ki.
+16 əjdaha
1. bir kişinin ağlaması her zaman üçün daha müqeddesdir. çünkü kişiler yalnız ağlayarlar, qadınlarsa göz yaşlarını silah olaraq işlede bilme qabiliyetine sahib olduqları üçün heqiqi menada ne vaxt ağladıqlarını tutdura bilmersiniz. gizlice bir künce sığınıb ağlayan bir kişini seyr etmek qeribe bir hissdir.
+10 əjdaha
28. Dünyadakı bir digər ən təbii, gözəl, sağlam və də kədərli insan davranışıdır.
Bilmirəm mənim ailəmdəmi problem var ya nə, valideynlərimdən kimsənin ağladığını görməmişəm. ikisinin də sevincdən gözləri dolduğu olub, onun xaricində əsla. Çünki normal, qüruru yerində olan insanlar ortalıq yerdə ağlamaz əsasən. Bu kişiliyə xas bir şeydir ki? Anamın ağladığını o qədər çətin həyatına baxmayaraq xatırlamıram.
Az əvvəl qonşu başlığı oxuyandakı təəccübümü bilmirəm bundandırmı yerə-göyə sığdıra bilmədim. Nə qədər qorxunc, iblisanə insanlar var deyə dərindən bir diksinti duyuram indi. Deyilənə görə qadının ağlamağı artistlikdir, "ağlayıb-ağlayıb kiriyər, çünki ota-poxa ağlayır."dır, kişilərinki isə "Onda dərin mənalar var brat, o hər zaman ağlamaz."dır. indi haqq deyilmi ki, mən deyim "ikili standartlarınıza, dünyanın ən sadə, doğulduğumuz anda ilk etdiyimiz ağlamaq kimi bir hislərin, ağrının ya da xoşbəxtliyin özünü çölə vurması hadisəsində belə qadınları xor görməyinizə, sonra da sizə soxsunlar."? Kişilər ona görə az ağlamır ki, çox samballıdırlar ya da onlar hər şeyə ağlamaz. Çox vaxt ağladıqları gözə dəymir, çünki yenə də kişilər özləri bunu özlərinə qadağan ediblər. "Kişilər ağlamaz. Kişilər üst insandır. O qədər üst ki, hətta üst də deyil, nəsə ayrı bir canlı növü "kişi" adındakı. insanlar ağlayar çünki." Ağlamayın blin, ağlayanın ağzına alabaşı poxu, gedin intihar, əsəblə işlənən cinayət, infarkt statistikalarını cinsiyyətiniz üçün tavana vurdurun. Çatlayın, partlayın, ölün, süni-süni sıxın özünüzü. Ağlamağı özünə ayıb bilməyən ya da özünü bu zaman daha az kişi hesab eləməyən kişilər çoxalar onda ancaq, azala-azala bitərsiniz. Bu "biri gəlsin məni sahiblənsin, hakimiyyətinə alsın." tipləməsindəki zırıldayan qadınlara da heç nə demirəm, qadınların üz qarasıdırlar.
+8 əjdaha
3. kişilər ağlaya bilməyib hər problemi içəri atdıqları üçün tez ölürlər. infarkt və s.
hər zaman ciddi görünən kişilərin ağlaması isə tükürpədicidir. şahid olmuşam.
+9 əjdaha
24. bir kisi agliyirsa ya cox gucludu yada cox aciz
+9 əjdaha
8. ağlamadıq göz bəbəkləri üzərindəki simpatik sinirlər qıcıqlanır və ürək döyüntülərinin sayını azaldaraq infarkt riskini azaldır.buna görədə ağlamaq məsləhətdi.ən azından əsəbi gərginlik və stress halında gözləri ovuşdurun.
+6 əjdaha
16. şüşə dibindəki içkinin ruh dərinliyinə hopub xatırlanmaması lazım olanların xatırlanmasının nəticəsidir. bu qədər il hamını özündən uzaqlaşdırmağından sonra dəlicəsinə sevdiyin birinin heç nə olmamış kimi getməsinin nəticəsidir bir də "ə kişi ağlamaz" deyən tiplər var, soxun götüvüzə məsləhətlərivizi.
+7 əjdaha
22. son zamanlar,xanımların toy şekillerinde gelini gelinlikde görerken ağlayan bey şekillerin profillerine yerleşdirib "sağ eli menim başıma" yazmaqlarına sebeb olan "kişiler ağlamaz" ifadesi,hansı ki, eger ağlayırsa,heyati mesele var fikri yaradan düşünce sinfi.
deyen lazımdır ki:"ay gerizekalı xanım, oğlan sırf gelinlikde gördüyü üçün yox,mehz özünün de bey olduğu üçün(ne günlere düşmüşem,getdi subaylığım,görecek günlerim var) ağlayır."
ps:kişiler ağlayir. hetta adi zadlara göre de ağlaya bilirler
+5 əjdaha
2. meselen kişi çox vaxt göz yaşlarını gizletmekle mükellef sayır özünü.sebeb sadedir.toplum(aile,din,mekteb vs) bunu uşaqlıqından ona qadağan edib.kişiler çox gözelde ağlamağı bacarırlar.içten.daha çox içerken.özleri olurlar.mence her kişi heftede 1 defe ağlasa içini boşaltsada daha sağlam depolanabiler.
+4 əjdaha
29. Həqiqətin ən acı rəsmi. Bir kişinin ağlaması onun çox ciddi problemləri olduğunu göstərir. Məsələ qadın və kişi arasında fərq qoymaqda deyil. Məsələ kişinin bir çox cəmiyyətlərdə fiziki göstəricilərinə görə daha sərt böyüdülməsi və ondan da daha sərt olmağının istənilməsidir. Bu da gətirib nəticədə kişinin ağlamağının çox ciddi bir şey olduğuna çıxarır. Çünki belə cəmiyyətlərdə kişi ağlayırsa gücsüzdür. Təsəvvür edin daim özünü güclü və güc hiss edən qüvvə indi acizdir və ağlayır. Dəhşətli mənzərədir. Bu ağlamaqların səbəbi də çox olur, amma əsasən sevgi olur. Qadınlar məgər sevmir? Sevir, əlbəttə, sevir. Sadəcə olaraq hisslərini kişilər qədər dərin yaşamırlar. Bəlkə də yazarların bir çoxunun kişi olmağı da burdan irəli gəlir. Çünki kişilər bu məsələləri hər yerdə açıb deyə bilmirlər. Çəkinirlər. Çünki onlar ətrafdakıların gözündə həmişə çox güclü qalmalıdırlar. Ona görə sirdaş olaraq dəftər-qələmi seçirlər. Ola bilər. Ola bilər deyirəm, çünki ən azından mən belə edirəm. Çox sıxılanda, ürəyimin səsinə qulaq asıram əlimə qələmimi alıram və yazıram. Yazıram ki, bəlkə dərdim bir qətrə azalar. Amma bu addımım dərdimin azalmağına yox sadəcə olaraq situasiyanı başa düşməyə kömək edir. Hər halda yaxşıdır. Ağlamaq isə bu yazıların vazkeçilməzi olur. Burda ruhsuz yazdığıma baxmayın, əslində elə də pis yazıçı(həm də şair) deyiləm. Mən də hisslərimi çox yüksək dozada yaşamaqdan əziyyət çəkirəm. Bunun nəticəsi isə ağlamaq olur. Emin Sabitoğlu - Aman Ayrılıq arxa fonda asta səslə Emin Sabitoğlunun öz ifasında. Mən masamda əlimdə qələm yanımda dəsmal. Gözlərim nəmlidir və vərəqi bulanıq görürəm. Sonra yazıram, yazıram dayanmadan, odlu-alovlu bir şəkildə yazıram. Axırda nə olur? Gözlərimi silirəm. Demək olar həyatımın hər sahəsində işlətdiyim sehirli sözü işlədib özümə təsəlli verirəm. "Həyatdı da"
+5 əjdaha
6. əsl ağlamağı kişilər bacarır, içtən olur, yalan olmur. həyatımda 2-3 dəfə ağlamışam. ama necə lazımdı ağlamışam ağlıyanda da, ancaq camaatın içində yox, tənhalığa çəkilib, güzgüdə öz gözlərimin içinə baxa baxa...
+4 əjdaha
18. kişilərlə qadınların ağlama səbəbində və tərzində əhəmiyyətli dərəcədə fərqlər vardır.güclü cins nümayəndələri adətən ağlamazlar.ağladılarsa,100% oları ağladan təsirli bir şey vardır.kişi qadına nisbətən qapalı olur və zəif yerini bacardığı qədər gizli saxlamağa çalışır.bu səbəbdən adətən kişi xəlvət yerdə ağlıyır və ya ümumiyyətlə ağlamır.onlar göz yaşdarının görünməsinin qadınlarçün "kozr"olmasınnan qorxurlar.qadınlar üçün bu çətin deyil.çünki olar daha emosianal və sentimentaldırlar.kişilər kimi soyuğqanlı deyillər.ümumən insanın ağlaması təbii haldır amma "az olan dəyərlidir"prinsipi ilə məsələyə yanaşsaq kişiləri ağladan səbəbə daha çox diqqət yetirmək lazımdır
+3 əjdaha
19. ''kişi çərçivəsi'' deyə bir şey var ki o həmin o çərçivəyə görə kişilər ağlamaz, kiməsə döyülməz, həmişə dominant olarlar, ağladarlar. ağlasa belə tənha bir yerdə kimsənin görməyəcəyi şəkildə ağlayarlar. bu çəçivəni həmin o ''kişi''nin yetişdiyi toplum bəlirləyir. işin çətin tərəfi isə həmin o çərçivədən çıxmaqdır
+3 əjdaha
14. cox kişi yalandan ağlamaz çünki bacarmaz ama bir kişinin ağlamasi çox hüzünlüdür insanin içini yaralar hələki ağlayan kişi atanızsa çox dərin bir hissdir yaşamışam
+3 əjdaha
20. qadınlardan fərqli olaraq ağladıqlarında ciddi problemləri vardır demək . çünki heç bir kişi boşuna ağlamaz durduq yerdə "ay icimdən gəldi " filan deməz . ona görə bir ağlıyırsa qinamaq lazım deyil adamın gəldiyi ən son nöqtəsidi yəqin ki
+3 əjdaha
7. insan ağlamağında heç bir problem yoxdur urəydə saxlaylb infakta çevirmək nəyə gərək axı
+2 əjdaha
33. Çarəsizlikdən və etdiyi böyük səhvləri gecələr xatırladıqca öz otağında səssizcə ağlayan biridir, bəzi acılar və kədərlər illər keçsə belə heç cür unudulmur.
+2 əjdaha
23. dəhşət, fəlakət, olay, kriminal durum- kimi qiymətləndirilən yaran hadisə. la, bildiyin duz tamı verən, gözdən axılmasını gərəkdirən kiçik su damcıları. bu qədər böyüdəcək nə var anlamadım.
+3 əjdaha
31. Özümü biləndən atamın ağlamağın bir dəfə görmüşəm. Müharibə vaxtı ,atamın ən az məni qədər çox istədiyi, özünə oğul bildiyi bibisioğlunun(həm də qapı qonşumuz idi) şəhid xəbəri gələndə hamımızın qabağında dizinin bağı açılmış kimi bir anda oturub hönkürtü ilə ağladığı gün. Mən doğulmamışdan atdığı siqaretə yenidən başladığı gündür həm də.
+1 əjdaha
21. ən güclü ağrılarım zamanı belə baş verməyən proses. uzaq başı əsəbdən gözüm dolar. ağlamağı bacarmıram. ona görə yox ki kişi ağlamaz zad deyirlər. sadəcə fiziki olaraq bacarmıram.
+3 əjdaha
11. kişilərin ağlamağı özü də ağlamalı bir hadisədir.özü bir aləmdir .qalın bir romanın mövzusudur.çox dəhşətli şeydir.
hamısını göstər
