qocalma qorxusu
| sosial12,854 | 12 | 81
əjdahalar googlla
sözlük yazarlarının qorxuları - məmnuniyyətsizlik
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
biri dəbar yaşaya bilmədən qocalma, hansı ki ondan çox qorxmuram, çünki axmaq alışqanlıqlarım yoxdurvə istədiyim nədirsə onu etməyə çalışıram.
ama yolun sonu qaranlıqdır. yaşlanma, ölümdən daha qorxuncdur. günen hansı vaxtı olur olsun 50 yaş üstü adam görsəm fərqi yoxdur nə qədər zəngin, nə qədər xoşbəxtdir nə olur olsun qorxuducudur.
*birdman* filmində gənc qız yaşlı mike'a deyir ki mənim üstündə istədiyin şeyi etmək istəsən nə edərdin? sıradan bir cavab verəcəyini gözləyərkən bu sözlərlə ürəyimə nizə sancdı anidən, udqundum nəfəs ala bilmirdim az qala, şişirtmirəm; "gözlərini oyardım, sonra onları öz gözlərimə bağlayıb bu küçəyə sənin gözlərinlə baxardım"
senarist bu sözü hansı mənada işlədib bilmirəm, mənim çıxardığım məna gəncliliyə edilən vurğu idi. öldürücü idi.
indi belə, 5 il əvvələ qayıtmaq istəyirəm dəli kimi. bir yaşlının dostuma verdiyi məsləhət yadıma düşür hər dəfə; "*həmişə tələbə qalasan*". içini parçalayır adamın. yaşlı biri * yaşlı kızılderiliye selam olunur nə qədər yanıla bilər ki?
heç bir maddi varlıq, pul, nəvə, həyat yoldaşı, məhşurluq, bu dünyadakı maddi olan heç nə yaşlılığın verdiyi ağrını bərpa etmir. hətta qadınlara düşkün insanlar üçün, mənim üçün, qadınlar belə bərpa etmir yaşlılıq xəstəliyini.
düşünün *ölüm* belə, hansı ki hər an burnunun dibindədir, hər an reallaşa bilər, ancaq yaşlılıqdan daha az qorxudur.
keçən hər saniyə qocaldır. bütün yollar romaya yox, gələcəyə, qocalığa aparır. ömür paylanan zaman görün kimə nə düşdü, 300 il biz qarğaya 10 il şahinə düşdü.
kürəsəl dünyada, daha sürətli yaşayırıq, daha tez sevib daha tez bezirik. çoxlarının əksinə mən şikayətçi deyiləm. ama, düşünün, bütün bunlara baxmayaraq qocalıq bu qədər qorxuducudursa, həyatın yavaş irəlilədiyi orta əsrlərdə yaşasan necə olardı? gəzmək görmək istədiyin yerlər üçün əsas dərd pul yox, zaman idi. bir həyata nə qədər şey sığdıra bilərdin, nə qədər şey? nə qədər ölkə? nə qədər şəhər? nə qədər insan? nə qədər qadın? indikinə nisbətlə çox az. indi həyatın bu qədər sürətlənməsinə baxmayaraq bu belə bəs etmirsə keçmişi düşünə bilmirəm.
məsələ uzun yaşamaq deyil, çünki hər yaşın öz gətirisi var, 30-40lı yaşların azalan enerjisi. nə edirsənsə indi et. həyatını bir kağız parçası uğruna qurban verib ən nifrət etdiyim o fəlsəfəni mənimsəmə; "indi əziyyət çək sonra yaşa", "4 il əziyyət sonra rahat" siktir et lan? sonra yoxdu ay qa, sabah yoxdur, sabah bugün olmayacaq, sabah bu enerjin olmayacaq. 30 yaşına qədər tibb oxuyub sonra yaşaya bilməyəcəksən bu gözəl həyatı. üç il dözə bildim cəmi mən tibb fakultəsinə, hələ də götünü cıran dostlarım var, 5 il sonra yaxşı pul qazanacaqlar. soxdum o gələcəyə. 5 ildir buraxmışam tibb fakultəsini və hələ də orda oxuyan dostlarım var,onların bir ömürə sığdıra bilməyəcəyi şeylər etmişəm. baxmayaraq ki "sürünərək", küçələrdə yataraq, ac qalaraq yaşamışam. ama sabahı düşünmədən yaşamışam. ətrafımdakı hamı mənə sikdiyimin *sabah*ını aşılamağa çalışmasına baxmayaraq.
*shameless* izləyənlər frankı tapan 30 yaşlı xərçəng xəstəsi qızı bilirlər yəqin, klasik monoloqu var qızın "30 yaşıma qədər götümü cırıb oxumuşam, həkim olmuşam, içməmişəm, çəkməmişəm, heç bir dəlilik etməmişəm, heç vaxt məsuliyyətsizlik etməmişəm, və indi mənə deyirlər xərçəngsən öləcəksən? sikərəm belə həyatı"
klassik səhnədi, ama insanlar bu səhnələri sadəcə izləyirlər, sonra normal sikik gələcək qurma işlərini görürlər. bu sətirlərin müəllifi olmağıma baxmayaraq, məni belə təzyiqlərlə dəyişiblər, özümə baxanda aynada *yabancılaş*dığımı hiss edirəm, olmaq istədiyim *mən*i tam olaraq reallaşdıra bilmədiyimi görürəm. 1-2 illik planlar qurduğumu görürəm, bəzən özümü sistem qurbanı kimi düşünərkən və bu düşüncədən zövq alarkən yaxalayıram. əsəbləşirəm. mən belə deyildim. olmayacam. qocalıq qorxusundan çox uzaqlaşdı məsələ, ama yox, əslində eyni məsələdir. sistemin sizi xəbəriniz olmadan qocaltmasına icazə verməyin. birincil hədəfinizin oxumaq, işləmək, gələcək planlamaq yox *bugünü yaşamaq* olduğunu unutmayın. sabah olmayacaq.
işbu entry *neil young* sədaları altında yazılıb.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
hələ bundan sonra neçə il oxuyub , anidən baş vermiş universitet sevdama , hansıkı bu da mənim seçimimlə olmayıb 3 ildir davam edirəm . 4 cü kursa keçmirəm , nə də tibb oxumuram. şansızlıq deyək , sikdirsin getsin.
3 il ərzində oxuduğum kitablar hansıkı rus ədəbiyatını hələ də oxumadığım üçün peşmanam, mənə heç bir ümid ışartısı verməyib.olduqca realistlər , demək isdəyirəm .
bir gün bütün bunlar yəqinki baş verəcək mən o zaman geriyə baxanda , cənubi amerikanı , kanaria adalırını , avropanı ( siyahı çox uzundu , yazsam hərf sayımı artırmaqdan başqa bir görmərəm )görməmişəmsə onsuzda ölmüşəm . qocalmağım bir məna daşımalıdı. həyatta olma səbəbim çoxalmaqdan , işə girib xoşbəxt görünməkdən , hər gün müntəzəm olaraq eyni nömrəli avtobusa minməkdən , pul yığmaqdan( öləndən sonra uşaqlarım yesin), hətta bir tualet saatımın da olmasından ibarət olmamalıdır. deyəsən qocalıram bütün bunlara rəğmən. . . ayna artıq köhnə ayna deyil və məni göstərmir deyəsən.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Bu gün bir xəstədə infeksion xəstəlik olduğu üçün otaqla izolə olunmuş şəkildə yatırdı və qapıdan çölə çıxmağına icazə yox idi. Tək olduğu üçün sıxılmışdı və bir neçə dəfə çölə çıxmağa çalışdıqda tibb bacıları bağıraraq otağa qayıtmasını və çıxmamasını tapşırdı. Daha sonra mən xəstənin otağına xüsusi geyimlərlə qorunaraq daxil oldum və gördüm ki, xəstə sulu salfet paketi ilə oynayır, çünki edəcək başqa bir şey tapa bilmir. Yaşlı və tənha olduğu üçün də telefon filan heç bir vasitəsi də yoxdur, ümumiyyətlə, ünsiyyət qura biləcəyi insan yoxdur. Onun bu vəziyyətini görüb, paketi əlindən alıb bir yandan işimi görərkən, bir yandan da söhbət etməyə çalışırdım ki, başı qarışsın. işim bitdikdən sonra özüm də infeksiyalı ərazidə çox qala bilməyəcəyim üçün çıxmalı idim, amma ürəyim də dözmədi onun o halına. Nə edəcəyimi bilmədiyim üçün əlindən aldığım salfet paketini yenidən gətirib qarşısına qoydum, xəstə isə oyuncaq verilən uşaq kimi sevinib tez əlimdən paketi alıb maraqla paketə baxmağa başladı.
Bəlkə bir alman üçün bu görülən mənzərə normal bir şey idi, çünki onlar öyrəşiblər tək yaşayan və tək ölən yaşlıları görməyə. Ən azından bilirlər ki, dövlət öz yaşlısına maddi və mənəvi yardım göstərir. Amma bu gördüyüm mənzərə mənim kimi bir yerdə böyüyən üçün dəhşətli idi. ilk olaraq valideynlərimin, uzun illər sonra isə özümün o vəziyyətdə ola biləcəyimi düşünəndə gözlərim dolurdu. Nə qədər ölkə ilə bağlarımı qoparmağa çalışsam da, valideynlərim orada olduğu müddətcə bu mümkün olacağa oxşamır. Böyüdülmə şəklimizmi, yoxsa bizim köməyimiz olmadan necə yaşayacaqlarını bilmədiyimizin verdiyi narahatlıqdanmı qocaldıqda onları tək qoyma fikrini qəbul etmək çətindir. Bu günə qədər yox idisə, davamlı olaraq qocaların məruz qaldığı münasibətə şahid olduğum üçün qocalma qorxusu məndə də artıq var, deyəsən. istəyərdim ki, mən və sevdiklərim hər zaman bu yaşımızda qalaq, amma, təəssüf ki, zaman axır və əlimizdən bir şey gəlmir.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
"həddindən artıq şüurlu olmaq bir xəstəlikdir."
~ fyodor dostoyevski - yeraltından notlar
"sözün də su kimi lətafəti var,
hər sözü az demək daha xoş olar.
bir inci saflığı varsa da suda,
artıq içiləndə dərd verir o da."
~ nizami gəncəvi - az danışmağın gözəlliyi
bu iki sitatla hər şeyin həddindən artığının ziyan olduğunu izah etməyə çalışdım. çox bilməyin belə.
bu başlıqla bağlı fikirlərim o qədər qarışıqdır ki, fikirlərimi cümlələrə çevirib sizə çatdıra bilmirəm. fikrim haçalanır, başqa mövzulara gedib çıxıram (ölüm, axirət, allah və bənzəri mövzular). ona görə də burada məcbur saxlasam yaxşı olar deyə düşünürəm. nə vaxtsa, fikirlərimi toparlaya bilsəm, düzəliş edəcəm. "bəs bura qədər boşuna niyə oxudum?" deyə düşünənlər ola bilər, ölüm qorxusu başlığına belə bir entry yazmışam, onu da oxuya bilərsiniz: #368226
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
indi həyat sürətli olub, necə gəlir-gedir bilmirik. adicə 1 aya artıq 2024 də bitir, elə bil dünən təzə girmişdi. sürətli texnologiya, həyat bizi də öz ağuşuna alıb. necə yaşadığımı çox da hiss edə bilmirəm. düzələcək amma, çalışıram düzəltməyə. qocalıq yadıma düşəndə fərqinə vardım düzəlməli çox şey olduğunu, günü hiss eləməyi, mənasız şeylərin, sabahın, 1 həftə sonranın stressinə düşməkdənsə, bu anı yaşamalı olduğunu. qocalıq gəncliyin qədrini bilməkdir.
açığı, sırf bu qorxuma görə gənc yaşda ölmək istəyirəm. məsələn, 30larımda ölməklə, 70imdə ölmək daha fərqli hiss etdirər.
mövzu ilə bağlı bir sevdiyim bir sitat var kant'dan:
"Gənclikdə günlər qısa, illər uzun, qocalıqda günlər uzun, illər qısa olur."
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
üzv ol