bugün wiki təsadüfi son
sözaltı sözlük
məsləhət postlar mesaj Profil

ananın dur qar yağıb deyə oyandırması



facebook twitter əjdaha lazımdı izlə dostlar   mən   googlla
dünənin ən bəyənilənləri
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:

+24 əjdaha

1. dur qara bax!
o yuxulu yuxulu pəncərəyə qaçmaq, qarı görüb yerindədə dayanamaq, 1 dəqiqəyə yemək yeyib, 2 dəqiqəyə geyinmək və tez çölə çıxmaq, öz başına mənasızca aşağı yuxarı qaçıb, qonşuluqdakı uşaqları çağırıb, günortaya qədər oynamaq, corabların sulu evə gəlib soyunub odun peçinin yanında oturmaqla dəvam edən aktivitə.
(baxma: kaş böyüməsəydim deyilən anlar)

+22 əjdaha

2. mama oyandıran kimi pəncərədən baxıb paltarlarımı geyinib çölə çıxmışdım. əllərim üşüyürdü amma vecimə almırdım. kim qarla oynayanda üşüdüyünü hiss edər?

3 saat zad tək yığdığım qarları evə soxub mətbəxə aparmaq istəyəndə icazə verməmişdilər.

həmin il acı içdim çayları. bəlkə də azca qarı çaya qatmağıma icazə versəydilər daha yaxşı olardı.

amma kaş mən həmişə 'pesox' bilsəydim onlar da icazə verməsəydilər.

-dur, dur qar yağıb
+nə qədər 'pesox' var mama çöldə

+18 əjdaha

8. yenə dur qar yağıb deyə oyandırılmışam və eyni həyəcan ilə qalxıb yaşadığımız yerin yarısını turlamışam. bu qardan düzəməlli başqa bir təbiət hadisəsi yoxdu e ala. -*

+14 əjdaha

10. uşaqlığımın uzun illərini yataqda xəstə olaraq keçirdiyimçun ayağa qalma imkanım yox idi her defe qar yağanda anam qarı elində gətirib göstərirdi

+14 əjdaha

6. uşaqlığımda hәr qar yağanda yaşadığım şey.ela da şeyiydi.ama hәmişә qar topu oynuyanda bir boşqab qar yeyirdim vә yedizdirirdim.

+12 əjdaha

3. qar yaganda mektebe getmirdim. neter sevinirdim ala. srazi yemek yeyib paltarimi geyinib qacirdim meheleye. hami tokulusurdu asagi. ble ozde qisda cox vaxt dusmeye qoymurdular bizi. hamimiz bolusub qartopu oynuyurduq. yadima gelir demrelin kamandasinda ancaq pacanlar idi men cahal camal zad polad ilqar anar bir idi. sikmisdiy agizdarini. dalbadal sepliyirdiy qarlari hamisi qacdi baseyne teref. ala ilqar cixdi baseynin ustune (hele de gozumun qabagindadi, onda teze kesf elemisdi meni boyu mehle usaqlari) neyse arxasini cevirdi bize. yeri elleriyle qazan insan kimi comeldi 2 eli ile qari suretli sekilde bize teref atirdi ama yumru olmadigi ucun dagilirdi bizde qiraqdan sepliyirdiy qar toplarini. muharibenin en agir vaxtlarinda kamandir demirel mene dedi ki, sen o terefden qac qarlari at bize teref qacsinlar.( ble neter yadimdadi ala gozumun qabagindadi bu deyqe hemin sehne. o vaxti burnumun ucu soyuqdan goynuyurdu indi yene oldu) neyse arxa terefden dusub poladgilin blokunun qabagindan kecib, pillekenlerin ustunde dayandim 4-5 dene qartopu duzeldib yere qoydum. ilk once cephane lazim idi mene. usag aglimla fikilesirdim ki, ble mene is tapsiriglar ozde mehle usaqlari teze kesf eliyir meni. elemeliyem bu isi. neyse 20-30 dene qartopu duzeldib qoymusum pillekenin ustunde gozum muharibe meydanina satasdi. cahal yaralanmisdi, amma mubarizeni saxlamirdi. sonra qeder dalasacaqdiq. biz montin usagi idik. neyse qartopulari metka sekilde anargile teref atdim hamisi qacdi demirel terefe demirel gizlendiyi yerden cixdi. onlari ikili atesin ortasinda qoymusduq. muharibe 1 deq erzinde bizim xeyrimize deyisdi. amansiz muharibe gedirdi mehlede. xuraman xala gozu yasli, nadir dayi kederli idi. ve birde gordum ki, atam isden qayidir. mene teref geldi dedi ki, get corey al qalx eve. blee muharibeni yarida qoyub eve qalxdim. skim icini indi o ani yasamaq isteyirem. yeqin usaqlarin yadinda qalmiyib hec. amma menim mehlede oynadigim ilk qartopu idi. zor idi

+8 əjdaha

14. bu səhər oyananda qar yağdığını görəndə ilk yadıma düşən şey bu başlıq olmuşdu. sözlüyün ən əjdaha başlıqlarındadı. əslində bu tamamilə lazımsız entryni yazmaq kimi bir niyyətim yox idi, amma sol framedə gördüm, dedim tək deyilmişəm -*

+5 əjdaha

5. " dur nənə xəşil bişirib " deməklə yerimdən dik atılıb pəncərəyə tərəf qaçdığım illər

+5 əjdaha

20. çoxundan fərqli olaraq zəhləm gedən şey idi. bazar günləri xaric, çünki o gün heç olmasa dərs olmurdu. dərs olan günlər isə dərd götürürdü nə geyinəcəyəm deyə. evdə də, sinifdə də soyuqdan donurduq, qızdırmağa bir şey yox..
oyanıb saata baxırdım, o zamanların modası olan qızılı rəngli qol saatı formasında olan divar saatına (demək olar ki hamının evində var idi o vaxtlar). sonra büzüşürdüm yerimdə, bir neçə haraydan sonra durub yavaş-yavaş hazırlaşırdım getməyə. sularımız donmuş olduğu üçün mama əlimə bardaqdan su tökərdi. buz kimi soyuq.
bütün mənfilərinə baxmayaraq yenə də o günlər üçün çox darıxıram...

+7 əjdaha

9. məni yenə də uşaqlıqdakı kimi həyəcanlandıran eyni hisləri yaradan hadisə.tək fərq var sadəcə o vaxt bu sevincin üstünə bir də məktəbə getməmək var idi.düzdü qar yağanda da heç vaxt valideynlərim qoy bu gün də məktəbə getməsin deməyiblər.həmişə saat 7də durub məktəb formasını geyinib çayımı içəndə qərar verilirdi ki yollar buzdu getməyə bilər.bu nə əclaflıqdı.hətta bir dəfə qar yağan günlərdən birində yollar zad buz bağlayıb bəllidi ki heç kim dərsə getməyəcək gəlsə də ki 1-2 yaxında qalan uşaq gəlib qartopu oynayıb gedəcək.atam başlayıb ki yox dərsdən qalmaq olmaz anam da ondan betər.nəysə yola çıxdıq ataynan məktəblə ev arasında da normalda 1 saatlıq yol var.saat 8dən 12ə qədər bakının girmədiyimiz küçəsi qalmadı nə evə qayıda bilirdik nə məktəbə gedə bilirdik.nəysə ki 12yə evə sağ-salamat gəldik.adama deyərlər nə məcbur edir ki səni bu əziyyəti verməyə.onları da qınamıram bizim tərəfə həmişə az qar yağırdı deyə olurdu bunların hamısı.eeee eh gözəl günlər idi.

+4 əjdaha

19. əgər dərs günündə bu şəkildə oyandırılırdıqsa, bütün yollar bağlanmış, məktəblərdə tətil kimi nəsə olmuş olurdu. uşaqların çoxu dərsə getmirdi. məni də çox qar olan günlər ailəm göndərmirdi ki, ondansa evdə təkrar elə. halbuki mən o günlər dərsə gələn beş-altı uşağın necə əylənəcəyini, nə oyunlar oyanayacağını ya da dərs keçməkdə inad edən müəllimənin o seyrək sinifə necə diqqət göstərəcəyini və mənim ev tapşırığımı yoxlamağa da yüz faiz vaxt tapacağını elə qəşəng bilirdim ki. çox pis ağlayırdım onda, özü də qəribədir ki, heç çəkinmədən edirdim. birində güclə icazə alıb, mən də getmişdim və ilahi, hələ də gedə bilmədiyim digər günləri üçün peşmanlıq oyandırır. o gün oynadığımız oyun kürəyimə tulladıqları qartopuya belə baxmayaraq hələ də ən əla günlərimdən biri kimi yadımdadır. acıqlanıb, cığallıq edib, evə getmişdim. hələ bir anam da "gördün? mən sənə demişdim." deyəcək təkan tapmışdı. indi də peşmanam axşama qədər qalıb oynamadığıma. çünki birinci mən yazıq oğlanın üzünə vəhşicəsinə qar sürtmüşdüm, dərisi burnuna qədər qıp-qırmızı olmuşdu.

o günün gözəlliyi heç yadımdan çıxmayıb. ikinci dünya müharibəsi abidəsinin arxası birimizin səngəriydi, ağaclıqlar isə digər qrupun. göyü qara buludlar almışdı, elə hava da qaralacaq kimiydi, heç günəş yox idi. çünki günorta növbəsiydik. əmək müəlliməmiz iki saatı bizə vermişdi, sonrasında da sinif rəhbərinə yalvarıb, digər üçünü almışdıq və ah, ah, nə möhtəşəm zaman keçirmişdik.

sonra, daha da böyüdük. direktorumuz da dəyişdi. tənəffüslərdə arxa həyətdə zamoku çənəmizə qədər çəkib, gözlərimizi yumub, qarlarda yumbalanmaq ənənəmizi də bizə tərgitdirdi. bir gün maksimum çırpalamağımıza baxmayaraq yenə üst-başımız ağappaq içəri girəndə direktor bizi gözlərimiz dolana qədər danladı. dostlarımın hamısı o gün pərt olmuşdu. çünki kişi bizi danlayanda artıq səkkizinci sinifə keçdiyimizi, davranışımızın məktəbi suya batırmaqdan, xidmətçiləri yormaqdan başqa heç nəyə yaramayan utandırıcı, uşaqca və yolverilməz bir şey olduğunu demək yolundan istifadə etmişdi. yoxsa biz o danlamaya da gülərdik. necə ki, əvvəlki direktor dodağı qaçaraq yalandan "olmaz axı belə. həm də xəstələnərsiniz." deyəndə eynisini edirdik. ondan sonra bir də heç vaxt tənəffüslərdə onu etmədik. dostumla bir qarlara, bir də bir-birimizə baxıb, eyni şeyi düşündüyümüz yadımdadır. ancaq hətta evə gedən yolda da, məhlədə də etmədik. yəqin həqiqətən pis bir şey etmiş kimi utanmışdıq deyə. halbuki bir işə yaramasa da, əylənmişdik və mənə ən əsası da bu imiş kimi gəlirdi.

+4 əjdaha

11. 22 yaşım var hələdə səhər yataqdan qalxıb çöldə qar görəndə uşaq kimi sevinirəm. elə bil dünyaları mənə veriblər. ama 4 il idi düz əməlli qar görmürdüm. bu il rayona (quba) getdim. qar nə qar hər yer ağappaq, soyuq, şaxta. bir müddət uşağlığıma geri qayıtdım. -*))))

+2 əjdaha

7. vay be. elə həyəcan ilə durardıq.... nə gözəl günlər idi.

+4 əjdaha

17. gələcək illərdə qlobal istiləşməyə görə baş verməsi mümkün olmayacaq hadisə.

+4 əjdaha

15. insanı 2saniyə içində yataqdan durmağa məcbur edən hadisədir.ama indi heç qarda yağmır.televizorda deyirlər 12iqlimnən 9u azərbaycandadı elə ən atxod iqlimlərdə azərbaycana düşüb. (verirsən bidənə ver, düzəməlli verdə)

+1 əjdaha

12. anam məni oyatmırdı ki , düşüb balaca vedrəyə qar yığıb gətirib tökəcəm yenə balkona



hamısını göstər

ananın dur qar yağıb deyə oyandırması