2. uşaqlığı siksinlər aq. niyə xatırladırsızki gecə gecə? lazımıydı?
adım nadir olduğu üçün və daha əvvəl heçkim eşitmədiyi üçün ilk eşidəndə hamı məzələnirdi, və -an hecasıyla bitdiyi üçün əmican, fincan nə gəldi deyirdilər.
əsas məsələ bu deyil, əsas məsələ uşaq vaxtı normadan artıq dərəcədə qara olduğum üçün qara badımcan deyirdilər. adımlada qafiyə yaradırdı. məni əsəbləşdirmək üçün tək kəlimə bəs idi. bu ləqəbin üstündə neçə igidlər yumruq yeyib, neçəsi mənə yedizdirib saya da bilmirəm. ama adətən mən yeyirdim, qara badımcan deyirdilər tırkaya gediridim, cumurdum üstlərinə birdə görürdüm bütün camaat üstümdədi.
hətda badımcan yeyə bilmirdim bir ara ala. birtərəfdəndə ailəmə mənə bu adı qoyduğu üçün lənət yağdırırdım, hansı ki indi sözün əsl mənasında minnətdaram adım üçün. həm sevdiyim üçün həm də sahib olduğu keçmişinə görə *
ağlamıyorum gözüme klavye tuşu kaçtı
33. küftə. bəli, bildiyiniz bozbaşın küftəsi. 6-13 yaş aralığında çox kök olduğum üçün avtobus şoferi məni küftə adlandırmışdı. 1ci sinifdən ta arıqlayana qədər ləqəbim küftə qaldı. bütün məktəb məni küftə olaraq tanıdı. yolda gedəndə " küftə, küftə, hara gillənirsən, he he he " deyən oğlanları unutmayacağam. hələ də bəzən elə çağırıb cin atına mindirənlər var.
24. uşaq vaxtı çox edebi üslubda danısdığım üçün adımı "şair" qoymuşdular. hele de keçen defe baxıram dayımoğlu meni telefonuna şair adıynan qeyd eliyib, he şeir sevirem mi yox o da ayrı
37. Mənim dramım. Mənə uşaq olanda bir şeir qoşmuşdular(məncə nənəm). Elə uzun bir şey də deyildi onsuz, sadəcə son 2 sətrini xatırlayıram ki, belə bitirdi:
Sallaqdodaq, qazanbaş,
Dolma burun, iynə qılça, düymə göt.
Və bu yadımda qalan son sözlər mənim sezonluq nicklərim idilər. Yay gəlirdi şortik geyinirdim olurdu iynə qılça, məktəb şalvarı geyinirdim deyirdilər düymə göt, başımı harasa çırpırdım olurdu qazanbaş. dolma burun da daimi müzakirə olunurdu, yapaq dolması yoxsa kələm. Ama aralarında biri var ki.. sallaqdodaq. Ən nifrət etdiyim bu idi çünki həqqi də dodağım sallaq idi. Uşaqlıq şəkillərimin əksərində də dodağım sallaq düşmüşəm. Çox tez xəyala dalıb gedən, fikrə qərq olan və açığı düşünməyi sevən uşaq idim. Di gəl dodağım ağır gəldiyindən sallanırdı aşağı. Uzunca mübarizə aparırdım ki, fikrim dodağımda olsun sallandırmayım axırı baxırdım mən necə ben ten olacağımı düşünəndə dodaq sallanıb gedib.
1. çox vaxt müəyyən bir hadisə sonunda verilən ləqəblərdir. məsələn mənə quduz deyirdilər. səbəbi uşaqlarla dava eləyəndə biraz da zəif və çəlimsiz olduğum üçün əsasən dişləməyim idi. yumruq, təpik bacarmırdıq yəni.
26. uşaq vaxtı qonşu uşaqlardan ayrı gezdiyim üçün, onlara qarışmadığım üçün anam "bayquş" deyirdi mene.
litseyde oxuduğum zaman dodağımın üstündeki xala göre "xal", "bebir" deyibler. hazırcavab olduğuma göre "mentiq" de deyilib.
bakalavrda imtahan neticelerim sinifin en yükseyi olduğu üçün "bay ortalama" deyibler.
23. nəsildə ən balacaydım deyə hərə bir ad dürtürdü mənə pisqənə, nupbala, paşa (sonralar o təkamül keçirib pışı oldu), qarabaşaq, çuğundur yadımda qalanlardı
21. bilmirəm bu ləqəbə girir mi ya yox.ancaq balaca qızlara nənəş, anaş kimi haradan gəldiyi bilinməyən bəzi mənasız xitablarla səslənilir.uşaq olanda,(o vaxtlar da çirkef idim) mənə kim bunları desə çox mənasız gəlirdi və əsəbləşirdim. "ananam mən sənin?", nənənə oxşayıram mən sənin,70 yaşım var mənim?8 yaşım var 8!!" tərzində çəmkirirdim.
12. bir ara tarzança deyirdilər, yaxşı ki zamanla unuduldu -* hazırda meduza deyən də var. ama ümumiyyətlə ləqəbi mən qoyuram çoxlarına. dost-tanış bezib əlimnən. -*
)