ana

| sosial
92,224 | 107 | 540

əjdahalar googlla

timidus

sözaltı etiraf - sözaltı günlük - sözaltı sözlük - acı uşaqlıq xatirələri - anaya demək istədiklərimiz - türklərin sevilməyən cəhətləri - ata - yazarların paylaşmaq istədikləri şeirlər - yaran lətifələr

« / 8 »

Yalnız deyilsən!

Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

71. Nə biləbilərdim ki belə bir cındırdan dünyaya gələcəyimi, bunları gülərəkdən yazıram. Bu gülüş özündə sevincə bərabər kin və nifrət barındırır, atamı normal tanımamış olsam da ona qarşı olan nifrətim tanımamışlıqdan irəli gəlir çox zaman, anama qarşı olan nifrətim isə tanımışlıqdan irəli gəlir. Qəribə deyil? Birisindən tanımadığım üçün nifrət edirəm, birisini də tanıdığım üçün. Deməli həyatda hər cür şey olabilər, eynilə mənim həyatımda olduğu kimi. Anam deyil artıq, yəni, bu "artıq"lıq öz zaman mahiyyətini itiribdir, uzun müddətdir anam deyil, tanımadığım birisidi, göz gözə gəldiyimdə, küçədəki hər hansı birisindən fərqsizdir. Hiss edəbilmirəm, bəzənsə yazığım gəlir, onu da qınayabilmirəm, psxilogiyası pozulub, mənimkisini də pozdu sağolsun anacan. Həm barmağımda bıçaq izi qaldı, həm də beynim də unudulmaz izlər qaldı, bıçaq izi onun üzündən olmuş bir başqasına qarşı olan bir əməl olsa da nəticə də səbəbkar eyni insan idi. Səndən nifrət edirəm..... Nifrət.... Və bəzənsə mərhəmət.. ümid edirəm hər şey yaxşı olar.... Uşaqlıq gözəlidi... Ən azından heç nə anlamırdım...

5 əjdaha!

24.05.2024 00:13, aliminium dəmir mis

#384765

Yalnız deyilsən!

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

72. Bəzən kaş ki, itirməsəydim dediyim varlıq. Doğulduğum gün onu itiribmişəm, bunu uzun illər sonra, 18 yaşımda öyrəndim. Nə edəcəyimi, necə reaksiya verəcəyimi bilməmişdim həmin gün. illərdir doğma anam hesab etdiyim qadın əsl anam deyilmiş, əsl anam mən dünyaya gələrkən doğum sırasında vəfat edibmiş. Buna olan təəssüfü ən emosional şəkildə necə bariz etmək olardı?! Bilmədim bunu həmin gün. illər keçdikcə anladım və onu arzuladım. Anam dediyim qadının əsl anam olmaması barədə heçvaxt düşünməmişdim. Sağolsun o da mənə hiss elətdirməyib, ya da mənə elə gəlib, bilmirəm. Bacımı mən ərgən yaşındaykən mənə döydürmələri, böyüdükcə mənə pul gözü ilə baxıb yeməyimə qadağa qoyma istəyini və illər keçdikcə daha iyrənc şeyləri gördükcə zamanla bu möbzuda şübhələnməməyim qəribə gəlir. Bəlkə də onun ögey olduğunu bildiyimi artıq bildiyi üçün əsl ögey ana roluna bürünürdü, ona ögey olaraq baxacağımı düşünürdü. Amma mən əksini etmişdim axı. Ona daha da bağlanmışdım və daha çox sevmişdim. Məni böyütdüyü üçün ona minnətdarlığımı daha güclü göstərməyə çalışırdım. O isə mənə günü-gündən ögey davranırdı. Eyni evin içində şeytana çevrilirdi. idi. Ona görə ki, o artıq məndən tamam uzaqlaşıb, mən də vəziyəti iyrəncləşdirməmək üçün onlardan ayrı yaşayıram. Evləndikdən sonra daha da iyrəncləşdi hər şey çünki. Psixoloji bir ruhi xəstəyə çevrildi. Altdan alıb içimə atmağım kifayət olmadı. Ən xırda məsələdə bizi bir neçə dəfə evdən qovdu. Son dəfə qovduqda isə bizi bıçaqlayacağını, mən evdə olmadıqda həyat yoldaşımı öldürəcəyini dedikdə, o gecə o evdən çıxdım. Ayrı yaşadığımız bu illərdə dəfələrlə ortaq yol tapmağa çalışdım, mehribanlığı təmin etməyə çalışdım, lakin yenə ən başa döndük. Mən ki onu sevirəm. Bilirəm onlar da məni sevir. Sadəcə əksik olan nədir onu tapa bilmirəm. Bunun necə ağır olduğunu yaşamadan təsəvvür edə bilməzsiz. Sevdiklərinizdən uzaq, yad qalmaq, onların sənin pisliyini arzulamağını, eyni zamanda səni arzulamaqlarının nə demək olduğunu izah etmək mənə çətindir. Bir gün ağladı ki, bu gün səni arzulayırdım, nə yaxşı gəldin. Mən də onu qucaqlayaraq darıxdığımı dedim. Ertəsi gün övladımın, nəvəsinin dünyaya gələcəyini xəbər verdikdə isə təbrik belə etmədi, heç üzündə təbəssüm belə yaranmadı, əksinə qarğış tökdü. Bu zəhərli münasibətin içində psixologiyam artıq pozulub. Arxalama biləcəyim bir ailəm yoxdur. Heç gözüm olmaya-olmaya evlərini mənə verməyəcəklərini deyirlər məsələn hər görüşdə. Mən isə "istəyirsiz sabah gedək imtina ərizəsi yazım" deyib buna mənfi baxmadığımı, heçnələrində gözüm olmadığını bildirmişəm. Axı mənə heç cür məntiqli gəlmir. O qədər cındır övladların arxasında dayanan yaxşı valideynləri gördükdə mənim kimi valideynini heç vaxt incitməmiş, həmişə onları qane etmiş biri kimi özümə edilən bu haqsızlıq mənə ədalətli gəlmir. Ona görə bəzən düşünürəm. Bəlkə də əsl anam sağ olsa indi belə olmazdı. Atam da anama olan mənəvi borcuna görə haqsız da olsa onun tərəfini tutur. Arada qalan biri kimi onu heç qınamıram da. Amma bu iyrənc dünyada özümü valideynsiz, arxasız düşündükdə bu mənə ədalətli gəlmir.

Nəysə.

Bəzən öz-özümə düşünürəm ki, "bəlkə mən heç vaxt əsl ana sevgisi görəyibmişəm". Cavabın nə olduğunu bilmirəm, amma görünür, deyəsən yox.

5 əjdaha!

28.07.2024 02:47, russel

#386768

Yalnız deyilsən!

Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.

73. Yazıb sildim, düşündüm yazmadım amma bilmirəm niyə. Gündəliyə yazmaq istəyirdim amma burda ifadə edəcəm. Ana deyəndə xoş xatirələr yaxşı hisslər oma qurban olum ağlınıza gəlirsə mənim ağlıma qocalıq, döyülmək, məcburiyyət, varlıq içində yoxluq, dostların içində aşşağılanma, adam içində fəxr ediləsi şəxsiyyət, əsəb xəstəsi, overthinking, ətə batırılmış dırnaq və s gəlir. Niyəsə mənə saxta gəlir. Sırf rəqabət üçün döyüldüyüm anlar yadıma düşür. illər keçir qocalır o, məni sevir, mən ona təccüblənirəm. Həqiqətən sevirsən ki, guya məni? Mənə görə boşanmadın. Amma mən olmayanda evləndin. Bu gün sən xoşbəxt deyilsənsə günahkar mənəm? Ad gününü belə xatırlamıram, axtarmasan axtarmıram. Üst üstə düşməyən fikirlərimizdə mənə dəli, xəstə damğası vurursan. Akademik uğur qazanan kimi mənimsəyir, telefonu gec atanda rədd edirsən. Özüm elədiklərimdən peşman olmuram, amma ömrümdən ömür getdi. Bu dəqiqə mənim sənlə danışdığım kimi milyonlarla insan istəyir anasıyla belə münasibəti olsun. Çox insan üçün qısqanılacaq cütlüyük, amma saxtasan. Ruhumu çürütmüsən, istədiyim kimi sevə bilmirəm səni. Bəlkə yoxluğunda axtaracam, amma saxtasan. Mənə natiq kimi danışmağı, alternativ düşüncəni, hamıdan fərqli olmağı öyrətmədin. Sən istədin büküləm başımı aşağı salam etmədim, sən istədin hamı deyənlə razılaşam razılaşmadım, sən dedin hamı kimi olmaq lazımdı mən istəmədim. Buna görə döydün, söydün, psixologiyamı məhv elədin amma gün gəldi bunlar mənə kömək olanda sən arxamda oldun ki, mən böyütmüşəm. Qınamıram, bizim ailənin tələbi bu idi. Həm qınasam guya illərim qayıdacaq ki? Sadəcə insanlar necə qarşılıqsız sevir, necə bu qədər rəğbət bəsləyirlər analarına anlamıram. Ruhum çürüyür kimi hiss edirəm anlayırsan? Psixoloq psixiatr mənə kömək olmayacaq və mən həyatımın sonuna kimi bu düşüncədə qalacam. Əziyyət verir bu mənə anla! Dözə bilmirəm daha. Ölüm xəbərimə ağlasan inanmaram. Hər şeyin saxtadır kimi gəlir.

3 əjdaha!

29.09.2024 02:17, Tony soprano

#388077

« / 8 »

üzv ol

Modalı bağla