əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
in waves
-
yazarların hazırda düşündükləri
-
sözaltı günlük
-
2023
-
yazarların 2024-cü ildən gözlədikləri
-
zippo
-
keçən ayın ən bəyənilənləri
-
qaqaş olar mən də atım
-
ford mustang
-
artsax respublikası
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+11 əjdaha
1. Dua etməyi uzun illərdir buraxmışam. Keçən il də etməmişdim, ancaq bu il edəcəm. Hələ də bir yaradıcının olduğuna inanmıram, heç duamı da ona etməyəcəm. Sadəcə həyatdan özüm üçün diləyəcəm, istəyimi özüm üçün təkrarlayacam, eyni zamanda sizinlə bölüşəcəyim əsəri düşünəcəm.
Keçən il elə bu vaxtlarda instagram hesabında antuan de sent-ekzüperinin "dua" əsərini paylaşmışdım. Həmin əsərlə tanışlığım da elə sözlükdə bir başlıqda olub, yazar yadımdan çıxıb. O əsər o gündən bəri heç vaxt ağlımdan çıxmır, necə də gözəl sözləri var. hamımıza qismət olsa, həyatlarımız gözəlləşər. istədim sizlərlə də bölüşüm, birlikdə təkrarlayaq.*
Azərbaycancası xoş çıxmır deyə türkçə tərcüməsini paylaşıram.
«Dua»
«Tanrım, mucizeler ya da seraplar değil, her günün gücünü istiyorum. Bana küçük adımlar sanatını öğret.
Beni gözlemci ve becerikli kıl ki, günlük hayatın renkliliği içinde beni heyecanlandıran keşifler ve deneyimler üzerinde zamanında durabileyim.
Bana hayatımın zamanını nasıl düzgün yöneteceğimi öğret. Bana birincil olanı ikincilden ayırt etmem için ince bir yetenek ver.
Senden hayatta çırpınıp kaymamak, ancak günün akışını makul bir şekilde planlamak, zirveleri ve mesafeleri görebilmek ve en azından bazen sanatın tadını çıkarmaya zaman bulabilmek için temkin ve tedbirlerin gücünü istiyorum.
Ne geçmişe dair rüyaların, ne de gelecekle ilgili hayallerin yardımcı olamayacağını anlamama yardım et. Burada ve 'şu an'da olmama, bu dakikanın en önemli an olduğunu kabul etmeme yardım et.
Beni hayattaki her şeyin pürüzsüz olması gerektiğine dair saf inançtan kurtar. Zorlukların, yenilgilerin, düşmelerin ve başarısızlıkların hayatın sadece doğal bir parçası olduğunu ve bunlar sayesinde büyüyüp olgunlaştığımızı net bir şekilde anlamamı sağla.
Bana kalbin çoğu zaman mantıkla tartıştığını hatırlat.
Doğru zamanda bana gerçeği söyleme cesareti olan ama bunu sevgiyle söyleyecek birini gönder.
Hiçbir şey yapılmazsa birçok sorunun çözüleceğini biliyorum, bu yüzden bana sabretmeyi öğret.
Dostluğa ne kadar ihtiyacımız olduğunu biliyorsun. Kaderin bu en güzel ve nazik hediyesine layık olmama izin ver.
Bana öyle zengin bir hayal gücü ver ki, doğru anda, doğru yerde, susarak ya da konuşarak birine gerekli sıcaklığı verebileyim.
Beni gerçekten “düşmüş” olanlara erişmesini bilen biri yap.
Hayatta bir şeyleri kaçırma korkusundan kurtar beni.
Bana kendim için istediğimi değil, gerçekten ihtiyacım olanı ver.
Bana küçük adımlar sanatını öğret.»
(c) Antoine de Saint-Exupéry
2023-cü ildə əsərdə arzulanan şeylərin əksəriyyətinə çatdım. Gecə yuxuya gedərkən geridə qalan bir neçəsinin də olmasına ümid edəcək və daha spesifik istəklərimi təkrarlayacağam. Ümid edirəm 2024 xoşbəxt, əsərdə də deyildiyi kimi "həqiqəti demə cəsarətinə sahib, ancaq bunu sevgiylə söyləyən" birisi ilə, ailə saydığımız insanların çevrəsində, uğurlu, hər kəsin özünə layiq bir il olar.
+10 əjdaha
2. 2024 mənə çox şey öyrətdi. Həqiqətən çox. Məni tənqidlə başa çıxmağı öyrətdi. Bu il ilk dəfə iş yerində bununla üzləşdim və bu məni heç gözləmədiyim şəkildə inkişaf etdirdi. Çox böyüdüm. Bu il, həqiqətən, bir böyük kimi hiss etdim, xüsusən ilin sonlarına doğru. Həyatımın 20-ci ilində ilk dəfə.
Özüm haqqında çox şey öyrəndim. Özümü daha əvvəl heç tanımadığım şəkildə tanıdım. ilin əvvəlində tamamilə başqa bir insan idim. indi öz sərhədlərimi qoymağı, özümü seçməyi, insanları olduqları kimi qəbul etməyi, onların potensialına görə deyil, hal hazırda kim olduqlarına görə qiymətləndirməyi öyrəndim. Hə və yox deməyi öyrəndim. Hər şeyin sadəcə olmasına icazə verməyi öyrəndim, sıfır kontrol. Həm yaxşı, həm pis. insanlar haqqında da artıq xəyal qırıqlığına düşmürəm. Onları olduqları kimi görürəm.
Bu il çox ağladım. Bəziləri gülməli idi, həqiqətən, çünki o hadisələr və insanlar buna dəyməzdi. Amma bəzi göz yaşları illərlə yığılan travmalardan azad olmaq üçün idi. Çoxu isə öz ağrılarımı qəbullanmaqla bağlı. Heç birinə peşman deyiləm. 1 qram belə. Çünki bütün bunlar məni on dəfə güclü etdi.
Kainatın gücünə o qədər inanıram. Onun rəhbərliyi və qoruması heç vaxt məni tək buraxmır. Bu il də buraxmadı. Sonsuz minnətdaram.
Özüm haqqında bir şeylər də fərq etdim ki, bəlkə də bu il inkişaf etdirdiyim xüsusiyyətlər deyil, sadəcə indi dərk edirəm. Mən heç kim üçün darıxmadığımı anladım. Bunu ailə üzvlərim, o cümlədən anam mənə deyəndə bir anda fərqinə vardım. “mən zəng etməsəm, heç zəng etmirsən, mənim üçün darıxmırsan?” Səsində bir kədər vardı. Bu məni düşündürdü. Demək istədim ki: “Mən heç kim üçün darıxmıram, mama. Çoxdandır heç kimə zəng etməsələr, yığmıram.” Amma bu, doğru gəlmədi. O sadəcə biri deyildi. O mənim anamdır. Həmişə mənə çox sevdiyini, mənim üçün ölə biləcəyini deyir, amma gerçək budur ki, uşaqlıqda məni tək qoyub. Bir pişik ana körpəsini qorumaq üçün döyüşər, amma reallıq budur ki mən tək idim.
Hər cür zorakılığa məruz qoyulmuşam. Heç bir istisna yoxdur. bir dənə belə yoxdur. Onun bilib və bilmədiyi şeylər. Ona heç vaxt hər şeyi demədim, çünki onun məni niyə qorumaması ilə bağlı bəhanələri və “əsaslandırmalarını” artıq eşitmişdim, eyni şeyləri artıq dinləmək istəmirəm. Heç nə dəyişməyəcək. O, sadəcə ağlayacaq, bu qədər. Mən onun göz yaşlarını istəmirəm. Mən onun mənə nə qədər çox sevdiyini deyən sözlərini də istəmirəm.
Onun sevgisinə uşaqlığım boyu inandım, amma indi gördüyüm şey boş sözlərdir. Mən bunu eşidirəm, amma “Closer” (2004) filmindəki o sitat kimi: “Where is this love? I can't see it, I can't touch it. I can't feel it. I can hear it. I can hear some words, but I can't do anything with your easy words.” O, məni tək qoyan tək insan deyil. amma ən azından digərləri yalan sevgi göstərmir.
Zəngdən sonra düşündüm: “Niyə ən yaxınlarım üçün darıxmıram?” Bəlkə də pis övladam? Və başa düşdüm ki, mənim ən yaxınlarım məni çoxdan o qədər tək qoyublar ki, buna qarşı immun olmuşam. Və onların mənə xatırlatdıqlarından da xoşum gəlmir. Onlar mənim olmaqdan ən çox qorxduğum şeyləri təmsil edirlər. Gözəl bir ana-qız münasibəti arzulayardım, amma bu münasibəti məhv edən mən deyiləm. Ona görə də, artıq bunu saxtalaşdıra bilmərəm.
Həyatımda bir nöqtəyə gəldim ki, artıq heç kimə xərcləyəcək əsəbim qalmayıb. Heç kimə. Öz düşüncələrimlə, xarakterimlə, mübarizə yetəri qədər çətindir. insanlarla ünsiyyətimi minimal səviyyədə tuturam, çünki artıq həqiqətən əsəbim çatmır.
Bəlkə də bu, mənfi bir təcrübə kimi görünə bilər, amma əslində həyatımı dəyişdirdi — ən yaxşı şəkildə. Bu il özümü sevməyi öyrəndim. Necəyəmsə elə. Əgər insanlar bundan xoşlanmırsa və ya daha yaxşı insanları tanıdıqlarını düşünürlərsə, əla! Mən heç kimə görə dəyişəcək insan deyiləm. Mən kim olduğumla 100% fəxr edirəm. Mən bu həyatda ən çox sevdiyim insanam. Ətrafdakı heç kim bu qədər travmalı bir insanın bu qədər yaxşı qəlbli birisi olaraq böyüməsinin dəliliyini başa düşmür. Heç kəsə minnət qoymuram təbii ki, amma ətrafımda dəyərimi bilməyən hərkəsə türklər demiş, "siktir lan ordan" deməyi haqq görürəm. Düzü, bəzən heç onu da demirəm. Uşaqlığından bəri bütün həyatında yetərli olmadığı hissini yaşatdırılan, yetərincə uğurlu, yetərincə ağıllı, yetərincə bu, yetərincə o... deyə özünə olan bütün inamı oğurlanmağa çalışılan bir insan olaraq mənim üçün özümü bu qədər sevmənin gətirdiyi xoşbəxtliyi heç kim anlaya bilməz. Yaşadıqlarımın axır nəticədə məni olmalı olduğum insandan ayrı sala bilmədiyinə görə xoşbəxtəm. Öz kimliyimi özüm müəyyən edirəm, yaşadıqlarım yox.
Başqa bir tərəfdən, emosional olaraq daha distant bir insan oldum. ilin əvvəlində sugarball idim, indi isə həmin insanı heç tanımıram. Sevinirəm buna görə. Daha soyuq xarakterli birinə çevrilirəm getdikcə amma özümə daha çox fokuslanıram. Nizam intizam, disiplin, hədəflər. Özümü birinci qoymağa başladım. Ən önəmlisi başda da dediyim kimi insanları olduqları kimi qəbul etməyə başladım, potensialları kimi yox.
Sonluq olaraq, həmişəki kimi kainata minnətdarlıq bildirirəm. Tanrıya və sonsuz gücə təşəkkür edirəm. Hər kəsə xeyirli yeni il arzu edirəm. Salamat qalın.
+8 əjdaha
4. yəqin fərqindəliklərlə keçirdiyim ən gözəl nadidə illərimdəndir. çox çalışdım, çox kədərli hiss etdim, gizli keçirdiyim depresiyalar oldu istər ailəmə istərsə də öz yaşadığım çətinliklərlə üz-üzə qaldım amma il sonunda geri dönüb baxdığımda pisiylə yaxşısıyla o qədər gözəl bir il keçirmişəm ki, itirdiklərimlə yanaşı qazandıqlarıma da qucaq açıb sarmalamışam. həyatıma daxil olan və eyniylə də gedən insanlara minnətdar oldum. öyrəndiyim dərsləri möhkəmlətdim siyahıya yeniləri də əlavə oldu.
çox istəyib reallaşmayan şeylərə görə də minnətdar oldum çünki zamanla çox daha gözəllərini yaşadım və yaşamağa davam edirəm. indi dəb olan vision board-ın da heç o şəkilləri yanbayan yapışdırmağa əziyyət çəkmədən qarşımdaki məqsədlərimə fokuslandım və istəklərimi sırasıyla yerinə yetirdim sırada daha böyük addımlarımız var.
mamamın yanına getdim, anaya demək istədiklərimiz #385953 entrydəki istəyimi də reallaşdırdım. gün oldu bərabər əsəbləşdik, duyğusallaşdıq və sevgiylə qucaqlaşdıq. yeni təcrübələr edindim, fərqli məkanlar diyarlar gəzdim, bir çox fərqli atmosferlərdə sınadım özümü ağlım hələ etməkdə olacaqlarımdadı. olduğum mövqedə xoşbəxtəm ətrafımdakılarla isə lap xoşbəxt. bəzi şeylərə də careless-əm çətin durumlarda heç çox düşünüb özümü ağırlaşdırmıram bilirəm və güvənirəm ki, bir yolunu tapıb işin içindən çıxacam. uzun müddətdir də buralara dəyib eləmirəm. arada yolda baxdığım bir neçə entry-ə istinadən onu deyim ki, baxdığınız perspektivdən və düşüncə tərzinizdən aslı olaraq yaşadıqlarınız dəyişir və həyatınız irəlləyir. yazdıqlarımı toz pəmbə röyalar içərisində qərq olub, hər şeyi gözardı edib sosiallardakı “yaşam coach-larının” “seminarımıza qoşulun, siz də həyatınızı kökündən müsbətə dəyişin” kimi anlamayın. yaxşısıyla pisiylə başınıza gələnləri qəbul edin və məsələdən ən az zərərlə çıxmağa yollar axtarın. bəzən hətta bir yerdə dayanın və yarımçıq qoyub gedin. indi düzəlməyən şeyi dərd etmək qışda açmağını gözlədiyiniz yaz gülü kimidir. ha başında dayanın vaxtı vaxtında su verin bütün diqqətinizi ona ayırın o açılmaz axı o yaz gülüdür, axı onun da bir zamanı var.
çox sevdiyim müəllimlərimdən birinin uzun illərdir ağlımdan heç çıxmayan bir cümləsi var “müəllim gəlməli, çaxmalı, gurlamalı. fəqət getdiyində başını torpaqdan qaldıra bilmə cəsarəti olan nadidə çiçəklər buraxmalı”. indi onu daha yaxşı anlayıram, indi özümü tam o misralara layiq fərd kimi görürəm. illər əvvəl yaşanmışlıqlara qapılıb gedib-gəlib kimisə tərifləyib kiminisə pisləmək yəqin ən əlacsız yöntəmdir. məsələlər olur və bitir. düşüncələriniz hələdə o qazanda qaynıyırsa, sizə xəyallarınızdaki dünyaları belə bağışlasalar yenə də bir əmma tapıb dizlərinizi qucaqlayacaqsız. psixoloq seanslarımın birində ona “heç kəsə bir söz demədən çıxıb getmək istəyirəm tək başına buralardan. bəlkə onda istədiyim sakitliyi, xoşbəxtliyi taparam” dedim cavabında isə “siz hara gedirsinizsə gedin, indi dəyişməyə bir çarə tapmadığınız və daima düşündüyünüz hər şeyi də özünüzlə aparacaqsınız” oldu. o cümləni uzun zaman ərzində uda bilmədim ancaq zamanla dərk etdim. məgər həqiqətən mən olduğum hər məkanda, olur olmadıq yerlərdə fikirə dalıramsa səbəbkarı nə ailə, nə iş, nə də məni düşündürən yaşanmışlıqlar yox, beynimdə susmayan fikirlər imiş.
hə bir də gün/həftə/ay ərzində özünüzə də mütləq zaman ayırın. canınıza yazığınız gəlsin (hər nə qədər bunu mən çox bacarmasam da amma üzərində işləmirəm də deyil) sözün həqiqi mənasında hər aldığım nəfəsdə cəhənnəm əzabını yaşadığım günləri də unutmadıq, amma sağaldıq. istər fiziki istərsə də bunu bir də mentala vurulan zərər kimi düşünsəniz mənəvi. hər bir fərd müxtəlifdir, hamımızın daxilində kəşf edilməyi gözləyən illa nələrsə var. məsələ axtarış və doğru zamandır. bəlkə nə vaxtsa bu dediklərimdən hansınısa “niprav” çıxardacam amma hal-hazırki durumum buna əl vermir, olanı deyirəm.
yeni ilə diləklərim çoxdur indi biraz çox pərakəndəyəm deyə hələ fikrimi bir yerə cəmləyib şotkaya vurub çıxmamışam. amma yenə də məqsədimiz var. sizə isə pozitiv mənada unuda bilməyəcəyiniz təkcə il yox bol-bol anılar arzulayıram.
+3 əjdaha
3. 2024 həyatımın ən pis ili oldu, heç bir şey gözlədiyim kimi olmadı. Sevimli ev heyvanımı itirdim. Korporativ həyatdakı uğursuzluqlar, haqsızlıq və yalan vədlər, ümumiyyətlə, məni ruhdan saldı. Bakalavrı da başa vurdum, əlimdə kağız parçasından bir şey qalmadı. 2025-də həyata sıfırdan başlayacağam
hamısını göstər
