əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
+25 əjdaha
1. içərisində böyük fəlsəfi sualların önəmli bir yer tutduğu əsərlərə verilən addır. Yazar, bu hekayələrə obrazlar və onların ətrafla olan əlaqələri vasitəsilə həyatın anlamı, insan yaşamının dəyəri, pisin/yaxşının nə olduğu və bənzəri mövzuları daxil edir və çox maraqlı işlər çıxır ortaya.+3 əjdaha
3. Fəlsəfi bədii ədəbiyyat, abstrakt düşüncəni mədəniyyəti təyin edən hekayə danışma ilə uyğunlaşdırmaq üçün insanın ilkin ehtiyacından yaranır. Yazıdan əvvəlki cəmiyyətlərdə fəlsəfi bədii ədəbiyyat, proto-fəlsəfi sistemlər kimi xidmət edən mifologiyalarda cücərib. Mesopotamiyanın Qılqamış dastanı kimi miflər ölümlülük, qəhrəmanlıq təbiəti və insan məqsədi kimi mövzuları ehtiva edib. Qlobal fəlsəfi oyanış dövrü (başqa adla Oxsial Dövr), fəlsəfə və bədii ədəbiyyatın ucundan-qulağından keçən mətnlər yaradıb. erkən fəlsəfi bədii ədəbiyyatı formalaşdıran Hind Upanişadları, Yunan filosofu Platonun dialoqları, və Çin əsərləri, məsələn, Zhuangzi, hekayə ilə abstrakt düşüncəni cütləşdiriblər. Platon, bədii dialoqlar vasitəsilə dərin sualları araşdırmaq üçün formal narrativ yanaşma tətbiqatına başlayır (Respublika, Fedr). Mağara Allegoriyası kimi alleqorik hekayəçilik yanaşması fəlsəfəni əlçatan edən başlıca vasitə olub. Orta əsrlərdə fəlsəfi bədii ədəbiyyat teoloji hekayələrlə qarışdı. Dante Aligyerinin ilahi Komediya əsəri (XIV əsr) metafizik(yəni fərzetmə) spekulyasiyanı bədii hekayəçiliklə cütləşdirib fəlsəfənin cığırlarını ruhani səfərlərlə birləşdirir. ibn Tufeylin Hayy ibn Yaqzan əsəri tənha bir adada yaşayan və saf məntiqlə fəlsəfi həqiqətləri kəşf edən uydurma qəhrəmanı təsvir edir. islam ənənəsinin məntiq və vəhyin inteqrasiyasını göstəricisidir. Maarifləndirmə dövründə(əsas nümunələrin meydana çıxdığı dövr) Volterin Kandid və Sviftin (Qulliverin Səyahətləri) əsərləri optimizmə və dogmalara satirik baxış təqdim edərək bədii ədəbiyyatın mürəkkəb fəlsəfi yönlərini analiz emtəyə yeni baxışbuacğını yaradır. XIX və XX əsrlərdə Dostoyevski (Yeraltından Qeydlər), Kafkanın (Məhkəmə) və Kamünün (Yad) əsərləri bu janrı ekzistensializmə genişləndirərək yadlaşma, azad iradə və absurda dair hekayələrin beşiyi olur. Nitşenin fəlsəfəsi Übermenş və əbədi qayıdış kimi anlayışlarla bağlı fiksiya araşdırmalırının təsirini də görə bilərik.isanın parabolalarından Borxesin labirintlərinə qədər bu janr həqiqətləri kodlaşdırmaq üçün parabolaya bənzər hekayəçiliyi təbliğ edir. Afrikanın şifahi dastanlarından Yaponiyanın Zen koanlarına qədər hər mədəniyyət onun təkamülünə öz incəliklərini əlavə etmişdir. Mahiyyəti dəyişməz qalır: varlığın sonsuz boşluğunda mənanın insan tərəfindən axtarışını dramatikləşdirmək. Fəlsəfi fiksiya yalnız bir janr değil, həmçinin sorğu metodudur. insanlığın həyat, ölüm və naməlumu dərk etmək üçün əbədiyyət arayışının əksolunmasıdır.+2 əjdaha
2. (bax: varlıq və yoxluq arasında)+2 əjdaha
4. Fəlsəfi bədii ədəbiyyat, abstrakt düşüncəni mədəniyyəti təyin edən hekayə danışma ilə uyğunlaşdırmaq üçün insanın ilkin ehtiyacından yaranır. Yazıdan əvvəlki cəmiyyətlərdə fəlsəfi bədii ədəbiyyat, proto-fəlsəfi sistemlər kimi xidmət edən mifologiyalarda cücərib. Mesopotamiyanın Qılqamış dastanı kimi miflər ölümlülük, qəhrəmanlıq təbiəti və insan məqsədi kimi mövzuları ehtiva edib. Qlobal fəlsəfi oyanış dövrü (başqa adla Oxsial Dövr), fəlsəfə və bədii ədəbiyyatın ucundan-qulağından keçən mətnlər yaradıb. erkən fəlsəfi bədii ədəbiyyatı formalaşdıran Hind Upanişadları, Yunan filosofu Platonun dialoqları, və Çin əsərləri, məsələn, Zhuangzi, hekayə ilə abstrakt düşüncəni cütləşdiriblər. Platon, bədii dialoqlar vasitəsilə dərin sualları araşdırmaq üçün formal narrativ yanaşma tətbiqatına başlayır (Respublika, Fedr). Mağara Allegoriyası kimi alleqorik hekayəçilik yanaşması fəlsəfəni əlçatan edən başlıca vasitə olub. Orta əsrlərdə fəlsəfi bədii ədəbiyyat teoloji hekayələrlə qarışdı. Dante Aligyerinin ilahi Komediya əsəri (XIV əsr) metafizik(yəni fərzetmə) spekulyasiyanı bədii hekayəçiliklə cütləşdirib fəlsəfənin cığırlarını ruhani səfərlərlə birləşdirir. ibn Tufeylin Hayy ibn Yaqzan əsəri tənha bir adada yaşayan və saf məntiqlə fəlsəfi həqiqətləri kəşf edən uydurma qəhrəmanı təsvir edir. islam ənənəsinin məntiq və vəhyin inteqrasiyasını göstəricisidir. Maarifləndirmə dövründə(əsas nümunələrin meydana çıxdığı dövr) Volterin Kandid və Sviftin (Qulliverin Səyahətləri) əsərləri optimizmə və dogmalara satirik baxış təqdim edərək bədii ədəbiyyatın mürəkkəb fəlsəfi yönlərini analiz emtəyə yeni baxışbuacğını yaradır. XIX və XX əsrlərdə Dostoyevski (Yeraltından Qeydlər), Kafkanın (Məhkəmə) və Kamünün (Yad) əsərləri bu janrı ekzistensializmə genişləndirərək yadlaşma, azad iradə və absurda dair hekayələrin beşiyi olur. Nitşenin fəlsəfəsi Übermenş və əbədi qayıdış kimi anlayışlarla bağlı fiksiya araşdırmalırının təsirini də görə bilərik.isanın parabolalarından Borxesin labirintlərinə qədər bu janr həqiqətləri kodlaşdırmaq üçün parabolaya bənzər hekayəçiliyi təbliğ edir. Afrikanın şifahi dastanlarından Yaponiyanın Zen koanlarına qədər hər mədəniyyət onun təkamülünə öz incəliklərini əlavə etmişdir. Mahiyyəti dəyişməz qalır: varlığın sonsuz boşluğunda mənanın insan tərəfindən axtarışını dramatikləşdirmək. Fəlsəfi fiksiya yalnız bir janr değil, həmçinin sorğu metodudur. insanlığın həyat, ölüm və naməlumu dərk etmək üçün əbədiyyət arayışının əksolunmasıdır.