30 iyul 2016 sözlüyün görüşü

məsləhətxanada çox götürüb-qoyan yazarların təyin etdiyi nəticədir.
məkan: radio cafe
vaxt: 17:30
iştirakçün tələblər: ən az bir tutmuş entry, 3x4 avatar, ən az bir lətifə öyrənmək (şeir də olar), qasimin nikaltısında onunla məzələnmiş olmaq (qasimin iştirakını çox istərdim, heyif ki, deaktiv edib hesabı (baxma: haqqın ən sadiq qulu öldürdü özünü).
özüylə qohum-əqrəba, dost-tanış gətirmək bütün yazarlara, balaşka gətirmək sinəsi tüklü şairə qadağandır.
daşımağa gücü çatan özüylə mafia üçün kart gətirsə əla olar. day onu da mən eləsəm anonimliyim qalmayacaq. heç olmasa bir nəfərin gücü çatsa böyük şeydi. "başqa biri gətirər yəqin" deyə düşünməyin, o bir nəfər siz olun!

başlıq təkliflərçün açılmışdır. solframedə görüşə qədər aktual qalmasına ümid olunur. burada sizin reklamınız ola bilməzdi!

elephant song

çoxdandır gözümdən düşmüş xavier dolanı gözümdə ucaldan film.
çünki bu dəfə dolan filmin rejissoru yox, baş rollarından birinin ifaçısıdır. və bu rolu ( michael aleen), yəqin ki, ən yaxşı elə o bacarardı. rejissor isə charles binamedir.
2014-də çəkilib film. imdb xalı 6,5 idi mən baxanda. 6 milyon büdcəsi var amma kadr sarıdan çox da varlı film sayıla bilməz.
psixiatr və dəli arasında olan dialoqlardan fərqli zaman və məkanlar ardıcıllığı ilə şaxələnən süjet, maraqdan çox bezginlik gətirir. məncə, rejissorun filmdəki əsas uğuru elə xavier dolandır. michael, sanki, dolanın əyninə biçilmiş obrazdır. elə bil, dolan filmlərindən qopub gəlib. travmalarla dolu bir uşaqlıq keçirib, atasını axırıncı dəfə 4 yaşında görüb və " i killed my mother"də sözdə öldürdüyü anasını bu dəfə həqiqətən öldürüb. bir tərəfdən ikrah və nifrət yaradır insanda, digər tərəfdən isə hiyləgər və oyunbaz hərəkətləri qarşısında elə filmdəki psixiatr kimi pərəstişlə aciz qalırsan.

film barədə xavier dolandan başqa bir şey deyə bilməyəcəm. deyilə biləcək başqa nələrsə varsa, bəlkə də dolan diqqətimi çox çəkdiyindən fikir verməmişəm. yaxşı aktyorluq görmək adına izləyə bilərsiz.

roman yazmaq

əli əkbərin dediyi kimi - göt istəyən bir şeydi ki, mütəmadi oturub yaza biləsən. çox ciddi konsentrasiya tələb edir. yoxsa elə nüansları sürüşdürərsən ki, bütün yazın heç olar. yazdığın müddətcə əlavə heç nə oxumayasan və mənəvi, psixoloji heç nədən bəhrələnməyəsən gərək. əvvəl skelet süjet yazmaq, sonra təfərrüatlar, təsvirlərlə ətini, qanını doldurmaq, ən sonda da metafora, replika və məcazı təkmilləşdirərək ruh üfürmək lazımdı.
iki dəfə başlayıb yarıda qoymuşam. indi səbəbini başa düşürəm. proses uzun olduğundan filmlərdən, oxuduqlarımdan təsirləndikcə əvvəl yazdıqlarımla uzlaşa bilmirdim. gərək hər şeyi dondurub yazmağa başlayasan, sonra qayıdasan yaşamına.

#sözaltı şeir

şəcərə

gecənin ta qədim vaxtlarından
dəvəsi ölmüş ərəb kimi vurnuxuram.
karvandan geri qalmışam,
daha itlər də hürmür yanımca.
karvan çoxdan keçib –
üz tutub aya tərəf.
azyaşlı sarvan deyinir öz-özünə:
“niyə səhralarda mayak olmur?!” – deyə.

keçən gün atam əlini çiynimə qoydu,
elə bil boyumu ölçürdü,
elə bil çiynimdən basıb,
kiçiltmək istəyirdi məni,
amma gücü çatmadı.
boyum ötdü atamın boyunu.
atamı heç vaxt sevməmişdim –
əmin idim ki, daha yaxşı ata olmaq mümkündü.
əlimi tutdu atam,
ard-arda istəklər yağdırmağa başladı:
pul, paltar, yemək;
qayğı, böyümək.
elə bil qocaldım birdən-birə.

bu gün əlini çiynimə qoydu oğlum,
“yol ver keçim” – dedi,
üz tutdu aya sarı.
deyindi öz-özünə:
“niyə səhralarda mayak olmur” – deyə.
arxasınca baxıram ta gecənin ən qədim vaxtlarından bəri.
və dəvəsi ölmüş ərəb kimi
gəlib-keçən bütün karvanlara hürürəm.

#sözaltı şeir

çək, rəssam, çək!
elə çək ki, dişlərimiz ağ olsun,
yanımızda gözəl bir qız çək…
elə çək ki, fonda böyük bir dağ olsun.
ayıq başla çəkilməz bu dərd –
elə çək ki, vətən sağ olsun!

bir az səni ağıllı telefonlara dəyişənləri çək,
bir az “selfie”lərə yer ayır portretində,
bi küncdə özünü çək…
elə çək ki, guya uçursan.
birneçə başsız bədən çək,
çoxlu sayda ayaqlar, əllər çək bu bədənə,
ayaqların yanında kəsilmiş başlar çək,
bacarsan “allah-u əkbər” nidaları əlavə elə.
yarım kilo da pendir çək,
səhərdən heç nə yeməmişəm.

çək, rəssam, çək!
lazım gəlsə sənə rəngli karandaşlar da alarıq,
yağlı boya da.
buna da qane ol,
lap elə ştrix çək.
almaniyada heç bu da yoxdu.
çək, rəssam!
sən çəkməsən, mən çəkməsəm
necə çıxar bu qaranlıq aydınlığa?!

səni ilk dəfə etiraz nümayişində görmüşdüm,
onda meydandan məhbəsə yol çəkirdin.
ikinci portretdə evindən çoxlu maddə çıxmışdı,
sən də çoxmaddəli protokola qol çəkirdin.
əl saxla, rəssam!
üçüncünü hələ çəkmə…
göstər, görüm necə düşmüşəm?

#sözaltı şeir

gecənin yarısı

birinci yarı
məzardan baxana həyat asan görünər.
nə var axı qəbir daşına həkk olunmağa…
rəssamlar tanıyıram əsərlərinin qiyməti yox,
qəbirqazanlar var ölməyə niyyəti yox,
əli çiçəkli adamlar var çəmənliklərdə qaçışırlar,
ağlayanlar var… ac uşaqlar.

bir gün gələcək, daha bir günə ümid bəslənəcək,
bir nəfər gələcək, sonrakılardan qorxulacaq,
bir qəhrəman gələcək, film festivallarında fəxri qonaq olacaq,
bir gecə gələcək, gündüzlər doğrulacaq.

bətndən baxana həyat asan görünər.
nə var axı sevgilinin qollarına sığınmağa…

ikinci yarı
sutkadan adambaşına neçə an düşür?
bəlkə də adamlar saatlara sığa bilmədikləri üçün ölürlər.
axı özünə qəsd edənlərin tək istəkləri yaşaya bilmək olur.
gün ərzində hər göz qırpımı
daha bir nəfərin ölümünü qeydə almaqdı elə bil.

bir azdan azan səsi “düzlən” əmri verəcək,
hamı bir-birini öldürəcək.
mən gecədən pay alan adamam,
elə gözlərimi yumub,
kirpiklər qarşısında növbəmi gözləyəcəm.
kimin gözlərində öləcəm görəsən,
hansı rəngdə gözlərdə…
arxamca göz yaşı atacaqlarmı
bəlkə uğur ola deyə?

masadakı ağzıaçıq siqaret qutusu
dişlərini ağardıb elə bil,
sağlamlığıma zərər vurmaqla hədələyir,
bic-bic gülür mənə.
mənsə əvəzində bir-bir çəkirəm dişlərini.

neçə ildir o minarədən yıxılmır o azan,
elə bil yol nişanı kimi dikilib ora,
uşaqlara məktəbi,
qocalara məzarlığı göstərir.
dan yeri sökülür yavaş-yavaş…
deyəsən onun da əvəzinə göydələn tikəcəklər.

#sözaltı şeir

qonaq
köhnə şeirlərdən

hansısa uzaq məsafədən qonaq gəlir səsin.
və insanlar kimi dinlədiyimdən bixəbərdirlər.
hansısa uzaq keçmişdən sevgi yaxınlaşır:
ana südündən;
təkərlərini sındırdığım oyuncaq maşınlardan;
çiyələkli dondurmadan;
sevgililərdən;
şeirlərdən gəlir,
yorulub, yurd salır səndə.

hansısa uzaq ölkədən qonaq gəlir gecə.
və avaralar bu qara səyyaha baxıb hırıldamırlar.
yer kürəsi dayanmadan üz çevirir günəşə,
amma nə özünün, nə də günəşin üzünü tapa bilmir…
daim ətrafında fırlansa da.

hansısa son dayanacaqdan gəlir avtobuslar…
və son dayanacağa gedirlər.
bizsə məkanı dəyişdiyimizi sanırıq.
yaşlı bir adam baxışlarıyla yer istəyir,
gənc bir oğlan ciblərini eşələyib,
üzə çıxarmadan barmaqları ilə qəpikləri yoxlayır.
bir avara da gözünü zilləyir
sənin şeir kimi simana…
ele bil uyğun sətiri axtarır.
başını aşağı salırsan,
eyni məkanlardan bezib-darıxırsan.
darıxırsan özünçün…
sanki mən darıxırmışam kimi.

hansısa uzaq ölkədən qonaq gələcək gecə,
hansısa uzaq keçmişdən gələcək sevgi:
ana südündən;
saçını daradığın çılpaq gəlinciklərdən;
sərin, dadlı, ətirli portağaldan;
şeirlərimdən gələcək,
yorulub, yurd salacaq səndə.
sevəcəksən özünü…
sanki mən sevirmişəm kimi.
onda hansısa şeirdən qonaq gələcək səsim.

#sözaltı şeir

axmaq

binaların arasında ilişib-qalıb küçə.
işıqdan dirək asılıb.
bir dilənçiyə söykəyiblər dirəyi…
yıxılmasın deyə.
yatağı olmadığı üçün yuxuya gedib yatmağa.
bu anda yer kürəsini ona söykəyiblər…
yıxılmasın deyə.
tanısaz yaxşı adamdı əslində,
siz tanımadıqlarınızdan qorxun;
yatmağa yeri olduğu üçün yuxuya gedə bilməyənlər var,
yatmağa yeri ola-ola yuxuya gedənlər var hələ.
işıq dirəyindən asılıb yer kürəsi.
və işıqdan asılıb dirək…
yıxılmasın deyə.
o sönsə dirək də itəcək,
yer də diyirlənəcək.
yerin də yeri o işıq qədərdir.

bu hesabda yoxdur dilənçi.
siyasi oyunlarda,
iqtisadi əlaqələrdə,
axmaqları özünə çəkən hərraclarda,
sonsuz mübadilələrdə uduzmayan təkcə odur.
saatı olmadığı üçün vaxt da itirmir.
binaların arasında ilişib-qalıb küçə…
axmasın deyə.

binalara ulduzlar yapışdırılıb.
hər ulduzda neçə yaşanmışlıq var.
dilənçinin ulduzu başının üstündədir,
dirəyini ona söykəyiblər.
səhər ayağa qalxanda axacaq ulduzu,
axşam başqasını axtaracaq.
tanısaz yaxşı adamdı əslində,
siz tanımadıqlarınızdan qorxun.
bəlkə də ölüm yatağında olan bir nəfərin ulduzu günəşdir…

unudulmaz film replikaları

hava 20 dərəcəykən üşüməni sevirəm. bir saat yarıma sendviç sifariş etməni sevirəm. dəli imişəm kimi baxarkən qaşını əlinlə burmağını sevirəm. səninlə birlikdə olarkən ətrinin paltarıma hopmağını sevirəm. və gecə yatmazdan əvvəl danışdığım son insan olmağını sevirəm. və yalnız olduğun üçün, yaxud indi yeni il axşamı olduğu üçün yox... çünki həyatının qalanını birisiylə keçirmək istədiyinin fərqinə varanda, həyatının qalanının tezliklə başlamağını istəyərsən.

when harry met sally

#sözaltı şeir

erik satieyə, ruhanistə və gaspar noeyə

love

gnossienneni ən yaxşı daniel varsano ifa edir -
bu məsələdə satie ilə həmfikirik.
o da elə məhz bu cür bəstələyib,
mən də elə məhz danielin ifasındakı kimi dinləyirəm.

iki saatdan çoxdur electra qonşuluqdakı evdədir.
keçmiş sevgilisi ilə aldadır məni.
"can you show me how tender you can be?"
and i fucked all those girls.

üzbəüz binada daniel piano çalır, satie başının üstündə.
gaspar noe söz verib - noyabrın 18-i premyera olacaq - ad günümdən bir gün əvvəl.
aşağı mərtəbədə transseksuallar sevgi imtahanı götürür cütlüklərdən.
yan otaqda "omi is pregnant".

iki dəqiqə ruhanistin yazısını oxudum, iki saatdır electra məni aldadır.
danielin qonşuluğunda john frusciante musiqinin səsini yüksəldib.
"gnossienne 3"dən sonra "murderes" başlayır.
electra minetdən saksoya keçir.
qapını döyürəm, - " you fucked all those girls".
qonşu otaqda sarışın omi electra ilə məndən hamilədir.
electra, what is your more ultimate fantasy?

fidan nazar

allahın debili. gözünü yumub, ağzını açanlardandır.
deməli, gündüz ağayev bir dəfə femidanın dünya liderləri və korporasiyalar tərəfindən zorlanması ilə bağlı karikatura seriyası hazırlamışdı. bu nadan da femidanı qadın haqları ilə əlaqədar bir şey bilib, yekə bir feminist ruhlu post yazmışdı facebookda ki, qadınlar zorlanır-zad.

atlı lobyanın #220599 entrisində yazdığı "zor sikir"ə görə edit: fidan özü də tez-tez "sikəcəm filankəsi", "zor sikirəm" kimi şeylər deyir. halbuki, bir feministin kişi cinsi orqanı üzərindən söyməsi onun nə qədər debil olduğunun göstəricisidir. əminəm, kişi olsaydı elə o screenlərini paylaşdığı oğlanlardan daha betər əlinə alıb gəzərdi.