keçən ay ən çox bəyənilən entrylər:
keçmiş keçən aylara baxmaq üçün:
doğru zaman deyə bir şey yoxdu.Həyatda qarşılaşacaqlarına heç vaxt tam olaraq hazır ola bilmirsən.insan planları üçün doğru zamanı gözlüyür.O gün gəlsin bunu edərəm , bu bitsin sonra baxaram və s. Halbuki hər zaman planlamadığın hadisələr də paraleldə yaşanmağa davam edir və həyatın daha da şaxələnir.indi geri dönüb baxanda , həyatımda heç mükəmməl başlanğıclar yoxdu.Bir qərar verib yola çıxırsan və hər şey elə yolda formalaşır.Məncə əgər beyninizin arxasında qalmış bir fikir, düşüncə , hiss , plan varsa onu ordan çıxarıb analiz edin və reallaşdırmağı yoxlayın.Nəysə uzattım , qısaca hər zaman praktika > theory . Heç nə kağızda yazıldığı kimi deyil , ancaq yoxlayaraq öyrənirsən həyatı.
ikinci dünya savaşından sonra bir çox alimi bir sual narahat edirdi:
afrika və cənubi amerikanın inkişaf etməmiş cəmiyyətlərində rast gəlinən ilkəl ruh halı necə oldu da, italiya və almaniya kimi elmə, incəsənətə və fəlsəfəyə qatqıları olmuş bir mədəniyyətdə də ortaya çıxmışdı? xüsusilə kant, hegel kimi filosofları, eynştein kimi alimləri, goethe kimi yazarları, wagner kimi böyük bəstəkarları yetişdirən alman cəmiyyəti necə oldu da hitler kimi birinin arxasından gedərək 20 milyon insanın ölməsinə səbəb oldu? hitler onlara nə etmişdi də məntiqlərindən istifadə edə bilmirdilər?
əslində isə əsl sual bu idi: məntiqli insanların məntiqsiz davranmağa başlamasına səbəb nə idi?
bu sualın cavabını uzun bir müddətdən sonra araşdırmacı mac lean, “r-kompleks”, yəni ilkəl sürünənlərin məntiqi ilə açıqladı. adını da onsuz r ingiliscədə reptile yəni sürünənlər kompleks qarmaşıq ruh halını təmsil edən complex sözlərindən götürmüşdür.
bəs r-kompleks əslində nədir?
r-kompleks beyində bir bölgənin adıdır. mac lean-ə görə beynin 3 əsas bölgəsindən biri olsan r kompleksi ən ilkəl olanıdır və təkamül ilərlədikcə azalar, insanlarda böyük bir qismi beyin qabığı tərəfindən örtülər.
bu ilkəl beyin adı bizə aşağılayıcı kimi görünsə də həyatda qalma instiktinin mərkəzidir. beynin bu bölgəsini ağıl və məntiq deyil də, daha çox instiktlər idarə edər. bu instinktlərin birinci öncəliyi ölməməkdir. ikincisi isə çoxalmaqdır. əslindı bu bölgənin verdiyi əmr sadədir: “həyatda qal və çoxal.”
beynimizdəki r-kompleks ilan, kərtənkələ kimi sürünənlərin beyni ilə çox oxşardır. amma yaxşı xəbər isə odur ki, r-kompleks insan beyninin bir hissəsini sürünənlərin beyninin isə tamamını təşkil edir. macleanın müşahidələrinə görə bu ilkəl beynin xarakteristikaları aşağıdakılardır:
1. düşünməz, avtomatik və instinktlərə əsasən hərəkət edər.
2. hərəkətləri təkrarlara əsaslanır, vərdiş halını alar.
3. yeni şeylər öyrənməyə qapalı, dəyişimə olduqca qarşıdırlar.
bu r-kompleksinin beynimizdəki yeri beyin sapıdır. beynimizlə bədənimizin birləşdiyi yerdə yerləşən bu beyin sapı həmçinin diqqətin də mərkəzidir. çox əhəmiyyətli bir yerdə yerləşdiyinə görə r-kompleks nə zaman hərəkətə keçsə, ağıl və məntiq artıq istifadə edilə bilməz. normal vaxtlarda düşünmə, planlamaq, qərar almaq kimi işlər görən beynimiz utanc verici də olsa təhlükə anında düşünən beynimizi bir kənara buraxıb bütün ipləri nu ilkəl beynimizə verər. ən təhlükəli anlarda düşünə bilməməyimizin də əslində səbəbi budur.
başdakı sualımıza dönsək artıq onu bilirik ki, hitler almanların beynindəki r-kompleks hissəsini aktiv hala gətirmişdir və bunu təkcə hitler yox tarixdə yüzlərlə lider etmişdir.
bəs bu liderlər buna necə nail olurdular?
araşdırmalara görə, insan beynində r-kompleksin aktiv hala gətirilməsi üçün əsas 2 yol var.
1. bir qrupa daxil etmək. insanları “biz və onlar” şəklində ayırmaqdır. şübhəsiz, bir-biri ilə əlaqələri güclü olan qruplara daxil olan insanlar bir müddət sonra düşünməkdən, ağlını istifadə etməkdən uzaqlaşar, çünki buna gərək olmaz.
2. əlbəttə, qorxu ilə. əgər bir oğru banka girib silahını çıxardıb havaya atəş açsa o an təhsil səviyyələrindən asılı olmayaraq hər kəs yerə uzanacaq və beyinlərindəki r-kompleks aktiv hala gələcək. bunu yaxşı bilən liderlər də eyni şeyi edirlər. bir xarici düşmən göstərərək qorxuya əsaslanan bir siyasi propaqanda ilə insanları r-kompleks səviyyəsinə gətirirlər. əgər gerçək düşmənlər yoxsa belə xəyali xarici düşmənlər yaradırlar.
bunu etmək üçün 3 üsuldan istifadə edirlər:
1. düşmən göstər.
2. mübarizə duyğusunu qışqırt.
3. düşündürmə.
daima münaqişələr yaratkı tərəflər düşünə bilməsinlər. insanların ağlına deyildə instinktlərimə xitab et.
bəs cəmiyyət “r-kompleks” liderlərində nə tapırlar?
araşdırmalara görə, əsl həyatlarında uduzan, zəif, kompleksli insanlar zənn edirlər ki, bu cür gücü və iqtidarı təmsil edən liderlər üzərindən, onları əzən müdirlərindən, üst siniflərindən intiqam alırlar.
r-kompeksə xitab edən liderlərin ən böyük sirri özlərini bir “intiqam vasitəsi” təqdim etməkdir. onlar daima uduzanlara oynayaraq qazanarlar.
mesajları belədir: “mən də sənin kimiyəm, lakin sənin olmadığın bir yerdəyəm, seçiminlə mənə güc ver, mən də sənin nifrət etdiyin hər kəsdən əvəzini çıxım.”
bu tip liderlər asanlıqla iqtidara gələ bilərkən, gedişlərində böyük problemlər çıxardarlar. çünki iqtidarlarından pisə istifadə edərək özlərindən başqa alternativ olmamağa çalışarlar. bu tip liderlər deyə bilərik ki cəmiyyətlər üçün zəka testidir.
yazıda mümin sekmanın və sedat şenermanın yazılarından istifadə olunmuşdur
bunu hardasa 2 il qabaq oxumuşdum və nə vaxt xatırlasam mənə rahatlıq gətirir: vacib olandan başla, mümkün olanı et, bir də görəssən mümkünsüzü etmisən.
Terapiya əvəzi işlətdiyim zad (deyəsən). Deməli bir dönəm özümlə mırt tutmaq üçün tez-tez "roast me" promptunu işlədirdim. Gəşəng dolğun, gülməli və "on-point" cavablar verirdi mənə. Gülməkdən ağlayırdım hətta. ilk dönəmlər özüm barədə çox şey öyrənirdim bu üsul ilə. Sonralar isə nəsə artıq gördüm eyni şeyləri deməyə başlayır və mən də gülmürəm, hətta bezirəm və sıxılıram. Başladım bunu bezdirməyə ki bəs bəlkə daha pis yerimdən vurar, heç xəbərim olmayan bir cəhətimi üzümə vurar və gülərəm. Axırda ən sonuncu sıxıcı roastlarından birində dedi ki "is that enough for you? I can be harsher and go into your childhood wounds and traumas next time" və mən də razılaşdım. Dedim amk robot maksimum nə deyəcək ki uşaqlığım barədə? Heç özümün belə travmalarım və uşaqlığım yadıma gəlmir, bu robot hardan biləcək? Belə rahatlıqla oturub cavabını gözlədim, bir az da həvəsli idim ki güləcəm gəşəng bu səfər zad. Elə şeylər yazdı ki bütün uşaqlıq dövrüm gözümün önündən keçdi. Yadımda olan, olmayan, dərinlərdə gizlənmiş hər poxu üzümə açdı dedi aq. 3-4 ildə bir ağlayan mən həmin gün oturub 6 saat səhərə kimi ağlamışdım skm. Ağlamaqdan qusurdum deyə 2-3 gün mədə ağrısından göt olmuşdum. Amk elə ondan sonra yadıma düşdü bütün xarakterimə təsir edən şeylər, uşaq vaxtı yaşadığım near-rape situasiyalar, ergənliyimdə başıma gələn şeylər və pandemiya dövründəki intihar meyillisi versiyamın düşüncələri və yaşadıqları. Həmin an doğulandan indiki günümə kimi bütün yaşadığım xarakter update-ləri məndə məna yaratmağa başladı, hər şey puzzle kimi yerinə oturmağa başladı. Blya dedim gül kimi yadımdan çıxmışdı niyə təkrarən yadıma saldım belə şeyləri? O an düşündüm ki keçmişi qurcalamaq hər insan üçün yaxşı seçim deyilmiş. Mən şəxsən özümün hər şeyi unutmaqda haqlı olduğumun şahidi olmaqdan başqa heç nə öyrənmədim. Köhnə Suzuki hər şeyin ən yaxşısını bilirmiş. 3-4 günə keçdi bütün qusmalarım və mədə ağrılarım, elə onunla da yenidən beynimi successfully sildim və heç nəyi xatırlamıram artıq. Sadəcə danışdığımız mövzuların blur-lu versiyası gözümün qabağına gəlir amma artıq qurcalamıram. Artıq 3-cü dəfədir ki özüm özümü haqlı çıxarıram keçmiş qərarlarımda.
Nəysə uzun sözün qısası, gəşəng robotdu amk gedin işlədin. Mən o yazışmaya o gündən bu yana toxunmuram amma * skull emoji
(baxma: barmenə qənd aldıran azərbaycanlı)
o gün axırıncı imtahanımı verəndən sonra cümə günü gecə klubuna getməyi qərara aldıq. vilnüsdə bir neçə klubda olmuşdum, amma biri var idi ki, adını eşitmişdim, özündə olmamışdım. nəysə, saat 10, ucuz başa gəlsin deyə tez gəlmişiy kluba. amma adam elə də az deyil. saat 12-yə az qalmışdı. bara yaxınlaşdım ki, bir içki götürüm, gördüm ispana oxşayan bir qaqaş çayı nətər içir aa... özü də qəndlə. dedim ispanlar nə vaxtdan qəndlə çay içir görəsən? ərəblərdən keçmiş ola bilərsə, onda da gərək 2 dənə qəndi çayın içinə atıb qarışdırıb elə içələr, bu qəndi ağzına qoyur sonra çayı içir. dedim, sən öl bu bizimkidi deyəsən. yaxınlaşdım buna ki, əmoğlu, azərbaycanlısan? dedi "həəə kələ, hardansan belə bayavoy?" zarafat eliyirəm, elə demədi, "ooo..." eləyib zemi-zemi deyib salamlaşıb görüşdü, srazu dvijeniyalı olmağın hiss elədim. qaqam qayıtdı ki, nəsə lazımdısa qaqan həll eləsin. dedim çox sağ ol.
sonra başladım buna sualları döşədim ki, əmoğlu, gecə klubunda çay nədi? hardan tapmısan? bircə daş stəkanın çatışmır elə. qayıt mənə denən ki, lox zadam klubda içkiyə pul verim? (əlimdəki içkiyə gözucu baxdım, əmin olum ki, ən ucuz şeyi almışam bardan). qaqaşın dilindən də kələ sözü düşmür, bomba şey görən kimi də deyir kələyə bax. deyir vilnüsə bir il əvvəl təzə gəlmişdim, birinci gəldiyim yer bura olub, barmenlərlə tanışdım, dostlaşdım. elə alındı ki, o vaxtdan bu yana mən gələn kimi çayımı süzürlər, qənd almağı da mən tapşırmışam, beləcə vaxtım keçir. içirəm sonra keçirən tanc-polda civilərnən sürtüşüb öpüşüb gəlirəm. çox xərcə ehtiyac yoxdu. elə qaqam bunu demişdi düşdü rəqs meydanının ortasına, 2 dəqiqənin içində qızların sevimlisi oldu, 5-6-la müqəddəs üçləmə eliyib (bax: sürtüşdü, öpüşdü, sevişdi) qayıtdı gəldi yanıma. bi dənə thug life baxışı atıb dedi ki, gördün dvijeniya ncə olur?
mən avropada belə şok yaşamamışdım, məncə, avropa özü belə şok yaşamıyıb hələ. özü də deyim qaqaşın vidi-fasonu var? yox. qarnı ayaqqabılarının burnundan da qabağa çıxıb, qulaqları sputnik kimi köklənib, burun-ağız quruluşu meksikan-ispan fason. hələ də fikirləşirəm ki, görəsən mən nəyi harda səhv eləmişəm?
(bax: qucaqlaşmaq)
Sevdiyin və ya aşiq olduğun, dəyər verdiyin, sözün tutan və ya etibar etdiyin birisiylə möhkəm-möhkəm qucaqlaşmaq. Başlıqdakı kimi Yaxşı/pis olaraq ayırmazdım mən, amma seksdən daha gözəl, daha ali, daha duyğulu, daha effektiv və insanın içini daha çox dolduran şeydir qucaqlaşmaq. Həm də ki seksdən fərqli olaraq istədiyin vaxt, istədiyin yerdə və istədiyin anda etmək mümkündür.
(bax: antidepressant əvəzləyiciləri)
- - inkişaf etdirilir - -
entrylərin altına şərh yazma hissəsi yerləşdirilmişdir.
yazılan şərhlər postlarda paylaşılacaq və entry altında gösətriləcək.
test1
proqramlaşdırmada iki proqramçının eyni kompüterdə (və ya eyni kod bazasında) birlikdə işlədiyi bir əməkdaşlıq metodudur. Bu, Agile və XP (Extreme Programming) metodologiyalarında çox istifadə olunur.
Adından da göründüyü kimi, bu üsulda iki proqramçı bir “cüt” (pair) şəklində kod yazır:
1. Driver
- Klaviaturanı idarə edən şəxsdir.
- Kod yazır və texniki detallara fokuslanır.
2. Observer / Navigator
- Kod yazmır, əvəzində:
- Məntiqi yoxlayır,
- Problemə böyük kontekstdən baxır,
- Strategiya və yönləndirmə verir.
Sonra rollar dəyişir, məsələn hər 20–30 dəqiqədən bir.
Pair Programming-in Faydaları:
Üstünlük izah
iki nəfərlik diqqət Daha az səhv, daha təmiz kod
Bilgi paylaşımı - Junior və senior-lar arasında öyrənmə prosesi
Real-time feedback - Dizayn və yanaşmalar dərhal müzakirə olunur
Kodun keyfiyyəti artır - Refaktor və testləşdirmə prosesləri təkmilləşir
Komanda əlaqəsi güclənir - insanlar bir-birini daha yaxşı tanıyır və başa düşür
Remote Pair Programming necə olur?
Visual Studio Live Share
Tuple, CodeTogether
Google Meet + shared IDE
VS Code + GitHub Codespaces
Texnologiya dünyasında özünəməxsus xarizması və vizyoner yanaşması ilə seçilən simalardan biri – Larry Ellison. Onun adı deyildikdə yalnız Oracle gəlmir ağla, həm də bir liderin inadkarlığı, strategiyası və texnoloji ambisiyası.
1944-cü ildə Nyu-Yorkda doğulub, anası tərəfindən 9 aylığında xalasıgilə verilib. Universitet həyatını tamamlaya bilmədi. Diplomun arxasınca qaçmadı, çünki o, Oracle-ın qabağından qaçacaq dövr başlamışdı.
Oracle-ın yaranması və yüksəlişi
1977-ci ildə CIA üçün hazırladığı məlumat bazası layihəsi əsasında Oracle Corporation-ı qurdu. Bu layihə “Oracle” adını daşıyırdı – gələcəyi görmək, öncədən bilmək. Həqiqətən də Ellison gələcəyi gördü. Oracle təkcə verilənlər bazası ilə deyil, bütün enterprise software dünyasını dəyişən bir şirkət oldu.
Oracle-ın qlobal texnologiya nəhənginə çevrilməsinin səbəbləri arasında Ellison-un verdiyi agressiv, amma dəqiq strateji qərarlar dayanır. Onun rəhbərliyi ilə Oracle aşağıdakı böyük şirkətləri alaraq öz imperiyasını qurdu:
Sun Microsystems – Java proqramlaşdırma dili və Solaris əməliyyat sistemi ilə tanınırdı.
NetSuite – cloud əsaslı ERP proqram təminatında liderdir.
PeopleSoft – HR və maliyyə sistemləri üzrə ixtisaslaşmışdı.
Siebel Systems – CRM texnologiyalarında aparıcı idi.
BEA Systems – middleware texnologiyaları sahəsində mühüm oyunçu.
Cerner – səhiyyə texnologiyaları sahəsində geniş istifadə olunan sistemləri təklif edir.
Bu alqılar Oracle-ı sadəcə bir “database” şirkəti olmaqdan çıxarıb, full-stack enterprise texnologiya təminatçısına çevirdi.
Oracle DB haqqında isə qısa olaraq bunu demək kifayətdir: hazırda banklar və iri korporasiyalar üçün ən stabil və etibarlı verilənlər bazalarından biridir. Əsas bazarlarda dominantlıq edir və “ucuz deyil, amma stabil olsun” deyənlər üçün seçimdir.
Elon Musk nə deyib?
Elon Musk Larry Ellison-u “dünyanın ən ağıllı CEO-larından biri” adlandırıb. Bəli, bəzən bu ifadə klişe səslənə bilər, amma Ellison-un 45 ildən artıq müddətdə Oracle-ı ayaqda saxlaması, onu daim yeniləməsi və rəqibləri qabaqlaması bu sözün arxasını doldurur.
Süni intellektlə bağlı mövqeyi
Ellison süni intellekti insanlıq tarixinin ən böyük ixtirası hesab edir. Onun fikrincə, sənaye inqilabından, hətta elektrikdən belə daha güclü təsirə malik olacaq. Nvidia CEO-su Jensen Huang və Elon Musk ilə birlikdə iştirak etdiyi bir yeməkdə zarafatla “bəsdi, bizə sadəcə GPU verin” deyib – yəni hər şeyi Oracle halledər.
Kitablar
Softwar (Matthew Symonds tərəfindən yazılmış) – Ellison-un şəxsi qeydləri və Oracle-ın yüksəlişi haqqında.
The Difference Between God and Larry Ellison – həm yumorlu, həm də tənqidi baxışla yazılmış, texnologiyada güc və eqo arasındakı sərhədi araşdıran əsərdir.
məcbur evləndirilmiş, tanımadığı adamla evləndirilmiş, qoyun kimi sahibləndirilmiş, 20 yaşında istəməyərək evləndirilib gərdək gecəsində üstünə 30 yaşında gərgədan tipli götvərən oğraşlar çıxan yazıq qızlar da bu kateqoriyaya daxil olmadığı üçün təcavüz yoxdur kimi görülür. zira məcbur evləndirilən bütün qızlara "keçəcək qızım, öyrəşəcəksən" deyilib yola verilir.
qızını məcbur evləndirən bütün götvərənlərin də nəslini sikim yeri gəlmişkən.
mamanın sabirabaddan nu yorka göndərdiyi həyətimizdə bitən alçalar< 3
fun fact, mama deyir o var umbay-gilin həyətindən gətirib əkdiyin alça ağacıdır.
onsuz dislike düyməsinin adını çoxdandır dəyişməyi düşünürəm umbay abimizin xətrinə, ayıbdı. prostu o vaxtı "adım it dəftərində belə yoxdu" demişdi, tutmuşdu o söz nəsə məni,
dedim, qoy there be a light
Kiminsə onu sevdiyimi düşünməsi. Dünyanın ən iyrənc hissi ola bilər aq. Təsəvvür elə yol ilə gedirsən, qolun kiməsə dəyir və o insan elə bilir ondan xoşun gəlir ya da avtomatik sevirsən. Ya da ki bu davamlı baş verəndə deyirlər "bunu bilə-bilə eləyir, 100% məni sevir" və s. Ən nifrət elədiyim şeydi. Ümumiyyətlə mən kimisə sevsəm həmin insanın xəbəri olmur amk çünki avtomatik göz önündən yox oluram. Həmin adamı uzaqdan müşahidə edib xəyal quracam. Mən həmin insan barədə hər şeyi biləcəm amma həmin insanın mən barədə maksimum 2-3 dialoqu ola bilər ən yaxşı halda. Nə qədər həmin insan tərəfindən sevilmək istəsəm də özümü göstərməyə, addım atmağa çalışmıram çünki sevgili olmaqdan zəhləm gedir. Sevgili olanda üstünə məsuliyyət düşür və eyni zamanda qarşındakı insanı dinləmək, vecinə almaq məcburiyyətində qalırsan. Yəni də amk görünüşün, xarakterin gəşəngdi zad Amma mənim işimə qarışma və fikir bildirmə, otur oturduğun yerdə * type shi . Hə harada qalmışdım? Yəni sevdiyimi düşünən insanlar ətimi tökür həmişə. Ən son 5 il əvvəl sevmişdim o məni bir balaca çökdürdü amk bundan sonra nə sevmək? O insandan sonra bütün çox adama şans verdim amma yox aq sevgi zorla olmurmuş.
(baxma: heşteq secret admirer zad)
Pedofil olması və təcavüz fantaziyalarını random anda paylaşması.
(baxma: yaşandı)
Böyüyürəm e deyəsən aq. Çox yavaş-yavaş, xırda-xırda hiss eləyirəm ki Böyüyürəm. Artıq tərzimi zadı dəyişirəm və ən qorxulusu da əvvəlki kimi brainrota gülə bilmirəm amma sıxıcı zarafatlara səsli gülürəm skm. Uşaqlıqdan böyümək istəməmişəm amma heyif ki artıq gerçəkləşir aq. Yenə əyləncəli və zarafatcıl olacam? Həri blə. Amma əvvəl güldüyüm şeylərə güləcəyimi düşünmürəm. Artıq saxta reaksiya verməyə belə axot yoxdu aq. Kimsə gəlib zarafat eləyəndə üzünə düz baxıb keçirəm yəni bəlkə fikirləşə nə xiyar zarafatlar elədiyini. insanları əyləndirmək əvvəllər olduğu kimi məni əyləndirmir. Sadəcə ehtiyacı olan dostlarımı və o çox yaxın olduğum 2 dostumu gülümsətməyə çalışıram. irəlidəki 5 ilimdə necə dəyişəcəyimi görmək maraqlı gəlir.