özünü dəyərsiz hiss edən introvert
#digərSalamlar. Mövzu klassik mövzudur, çoxunuza tanışdır. Amma yenə də dərdimi yazım rahatlayım dedim
Uşaqlıqda ata-ana sevgisi görmədən, elə hey "filankəsin uşağı" ilə müqayisə oluna-oluna böyümüşəm (bu, birinci mənfi). Üstə gəl, imkanımız zəif olub (bu, ikinci mənfi). Üstəlik də introvertəm (bu da üçüncü). Bu üç əsas səbəb toplandıqda özgüvənsiz, özünə qapalı, asosyal, elə hey kimdənsə diqqət, qayğı uman zəif bir xarakter çıxıb ortaya (yəni, mən). Özümə qapalı olmağımın bir şeyi yaxşıdır ki, çoxlu kitab oxumuşam, film izləmişəm, dil öyrənmişəm, qısası: yetərincə özümü inkişaf etdirmişəm, amma içimdəki bu "sevgi boşluğu"nu doldura bilmirəm, hətta dəfələrlə hədəflərimə, arzularıma çatsam belə, heç cür özümü xoşbəxt hiss etməmişəm. "Dəyər aclığı" yaşayıram. Bilirəm, insan əvvəl özünü sevməlidir, özündə olmayan bir şeyi başqasına da verə bilməz falan və s. Amma bu uşaqlıq travması elə bir şeydir ki, heç cür özümü sevə bilmirəm. Məncə, bunun yeganə həlli budur ki, məni sevən (həqiqətən və ya yalandan, fərqi yoxdur) biri olsun, kimin üçünsə dəyərli olduğumu hiss edim zad. Yoxsa başqa variant görmürəm mən. İdman deyəcəksizsə, o da kömək eləmir. Nə məsləhət görə bilərsiz? Belə də ki, əgər eyni və ya oxşar vəziyyətdə olanlar varsa, bir-birimizi tapaq, dərdləşək, təsəlli zad verək. Bezmişəm artıq (((
2. Dost edinmək lazımdı. ancaq asosiallıq keçirmiş biri kimi deyim dost tapmaq göründüyü kimi asand olmayabilər. Sənə tövsiyyəm dost tapabiləcəyin bir ortama qatıl. Düzdür idman deməyin yazmısan ancaq məsəl üçün idmana gedəbilərsən və ya hansısa bir kursa. Hansı ki orada dostlaşacağın insanlar olsun. Bir insana ən çox dəyəri öz dostu verir bir müddətdən sonra görəssən bəzi dostların sənlə çox yaxındı və sənə dəyər verir. Yavaş yavaş bunun altyapısını ettikdən sonra bir sevgi münasibətidə qurabilərsən mütləq deyil çox ciddi birşey olsun. Əsas da sevgi münasibətini biraz gec qur çünki azca sevgi görən kimi özünü çox qaptırabilərsən qarşı cinsə. Mənim tövsiyyəm real həyatta dostlar tap özünə bununda ən yaxşı yolu hər hansı bir idmana getmək orada dostlaşmaq yada hansısa bir kursa getmək və ya internettəndə tapıb reala dönüşdürəbilərsən. Əsas odu nəyəsə qoşul öz zövqünə uyğun tipdə insanlar tap dostlaş.
gizli @80161
3. Tanımadan, görmədən, söhbət etmədən, durumu bir paraqrafdan anlamaq, tövsiyə verə bilmək çox çətindir belə bir mövzuda. Amma bir-iki şey deyə bilərəm.
Özün üçün neqativ gördüyün, özündə olmasını istəmədiyin bütün özəllikər - özünəqapanıqlıq, intovertlik, asosyallıq, özgüvənsizlik, dəyər ummaq və s., onlara sarıl, savaşmaq yerinə. Onların özündə olduğunu qəbul etməkdən əlavə, belə hiss etməyinin tamamilə normal olduğunu idrak eləməyi sına. Bir müddət bu hissləri özündən uzaqlaşdırmağa çalışma, o zaman onları anlamağın daha rahat olacaq. Yoxsa duyğularınla savaşsan, arada həll yolu tapmaq mürəkkəbləşəcək. Onlara yüklədiyin neqativ mənanı sorğula. Duyğularınla ahəngdə olsan, daha rahat olacaq problemi həll etmək.
Bir də, çox güman ki, qarşına sənə dəyər verən insanlar çıxacaq. Amma belə bir ehtimal var ki, onların sənə verdiyi dəyər yenə də səni qane etməsin və məsələ sonda həlsiz qalsın. Bu o demək ola bilər ki, bu durumu aşmaq üçün sırf özü içində (perspektivində, dünyagörüşündə, duyğularını anlama tərzində, onlara yüklədiyin məna baxımından və s.) bir dəyişiklik etməlisən. Terapiya kimi imkanın varsa, yaxşı olardı. Lakin səni anlaya bilən insanlarla da danışmağın, məncə, çox kömək olacaq. Xüsusilə, səndəki bu duyğuları neqativ olaraq görməyən insanlarla danışmağa üstünlük ver.
P.S.
Bunlar empatiya quraraq dediyim şeylər deyil, əslində, öz üzərimdə tətbiq etdiyim təcrübələrdir.
5. Məndə də,hətta bu platformadaki çox insandaki ortaq problemlərdi deyə bilərik. Eynən, insan elə bilir ki o sevgi yoxsunluğunu, boşluğu insana dəyər verən, sevən biri doldura bilər. Ancaq elə biri də gözləməklə gəlmir, gələnlər də uğursuz alındıqca, insan qırılır içdən-içə, həvəsi də ölür, güvən problemi yaşayır və paranoyak birinə çevrilir. Bilmirəm neçə yaşın var ya nə işlə məşğulsan, ancaq əmin ol üstəsindən gəlinməyəcək bir problem deyil. Ən azından mənim ümid etdiyim yeganə şeylərdən biri budu deyə bilərəm. Belə burdan oturub məsləhət verməkçün çox dərin mövzudu, çünki hər kəs yüzdə yüz eyni şeyləri yaşamır deyə çox bir şey demək də doğru olmaz. Ancaq onu deyə bilərəm ki içki-siqaretə qurşanma, hətta istifadə edirsənsə tərgit. Sosiallaşa biləcəyin ortamlara girməyə çalış. Düzdü, uzun müddət təkliyə çəkilmiş biri kimi mən özüm də problem yaşayıram sosiallaşmaqda artıq. Ancaq cəhd eləmək olar, təki əldə imkan və həvəs olsun nələrsə etməyə. Yeni bir kursa başlaya bilərsən maddi və fiziki, zehni gücün əl verirsə. Bu həm sənə bir şeylər qatacaq, həm də yeni insanlar tanımaq üçün fürsətdi. Yazarların dediyi kimi idman da həmçinin. İdman deyəndə amma çeçenka saçlı qaqaların qızlara girişmək məqsədilə qol şişirməkçün gəldiyi trenajor zallarını demirəm. Normal fitnesslə məşğul ola biləcəyin, ağıllı-başlı, ən azından nələrsə barədə danışa biləcəyin insanların gəlib getdiyi yerlər ola bilər. Hiking, scout dəstələri var, sosial şəbəkədən falan maraqlansan mütləq taparsan. Gedib gəzirlər oranı-buranı. Sən mənlə mütəmadi ünsiyyətdə ol, dərdi çəkən bilər deyiblər. Əgər bu vəziyyət səndə psxioloji çətinliklər yaradırsa onda peşəkar kömək almaq daha çox kömək edə bilər bunlarla paralel. Nəticədə 10 nəfərlik bir ortama girəndə derealizə olursansa asosiallığa görə (məndə də çox olur, narahat olma) deməli peşəkar yardım almaq kömək edəcək. -*
ərəfdəqalmışmiqrant @80174
6. burada yazılan məsləhətlərə qatılıram. ona görə çox boş yapmak istəmirəm :d
xüsusilə, dasein kimi düşünürəm ki negativ gördüyün xüsusiyyətlərlə savaşmaq yerinə sarıl və başa düşməyə çalış.
sadəcə bir məqam deyim ki, başqa insanda öz dəyərini tapmağa çalışma əsla. qarşına yaxşı biri çıxmasa içindəki bu boşluğu görüb istismar etməyə çalışa bilər səni.
bəzi mənəvi mübarizələri insan özü özü ilə aparmalıdır, özünə sarılmalıdır. şəxsi inkişaf kitablarındakı "mən yekəm mən təkəm nə eləsəm zor" fəlsəfəsini demirəm, özünü sevib daha yaxşı, özünün daha bilinci yüksək biri olmasına çalışmağı nəzərdə tuturam ki həyatda hər zaman hər yaşda bunu etməli olduğumuzu düşünürəm. belə olanda avtomatik özünə uyğun insanları çəkirsən sanki həyatına.
introvert və ya sosial fobiyalı extravert olduğunu bilmirəm amma belə başa düşdüm ki, hazırda olduğun vəziyyətdən daha çox sosial olmaq istəyirsən amma hansısa səbəblərdən ola bilmirsən. öncəliklə, bunu istəməyəin normal bir şeydir, tək deyilsən. mənim də introvert tərəfim ağır basır, həmişə tək özümə yetə biləcəyimi düşünürdüm amma pandemiyada xəfif dəlirəcək hala gələndə gördüm ki monk deyiləm sosial ehtiyaclarım var.
altda yatan səbəbləri ya bir mütəxəssis köməyi ilə ya da özün özünü dərindən analiz etməklə tapa bilərsən. müqayisə olunduğun üçün yazmısan misal, o müqayisə olunduğun xüsusiyyətlər sənin sahib olmaq istədiyin, sənə dəyər biçən özəlliklərmidir ki. sən onlara sahib olmaq istəyərkən onlardan nifrət etmisənmi və s kimi. (qəribə cümlə oldybvfh)
birdən birə yox yavaş-yavaş etməyə çalış
uğur olsun -*
05.09.2021 mesaj izlə Googlla