+48 əjdaha
34. çox çətin bir şeydir. uzun müddət görmədiyim ailəmi son bir ayda doya-doya gördükdən sonra bunu anladım. zibilə qalmış ölkənin bilet pulu aylıq xərcdən daha çox çıxır deyə adam gedəndən sonra gəlmək də istəmir. amma geridə buraxdığın insanlar adamı çox pis hüzünləndirir. gələn kimi rayona gedib babamın ad gününü qeyd etdim. mən orda böyümüşdüm. evin hər küncündə , hər yerində uşaqlıq xatirələrim yadıma düşürdü. anamın səsi, atamın qardaşlarımla az sega oynamağımızın qarşısını almaq üçün söndürdüyü işıq generatoru..hər şey. həyət, ev sanki küsmüşdü. əylənmirdi. bakıya gəldikdən sonra daha çox məşğul oldum , dost-tanış, qohum əqrəbə deyə-deyə 23 gün göz yuman kimi keçdi. getmək vaxtı gəlib çatdı. ən son anamla istanbulda sağollaşanda belə olmuşdu. özümü nə qədər sıxsam da , soyuq olmağa çalışsam da alınmadı. birdən tutan hıçqırıq yerini göz yaşına buraxmışdı. ondan sonra bir neçə ay özümə gələ bilməmişdim. o an yadıma düşürdü , kövrəlirdim. indi anamın qoxusunu qoyub gedəcəm. hansı ki, mənim üçün dünyanın ən gözəl qoxusudur. onun gülərüz üzü yadıma düşəcək. bu günə qədər nə ağrısı olubsa həmişə bizdən gizlədib. səsini çıxarmayıb. yenə çıxarmır. məni daha kövrəldir. digər tərəfdən 3-4 il əvvəl ürək əməliyyatı olan atamın gözyaşlarını görmək məni incidir. onsuz gəldiyim gündən bəri göz yaşları əksik olmayan atamla yaşadıqlarım deyəsən ömürlük vicdan əzabı kimi məndə qalacaq. qardaşlarım məndən 10 yaş böyükdülər. mənə atalıq ediblər. hər hansı bir sıxıntım olanda onlar yanımda olub. ailəmi qoyub xaraba qalmış ölkəni tərk etmək məcburiyyətindəyəm. bu sonuncu saatlarımdı onlarla. evdə qəribə sakitlik var. kimə toxunsan hönkürə bilər. ürəyimin dərinliklərində bir qışqırıq , hay-küy var. deyir " nə idi tanrı bizim günahlarımız ? nə idi ki, bizi azərbaycanda gələcəyi olmayan gənclər olaraq dünyaya gəldik ?"hər şeyi atıb getmək istəyi
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
dünənin ən bəyənilənləri - tualetdə oyun oynamaq - yazarların ehtiyac duyduğu şeylər
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+11 əjdaha
42. (bax: ayə haraya gedirsən ayə) -*+10 əjdaha
31. zaman-zaman elə olardıkı ,bunu cəsarət adlandırardım .hərdən eqoistlik ,hərdən də çox da əlçatmaz olmayan bir şey kimi düşünərdim ." hər şeyi atıb getmək " diqqətlə tələffüz edirəm öz-özümə . təhlil etməyə cəhd edirəm .əgər yorulsam bunu düşünməkdən gecəyə saxlayacağam,çünki çox düşünüb yuxuya necə getdiyimi xatırlamayacağam ,nəticədə heç bir qənaətə də gəlməyəcəyəm.
görəsən ,mənim üçün hər şey nədir ki ,atıb getməmişəm bu vaxta qədər. ya gedənlər üçün nələr idi ki atıb gedə biliblər .gerçəkdən atıb gedəcəkləri kimliklər ,nəsnələr bəlkə də yox imişlər heç və ya olmaması böyük izlər qoymur həyatlarında .
ilk ağlıma bunun xülya olduğu gəlir nədənsə.düşünməkmi lazımdır yaxşıca yoxsa sadəcə qapını açıb evdən çıxmaqmı ?
əslində mən zəifəm .elə deyirlər .necə zəifəm ,həyatın qarşıma çıxardığı yaxşı şeyləri belə qəbul etməkdən utanc hissi duyuram .xoş münasibətlə rastlaşdığım yerlərdən qaçıram ,bəlkə qorxaqlıqdır bu?cəsarətsizlik? .yaxşı bir insandan ,yerdən qaçış nəyə lazımdır ,gərəkirmi bunu eləmək ,bilmirəm.
daxilimdə gedəbiləcəyim ,düşüncələrimdə kimin qalib, kimin məğlub olacağı ehtimalının mürəkkəbliyi , sözü gedən bu müharibədə müttəfiqimin də, qarşı tərəfin də sadəcə özüm olduğum, kənardan çöhrəmdə lazımsız acı gülümsəmə ilə izlənilir . soyuq ifadəmlə yeriməyə çalışdığım yolun kənarında məni incitmək üçün belə yaxınlaşan insanlara gülümsəyirəm.tam gülümsəmə deyil bu .aynada yazıq bir simaya oxşadıram .çünki gerçək, içdən gələn deyil .gizlədə bilmirəm gözlərimdəki utancı,yoxsulluğu. özümdən əmin bir şəkildə yatağıma doğru belə addımlaya bilmirəm.bu utanc, gizlətmək istəməyimdəndir əzabımı .kimdən ? bilmirəm .mən hər şeydən peşmanam it kimi .yaşamaq, buna cəhd etmək bilirsiniz necə incidir ?
məsələn ,yükü olan bir insana yaxınlaşmaq ,bir nəticəyə gələ bilməməkdən əsən əllərini gizlətmək ,birdən olar ki ,məndən ikrah hissi duyar deyə səsini tənzimləyə bilməmək,gözlərinizi gizlədərək kömək təklif etmək sadəcə bir neçə metr irəliləyib ,sonra evə doğru tələsib ağlamaq elə çətindir ki .əgər bu yaxşılıqdırsa, özündən niyə kədər doğurur?
kim daha qorxaqdır ,kimdir zəif,yazıq?
getməyi bacaran ?
buna məcbur olan?
məcbur olub lakin getməyən ? . hansıdır bunlardan güclüsü?
deyirlər daha güclülər həyatdan həzz almağı bacaranlardır ,daha güclülər çətinliklərdən yorulmayanlardır,cəhd etməkdən əsla vazkeçməyənlərdir,ayaqları üzərində arxayın dayananlardır. zəif olmaq, günümüz gerçəyi ilə ,necə təsvir edilir bilirsiniz .
bizlər madam ki dünyaya niyə gəldiyimizi ,burda necə yaşayacağımızı ,əslində nə etməli olduğumuzu bilməyənlərik ,bəs onda zəif,güclü anlayışları haradan yaranır ?
əslində ,sonsuz bir boşluqda yola çıxmışıq .istiqamətimiz ,amalımız bilinməyəndir . mən nəyi necə etməli olduğumu bilmirəm ,bilməyəcəyəm,həyatı heç vaxt başa düşməyəcəyəm ,təkəm ? yox ,sizlər də . gerçəyi tapdığını,bütün saflığı ilə dilə gətirən insanlar da bilmir ,həqiqətən nə üçün mövcud olduqlarını. hər şeyi bir kənara qoyuram .
bu qədər bilinməyənlərin arasında hələ də hər şey nələrdir ,kimlərdir əslində ,bilirsiniz? onları atıb getmək ? hara axı? necə qərar verə bilirsiniz buna?
yaşamaq, itməkdir sonsuzluqda .daim axtarışda olmaq , adı nə olursa olsun vuruşmaq ,mübarizə aparmaqdır bilinməyənlə .
insan,heçnə bilməyəndir,gedə bilməz ,qalmaqla da nə isə əldə edə bilməz .
(youtube: 
)
)+8 əjdaha
9. bu günlerde herkes gitmek istiyor.küçük bir sahil kasabasına,
bir başka ülkeye, dağlara, uzaklara…
hayatından memnun olan yok.
kiminle konuşsam aynı şey…
her şeyi, herkesi bırakıp gitme isteği.
öyle “yanına almak istediği üç şey” falan yok.
bir kendisi…
bu yeter zaten.
her şeyi, herkesi götürdün demektir.
keşke kendini bırakıp gidebilse insan.
ama olmuyor.
hadi kendimize razıyız diyelim,
öteki de olmuyor;
yani herşeyi yüzsütü bırakmak göze alınmıyor.
böyle gidiyoruz işte.
bir yanımız “kalk gidelim”,
öbür yanımız “otur” diyor.
“otur” diyen kazanıyor.
o yan kalabalık zira…
iş, güç, sorumluluk, çoluk çocuk, aile,
güvende olma duygusu…
en kötüsü alışkanlık…
alışkanlığın verdiği rahatlık,
monotonluğun doğurduğu bıkkınlığı yeniyor.
kalıyoruz…
kuş olup uçmak isterken, ağaç olup kök salıyoruz.
evlenmeler,
bir çocuk daha doğurmalar,
borçlara girmeler,
işi büyütmeler…
bir köpek bile bizi uçmaktan alıkoyabiliyor.
misal ben;
kapıdaki rex’i bırakıp gidemiyorum.
değil bu şehirden gitmek,
iki sokak öteye taşınamıyorum.
alıp götürsem gelmez ki…
bütün sokağın köpeği olduğunun farkında.
herkes onu, o herkesi seviyor.
hangi birimizle gitsin?
“sırtında yumurta küfesi taşımak” diye bir deyim vardır.
evet, sırtımızda yumurta küfesi var hepimizin.
kendi imalatımız küfeler…
ama eğreti de yaşanmaz ki bu dünyada.
ölüm var zira!
ölüme inat tutunmak lazım,
inadına kök salmak lazım.
bari ufak kaçışlar yapabilsek.
var tabi yapanlar, ama az.
sadece kaymak tabakası.
hepimiz kaçabilsek…
bütçe, zaman, keyif denk olsa…
gün içinde mesela;
küçücük gitmeler yapabilsek.
ne mümkün?
sabah 9 akşam 18…
sonra başka mecburiyetler…
sıkışıp kaldık…
sırf yeme, içme, barınmanın bedeli bu kadar ağır olmamalı.
hayatta kalabilmek için bir ömür veriyoruz.
bir ömür karşılığı bir ömür yani…
ne saçma…
bahar mıdır bizi bu hale getiren?
galiba..
ben her bahar aşık olmam
ama her bahar gitmek isterim.
gittiğim olmadı hiç, ama olsun…
istemek de güzel.
(bax: can yücel)
+7 əjdaha
8. hәr şeyin üst üstә gәldiyi anlarda yaranan hissdir. zatәn hәr şey birdәn gәlәr, yәni tәk tәk gәldiyi görülmüyüb. nә dә qayıdıb "әә, bir bir" demәklә düzәldiyi görülmüyüb. sanki bir qığılcıma bәnddilәr. yıxılana birini dә sәn vur misali. karma da deyil, deyirsәn. "bu günә kimi kimin toyuğuna kış demişәm?" deyirsәn. ancaq deyirsәn yәni. әn asanı demәkdi elә. danışmaq falan. bir dә adamı hәr anlamı ilә anlayan adam olanda yanında, danışmağın daha böyük kömәyi olur. ancaq hәr şey birdәn gәlirdi axı, yadınızda? hә, bax o adamın sizdәn dә böyük problemi olur. oturursan üzbəüz, bir qurtum pivә alırsan, bir nәfәs siqaret. anlat deyirsәn, özün anlada bilmirsәn axı. bir dә baxırsan ki, susub o da sәnә baxır. dedim axı, onun problemi daha böyükdür. baxışıb xiyar xiyar gülürsüz. onu da deyim, tәsәlli vermәk kimi dә sikimsonik bir şey yoxdu. nә badә kimәsә tәsәlli verәsiz. sadәcә anlayın yetәr. bu bәs eliyir.+7 əjdaha
23. gücləndikcə məntiqin sönüb, emosiyaların alovlandığı istəkdir. belə hal səni looser də edə bilir, bəxtin varsa şanslı da edə bilir. amma çox zaman hərşeyi bir ehtimala buraxaraq atıb getmək yaxşı nəticə vermir. suyun süzülə-süzülə geri qayıdası olacaqsan. belə olan hal isə "atıb getmək istədiyin" şəraitdən daha betəriynən üzləşməyinə gətirib çıxardır. getmək səbəblərin nə idisə qayıdanda onlar 2, 3, 10 qatına çıxmış olur.ona görə də getmək istəyinin güclü olmasından motivasiya kimi istifadə edib, hərşeyi yaxşıca planlayıb getmək lazımdı.
getmək istəmək səni atacağın yerə bağlayan heçbirşeyin olmamağı deməkdi. belə olan halda, niyə də sıfırdan bir həyat qurmayasan? bu hər zaman və hər yaşda mümkündür. yetərki nə istədiyini biləsən.
vaxtı olanlar bunu da #60250 oxuyar, fikir də bildirər -*
+8 əjdaha
36. getməzdən qabağ deyirdim ki (haqqlarım vəhşicəsinə pozulanda əlaxsusda) birdə bura qayıdanı siksinlər. amma görürəm ki insanın doğulduğu yeri, anasını, atasını, qardaşını və b. dost, qohum-əqrəbalarını (çox yaxın olanları nəzərdə tuturam.) atıb getmək o qədər asan deyil. əsas da anadan çox darıxır insan. o ki, skype'də danışırsan , baxır gözünün içinə bəzən də uzun müddət görməyəndə səni danışığından hiss eliyirsən o kövrəltini. gözlərində danışmağa çox sözü var amma nədənsə hərdəfə rutin şeylərdən danışır səni də darıxdırmasın deyə. biraz kefin pis olanda, onun 10 qatını yaşıyır ana, amma bildirmir sənə. yəni hər şeyi atıb getməmək üçün bir səbəbim olacağsa bu olsun. amma mövcud vəziyyət əfsus ki azərbaycan gəncini müvəqqəti də olsa nələrisə atıb getməyə məcbur eliyir.+6 əjdaha
40. kaş bu ölkədən bir gün gedə biləydim isteyi məni bir neçə ildir ki qəhərləndirir, həqiqətən insan bezir çox şeydən, pox kimi yaşayışdan+5 əjdaha
27. ən yaxını hər gün, ən uzağı hər ay mənə gələn istəkdir. səbəbi isə anlamsızlıqlarla yüklənmiş həyatın artıq çiyinlərimdə ağır yük olduğunu düşünməkdir. getmək mütləq bir məsafə qət etmək anlamına gəlmir. alışqanlıqlarını, dostlarını, çevrəni və ailəni tərk etmək gərəkdir. beynindəki cavabsız sualların bir qisminə belə olsa cavab tapmaq və gündəlik ehtiyacın olan qədər musiqi dinləmək istəyidir bəlkə də. bu istəyin pik nöqtəyə çatdığı anlar da vardır ki, ətrafdakı bütün insanlar artıq əşya rolunu oynar və gedə bilmədiyin hər an üçün onların yox olmasını istəyərsən. çarə isə həmişə var, bunu görmək istəsək də, istəməsək də. gedə bilmədiyin üçün ruh düşkünlüyü və ümidsizliyə qapılmaq lazımsızdır, önəmli olan yeni hədəflər seçib gücdən düşməməkdir.+5 əjdaha
7. düşünüb,qərar verib,sonra cibindəki 1 manat 40 qəpiyə baxıb,uzaq başı sumkanı evə atıb,məhlədən getdiyin an.+6 əjdaha
39. gic gic kinolara seriallara baxmağın təsirindəndi. elə bil çıxıb gedəcəyiniz yerdə oturub sizi gözləyirlər. bir xanım qız var idi, xoşu gələn oğlan buna üz verməmişdi deyə tırkaya gəldi ki hər şeyi atıb gedirəm, özümə yeni həyat quracağam. getdi qoyun kimi təyyarə bileti aldı əşyalarını yığdı getdi türkiyəyə. 2-3 həftəyə başa düşdü ki həyat kinolardakı kimi deyil. suyu süzülə süzülə qayıdıb gəldi. ona görə də çox da şey eləmiyin, həyatınızı dəyişmək istəyirsinizsə bu bir günlük qərarla və ya tırkayla olası iş deyil, qərar verməyə də onu icra etməyə də uzun zaman və çox çalışmaq lazımdı.+4 əjdaha
46. mənim üçün həddini aşmış darıxma hissinin gətirdiyi istək. üstəlik, bu darıxmanın səbəbini də tam anlamış deyiləm. uzun zaman idiki, işlərimi sahmana salıb bir neçə aylıq ailəmin yanına gəlmək üçün gecəmi gündüzümə qatırdım. amma indi yenidən qayıtmaq üçün bəhanə axtarıram. çox yorur məni insanlarla ünsiyyət. yenə də öz evimə qapanıb işlərimlə məşğul olmaq, bacardığım qədər az insan üzü görüb az sual cavablamaq üçün hər şeyi atıb getmək istəyirəm.+4 əjdaha
20. atamın beynimə işlədiyi vaxt+4 əjdaha
43. getsəm hər yerə vəsiqədəki şəkillərim yapışdırılacaq deyə gedə bilmirəm -*+6 əjdaha
44. əynivizi qalın eliyin. yağır yenə.+3 əjdaha
47. bütün bu yaşananlar az deyilmiş kimi sabaha qədər tamamlamalı olduğun 4000 sözlük essay vardır və onu bir kənara qoyub söz limitinin nə axmaq bir şey olduğunu düşünürsən. sonra birdən yenə başlayırsan həyatı sorğulamağa. gecənin 2’si lənət bir diş ağrısı özü ilə bərabər baş ağrısını gətirir. biraz sonra bundan şikayətlənməyinin hazırda insanların yaşadıqlarının yanında çox da bir şey olmadığını dərk eləyirsən. indi yeri deyil, vaxtı deyil deyərək özünə şikayətlənməmək üçün bir səbəb tapırsan. “lənət şeytana” deyib fikrini toparlamağa çalışırsan. yox e, ən yaxşısı hər şeyi atıb getsəm deyirsən, amma özlüyündə başa düşürsən ki, əslində bu düşüncə nə sabaha yazmalı olduğun yazının, nə də ki son hadisələrin təzahürüdür. hər şeyi atıb getmək indi ütopiyadır biraz. amma bunu da deyim ki, imkanın olsa belə getməyəcəyinə adın kimi əminsən. özünə deyəcək bir şey tapmayıb essay’ə davam etməyin daha asan olduğuna qərar verirsən.+3 əjdaha
48. Əşşş bu tip şeylər ağlıma gələndə həmişə o kəlamları xatırlayıram:- dünyanı vurdun bir birnə sən....
- kim tapdun sən?
+3 əjdaha
1. her kesin üreyinin derinliklerinde yatan istekdir. hamı heyata keçirmek isteyir o istediyini amma ekser hallarda ele o derinlikde qalmaqdan başqa işe yaramır.+2 əjdaha
33. bele qoz-qoz danışaq e filan yer, feşman yer diye, ne qeder çıxıb getmek xeyalı qursaq da, atalar qursaqda qoyur, her xeyal quranda atamın "e get palçığı qarışdır, qurumasın" sesi gelir qulağıma+2 əjdaha
45. bir neçe ildir her gece düşünüb bir türlü ede bilmediyim veziyyet,heçde asan deyil heyatda bezi şeyler.+2 əjdaha
13. xoşbəxt anlarında ağlına belə gəlməyən, lakin uçurumun kənarı dediyimiz yerə catanda düşünülən istəkdir. bir cəmiyyətin düşüncəsi, həyat tərzi ilə barışmamağınız ilə və fasiləsiz başqalarının həyatını mühakimə və müzakirə etdiyini qəbul etmədiyiniz, lazimsiz qaydalar, riyakarlıq və qorxaqliqla barışmadığınız, ətrafdaki insnaların sizin həyatiniza deyir təsir onu idarə etdiiyini anladığıniz an yaranna istəkdir.+1 əjdaha
18. arada gəlir o istək,geriyə baxmadan çıxıb getmək,heç kimi,heç nəyi düşünmədən atıb getmək.+1 əjdaha
14. ancaq xəyallarda olur.ayılıb ciblərini yoxluyandan sonra istəyinin nə qədər axmaq olduğunu başa düşüb davam edirsən monotonluğa+1 əjdaha
4. yeniyetmə duyğuları. bənzər olaraq ölmək istəyi zadıda var. arada bir evdən falanda qaçırla zad. bekar işidir qısaca.+1 əjdaha
17. -hər şeyi atıb getmək istiyirəm!!-gedəndə zibili də at.
+1 əjdaha
12. çox vaxt insanlar etraflarındaki problemlerden,saxtalıqlardan,insanlardan qaçmaq isteyer.iş yerindeki/univerdeki problemleri bitsin,yoldaki "gombul" xalalar olmasın,heç kim ona meslehet vermesin,sevgilide varsa bi zahmet özü çıxıb getsin isteyer.hansısa adada işe teleserek yox güneşe,ağaclara baxaraq yol getmek isteyer.heç kimin onu tanımadığı bir yer isteyer,heç kimin keçmişini bilmediyi onu mühakime etmediyi,evvelki sehvlerinin üzüne vurulmadığı...ama heyat bele deyil teesüfki...ona görede her şeyi atmaq isteyer qaçıb getmek uzaqlara..sonrada içinde qalar tebiiki o ayrı mesele ve yazıq insan boz ve sıxıcı heyatına geri qayıdar...+1 əjdaha
2. əslində getmək istəyi deyil, ailə bağlarını qoparmaq istəyidir.+1 əjdaha
16. uşaqlıqın son gecəsi bir etdinsə bir də qələt edib yaxın belə durmazsan ona görə de yoxlamaqdan çəkinməyin+1 əjdaha
6. .yabancılıq hissinə həsrət olmaq bəzən.unutmaq geridə buraxdığın bütün adımları. facebookun olmadığı bir ortam həm də.sünii peykin belə səni izləməyəcəyi bir ortamda yaşamaq.yabancı bir qonaq kimi+1 əjdaha
35. məndə də uzun müddətdir ki, olan istək.(baxma: hərşeyi atıb marsa köçmək/-194860)
+1 əjdaha
5. bir insan ya getmək istər, ya da qalmaq. gedənlər kədəri döşəkağı edib üzərinə yatar və o döşəkağı üzərində min bir zövq içində həyatla sevişər. qalanlarsa orta həyatlarını, bir məhsulun döşəmə və tavan qiymətlərinə bənzəyən döşəmə və tavan duyğular içində yaşayaraq məskun quruluşun küçə lampaları halına gələr.hakan günday - zargana
+2 əjdaha
28. "dur çay qoy" ifadəsiylə sona yetən istəkdir.+1 əjdaha
3. geriyə baxanda heç kimi, heç nəyi olmayanın hər gün beynindən keçən fikir(bax: mən)
+1 əjdaha
37. hərşey üstünə-üstünə gəldikcə bolca hiss elədiyin istək. hərşeyi atıb getmək istəyi .dilə asan birşey detaylı düşündükcə dəli edən amma. ailə, dostlar, sevgili,sevdiklərin bunlardan üz döndərəcək qədər bezdirən səbəblər və fikir hovuzunda həbs olmuş sənhamısını göstər