əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
hassiktirogen
-
metal sevən qız
-
uşaq sahibi olmağın mənfi tərəfləri
-
dinin şəxsi həyata müdaxiləsi
-
sözlükçülərin keçmiş həyatlarındakı peşəsi
-
uşaqların döyülməklə tərbiyə edilməsi
-
emil cioran
-
səni doğduğum günə daş düşəydi
-
ailəyə antinatalist olduğunu açıqlamaq
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+24 əjdaha
2. Azərbaycanda antinatalist olmaq:
-Əgər bir gün evlənsəm..
-Bu nə danışır, evlənməyəcəksən?
-Evlənərəm e, amma uşaq istəmi..
-dişini ağardaraq: -indi belə deyirsən, sonra görəcəm səni.
14-15 yaşımda da uşaq sahibi olmaq mənasız gəlirdi, indi də elə gəlir. Dəyişən bir şey yoxdu. Natalizmə tamamilə qarşı olduğumu da deyə bilmərəm, sadəcə müəyyən sərhədlərim var. Hər canlının çoxalma hüququ var, amma hər kəs valideyn olmamalıdır.
Hər şeyi keçdim, uşaq bezi və digər bu kimi məhsulların qiyməti insanı antinatalistliyə bir neçə addım daha yaxınlaşdırır. Nə qədər çox qazanıramsa, qazanım, pulumu belə şeylərə xərcləmərəm.
+13 əjdaha
3. Antinatalizm çoxalmağın yanlış seçim olduğunu söyləyən istiqamətdir. Çoxalmağa tamamilə qarşı deyiləm. ancaq düşünürəm ki, bir şeyi bacarmaq onu mütləq yerinə yetirməli olduğumuz mənasına gəlmir. həyatı sorğulayıb dünyaya niyə gəlirik deyə sual verdikdə hər nə qədər cavablandırmaqda çətinlik çəksək də, içimizdə həyata tutunmaq üçün yetişdirdiyimiz arzuların, xəyalların, öhdəliklərin olduğunun fərqinə varırıq. həyatımız boyu da bunlara nail olmaq uğurunda çalışırıq. uşaq dünyaya gətirmək özününkilərdən vaz keçib onunkulara yönəlməkdir. Bir çoxaları bunu eqoistlik hesab edə bilər. Ancaq bu zaman artıq çiyinlərində bir yox iki , bəlkə də, daha çox insanın məsuliyyəti qalır. Məsuliyyət dedikdə Söhbət həm maddi təminatdan, həm də mənəvi yetişdirmədən gedir. Əgər bacaracaqsansa buyur, yox öhdəsindən gələ bilməyəcəyini bildiyin halda analıq/atalıq instinktinə məğlub olaraq bütün işi nə həyata, nə də yaşamağa qarşı heç bir təcrübəsi olmayan bir canlıya buraxmaq canilikdən başqa bir şey deyil. Bilirəm, tək başına bir çox uğura imza atmış, öz özünü yetişdirmiş şəxslər azlıq təşkil etsə də,mövcuddur. ancaq bu işi şansa buraxmaqdır,əksəriyyətin dünyaya bir parazit kimi gəldiyini, hətta bəzən bunların öhdəsindən gələ bilməyib canlarına qəsd etdiklərini inkar edə bilmərik. bununla bərabər uğurlu olmaq hər şey demək deyil. Ailə sevgisi, qayğısı görmədən yetişən insanların nə olursa, olsun həmişə əskik bir yanları olur və bunu haçansa mütləq şəkildə birüzə verir.
Ona görə düşünürəm ki, nəinki dünyaya, hər şey bir kənara elə fərdin öz özünə faydalı olmayacaq şəkildə yetişməsindənsə, heç olmamağı ən düzgün seçimdir.
+9 əjdaha
1. çoxalmağa və dünyaya yeni insan gətirməyə qarşı olan insan.
+11 əjdaha
5. "Bu dünyaya uşaq gətirmək yanan bir evə odun daşımaq kimidir."
-Peter Wessel Zapffe
+2 əjdaha
6. Sən demə tək deyilmişəm deyirdim ki, bu idealogiyadakıların çoxunun umbay olduğunu görüb dedim " yox,siz dəlisiz". Yəni antinatalistlərin çoxu uşaqı, dünyaya ziyandı deyə isdəmirlər . Wtf? Ayrı dünyaları var.
O məşhur "bütün insanlar ölsə dünya təmizlənərdi, insanlıq çox pisdi, kakadı, dünyaya zərər veririiikk" deyənləri anlamamışam heç vaxt. Onlara qalsa biz mağaralardan çıxmamalıydıq heç. Mənim ağlımda olan isə başqa şeydir.
Hər kəs bilir ki uşaqlar xüsusən ilk il sancıdan və başqa səbəblərdən ağlıyır(zülüm çəkir). Bəli, hər kəsin normal qəbul etdiyi, "ayaallaaa ağyama ağyama" dediyi həmin an bir canlı ağrı yaşayır.
"Mən valideyn olmaq istəyirəm onda bir canlı gətirək dünyaya, 1 il günün böyük hissəsini ağlasın". Kobud şəkildə desəm məsələ bu deyil? Yəni heç kimin ağlına bu gəlir təbii ki. Bu gerçəyi dəyişdirir?
O uşaq dünyaya gəlməsə ağrımayacaq. Hələ şikəst doğulmağı, pis bir ölkədə dünyaya gəlməyi, yaşayacağı və yaşayabiləcəkləri əziyyətlərdən danışmıram. səbəbkarı onu var edən valideynləridir? Səbəb: "valideyn olmaq isdəyirəm"
Bu fikirlər bir neçə ildi ağlımda var, absurd gəlir, dünyaya, cəmiyyətə uyğun deyil, ailəmi də sevirəm amma anti tez olaraq ağlıma da heçnə gəlmir. Müzakirə də edə bilmirəm, heç müdafiə də. Sözlükdə görüb yazmaq istədim.
+5 əjdaha
4. "dünyaya gətirmədiyim uşaqlar, mənə borclu olduqları xoşbəxtliyini bir bilsələr”. - emil çoran
hamısını göstər
