48. bu yaxınlarda yazıb baya bir aradan sonra. ordan burdan biraz danışıb axırda dedi ki, hər dəfə sizə gələndə ayaqqabılarımın ipin yolda açmağa başlıyırdım ki, evə girən kimi tez səni qucağlıya bilim.
bunu deyən adam da, ağzıma sıçıb həyatı mənə zəhər eliyən adam da eynidi. çox da şeyləmiyin yəni ki.
52. mən sənin bacara bilməyəcəyin bir şey təsəvvür edə bilmirəm. sənə inanıram.
bu cümləni elə içdən deyirdi ki, ona əməl etməmək ayıb olardı. 0 olan özümə inam hissini himalaya qaldırıb, daha uğurlu, xoşbəxt və güclü biri edib, birdən buraxıb getdi. indi də saat 03:06 bakı vaxtı ilə saat kədəri göstərir.
51. əslində səninlə onun arasında olan xüsusi, sadəcə sizə xas bir dildir. bu dilin bir çox kəliməsi gündəlik həyatda istifadə olunsa da, sən o kəlimələrə onunla birgə başqa mənalar yükləmisən vaxtında. bəlkə ən məhrəmanə hisslərini kodlaşdırıb terminləşdirmisən. yaxud bir-birinizə verdiyiniz xüsusi adlar da ola bilər bu sözlər və ya sevgilin bir sözü özünə xas şəkildə tələffüzü.
beləcə, bir kəlimə, söz sadəcə yalın bir mənanın yox, sənin yaşadıqlarının, xatirələrinin, ən pak hisslərinin, sevincli yaxud ağrılı anlarının, ötüb keçmiş və bir daha geriyə dönməyəcək olan zamanın daşıyıcısına çevrilir. bu cür sözlər özündə külli miqdarda informasiyanı ehtiva edir.
bəzən adamı içindən parçalayıb tikə-tikə edən də məhz budur. çünki gündəlik həyatda eşitmə imkanın çoxdur bu sözləri. beləcə, səbəbsiz yerə unutduğuna özünü inandırdığın şəxs xatirələrlə birgə gözünün qabağında yenidən peyda olur.
bu sözlərdən xoş olanlarınını eşitmək üçün arada elə darıxırsan ki, aradaki maneələrin, üstünü çoxdan mamır basmış beton divarların, heç vaxt bərpa olunmayacaq əvvəlki münasibətin, qısası yaşanmışlıqların varlığını unudaraq zəng edib məhz o sözləri bir də eşitmək istəyirsən. halbuki, qarşındaki təbii olaraq bunu niyə elədiyini başa düşməyəcəkdir.
üstündən 2 il keçib, ağrıdır, 20 il keçsə də ağrıdar yəqin. ilk qucaqladığın insandan fahişə sözünü eşitmək insanı sevməkdən soyudur.
edit: üstündən 2 il keçdi, yenə dedi o sözü mənə. əslində çox incidəcəyini düşünmüşdüm, amma incitmədi. vecimə də olmadı hətta. 2 il əvvəl necə incitdiyini xatırlatdım ona, uzaqgörənlik eləmişəm dedi.
39. əslində heç bir şeyin unudulmadığını qısaca izah edəcəyim başlıq.
beyin idarə etdiyi sistemə pis təsir etdiyini görüb düşünməməyə alışdırır insanı. maddi olan xatirələrinə bu prosesi etsə də mənəvi olanlara bunu qeyri iradi etməyə ixtiyarı olmadığının fərqinə varır.
hayatımda tanıdığım en harika adamdı. sessizdi. genelde konuşmaz beni izlerdi. çayı çok severdi. ben demlersem de severdi hem de.
babam ben demleyince sevmezdi ama.
ben yemek yaparsam da severdi.
tabiatın enerjisi diye bi kokusu vardı. ama daha çok şey gibi kokardı, ımmm huzur gibi. evet evet doğru kelime bu. abime benzerdi.
çok sevdiğimi söylemiş miydik( neyse o başka konuydu)
hayatımda tanıdığım en iyi adamdı. en iyi arkadaşımdı. en sevdiğim adam değildi ama en sevdiklerimdendi.
ben çayı pek sevmem de.
hayatımda beni en çok seven adamdı. beni çaydan daha çok severdi.
ben de onu çaydan çok severdim (zaten çayı pek sevmezdim ama çayı sevme bahanemdi)
beşiktaştaysan görüşelim mi?
gamzem olduğunu farkeden ilk erkekti. hani bana bi gün bi ayna alsa içine sen her halinle güzelsin yazacak erkekti. ama yazmazdı. çünkü yazmaması gerekiyordu.
zaten ben her halimle güzel değildim. bi de bencildim de. huysuz ve kırıcı. üzerdim. giderdim. haketmezdim. o beni her halimle severdi. bir nil karaibrahimgil şarkısındaki aptallık gibi beni pirenses sanardı. ağlardım o da ağlardı. genelde susardı. çay içerdi.
salep sevmezdi.
beni severdi. köpekleri severdi. tanıdığım en harika adamdı. benim için kedileri bile severdi.
Həmin vaxt birinci kursa təzə başlamışdım, oktyabr idi. Məktəbdə necə idimsə, universitet uşaqları ilə də deyib-gülüb, qaynayıb-qarışma niyyətində idim və edirdim də. Dayandırdım. *
bunun tamam başqa səbəbləri də var, sadəcə bu məsələ də çox böyük təsir elədi
Tamam ciddiləşdim. Əslində, bundan aylar öncə son zəngdə, necə deyərlər, tıncıxmışdım, vəziyyəti tutmalıydım. çünki kimin sinifdə nə tip olduğundan danışılanda mən "əyləncəli, güldürən, tema qaynadan oğlan*
bunu məni məktəbdən sonrakı dövrdə tanımış birinə desələr, ilk deyəcəyi şey "hassktr lan, boş yapma" olar
" idim, halbuki aralarında ən açıq sözlü, haqqını tələb, fikrini aydın ifadə edən (oxuyan uşaq temalarını qoyuram qırağa da, orası bütün məktəbə bəlli idi) mən idim və vicdan, ədalət kimi keyfiyyətlərin mental təfəkkürlü, dindar beyinli, hər işə mız qoyanda yox, məndə görüləcəyini gözləyirdim. O qız da (ki, bir neçə il eyni məktəbdə oxumuşuq) yuxarıdakı sözləri deyəndə bu nəticəyə gəldim ki, insanlar məni tamam qəlibləşdiriblər və mən özümü başqa, ətraf isə məni tamam başqa görür. O qız məni əksərən zarafat edən, məzələnib, deyib-gülən görüb deyə ciddi şəkildə o qənaətə gəlibmiş ki, "bertrand ciddi duyğulardan uzaqdır, kimisə sevə, aşiq ola bilməz". And içərəm ki, digərləri də elə bilib məni. Mən də unidə ciddiləşib, az qaynayıb-qarışaraq həmin o özümdə görülməsini istədiyim şeyləri göstərdim. Çünki bir az zarafat, səmimiyyət gördülərsə, sonra nə qədər ciddi mövzularda söhbət etsən də, səni gözlədiyin qədər ciddiyə alan, fikirlərinə diqqət edən, dəyər verən olmayacaq. gərək daimi olaraq sərt olasan, nadirən güləsən, hər zaman məsafəli davranasan. Bəs onda nə baş verdi? Onda da oldum soyuq, qaynayıb-qarışmayan, neqativ, özündənrazı və eqoist adam. Hətta dostlarım demişdi ki, bir çoxlarının bu şeylərə görə (heç tanımadan) məndən zəhləsi də gedir. durduğum yerdə məndən qıcıqlanan qızlı-oğlanlı n qədər adam vardı universitetdə.
Sonra nə oldu? Heç nə. Bir nöqtədən sonra insan başa düşür ki, nə etsən də belədir, səni heç vaxt tam görməyə çalışmayacaqlar. Hətta özün göstərməyə çalışsan da, görmək istəməyəcəklər, çünki özləri çərçivədə olan insanlardır. Heç vaxt düşünməcəklər ki, insan, hər nə xarakterdə olsa da, necə profil göstərsə də, bütün duyğulara sahibdir:
- Nə qədər soyuq, ciddi olsa da, sevə, zarafat edib gülə bilər;
- nə qədər deyib-gülən, səmimi olsa da, içdən-içə nələrinsə fikrini çəkə bilər;
- utancaq dediyin qız yataqda dominant ola bilər;
- kələ kimi, "ağır abi" qaqaş da olsa, gülünc şeyə fobiyası, uşaqca hobbisi ola bilər;
- ən əsası, bir vaxtlar tema qaynadan, daim gülən, hər şeydən çoxlu-çoxlu danışan, hamıya nümunə çəkilib, "bu uşağın gələcəyi çox parlaqdır" dedikləri bertrand illər sonra bütün 1 həftəni hər günü 6-7 stəkan kofe içib 24 saat otağından çıxmayan, heç danışmayan, tamamilə içəqapanıq birinə çevrilə bilər.
bir sözlə insan, heç də tək bir pəncərədən baxılası, "o yaxşıdır", "bu pisdir", "o, loxdur, loserdir", "bu möhtəşəmdir, winnerdi", "o, duyğusuzdur", "bu, sempatikdir", "o, zarfatcıldı, ciddiyə almayın", "bu çox ciddi adamdır, temanı tutmayacaq" və s. deyərək qəlibləşdiriləsi varlıq deyil.
Nəysə Əşşi, bilirəm ki, bu sözlərimin də bir mənası olmayacaq. Əzəldən insanlar belə gəlib, belə də gedir. Ona görə Siz yenə də qəlibləşdirin. Onsuz da, özü qəlibdə olan insanlar digərlərini də qəlibləşdirməlidirlər ki, tapışa bilsinlər. Mənə qalan odur ki, özüm kimisi rastıma çıxanda ümid edirəm anlaya bilərəm ki, məndən biridir.
Siz də bu entridəki misallardakı kimi öz qəlibinizə uyğunları tapın. Hər zaman səthi olun ki, həyatı yaşaya və orda-burda özgüvəni yüksək görünüb, sanki həyatı bilir, insanları da çox yaxşı tanıyırmışcasına hərəkət edə biləsiz. Necə ki indi içi həmin qız qarışıq bütün o məktəb, uni, iş yerlərindəki tanıdıqlarım sözdə ailədən, həyatdan narazı olsalar da, gələcəyə dair xəyallarla, planlarla, sabaha ümidlə yaşadıqları, düşündüklərindən bir qram belə şübhə etmədikləri halda, sözdə 90%-indən daha perspektivli (olmuş) mən bütün gecəni tamamilə sönmüş halda, qaranlıq otaqda "nəyə görə yaşamalıyam?", "sözlüyə, dəftərlərimə, notlara yazdıqlarımın mənası nədir?" "bütün bunlar, bu qədər həngamə nəyə gərək?" "filan şey dəqiq belədir?" deyə düşünüb, baş verən hər şeyi çək-çevir edib, başdan-sona həyatımı gözümün önündən keçirəcəm.
Qeyd: son abzas paradoks kimi görünə bilər: "özün insanları qəlibləşdirməməli olduğunu deyib, sonra onları eyniləşdirirsən. Bəlkə, sən onlara fərqli tərəfdən baxasan?". Məsələ budur ki, mən hər zaman ətrafımdakılara mənə yanaşmadıqları kimi yanaşmağa çalışıb, həmişə "bəlkə də, elə deyil" deyib dəfələrlə onları tanımağa, müxtəlif mövzularda dindirməyə, yenidən kəşf eləməyə cəhd etmişəm. Dolayısilə, belə olan halda, mənim ümumiləşdirməm həmin kəslərin məni qəlibləşdirməsindən çox daha həqiqi və doğrudur.
114."sən mənim və bizim üçün dəyərlisən. bizim gənclərin qaraqan kimi insanları nümunə almasındansa sənin kimiləri nümunə almasını istəyərəm. xahiş edirəm özündən muğayat ol"
məktəb vaxtı ilk dəfə ürəyimi sinəmi cıracaq qədər döyündürən hər görəndə nəfəsimi kəsən platonik sevgimin illər sonra gələn facebook mesajı. kaş ölmədən bir də görə bilsəm o yeriyişini və baxışını. və gözlərinə baxaraq səni nə olursa olsun həmişə sevəcəyimi deyə bilsəm.
22. ikimizd də elə gözəl bədbəxtik ki, bir medalin iki üzü kimi. o qədər uyğun bədbəxtlərik ki, birlikdə heç vaxt xoşbəxt ola bilmərik. biz xoşbəxtliyə can atma adlı ən təbii huquqa və arzuya uduzmaqla, bədbəxt olmuşuq. səni heç kimin anlamadığı kimi anlayıram və sonda öz balaca planetinə qayıdan balaca şahzadə sayıram. milan kunderanın "var olmanın dözülməz yüngüllüyü" əsəsrini də oxu. əvvəllər də bunu sənə demişdim. o əsərdə də sən varsan özü də 2 fərqli obrazda. sən bəlkə də gözəllik müsabiqəsini uduza bilərsən, amma sənin məğlub edə bilməyəcəyin kişi ola bilməz. mən maksimalistəm , hər şeyin maksumumuna can atıram. sənin haqqında yazacam. he seid. (mahnının adını yazmıram) nə vaxtsa birlikdə içib qusarıq. 30.04.2013
46. keçmiş sevgili - neçə yaşında olursan ol nə vəziyyətdə olursan ol ne zamam mənə ehtiyacın olsa kim oluramsa olum, yanımda kim olursa olsun , neçə yaşımda oluramsa olum çağırdığın an yanında olacam
mən- sənnən ayrılıram ama səni unutmuyacam.ona görə yox ki unuda bilmərəm bunu bacararam.ama səni unutmaq istəmirəm.gecen xeyrə
100. Ayrıldıqdan qısa müddət sonra onun ad günü idi. Mən də barışmaq üçün ona mahnı ilə birlikdə ürək sözlərimi yazmışdım. Cavab olaraq mənə yeni sevgilisindən mesaj gəldi: Qaqaaa bir də bu qıza nəsə yazıb eləsəən mənnən incimə haa
66. "mən yalnız səni sevirəm, səndən ayrılmayacağam,senle ailəli olacağam, evlənəcəyəm, ailəm qəbul etməzsə qaçıracam səni"
yalançı məgər başqa görüşdüyü qızlarda varmış. mənə dediyi "atan çeçen, sən də çeçensen", camaata dediyi "atası çeçen ola bilər amma anası bizdən deyil, türk o, erməniləri sevər",
həmişə aşqın dili, dini, irqi yoxdur deyə düşünmüşdüm amma bu oğlandan sonra bunun yalan olduğunu fərq etdim. sanane mənim anamdan, dədəmdən, sanane evdə hansı dili danışırıq...
43. "gözəlsən və yaxşı insansan. idealdır mənim sevgilim" bu sözləri dedikdən aylar sonra "artıq səni sevmirəm" dedi. keçən ay qarşılaşdıq təsadüfən. dedi ki, 5 ildir ayrılmışıq, bir dənə düzəməlli münasibətim olmadı. biri ilə tanışırdım, sevdim sanırdım, olmurdu ayrılırdıq, ağlıma sən gəlirdin. sən sən sən. çox peşmanam səndən ayrılmağıma. gülümsəyib illər sonra əlini sıxdım, təşəkkür etdim məndən ayrıldığına görə. *
evet bebeler, bu işlər belədi.zamanında sən ağlayarsan,sonra o anlayar
64. "benim yine kızım olacak, adını yine yağmur koycam ama onun babası sen olmayacaksın" cümləsidir. eyni zamanda illərdir hər xoşbəxt olduğum anda qulağımda səslənən, qanımı qaraldan, vicdan əzabı və peşmançılığın nə qədər ağır bir his olduğunu təkrar-təkrar xatırladan ifadədir.
81. " bilirsən zaur, həyatdı, hər şey ola bilər. yəqin ki haçansa rastına
başqa qadınlar da çıxacaq. mütləq çıxacaq. amma inan mənə,
zaur, heç kəslə bu cür olmayacaq..."
belə bir şey demişdi. maraqlıdır ki, mənim adım zaur deyil, düzü heç onun da adı təhminə deyildi.
61. sikimə "dudu" deməyi..
bir balaca bacısı oğlu da vardı, nə hikmətsə o balaca uşağa da "dudu" deyirdi. adı "david" idi nəydi, tam xatırlamıram. hər dəfə həmin balacanı görəndə gözümün qabağında sikimlə qardaşlaşmış şəhərlər keçirdi.
50. köhnə sevgililərimdən ən sonuncusu nəsə kəsərli bir söz deyə biıəcək qədər ağıla və zəkaya sahib deyildi. fikri ərə getməkdə idi.
ondan əvvəlkinin unutmayacağım sözü isə əməliyyatdan çıxandan sonra bu olmuşdu: mən sənə övlad verə bilməyəcəm. bir bax mənə... artıq mən xəstə bir qadınam. bilirəm, hər ikimiz övlad sahibi olmağı ürəkdən arzu edirik, amma bu məndə daha alınmayacaq və mən istəmirəm sən mənə görə bu arzuna çatmayasan. mən səninlə də olmadısa, kimsəylə ailə qurmayacam, qura bilməyəcəm. zatən mənə daha kimsə də yaxın durmayacaq.
p.s. həmin qızın qadın orqanlarında şiş olduğu üçün əməliyyat olunmuşdu və orqanları tamamilə çıxarılmışdı.
ondan daha əvvəlki sevgilimin unudulmaz sözü isə bu idi: mən həyatda ən çox anamı itirərkən üzülmüşdüm. səni itirməyim də o qədər canımı acıtdı
21. "bir gün bu dikbaşlığına görə, nə sən mənim həyatımda olacaqsan, nə mən sənin. " haqlı idi. nə mən varam, nə də o. göz dağı olan bu şəhər var, xatirələr var.
101. 8-9 yaşım olanda, hələ uşaq vaxtı sevgilim olan qızdan eşitdiyim "dünyalarımız fərqlidi" sözü olmuşdu.Necə yəni dünyalarımız fərqlidi.Ikimizdə məktəbə gedir və dərslərimizi hazırlayırıq nə fərqi var düyamızın?birdəki dünyanın nə işi var bizim münasibətimizin ortasında?O dövrdə məktəbdə dərslərim,qiymətlərim heç yaxşı deyildi o isə çox yaxşı oxuyurdu.Yəqinki mənim oxuya bilməyəcəyimi düşündüyü üçün belə demişdi.Uşaq idim bidə böyük travma səbəbi olmuşdu və məni tərk etdikdən sonra dərslərimi yaxşı oxudum.Bəlkə də indi xəyalındakı adamam,ancaq o xəyalımdakı deyil artıq.Davam etsək əgər son 4 ildə iki ayrıldıqdan sonra
iki eks sevgilimdən nifrət etdiyim oğlanlara qarşı sevgi sözləri eşitmək də ağır gəlmişdi.Necə iki üzlü olduqlarını görməyimə səbəb olmuşdular sağ olsunlar. Və ən sonuncusu ayrılandan sonra yaxamı buraxmayaraq hər gün söz soxmağa çalışırdı amma bu dəfə mən ona unutmayacağı sözü dedim (baxma: benimde bir sevgilim var arkadaşlar )
"bir saniyədə ağızdan çıxan bir şeydir, elə deyil?" söhbətinə girməzdən əvvəl, niyə bunu lap əvvəldən demirdi deyə bir düşünürəm.
bəlkə götə oxşayıram? bəlkə orda-burda şitlik edirəm? bəlkə kiminsə qabağında başıaşağılığım olub? bəlkə çox ağılsızam?
bir insandan utanmaq mı? bu necə bir şey ola bilər ki? utandığın bir insana necə illərlə "səni sevirəm" deyərsən? necə onla görüşərsən? düzü görüşüb adam içinə çıxdığımız olmadı, amma yenə də. necə edə bilərsən axı amk.
utandıracaq nə pox yedim? halbuki ətrafımda heç də dışlanan, pis davranılan, ya nə bilim, hamının məzələndiyi biri olmamışam. nə bilim. bu sual belə baxıram uzun müddət məni düşündürəcək. sad..
(youtube: )
1 il sonra gələn edit: bu entri yazar üçün keçərliliyini itirmişdir
116. nikalayın dövründə tibb oxuyarkən küçə telefonlarından danışırdıq polifonik telefonlar təzə təzə danışmağı öyrənirdi deyə, istidə basa basa kampüsə yeridim telefon tapdım zəng etdim, gecmi zəng etmişdim ya nə dalaşmağa başladıq, sonda belə bir şey oldu:
mən - (..) uşaqca səslənir
o - nə uşaqca səslənir, sənin facebook statuslarında çox uşaqcadır ona qalsa
mən - dalaşmağımı gözləyirdin bunu demək üçün, ona qalsa sən də müsəlmandan deist sonra ateist sonra da müsəlman oldun bir ilin içində
sonra da danışmadıq. square bi qaqaşla evlidi indi çocuklu negzel.
53. -sən yaxşı oğlansan. amma nə edək? mən başdan-xarabam. sevmirəm səni
qəribəsi odur ki, qızlar bu standart cümlələrdən həvəslə istifadə edirlər. serial, film, kitab və.s şeylərdən götürməklə özlərini cool hesab edirlər. ən gözəl unudulmayan sözlər odur ki, öz beyinin sözlərini istifadə edəsən. əsər yazmağa bacarmasan da, yaradıcı olub özünü ifadə etməyi bacarmalısan
41. "ya druqomu otdana i budu vek yemu verna" yazmışdı son mesajında. o vaxtı xam idim söhbəti tutmamışdım. illər sonra puşkinin "yevgeni onegin" poemasını oxuyanda öyrəndim ki, sən demə tatyananın oneginlə vidalaşarkən dediyi son sözlərdi. babat ətim tökülmüşdü. bu adam nə tatyana kimi ərdə deyildi, nə də bir öhdəliyi falan da yox idi heç kimin qarşısında. ona görə də yersiz yerə romanlarda əzab çəkən dramatik qadın obrazı triplərinə girməsi güldürmüşdü.
20. ömrümün sonuna qədər səni sevəcəm, sən evlənməsən heç kəslə evlənmiyəcəm, hətta evlənib boşansan uşaqların da olsa yenə evlənərəm sənlə analıq edərəm uşaqlara (mən də hə hə deyirdim) o de uje sevgilisinə var, desəm deyər elə söz də deməmişəm
(baxma: vəfasız qızlar)
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
)