əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
sözaltı etiraf
-
sözaltı günlük
-
sözaltı sözlük
-
düşün ki o bunu oxuyur
-
ataya demək istənilənlər
-
güldürən hadisələr
-
yazarların paylaşmaq istədikləri şeirlər
-
acı uşaqlıq xatirələri
-
yazarların hazırda düşündükləri
-
arxa-arxaya mənfi səs verən göt
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+9 əjdaha
5. yer üzünə insan olaraq gələrək 0-1 geridən həyata başlayan dünyalı məxluqat.
öz fikri olmayan;
qərarsız;
bir gün belə bir gün elə prinsipinə belə uymayacaq dərəcədə sürətlə dəyişkən olan;
heç bir istedadı, talantı olmayan;
özünə yer tapa bilməyən;
diqqət əksikliyindən əziyyət çəkən;
fürsət düşəndə bütün insanlığı məhv edəcək və ehtiyyatda saxladığı son güllə ilə özünü öldürəcək kapasitəyə malik;
ya da insansız aləmdə kefini sürə biləcək;
üzərində işləyib ağaclardan deyil də insan dərisindən kitablar hazırlamanın yollarını axtaran;
ömrünün 9 ilini bir ixtisasa ayıran və indi ondan iyrənərək tamam başqa yol axtarışında olan;
sonuncuya o qədər də əmin olmayan;
hər yeni məkanda belə olacam deyib amma yenə eyni pox olaraq özfəaliyyətə davam edən;
illərdir ancaq bir səhnəni gözündə canlandıran*
şəlalənin altında uzanmış və təzyiqli suyun gəlişiylə paramparça olan bədəni
;
insanlara və insanlığa və onunla əlaqəli olan hər şeyə nifrət edən;
yaratıq. dünyasız dünyalı yaratıq.
(baxma: məni sikə-sikə insan etdilər)
+8 əjdaha
22. keçənlərdə bir fb dostum çox gözəl status paylaşmışdı. mən də sizinlə paylaşmaq istiyirəm.
təcrübəsi hələ balaca “mən”i boyda olan insan nəyinsə dadını damağında qoyduğu üçün həyatdan inciyir, üzdə olmasa da, içəridə bunu ona bağışlamır, bu “haqsızlıq”a özünü layiq bilmir. “niyə mən, niyə mənimlə, niyə bu qədər, niyə bu cür..?” küskün sualların sayı-hesabı yoxdur, etirazın min cür çaları var. həyat onunçün o qədər özündən ibarətdir ki, başını qaldırıb ətrafa baxa bilmir, görə bilmir ki, bu vəziyyətdə olan tək o deyil, hamı bu “çatışmazlıq”lara məhkum edilib və hamı bu narazılığın məngənəsindədir. həyatı hiss etmə səviyyəsi o qədər aşağıda, hər şeyin vəhdətdə olduğu yerdən o qədər aralıdadır ki, gözü bir az uzağı görmür. görmür ki, ətrafdakı hər kəs onunla bir yerdə ağrı çəkməkdədir. şəxsi ağrının gücündən ətrafdakıların naləsi eşidilməz olur. “mən” o qədər böyükdür ki, “biz”in varlığı diqqət çəkə bilmir.
şəxsi bəxtindən narazılıq edən insan! ətrafına bax. qonşuna bax, iş yoldaşına bax, “facebook”da növbəti ağrılı statusu paylaşana bax, televizorda ağlayana bax. fərqsizliyi gör, bütün zahiri müxtəlifliklərin fövqündəki eyniliyi gör. tarixə bax, ən qədiminə və ən yenisinə. başqa millətlərə də bax, yaxın və uzaq ölkələrə, inkişaf etmiş avropaya, inkişaf etməkdə olan “ikinci”lərə və heç cür inkişaf edə bilməyən afrikaya bax, “ayıran”ların içərisində asanlıqla seçilən “birləşdirən”ləri gör, təbiəti gör, mahiyyəti gör, insan psixologiyasının mütləqliyini gör. öz bəxtini yazandan əl çək artıq, insanlığın bəxtini yazanı qınamağa başla ki, bu, səni daha irəli mərhələyə – qınamamağa, qınamağın mənasız olduğu yerə aparsın. “niyə mən?” sualını yadırğa, “niyə biz?”i yarat, “mən”i unut, “biz” deməyə başla. bu daha cazibədardır, sənə daha çox yaraşır, səni daha sevimli göstərir. amma bundan da sevimlisi var.
+5 əjdaha
6. bu sözü 1-ci dəfə 3-4 yaşımda tv-yə baxanda kəşf eləmişdim. didim həmişə mən varam ki.mən mənəm, başqası olmuram.yəqin mən multikə baxan kimi, allah baba da hər gün mənə baxır fikirləşmişdim.
+5 əjdaha
10. ərəbcə qadağan mənasına gələn söz.
+3 əjdaha
23. bu dünyada mənimi kimsə anlamır ya mənmi heç kimi anlamıram bəlli deyil. mən çox qəribəyəm. sanki bu dünyadan deyiləm. bəzən özümü elə hiss edirəmki bu dünya mənlik deyil sanki. məni mən kimi heç kim qəbul etmir həyatda. buda məni qırır başqa mən yaradır. sorada deyirlər mən dəyişmişəm. mən pisəm. mən kobudam. mə eləyəm. mən beləyəm...
+4 əjdaha
8. döyülən qapının arxasından ən çox eşidilən, səsindən tanınacağını, adını çəkdikdə yad səslənəcəyini düşünən insanın seçdiyi söz.
-tuk, tuk, tuk, tuk *
qapıdı da guya
+kimdi?
-mən
+diyan açıram
+2 əjdaha
21. biri etdiyi bir şeyi boynuna almaq istəmədikdə, işlətmək istəmədiyi kəlmə.
+4 əjdaha
7. cümlәdә işlәnmә sayı, insanın eqoizm sәviyyәsi ilә düz mütәnasib olan sözcük.
+1 əjdaha
25. Mən. Tək qalanda suallar verib, cavab tapa bilməyən. Çoxluqda gülüşlərdə gizlənən. Özünü güclü göstərən. Baxdığı filmlərdəki sevgilərə inanan, həyatdan bunu gözləyən. Romanlarda özünü axtaran, bir cümlə belə bənzəyəndə xoşbəxt olan. Qısqanan. Qızaran, yorulan, qaçan, bezən, bəzən öz göz yaşını “əsəbiləşəndə gözümdən yaş gəlir” deyib gizlədən. Sabah bu yazıya baxanda belə “bu mən deyiləm” deyə düşünəcək olan. Düşünməyi sevən.
+1 əjdaha
24. bu mənəm dəyişkən. xasiyətimi anlaya bilmirəm. dəli doluyam. gah gülərəm gah ağlayaram. gah əsəbləşərəm gah önəm verərəm. bilmək olmur yəni məni. bəzən təkliyi sevərəm. bəzən isə bu bəzənlərdən sıxılıb dünyaya səyahətə çıxmaq istəyərəm. bəzən ən xırda şeyi gözümdə böyüdə bilərəm. bəzəndə böyük şeyi gözümdə kiçik görə bilərəm. dəyişiyəm. başımda hər zaman qarışıqdı. buda mən -*
+1 əjdaha
11. araşdırmalara görə eqoist insanların ən çox işlətdiyi sözdür.
+3 əjdaha
9. bizim dildən farscaya keçmiş əvəzlik. eyni anlamda işlənilir.
hamısını göstər
