mistisizm, janr dekonstruksiyasıyla kult filmlərin markasına çevrilmiş; azsaylı filmlərində, özünəxas unudulmaz sınaqlarla izləyicilərin səbrini tarıma çəkən və zənnimcə, latın amerikasının gəlmiş-keçmiş ən iddialı, dahi rejissoru.
the dance of reality çalışması ilə, izləyiciyə sınaqdan vaxtında uzaqlaşması üçün çıxış qapılarını göstərirdi.
filmlərindəki digər elementlər kimi, özündən daha güclü kişiyə qarşı boyun əymək, ya da məğlubiyyətin simvolu olaraq göstərilən xədim edilmə səhnələri də simvolik dərinliyə malikdir. el topoda yüksək rütbəli hərbiçinin, filmin əsas qəhrəmanına məğlub olmasının ardından, öz cinsiyyət orqanını itirməsi, santa sangredə el gringonun nikahdan kənar münasibətinə görə arvadı tərəfindən öldürülməsi və ən çox üzərində beyin yorulan filmlərindən olan the holy mountaində əsgərə bənzər bir qrup dəstənin, liderləri tərəfindən, dəstənin bütün üzvlərinə qarşı tətbiq edilən ritual səhnələri vasitəsilə, freydin kastrasiya kompleksinə ironik göndərmə edilir.
fikir versəniz bizim filmlərin heç birinin soundtreki orkestral musiqi deyil. Varsa belə mən eşitməmişəm. Ona görə də illər əvvəl qaza gəlib köhnə soundtreklərimizi rework eləmək fikrinə düşdüm ki, sonra verim simfonik orkestrə və bununla bir konsert hazırlayaq. Oturdum ilk "Rəqiblər" filminin soundtrekini rework elədim sonra baş qarışdı başqa şeylərə proyekt qaldı qıraqda. Bəlkə birgün davam elədim sjsjsh
Ateist olmağıma rəğmən bəzi ortamlarda özümü inanclı kimi aparmaq. Çünki səbrim çatmır kiminsə allahı sübut etməyə çalışmasını dinləmək. Söz kəsməkdən də xoşum gəlmir deyə məcbur ya dinləyəm, ya da tema heç açılmasın. Başım rahat olsun deyə Palaza bürünüb elnən sürünürəm hərdən.
#356426 nömrəli entrisi ilə necə də umbay olduğunu göstərmişdir.
statistikada birinci olmaq üçün boş-boş entrilər və başlıqlarla sol freymi ağlatmaqdansa kaş heç yazmasa dediyim yazardır. ya da az yazıb saz yazsın, gözümüzdən qan gəlir artıq.
tanım: format daxilində sözlüyün anasını ağladan "yazar" statusuna sahib umbay.
Çanta ilə gedilməsi gülməli qarşılanan yerlərə belə çantasız gedə bilmirəm. Əmim oğlu deyir düş aşağı gedək çayxanada damino çırpaq, onda belə çantanı götürüb çıxıram evdən.
Tez-tez çox dəxlisiz suallara məruz qalır adam.
İçində nə var bunun?
+ kitab var
güya sən coolsan da qaqa
+ hə coolam qaqa
Çantaynan niyə gəlmisən?
+ mırta v.b
Amma, məsələ burasındadı ki, çantasız bir yerə çıxanda özümü bir qəribə, çılpaq hiss edirəm.
solaxay olduğumçün heç bir işimə yaramayn əl. vidçün var ki,qıraqdan baxan 2 əlimin olduğun düşünsün. əslində isə qabiliyyəti 0 dı nə yaza bilirəm nə nəyisə qaldıra bilirəm. bütün həyatım sol əlimdədi.arada özümü sağ əlim kimi hiss edirəm.tam bir umbay
Hadisələr dəqiq yadımda olmadığı üçün, dəqiq bilməsəm də 10 ildən çoxdur ki, düşdüyüm situasiya.
Görmə qabiliyyətim yaxşıdır. Hansı ki göz müayinəsinə gedəndə hər dəfə onlara minik şok yaşadıram -*
Amma iş yaxşı görməklə bitmir, burda göz zəifliyindən söbət getmir. Hər yeri hər şeyi piksellə görürəm. Gözümü açanda da bağlayanda da görürəm o piksellərin, arada sıxılıram niyə belə görürəm deyə, çox vaxt da fikir vermirəm
Bu şəkildəki kimi deyəcəm ama belə də deyil, o rəngli nöqtələr bu şəkildəkindən ən az yüz dəfə daha kiçikdirlər.
Deməli bu nöqtələr hər axşam, daha doğrusu fərqi yoxdu, gündüz də ola bilər. Yetər ki, məkan qaranlıq olsun, beləcə daha aydın görünürlər. Və mən gözümü istənilən nöqtəyə qırpmadan zillədikdə hallüsinasiya görməyə başlayıram, is-tə-ni-lən nöqtədə. Necə ki indi edirəm. Gündüzlər bilinmir, amma hər Allahın axşamı qəribə şəkildə görmə. Əvəəl toyuq korluğu ilə maraqlandım amma əlaqəsi yoxmuş, hər şeyi görürəm, piksellə bəzədilmiş pərdə arxasından sanki
Yadımdadır uşaq vaxtı atama şikayətlənirdim ki, bəs tvə yaxından baxandan sonra hər yerdə nöqtələr görürəm, atam da mamaya dedi, hər cür gicliyimi görən mama boş ver pufdu da dedi və məsələ bağlandı
Nəysə aq vecimə deyil
Dünən bir dənəsi qışqıra-qışqıra cummuşdu üstümə. Qulağımda qulaqcıq var fikrim də yolda deyil. Bir də gördüm kimsə məni silkələyir. Qulaqcığı çıxartdım bir şey anlamağa çalışdım. Dedim nolub zad. Qayıtdı ki, taxmisan o poxu qulağına adam zad saymırsan. Saraya 1 manata gəlmirsən? Sikəcənmi nə edəcən dayı. Sərnişim tapa bilməyəndə dəlləniblər hamısı.
Haçansa haradasa eşidib çox bəyəndiyin, melodiyası beyninə ilişmiş, yenidən dinləmək üçün gəbərdiyin, amma adını bilmədiyin üçün təkrar dinləyə bilmədiyin mahnının təsadüfən spotifyda qarşına çıxması...
peysər sözündən ilhamlanılıb təsis olunmuş axım. Əsası 2010-ci illərdə ictimai sektor adlanan kultural liberal məkanda qoyulmuşdur. xatırlayan bilər, bu dövr dalbadal layihələr yazılıb səfirliklərdən və fondlardan qrantların su yerinə axdığı bir dövr idi. solçusu, liberalı, millətçisi hamı qrup sekslərdən gangbanglərə axırdı. onilliyin sonlarına doğru isə bu ictimai sektorun qızıl dövrü də bitdi.
solçular amerikaya köçdü, liberallar əslində kultural liberal olduqlarını amma iqtisadiyyatdan zərrə başa düşmədiklərini anladı, bir-ikisi də ortaqlaşıb pub-kafe işlərinə girdilər. bir çoxu da marketoloq və ya data science məsələlərinə baş vurdu. qızlar isə tapbatap evləndi, profillərini sildi və ya qıfılladı. beləliklə əsri səadət də bitdi. lakin onlardan geriyə qalan book-cafe qaynaqlı "azad seks" məfhumu hələ də vardı.
peysərlik axımı sırf bu "azad seks" puristçiləri tərəfindən, 2010-cu illərin ortalarında başladıldı. ingiliscə qarşılığı open relationship olan bu axım başlanğıcda romantik və ya evlilik münasibətində olan cütlüklərin istədiyi vaxt istədiyi şəxs ilə cinsi əlaqədə ola bilməyinə deyilir. yəni, mənim sevgilim mənim razılığımla başqa biri ilə cinsi əlaqədə ola bilər. necə ki, mən də onun razılığı ilə ola bilərəm. beləliklə peysərlik axımı effektiv şəkildə romantika və seksuallığı ayırır, tabu mövzulara yeni bir baxış gətirir.
Təbii ki, peysərlik də yerində dayanmadı və 2010-cu ilin sonlarına doğru daha geniş bir tərif almağa başlandı. "peysərlik yaxud ailə dəyərləri" devizi ilə fəlsəfi olaraq inkişaf etdirilən bu yeni tərifə görə peysərlər həmçinin söyüşlərin normalizasiyasını da qəbul etməlidirlər. əsasən individualist bir baxışın tərənnümü olan bu ideyaya görə onsuz da dəyər vermədiyin, sənə tamamilə yad birinin sözləri (söyüş və ya təhqir) səni heç vaxt alçalda bilməz. bundan əlavə söyüş və təhqirlərə fikir vermək peysərçi inqilabdan yayındırır.
xülasə olaraq, peysərlik öz kökünü individual anarxizm, libertarianizm, feminizm ideologiyalardan alır. əgər siz özünüzü "peysər" sayırsınızsa həyat yoldaşınızın və ya sevgilinizin seçimlərinə hörmət edir, qaqaların söyüşlərini vecinə almayaraq həyatın kayfını yaşayır və ifrat individualist kimi digər insanların şəxsi həyatlarını vecinə almırsınız. bu baxımdan oksimoron şeylər mümkün deyil, məsələn homofob peysərlik peysərliyin fundamental dəyərlərinə əksdir.
2006 -ci il olardı təqribən 10 yada 11-ci sinifdə oxuyardım. məktəbə getməyi xoşlamırdım. bakıda restoranlardan birində garson işləyirdim çünki atam 3 yaşımda dünyasını dəyişmişdi anam ilə mən ailəyə baxırdıq. məktəbdə sinifimiz iki hissəyə bölünmüş kimi idi. imkanlı ailənin uşaqları və rus sektorundan olan ailənin uşaqları birlikdə vaxt keçirərdilər. kasıb ailədən olanlar və digərləri isə ayrı birləşərdilər. mən də təbiki bu təbəqə aid idim. çox vaxt bu qrupa aid olanlar ya mənim kimi işləyənlər yada kafelərdə avaraçılıq edənlər idi. aramızda 1-2 nəfər çətində olsa təhsili seçmişdi. bunlardan biri də asif idi. anası dayə işləyərək evi idarə edirdi. atası həbsdə idi. asif bizə baxmayaraq çox yaxşı oxuyurdu bütün günü kitablardan ayrılmırdı. məktəbin axır illərində artıq əsas imtahana hazırlaşırmaq vaxtı gəlmişdi. müəllimlər imtahana hazırlıq üçün bir neçə kitabı almağımızı istəyirdi. imkanlı ailələrin uşaqları bu kitabları alır amma bizim aramızdan o kitabın nə olduğu sadəcə asifi və 1-2 nəfəri maraqlandırırdı.bir gün riyaziyyat müəllimiz o vaxtı tam yadımda deyil bir alimin təzə çıxan kitabını almağı məsləhət görmüşdü. təzə olduğu üçün bunu bizim ölkədə tapmaq olmurdu ancaq 1-2 kitabçılarda var idi baha qiymətə. ancaq sifarişlə gətirmək olurdu. imkanlı ailənin uşaqlardan 3-4 ü artıq bu kitabı almışdı amma asifin imkanı çatmırdı. bir gün mən idman dərsində özümü xəstəliyə vurdum. o kitabları alan uşaqlarda hamıya göstəemək üçün kitabı məktəbə gətirirdilər. mən idman dərsinə girmədim amma uşaqların sumkasının birindən kitabı oğurladım və dərsdən qaçdım. oğurluğa görə çox səs küy qalxmışdı məktəbdə amma bu 1 həftə çəkdi. mən getdim o kitabı kserks eletdirdim və kopyalanmış şəkildə çıxartdırdım. bir həftə sonra həmin gün kitabı oğurladığım çantaya geriq qoydum. dərsdən çıxanda isə kopyaladığım kserksləri asifə verdim. bunu hardan tapdığımı soruşanda, "mənim yaxın dostum var proqramistdi o internetden yükləyir kitabları o verdi mənə" dedim. asif çox sevinmişdi bir neçə dəfə də bir neçə kitabı oğurluyub geri qaytarıb asifə kitab düzəldirdimki oxusun universitete girsin. asif çox saf idi heç kəsnən əlaqəsi olmazdı. varlı təbəqədən aysu adlı qızı sevirdi amma təbiki bunu ona deyə bilməmişdi. bəlkə deməməsi daha yaxşı idi çünki "onlar" "bizi" qəbul etməzdi. qızın ad günü yaxınlaşırdı bizdə son sinifdə idik. yəni asifin son şansları idi qıza yazınlaşmağa. qıza hədiyyə almaq istədi amma imkanı yox idi artıq hər şeydən əlini üzmüşdü. yadıma gəlir aprelin ilk həftəsi idi maaşımı təzə almışdım. asifin anası işə gedəndə asif üçün açarı binanin padezinde bir neçə daşın altına qoyurdu. bunu bildiyimi asif bilmirdi. maaşımı aldım məktəbə getmədim o gün və demək olar maaşın hamısını daşın altına qoydum asifdən xəbərsiz. sabahsı gün asif məni qırağa çəkdi dedi böyük miqdarda pul tapmışam anamın da xəbəri yoxdu. bu necə ola bilər deyə məndən soruşurdu. o vaxtıda saf dini inanclara söyləntilərə inanırdıq. mən də asifə dedimkini bunu allah mələkləri vasistəsiylə sənə göndərib axı sən hədiyyə alacaqdın. o da buna inanmışdı nəysə getdi qıza hədiyyə sep aldı. sabahsı gün tənəffüsdə qıza verdi. qız çox sevinmişdi bizim içimizdə biraz ona yaxşı yanaşırdı o təbəqə asif oxuyan olduğu üçün onlara təhsildə kömək edə bildiyi üçün. bu hədiyyədən sonra asifnən qızın arası yaxın oldu. birlikdə dərsə gəlir, universitetə hazırlaşırdılar. mən isə bunları görüb sevinirdim amma evdə də maaşımı itirdiyimi demişdim və o ayı çox sıxıntılı keçirmişdim. universitet imtahanı gəldi asif çox yüksək balla moskvada bir texnologiya universitetinə təqaüdlə qəbul oldu. qız da eyni yerə sadəcə ailəsi büdcəsiylə qəbul oldu. mən isə təbiki məktəb diplomunu falan alıb işimə davam etdim. asif moskvaya gedəndən sonra artıq arada heç əlaqə qalmadı. 10 il keçdi. sinif yoldaşlarımızdan birinin toy mərasiminə dəvət aldım. mən də hazırlaşıb getdim. orda asifi görəcəyimi inanmırdım. toya gəldim sinif yoldaşlarına iki stol ayırmışdılar birində məktəb vaxtı kasıb təbəqədən olan dost yaxınlar ,digərində işə ruski sektor, imkanlı ailə uşaqları. biraz keçdi dedik güldük sonra digər masaya asifin yaxınlaşdığını gördüm. qolunda həyat yoldaşı aysu həmin qız və arxasıyca "ata.. ata.." deyə gülə gülə gələn qız övladı.bilmirəm bu yazını niyə bu başlığa yazdım. asif üçün çox sevinirdim. amma tək insana pis gələn tərəfi olan o olduki illər keçmişdi məktəbdə bizim qrupla dostluq edən varlıların davranışına görə onlara nifrət edən asif toy məclisində bizim masada deyil digər masada bir vaxtlar nifrət etdiyi insanlara masaya oturdu və sanki heçnə olmamış kimi illərin dostuymuş kini deyib gülürdülər. ən pis tərəfi köhnə kasıb təbəqədən olan qrupu yəni bizim orda olduğumuzu arxa masalarda oturduğumuzu bilirdi bizi gördü amma sadəcə uzaqdan əl sallamaqla kifayətləndi. heçnə.. onum üçün etdiklərimə peşman deyiləm təki istədiyi kimi ailəsiylə yaşasın.
vaxt tez keçir sevdiyiklərinizin xüsusən ailənizin dəyərini bilin ya bir gün olar ya da siz olmayacaqsız.
çox insan tanımaq hər zaman faydalıdır çalışın yeni tanışlıqlara və dostluqlara hər zaman açıq olasız.
torba tikən insanlardan qaçın hələ bu sizin dostuvuzdursa və fəxrnən deyirsə unutmuyun, göz yumduğuvuz qəhbəlik bir gün sizidə vura bilər.
insanlarnan sizə göstərdiyi davranışa uyğun rəftar edin, yaxşıya yaxşı ,pisə pis olmağı bacarmaq lazımdır.
mənfi müsbəti, müsbət mənfini çəkir. nə zaman ki yaxşılıq etsəm, pisliyi daha tez çəkərəm özümə. rahatlıq və soyuqqanlılıq birinci növbədədir mənim üçün. mənə ölü deyirlər. duyğusuz və kobud görünürəm kənardan. halbuki ən duyğusal olan mənəm. büruzə vermirəm. çünki insanlar ilk sizi vuracaqlar. hər şey qarşılıqlıdı məndə. dəyər və hörmət verənə eynisini artıqlamasıyla qaytarıram. sünilik və yalana nifrət edirəm. yalan zarafatda belə olsa o adam gözümdən düşər avtomatik. etdiklərim hər zaman məndə qalmalıdır. paylaşmağa ehtiyac yoxdur başqasıyla nələr etdiyimi. ikinci şansı nadir hallarda insanlara verərəm. ya həqiqətən ümidlərimi doğrultmasını istədiyim üçün, ya da çırpınışını görmək üçün. nəyiki planlamışamsa, ona hazırlaşmışamsa hər səfərində, çalışmadığım, oxumadığım hissədən gələcək sual. heç bir şey planladığım kimi getmir hər zaman. nəyiki ağlımın ucundan keçirdimsə o şey net olmayacaq. bunu tanrının xüsusi missiyası olaraq qəbul edirəm. səbrimi sınayır. daha çox yüksəlmək və əngəlləri aşmağım üçün. və həyat gözəldir hər zaman. ən pis zamanımda belə tək təsəllim tanrıdır. onun hər şeyi düzüb qoyduğunu düşünmək rahatlıq verir. nə də olsa mən insanam və hər şey bir gün bitəcək. tanrılaşmaq istəyirəm. və ona yaxınlaşmaq. tək qurtuluş budur. ilk səbəbi arzulamaq, ona bənzəmək ən böyük qürur və hədəfdir mənim üçün
Mental və mənəvi olaraq yormayan durumdu. Böyüklər ilk dəfə ailəsinə qarşı üsyana çıxırlar. Əgər onlar qalib gəlsələr, onların balaca qardaş-bacıları da üsyanda birbaşa qalib sayılırlar.
Bundan başqa, mən ilk kompyuterdə gta vice city oynayanda (ilk pc oyunum) mənim 9-10, qardaşımın 7 yaşı falan var idi. Yəni hər şeyi mənə görə, tez təcrübədən keçirib.
Avstraliyanın 1200 km şərqində yerləşən, fransaya bağlı ada dövlət. iki bayrağı var. Biri fransa bayrağıdı, digəri isə bildiyin azərbaycan bayrağıdı. Üstündə isə sadəcə gerb əvəzi öz mədəniyyətlərinə aid nəsə dekor fason bir şey var.
Yolda gedərkən pleylistindəki ən bad bitch mahnının sırası gəldiyin də özünün editə çəkildiyini zənn edib havalı yerimək ? ümid edirəm tək mən deyiləm belə edən
Ateist olmağıma rəğmən bəzi ortamlarda özümü inanclı kimi aparmaq. Çünki səbrim çatmır kiminsə allahı sübut etməyə çalışmasını dinləmək. Söz kəsməkdən də xoşum gəlmir deyə məcbur ya dinləyəm, ya da tema heç açılmasın. Başım rahat olsun deyə Palaza bürünüb elnən sürünürəm hərdən.
Görünüşü kiminsə xoşuna gələr ya gəlməz. Önəmli olan simvollarının və rənglərinin mənası. Və bizim bayraq tam bir imperiyalizm simvoludur. Mavi türkçülük yəni milliyətçilik, yaşıl İslam yəni dincilik və onların ortasında qorunan qırmızı demokratika yəni (bax: liberalizm ) ( liboşluq kapitalizm tərəfdarı olmaq. Qısacası axmaqlıq ). Aypara və səkkiz guşəli ulduz desən zatən bir çox məna qoşan var ona. Bu ikisi çox güman ki, zamanında Osmanlıya baxıb uydurulub. Amma bu kimi bir çox simvol əsası mesopotamia dayanır. Məsələn ay para bərəkət simvoludur. İslam ölkələri başda bu simvolu istifadə etmirdilər. Xaç yürüşləri zamanı əyyubilərin sancağı sarı fonda yaşıl ay para formasında idi. Əyyubilər Qüdsü xristianların əlindən aldıqları görə xristian üzərində aypara islamın simvolumuş kimi bir təsir buraxdı. Xaç yürüşlərinə bəzən xaçla ayparanın mübarizəsidə deyirlir. Uzatmadan desəm ləzzət eləmir mənaları. Qardaşım olmazdı ki sülhdən, aydınlıq gələcəkdən, firavanlıqdan falan rənglər qoyasız. Guya bu cür olsa idi pis olardı?! Qoz kimi olardı.
fikir versəniz bizim filmlərin heç birinin soundtreki orkestral musiqi deyil. Varsa belə mən eşitməmişəm. Ona görə də illər əvvəl qaza gəlib köhnə soundtreklərimizi rework eləmək fikrinə düşdüm ki, sonra verim simfonik orkestrə və bununla bir konsert hazırlayaq. Oturdum ilk "Rəqiblər" filminin soundtrekini rework elədim sonra baş qarışdı başqa şeylərə proyekt qaldı qıraqda. Bəlkə birgün davam elədim sjsjsh
)
