+4168
Onanizm kiçik yaşlı uşaqlarda masturbasiyaya verilən addır. Əsasən 1,5 yaşdan başlayaraq 7yaşa qədər davam edir. Lakin bəzən daha tez 6aylıqdan belə başlaya bilər. Uşaqların ilk cinsi sakitliyi oral olaraq başlayır. Körpə süd əmərkən, barmaq sovurarkən, butulka əmərkən oral olaraq ən həssas yerini yəni ağızını rahatladır. Lakin bəzi körpələrdə digər həssas orqan cinsiyyət orqanı da rahatlanma hissini tez kəşf edə bilir. Məhz bu proses onanizmdir. Onanzim zamanı uşaq ayaqlarını bir-birinə sürtür, ürək döyüntüləri artır, əlləri ilə cinsiyyət üzvünə toxunur, bir nöqtəyə zillənir və yalnız rahatlandıqda həmin nöqtədən gözlərini çəkir. Bəzən valideynlər körpənin bu halını epileptik tutma ilə səhv salırlar. Onanizm olan uşaqların valideynləri bunu faciə kimi qəbul edir. Lakin bu hal normal fizioloji haldır. Və böyüklərin masturbasiyasından fərqli olaraq heç bir fiziki istək, həzz daşımır. İki tip onanizm vardır. Əgər uşaq onanizmi gizli və sistemsiz şəkildə edirsə, demək bu uşaq üçün oyundur və o öz bədənini kəşf edir. Bu hallarda bir müddət sonra uşaq onanizmi unudur. Və onanizm bütün digər uşaqlarda olduğu kimi 11yaşında geri gəlir. Lakin əgər uşaq onanizmlə açıq və sistemli şəkildə məşğul olursa, bunun səbəbləri psixolojidir və çox dərindir. Belə halların yaranma səbəbləri əsasən travmatik hadisələr, uşağı zorakı və qorxudaraq süddən ayırma, gərgin mühüt, sevgisizlik və qayğıya ehtiyac, boşluq və diqqətdən kənar qalma, ailə münaqişələri və s. Kimi belə hallardır. Uşaqda masturbasiya görən valideyn qətiyyən uşağa aqressiv olmamalı, onu günahlandırmamalı və bunun pis iş olduğunu deməməlidir. Əgər uşağa masturbasiyanın pis iş olduğunu desəz uşaq etdiyi işin pis olduğu kimi özünün də pis olduğunu qəbul edəcək. Və belə hallarda uşağın gələcək cinsi həyatında böyük problemlər yaşaması qaçınılmazdır. Uşaq masturbasiya edərkən( onlar bunun nə olduğunu anlamadan edirlər) valideyn sadəcə bunu görməzdən gəlməli və uşağın fikrini yayındırmalıdır. Uşağa daha yaxın münasibət, diqqət və sevgi göstərilməlidir. Uşağı müşahidə etməli nə zaman bu işlə məşğul olduğunu tapmalı və həmin zamanlarda uşaqla vaxt keçirməlidir. Məsələn uşaq tvyə baxarkən masturbasiya edirsə, tvyə birlikdə baxmalı və ya bir müddət tvdən imtina edilməlidir. Əgər uşaq masturbasiyadan ayrıla bilmirsə, bu zaman psixoloji yardım alınmalıdır. Bəzən məktəb dövründə belə onanizm davam edə bilər. Öz praktikamda məhz belə bir qız uşağına rast gəlmişəm. Uşaq daim özünü oturduğu stula sürtürdü. Ən pisi odur ki, uşaq evdə də bunu etsə də valideyn anlamırdı. Mənim yönləndirməmlə uşaq psixoloji yardım aldı və onanizmdən qurtulmuşdu. Uşağın onanizmlə məşğul olma səbəbsi isə ana və atasının ayrılmasının travması idi. Böyük təəssüf hissilə yazım ki, müşahidə etdiyim çox ailələr uşaqlarını onanizmdən zorakılıq və aqresiya yolu ilə ayıra biliblər. Bu da həmin uşaqlarda özgüvən əksikliyi və özünəqapanma vəziyyəti yaradıb.
)
