sözaltı günlük
| sözaltı1,589,023 | 1301 | 6714
əjdahalar googlla
ritamita
timidus
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
edit: hirsim soyumadı təzdən gəldim blət. bir müddətdir, siqaret içkiyə də ara vermişəm. belə vaxtlarda bekarçılıqdan + əsəbdən bilmirəm neyləyim. səbəbini bilmədiyim bir şeyə o qədər əsəbiyəm ki, divarları yumruqlamaq istəyirəm. bu gün kaş barça napoli oynayardı baxıb hirsimi soyudardım biraz. dəli kimi söyürəm gijdıllaqlara. belə ki, palojnalarıdı heç biri klubdan artıq deyil. özüm belə deyirəme, üzbəüz olsaydıq qaqam qaqam deyib yola vermişdim. nəysə də ala, diyəsən evdəki yarım viski butulkasına cumacam indi. kədərlənib ağlamaq istəyirəm.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
-Alo
-Alo, salam Nurlanə xanımla danışıram?
-Nurlanə yox Nurlana xanım!!
Təbi ki işimə xatir bu mövzuda çox dərinə getmədim və dərhal iş mövzusunda danışmağa başladıq.
Həmin telefon danışqından saatlar keçib, amma hələdə oturub fikirləşirəm ki görəsən belə insanların həqiqətən də problemi nədədir? Natamamlıq kompleksi? Yox bu o deyil nəsə başqa birşeydi və natamamlıq kompleksindəndə betər bir şeydi. Yəni görün bir insanın beyni nə dərəcədə kütləşibsə öz adının orjinal formada səsləndirilməsi ona çuşkalıq kimi gəlir. Yəni sən Nurlanə yox Nurlana olanda özünü daha yüksək səviyyəli bir insan kimi hiss edirsən?
Nəbilim vallah... mənə görə heç bir insan həyatda süniliklə xoşbəxt ola bilməz.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Buradan uzaq olduğum müddətdə şəxsi inkişafımda uzun yollar qət etdiyimi fərq etmişəm. Özümü bir qaranquş qədər azad, bir çinar ağacı qədər müdrik hiss edirəm. Amma ağaclar ayaqda ölər, bunu da bilirəm. Burada random yabancılarla danışıb, yeri gəldikdə polemikaya girib, yeri gəldikdə müzakirə etməyin şəxsi inkişafa çox fa faydalı olmadığını hiss edirəm artıq. Lakin bunları yenə də edərəm, çünki ürəyim elə istəyir və sözlüyü sevirəm.
Şebnem Ferahın artık kısa cümleler kuruyorum dediyi nöqtədəyəm sanki. Paraqraflarla yazıb özümü ifadə etmək və ya bir şeyin müzakirəsini aparmaq mənasız gəlir artıq. Ola bilsin mən bunları yenə də edim, özümlə tutarsız olum, fəqət tutarsız olmağım özümü sevməyə əngəl deyil ki. Seviyorum, sevmiyoruuuum.
Hörmətlə,
phaedrus
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Həyatımda istisnasız həmişə məsuliyyətdən qaçmağa çalışmışam, ətrafımda mənə çox dəyər verən insanları görəndə onları özümdən uzaqlaşdırmağa çalışıram, çünki bu dəyər hissinin mənə inanılmaz bir məsuliyyət yüklədiyini düşünmüşəm həmişə, o verilən dəyərin altında qalaraq boğulmaqdan qorxmuşam və hələ də it kimi qorxuram,hər nə qədər bu dəyər qarşılıqsızdır deyilsə də elə deyil ,verilən dəyərin qarşısında əzilmeyin,niye belə biri olmağını sorğulamaq həyatımda inanılmaz əzabverici duyğu hisslərimdən biridir.Bacara bilməməkdən qorxuram, ki, onsuzda bacarmıram insanlar mənə görə hər hansı bir gözləntiyə girəndə sanki onları da özümle birlikdə bir bataqlıqda qarışıq duyğularla,heç bir tarazlığını tapa bilmeyen hisslərimlə boğacam.Istəyirəm ki, ətrafımdaki heç bir insanın məndən heç bir gözləntisi olmasın duyğu baxımından vəfa, dəyər, sevgi kimi.
Ele ki, insanların mənə qarşı bir dəyər formalaşdırdığını görürəm onda ordan arxama belə baxmadan qaçaraq uzaqlaşmaq istəyirəm,ele bu anda da özümlə möhtəşəm peşmanlıqlar aparıram, bəs o insanı çox istəmirəmmi?! It kimi də çox istəyirəm (ki, həyatımda dəyər verə bilmədiyim və çox istəmədiyim insanları heç vaxt saxlamıram)amma nə fərqi.
Necə deyərlər niye belə biri, yəni insanların lüğətində "pis" bir insan olduğumu soruşanda isə,mən sevməyi və dəyər verməyi bacarmadığımı deyirəm,ruhumda sevgi hissim çoxdur hər şeyə qarşı ən əsası da həyata qarşı amma mən bunu göstərmək məcburiyyətində qalmaq istəmirəm,özümdən çıxardığım dərsə görə deyə bilərəm ki,insanlar demədən və göstərmədən də birilərini çox sevə və dəyər verə bilər, çünki həyatda belə insanlar var, necə ki, mənim kimi. Sadəcə qəlblərində sevirlər heç bir şərt,heç bir gözlənti olmadan.
Niye belə olduğumu sorğulamadığım tek bir gün yoxdur,bəlkə də özüm özümə həmişə bəs etməyə çalışıram ki,yaşamaq daha rahat olsun, əks halda qurmağa çalışdığım hər bir insani münasibətdə özümdən nə qədər taviz verərək mənəvi bir çöküşün və məhv oluşun içində çabaladığıma şahid olacam...
Bu arada məncə həyatda hər zaman yaşamaq üçün bir səbəb vardır, yəni siz bilməsəniz də sizi qəlbində həqiqətən çox sevən amma bunu nə göstərməyi, nə də ki, deməyi bacara bilməyən insanlar ola bilər.
Cümlələrim də özüm kimi qarışıq və anlaşılmazdır.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
(youtube: 
)
)özümü yaxşı olduğuma o qədər inandırmışdım ki, bir də bu başlığa depressiv nəsə yazmaram düşünürdüm.
amma bu gün özümü o qədər pis hiss etdim ki, duşda gözüm çıxana qədər ağladım. özümü o qədər çirkin hiss etdim ki, evdəki bütün güzgüləri sındırmaq istədim. o qədər dünyaya yad idim ki, özümü kəsib realammı deyə bilmək istədim. "niyə, nədir mənim problemim?" deyə düşünüb dırnağımla dərimi yırtmaq istədim. varlığımı bürüyən qəzəbdən özümü divarlara çırpmaq istədim. kədərdən qusmağım gəlir. səsim batana qədər qışqırmaq, çığırıb üsyan etmək istəyirəm, amma şərait yoxdur. hamıya yaxşıyam deyəndən sonra özümü o qədər ikiüzlü hiss edirəm ki, sifətimi çəngəllə deşik-deşik etmək istəyirəm. fikirləşməkdən beynimin içi ağrıyır, sanki sinirlərimi kəlbətinlə dartıb bururlar. hər şey əsəbimə toxunur. ətrafla dialoqu da mümküncə azaltmışam.
dərdim nədir özüm də bilmirəm heç. bəlkə də məni incidən də budur. niyə beləyəm ki? hər şey yolunda gedəndə anidən çökürəm. bu gün özümü o qədər çox öldürmək istədim ki. amma taqətim də yoxdur. istəməklə də olmur. duşda dəm qazından boğulsam sevinərdim. amma özümü öldürməyə sərf edəcək effort qalmayıb.
niyə beləyəm ki mən. nə vaxta qədər belə çəkəcək? niyə buna dözməliyəm? nə vaxta qədər özümü inandıracam ki sağalmışam? yaxınlarım niyə dözsün ki bu hallarıma?
yenə ağlayaraq qıvrılıb yatacam. sabah da tezdən oyanmalıyam. nüçə aydan bir belə hallara düşməyimi normallaşdırıb yaşamalıyam? niyə də niyə...
ölmək istəyirəm, ölə bilmirəm.
üzv ol