kovboyların deşifrə olmasından, bir üzvün öldürülməsindən, atışmadan, qaçışdan, grammar.naziyə başlarına gələni anlatmaqlarının üstündən altı ay keçmişdi.
artıq tombstoneda 6 ay əvvəl baş verən bütün bunlar unudulmuşdu. dust ridersa daha çoxu qatılmış, daha da çoxu öldürülmüşdü. qəsəbədə çoxları doğulmuş, daha çoxu ölmüşdü. əyalətdəki qəsəbə şerifləri daha çox rütbə almış, daha da çox işləmək məcburiyyətində qalmışdı. çox polis övladı atasız qalmış, daha çoxunun atası quldurluğa başlamışdı. əyalətin üstündə bilinməzlik küləyi, qan və tozla bir-birinə qarışmış, the grand canyonun boğucu havasını özü ilə gətirirdi.
beşlimiz yenə harasa dördnala tələsirdi. xeyr dördüncü olmayan məzarından dirilib gələn mariya kürüsü deyildi. dördüncü köhnə şerif köməkçisi, yenicə dust ridersa gəlmiş hailluciferdi. ən son şerifi bakirfikirlə yaşadığı anlaşmazlıqdan, belindəki revolveri onun boğazına dayamış, qanını pəncərəyə sıçratmışdı. birbaşa nyu meksikodan alabamaya çaparaq gəlmişdi. atlılar arxalarını toza tutduğu yerdə, qəsəbədə nələr baş verirdi?
dasein həmişəki kimi oh! susanna dinləyərək uzaqlara doğru yol çəkirdi. zazoza həmişəki kimi otelin arxasındakı fermadan tapdığı dişi nə varsa, ətrafına yığıb masada pulları səpələyirdi. reyn öz burbonunu başına dikmişdi, gözləri cıvıl-cıvıl nəsə axtarırdı. bertrand zobrist vardı, ayda 2 dəfə qəsəbəyə yolu düşür, hər dəfə də nə isə icadla gəlirdi. bu dəfə yanında gətirdiyi şey, patrona bənzər, üfunət iyindən azca hallı bir şeydi. soruşanda nədir deyə, deyir elə, "inəklər üçün yemdir, məhsuldarlığı artırır"
-haha, bu ağıllı adam hələ də bilmir, inəklərin məhsuldarlığını artırmaq üçün belə şeylər kifayət etməyəcək. yerliləri oralardan çıxarmalıyıq biz, o torpaqlar daha bərəkətlidir. alim çıxıb bizçün?!;
bertand da başını yellədib, havanna purosunun tüstüsünü barmaq uclarına kimi çəkərək, gecələyəcəyi the grand frontierdakı otağını, otağındakını düşünürdü.
at fermasına baxan theeyeschico da burda iti. baxmayaraq ki, üst-başından həmişə at iyi gəlirdi, sevgilisi qab həmişə ona sarmaş-dolaş fırlanırdı. ikiliyə dəyib dolaşan da yox idi, özləri üçün gəlib içib, sonda da pulu artıqlamasıyla verdiklərindən heç kimin vecinə deyildi çox da. axı vəhşilərin qanunuydu, atları, uşaqları, qadınları öldürmək olmazdı. neçəsi əməl edirdi? cəmiyyət arasında hamısı, qəsəbədən kənarda amma bəlkə heç biri.
şerif timidus öz otağında nəsə cızma qara edirdi. köhnə köməkçisi neon dust riders üzvü çıxıb edam edildikdən sonra, yerinə nevabigg gəlmişdi. nevabigg qəsəbə sakinləri arasında mənfi olaraq çox populyar idi. hər dəfə barda 10-15 nəfər yığılanda nevabiggin kürəyinə vurub, nə desə məsxərəyə qoyulan, yazıq bir polis məmuru idi. buna baxmayaraq şerifin yanındakı adamların içində qəsəbə sakinlərinin özlərinə ən yaxın gördüyü də adam idi. nə vaxt ki, şerif, ya da hər hansı şerifin adamı bir qanunsuzluğa yol versə, balkona çıxıb bütün camaatdan nevabigg üzr istəyərdi. sevəni çox idi, məzələnəni də.
beşli açaraq tombstonun göründüyü dağın zirvəsinə artıq çatmışdı. saat 8-i keçirdi və hələ də 4 saatlıq yolları qalırdı. təpənin kənarındakı qayanın dibində düşərgə qurdular. haillucifer həmişəki kimi ova, hərtərəfli insan ocağa odun yığmağa, barracuda da çadırı qurmağa çalışırdı. artıq yemək vaxtı da keçmişdi, amma "əlini ağzına atmasan, ağzını əlinə atarsan" deyə qızıldərili atasözünü əl üstə tutan qrup, yeməli idi. sabahkı günə hazır olmalı idi, axı onlar səhər yeməyini atacaqdılar?!
haillucifer atın yəhərinə iri bir bizonun ayaqlarını bağlayıb sürüyə-sürüyə gətirirdi. nəhayət yemək bişirməyə başlaya bilmişdilər.
hərtərəfli: "gecə keşiyi kim çəkəcək? dünən cornelius fudge çəkib"
hər kəs üzünü hərtərəfliyə tutub, "deməli, bu gecə sən çəkəcəksən!" deyə bir ağızdan gülüşdülər.
(youtube: )
haillucifer: "bu silahlarla necə şəhərə girəcəyik, bir fikri olan var?"
cornelius, üzünü havaya tutaraq gülümsəməyə başladı. sabah səhər məni oyatmadan gedə bilərsiniz, amma saat 4-də hər kəs məni "silver dollar"da birinci mərtəbənin barında gözləsin.
barracuda, "bəs, açığa çıxmışlarımız necə olacaq? üzlərimizi keçən səfər görüblər axı. həm də o dəfədən sonra, maska ilə gəzməyə qəsəbədə icazə verilmir"
c: "o zaman nellie ilə reynin qabağına çıxmamağa çalışın" deyib yenidən başını göyə qaldırıb gülümsəməyə başladı.
onların heç biri bir-birini şəxsən tanımırdı. heç birinin digərinin keçmişindən xəbəri yoxdu. corneliusun bir orqan alverçisi, barracudanın kasıb bir fermer, hailluciferin polis, hərtərəflinin motor ustası olduğunu heç kim bilmirdi. onları bu səviyyəyə qədər neytrallaşdıran grammar.nazi idi. onların hamısı grammar.nazini bilirdi. grammar.nazi də onları bilirdi. onlar naziyə güvənirdi. nazinin güvəndiklərindən də şübhə etmirdilər. nazi onları birləşdirmiş, sonra parçalara ayıraraq bərabərləşdirmişdi.
gecənin yarısı, hərtərəflinin yanına əlində jack danieslə barracuda gəldi. sabahkı günü düşünməyə başlayırdılar. nə etdikləri haqqında o qədər qarışıq fikirləri vardı ki, o cəhənnəmə ayaq basmağı istəmirdilər. mariyanın yerdə yatan bədəni getmirdi gözlərindən. o öldürmüşdü bunu, nazinin qabağına həmin silahı atıb eynisini istəsə də, nazi bunu etməyin nəyisə dəyişməyəcəyini deyərək geri çevirmişdi.
hərtərəflinin əli öz qanına batmışdı. ridersa girən hər kəs digərlərini öz qardaşlarından daha yaxın görmək ülvisinə sahib olmalıydı. hərtərəfli sanki özünə güllə açmışdı. düşünürdü, "bəlkə açmasaydım? bir həftə, bir ay sonra, bəlkə də onu qaçıra bilərdik həbsxanadan?" deyə içi-içini yeyərkən, o sözləri xatırlamışdı. "ridersı yoldaşlarınızın üstündə görün. riders olmazsa yoldaşlıq da olmaz" deyə. amma bu onu yüngülləşdirmirdi.
hərtərəfli: "axı ridersın olması üçün, nə qədər kovboy daha ölməlidir?!"
barracuda: "bunun sayını bitdiyi gün öyrənəcəyik" deyə siqaretini cibindən çıxarıb eşələməyə başladı. 2 dənə qalmışdı. bəs etməzdi, amma gedərdi.
butulkanı uzaqlarda işıldayan tombstonea tutub, söyüşlər yağdırır, mariyanı geri istəyirdi. çadırda yatanlar səsini eşidib, heç nə edə bilməyəcəklərindən sadəcə gözlərini yumurdular. hərtərəfli sağa sola daş-kəsək yağdıraraq 1 saat sonra yuxuya getmiş, barracudanın çiynində yatıb qalmışdı. artıq keşiyi barracuda çəkirdi, tək əlində viski butulkası ilə.
səhər açılmışdı. çadırdan əlləri hava əsnəyərək çıxan haillucifer yerdə yatan ikilinin çiyinləri arasına bir təpik atıb oyatdı. yatmalarına çox əsəbləşmişdi. hazırlaşıb qəsəbəyə doğru hail, hərtərəfli, barracuda yola çıxdı. cornelius isə hələ də şlyapasını başına basıb, qucağında model 1873ü ilə yatırdı.
atları yenidən tərpətməyə başlayan cavan kovboylar qəsəbənin girişində ayrıldılar. at dəlisi hail, fermaya doğru yola çıxdı, barracuda içki satılan dükanları gəzir, çantasını viskilərlə doldurur, hərtərəfli silah dükanlarına nəzər yetirirdi. saat 4 olana qədər başlarını qatmaq məcburiyyətindəydilər.
dasein yuxudan duran kimi hazırlanıb, işlədiyi qızıl dükana doğru tələsirdi. dasein və ortağı timey wibey wibbly wobbly hər gün sıra ilə dükanda otururdular. və təbii ki, daseinin olduğu günlər daha çox müştəri olurdu. qadınların qızıla görə deyil də, daseinə görə bura gəldiyini bilən ərləri hər dəfə daseinə baxıb köks ötürür, bəzən gic olurdular. anlayacağınız daseinin işi saz idi. amma nə faydası, daseini heç nə çəkməzkən.
fermada theyeschico təzə doğulmuş dayçanı əlində fırça ilə təmizləyirdi. alnındaki təri silib hailə baxış atdı, amma onu tanımırdı. qəsəbədəkilər tanımadıqlarına qarşı ehtiyatla yaxınlaşırdılar.
-hey, kimsən?
+mən? heç, burdan keçən sıradan bir insanam. sən kimsən?- deyib, bir ayağını hasarın taxtasına qoyub, dirsəyi ilə dizinə söykəndi. theeyes qarşısındakının çətin cəviz olduğunu anlayıb belini dikəltdi, hər şey yaxşı getsə, axşama ziyafət olacaqdı. yaxına gəlib, əllərini yumaq üçün su taxtasına əyildi.
-mən theeyeschico, burdakı atları yetişdirirəm. səni daha əvvəl qəsəbədə görmüşəm?
+yox, mən sadəcə burdan keçirəm. atlarını görüb, bir nəzər salmaq istədim.
-həə, atlar. gözəldir elə deyil? hər gün görəndən sonra özündən bir parça kimi görürsən, adiləşir.
+elədir- deyib atının yelinini sığalladı, - amma özündən bir parça olması, onu özəl qılan şeydir də. bir kovboyun atı olmazsa, nəyi qaldı ki? əsas da, kovgirlin.
-eh, siz kovboylar. hər şeyə ya gərəyindən çox məna yükləyib, ya da ümumiyyətlə hər şeyi boş verib adamı dəli edirsiz.
+eh siz fermerlər, heç bir estetikadan anlamırsınız;
deyəndə qab əlində teştlə çölə çıxıb theeyeschiconun bir kovboyla söhbətləşdiyini gördü. təzə dayçaya süd hazırlamaq lazım idi, theeyesı səslədi, theeyes dönüb yeni müştəriyə işarə elədi. qab da yanlarına gəlib söhbətə qoşuldu
-qəsəbədə yenisiz?
+yox, sadəcə buradan keçirəm. çox gözəl, şirin yerə oxşayır(indilik; deyə ürəyində dedi)
-həə elədir, o araqatan quldurlar olmasa, daha da yaxşı yerə çevriləcək.
+nə baş verib ki?
-6 ay əvvəl, dust ridersın 4 kovboyu bura girmişdi, nəyin arxasınca gəldiklərini bilmədik, amma geridə bir ölü buraxıb getdilər. indi belə hamı onları axtarır, saloonun girişində başlarına 2000 dollar qoyulub. girişdə də var, gördün onları?
+heç görməmək olar?- hail xəfif gülümsündü
-həə, bircə tutulsalar.
+eynən. bircə tuta bilsək.
günəş artıq təpəyə qalxdıqca, hail əlində iki atla, hərtərəfli hər belində qoşaaçılan 1887lər, barracuda sumka dolu viski, burbonla saloondan içəri girib, blackjack üçün masa axtarmağa başladılar. barracudanın blackjackdə əla şansı vardı, hər dəfə 200 dollardan aşağı çıxmazdı salonlardan. oturub oynamağa başladılar.
bu dəfə salonda dasein yoxdu, nə reyn nə də keçən dəfədən bütün planları pozan nellie. üçü də sadəcə corneliusu gözləyirdilər. barracudanın qabağındakı, son əlini açıb gözləri dörd açıla barracudaya zilləmişdi. əlində iki qara 8, iki qara tuz vardı. barracuda ucadan gülərək məlum hadisəni xatırladı.
-dead man's hand!
hər kəs gülüşməyə başladı. təbii ki, hər kəs bu hadisənin tarixini bilirdi, lakin az sonra olacaqlardan da xəbərsizdilər.
beləcə, son 50 dolları da cibinə yığan barracuda, artıq içkilərin pulunu çıxartmışdı. bu vaxtı, qapı möhkəmdən çırpılaraq açıldı. içəri girən oydu. cornelius fudge. hər kəsin gözü ona zillənmişdi. ona görə yox ki, o qapını möhkəmdən çırpırdı. ona görə ki, qrupun ən köhnə üzvlərindən, indi isə şerifin adamlarından olan bayerlik onu tanımışdı!
dərhal silahına davranmağın cornelius qarşısında mənasız olacağını düşünüb, sadəcə başını aşağı salmaqla kifayətləndi.
cornelius, yavaş addımlarla hamının diqqətini çəkəcək tərzdə bara doğru yaxınlaşıb 4 sangria sifariş verdi. uzun, qızılı revolverləri, qara şlyapa, qəhvəyi palto, qara çəkmədə qızılı mahmızlar onu çox diqqətçəkici edirdi. can-canlar daseindən sonra corneliusu görüb, lap bayram edirmiş kimi oynamağa başlamışdılar.
barmen j. de molei bir nəfərin 4 içki sifariş verməsinə şübhəyə düşüb, bir əlini masanın altındakı winchesterına qoydu. cornelius;
-o şeyi etmə qoca, hamımız yanarıq;
deyib, stolun üstündəki burbonun ağzından tutaraq masaya çırpdı və qırıq şüşəni arxadan gizlincə yaxınlaşdığını düşünən bayerlikin düz dodaqlarının üstünə basdı. onu yerə yıxıb kimliyini soruşmaq istəyəndə gözləri bərəlmişdi. bayerlik gülümsəmək istədi, amma şüşə ağzını kəsirdi. cornelius əlini bayerlikin bıçaq tutduğu əlinə uzadaraq, ucadan qışqırdı
-necəsən, köhnə dost?!
###
-eşidə bilmirəm səni, nə baş verir? nədir bu geyim belə, anlaya bilmədim;
deyə şüşəni bayerlikin ağzından aralayıb, boğazına dirədi.
+sizi neçə ildir gözl....xxxx...
sözünü bitirə bilmədən, şüşə boğazından udlağına, ordan da nəfəs borusuna keçərək döşəməni qana buladı. cornelius alucardsayağı gülüşlə, köhnə dostunu, ya da bir xaini yollamağın sevincini yaşayırdı. və gözyaşları tökmürdü o. o öyrənmişdi, dostlarını da boğazlayacağı günün gələcəyini. bayerliki deyil də, arxadan yaxınlaşan kölgəni o rəfin şüşələrindən görmüşdü. amma etdiyinin nəticəsini bir azdan görəcəkdi.
j. de molei əlini silaha atarkən, masanın üstünə qalxıb bir təpiklə silahı barın o biri küncündəki barracudaya atan hərtərəfli onu saxladı. cornelius, ayağa qalxıb üstünü düzəltdi. dəri paltosundakı qanı sildi, üzünü dəsmalla quruladı. yaxasını bağlayıb kəmərini düzəldərək, barmendən açarları istədi. j. de molei, açarları verərkən, yanlışlıqla qolu arxadakı rəfə çırpıldı, rəf aşağı düşdü, arxadakı pəncərə göründü.
bütün bunlar olarkən, şerif timidusa artıq çoxdan xəbər getmiş "dust riders burdadır!!!" deyə postunu tərk etmişdi atı ilə.
qəsəbədəki kəllə ovçuları ilə əlaqəyə keçilmiş, hər kəs dördnala silver dollara doğru gəlirdi.
cornelius kəşfiyyatının doğru olmasına qürrələnib, 4 gündür onla məzələnən yoldaşlarına baxıb, pəncərədən içəri tullandı. arxasınca da digərləri. içəridə sanki cənnəti yaşayırdılar. əgər bu cəbbəxananı daşıya bilsələr, kim bilir, üzvlərlə birlikdə yeni bir qəsəbə belə quracaq qədər irəliləmə edə bilərdilər. amma, işlərin hamısı istədikləri kimi getməyəcəkdi.
(youtube: )
çünki, qapının ağzında reyn onların üstünə kəndirini salmağa çoxdan hazırlaşmışdı. haillucifer silahını çəkip reynin çiyninə iki əl atdı. reyn kənara çəkilərkən, pikolo ilə toqquşdu. pikolo reyni yıxılacaqkən, qolları ilə qaldırıb, yaxınlıqdakı samanların üstünə ata bildi son çarə ilə. əvəzində isə hərtərəflidən çıxan güllə ilə gicgahından qan fışqıraraq samanlığa yayıldı.
reyn əlləri ilə üzünü tutmuşdu, ağlamağına çox az qalırdı ki, dasein salonun digər tərəfindən əlində 2 coltla gəlib içərini atəşli bir yağışa tutmağa başladı. cancanlar daseini görüb, yanına qaçdılar, "nə olar qurtar bizi, zazoza hardadır???". dasein yenə köks ötürüb, qızları buraxıb, içəri girdi. silahı hələ də tüstüləyirdi.
səs küyə zazoza yandakı dəyirmanın arxasındakı tövlədə oyanaraq, şalvarının kəmərini bağlaya-bağlaya qaçmağa başladı. atını doğruca silver dolların arxa qapısına bağlayıb içəri girərkən, daseinlə qarşılaşıb bir-birlərinə silah doğrultdular. zazoza silahı qaldırıb, bara baxdı, orda heç görmədiyi bir açıq pəncərə vardı. içəri boylanıb, bir neçə kovboyun durmadan çantalarına nəsə yığdıqlarını seçə bildi. səslərdən bunların silah olduğunu anlamışdı. içəri dinamit atmaq fikri vardısa da, bundan sonra əl çəkməli oldu.
qapının ağzında başqa bir üz olan, qaçaraddımdanenənanənan göründü. arxasınca bertrand zobrist içəri boylandı pəncərədən. hamının bir ağızdan "qızıl mahmızlar" dediyini eşidib, anidən gələn hiddətlə, içəri doğru qaçdı. əlləri də kəmərindəydi ki, ikili coltunu çıxaracaqdı. yerdə yatan bayerliki görüb, onun cəsədinə basaraq pəncərədən içəri tullanıb, corneliusun bir anlıq dalğınlığından istifadə edərək, onu sinəsindən vurdu. bunu görən, haillucifer, barracuda, hərtərəfli üçü birdən bertranda gülləni boşaltdılar.
bertrand yerə yıxıldı. -axır ki, intiqamını aldım, juzouuu! deyə gözlərini bağlayıb, gülümsədi.
cornelius fudge ölümlə burun-buruna idi. yoxsa son mu idi? bilinmirdi. tək gerçək, cornelius fudge kimi bir azılı düşmənin də yerə yıxılıb nəfəsinin xırıldaya biləcək olması idi. hərtərəfli onun nəbzini yoxlayır, alnına su vurur, ayıq saxlamağa çalışırdı.
amma faydasız idi, yaralansa belə hətta, bu yüklə atın üstündə qaçmaq qeyri mümkün idi. cornelius əlini revolveri remingtona atıb, öz alnına tətiyi çəkərkən, hərtərəfli baş barmağını, atəşləmə fitili ilə silindrdəki mərmi arasına atdı. imkan verə bilməzdi, təkrar bir yoldaşının ölümünə. olmazdı. bunun da yükünə girmək istəmirdi. artıq o sadəcə özünü düşünürdü. qoymazdı, daha kimsə ölsün, həm də gözü qabağında, üstəlik qurtulma ehtimalı varkən.
-o adamı görürsən?; deyə cornelius bertrandı əli ilə göstərərək davam etdi - onun atası vaxtilə mənim ən yaxın dostlarımdan idi. demək ki, ölürəm, bu adamın sağlığında özü ilə təkcə mənim daşıdığı sirr, artıq səninlə davam etsin.
onun atasını mən lap uşaqlıqdan tanıyırdım. qızıldərili bir soydan idi. adətlərinə çox bağlı, amma o qədər də sərt olmayan, sadəcə beynini "uzaqlar deyə pozmuş"du. onun uzaqlar dediyi, bu vəhşi bataqlığın o tərəfi idi. oranı görmək istəmişdi hər zaman. eyni zamanda biz birlikdə xəzinə ovçuluğu edirdik. buranın daha da qərbində okean var, hərtərəfli. orada çoxlu xəzinələr basdırılıb. biz hər ilin qış ayları oraları ələk-ələk edib, dəniz quldurlarının basdırdıqlarını oğurlayırdıq mağaralardan.
bir gün isə, qaranlıq bir mağaradan çıxardığımız minlərlə dollar dəyərindəki xəzinə məni ələ keçirdi, hərtərəfli. nədənsə göyüzündəki qaranlığa baxıb, qızıl külüngün ona doğru yaxınlaşmasını qəbul edə bilmədim. aramızda mənim hələ də peşmanlığını çəkdiyim dialoqun sonunda,
-keçmişdə qaladığın ocağı xatırlayırsan?
+hansı ocağı, cornelius?
-indi səni buraxacağım ocağı.
+nədir, indi birlikdə sıra ilə yandırdığımız iki qızıldərili ana və uşağının hesabını edəcəksən mənlə?
-edəcəyəm!
+niyə? nə demək istəyirsən?
-burda yollarımız ayrılır, juzou; deyib kibrit yandırdım.- sənlə olan bütün keçmişimi yandırıram.
və əlimdəki molotovun ucunu alovlandırıb juzounun üstünə ataraq, onu yandırdım.
son sözü isə bilirsən nə idi?
+mənim küllərim bir gün səni tapacaq cornelius! sən isə həmin gün bu hekayəni hər kəsə hayqırmaq istəyəcəksən- hayqırıram hərtərəfli. hekayəmi. eşitsələr kaş. bu qədər müddət nazinin yanında sadəcə buna gərək duymadım, çünki ona danışmışdım. hayqıraraq onun çiynində yuxuya getmişdim hərtərəfli. sənin dünən getdiyin kimi. indi isə əbədi gedəcəyəm.
bu vaxt, ağzından qan qusaraq öskürən bertrand, xırıltılı səslə,
-və onun külləri səni tapdı, deyərək son dəfə gülümsəyib, sağ əlində fitilini çəkdiyi dinamiti yuxarı qaldırdı. cornelius, isə, hərtərəfli ilə söhbətini bitirmiş, onun çiyninə tutunaraq qalxarkən bunu gördü. həmin an, hərtərəflini hailluciferin üstünə itələyib,
+və bu qan davasına son verirəm juzou. bu döngü ikimizdən biri yox olana qədər deyil, ikimiz də yox olana qədər davam edəcəkdi. mən sənin kimi küllərimdən doğulmayacağam, amma mən sənin kimi bu işi kiməsə yükləmədən araya başqa qanın girməsini önləyirəm; deyə qışqıraraq dinamitin üstünə atılıb, bertrandı bərk-bərk qucaqlayıb, özünü yerə sıxdı.
partlayışın səsi, şerifin ofisinə qədər yayılmışdı. haillucifer, barracuda, hərtərəfli gözlərini açanda yerdə bədənləri parça-parça olmuş iki baş gördülər. hərtərəfli əllərini yerə qoyaraq ağlayırdı.
-hələ də davam edir, bitməyəcək bu!!
deyə silahı başına dirəyəcəkkən, barracuda silahını alıb, çantasına atdı, partlayışdan açılan dəlikdən, saloonun arxasına keçib, qarşıdakı tövləyə doğru qaçdılar.
hərtərəfli son dəfə corneliusa baxdı, cornelius ona gülümsəyirdi. hərtərəfli bunu da əbədi beyninə həkk edəcəkdi. onun işi axı buydu, hamı hər şeyi unudarkən, o hər şeyi xatırlamalı idi.
tövləyə arxa tərəfdən girərkən,haillucifer çox tanış bir üz gördü. bu səhər rastlaşdığı theeyeschico idi. theeyes onu tanıdı. qısa söhbət etməyə belə vaxtlarının olmadığını görüb, onları tövlənin samanlığına saldı. theeyes onlara kömək edəcək biri deyildi, sadəcə o tanımadığı, əllərində silah dolu çantalar olan, həm də hamısı pərişan halda durmuşkən yadları geri çevirəcək qədər axmaq və xəbis də deyildi.
bəli, theeyes düz bilmişdi, axşama ziyafət vardı, amma nə ziyafət...
uzun illər keçmişdi. tombstoneda çox küləklər əsmiş, çox ölümlər olmuş, çox üzlər dəyişilmiş, daha çox üzlər dağılmışdı. silver dollar saloonda
(youtube: )
stephen fosterdan oh! sussanna oxuyurdu. girişdən yan tərəfdə masaya artıq illərdir yuvalamış, qəsəbənin 4 nəfərlik quldur dəstəsindən artıq olmayan, hardan gəldikləri bəlirsiz, amma heç kəsin də qorxudan ağzını açıb bir kəlmə deyə bilmədiyi sadəcə qara rəngli botlarındakı qızılı mahmızları ilə seçilən qrup oturmuşdu. içəri girib-çıxanları qeyri-adi tərzdə süzür, elə hey bir-birlərinə nəsə pıçıldayıb amerikan burbonlarını başlarına çəkirdilər. işin gülməli tərəfi, bu qədər pulları olmasına rəğmən, hələ də otelə yerləşməmişdilər. ümumiyyətlə harda gecələdikləri də müəmma idi. saloondakılar onlara öz aralarında "qara çəkməlilər", "qızıl mahmızlar", "kovboy anonim" kimi ibtidai ləqəblər vermişdilər. təbii ki, dördlünün bundan heç xəbəri yox idi.
hətta saloonun cavan barmeni j. de molei bir dəfə bunlara burbon servis edərkən, hardan olduqlarını soruşmuş, amma içlərindəki balaca boylusu revolverini stola qoyaraq;
-bax burdan! deyə təhdid etmişdi. üstünə də j. de molei, əlindəki dəsmalı çiyninə salıb təzədən barına keçmiş, qara-qara içkilərinə zəhər atmağı düşünmüşdü. amma saloonun adına xələl gətirə biləcəyindən ehtiyat edərək, fikrindən daşınmışdı.
barın o biri tərəfində, qəsəbədə hamının yaxşı tanıdığı dasein vardı. təmiz ürəkli və alçaqkönüllü, utancaq bu cavan kovboy qəsəbədəki bütün qızların sevimlisinə çevrilmişdi. digər 4-lünün əksinə, dasein qəsəbədə lap çoxdan yaşayırdı. hətta onun ulu babaları bu qəsəbənin qurucularından idilər. özləri hannoverda ingilis hökümətinə qarşı çıxan fransızların davamçıları idilər. taleh onları bu torpaqlara qədər sürgün etmişdi. ətrafında da həmişə qızlar əksik olmazdı, amma dasein heç birinə fikir vermir, yolaverici cavablarla ötüşdürüb hamısının qəlbini uzaqlara doğru yol çəkən gözləri ilə qırırdı.
daseindən, onun nazından bezən qızlar da gəlib j. de moleiyə donquldanır, sonra səhnədə yerlərinə keçib cancanlarına davam edərdilər. hamısı da təpiyini hər göyə qaldıranda daseinə göz atar, amma daseinin fikrinin pəncərədə olduğunu görüb əsəbləşərdilər. hətta öz kablokunu daseinin stoluna təpiklə atan da olmuşdu. dasein isə məsum gülümsəmə ilə ayaqqabını götürüb qızın özünə vermişdi.
dasein darıxırdı. daseini sıxırdı bu vəhşi qərbin timsahlı bataqlıqları, quldurlarla dolu çöllükləri. dasein hər gün daha çox gedib-gəlməyə başlayırdı saloona. hər dəfə də daha çox içir, daha çox oturub qalırdı. dasein bizim baş qəhrəmanlarımızdan biriydi, daseini hələ çox görəcəyik, ona görə dasein qalsın lucky strikeını çəkib viski likorunu təkbaşına içə dursun.
saloonda başqa bir ad da vardı, hansı ki, hamının hər gün, hər yerdə gördüyü, iri gözlərindən cinayətkarlara xas vəhşililk və ehtiras yağan zazoza. qəsəbədəkilər ona quyruqlu ulduz da deyirdilər. çünki sarı şlyapasının qabağına hansısa şerifdən oğurladığı, amma israrla yerdən tapmışam dediyi ulduz, arxasında isə qızıldərililərə məxsus qu tükü ona bu görkəmi verirdi. ən azından gecənin işığında. gecənin işığında zazozanı görmək də nədən irəli gəlirdi, artıq onu oxucular düşünsün.
saloonun ağzında atların yanına, başqa bir at bağlandı bu səfər. bu isə əsas da kəllə ovçularının çox yaxşı tanıdığı nellie crain idi. nellie yeni kəllə elanı gətirmişdi. 500 dollara çatan elanda, hamının tanıdığı o ad yazılıydı. itigöz grammar.nazi. grammar.nazi çoxdanın axtarılan qulduru idi. ondandır ki, nellie crain onun şəklini bundan əvvəlki mükafat elanının üstünə vurdu, əvvəlki elanda mükafat məbləği 450 dollar idi.
artıq bir il olardı ki, nazini nə görən olmuşdu, nə izini tapa bilən. hamı sadəcə onun tərəfindən törədilmiş cinayətləri oxumaqla kifayətlənə bilir, bir gün redstona yolunun düşməməsinə ümid edirdilər. belə ki, 6 ay öncəki qatar soyğunundan sonra nazinin adı hətta kənar əyalətlərə də yayılmışdı. nazi heç vaxt modadan düşmür, uşaqlar nazini təqlid edərək oyunlar oynayır, bəzi ruhi xəstələr ona qatılmaq üçün nazinin etdiyi cinayətləri təkrarlamağa çalışırdılar. amma təbii ki, bunlar qəsəbə şerifi timidusun nəmli, ifunət qoxusu verən, hər tərəfindən sidik və ağır ölü heyvan iyi verən ofisindən o tərəfə keçə bilmirdilər. keçənlər də ya həbsxanaya düşürdü, ya da hansısa kovboyçuluq oynamaq istəyən kovboyun yalanı üzə çıxırdı.
timidusun özü şerif olmasına baxmayaraq qəsəbədə həm də yaxşı pianoçu kimi tanınırdı. ondandır ki, evinin qarşısındaki meydanı insanlar bazar yeri etməmiş, arada timidusun notalarına qulaq asmaq üçün olduqca açıq saxlamağa diqqət edirdilər.
nellie crain grammar.nazinin elanını divara vurandan sonra, barmen j. de moleiyə 2 qızılı rom sifariş edib, özünü saloonun o biri tərəfində oturub marlbrosunu tüstülədib arada bir bardaki 4-lüyə baxış atan reynin yanına verdi. reynin fikri o qədər qarışıqdı ki, nellienin fərqinə belə varmadı, ən son üzünü nellienin gəldiyi tərəfə çevirib, bütün ağırlığı ilə siqaretini onun üstünə üfürəndən sonra fərqinə varıb sevincindən miyauu deyə üstünə atılacaqdı. reyn qəsəbənin pozitivliyini qoruya bilmiş tək-tüklərindən idi. atıcılığı ilə nə qədər şöhrət qazanmışdısa da, hamısını kəməndatmadakı bacarıqsızlığı alt-üst etmişdi. heç vaxt düz iplə birbaşa quldur yaxalaya bilməmiş, ya atının başına səhvliklə keçirərək yerə salıb heyvanı yaralamış, ya da silahına davranaraq qulduru ya öldürüb- ya da yaralı halda gətirib çıxarmışdı. timidus da buna məhəl qoymadan reynin mükafatını vermişdi, çünki reyn qəsəbəyə köçənə qədər qəsəbədə çox artıq miqdarda doluşmuş pişik populyasiyası vardı. insanlar artıq pişikləri güllələməyə belə çalışmışdılar, reynsə bunların önünə keçmiş, öz evini bir pişik sığınacağına çevirmişdi. qonşuları onun hərəkətlərinə xəstə olsa da, heç vaxt qəlbini qırmamağa özən göstərmişdilər, nə də olsa öz işini normal görməsə də, görməyə çalışan barmaq sayılı qəsəbə sakinlərindən idi reyn.
-həə, bu dəfə də nazinin elanı üçün gəlmisən? deyə reyn nelliedən özünü güclə toplayaraq soruşdu. +həə, əyalət şerifi lap boğaza yığıb, hər gün bizimkiləri göndərir qəsəbə-qəsəbə elan yapışdırmağa. anlamadığım odur ki, nəyə görə hələ də tutulmayıb bu adam, nədir bunun sirri 1 ildən çoxdur özünü gizlədə bilib -deyilənə görə, özü üçün dəstə yığırmış. ən azından qulağıma çatan odur ki, yenidən buraları birləşdirərək, ikinci bir qızıldərili ovu başlatmağa çalışır. +mənim qulağıma çatan isə, nazi hökumətin birbaşa özünə göz qoyub. amma dəmiryolu tikintisində söhbət etdiyim bir işçi mənə, nazinin bu əyalətdə idaretməni yıxaraq, qızıldərililərə eyni haqlar üçü mübarizə apardığını demişdi. özü də buna çox inanmış görünürdü. -bilirəm, bir çox şaiyə var haqqında, amma bunların heç biri onun bir cinayətkar olduğu gerçəyini dəyişdirmir, reyn!
deyərək, romunu başına çəkib masaya vurdu. reynin papağını düzəldərək saloonun çıxışına doğru irəlilədi. çıxarkən gözü kənarda oturmuş 4lü qrupa sataşmışdı ki, qəfildən külək saloonun pəncərəsini çırpdı, içəri dolan hava axını tam pəncərənin ağzında oturmuş qrupdan birinin şlyapasını başından aşırdı. ilahi! bu ki, hərtərəfli insan idi! alabama polisinin 2 aydan çoxdur axtardığı, başına 150 dollardan çox mükafat təyin etdiyi, onlarla at arabası, turist və ev soyğununun günahkarı hərtərəfli insan idi. onun elanlarını daşıyan nellie onun üzünü artıq əzbərləmişdi. tez silahına davranmaq istərkən, hərtərəfli insan və digər üçlü pəncərədən sıçrayaraq qaçıb, saloonun önündəki, atlarını çoxdan fitləyib qaçmağa başlamışdılar. nellie tez qapıya qaçıb qışqırmağa çalışanda, üzünə doğru gələn kəndir onu anidən yerə yıxdı. qrupdan biri nellieyə kəmən atmışdı, amma kəmənd nellieni sara bilmədi. beləcə 4-lü qaçarkən, nellie crain sadəcə salonun qapısının ağzında üzündəki toz-torpağı təmizləməklə məşğul olmuşdu. amma qapıdan çıxan barın digər müştəriləri, dasein, reyn, zazoza arxadan dəstəni gülləyə tutdu. ki, atlılardan biri atdan yerə yıxılmış, yaralı vəziyyətdə qalmışdı. geri dönüb onu qurtara bilməyəcəklərini anlayan yoldaşlarından biri, döngəni dönməzdən əvvəl son gülləni ona sıxıb ucadan fit çalaraq atını mahmızlayıb qaçdı. dasein cəld şəkildə atına minib arxalarınca qaçmaq üçün barın tinini dönəndə, quldurların artıq təpənin ardında gözdən itdiklərini gördü.
ölən bir quldurun yanına gedib çıxan nellie, reyn, zazoza onun kimliyini müəyyənləşdirməyə çalışdılarsa da, alınmadı. ölünün kimliyini anlamaq üçün şerifin ofisinə aparılması şərt idi. bu anda küçənin digər tərəfindən səsə çıxıb gələn digər kəllə ovçularından ibarət kiçik dəstə yetişdi. yerdə uzananın kimliyini içlərindən biri tanıyırdı. öz yoldaşları tərəfindən öldürülərək küçənin ortasında tərk edilən cəsədin gerçək adı mariya kürüsü idi. həyat onun kimi cəsur bir düşməni öz dostlarının gülləsinə tuş etmişdi. mariyanın yerdə yatan cansız bədəni, əslində məşəqqətli yolun nə qədər əzablı ola biləcəyinə işarə idi. bunun fərqinə varan təkcə dasein, reyn, nellie, zazoza, ya da qəsəbə sakinləri, şerif timidus, digər kəllə ovçuları deyildi. bunu mariyanı öldürdükdən sonra gözlərindən üzünə, ordan da küləyin təsiri ilə arxaya doğru itələnən gözyaşlarını saxlaya bilməyən hərtərəfli də başa düşürdü. digər 2 quldur, cornelius fudge, ya da barracuda bunu hərtərəfli qədər olmasa da çox yaxşı anlamışdı. hərtərəflinin bu sistemə, ya da adı hər nədirsə ona qarşı son peşmançılığı bu olacaqdı bəlkə də. bəlkə də deyildi. onlar ki, əslində pisliklərlə döyüşərkən elə pislik deyə yaftalanmış, əslində isə gerçək doğrulardı. və dördnala, grammar.naziyə doğru, önəmli bir dust riders üzvünün öldürüldüyünü, həm də bunun özləri tərəfindən edildiyini çatdırıb, sonrakı situasiyada atılacaq addımları öyrənməyə doğru gedirdilər.
1. bu sifarişi verən: samuel
Səhər şəfəqi texasın sonsuz quraq çöllərini işıqlandırır. Qəsəbələr yenidən canlanır. Texasın kənarında yerləşən sözaltı qəsəbəsində ovçular, fermerlər, dəli qanlı kovboylar və quldurlara qarşı savaşan şeriflər günə başlayır. barlarda və küçəboyu Divarlarda axtarılır: anyone; mükafat: 10 min $ yazısını görənlər heyrətə düşmür əksinə mükafat əldə etmək üçün hazırlıqlara başlayırlar.
Qəsəbənin şerifi timidus öz köməkcisi samuel ilə birlikdə ofisində cinayət işləri ilə maraqlanır. Qəsəbədə hər şey öz qaydasında kimi görünsə də oğurluq və bank yarmaq cəhdləri xeyli artıb. Şerifi əsas narahat edən məsələ hələ də ritorika öyrənmiş sırtıq yobaz-ın qatilinin tapılmaması idi. ritorika öyrənmiş sırtıq yobaz, 1 ay əvvəl, qəsəbə barlarının birində, gecə vaxtı saat 3 radələrində naməlum maskalı şəxs tərəfindən vəhşicəsinə, 6 dəfə atəş açılaraq qətlə yetirilmişdi. Şahidlərin söylədiyinə görə qatil onu öldürərkən “gəbərməlisən! Onun üçün gəbərməlisən! demişdi.
Şerifin qızı la jolie fille həyətdə cücələri yemləyəndə ağacın arxasında gizlənən birisinin ona diqqətlə baxdığını görür. Soyuq qanlılığını qoruyan la jolie fille, qəflətən əlini kəmərinin sağında ustalıqla gizlətdiyi revolverinə götürür. Silah atmağı ona atası, anasının ölümündən sonra evdə tək qaldıqdan sonra öyrətmişdi. Özünü göstərməyi ona əmr edərkən sanki gizlənənin kim olduğunu anlamışdı. Və təbii ki də yanılmamışdı, həmin adam, la jolie fille-ni sevən amma heç cürə fikirlərini ifadə edə bilməyən və çoxları tərəfindən əzik xarakterli kimi tanınan asosyal adam idi. O, gününün çoxunu evdə keçirər, barların yolunu tanımaz, qızlarla və digər qəsəbə sakinləri ilə məcbur olmadıqca ünsiyyətə girməzdi. Özünü qorumaq üçün silah atmağı belə öyrənə bilməyən bir tip idi. Amma bir gün, la jolie fille-ni təsadüfən at sürərkən görmüş, ona aşiq olduqdan sonra isə dəyişilməyə başlamışdı. “yenə sən! Axı sənə dedim ki, sənə qarşı heç nə hiss etmirəm! əgər bu cür hərəkət etməyə davam etsən, atama deyəcəm səni quldurlar olan həbsxanaya atsın!”-deyən la jolie fille, silahını yerinə qoydu. Qorxuya düşən asosyal adam o dəqiqəcə ağlayaraq qaçmışdı. Onun ağlamağı la jolie fille-ni pis hiss etdirmişdi.
çernyayevski və ağsaqqal barda gizlincə yeni soyğun planı üzərində işləyirlər. Bu dəfə hədəf şişi yandırıb kababı yandırmayan adam-ın yeni qurduğu bankı soymaqdı. çernyayevski və ağsaqqal əzəldən dost idi, qəsəbədəki ən böyük soyğunları onlar təşkil edir amma şerif heç cürə onları həbs etmək üçün dəlil tapa bilmirdi. Elə bu vaxtı şerif köməkcisi samuel içəri daxil olur. çernyayevski və ağsaqqal ona aşağılayıcı göz ilə baxır. Samuel, çernyayevski və ağsaqqal-ın ən böyük düşməni idi. Dəfələrlə aralarında dava düşmüş, amma şerifin qorxusundan məsələni çox böyütməməyə çalışmışdılar. Samuel hər zaman içdiyi pivədən istəyir və onu alaraq kənarda oturub içməyə başlayır. çernyayevski və ağsaqqal öz içkilərini alaraq bardan çıxmaq istəyəndə samuel onları çağırır. təklifi geri çevirməyən çernyayevski və ağsaqqal, samuel ilə bir masada əyləşir. ətrafdakılar növbəti dava olacağını zənn edərək bardan çıxmağa başlayır. Samuel isə əlində olan zərfi açaraq yazılı kağızı stolun üstünə qoyur, kağızda belə yazılıb: “növbəti soyğun yeri şişi yandırıb kababı yandırmayan adam-ın bankıdır!“
2. bu sifarişi verən: samuel
Anyone meşədə gözünü açır. Bir neçə həftədir ki, aclıqdan əziyyət çəkdiyinə görə xeyli zəifləmiş, güclü əzələləri ərimişdi. Gecədən qalan kofesini içərək yola düzəlir. Ağlında sadəcə iki şey var idi, o da əsas qatili taparaq ədalətə təslim etmək və qəsəbəyə geri dönərək əvvəlki nüfuzunu bərpa etmək. əslində, ədalət də ona qarşı qərəzli mövqe nümayiş etdirmiş və sadəcə bir neçə dəlilə əsaslanaraq haqqında axtarış əmri çıxarmışdı. Təbii ki də bunda şerif timidus-un da rolu az olmamışdı.
Belə olan halda qaçmaq anyone üçün yeganə çıxış yolu idi. Axtarış əmrindən sonra digər qəsəbələrdən də kovboylar, mükafat üçün anyone ovuna çıxmışdı.
Gün ərzində meşədə xeyli yol qət edən anyone, sonunda sözaltı qəsəbəsindən 77 mil uzaqlıqda yerləşən qızılağac qəsəbəsinə çatdı. Gecəyarısı olduğuna görə qəsəbədə adam nəzərə çarpmırdı. Belə bir vəziyyətdə qəsəbəyə girmək olardı. Düzdü, onsuz aclığına güc gələ bilməyən anyone üçün başqa seçim yox idi. qəsəbəyə doğru irəliləyən anyone-a qəribə gələn yolun ortasında başı vəhşicəsinə dağılıdılmış it balası idi. Diqqətlə baxanda it meyidinin hələ təzə olduğunu dərk etdi çünki qan hələ isti idi. şüphəli şəkildə Qəsəbənin Girişinə çatan anyone, qızılağac adının altına belə bir söz yazılan taxta parçasına diqqət yetirdi: “qəti olan hökm, sadəcə, allaha məxsusdur!...”
çernyayevski və ağsaqqal təəccüblü şəkildə samuel-ə baxırdı. Bir müddət səssizlikdən sonra samuel, silahını çıxardı və stolun üstünə qoydu. əslində, çernyayevski və ağsaqqal elə oradaca samuel-i öldürə bilərdi amma şerif köməkcisini öldürməyin cəzası edam idi.
“üçümüzdə bilirik ki, qəsəbədə olan soyğunların hamısını siz təşkil etmisiniz.” – dedi samuel. “əlimdə olan bu vərəq parçasını kim yazıb bilmirəm amma məndə əvvəlki bar soyğununu sizin təşkil etdiyinizə dair dəqiq məlumatlar var.” Çernyayevski səssizliyini qoruyurdu amma ağsaqqal-ın səbri tükənmişdi. “həmin məlumatları şerifə verməmək üçün nə istəyirsən?” – dedi ağsaqqal. Samuel şeytani bir gülümsəmədən sonra cibindən bir şəkil çıxardı. Çernyayevski və ağsaqqal şəkilə bir müddət baxandan sonra bunun anyone-ın şəkli olduğunu dərk etdi. “təklifim olduqca aydındır, mənə sadəcə anyone-ın dirisini ya da kəlləsini gətirin. Mən də əlimdə olan bütün dəlilləri yox edim.” – deyən samuel həmin anda gözündə alacağı şərəf medalını düşünürdü. Bu, həm də şerifin gözündə yüksəlmə və şerifin qızı la jolie fille ilə evlənmək üçün əsas namizəd olmaq demək idi. əslində, samuel, la jolie fille-yə qarşı heç nə hiss etmirdi amma şerifini qızını almaq gələcəkdə qəsəbənin şerifi olmaq demək idi. “anyone-ı sadəcə siz yaxalaya bilərsiniz! 30 gün ərzində onun dirisi ya da ölüsü mənə çatmasa, özünüzü 25 illik həbsxana səyahətinə hazırlayın!” – deyən samuel silahını cibinə qoyaraq bardan çıxdı. əsəbi şəkildə stolu aşırdan ağsaqqal silahını çıxardı, samuel-ə arxadan atəş açmaq üçün çölə tərəf yönələndə çernyayevski ona əngəl oldu. “onun ölümü bizim edamımız deməkdir.” – dedi çernyayevski. Ağsaqqal-ı hirsləndirən şey samuel-ə xidmət etmək yox, bir zamanlar qəsəbənin ən usta kovboyu olan anyone-ı yaxalamaq məcburiyyətində qalmaq idi. anyone, ritorika öyrənmiş sırtıq yobaz-ın sirli qətlindən əvvəl qəsəbədə ən böyük nüfuza sahib olan kovboy idi. yaxaladığı 30-dan çox cinayətkarı ədalətə təslim eləmiş, qatı cinayətkar tommy darwinson-u öldürərək onun adına qoyulmuş böyük məbləğdə pulu qazanmışdı. Belə olan halda anyone-ı tutmağın heç də asan olmayacağı mənasına gəlirdi. “texas mərkəzinə gedib yeni silahlar təmin edəcəm. Səhər saat 5-də qəsəbənin mərkəzində atın ilə birlikdə məni gözlə.”- deyən çernyayevski atına minib gözdən uzaqlaşdı. Ağsaqqal isə əsəbi şəkildə bardan viski alaraq evinə doğru yönəldi. Onun evi qəsəbənin mərkəzindən xeyli uzaqda yerləşirdi. Tək yaşayırdı, indiyənə kimi heç vaxt evlənmək və ya birisi ilə yaşamaq kimi fikirlərə qapılmamışdı. əslində, hələ gənc idi, qəsəbədəki bəzi qızların sevimlisi idi.
Xoşladığı yeganə qız la jolie fille idi. onu xoşlamağının səbəbi onun digər qızlara bənzəməməsi idi. hələ yeniyetmə vaxtından onu xoşlayırdı amma ikili arasında heç vaxt bir eşq məcarası baş verməmişdi.
o, Günün bir çox hissəsini öküzlərini örüşə çıxarmaqla və atış təlimi etməklə keçirərdi. Həmin gün də öküzlərini örüşə çıxardıqdan sonra axşamüstü evə gəldi və bardan aldığı viskini içməyə başladı. Gecəyə yaxın yatdı.
Saat 4:30-da yuxudan oyanan ağsaqqal, hazırlanaraq atına mindi və qəsəbə mərkəzinə yollandı. Qəsəbənin mərkəzində isə heç kim nəzərə çarpmırdı. Bu, çox qəribə idi. çünki çernyayevski əsla gecikməzdi. Saat 5:15-i göstərirdi amma ondan hələ də bir iz yox idi. getdikcə şübhələnməyə başlayan ağsaqqal ətrafa nəzər salmağa başladı. Kor-koranə axtarışdan nəticə çıxara bilməyən ağsaqqal, şiddətli baş ağrısı səbəbindən evə dönmək qərarına gəldi. “yəqin işi uzanıb, onsuz yerimi bilir. O, məni tapar” – deyə fikirləşən ağsaqqal, evinin qapısına çatdı. Qapını açaraq içəri girəndə gördüyü mənzərə onda şok təsiri yaratdı. Gözlərinə inana bilmirdi, axı bu necə ola bilərdi?! əlini ağzına aparan ağsaqqal, diz çökərək hönkür-hönkür ağlamağa başladı. Gördüyü mənzərə həqiqətən qorxunc idi. evin giriş qapısından bir neçə addım uzaqlıqda olan yerdə tavan dəlinmiş və qarmaqdan çernyayevski-nin gözləri oyulmuş, bədəninin hər tərəfinə işgəncə edilmiş meyidi asılmışdı...
Yuxusundan qan-tər içində ayılan la jolie fille, saatın hələ 6 olduğunu gördü. Atası evdə yox idi. erkəndən işə getmişdi. Bayıra çıxaraq quyudan bir vedrə su çıxardı və evin arxa tərəfində yerləşən hamama yönəldi. Səhərləri duş almaq onun ən sevimli məşğuliyyəti idi. duşdan sonra mətbəxdə kofesini hazırlayaraq içməyə başladı. Özünü hələ də gümrah hiss edə bilmirdi. Gözünün qabağından asosyal adam-ın ağlamaqlı sifəti getmirdi. Xüsusilə bir insanın qəlbini qırmağı heç istəmirdi, hələ anasının son nəfəsində ona dediyi “çalış heç kimin qəlbini qırma qızım! Qoy sənin qəlbini qırsınlar amma sən onların qəlbinə toxunma!” bu sözlər hələ də qulağında idi. gözləri dolan la jolie fille, otağında gedərək ən sevdiyi bənövşəyi rəngli köynəyi ilə ayağı gen qum rəngli şalvarını geyindi. Revolverini həmişəki yerində, bel hissəsində gizlətdi. Makyaj etməyi çox sevməsə də aynanın qarşısında dayanaraq atasının ona yeni ildə aldığı pamada ilə dodaqlarını qırmızıya boyadı, yanaqlarına isə xəfif qırmızı rəng verərək həyəcanla otaqdan çıxdı. Son dəfə qapıdakı aynada özünə baxan la jolie fille, həqiqətən də çox cəlbedici görünürdü. Qapıdan bayıra addım atanda isə saatın hələ də erkən olduğunu vecinə almadı. Axurdaki Ağ atını tumarlayan la jolie fille, dərin xəyallara daldı. Sanki vicdanı onu rahat qoymurdu. Ata minən la jolie fille, qəsəbə mərkəzinə doğru gedirdi. Səhər erkən olduğundan mərkəzdə çox adam gözə dəymirdi. Günəş hələ təzə-təzə çıxırdı. Sözaltı Kafe ilə üzbəüz yerləşən Üç mərtəbəli binanın qabağında atını bağladı. Pilləkənləri tez-tez çıxan la jolie fille, ikinci mərtəbədə sağ qapını döydü. Qapını açan yox idi. la jolie fille daha da sərt şəkildə qapını döyərək, açılmasını tələb edirdi. Birdən orta qapı açıldı. Ora tərəf yönələn la jolie fille, qapını açanın yaşlı qadın olduğunu gördü. “orada yaşayan yoxdur.” – deyən həmin qadın qapısını örtərkən la jolie fille, ondan asosyal adam-ın harada yaşadığını soruşdu. “o, mənim oğlumdur. Sizə nə üçün lazım idi ki?” – deyə yaşlı qadın soruşdu. “mən onun dostuyam, ona demək istədiyim bəzi vacib sözlərim var. Onu görə bilərəm?” – dedi la jolie fille gülümsəyərək. “hmm. Onun çox dostu yoxdur.” – dedi yaşlı qadın. “hələ qız dostu olduğunu ilk dəfədir ki eşidirəm.”
La jolie fille-ni içəri dəvət edən yaşlı qadın ona oğlunun otağını göstərdi. Qapını döyən la jolie fille, həyəcanla içəri daxil oldu. Yazı yazmaqla məşğul olan asosyal adam, gözlərinə inanmırdı. Hələ dünən onu qovan qız indi onun otağında idi. “atım binanın qarşısındadır. Bəlkə bir yerlərə gedək?” – deyən la jolie fille, gülümsəyirdi. 2-ci seriyanın sonu
3. bu sifarişi verən: samuel
Şerif timidus və köməkcisi samuel, qorxmuş vəziyyətdə çernyayevski-nin meyidini izləyəndə, bayırda sifəti ağarmış, gözləri ağlamaqdan qızarmış ağsaqqal, atına minərək sürətlə uzaqlaşmağa başladı. Samuel onu sorğu-sual üçün geri çağırmaq istəsə də timidus sorğunun daha sonra da aparıla biləcəyini dedi.
“əlləri kəndir bağlandıqdan sonra atın arxasında süründürülüb, buna görə də əlləri biləkdən çıxıb. Süründürülmə faktını bədəndəki yaralar da sübut edir.” – diqqətlə araşdırma aparan samuel dedi. “daha sonra qurbanını tavandan asan qatil, onun ölümündən sonra gözlərini oymuş, bədəninə müxtəlif işgəncələr etmişdir.”
“səncə bunu kim edib? Bunu edən Ritorika öyrənmiş sırtıq yobaz-ın da qatilidir?” – timidus soruşdu.
“yox, inanmıram ki eyni adam olsun. Çünki, bu qatilin öz tərzi var. Istəsə idi asanlıqla qurbanını güllələyə bilərdi. Amma o daha çətin yol seçib.” – samuel cavab verdi.
“hər halda əlimizdə dəlil yoxdu, ona görə də qatil anyone da ola bilər.” – timidus bunu deyərək patrolları meyidi götürməsi üçün göstəriş verdi.
Faytonun arxasında əlləri və ayaqları bağlı halda kabusdan ayılan anyone, hələ də harada olduğunu dərk edə bilmirdi. deyəsən, gördüyü kabus yox, məhz elə yaşadıqlarının bir parçası imiş. Fayton irəliləyirdi və anyone olanları yavaş-yavaş xatırlamağa başlayırdı. Yadına sala bildiyi qızılağac qəsəbəsində yerləşən bara daxil olaraq içki içməsi və daha sonra başına gələn zərbə nəticəsində huşunu itirməsi idi. böyük ehtimalla, onu mükafat üçün ədalətə təslim etməyə aparırdılar.
Bu sırada faytonu idarə edən shemmusi və köməkcisi chromosome öz aralarında alacaqları mükafat haqqında danışırdılar. Saat 7 olardı. Sübh çağı idi. gecədən indiyə kimi faytonu çəkən atlar yorğun idi. meşə yolunun daşlı olması da atlar üçün çətinlik törədirdi. Atların dincəlməsi və səhər yeməyi üçün faytonu saxlayan shemmusi və chromosome, arxadan anyone-ı yerə düşürdərək ona da biraz çörək və su verdilər. Anyone soyuqqanlılığını qoruyurdu.
“sizcə də bu qədər əziyyətin qarşılığında sadəcə 10 min dollar almağınız az deyil?” – dedi anyone.
“məqsədimiz mükafat yox, sənin kimi əclafları ədalətə təslim etməkdir!” – deyə shemmusi cavab verdi.
Anyone-ı arxaya atdıqdan sonra yenidən yola düzələn shemmusi və chromosome, günortaya qədər dayanmadı. Yolun meşə olan hissəsi bitmiş və artıq daha uzun olan çöllük hissəsi başlamışdı. Havanın isti olması və yaxınlıqda heç bir su birikintisinin olmaması atları əldən salmışdı. Çöllüyün ortasında düşərgə salmaq qərarına gələn shemmusi, atları faytonda olan su ilə suvarmağı chromosome-yə tapşırdı. Shemmusi isə tərini silərək faytonun arxasından anyone-ı düşürtdü və ona biraz su verdi. Istinin təsiri nəticəsində anyone olduqca bitkin görünürdü. Chromosome həyəcanla shemmusi-yə: “əgər qarşıda su tapa bilməsək, çölün ortasında susuzluqdan öləcəyik!”
“yox, narahat olma. 6 mil aralıda bildiyim bir quyu var. Orada həmişə su olur.” – dedi shemmusi.
Danışmağa belə halı olmayan anyone, elə oradaca yuxuya getdi. Gecə yarısına doğru hava biraz sərinləmişdi. Shemmusi, choromosome-yə ayıq olmasını tapşırsa da o da yuxuya getmişdi. Gecədən xeyli keçmiş anyone yuxudan ayılmışdı. Keçmiş şöhrətli həyatını fikirləşəndə uzaqdan 3 dənə atlının sürətlə gəldiyini gördü. əvvəlcə səssiz qalmağı düşünsə də bunun yaxşı fikir olmadığı qənaətinə gələrək, shemmusi-ni yuxudan oyatdı. Cəld şəkildə chromosome-yi yuxudan oyadan shemmusi, tüfəngini doldurmağa başladı. Chromosome də öz növbəsində revolverini hazır vəziyyətə gətirdi. Qarşıdan sürətlə gələn üç atlı təqribən 10 dəqiqəyə düşərgəyə çatacaqdı.
“gələn atlılara qarşı heç bir şansınız yoxdur! Onlar üç, siz isə 2 nəfərsiniz. Və üstəlik sadəcə birinizdə tüfəng var. Qarşıdan gələnlər çöl quldurlarıdır və onlar peşəkar atıcıdır!” – dedi anyone. “məni sərbəst buraxın, sizin üçün onları məhv edərəm.”
Bu fikir ilə razı olmayan shemmusi, atlıların getdikcə yaxınlaşdığını görərək başqa şansının olmadığını dərk etdi. Chromosome-nin də umbay bir atıcı olduğunu bilən shemmusi, anyone-ın qollarını və əllərini açaraq, onu azad etdi. revolver-lərini anyone-a verdikdən sonra shemmusi, tüfəngi ilə nişan aldı.
Qarşıdan sürətlə gələn quldurlara ilk atəşi tüfəngi ilə shemmusi açdı. Bundan sonra quldurlar, bir-birindən xeyli aralandı. Güclü atışma başladı quldurlarla düşərgə arasında çox az məsafə qalmışdı. Quldurların atəşi ilə atlar ürkdü və qaçmağa başladı. Anyone cəld tərpənərək atların birinə minməyə nail oldu və sürətlə quldurlara tərəf çapmağa başladı. Quldurların biri ilə üzbəüz gələn anyone, revolver-i ilə atəş açaraq onu yerə sərməyi bacardı. Bu arada digər iki quldur düşərgə ətrafında dövrə vururdu. Faytonun içində güc bəla ilə atəş açan shemmusi çox çarəsiz görünürdü. Anyone düşərgəyə doğru çaparaq atəş açmağa başladı. Bunu görən digər quldur, tüfəngi ilə atəş açaraq anyone-a tərəf atını çapırdı. Anyone, başqa yolunun olmadığını dərk edərək atından tullandı və qulduru başından vuraraq öldürdü. Qorxuya düşən sonuncu quldur isə qaçaraq uzaqlaşdı. Anyone düşərgəyə tərəf gələrək can verən shemmusi-yi və bədəni deşik-deşik olmuş chromosome-yi gördü. Shemmusi-nin son xahişini nəzərə alan anyone, onu başından vuraraq əziyyət çəkməsinin qarşısını aldı.
Məyus halda quldurdan qalan ata minən anyone, gözdən uzaqlaşdı.
Kofesini yavaş-yavaş içən asosyal adam, la jolie fille-yə baxaraq gülümsəyirdi. Həyatında ilk dəfə idi ki, bir qızla eyni stolda oturmuşdu. Həyəcanlı idi. la jolie fille-nin gözəlliyi sanki onu iflic etmişdi. La jolie fille ilə asosyal adam əvvəlcə sözaltı kafe-dən iki fincanlıq kofe almış və daha sonra isə qəsəbədən aralanaraq, böyük çinar ağacının altında oturmuşdu.
“keçən dəfə sənin qəlbini qırdığım üçün çox məyusam. Elə olsun istəməmişdim...” – la jolie fille dedi.
“yox, günahkar olan mənəm. səni xəlvəti izləmək düz hərəkət deyildi.” – asosyal adam dedi.
“bilirsən, həmişə sənin niyə hamıdan fərqli olduğunu düşünürdüm. Mənə çox qəribə gəlirdi.” – la jolie fille dedi.
“məni bu hala gətirən özüm yox, mühitdir. Həmişə əzildim, döyüldüm hətta öz ailəm tərəfindən belə sevilmədim...” – asosyal adam dedi.
La jolie fille, asosyal adam-ın sifətindəki məyusluğu görəndə onu sevindirmək üçün əlini tutdu və dedi: “artıq tənha deyilsən. Səni sevən birisi var.”
Amma əslində, la jolie fille sadəcə asosyal adam-a acıdığı üçün ona onu sevdiyini deyirdi.
“sən yalan deyirsən! Mənə acıdığın üçün belə edirsən!” – asosyal adam bunu deyərək qaçmağa başladı. La jolie fille onun arxasınca qaçsa da onu tutmağa nail olmadı. Çox qəribə hisslər keçirən la jolie fille, atına minərək evə döndü. Makyajını sildi, geyindiyi cəlbedici paltarları çıxardı və yenidən əvvəlki la jolie fille oldu. Asosyal adam-ın belə davranmağı ona çox qəribə gəlmişdi, halbuki dediyi sözlərin asosyal adam-ın xoşuna gələcəyini düşünmüşdü. Məyus halda özünü yatağa atan la jolie fille, axşama kimi yatdı. Yuxusunda asosyal adam-ı ağlayan görmüşdü. Özünü çox pis hiss edən la jolie fille, otağından çıxaraq mətbəxə girdi və bir bardaq su içdi. La jolie fille, qonaq otağından səs gəldiyini eşitdi. Səssizcə otağa tərəf yönəldi və qulaq asmağa başladı. Danışan atası timidus ilə köməkcisi samuel idi.
“mən sizə çox təşəkkür edirəm və sizin oğlunuz olmaqdan qürur duyuram. Qızınızı xoşbəxt etməyə çalışacam.” – bu sözləri samuel-dən eşidən la jolie fille, eşitdiklərinə inana bilmirdi. 3-cü seriyanın sonu
5.
Salondan qaçan quldurlar küçənin arxasında toplanmış, dasein, reyn, nellie, zazoza və digər kəllə ovçuları hələlik yolunu dəyişmədən, onları izləmək üçün möhkəm vəziyyətdə dururdular. Bu dördlü quldurları nəzərdən çıxara biləcək cəsarəti və bacarığı əks etdirirdi. Artıq hərtərəflilərin hansı məqsədlərə xidmət etdiklərini daha da aydın görürlər. Bu təhlükəli quldurlar qeyri-adi bir qrup olaraq yoldaşlıq edirdilər və digər kəllə ovçularının həyatına qəddar müharibə aparırdılar. Bu yeni yolbaşçılar barəsində hələçə də çox şey bilinmir, amma dasein və dostları düşmənini tanımağa başlamışdı.
Dasein özünü bu müharibənin mərkəzində hiss edirdi. Bu çətin və təhlükəli yolculuq onun kişilik və inancları üçün bir imtahandı. Onun içində qeyri-müəyyən bir his vardı ki, bu mübarizə ona həyatının mənasını verirdi. O, əvvəllər də xarici məkanlara gedərək macəralar yaşamışdı, amma bu dəfə fərqli idi. Bu dəfə onun nəfsi, vətəni, və insanlığa qarşı olan vəhdəti üçün döyüşməli idi.
Quldurların izini sürməklə əlaqədar hazırlıqlarını başlamışdı. Dasein yavaş-yavaş ardıcıl vurulmuş atlarının sürətini artırır, önündən gələn dəstəyə yaxınlaşırdı. Reyn və Zazoza yanında güllələşməklə dəstəyə yanaşır, Nellie isə onlara nəzarət edir, planlarını təkmilləşdirirdi. Bir neçə saat boyunca bu sakitləşməsiz sürətdən sonra, quldurların çöldəki gizli meşələrdən birinə girdiklərini gördülər. Dasein dəstənin üzərinə yavaşca yaxınlaşdı və onlarla eyni sahədə məğlub olmağa hazırdı.
Quld
urlar meşənin içində sessizcə sürətlərdilər. Dasein və dostları isə hər an üstələnəcək savaşa hazırlıq edirdilər. Bu döyüşdə hərtərəfli quldurların heç birinin canını bağışlamayacağını bilir, heç biri onlara bağlı olmayan xüsusi bir məqsədə sahib idi. Quldurların işgaldığı meşədən döşəmələr hökmdar idi və dasein çətinlikləri qəbul etməli idi.
Savaş tam anlamı ilə başlayanda, silahlar patlamağa başladı və çöld kimi xeyli yerdə güllələr ağacların üzərindən uçuşmağa başladı. Mübarizə gəlincə, dasein də öz gücünü göstərmək istədi. O, əli silahında və atının qüvvəsində idi. Yeri, havayı və düşmənlərin səsini hiss etmirdi. Sadəcə hərəkətləri, zərbələri və düşmənlərini məhv etmək üçün təcrübəli bir kovboy kimi döyüşməyə başladı.
Dasein və dostları bir-birini dəstəkləyərək düşmənlərlə əməkdaşlıq etməyə başladılar. Bir neçə dəqiqəlik qəti döyüşün ardından, quldurlar məğlub edildi. Bir daha onları saloonda görmək ümidiylə, dasein ətrafındakı əyləncə mekandan uzaqlaşdı və qaranlıq çöllərə doğru yola düşdü.
Savaş tamamlanmışdı, amma daha çox mübarizələr, daha çox macəralar və daha çox qələbələr onu gözləyirdi. Dasein, reyn, nellie və zazoza bütün bu səyahətlər boyunca dostluğu, sevgini və qələbənin tatlı dadını yaşamağa davam edəcəklər. Onlar hər bir təhlükəli gecədən sonra, hər bir çöl küləyindən sonra qələbələrin səvincini hiss etdilər. Onlar daima arxadaş olaraq vəhşi batının qaranlıq mənbələrində səyahət edəcəklər və düşmənlərini əzab çəkirək,
həyatın hər bir anını yaşayacaqlar.
Dasein və dostları hələ çoxlu macəra və sınamalarla qarşılaşacaq, çoxlu qələbələr qazanacaq və əslində xəyallarında olan adını və sənətini dünyaya tanıdacaqlar. Onlar hər bir səfərdə öz tərəflərinin simvolu olacaqlar və vahidliyin əlaməti kimi xatırlanacaqlar.
Bu, hərtərəfli insanlara qarşı döyüşdən ibarət bir sıradan ibarət idi, amma həyatın onları bir araya gətirdiyi döyüşdə, dostluğun, sevginin və qələbənin qüdrəti hiss olunurdu. Onların hikayəsi bir neçə cümlədən ibarət deyil, bir həyat dolusu macəra və ümidlərdən ibarətdi. Dasein və dostlarının tarixinə baxdıqda, onların adını və sənətini dünya unudmayacaq, və batı mifologiyasının əbədi simvolu olacaqlar.
Həyat onlara çətinlikləri və sınaqları təqdim etdi, amma onlar hər bir sınaqı qəbul etdilər və mübarizələrindən əvvəl asanlaşmağa qərar verdilər. Onların çətinliklərlə dolu batı dünyasında bir məqsədləri vardı - qaranlığın içindən doğru və ədalətli bir yolun izini tapmaq. Və bu məqsədə nail olmaq üçün dərmanları dostluq, sevgi və inandırıcı bir inanç idi. Əgər həyatda heç nə olmasa, o zaman dərmanların və dostluğun gücünə sahib olmaq, həyatın anlamını tapmaq mümkündür.
Dasein və dostlarının səyahəti davam edəcək, və batının qaranlıq dünyasında çətinlikləri qəbul edərək, ədalət üçün döyüşəcəklər. Onlar, vahidliyin gücünü və həyatın dəyərini öyrənəcək, qələbələrin sevincini yaşayacaqlar və əslində inanırlar ki, onlar batının tarixinə əbədi olaraq yazılacaq. - gpt
)
