11. bu həqiqəti mən ölənə qədər hər müəllimlər günündə paylaşacam. deməli, 2011 - ci ilin oktyabr ayının 5-də direktor bütün müəllimləri yığdı ki, sabah icra bizi rayona çağırıb. (müəllim işlədiyim zamanlar) ağlıma ilk gələn fikr o oldu ki, müəllimlər günü ilə əlaqədardır. təzə kostyum geyinib, qalstuk bağladım. kənd dayanacağına gedib direktorun maşınını gözlədim. bir neçə müəllim ilə gəldi və mən də maşına əyləşdim. müəllimlərin hamısı köhnə geyimdə idi və maşının yük yerində iki - üç labatka (bel) var idi. təəccüblənməyə vaxt qalmadı ki, direktor soruşdu ; məgər sənə deməyiblər ki iməclikdi, köhnə paltar geyinmək lazımdı? yox - dedim... əsəbdən əllərim titrəyirdi. rayona çatanda yol boyu düzülmüş müəllimlərin əllərində bel yer şumladığını gördüm. kimi ot yolurdu, kimi də yol qırağında olan pampersləri təmizləyirdi. bir az tərəddüd etdim, sonra bizim müəllimlərin də qollarını çırmayıb var güclə işə girişdiyini gördüm. məndən yaşca böyük müəllimlərin (hamsı mənim müəllim olub) işlədiyini görəndə əlimə bel alıb onlara kömək etməyə başladım. amma 10 dəqiqə sonra sanki bütün dünyanın əsəbi üstümə töküldü. lapatkanı var gücümlə uzağa atıb qışqırmağa başladım. məni güclə sakitləşdirdilər. səbəbini soruşanda dedim ki, bu gün müəllimlər günüdü, heç olmasa bu gün olmasın bu şeylər. yarım saat sonra iməclik ləğv olundu. məlum oldu ki, 5 oktyabrın müəllimlər günü olduğundan xəbərsizmiş rayon başçısı (((( və mənim müəllimlik istəyim, ümidlərim könülsüz şumlanmış iməclik torpaqlarında dəfn olundu...
(c) bahadur qobustan seyidov
5. bəzən dahiləri kəşf eləyən onları daha da ucaldan bəzən də standart düşüncələr yaradaraq istedadları məhv edən peşə sahibi. adətən ortalama bilik sahibi, bilgisinin də çoxu praktikadan çox nəzəriyyəyə dayanan, 20-30 nəfər insan*
bəzən də daha çox
qarşısına çıxıb bildiklərini anlatmaq bacarığı olan insandır. öyrətdiyi elm sahəsinə görə ağıla gələn müəllim obrazının cinsiyyəti dəyişir. biraz pis çıxdı deyəsən. demək istiyirəm ki, bəzi fənnlərdə qadın bəzi fənnlərdə kişilər daha bacarıqlı olur. tələb olunan müəllim tipi çox vaxt müxtəlif olur. bəziləri müəllimin əzazil olmasını, tələbələri "cilovlamasını" vacib sayır. bəziləri müəllimin çox bilgili olmasına önəm verir. belələri ingilis dili müəlliminin danışığına, riyaziyyat müəlliminin zəkasına və ya misal həll eləmək təcrübəsinə vurulur. bir başqaları müəllimin zəkasının deyil də öyrətmək bacarığının vacib olduğunu düşünür. müəllimlərin aşağı vəya yuxarı qiymət vermələri də həmişə fikir ayrılığına səbəb olur. bir də xüsusilə "öldürmüş" bir qrup insan var ki, müəllimin "panyatkasına" önəm verir. məsələn sevgilisi icazə alıb dərsdən çıxdıqdan sonra müəllimdən qızı ötürməyə icazə istəyib rədd cavabı alan və buna görə müəllimi panyatkasız adlandıraraq pis müəllim olduğunu düşünən insan görmüşəm. haqqlı olub olmaması mübahisə mövzusudur və entry yazmağıma səbəb bu deyil. mənim bəyəndiyim müəllim obrazı həmişə ətrafdakılardan fərqlənib. bir şeyi də boynuma alım ki, indiyə qədər heçvaxt "bu müəllim pisdi" deməmişəm. amma favori müəllimlərim həmişə olub.
deməli elektronika dərsimizə təzə seminar müəllimi gəlib. müəllim deyəndə qaqaşın 30 yaşı heç olmaz. bu adamın ilk seminarında 20-25 nəfər adam var idi. sonrakı seminarında 7 nəfər olduq. axırıncı seminarında 4 nəfər idik. onun da ikisi telefonla oyuyurdu o biri də seminarın yarısından çıxıb getdi.bundan sonra tək də olsam o qaqaşın dərslərinə getmək istiyirəm. ona baxanda gələcəyimi görürəm. gələcəyimi deyəndə ki, arzuladığım, özüm üçün xəyal qura bildiyim tək gələcəyimi görürəm. bəlkə də artıq bunu təsəvvürümdə canlandırdığım üçün o gələcək mənə qismət olmayacaq. bir entry`im də bu barədə danışmışdım. mənimdə planımda unini qurtarandan sonra orda qalıb işləmək var. bacardığım tək şey budu çünki. mühəndis karyerası falan filan təsəvvür eləyə bilmirəm. xasiyyətimi və xarici görünüşümü də nəzərə alaraq bu qaqaşı mənim 7-8 il sonrakı vəziyyətimə oxşatdım nəsə. deməli məndən 1-2 sm hündür, məndən azmaz dolu bir adamdı. mənim kimi o yetimin də bədəninə düyməli köynəkdən başqa heçnə yaraşmır. indi keçim müəllimliyinə. adam kayfullanın biridi. ixtisasca fizikçidi, hansı rüzgar vurub atıb elektronikaya bilmirəm. ən çox işlətdiyi söz "fərqi yoxdudu". gijdıllağa deyirsən filan şeyi burda tədbiq edək yoxsa burda deyir fərqi yoxdu. dəhşət də xəyalpərəstdi. elmə vurulmuş insandı, dərsi danışanda uşaq kimi sevinərək danışır. təsəvvür eliyin yetim yarımkeçiricilərin işləmə prinsipindən danışırdı söhbəti gətirdi kvant mexanikasına. danışdıqca hiss eliyirsən ki, bu mövzular onu necə dərindən heyrətləndirib necə həvəslə danışır. deyir prinsipcə sizin bədəninizdə olan bir oksigen atomunun bir elektronunun sirius ulduzunun içində bir yerdə olması da bir ehtimaldı amma bu ehtimal çox kiçik olduğu üçün yox deyə qəbul edilir. bundan başqa adam riyaziyyat dahisidi. hiss olunur ki, fizika təhsilində nəyi var integral-törəmə hesabı eliyib indi götü şişib. mən burda çantasız gəzən adam görməmişəm amma bu paçan dərsə qoltuğuna vurduğu bir yığın kağıznan gəlir. mənim də bəyəndiyim müəllim obrazı budu. istəmirəm müəllimin mənim üstümdə otoritesi olsun. düzdü otoritesi olanda çox da sərt qarşı çıxmıram amma yenə də istəmirəm. misalda nəsə problem olanda müəllimlə bir yerdə mal-mal lövhəyə baxmaq, qarşılıqlı arqumentlər bildirərək problemi bir yerdə həll eləmək mənə ləzzət eliyir. özümü bir elm adamı kimi hiss eləməyimə səbəb olur, məni bir havalara salır. liseydə də bir müəllimim belə idi, o da favorilərim arasında idi. amma halbuki onun xasiyyətini liseydə heçkim bəyənmirdi. indi də bu xiyarı heçkim bəyənmir. hamı bunla paralel eyni seminarı deyən müəllimin yanına gedir. bəlkə də 2-3 ilə unidən sikdir eliyəcəklər bunu, bəlkə də daha tez. amma onun elmə olan həvəsini başqa müəllimlərdə görmədim mən. xasiyyətimi nəzərə alaraq deyirəm ki, çox güman ki, mən də tez-tez dərsdən kənara çıxan bir seminar müəllimi olacam.
21. Müqəddəs falan olmayan insan. Çox şişirdilir sadəcə.
Dərsə gəlib bələd olmadığı dindən və təriqətlərdən, anlayışı belə olmadığı siyasətdən danışan, qızın ancaq müəllim olmasının lazım olduğunu az qala plakatlara yazıb, etiraz aksiyası keçirtməyə hazır olan, atasının pulu çoxdur deyə yaltaqlıq eləyən, hörməti ancaq onu görəndə ayağa durmaqla bir tutan, təhsildən başqa hər şeyi verən müəllimlərə necə müqəddəs demək olar axı?
22. əvvələr həmişə düşünürdüm ki, mən azı 30 yaşıma çatandan sonra yəqin hansısa müəllimin ölüm xəbərini alaram.
bu müəllimi tanıyanda cavan idi, hər gün fbda bizi "əjdahalarım" deyə paylaşacaq qədər həyat dolu insan idi. o qrupun ən balacası mən idim deyə ayrı bir qayğı ilə yanaşırdı. tutaq ki, bir həndəsə məsələsini elədimsə, "əjdahadı da bu uşaq, bir qalıb alov çıxarsın" ," hö elə baxım" tərifləri ilə adamın özünü bir pox saymasına vəsilə olurdu. hamının idealı idi. "ulduzlu" sualları verəndə "qal sənə qurban" mahnısı ilə havalı-havalı həll edib, düzgün cavabı tapanda ağzımız açıq qalırdı. müəllimin tək hədəfi nəticə idi. uşaqları az idi deyə hamısının digər fənnlərini belə maraqlanardı. oğlanlarla futbol oynamağa, qızları hansısa gəzintiyə aparardı. evimizin yolu bir idi deyə, yolda ancaq adamı tırkalıyırdı ki, ən yaxşı olmalısan. onunla hər şeyi danışa bilərdin, çünki hər şeyə türklər demiş çözüm odaklı baxırdı. mən də klassik abituriyent. tək dərdim evdəkilər və onların qadağaları idi. onlarla danışması üçün həmişə müəllimi yolluyurdum. aze ailələri bilirsiniz ki, müəllim qatıq qara dedisə, deməli elədi deyənlərdən olduğuna görə, kef eliyirdim. sonra uşaqlar çoxaldı, prestiji artdı, papaqlı koftaları oldu saruçka, pulları gəldi paçka paçka
(baxma: şair ruhlu yazar) bizi qozlamadı. sözün əsl mənasında. təbii ki, hamı ilə təkbətək qayğısı azala bilər, çünki çox idik. amma müəllimin xasiyyətinin dəyişəcəyini heç düşünmürdüm.
mənim tez inciyən biri olduğumu bildiyi halda həmişə mənlə çox dirəşərdi, acımasızca zorbaladığı halda zarafat edirəm deyib üstünü malalayardı. "zəifsən, bacarmayacaqsan, filankəs səni yeyər" tipli sözlərini hamının içində tam ciddiyyəti ilə deməsi məni üzürdü. sakit idim deyə, cavab verməyəciyimi bildiyi üçün ölümünə zorbalayardı.
bir dəfə qapıdan çıxanda, yenə "zəiflər öndən" deyib məni göstərdi. "buyurun müəllim" deyib itələmişdim ki, lijbi çıxsın heç olmasa şot 1-nə bilim neçəsə olsun, mən də onu incidim. prosta o hazırcavab idi, "sənin babat yumor hissin var imiş ki" deyəndə qalmışdı içimdə.
ən sonda sırf yenə sakitəm deyə zəif qrupa atmışdı, nə qədər dirəşdim, ağlıyıb, son variant mamanı çağıranda " mənə dəxli yoxdu sən buna layiqsən, qəbullan" dedi. mama da yuxarıda dediyim kimi qatıq qaradı məsələsi ilə bir şey demədi. üstünə zəif olduğum üçün danlandım aq.
otaqdan çıxdım. bir də gəlmədim ora. zarafat deyildi. bu dəfə ciddi idi. nə cür desin ki, o zarafat idi, incimə. o gündən yolda görəndə salam vermirdim. hazırlığından çıxmışdım. amma o mənim kimi kindar deyildi, dalbadal zarafatları düzüb bircə gülüşlə hər şeyi yumşaltmasın deyə özümü sıxıb saxlıyırdım.
bir gün aradan 1 il sonra yolda əlində siqaret, teoman kimi qapqaralara bürünüb, nəsə fikirli olduğunu görüb yanına getdim. oturanda dedi, "sənə noldu?"
bu dərin söhbətin, bir əlvida söhbəti olduğunu hardan bilərdim ki. demişdim axı, ən balaca mən idim, əvvəlki qrupdakılar çoxdan məzun olub getmişdilər. ona görə hazırlıqda onun dəyişimini xatırlayan son adam da elə mən idim. son illərdə siqaretə, içkiyə qurşanmağı, titrəyən əlləri, qıpqırmızı gözləri və qara jakerti mənim tanıdığımı müəllimi əks elətdirmirdi. çünki mən ona həmişə ilk halı ilə yanaşırdım. axırda əvvəlki haqsızlıqlarını qəbullandı, "əsəbdən yata bilmirdim e ay müəllim, vaxtdan edin bunu rahatlaşaq da amk" deyib bağladıq keçmişi. durdum. sağollaşanda, hər şey yaxşı olacaq deyəndə içdən güldü."inanmıram daha, bu söz ümidləndirmir məni" dedi, bir şey deyə bilmədim, düz deyirdi. 1 ay keçdi, xəbəri aldıq. özünü yandıraraq, intihar eləmişdi.
bir tərəfdən illərdi içimdə tutduğum qırğınlığı danışmışdıq deyə gizlicə sevinirdim, bir tərəfdən də üzülürdüm. həmişə absurd yerlərdən ümidli olardı, tutunardı. xatırlayandakı son danışığında ümidverici heç nə deməmişdi, deməli bəlli idi ki, sonu imiş. indi səs kaydını birdən eşidəndə yadıma düşdü, pis oldum aq gecə gecə.
14. cəmiyyəti qəlibləndirən şəxs.təhsillə ilk tanış olduğum gündən bu yana 68(+3/-3)müəllimin mənim qəliblənməyimdə "əvəzsiz fəaliyyəti"olub.hər növünə rast gəlmişəm buradakı bütün yazarlar kimi.bəziləri həqiqətən də qarşılarında baş əyiləcək insanlar,bəziləri isə sənə dərs deməsindən bir neçə il keçəndən sonra yuxarıda mötərizə içərisində yazdığım mütləq xətadan başqa bir şey olmur.bu adın zərrəsinə layiq olmayanlar var bir də, hansı ki dollar gözlukləri ilə baxırlar tələbəyə.(məktəb dövründə bu növə rast gəlmədiyim üçün tələbə yazdım)ən qorxulu və ən çox yayılmış növləri də parazitlərdi,fikir parazitləri,şagirdlərin yaradıcılıq,özgüvən hər şeyini məhv edən.məktəb dövründə rastlaşdıqlarımın əksəriyyəti yaxşı müəllimlər olub amma xüsusilə fizika müəllimiz könül müəllimə var idi ki o dərsdən fərqli həzz alırdım və indi də məktəb haqqında darıxdığım tək tük şeylərdən biridi onun dərsləri.
müəllimlər fikir öyrətməkdən çox fikirləşməyi öyrətməlidi.zombi yox insan yetişdirməlidi.(baxma: mənə balıq vermə,balıq tutmağı öyrət )
17. Azərbaycanda müəllimlər heçdə bütün dünyada pohpohlanan kimi mələklik edən insanların peşəsi deyil. Rüşvət alan şagirdləri-tələbələrə haqsız yüksək qiymət verən. Öz yanına hazırlığa gəlməyən şagirdləri incidən. Bayramlarda rüşvət verilmədikdə uşaqları gözüm çıxdıya salan. Seçkidə tumanında bulleten keçirən və s. indi mütləq deyəcəksinizki yaxçı müəllim-müəllimələrdə var. Bəli var amma onların sayı azərbaycanda çox minimaldı. Çoxusuda rüşvət vermədən işə düzəldiyi üçün dağ başındakı kəndlərdə 300-400 manat maaşa həyatta qalmağa çalışır. Bizim reallıqda gördüyümüz müəllim-müəllimələr isə sadəcə öz çıxarını güdən insanlardı. iNDi biraz özünü tutan azacıq vəzifəsi olan insanlara belə müəllim deyirlər çünki bu sözün artıq kəsəri necə deyərlər bir dəyəri qalmayıb. Azərbaycanda həqiqətən ən aşağı peşələrdən biri müəllimlikdi. Əlbət birgün normal sistem olsa böyük ehtimal müəllimlik anlayışıda dəyişəcək. Ancaq halhazırda əsla.
12. insan yetişdirmək kimi məsuliyyətli bir peşənin sahibiləri. elə ya da belə insan yetişdirirlər. bəziləri nifrətlə, bəziləri sevgiylə. və onlar xatiırlandıqda da bəziləri nifrətlə, bəziləri sevgiylə xatırlanır.
13. doqquz yüz manata yaxın maaş almasına rəğmən hələ də ağlayan adam. deyir univerisitetdə dərs dəyirəm, həftədə 33 saat, ipotekam var, maışınım var, borclar var çatdırmıram. konkret nə öyrətdiyini də demir "IT ancaq dillərdən ibarət deyil.." *
nöqtələrdə dərin məna var
hərşeyşünas olub həftəbecər dərs öyrədir hələ maaş azdı deyir. ölkədə professorlar 150-300azn maaş alırlar. bax indi onlar da ağladı sən də ağladın day nə oldu axı? hökümət bunu göstərib deyəcəy: "bax görürsüz? 900manat maaş veririk yenə ağlıyırlar. bunların problemi pul deyil sadəcə xərcləyə bilmirlər"
3. son vaxtlar *
deyəsən uje bir neçə il olub
bakıda işlənmməyə başlamış müraciət forması. səbəbinin bakıda yayılmaqda olan camaat adamlarının *
və ya nurçuların. mənim üçün ikisi də eynidi
gündəlik dildə "hocam" sözünün ekvivalenti kimi işlətmələridir. artıq bu adamların kruqundan çıxıb ümummilli müraciət formasına çevrilib.
6. çətindi vallah,bu ölkədə müəllimlik ən çətin peşələrdən birirdir.həm də son avxtlar ən ucuz,aşağı peşə olub müəllimlik,təsəvvür edin ölkənin ən böyük müəlllim istehsal edən müəssisəsi müəllimlər instituna keçid balı ən aşağı ballardandı,hami 2heç olmasa müəllim olaram" düçüncəsi ilə olur çox vaxt müəllim. həm də maaş çox aşağıdı,valideyinlərinin ikisi də müəllim olan biri kimi deyə bilərəm ki,həmişə maliyyə sıxıntıları yaşamıçıq. müəllimin maaşı ən aşağı maaşlardandı. müəllim də məcburən ya şərəfini vicdanını,ləyaqətini sataraq rüşvət alır,ya da sağlığını sataraq ya repititor olur,ya da əlavə iş və ya işlərləəşğul olur. misalçün mənim valideyinlərim,həmişə hektara yaxın tarla becərib,və mal-qara saxlayıb. başqa müəllimlər var ki,dərs olmayan günlər fəhləlik edir. bizim bir müəllim qohumumuz var idi,kifayət qədər savadlı və metodik qabiliyyəti olan müəllim idi,o da sosial təminatlarını ödəmək üçün müəllimliyin daşını atıb alverçi oldu bazarda və hal-hazırda olan hörməti də cəmiyyət arasüında müəllimlikdə olan hörmətindən çoxdu.. başqa müəllim tanıyıram,məktəbdə müəllimyi atıb,gündə 12 saatdan çox olmaqla kamaz sürü,müəllimlikdən aldığı maaşdan da 2.5 dəfə çox maaş alır. yaxud atamın dostu olan bir kimya müəllimi indi zavodlardan birində laborant işləyir,müəllimlikdən qazandığından isə 4 dəfə çox maaş alır labaratoriyadan. müəllim olmaq bu ölkədə intihar etmək deməkdi,nə vaxtsa hökmən sındırılacaqsan deməkdir,udduğun tabaşirlərdən mədəndə kubik yaranacaq deməkdir,yarı ac yarı tox yaşayacaqsan deməkdir,alverçilərdən az hörmətin olacaq cəmiyyətdə deməkdir.
18. müəllimlik peşəsi, peşə kimi hörmətə layiq peşədir. müəllim deyəndə ağlıma sadəcə məktəb və universitetdə dərs öyrədən şəxs yox şahmat kursunda şahmat öyrədən, komputer kursunda komputer öyrədən şəxslər də gəlir. bir şəxs sənə lazım olan şeyləri öyrədə bilirsə səndə ona qarşı rəğbət, hörmət hissi formalaşır.
peşə hörmətə layiq peşədir, amma bu hər müəllimin də hörmətə layiq insan olduğu mənasına gəlməz. Xüsusilə məktəb və universitetdə qarşılaşdığım müəllimlərin böyük əksəriyyəti hörmətə layiq insanlar olmayıb (2 məktəb, 2 universitet görmüşəm deyə məncə kifayət qəfər müəllimlə qaşılaşmışam). buna görə də müəllimləri sorğu-sualsız pərakəndə şəkildə yarı tanrı görən sovet təfəkküründən xilas olmaq lazımdır deyə düşünürəm. qəbul etməliyik ki müəllimlərin arasında hər cür insan var; dünya görüşü bərbad olanları da, dünya görüşü yaxşı olanları da, ortabab olanları da. savadlı olanı da, olmayanı da. öyrətmə qabliyyəti olanı da, olmayanı da. hazırlığa yanına gəlmir deyə və ya hazırlaşdığı qrupda bunun fənni yoxdur deyə nəvəsi, qızı, oğlu yaşında uşaqla düşmənçilik edən xiyarlar da az deyil aralarında. valideyni ilə problem yaşayıb deyə uşaqla düşmənçilik edənləri də var. gününü səviyyəsiz tanışlıq çatlarında keçirənləri də var, damla fanatı olanları da var, şəbnəm tovuzluya qulaq asanları da. kənan mm filmləri səviyyədə yerli filmləri və eyni səviyyəli komediyaları heyranlıqla izləyənləri də var, həyatı sadəcə qeybət və türk sevgi serialları izləməklə keçənləri, heç mütaliə etməyənləri, heç sənədli film izləməyənləri də xeyli çoxdur. dost tanışları içərisində nənə zarafatları səviyyəsində zarafatlar edənləri də var. alt paltarlarında seçki bülleteni gizlədənləri də çoxdur. yəni səviyyəlisi də var, səviyyəsizi də. və ölkəmizdəki müəllimlər arasında bu saydığım şeylərdə neqativ xüsusiyyətlərə sahib olanların daha çox olduğunu hamımız bilirik. cəmiyyətimizin əksəriyyəti hansı vəziyyətdədirsə müəllimlərimizin də əksəriyyəti elə. sözümün canı odur ki hamısını ucdan tutdu şişirtməyək, abartmayaq, müqəddəs varlıq etməyək. hal-hazırda "aueşik" takılan 9-11.ci sinif şagirdləri də sabah müəllim ola bilər, çox da çətin deyil. keçid balı da azdır, ortabab əzbər gücün varsa 2-3 il hazırlığa getdin bəsindir gələcəyin müəllimi olmaq üçün.
16. Hər insana həyatı boyu həqiqi müəllimlə tanış olmaq nəsib olmur. Amma məncə mən xoşbəxt insanlardanam ki, əsl müəllimə rast gəlmişəm. Onun sayəsində müəllim olan birinin əslində necə olduğunu, hansı keyfiyyətlərə sahib olduğunu öyrənmişəm. Onun sayəsində müəllimlərin necə müqəddəs kimsələr olduqlarını dərk etmişəm. Hərçənd ölkəmizdə təəssüf ki, çox sayda müxtəlif səbəblərdən dolayı müəllimlik adına ləkə gətirənlər var və bu, gələcək nəsillər üçün də birbaşa təhlükədir. Amma həmişə problemlərin həll olacağına dair ümidli olmaq lazımdır. Mən öz müəllimim haqqında musiqinin və piano ifaçılığının sirlərini öyrədən o möhtəşəm insan haqqında danışım. O, hər şeydən əvvəl məni çox çox yaxşı tanıyırdı. Məncə bu çox önəmlidir. Biz müəllimimlə müəllim-şagird münasibətindən daha çox dost kimi idik. Məni məndən də yaxşı tanıyırdı. Yadımda bir dəfə istəmədən də olsa xətrinə dəymişdim. Belə olan vaxtlarda dostların biri birilərindən olan gözləntilərinə görə inciklikləri olur. Müəllimim də məndən incimişdi. Amma bir gündən artıq çəkmədi ). Demək istədiyim aramızda həqiqi dost münasibətini yarada bilmişdik. Onun bir işin müvəffəqiyyətlə nəticələnməsi üçün həmişə dediyi bir şey vardı. Şagird, müəllim və valideyn üçlüsü. Və mən bunun əyani şahidi olmuşam. Bu üçlünün hər biri öz işini düzgün şəkildə həyata keçirdikdə nəticəsini verməməsi imkansız idi. Qazandığım nailiyyətləri buna borcluyam. Yenə demək istəyirəm ki, nə xoşbəxt insanam ki, əsl müəllimim olub, onu tanımışam, ondan öyrənmişəm və öyrənməyə də davam edirəm.
15. Orta məktəbdə 11-ci sinifin sonunda sinif rəhbərim bir söhbətimizin sonunda gülümsəyərək mənə "gələcəkdə yaxşı ata olacaqsan" deyə ifadə işlətmişdi. Həmin müəlimədə bütün şagirdlərə belə xoşagələn ifadə işlədən biri deyildi. Mənədə niyə belə düşündüyü çox maraqlı gəlmişdi, səbəbini soruşmuşdum, yenə gülümsəyərək deməmişdi.
Universitetdə də arxa partalarda otururdum həmişə, çox danışanda biri deyiləm. Bir neçə müəlimlər olub ki, digərlərindən fərqli olaraq tənəffüsdə yaxınlaşıb qısa söhbətlər eləmişliyi, dərsində qabaq partaya keçirdikləri olub. Bunuda sırf dərs üçün yox, "dindirib-danışdırmaq" üçün ediblər.
Belə diqqətli müəllimlər soyuqqanlı olsanız belə insanda xoş hisslər buraxır ki, bu çox dəyərlidi.
4. cəmiyyətin yetişməsində aparıcı rola sahib olan.hər məktəbdə 10,15savadlı müəllim olsa və maaş min.350 man olsa debil fərdlərdən ibarət olan cəmiyyətimiz dəyişər.
)
diqqətə dəyərdir.