+73 əjdaha
10. sevişmənin nə olduğunu bilmədiyim bir yaşda nənəmlə babamın sevişdiyini görüb babamın nənəmi öldürdüyünü düşünərək ağlayıb hayküy salaraq evdəkiləri oyatmağım və bu travmatik hadisənin üstünə anam tərəfindən döyülməyim.uşaqlıqda alınan travmalar
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
dünənin ən bəyənilənləri - barzoman - yalan, qərəzli, vicdansız xəbərlərlə qarşılaşan ikişəxsiyyətli adam - passiv-aqressiv şəxsiyyət pozuntusu - sözlükdə başlıqlar əsasən hansı yöndə olmalıdır - three faces of eve
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+57 əjdaha
9. valideynlərimin boşanmağa qərar verməsi ilə anamın küsüb atasıgilə getməsi və sonrasında başlanan psixoloji travma. balaca qardaşıma baxıb, evi təmizləyib, yemək bişirirdim, bir də dərsə gedirdim. anam hər dəfə zəng edəndə atamın səhvlərindən danışırdı, atam hər axşam günah məndəymiş kimi anamın acığını qışqıraraq məndən çıxırdı. ikisi də günahı o birinin üstünə atırdı, amma ortada qalıb dərd çəkən mən olurdum. adam kimi gedib boşansaydılar və məni də içinə qatmasaydılar, bəlkə indi daha xoşbəxt yaşaya bilərdim. atam əsəb xəstəsidi, uşaqlıqda sakit biri olmağıma baxmayaraq, onun ucbatından mən də əsəb xəstəsi oldum. ən adi problemə belə əsəbləşirəm, ən kiçik uğursuzluqda özümü öldürmək istəyirəm. valideynlərim hələ də birgə yaşayır, anam hər dəfə mənə mesajla atamın ona nələr çəkdirdiyindən bəhs edir. hər dəfə skype-la danışanda davalarına şahid oluram. uşaqlığım yadıma düşür, hıçqırıqlar boğazıma yığılıb qalır və çalışıram ki, mənim yaşadıqlarımı qardaşım da yaşamasın. heç olmasa, onun psixologiyası normal olsun. və açıq-açıq üzlərinə də deyirəm ki, belə olmağımın səbəbi sizsiniz, mümkün olduğu qədər sizdən uzaqda yaşamaq istəyirəm. bu arada, günah hər ikisində idi, çünki ikisi də eqoist idi tipik azərbaycanlı valideynlər kimi.+15 əjdaha
20. o zamanlar uşaq deyildim ərgən idim deyə bilirəm. dayım bibimi qaçırdığı üçün atamın qeyrət damarı tutmuş və anamı qapının ağzına qoymuşdu ki, mən və 3 qardaşıma (məndən balaca), ya ananız, ya da mən diye sual vermişdi. məndə ilk dəfə bu zaman - 13-14 yaşımda atamın üzünə, “soxum senin qeyrətinə senin kimi qeyrətsiz atanı seçmekdənsə anamı seçərəm” demişdim.düzdü bu küskünlük zaman olaraq qısa oldu. boşanma zad olmadı. ama o zaman qardaşlarımın yaşadığı stresi, ata ile ananın hansını seçmesi gerekdiğini bilmedikleri ve yaşadıqları tramaları, ağlaşmalarını …. ifade etmek mümkün değil.
+11 əjdaha
4. doğma anaya belə inamın itməsi.+10 əjdaha
7. hər gün sevdiyin sinif yoldaşının qabağında digər sinif yoldaşların tərəfindən səbəbsiz yerə döyülüb təhqir olunmaq,onun səndən 4 yaş böyük bizim sinifə sonradan gələn oğlanla sevgili olması və oğlanın onu sənin gözünün qabağında incidib,döyməsinə şahid olmaq.qızı hər nə qədər incitsə də qız onu çox sevirdi,oğlan dindar idi deyə hər gün namaz qılmağa başlamışdı.+11 əjdaha
8. kök olduğun üçün futbolda həmişə səni qapıcı qoymaları,səni ələ salmaları.dostunun olmaması,məhlə uşaqlarıyla gizlənqaç oynayanda sonda qalıb həmişə axtaran olmaq,uşaqların səni döyüb combats.ru hesabını alması,məktəbdən çıxanda hər üsulla söhbət çıxarmağa çalışmaları və siyahı uzar, bütün bunlar bir yerə yığışanda da mənim kimi gijdıllaq olarsan+13 əjdaha
11. qazaxstanda yaşarkən ailəcək yaxınlıq ettiyimiz qonşu "əminin" mənə penisini göstərib bax məndə nə var, toxuna bilərsən ona, qorxma deməsi, elə qorxmuşdum ki, oyunu yarımçıq qoyub ( adamın qızı tualetdəydi o an ) evə gəlmişdim. o zaman 8 yaşındaydım...+9 əjdaha
6. uşaq vaxtı anam "hamını göydə vertolyotla izləyirlər, pis söz(söyüş) danışanları tutub aparırlar, atırlar qaranlıq quyuya, orda "bir qalanın sirrin"dəki kimi yekə eybəcər şeylər var, onlar yeyir ora atılanları.bir gün uşaqlarla oynayanda cırnaxozluq(oyunu pozanlara belə deyirdik) edən birini söymüşdüm.bundan 3 saat sonra da göydə iki qırıcı (ki, o zaman -2001 də nə olduğunu bilmirdim) fırlanmağa başladı.həmin gün axşama kimi stolun altına girib ağlamışdım.məni aparmağa gəlmişdilər.+7 əjdaha
16. brazilya serialları təzə-təzə çıxan vaxtlar idi . bizim insanlar dodaq-dodağa öpüşməyi mavi ekran vasitəsiylə məncə ilk dəfə orda görürdülər . o vaxtlar kəndə getmişdik. hələ məktəbə getmirdim . kənddə məndən 5-6 yaş (ən azı) böyük qız var idi. bir gün bu qız bizə gəlmişdi və otaqda ikimiz tək idik . qız birdən tut məni və eyniylə o braziliya seriallarındakı kimi öpməyə başla. mən evdə tək olsam belə seriallarda bu səhnəni görəndə gözlərini yuman (arada barmaqlarımın arasından baxırdım xəlvətləyib) saf uşaq olaraq şok vəziyyətində dayanmışdım . qız öpməyə davam edirdi mənsə qarşılıq vermirdim . hardasa 1 dəqiqə öpüşdükdən (daha doğrusu öpdükdən) sonra qız dayandı, özünə əl gəzdirib otaqdan çıxdı , getdi evlərinə. neçə gün "mən qız öpdüm , mən pis adamam" kimi düşüncələr beynimi yeyib dağıdırdı. özüm özlüyümdə günlərlə utandım ki , "qızı niyə öpdüm axı" (halbuki o məni öpmüşdü) , amma, indi hansısa qızla görüşəndə "qızı niyə öpmədim" axı deyə utanıram .+8 əjdaha
25. Uşaqlıqda çox danışan, söhbətcil uşaq idim. Fərqli mövzularda söhbət açmağı, uzun-uzun danışmağı sevirdim (indi də eyni şəkildə). Ailə xaric demək olar ki, bir çox ortamlarda (əsasən məktəbdə) bundan narahat olan bəzi insanlar olurdu. Narahatlıqlarını sərt şəkildə bildirənlər də olmuşdu. Travma sayılır mı ya yox bilmirəm, amma zaman-zaman mənə təsir etdiyi olurdu. insanları bezdirərəm, sıxılarlar kimi düşüncələr yaranmışdı, danışmağa başlamadan öncə "səni də yoracam, çalışaram qısa danışım və s" kimi ifadələr işlədirdim bir dönəm. Özüm və çevrəmdəki dinləməyi bacaran insanlar sayəsində bu halı böyük hissədə geridə qoymuş sayılıram+8 əjdaha
21. hələ də üzərimdə təsiri qalır deyə travma deyəbiləcəyim hadisə.3cü sinifdən 4cü sinfə keçdiyim ilin isti bir yay günü idi.daha dəqiq iyun ayı səhv eləmirəmsə.nənəm babam rayonda yaşadığına görə hər il 1 aylıq rayona gedirdik.və bu il də rayona getdiyimiz həmin illərdən idi. bu yazacağım hadisə də babamgilin bağında baş verib.bağda 2 yan-yana alma ağacı var idi(balaca yay alması) və onların paralel budaqlarından turnik asılmışdı.orada keçirdiyim günlərdə ən böyük əyləncəm idi ağaca qalxıb həmin turnikin üzərində oturub alma yemək.indi də uşaqlıq dövründən yadımda qalan tək tük xoş hislər yaradan şeylərdən biridi bu.yenə də digərlərindən heç bir fərqi olmayan adi günlərdən biridir və turnikin üzərində oturub alma yeyirəm.anam evdən çağırdı və ağacdan düşməli oldum.həmişə budaqlara eyni ardıcıllıqla ayağımı qoyub düşürdüm.artıq bu məndə refleks halını almışdı.bu dəfə baba budaqlardan birini kəsib və mən həmin gün şortik geyindiyimdən addımımı bir budaqdan digərinə atnda şortik kəsilmiş budağa ilişdi və mən havada budaqdan asılı vəziyyətdə qaldım.təbii olaraq bir müddət sonra şortik ağırlığıma tab gətirə bilməyib cırıldı və gerisi məlum üzü üstdə yerə çırpıldım.burnumdan qan açılmış vəziyyətdə evə getdim.nəysə anam danlaya danlaya burnuma buz falan qoydu keçdi.həkimə də getmədik.əsas məsələ bunnan sonra başladı.sentyabr gəldi məktəb açıldı zad.burnumda əyrilik yaranmağa başladı nəfəs almağım da normal deyildi.evdəkilər bundan narahat olmağa başlayıb həkimə apardılar.həkim burnumda çat olduğunu və bunun daha da pisləşəbiləcəyini dedi.bir də alergiyam var deyə asmaya çevirə bilərmiş.əməliyyat olunmalıdı zad.indi təzə təzə öyrənirəm ki o yaşda uşağın burun sümüyünü əməliyyat etmək olmaz.ya da nə bilim həkimin bildiyi bir şey var idi bəlkə də.əməliyyat olundum.indi də yadımdadı əməliyyat stolunda nolar ağrıtmasın deyə allaha yalvarırdım.elə içimdən nolar ağrıtmasın deyə deyə narkozun təsirindən yatmışam.bir də palatada oyandım.əməliyyatlar belə ağrısız mı olur deyə fikirləşirdim ki bir neçə saata narkozun təsiri keçdi və ağrı nə ağrı.2 3 gecə ağrıdan rahat yata bilmədim.(o əməliyyat necə təsir edibsə indi də lor həkimlərindən qorxuram.qorxuram yox bildiyin iyrənirəm (baxma: ikrah hissi yaradan şeylər) hər şeyi qoyaq kənara bütün bunlar az deyilmiş kimi həmin ilin 2 ci rübü məzun olduğum məktəbə imtahan üçün hazırlaşdım.(insan insana bu qədər əziyyət verməz valideynlərim mənə bir ildə bu qədər stres yaşatdı)qəbul oldum zad.imtahan nəticələri çıxandan sonra yenə rayona getdik.nə görsəm yaxşıdı baba o 2 alma ağacını kəsib.nə var nə var mən ordan yıxılmışam.mənə bir ildə baş vermiş bu qədər hadisədən ən çox təsir edəni bu oldu.artıq digər yay tətillərimin heç biri əvvəlkilər kimi olmayacaqdı.olmadı da.
hə bir də o burun əməliyyatından geriyə son bir neçə ildə mənə verilən axmaq suallar qaldı.bağışlayın burnunuz estetikdi? ən çox da hansısa mağazada satıcılar tərəfindən məruz qalıram bu suala.keçən dəfə biri eskalatorda soruşur.axırı cavab verəcəm ki hə estetikdi.birbaşa öz əllərimlə edilmiş estetik.istəsəniz sizin burnunuzu da məmnuniyyətlə təmənnasız şəkildə edə bilərəm.
+5 əjdaha
5. 4-5 yasimda manyak bacim meni inandirmisdiki tualetin arxasindaki şaxtada qorxulu bir mexluq yasayir ne bilim balkonu geceler babayega supurur filan. uzun iller bununla bagli qorxu problemleri yasadim, uzr isteyirem sicmaga bele qorxa qorxa gedirdim+5 əjdaha
1. mən tıbbiyeci olmadığımdan tam olaraq travma nədir izah edə bilməyəcəm. lakin tipik azərbaycanlı olduğumdan bilmədən fikir yürüdərək belə qərara gəlmişəm ki, insana çox təsir edən hallardır. bu fiziki və ya psixolojik ola bilər. bunlarında ən betəri uşaqlıqdakılardır.məs. özümdən yola çıxaraq deyə bilərəm ki, oxumağı yenicə öyrənən vaxtlarda* 5 yaşımda nənəmin cinlər haqqında olan kitabını oxumuşdum. hələdə özümə gələ bilməmişəm doğrusunu söyləmək gərəkirsə. nəsə qorxu qaldı içimdə.hələm itlərə olanı demirəm. anamın kəndinə gedəndə ordakı az qala at boyda itlərdən sonra bir it qorxusu əlavə olundu. obşim inşallah ata olduğumda daha diqqətli olacam.+4 əjdaha
14. (baxma: uşaqlıqda alınan tramvaylar)+3 əjdaha
13. (baxma: uşaqlıqda travma almayan yazarlar )+4 əjdaha
15. qonşuluqdakı uşaqların velosiped ilə oyana-buyana şütüməyi və sənin acizlik içində onları izləməyin.(baxma: velsopedinin olmaması)
+4 əjdaha
17. sözlüyə reklamdan çox psixoloq lazım olduğunu göstərən başlıq+2 əjdaha
3. (baxma: valideyn acısı) adama qoyar. heç kimə arzulamıram.+2 əjdaha
12. iki başqa "insan" terefinden müxtelif vaxtlarda tacize meruz qalmağım.uşaq idim.5-6 yaşım olardı.çox bulanıq gelir xatirime o iller.ancaq heç vaxt tesirinnen çıxa bilmedim.bu sebebli uğursuz tehsil heyatım oldu.qarşı cinsle münasibetlerim 3-4 defe uğursuz neticelendi.özümü "lenetlenmiş" bilirem.her an üzerimdedi o illerin etkisi bele deyek.+2 əjdaha
22. düşünün,sözügedən travmanın bugünki yaşamınızda hökmü varmı?yoxdursa,unutmağa çalışın.buna məcbur edin özünüzü.bugün sizi öz ağuşuna almağı bacarırsa o travma,onda ediləcək heçnə yoxdur.artıq bir neçəsini özümdə itirməyi bacarmışam.alternativ kimi daha böyük travmadır.bu öncəkinin dozasını qismən azaldır.unutmayın bu dozanı biz tənzimləyirik .məni yerdən yerə vuran bir travmanı bir başqası gülüb dostlarına danışır .halbuki məğzi dəyişmir situasiyanın.bir növ beyini aldatmaq olur hərdən .yenə də əngəl ola bilmədiklərim danılmazdır.+2 əjdaha
18. 5-ci sinifdən başlayaraq məktəbi bitirənə qədər sinifin oğlanları həmişə məni təkləyər, təhqir edər, döyərdilər. dərs danışmağa çıxanda belə gülər, tənəffüslərdə döyərdilər. məzə mövzusu olurdum həmişə hətta qızlar arasında belə. müəllimlər də məni əzik kimi görürdü. mənim kimi bir oğlan da var idi heç olmasa ara sıra bir-birimizi müdafiə edirdik. daha sonra ayrı-ayrı yerlərdə uni-yə daxil olduq və əlaqəmiz kəsildi. psixologiyam həmin vaxtlarda pozuldu. asosial əzik birinə dönüşdüm.+1 əjdaha
19. (bax: orta məktəb)(bax: təhsil)
hamısını göstər