54. biraz gülmәli çıxır ama dordan da xalamdan qorxurdum
mәn nә edim?
ağ ayıya oxşayırdı,kök,yekәpәr arvad idi,(hәlәdә elәdi)
mәndә gedәndә qala bilmirdim onlarda, çox sevәrdim evlәrin ama gәl görәsәn ki ,qorxumnan gedә bilmәzdim
ama yazıq o qәdәr yaxşı arvaddır ki,bir dәfәdә olsun mәnә qırılmayıb
eşq olsun!
69. heç kim əsas şeyi yazmayıbe, təbii ki, gecə yatanda ayaqlarının və qolunun yorğandan bayıra çıxmasıdır, yoxsa kravatın altındakı xox gəlib yeyər səni.
78. Pilləkanların gecə zirzəmisinə baxa bilmirdim. Cinlərin toplanma nöqtəsi olduğu deyilmişdi bir dəfə. Əvvəllər inanclı olanda qorxurdum problem bundadır ki, hələdə qorxuram. Ümumiyyətlə əncir ağacı, gecə tualetə getməkdi, hamısı cinlərin poxlarıdı. Qorxuram, nə edim aq. Həm bir dəfə kənddə olanda gecə yuxudan oyanıb pəncərəyə gedəndə qəribə bir varlığın mənə əlini uzatmasını hələdə unutmuram. indiyə kimi bu anı unutmamışam və onun nə olduğunu hələdə bilmirəm. Bəlkə yuxu idi amma niyə 15 ildi unutmuram aq?
81. (bax: kloun)
Bir də bir film vardı, onun isə adı klon idi. O filmin girişindən qorxurdum. Əcaib formada bədənlər, əllər, başlar zad çıxırdı. Televizorda gedən kimi qaçıb kravatımın altına girirdim -*-*-*-*
Bir də öz bədənini köpürdən erkək hinduşkalar -*
70. klonlardan qorxurdum. uşaq olanda qorxumdan vurub qaçırdım. seri katilə oxşayırlar amk.
kravatın altından qorxurdum. kravatımın sağı da solu da açıq idi deyə bir yerindən çıxıb məni qorxudacağından qorxurdum. elə klon görəcəyimdən qorxurdum. bir dəfə qaza gəldim və kravatın altında yatdım. o gündən qorxmuram.
gecə 2-4 arasında cinlərin hərəkətə keçdiyini demişdi kimsə mənə. hər dəfə 2 gələndə mən halusinasiylar görməyə başlayırdım. bir dəfə klon gördüm ala -*. dəstəsi ilə düzülmüşdülər. divan, kreslo zad hamısı bir bədənə bürünmüşdü. qapının qabağından 6 nəfər mənə baxırdı fln baya qorxmuşdum. ona görə yatmazdan əvvəl yanıma dubinka qoyurdum ki, hər görəndə cumub döyüm hamısını. hələ də o dubinka qalır otağımda. elə 12 yaşımda gedib döydüm onları bir də gəlmədilər. puştlar amk.
lan bir də samara fln görürdüm mən. su içməyə gedəndə baxışırdıq. keçən dəfə yenə gördüm heç dəyişməyibmiş. dubinkamı götürüb cumdum üstünə qaçdı. ovsunlu haydarım yaxşı iş görür. istəyən olsa günü 5 manatdan verərəm.
52. bir dəfə atamın qanını təmizləmək üçün xəstəxanadan zəli almışdılar *
bilməyənlər üçün deyim, bataqlıqlarda yaşayan qara rəngli, qurda bənzər qan sorucu yada hər nə isə
nə isə zəli işini qurtarandan sonra anam dedi onu öldürməyək ataq unitaza getsin, məndə bunu eşitmişdim, bir ay falan girmədim tualetə, çün ki, atamın bədənini sovuranda görmüşdüm dirksinmişdim. nəysə gedib həyətə işiyib, sıçırdım. 1 ay dəvam elədi, axırda yaddan çıxıb üstünü qumla örtməmişdim, anam görmüşdü. evdə pişiyimiz var idi, dedim uydaaa pişik nə boyda sıçıb zad sonra güldüm şillə-təpik söhbət bağlandı.
64. xalamgilin evi.
xalamgil həyətlərində həmişə it saxlıyırdılar. itlər də nə itlər. canavar boğan cinsdən. amma mən itlərdən çox evin özündən qorxurdum.
xalamın yoldaşı özləri üçün kənddə, düz dağın ətəyində sıfırdan ev tikmişdi. şəxsi imkanlarla (imkansızlıqlarla) tikilən evin bitməsi çox uzun çəkmişdi. mənim uşaqlığım da bu evin tikintisinin ən son mərhələsinə düşürdü. xalamın yoldaşı da elə bu vaxtlarda ağır xəstəliyə düçar olduğu üçün evin yekunlaşması daha da çox yubanmışdı.
evin dəhliz hissəsinə, döşəmə əvəzinə müvəqqəti olaraq uzun-uzun taxtalar atmışdılar. güya sonradan döşəmə edəcəkdilər. amma xəstəlik söhbətinə görə o taxtalar illərlə qaldı orda. taxtalar həddindən artıq səliqəsiz idi. biri uzun, biri qısa, yarımçıq, çatlarla dolu və s. üstündə gəzəndə qorxu filmərindəki cırıltı səslərindən gəlirdi. ən pisi isə o idi ki, taxtalar bir birindən aralı idilər. müvəqqəti olduğu üçün necə gəldi atmışdılar. üstündə durub aşağı baxanda evin zirzəmisi görünürdü. orda dayanıb aşağıda öz anamı gördüyüm yadımdadı. həmişə evə girib dəhlizin başında gözlüyürdüm. keçməyə qorxurdum ki, ayağım o aralıqlara düşər, yıxılaram. xalam da gülə-gülə deyirdi ki, qorxma heç nə olan deyil.
evin təmiri çoxdan yekunlaşıb. indi xalamın nəvələri dəli kimi qaçıllar o döşəmədə. fikirləşirəm görəsən mən uşaq gözü ilə o aralıqları çox böyütmüşəm yoxsa həqiqətən də elə idi.
itlərdən biri də belə çox pis şəkildə öldü. yadıma düşəndə əsəb keçirirəm həmişə. o da başqa entry-nin mövzusudu.
55. qonşumuzda eqli qüsurlu qız var idi, menden 15-16 yaş böyük olardı, ondan çox qorxardım. tez tez bize qaçıb gelerdi, tek qalsaq meni vurmağa çalışırdı.
10-12 il keçib, zerersizdi indi ve müqavimet göstere bilerem. hele de qızı görende qorxuram.
72. entrylərə baxıram. camaat nəsə görünən bir şeydən filan qorxur, mən bir mahnıdan qorxurdum. cem karacanın bir mahnısı var, həmişə onu eşidəndə ağlayırmışam. indi də nəsə dəyişməyib, yenə cem karaca mahnılarına ağlayıram, amma bu dəfə qorxudan yox
17. yazılan entry`ləri oxuyub içimdə "aaa nə gözəl hamı mənim kimi gijdıllax olub ki" dediyim doğrudur.
nənəmin bir tanışı var idi.bizə gələndə məni dişləyirdi həmişə.
onun gəlidiyini eşidən kimi balkonda gizlənirdim.
53. bir saatdi fikirlesib, yazmaga hec ne tapmadigim basliq. cox qorxusuz usaq olmusam. atam isiynen bagli cox vaxt evde olmurdu, kitay, rusiya, turkiye falan firranirdi oz aleminde. men balaca qardasim, anam qalirdiq evde. hec vaxt hec neden qorxmurdum. liftde qalmisdiq qonsunun ogluynan, 6 yas falan boyuk idi menden. agliyirdi liftde men sakitlesdirmeye calisirdim. hele de yadimdadi. ble i am awesome
27. yatmağ üçün yatağa oturaram birinci sonra uzanaram uşağlığdan kravatın altından tüklü bir əlin ayağımdan tutacağınnan qorxmuşam həmişə laf aramızda hələdə qorxuram
36. uşağın özü. naməlum qüvvələr. elə başdanxarab uşaq olmuşam ki mən. girirdim yorğanın altına çəkirdim yorğanı başıma. sonra yavaş aralayıb "ay mama" zad deyirdim öz özümə. "gəlirlər" falan. elə ab hava yaradırdım ki inanırdım əməlli başlı ki yorğanı başımdan açsam kimsə öldürüb eliyəcək məni. çox qorxurdum onda. ağlıma gəlsəydi anama deyərdim bu uşağı həkimə apar.
16. uşaq vaxtı həmişə ən gec mən yatırdım televizora baxırdım. sonra televizoru söndürüb yerimə girəndə ev qaranlıq olurdu, televizor da soyumağa başlayırdı deyə arxasından çıkkıltı səsi gəlirdi qorxurdum elə bilirdim kimsə var. hər dəfə də özümü söyürdüm ki, totoş blə adam kimi vaxtında yat. hər gün eyni hisləri yaşamaqdaydım.
63. Qonşudaki renka adlı rus nənə. Hətta biz uşaqlara o qadın o dərəcə təsir etmişdi bu dünyadan kimdən qorxursan deyəndə deyirdik Allahdan atamdan anamdan birdə renka nənədən. Kolidorda qaçtı tuttu oynayıb səs salırdıq. Bu qadınada şizofreniklər kimi 1 damcı səsdə təsir edirdi. Kolidorda birdən peydah olurdu qorxudan altımıza edərək qaçırdıq.
56. sarı pijamam.”namıdiğer" şeytanlı pijama.deməli,bu pijama o qədər anormal materialda idi ki,daha bilmirəm keyfiyyətsizliyindən idi,ya rəngindən,bu pijamanı anam mənə zorla,birtəhər geyindirirdi,yatıb dururdum,aha .... pijamanın o rəngsiz balaca naxışları olub başım boyda bənövşəyi rəngli,balaca şeytan başları. şeytan başı dediyim də həmən gülşəkilli naxışın üstündəki iki dənə buynuza görə idi -* indi "axx, uşaqlıq" filan demək istəyirəm, amma deyə bilmirəm,çünki vallah billah o mənim hər səhər gördüyüm rəngini bənövşəyiyə çevirən şeytanlı pijamadı. maraqlı məqam da orasındadır ki,mən yazıq bunu heç vaxt anama sübut eləyə bilməmişəm.indilərdə soruşuram ki "mama,niyə mənə zorla o pijamanı geyindirirdin?,görürsən uşaq ağlamaqdan birtəhərdi,nə vacibdir,başqasını geyindir" özü də gülür,deyir "həqiqi,heç özüm də bilmirəm"
yadıma o pijama düşdükcə əsəb oluram -*
bu da belə mənasız bir şey -*
18. məhləmizdə yaşayan və hamının "maradona" deyə çağırdığı o rus fəhlə. uşaqları görən kimi lapatka ilə arxasınca qaçırdı. onu görəndə qaçıb gizlənirdik.
32. bibimgilin evindəki qırmızı mütəkkə. hər gördüyümdə, yaman qorxudardı məni. o qədər qorxardım ki, mütəkkəyə yaxınlaşa belə bilməzdim. bəzən sırf bu mütəkkəyə görə o evə girə bilmədiyim də olub. bir dəfə bibim evin qapısını açanda, necəsə mütəkkənin divanın üstündə olduğunu görüb, qorxmuşdum və bibim nə qədər israr etsə də, evə girməkdən imtina etmişdim. bir gün bibim məni yenə evlərinə aparanda, getməmişdən qabaq ondan mütəkkəni soruşdum. o isə mütəkkənin artıq olmadığını, onu balkondan yerə atdığını, zibil yığanların da onu yerdən götürüb apardığını dedi. beləliklə apardı məni evlərinə və mütəkkə doğrudan da yox idi. artıq özümü rahat hiss edirdim, çünki məni qorxudacaq bir şey də yox idi. sonra bibim mətbəxdə yemək hazırlarkən, divandan qalxaraq balkonun qapısının pərdəsini açıb, qarşıda yerləşən hərbi məktəbin divarına rəsm edilmiş, dayımın cavanlıq şəkillərindəki halına oxşatdığım, o çox sevdiyim əsgər şəklinə baxmaq istəyirdim ki, bir də gördüm həmin o mütəkkə balkonda köhnə, toz basmış əşyaların arasında durmaqdadır. dəhşətə gələrək, bibimi çağırdım. heç özüm də bilmirdim ki, məni əsəbləşdirən daha çox bibimin mənə yalan danışmış olmasımı, yoxsa mütəkkəyə olan qorxumu udmağı heç cürə bacara bilməməyimmi idi. yazıq bibim qaça-qaça gəldi ki, görsün nə olub. ona hirsli-hirsli məni aldatmış olduğunu, mütəkkənin hələ də orada, balkonda olduğunu dedim. o isə cavabında, balkondakı bu mütəkkənin həmin mütəkkə olmadığını, bunun o mütəkkənin xalası oğlu olduğunu söylədi *
glş
. yadıma gəlmir, ona inandım, yoxsa yox. çox güman ki, inanmamışdım, çünki o mütəkkənin nəyə oxşadığını çox yaxşı xatırlayırdım. məni aldada bilməzdi *
glş
61. gecə vaxtı mətbəxdən gələn tıqqıltı səsi. yorğanı ayağın altına qatlayıb, bütün bədəninlə onun altına girdikdə qorxu keçir. belə olduqda yatağın altından gələn məxluq sizə yaxınlaşa bilmir.
12. uçak/təyyarə keçəndə qorxurmuşam ki, təkəri düşəcək başıma. səsi gələn kimi isterikaya düşürmüşəm. başımı tutub qaçarmışam gizlənməyə. nə kimi fəsadları qalıb day deyəmmərəm*
swh
. indi nəyi görəndə başımı tutub qaçıram demeyjəm*
:p
.