+32 əjdaha
2. insanın ətrafda olan* və ya olmayan hamının bir həyat hekayəsinin olduğu dərk etdiyi andır. *ifadə edə bilmədiyimiz hisslər üçün yaradılan sözlər*dən biridir.ən çox metroda, kafedə, ya da ümumiyyətlə ətrafı müşahidə edərkən yaşadığım hissdir. bir anlıq bütün hər şey kino kimi gəlir adama - sən öz hekayəndə, filmində baş roldasan. amma başqasının hekayəsində sadəcə keçəri bir insansan. hərə öz hekayəsini yaşayır, kimsə bizə fikir vermir. düşünsənizə, yanından keçib getdiyimiz hər insanın bir acısı, kədəri, unudulmaz xoş anları olub. o da sevdiyi kimisə itirib, yəqin o da aşiq olub, ya da xəyalları var. hərənin öz hekayəsi var, amma demək olar ki, heç birini bilmirik. özlərində başqa kimsə bilmir nələr yaşadıqlarını, nələr hiss etdiklərini. məsələn kafedə ən yaxınlarımızla birgə doğum gününüzü keçirirsiz, öz hekayənizin ən gözəl səhifələrindən biridir. amma kiminsə üçün arxa fonda keçəri birisiz, çayını içib gedəcək, bir də heç vaxt sizi xatırlamayacaq. ətrafımızdan keçib gedən hamının öz həyatı, hekayəsi var. eynən bizim kimi. bax, bunun fərqinə varıldığı andır sonder.