əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+26 əjdaha
22. aralarında olduğum sözlük yazarları. məsələn, mən misalı.
çox çətindir. özümü birinci sinif kimi hiss edirəm. hər şeyə sıfırdan başlamaq göründüyü qədər asan/həvəsli hiss etdirmir. hər şeyi sil başdan misalı yaşayırsan. yenə adını, haradan olduğunu, niyə/necə burada olduğunu deyirsən, yaxın dil axtarırsan özünə. I'm from turkey sözün eşidəndə bu qədər xoşbəxt hiss edəcəyimi, yəqin, heç ağlımda gətirməzdim. Azərbaycana dair nə isə deyiləndə, heç bu qədər müdafiə/səbəb izahı edəcəyimi də düşünməzdim. çətindir xaricdə yaşamaq. mədəniyyətindən uzaq, yaşantından uzaq bir yerdə bir şeyin parçası olmağa çalışırsan və çətinliklə. hər şeyinə rəğmən çox yaxşıdır. özünü bəzi şeylərdə xoşbəxt hiss etməsən də, hər zaman, hər dəfə özünü daha azad/rahat hiss edirsən. ən azından, mən elə hiss edirəm. insanlar hər şeydə çox rahatdır, ancaq vicdan məsələsində taviz vermirlər, çox yaxşıdır bu. Mən burada olduğum müddətcə insanların haqsızlığa səbəb olacaq əməllərdən çəkindiyini görmək çox yaxşı hiss etdirir. bizim atanşiklik anlayışımızdan çox uzaq olmaları çox şeyi izah edir mənim üçün. xaricdə yaşamaq hər yönü ilə çətin osla da, avropa ölkələrində yaşaraq, düzgün toplumun olmasını sizə izah edir. gözəl duyğulardı bunlar.
+25 əjdaha
16. bu başlıq altında yazdığıma görə mən də xaricdə yaşayıram deməli. əziz yoldaşlar amerikada yaşayıram. bura necə gəldim, neyniyirəm onu başqa vaxt yazaram bəlkə ama istədim burda 5 dəqiqə qabaq gördüyüm birşeyi yazım. yazıma uyğun başlıq tapmadım, ona görə bura yazıram. hər nəysə mətləbə keçsək;
burda amerikalı bir ailədə qalıram. qaldığım ailədə amerikalı bir qız var hansı ki mahnı oxumağı çox sevir, elə belə deyil yəni hər allahın günü mahnı oxuyur. oxusun oxusun, eyvallah da bizimki də qulaqdı yəni. bu səs bir zuhal topaldəki songüldə var bir də bu qızda. indi siz fikirləşin nə dərəcədədi. maraqlı olan nöqtə bu deyil, maraqlı olan odu ki indi bu qıza bu yaşına kimi deyən olmuyub ki qızım sənin səsin yoxdu?! yox olmayıb. bu ölkədə dəyəsən belə birşey yoxdu. çünki, nə qədər elədikləri işdə, məşğuliyyətdə pis də olsalar ancaq dəstəklənirlər. təkcə ailə üzvləri tərəfindən yox, həm də dostları-tanışları tərəfindən. o vaxt mən evdə məlahətli *
ciddiyə almön
səsimlə oxuyanda bu dərəcə dəstək görməmişdim.
qızımız sabah teatr üçün bir səhnədə mahnı oxumalıdı və onun üçün səhərdən hansısa bir musiqi üstündə çalışır, oxuyur. qulağımda qulaqcıq, musiqi son səs yazıram bu sətirləri. bacısı bu qızımız oxuduca deyir, yaxşısan, əlasan belə davam et. bir də mənə soruşan olsa. qıssadan hissə deməyə çalışdığım şey yoxdu vallah. qulağımın ağrısından yazıram elə, siz canı umbaylamıyın.
+24 əjdaha
19. xaric deyə bir şey yoxdur.
dünya sizindir.
əksini demələrinə icazə verməyin.
viza pasport milliyət vətəndaşlıq sizə stereotipləşdirmə məqsədli yerləşdirilmiş formuladır.
doğum yerinizin taleyiniz deyil. ölüm yeriniz taleyinizdir.
azərbaycanlı zənci latino ya amerikalı deyə bir şey yoxdur. kanada real ölkə deyil. real deyə bir şey yoxdur, sizin yaratdığınız ya da sizə sunulan reallıq-dünya var.
amerika və avropa qədər sahəsi olan avstarliya orda doğulmuş 25 milyonun deyil.
world is yours.
![]()
you have the power to rule the world.
fuck anyone that tells you other wise.
edit: bir iki mesaj gəldi ki o qədər də asan deyil falan. disclaimer: mən sərhədlər yoxdur ya olmasın demədim. dünya ya heç kimin ya sənindir dedim. act accordingly.
+23 əjdaha
17. Uzun zamandır yazmaq istəyib, hər dəfəsində ərtələdiyim bir entry olacaq. Bəli, nəhayət, gözümü açandan bəri nədənsə xəyalını qurduğum xarici ölkədəyəm. Bir neçə ayımı bir-iki cümlə ilə özətləmək istəsəm:
Bu ölkədə dinə inanan yoxdur. Hər şeyin nə qədər qaydasında getdiyinə özüm də inana bilmirəm. Deməli, ağıllı cəmiyyətə nə din lazım imiş, nə kitab. Bu ölkədə insanlar acından ölmür. Dədə-baba torpağımda suriya günündə deyildik, amma günün altında işləməkdən üzləri və belləri çökmüş çöhrələri artıq heç görmürəm. insanlar ən bahalı mağazaların önündə növbəyə duranda, əlim ağzımda qalır. Mənə burada rasistlik edən yoxdur, qürbətçiliyin q-sini yaşamamışam hələ ki. Azadlığı dibinə qədər hiss edə bilirəm. Azərbaycanda dərindən ala bilmədiyim nəfəsi burada alıram. Bu ölkədə sabaha ümid var. Burada müharibə də yoxdur. Dostlar sarıdan bir az sıxıntıda ola bilərəm, kimə güvənə biləcəyimi anlamaq çətindir, hər kəs bir millətdəndir. Yenə də bakının boz səmasını xatırlayıb hər günümə şükür edirəm. Düzü bir-iki aydır hiss edirəm ki, depressiyam da ölkə və evimin içindəki ailəmlə bağlı idi. Belə ölkədə yaşayanda dünyanın dərdi səni zərrə qədər əlaqədar etmir, düzü bəzən şok oluram bu laqeydliyimə. Amma daha yaxşı başa düşürəm ki, bu dünyada ədalət axtarmaq yersiz olardı. Varlıdan alıb kasıba vermək, xeyriyyə heç nəyi kökündən dəyişə bilmir, buradakı cəmiyyətin kefini görəndə deyirəm ki, sadəcə bu həyatda kasıb insanlar bəxtsiz olublar. Niyə bəzilərimizin bəxti belə gətirir, bəzilərimizin yox?
Burada ilk dəfə qəlbim kiməsə görə dingildəyir. Həmyerlilərimə başqa irqlərə olan yeni yaranmış marağımı izah edə bilmirəm. irqçilik bizdə yaman özünü göstərir. Gələcəyimi bu ölkədə görürəm. Gələcək haqqında düşünmək nə qədər qorxulu olsa da, azərbaycanda gördüyüm xoş günlər buradakı bir-birindən maraqlı macəralarımla müqayisə belə oluna bilməz. Bir yandan da ailəmin məndən kənarda yaşa dolduğunu görmək üzür. Fəqət mən bu pullu, laqeyd, dinsiz cəmiyyətdə yaşamağa davam etmək istəyirəm. Özümüzün xoşbəxtliyini heç kim üçün qurban verməməliyik. Nə qədər laqeyidik.
+14 əjdaha
20. Alman vətəndaşlığı düşdüyü halda, alman vətəndaşlığından imtina edib, daimi oturum üçün çalışıramsa, deməli almaniya həqiqətən də batıb da. deyəcəksiniz ki, dəlisən ala, al vətəndaşlığı canın qurtarsın da. Nç. Özü ən böyüyündən və şapıltısından. Səbəblərini sadalayım.
1) mən əbədiyyən avropada və ələxsus almaniyada qalası deyiləm. baxmayaraq ki, burda elə də pis qazanmıram. Hər şey maddiyyat deyil. və hər şey də gül -çiçek deyil burda.
2) almaniyanın prime dönəmi getdi, 2000-lərin əvvəlinə kimi nəsə demek olardı, amma 2008 iqtisadi böhranı, dalınca gələn qaçqın axını 2015, sonra ukraniya savaşı, ölkə batır. özünə hörmət eləyən olsa, heç bura gəlməz bundan sonra. Ki, gəlmir də. Azərbaycandan gələn var, iki şeyə görə: sosial dövlətdi, həkimlər burda zor qazanır.
Hə sosial dövlətdi, və yenə də hə sosial dövlətdi. O sosial dövlət ki, ukraniyalı qaçqın ailəsi 5500 net aylıq yardım alır, əlini ağdan qaraya vurmadan, amma işləyən təbəqə qazancının yarısını vergiyə verməlidir. Hələm, mənim kimi freelancer-sense, eşşəyin öldü. Vergi departamentinden tutmuş, bütün idarələr seni axtarır ki, "davay doğ, dəxli yoxdu" sonra ayın axırı oturub hesablayanda görürsən ki, blyaa mən nəyə və kimə işləyirəm ki? Gedib elə sosialda oturaram da. day, mənim qazancım harda qaldı. Bakıdakilar burdakı maaşları eşidəndə fikirləşir ki, uy blaaa bextever 2000 alır, 4000 min manat, kef ediree. Ala bir dur da, niyə hər şeyi avrodan manata çevirirsen? Məgər avrola ilə qazanıb, manatla ödəyirəm? Hələ bu maaşın brutto hissəsidir, əldə qalan 1700-800 civarında olur, kirayəsi filan çıxanda elə geriyə 300-400 avro qalır da. Ona görə, həmişə demisem, bir də təkrar: " Bakının 5 min manatı almaniyanın 5 min avrosundan daha üstündür". Ikincisi, həkimlər, həkimlər. Pis qazanmırlar, brutto olaraq, 4-5000, amma hami yox, bəlli bir kütlə baş həkim, ixtisas həkimi (uzman-facharzt), ora kimi də bi xeylim yol var. Və daim smendesen. Sual olunur: "eto tebya nada?" Yəni xülasə sosial dövlət, belli bir çərçivəden çıxmağa qoymur
2) bürokratiya. Itin zülmü. Hələ də fax-dan istifadə edirlər. Və demək olar ki, bütün dövlət qurumlarında savadsız adamlar oturub. Məmur özünü niyə inkişaf eletdirsin ki? Dövlət onu daimi saxlamaqla mükəlləfdir və pensiyaya kimi maaşı var. Vse. Oldu, bitdi. Özünü inkişaf elətdirer? Yox, əlbəttə. Plyus, rasional düşüncə yoxdu, ancaq qanun nə yazıbsa o. Yeni qanunda yazılıbsa, 1 3=4, sən gedib desen ki, mende de 5-dü, amma 2 2, deyəcək yoxe, neynirsen elə, 1 3 olsun. Ona görə bütün işlərimi vəkillə gördürürem. Dinsiz öhdəsindən imansız gələr.
3) diskriminasiya, paxıllıq, ali irq. Allahına kimi rasistdilər. Sarı saç, göy göz deyilsense, kitabın bağlanıb. Ağzınla quş tut, dəxli yoxdu. Adın alman adı deyil, dəxli yoxdu. ay, elə deyil falan filan hekayə. Qanuni olaraq, hə. Amma, insanlar günlük həyatda duyğularıyla, önyarqariyla hərəkət edirlər.
Dəhşətli dərəcədə paxıldılar, yəni bu qədər də olmaz, deyirsən, ürəkləri partlayır, biri qabağa gedəndə, hələm bu ecnebidirse. Öyrəşiblər elə velosiped sürüb, WG-lerde(shared room) yaşamaqdan. Baxırsan, 40 yaşında adamdı shared room zad. Desen pulu yoxdu, var, menden senden də çox, amma qiymir. Soruşsan, başlayacaq, xiyar kimi WG-nin faydalarindan filan. Sen de deyeceksin ki, ala, belke mən düz eləmirəm ( sene bu qədər bağlanıram, o başqa söhbətdi, sorry), öz şəxsi menzilimde, evimdə yaşamıram. Başqalarına da dəhşət yuxaridan baxırlar. almaniyanın şərqində bu daha çox və pis hiss olunur.
Son olaraq #379990 entriye əlavə olaraq, avropa təhsil üçün zordu, fransa, ingiltərə, italiya. Bu üçünde də olmuşam, ingiltərə, fransa, italiya> almaniya. Her şeyi ilə. Italyanlar birə-bir bizim özümüz, fransızlar incə ruhlu insanlar, ingilislər də ki, məlum məsələ, imperiya, elita. tam kapitalist ruhlu insanlar üçün.
Max, 40 yaşına kimi almanyada qalıb qayıdacam Azərbaycana. Neynirem ala vətəndaşlığını 173 ölkəyə vizasız getməyi filan. 82 milyondan bir dənə olmaqdansa, 10 milyonun bir danəsi olaram da. həm Azərbaycan indi belədi də, 10-15 il sonra, ya ən geci 20 il sonra belə olmayacaq ki. Batan gəmidə qalıb, niyə skripka çalım ki?
+15 əjdaha
2. bir gün hamının özü haqqında entry yazmaq istədiyi başlıq.
+11 əjdaha
18. tipik azərbaycanlı kimi abituryent olanda məndə xaricdə oxumaq yaşamaq xeyallarıyla yanıb tutuşurdum. Tələbə kimi gəlmək qismət olmadı ama uniyi bitirdiktən sonra atamın sayəsində ölkədən çıxa bildim indi almanyadayam. Yaşam fərqlərini yazmaq istəyirəm gəlmək istəyənlər göz önündə bulundura bilər.
Buraların gözəl yanı insanın burda olanda özünü hakikaten insanmış kimi hiss etməsidi. Hərşeyin bir adabı var, insanlar gülərüzdü, səs-küy və agresiya yoxdu, overall olaraq xoşbəxtlik yüksəkdir. Ancaq en böyük zorluğu yeni bir həyat qurmaqdır. Çox yüksək skillərə sahib deyilsense bir ev, maşın almaq üçün 10-15 il bəlkədə çox zaman lazımdır. Kirada yaşamaq ilk başta cazip görünür ama hər ay qazandığın pulun yarısı bəzəndə yarısından çoxunu 1 1 evə vermək hesap-kitap ettikdə bir noktadan sonra adamı keriz kimi hissettirir. Yaş öttükcə insan otaq yoldaşları olmadan öz evi olsun istəyir ama oda pahalıya maal olur malesef. Yada kredi götürüb ipotekaya girərək həyata elə davam etmək gərəktir. Ondada 'rat race'də ilişib qalırsan ve həyatın banklara kredi ödəməklə keçir ve mecbursanki işindən möhkəmcə yapışıb qalasan. Bunu görəndən sonra sonra avropada yaşayan dostlarımızlada danışmışıq və onlarda bunu deyəcəklərimi təsdiq edir. Anadan-babadan qalma bir işletme, ev, maşın olduqda, problemləri bir neçə dosttan xahiş etməklə həll etmək dura-dura buraya gəlmənin bir məntiqi qalmır (yaşlı başlı 2 adam olaraq bu nəticəyə gəlməyimiz 1 il çəkdi lol). Ama eğer misalçün azərbaycanda yaxşı bir neçə tanışınız yoxdursa, anadan babadan qalma çox bi şeyə sahib deyilsinizsə, ailə qurmaq kimi bir planınız yoxdursa xaricdə yaşamaq tam sizə görədir. Barista, garson, satıcı ve sayre bu kimi ortalama iş işləyərək Azərbaycanda yaşamaqla burda o işi görərək yaşamaq arasında dağlar taşlar qədər fərq var. Multivisanızda varsa ohh hayat sana güzel. 50-100 euroya dünyanın sanat mərkəzləri olan istənilən şəhərə getmək olar. Doyunca gəz, dolaş,, ye iç, gör. Bütün həyatınız gözəlləşəcək. Ama yox eğer skilləriniz yüksekdirsə, bakıda yaxşı dost çevrəniz varsa buna o qədərdə dəymir. Çünki ən basit şeydə belə burda get gəllərə düşmək əvəzinə bakıda eyni şeyi çox asan həlletmək olur. Yada bir problemlə qarşılaşanda hansısa ailə dostunuz bunu çox tez zamanda həll edir.
3 ildir belçikada yaşayan bir padquram bu yaz bakıya qayıtdı. Kızın indi xaric tecrübəsidə var deyə işdən 7-8min pul alır. Bu həftəsonu sevgilimlə hesap-kitap elədik. Anlıq olaraq son qərarımız maks 1-2 il daha burada qalıb, pul və təcrübə toplayıb geri dönməkdir. Ondan olsa çoxdan dönmüştü istanbula ama iş kontraktı imkan vermir.
Yazdıklarımı bir daha oxudum. baya-baya 'türkiye çok güzel bizim kurulu düzen var' deyen gurbetçilərə bənzədim xd. Ama cidden buralar düşünülən qədər tozpembe değil onu deməyə çalışırdım. Telebe olaraq rahatlık olur ama yetişkin olub həyata atılanda zorluqları görünməyə başlayır. Sadece bunları çattırmaq istəyirdim. Ama erasmus yada master oxumaq kimi imkanınız varsa dediklərimi unudun heç çəkinmədən gəlin mükemmel həyat tecrübəsidir
+10 əjdaha
9. yazamağa entry tapa bilmədiyim başlıqlardan birisi daha
qaça bilmirəm burdan amına qoyum *
fakirim ben abey
+10 əjdaha
21. gələn ay aralarına qatılacağım yazarlardır. tələbəlik illərimdə reallaşdırmaq istədiyimi bu yaşımda həyata keçirməyim bir az üzür. burdan ən uzaq ölkəyə - 15 min km ötəyə getmək fikri ilk dəfə ağlıma gələndə son dərəcə qeyri-real göründüyü üçün ciddiyə almamışdım. amma keçən ay vizam təsdiqləndi və artıq həmin ölkəyə iş vizası ilə gedən bəlkə də ilk azeri olmağıma 1 ay qalıb. ilk dəfə idi ki, geri dönüş bileti almadım. ölkədəki son günlərimi necə keçirim, bilmirəm açığı...
yol göründü dostlar. həyat bizə nələr göstərər, bilə bilmərik. hesoyam yığıb oyuna yenidən başlayırıq, çünki necə deyərlər, challenge accepted.
+10 əjdaha
24. (bax: qeribler.com)
(baxma: qeribazeriler.ucoz.com)
sözaltıdan əvvəl açıb bir neçə il işlətdiyimiz ilk forum saytımız.
sözaltının ilk 4 moderi orda da var idi, neon, vosabi, rump.
sözlük də ankara da bir qış gecəsi doğulub, o da xaric də yaşayan ya doğulmuş azərbaycanlıdır əslində.
onsuz köhnə birinci nəsillərdən daha çox azərbaycandan uzaqdakıları görürəm aktiv. vatan hasreti.
ama məncə yazı və dil həqiqətən düşünmə prosessimizə kömək etdiyi üçün gəlib burda bir növ kod yazırıq. işlədilən istənilən ifadə linqvistik kod parçasıdır. ilanı dəliyindən çıxara da bilər gizlədə də. konu - nerelere - geldi.
sözlüyə azərbaycan vətəndaşlığı verilsin kompaniyası
+8 əjdaha
1. sözlüyə azərbaycanda yaşayan yazarlardan daha çox bağlanan yazarlardır zənnimcə. istər istəməz insan kimləsə danışmaq, baş qatmaq istəyir, olan bitəndən xəbərdar olmaq üçün və.s
+5 əjdaha
15. yazarların masonik gizli görüşlәrinә gәlә bilmәdiyi üçün depressiya keçirәn yazarlar
+5 əjdaha
12. böyük bir qismi oxumaq məqsədilə xaricə getmiş yazarlardı. deyəsən aralarında bir mən sırf başqa ölkədə qala bilmək üçün universitet qazanır sonra da atır deyəsən. ümid edirəm ki qayıtmaq məqsədi ağlından belə keçməyən yazarlar da vardır, zira bakıya təzə gəlmişəm və burda özümü turist kimi hiss edirəm, ediləcək işlər qabaqdadı çünki, əsas odu buradan özüvüzü soyudun -*
+6 əjdaha
27. bir gün aralarına mənimdə qarışacağını ümid edirəm,gedən və yaxud getmək istəyən ağlı başında,insani dəyərləri yerində olan hər bir yazara uğurlar arzulayıram,bu entrni yazmaqda məqsədimdə,özümündə bir gün başqa ölkədən baxıb bu yazımı görməyimdir.
+5 əjdaha
13. -geriyə qayıtmayan binamus olmağı çox istəyən yazarlardı. amma təəssüf ki, qürbətçilikdən immunitet qazanmaq hər kişinin işi deyil. tez ya gec qayıtmalı olursan. necə deyərlər tutuzdura bilməmisənsə elə bir yol qalır o da geri qayıtmaq.
-indidən canını dərd götürən yazarlardı. qayıdanda əvvəlcə narahat edən problemləri indi daha qabarıq görəcəksən; haqsızlıqlar, özbaşnalıqlar və s. daha çox üstünə-üstünə gələcək.
yenidən ölkədən çıxıb gedə biləcəksənmi? müəmma. qalıb nə qələt edəcəksən? müəmma.
-iki dağın arasında qalan yazarlardı. nitzsche demişdi deyəsən: ümid fahişədir, əziyyəti sevir. day nağayraq düzmüşük onun dalına, hara sürüse ora gedirik.
bir də ki, keflərini heçnəyə görə pozmamalı olan yazarlardı -*
+4 əjdaha
14. anladığım qədəri ilə sözlüyüb yarısından çoxudur. ona görə də azərbaycan gündəmi ilə bağlı çpx entry yazılmır. çünki yazarların çoxu xaricdə oxuyanlardır, və gündəmi yazmaq üçün yox oxumaq üçün girirlər, ama görürlər yazan yoxdu -*.
olduqları ölkələrin, şəhərləri, filmləri, yazarları, insanları haqqında bol-bol yazmalarını istəyirik.
+4 əjdaha
6. gəlməyin mk burası kasıyo *
ehehe
*
qomikmi şimdi bu?
+3 əjdaha
5. (baxma: hanım koş anket varmış) *
glş
*
tabi ki de reserved
+2 əjdaha
3. (bax: reserved)
(baxma: coming soon)
+2 əjdaha
10. tәxminәn il yarıma aralarına qatılacağım yazarlar. bir ara tәmiz menyudan çıxarmışdım xarici, düzü indi dә ürәksiz deyirәm. ama nәm için sikim, ikilәmdәyәm hәlә ki. yenә dә:
(bax: reserved)
+2 əjdaha
23. Şərqşünaslığı bitirən kimi belinə qoyub ya bəhreynə ya küveytə ya da misirə qaçıb aralarına qatılacağım zad
+2 əjdaha
11. gelen il sentyabrda sıralarına qoşulacağım yazarlar.
+1 əjdaha
4. (baxma: hassiktirogen)
+1 əjdaha
8. biz o yolları çoktaaan geçtik -*
hamısını göstər
