Sayta yazar yığmaq üçün pul vermək kimi əzik bir yola baş vurmuşdurlar. Bunda tərif ediləsi nəsə görmürəm açığı
Yazarlarına gəlincə isə hamısını toplasan Kəlbəcərdə zadda kazarmada gecələyən iqsü otaq temperaturunu belə keçməyən maxelərdən daha aşağıdır. Öz başlarına fikirləşib iki cümlə qurmaqdan aciz adamlar 100 dənə sikko gpt-dən, vikidən oğurlanma entrylər yazıb cibinə 15 manat qoyur, haha, güldürməyin adamı.
Formatları nə cürdür bilmirəm, amma sol freymdəki başlıqlar adamın gözünü qanadır. Nə bilim əşi, alan razı, verən razı.
Hə pis ediblər? Yox, bu da onların konseptidir, amma mən şəxsən sayta tənqidi entry yazan yazarı qovub, "böyüyəndə balamı da vətənpərvər ruhda böyüdəcəm" deyən azikləri saxlayan bir saytda fəaliyyət göstərməzdim.
Həmçinin qurucu admin qaqaş da(elmar nickli yazar), timin bir dırnağı eləmir, fəaliyyətində uğurlar zad arzulamıram *
swh
Editinho: bu sayt haqqında ilk dəfə eşidəndə bir müddət əvvəl sevinmişdim ki, nə yaxşı sözlük formatı bizdə də yayğınlaşır. İçindəkiləri görəndən sonra bu fikirdən qətiyyən daşındım. Pox yeyərəm bir də bu millətə dair nəyəsə ümidlənərəm.
Böyük ehtimal ki, real yazarları olmayan, fake/bot userlardan ibarət olan sayt. Entryləri oxuyarkən süni intellekt vasitəsi ilə yazılmış olduğu aydın şəkildə görünür. Qəribəsi budur ki, Chat gpt qat-qat yaxşı yazır normalda. Bu saytdakı entrylər isə chat gpt ilə yazılmışa da oxşamır. O dərəcədə pisdir yəni.
həyada tək qorxduğum şey. ya da ən çox qorxduğum şey. *gerascophobia*
biri dəbar yaşaya bilmədən qocalma, hansı ki ondan çox qorxmuram, çünki axmaq alışqanlıqlarım yoxdurvə istədiyim nədirsə onu etməyə çalışıram.
ama yolun sonu qaranlıqdır. yaşlanma, ölümdən daha qorxuncdur. günen hansı vaxtı olur olsun 50 yaş üstü adam görsəm fərqi yoxdur nə qədər zəngin, nə qədər xoşbəxtdir nə olur olsun qorxuducudur.
*birdman* filmində gənc qız yaşlı mike'a deyir ki mənim üstündə istədiyin şeyi etmək istəsən nə edərdin? sıradan bir cavab verəcəyini gözləyərkən bu sözlərlə ürəyimə nizə sancdı anidən, udqundum nəfəs ala bilmirdim az qala, şişirtmirəm; "gözlərini oyardım, sonra onları öz gözlərimə bağlayıb bu küçəyə sənin gözlərinlə baxardım"
senarist bu sözü hansı mənada işlədib bilmirəm, mənim çıxardığım məna gəncliliyə edilən vurğu idi. öldürücü idi.
indi belə, 5 il əvvələ qayıtmaq istəyirəm dəli kimi. bir yaşlının dostuma verdiyi məsləhət yadıma düşür hər dəfə; "*həmişə tələbə qalasan*". içini parçalayır adamın. yaşlı biri *
yaşlı kızılderiliye selam olunur
nə qədər yanıla bilər ki?
heç bir maddi varlıq, pul, nəvə, həyat yoldaşı, məhşurluq, bu dünyadakı maddi olan heç nə yaşlılığın verdiyi ağrını bərpa etmir. hətta qadınlara düşkün insanlar üçün, mənim üçün, qadınlar belə bərpa etmir yaşlılıq xəstəliyini.
düşünün *ölüm* belə, hansı ki hər an burnunun dibindədir, hər an reallaşa bilər, ancaq yaşlılıqdan daha az qorxudur.
keçən hər saniyə qocaldır. bütün yollar romaya yox, gələcəyə, qocalığa aparır. ömür paylanan zaman görün kimə nə düşdü, 300 il biz qarğaya 10 il şahinə düşdü.
kürəsəl dünyada, daha sürətli yaşayırıq, daha tez sevib daha tez bezirik. çoxlarının əksinə mən şikayətçi deyiləm. ama, düşünün, bütün bunlara baxmayaraq qocalıq bu qədər qorxuducudursa, həyatın yavaş irəlilədiyi orta əsrlərdə yaşasan necə olardı? gəzmək görmək istədiyin yerlər üçün əsas dərd pul yox, zaman idi. bir həyata nə qədər şey sığdıra bilərdin, nə qədər şey? nə qədər ölkə? nə qədər şəhər? nə qədər insan? nə qədər qadın? indikinə nisbətlə çox az. indi həyatın bu qədər sürətlənməsinə baxmayaraq bu belə bəs etmirsə keçmişi düşünə bilmirəm.
məsələ uzun yaşamaq deyil, çünki hər yaşın öz gətirisi var, 30-40lı yaşların azalan enerjisi. nə edirsənsə indi et. həyatını bir kağız parçası uğruna qurban verib ən nifrət etdiyim o fəlsəfəni mənimsəmə; "indi əziyyət çək sonra yaşa", "4 il əziyyət sonra rahat" siktir et lan? sonra yoxdu ay qa, sabah yoxdur, sabah bugün olmayacaq, sabah bu enerjin olmayacaq. 30 yaşına qədər tibb oxuyub sonra yaşaya bilməyəcəksən bu gözəl həyatı. üç il dözə bildim cəmi mən tibb fakultəsinə, hələ də götünü cıran dostlarım var, 5 il sonra yaxşı pul qazanacaqlar. soxdum o gələcəyə. 5 ildir buraxmışam tibb fakultəsini və hələ də orda oxuyan dostlarım var,onların bir ömürə sığdıra bilməyəcəyi şeylər etmişəm. baxmayaraq ki "sürünərək", küçələrdə yataraq, ac qalaraq yaşamışam. ama sabahı düşünmədən yaşamışam. ətrafımdakı hamı mənə sikdiyimin *sabah*ını aşılamağa çalışmasına baxmayaraq.
*shameless* izləyənlər frankı tapan 30 yaşlı xərçəng xəstəsi qızı bilirlər yəqin, klasik monoloqu var qızın "30 yaşıma qədər götümü cırıb oxumuşam, həkim olmuşam, içməmişəm, çəkməmişəm, heç bir dəlilik etməmişəm, heç vaxt məsuliyyətsizlik etməmişəm, və indi mənə deyirlər xərçəngsən öləcəksən? sikərəm belə həyatı"
klassik səhnədi, ama insanlar bu səhnələri sadəcə izləyirlər, sonra normal sikik gələcək qurma işlərini görürlər. bu sətirlərin müəllifi olmağıma baxmayaraq, məni belə təzyiqlərlə dəyişiblər, özümə baxanda aynada *yabancılaş*dığımı hiss edirəm, olmaq istədiyim *mən*i tam olaraq reallaşdıra bilmədiyimi görürəm. 1-2 illik planlar qurduğumu görürəm, bəzən özümü sistem qurbanı kimi düşünərkən və bu düşüncədən zövq alarkən yaxalayıram. əsəbləşirəm. mən belə deyildim. olmayacam. qocalıq qorxusundan çox uzaqlaşdı məsələ, ama yox, əslində eyni məsələdir. sistemin sizi xəbəriniz olmadan qocaltmasına icazə verməyin. birincil hədəfinizin oxumaq, işləmək, gələcək planlamaq yox *bugünü yaşamaq* olduğunu unutmayın. sabah olmayacaq.