sözaltı günlük
| sözaltı1,589,874 | 1302 | 6714
əjdahalar googlla
ritamita
timidus
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
kimi bir gün keçirdim. metroda qarşılaşdıq lol. düzü mən onu görməmişdim, başımı aşağı-yuxarı yellədə-yellədə getdiyim üçün normal olaraq, lakin o görüb və bunu mənə demə ehtiyacı hiss edib. əvvəlkindən daha yaraşıqlı imişəm zad. şaka mı lan bu?
şakamısınız kızım siz? neçə aydır göt günündəyəm və bir sual sadəcə. şakamısınız olum siz? ne yiyip içionuz?
bir tərəfdən də əvvəl yaraşıqlı deyildim ki, ala? o vaxtlar yalan danışırdı? 3 gündür içib-sıçıram sadəcə. arada da javascript zad, baş qatmaqla məşğulam. kollekviumdan da 0 aldığımı düşünürdüm, getdim ki, müəllim deyir 0 yazmıram, 6-ya razı olarsan?
amk mən bilsəydim 6 yazassan heç bu qədər sinir-stress keçirməzdim. ümumiyyətlə məsələ bu da deyil e, mən nə ara bu vəziyyətə düşdüm onu beynim almır. atamın xəbəri olmağını çıxdım, bir gün vizual olaraq məni izləmə şansı olsa və bundan istifadə etsə, necə poxdan, tüfeyli həyat tərzi yaşadığımı görüb rədd edərdi yəqin. amma inan ki, mən istəmədim, ata. məndən asılı deyildi, mən eləmədim.
kimsə də eləmədi. hər şey özü buralara gəldi. onsuz da gəlməliydi. sən xatırlamazsan, heç kim xatırlamaz, daha doğrusu xatırlaya bilməz. almaniya bütün ümidini necə hitlerə bağlamışdısa, mən də o formada çox axmaq bir səhv buraxdım, hitler almaniyanı necə ortadan bölüb kommunist, demokratik rejim yaradılmasına vəsilə oldusa, bu da bir növ ona gəldi çıxartdı.
gündüzlər normal derek, getdi uniyə müəllimləri ələ saldı, öz-özünə nəsə xatırlayıb güldü elədi, axşam evə əlində 3-4 butulka pivə ilə geri dönüb gecə 3-ə qədər içib gijdıllağ oldu. bu durumdan da qurtulmalıyam. çox şeyi fix eləməliyəm, sadəcə vaxt yoxdur. içmək, sərsəmləmək, qatıqlamaq daha vacib gəlir. başımı divara vurmaqdan gicgahım yara olub, əl vuranda ağrıyır uje, prosda hələ tezdir, ya da gecdir də demək olar. hər şeyin öz vaxtı olmalıdır deyimini hansı dalbayov çıxarıb bilmirəm, bu poxun vaxtı yoxdur.
şəkillərini də saxlayırdım, keçən dəfə göz yaşları içində sildim. sildim getdi, bir də gəlməsin. insanın bir az ləyaqəti olar, darmadağın etdiyin bir həyata bir də gəlmə amınaqoyum.
7 il sonrasına not: buralara düşüb oxuyarsan ki, düzü o vaxta kimi sözlükdən qovulmasan, bu qədər gijdıllaq durumdan neçə addım, ya da ağac uzaqdasan. bilirdim ki, bacaracaqsan, sadəcə hələ ki, acını dibinə qədər yaşayıb, necə ki, paltraı son dəfə sıxıb suyunu çıxarmayınca belə davam edəcək. hadi, let's start to make your life more better, after sleep. intihar da edə bilərəm, ya da özümü pəncərədən ataram. atsam onsuz ölməyəcəm, 3-cü mərtəbədən anca şikəst qalarsan. dama çıxmağı, amma qəti yoxlama, hələ ki, paltarı götlü-başlı sıxmamısan. hava da küləklidir içini sikim, oo boyda milli məclisin panelləri uçur küləkdə, sən bu fırtınalardan sağ çıxacağını düşünürsən? təzadlı fikirlərin var, amma hər şey yaxşı olacaq, heç bir pox düzəlməyəcək. əlvida!!!!!
Bir də ki, niyə 7 il? Nə bilim gijdıllağ?
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
bu gün ilk dəfə idi ki, iyuldan özümlə gəzdirdiyim iki (üç) problemin tam həllini tapdım, bunun üçün xoşbəxt hiss edirdim özümü.
indi isə bunlar keçdi, daha ağırları gəldi üstünə..
yorulmadın? bezmədin? 17 yaşım var e, ala. 17. mən hara qədər çiynimdə tabut daşımalıyam? nə qədər ölüm görməliyəm? niyə məhz bu yaş dövrümdə görməliyəm? niyə mən itirirəm axı, niyə? mən sinə gərdim sənə, sən mən sinə gərdikcə mindin məni. beynimdə üsyan etdim özümə bu gün, özüm özümə söz vermişəm deyə içki içmədim, arzulamadım da heç. amma sən məni nə qədər yaxınlarımın, dostlarımın ölümüylə sınayacaqsan? bəlkə, bəsdir? hə? mən bu gün xoşbəxt idim. bayaqdan 3 ağır xəbər eşitmişəm, başım öz yerində deyil artıq. hara qədər axı? mən ölənə qədər? hah, Mənim ölümümü ancaq yuxunda görəcəksən! səninlə elə dalaşacağam ki, ey həyat. elə dalaşacağam ki, mat-məttəl qalacaqsan.. mən usanmadım, sən də usanma. amma mən səni usandırmağı yaxşı bilirəm.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
indi özümə baxıram, bağımlı olmuşam buralara. bikar kimi iki dəqiqədən bir gəlib-gedirəm. kimsə uzun entry yazanda da böyük acgözlüklə oxuyuram. görəsən, insanlar necədir, nə edir filan maraqlı gəlir. görəsən, xoşbəxt olan varmı filan. əslində, xoşbəxt insan axtarmaq üçün yanlış yerdir bura. amma burda insanların çəkdiyi acıları görüb, rahatlayıram bir az. çox qəribə səslənir, amma hə.
neçə gündür çox dəyişkən olub ruh halım da. üzgün kimiyəm, niyə üzgünəm, nəyə üzgünəm onu da bilmirəm amma. yorğunam. ən kiçik şeyləri dərd edəcək qədər dəli olmuşam. bir şey etmək istəyirəm. dərs oxumağa çalışıram olmur, açıram kitabı, 10 dəqiqə sonra, yarım saat sonra, bir saat sonra, 3 saat... axşam oldu, indi də sabah tez oyanıb baxaram. sabah da gec oyanıram və yenə eyni rutini təkrarlayıram.
Evdə olmayanda yenə nə isə fərqlilik olur, insanlar, kiçik gülüşlər. amma evə gələndə yenə eyni. evə heç gəlmək istəmirəm. həftə sonları isə daha dözülməzdi. bütün həftə boyu bunu edəcəm, onu edəcəm deyib, sonda yenə heç nə, əldə var heç.
sakit heç kimin olmadığı yerdə heç nəyi düşünməyəndə filan xoşbəxtəm sanki. amma sonra yenə yorğunam. bəzən istəyirəm ki, kimsə olmasın. əslində, bir-iki insan xaric yalnızam demək olar. amma bu aralar heç nə istəmirəm. birdən mal-mal yanımda olan insanlardan da uzaqlaşmaq keçir ağlımdan, sonra bir az düşünəndə necə peşman ola biləcəyimi görürəm. çünki heç kim heç nə etməyib ki mənə. nə edirəmsə, özüm edirəm özümə.
hər şeyi qaydasına qoymaq istəyirəm. yavaş-yavaş qarşıma qoyduğum məqsədlər üçün çalışmaq, özümə inanmaq. normal olmaq istəyirəm e. əvvəlki, mən üçün də darıxdım bir az.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
seçim arasında qalmaq idi yaşamaq, amma mənim heç bir seçimim qalmayıb. yaşamıram, uçuram elə bil. dağdan yuvarlanan qaya kimi, sonum nəyəsə çırpılıb həm onun, həm də özümün məhvinə çıxaracaq. qayanın necə seçimi ola bilər? sadəcə girib burda yaza bilir. hər dəfə yazdıqca daha yaxşı yazmağa başlayır, daha maraqlı yazmağa başlayır. daha ətraflı yazır, içindəkiləri daha ucadan, daha aydın, daha hiddətlə, daha qəzəblə hayqırır.
əlimdə olsa, qaldırıb çırparam yerə, əlimdə olmamasını çıxdım, heç əllərimi belə görə bilmirəm. bir mübarizə içindəyəm və əlsiz döyüşürəm. silahın son gülləsi də sol cibimdə, özüm üçün saxlamışam. son gülləni özümə vurub, qayanı elə yolun sonuna çatmamış yoxa çıxaracağam. sadəcə bir az daha yuvarlanım. bir az daha, bir az daha...
gecə üçümüz bir masa arxasında içdik. mən, tanrı və sənin ruhun. mən əllərini tutub tanrıya tərəf ağladım, tüpürdüm ona. səhərə qədər belə olacaq sandım. səhər mən stolun altında idim, sən ölmüşdün, tanrı isə həmişəki kimi qeybə çəkilmişdi.
allahsız, tanrısız olmağın bu qədər ağır olması gülünc və dəhşətli deyil? təkbaşına sığınacağın, alınmaz qala hesab edə biləcəyin bir kimsə yoxdur. sən isə buna ehtiyacın olmadığını varsayaraq özünü aldadırsandır. burda da kapitalizm var?
-kapitalizmin bura nə dəxli gijdıllax?
=alınmaz qala elə bilirsən asan başa gəlir?
inanclı olaraq doğulmuşuq hamımız. daha doğrusu ən azından 15-20 yaşımıza qədər o və ya bu şəkildə bir tanrının varlığına inanmış, müəyyən ərəfədə isə bunu sorğulayıb, öz inancımızı seçmişik. elə bu? nəyə görə hamı inanclı doğulur? inanclı doğulmağın anlamını da bilirsən, 5 yaşında kimə tanrı poxdan biridi desən, barmağıvı dişləyib ayağının altında basdalıyacaq. bu gülünc deyil. çünki onun 5 yaşı var. amma sənin elədiyin gülüncdür, ey tanrı. insanların həyatına qarışmağı çıxdım, insanları da başqa həyatlara qarışmağa itələyən sənsən.
mən günlük entrisi yazacaqdım niyə bu qədər mənasız dialoqa döndü ki bu. bu gecə bu masanın başında təssüf ki, bir kompüter olmaq da varmış. mənim mənasız monoloqumu yazmağa məhkumdur. mənim də alınmaz qalam burdakı günlük oldu. alınmaz saymaq nə dərəcədə doğrudur bilmirəm. 6-7 aya əsgər gedəcəyəm. kompüter, telefon olmayacaq. al sana, qalam əlimdən alındı. günlük, sən də cındırsan. çünki sənə anlatmaq istədiklərimi tam başa düşmürsən. mən də cındıram, çünki götlü-başlı ifadə edə bilmirəm. bu yazını uzatdıqca uzatmağa çalışıram bəzən ki, anlayasan. ya da bunu oxuyan kimsə varsa, əlavələr etsin. başa düşüb düşməməsi önəmli deyil.
və sən, mənlə eyni hissləri bölüşən biriləri varsa, bilmək istərdim, sənin alınmaz qalan hardadır. forması necədir, necə əlaqə qurursunuz.
ümumiyyətlə, sözlər də artıq mənasını itirir, nə yazdığımdan xəbərim yoxdur. artıq bezdim, bu qədər narahat edilməkdən də yoruldum. qonşu deyir, özünə bir həyat tərzi seç, hər gün mətbəxdə içirsən, dedim "sizə dəxli var?". qarışma bla gijdıllax. deyir, "sənin saçıva atan-anan heç nə demir?" səni sikir gijdıllax? "harda oxuyursan, neçənci kurssan?" səni sikir gijdıllax?
heç qozuma da almadım xiyarı. məni narhat edən bu camaatın nə vaxta kimi bir-birinin həyatına qarışmamalı olduqlarını dərk etmədən yaşayacaqlarıdır. dayı, sənin dövrün keçdi. saçımı uzadıram, mənə belə xoşdur. içib göt-baş oluram, mənə belə xoşdur. mən də qayıdıb o gijdıllağa iki kəlmə deyərdim ki, bəs sən niyə öz yoldaşını döyürsən, qadın bir gün yemək verməsə aclıqdan gedib öz poxuvu yeyərsən e dallbayov. cavab sadədir, sən mənim ailəmə qarışma.
durun osdurun blət, bura mənim günlüyümdür. sizdən danışdığım üçün xəcalət çəkirəm hazırda.
qısacası, seçimlərə məğlub olmaq üzərəyəm bu savaşda. bu entrini belə dünən yazacaqdım, amma dünən daha çox içmişdim, hərfləri qarışqa kimi görürdüm. mən belə vəziyyətin içinə soxum. və sən, heç nədən xəbəri olmayan xoşbəxt və saf, tək dərdi qaynaq etdirdiyi dırnağın qırılması və türk aktyoru hansısa sikitay orucpucocunun sevgilisindən ayrılması olan, mənim dırnağıma belə layiq olmayan bərbad və işəyaramaz köhnə sevgili. bəzən sevinirəm ki, bunların heç birindən xəbərin olmayacaq. mənim həyatın əllərində can verməyimi bilməyəcəksən, amma bunu əsla bilməyib mənim də dərdimə dərman olub, yaralı barmağıma məlhəm olmayacağın gerçəyi ox kimi sinəmdən girib kürəyimdən çıxır. səndən sonra toparlaya bilmədim, amma inanırsan ki, səbəbi sən deyilsən. sadəcə sən tətiklədin, daha sonra atdığın boş atmacalarla fitili atəşlədin. mənim gedişimdə günahkar o silahın tətiyi olacaq, amma bil ki, sənin barmaq izinin üstünə öz barmağımı basaraq can verdim mən. sonrakı seansda görüşənədək, hələlik, tanrı və köhnə sevgili...
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Qız bildiyin 21. əsr model ərgən. Snap şəkillər, heç gözəl də deyil. No özündən razılıq yağır sifətindən. Danışıq mədəniyyəti yox. "Rədd ol" "özünü gic kimi aparırsan". Qardaşım isə buna güldən ağır söz işlətmir. Əgər bir insana bu sözləri layiq görüb onunla ünsiyyəti kəsmirsənsə deməli sən özünə hörmət qoymursan. Eynilə qızların avara oğlan seçməsi kimi oğlanlarda içi boş göyün 7. Qatında uçan şar kimi olan qızları seçirlər. Çox təəssüf edirəm əzizim. Burda gül kimi bacın dura-dura sən kimlərin nazını çəkirsən..
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
öz həyatımın öz boğazıma dolanması nə deməkdir? artıq revolution vaxtı gəlmişdir. bu gecəki seansın əsas qonağı revolutiondur.
ya da inqilab. axı sən azərbaycan dilində yazılmamış söz görəndə cırnayırsan? sən kimsən?
əbədiyyətə susamış yorğunluq, qəm, qüssə, acı, fırtına. sənlə yaşamağı bu gecə öyrəndim. hər gecə ağlıma gələn, bəzən buralara yazdığım mənasız sözlər, bir-birini təkrarlayan emosiyalar, bir-birinə zidd olan cümlələr.
xeyr, mən ədəbiyyatçı deyiləm. təssüf ki sənə altında dərin mənalar gizlənən, pafoslu, atəşli bir nitq, yazı göstərə bilməyəcəyəm. bu gecə bu moonlight sonata, bir paket xs, bir kompüter və 5 baltika 9 butulkası ilə sənlə hesablaşmağa çalışacağam.
mənə verdiklərini və məndən aldıqlarını sıralamaq istəyirəm. amma buna girişmədən öncə, sənin necə bir eqoist olduğunu üzünə vurmaq istəyirəm. mənim sadəliyim sənə məndən güclü olduğunu hiss etdirdi. mənim son nəfəsimə kimi bitirdin, sonda bir nəm salfetlə stolun üstünü silib atdın qırağa.
məsələ o yerdə deyil ki, mən sənlə bir salfetin söhbətini edim. sən o salfetdə qalan parçalarımdan yeni bir mən yaranacağını düşünmürdün. qalan o son damlanın, son parçanın sənə qarşı əbədi nifrət alovuna dönüşməsini təxmin etməzdin.
amma oldu nəticədə. bir neçə ay sonra mən sənə qalib gələcəyəm. necə edəcəyim haqqında da az-çox fikir sahibiyəm.
sənin mənim üstümdə necə böyük təsirin oldusa mənim də sənin üzərində böyük təsirim olduğunu bilirəm. sən hər gecə o biri otaqdakı ata-anan eşitməsin deyə başını sıxıb ağladığın kimi, mən də hər gecə içib çölə qaçmamaq üçün açarı divanın arxasına atıram. musiqinin səsini azaldıram, bəzən özüm belə güclə eşidirəm.
nifrət dolu baxışlarla sadəcə divara baxıram. sonra bu nifrət əlimdə sıxılan bir yumruğa dönüşür. əllərimi parçalamaq üçün divarlara, yerə vururam. daha sonra başımı. sonra bütün bədənimlə evin içindəki hər əşyaya çırpılıram. artıq divanın bir taxtasının qırıldığını hiss edirəm. haçan etmişəm bilmirəm. ata-anam olduqları şəhərdən dönsələr bunun üçün yəqin ki, məni də o divanın gününə salarlar. evdən qovulmağı demirəm hələ.
gəl sənə ilk evdən qovulma hekayəmi danışım. havuşda yaşayırdıq. səhv etmirəmsə 2000 metr yüksəklikdə idi(hə elə imiş). bir gün qar yağmışdı, çox bərk yağmışdı. mən səhv etmirəmsə 3-4cü sinifdə oxuyurdum. gecə saat 2-ə qədər qartopu oynamışdıq dostlarımla. hamısını bir-bir xatırlayıram. adlar önəmli deyil.
2-də evə qayıdanda anam: harda idin bu vaxta qədər, ged orda da qal! deyərək qapını üzümə bağlamışdı. mən də qapının ağzında uzanmışdım, səhərin tez açılması üçün yalvarırdım. amma şansım gətirmişdi. 1 saata yaxın gözləyəndən sonra, atam işdən qayıdıb məni qapının ağzında görüb, evə gətirmişdi. anamla həmin gün mübahisə də etmişdilər.
bunun kimi çox hekayə var, məsələn imtahandan az bal toplayıb evdən dəftər-kitab qarışıq atılmağım, öz əlimi cızıb lom kimi öz adımı yazmağa çalışdığım üçün iki gün dostumgildə qalmağım və s. doludur.
bu mənə narahatçılıq verir amma hələ də.
sənin məndən alacağın şeylərdən biri də bax bu ev ola bilər. daimi olmasa da, bir-iki ya neçəsə günlük olsa da, almağa gücün yaranıb artıq. bunu mən sənə vermişəm.
səninlə hesablaşmamızı niyəsə başlada bilmirəm. qurtaracaq amma bir gün. ikimizdən birinin olmayacağı gün. mən həmin gün xoşbəxt olacağıma inanmıram, amma əgər həqiqətən də gecələr başını yastığa sıxıb ağlamağın doğrudursa, bunu sənin etdiyini nəzərə alıb məncə daha az ağlamalısan. daha az üzülməlisən. artıq təbriklər, o yoxdur.
mənim elə bir qorxum yoxdur, çünki mənim qədər yıxıldığını düşünmürəm. sən hər şeyə inad yaşamağı, gülməyi seçirsən, amma mənim həyata qarşı bir inadım yoxdur. mənim mübarizə əzmimi qırmağını heç yaraşdırmazdım sənə, amma məndən aldıqlarından biri də budur. bunların içində sevgi var, hətta insanlara qarşı nifrət də var. elə bilirsən mənim nifrətim, acığım sənədir? sənin üçün bu qədər aşağı düşmüşəm?
bu gecə səninlə söhbət edirik, amma bilmirsən ki, sən dilsizsən. bilmirsən ki, yeganə edə biləcəyin şey gülümsəməkdir. çünki çox gözəl gülürsən şərəfsiz. gülüb mənə yazmaq üçün bir səbəb verirsən. içimdəki şeytanı daha da üzə çıxarırsan. həyata daha da bağlayırsan, amma əllərimdə sadəcə beynimin içindən zəhər kimi qanıma qarışıb gələn nifrət alovu ilə. o həyata bağlayırsan ki, artıq hansı istiqamətdə çayı üzəcəyini mən onun özünə buraxmışam. o həyat ki, sikdirib(bəli söyüşsüz olmazdı), arxasında nə mən baxıram, nə də o dönüb arxasına, arxasında buraxdığı mənə baxır.
əvvəl həyatımın əllərimin arasından süzülüb getdiyini hiss edirdim, amma artıq heç nəyi hiss etmirəm. heç belə vecimə də deyil, lakin onu da tutacağam.
mənim sənə qalib gəldiyim gün mən olmayacağam, bax o gün mən həyatla son dəfə vidalaşacağam. məni yaşatdığı bu kiçik ölkənin böyük çərçivəsi üçün bir təşəkkürü haqq etmişdir.
sənə hələlik deməkdən yorulmuşam, onsuz hələlik də olmur. səhər durub yuxudan, mətbəxə keçəndə səni bu masada görürəm artıq. getmirsən. nə edək, bura xoşuna gəlmişdir, qal madam.
tanrı ilə söhbətə gəlincə ona da deyiləsi çox söz var. məsələn, məni bu revolutionla tək qoyanda ağlına gəlmədi ki, bu döyüş bir gün sənə qarşı da çevrilə bilər? məgər bu qədər mi, axmaqsan? inanmıram. sənin yenə bir hesabın var, nə olduğu maraqlı deyil. onsuz qalib tərəf, məğlub tərəf indidən bəllidir. savaşlarda qazanan olmur. savaşa aparan məqsəd, ya da mövhum hər zaman qalib gəlir. hər ikinizə qarşı verdiyim savaşın amalı sizdən bir dəfəlik qurtulmaqdır, və bir gün o qalibiyyət bir gün yaşanacaq. salamat qalın!
Yalnız deyilsən!
Bu duyğuların müvəqqəti olduğunu və kömək mövcud olduğunu bilmək vacibdir. Dostlarınıza, ailənizə, profesionallara müraciət etməyiniz vacibdir. Sizi dinləmək və lazım olan dəstəyi təmin etmək istəyən insanlar var. Sözlük yazarları olaraq səni hər zaman dinləyə bilərik.
Əgər yalnız hiss edirsənsə, 860 qaynar xəttinə müraciət etməyini tövsiyə edirik.
Sinirlərim ağrayır
üzv ol