əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
güldürən hadisələr
-
güldürən səhv oxumalar
-
iyrənc zarafatlar
-
gözəl qız və çirkin oğlan münasibəti
-
ən şit zarafat
-
zarafat
-
lazer epilyasiyası
-
şit zarafatlar
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+88 əjdaha
57. məktəbdə 6-9-cu siniflər arası tarix müəlliməmin adı cəmilə idi. ciddi simalı ,amma o qədər də savadlı deyildi. yenə də onun xətrini çox istəyirdim. bəzən bizi cəzalandırmaq üçün öz dəmirxətkeşindən istifadə edərdi, barmaqlarımızı partanın üstünə qoymağımızı tələb edər,sonra da xəttkeşlə onları vurardı, amma biz bunu adi qarşılayardıq, mən isə lap adi qarşılayardım, çünki cəmilə müəllimə tək mənə yox, mənim atama və əmilərimə də dərs demişdi. (düzü mənim barmaqlarımı xətkeşlə vurdugu çox az olub)
həmişə mənə deyərdi ki, atan yaxşı oğlan idi, yaxşı oxuyardı, sən də gərək oxuyasan. yaxşı oxumalısan. atamı bir yaşım olanda itirmişik. uşaqlıqdan ərkoyun böyümüşəm. atamın hörməti deyəsən çox olub, odur ki mən məhlədə söyüş söyəndə heç kəs mənə toxunmazdı. uşaqlıqda çox şöyüşcül olmuşam. söyüdüyüm uşaqların valideynləri mənə güldən artıq söz deməzdi. elə məktəbdə də müəllimlər məni tanıyırdılar. atama dərs deyən müəllimlər mənlə yaxşı davranardılar, xətrimi çox istəyərdilər. çoxusu da bilirdi ki,atam mən körpə olanda ölüb. bəlkə də buna görə mənə dəyməzdilər. cəmilə müəllimə də həmçinin, atamın sinif rəhbəri, mənim də tarix müəlliməm. nənəmi, babamı, əmilərimi soruşardı hərdən məndən.
"nə edirlər ? necədirlər?". hərdən bir də əlavə edərdi: "atan yaxşı oğlan idi"
uzun müddət bir-birini tanıyan insanlar arasında incə bir bağ olur. məktəblə, müəllimlərlə də bizim aramızda belə bağ vardı.
məktəbi bitirdik, universitet, sonra da iş-həyat və s. uzaqlaşdıq məktəbdən. böyüdük.
təxminən iki il əvvəl məktəbimə getmişdim. qapıçılardan icazə alıb müəllimlərimlə görüşdüm. məktəbdən çıxanda qarşıma cəmilə müəllimə çıxdı. görən kimi yaxınlaşıb salamlaşdım. əvvəlcə məni tanımadı. sonra adımı dedim, sevincək oldu və məni öpüb qucaqladı. "necəsən? işlər necədir" suallarından sonra dedi ki, atan necədir ? tutuldum, pərt oldum. necə unuda bilərdi ? atam axı mənim bir yaşım olanda rəhmətə getmişdi və cəmilə müəllimə, sən axı bunu bilirdin. hər dəfə atamı mənə xatırladırdın. tutuldum, pərt oldum və nə deyəcəyimi bilmədən dedim ki, yaxşıdır atam.
deyə bilmədim, deyə bilmədim ki,atam rəhmətə gedib və siz on il əvvəl bunu bilirdiz, indi necə yadıvızdan çıxıb ? bəlkə məni tanımadız ? yəqinki məni tanımadız. amma eybi yox, atam yaxşıdı, əgər bu cavab o anda ikimizi də qane edəcəksə, atam yaxşıdır.
+69 əjdaha
19. 9-cu ya da 10-cu sinifdə oxuyurdum cəmi iki fənnən hazırlığa gedirdim. bəlkə çoxunuz bilərsiz hazırlığda stolun altında təpikləşmələr, nə bilim biri dərs danışanda məllimənin görməyəcəyi bir şəkildə onu güldürmək zad. nəysə bir gün fizika hazırlığındayığ qrupda da bütün uşaqlarnan aram zordu. orxan adında bir dostum var idi daha çox biz hoqqa çıxartdığımıza görə məllimə bizi yanında otuzdururdu ki bəs hazırlıq verimli olsun -* nəysə həmin o günlərdən biri idi oturmuşuq, məllimə də dərs başa salır. mənnən orxan da dirəşmişüy stolun altında bir-birimizin corabını çıxartmağa çalışıruğ. sağ ayağımın soldan iki barmağının ucu ilə tutmuşdum ki elə orxanın corabınnan dartırdım və corabı demək olar ki yarıya qədər çıxartmağa nail olmuşdum bu anda məllimə əlimə vurarağ, ''rahatlaş rəhmətdiyin nəvəsi. o dartıb çıxartdığın mənim corabımdı'' cümləsəni dərs arası itələdi mənə. o gündən sonra bir daha məlliməynən üz-üzə gəlməmək üçün əlimnən gələni etmişəm
+64 əjdaha
22. 10-cu sinifdə oxuyurdum. bir oğlanın da məndən xoşu gəlirdi, daha doğrusu dediyinə görə sevirdi. 3 dəfə yaxınlaşmışdı 3ündə də ikimiz də universitetə hazırlaşırıq, belə şeylərə başımızı qatmayaq( bunu da mamam öyrətmişdi mənə, necə öyrədibsə, elə də demişdim. amma həmişə də deyirdi ki, hansısa oğlan yaxınlaşanda sərt olma. oğlandı da qıza oğlan yaxınlaşar) cavabını verib hər dəfə əli boş yola salırdım. bu oğlan çox savadlı idi amma uzun və çox arıq idi. bacım da bir gün mənə dedi ki, onun atası ögeydi, atasının qorxusundan maması ona çox yemək vermir deyə elə arıqdı. mən də bunu eşidən kimi gözümdən yaşlar bıldır-bıldır tökülməyə başladı. necə yazığım gəlmişdi. bunu da mən tanış qıza demişdim qız da onun qız dostuna deyib. bu da 4cü dəfə yaxınlaşıb " mənim atam ogey deyil" demişdi. mən də gəlib bacımdan soruşdum bacım da hırıldaya-hırıldaya zarafat eləmişəm də sən də hər şeyi ciddiyə alırsan demişdi. o an necə qızardımsa, necə utanmışdımsa üstündən 7 il keçməsinə baxmayaraq hələ də unuda bilmirəm.
(baxma: çok safım lan)
+68 əjdaha
23. məktəb vaxtı arıq olmuşam. bir gün məktəbdə yayıldıkı mənim atam ögeydi, anam qorxduğuna görə mənə yemək vermir, hamının içində nəyi var pərt oldum.
+65 əjdaha
100. Bir neçə saat əvvəl bəlkə eyni qatarda olub gördüyünüz və bəlkə də söydüyünüz andır.
Həmişəki soyuqdəymədən və yemək saatını ötürmədən nəticələnən dəhşətli mədə ağrımla metroya mindim. Bilirsiniz saat 6-7 arası sıxlığı. Mindim və özümü guya sakitləşdirməyə çalışıram: "sakitləş, bir azdan düşəcəksən. Nəfəs al, nəfəs ver. Qollarımı niyə hiss etmirəm? Ayaqlarım niyə bu qədər böyüdü? Niyə yerləşmirəm? Deyəsən ortadan-mədə hissəsindən iki yerə bölünmüşəm" deyə-deyə onsuz da hallı idim, sıxlıqda daha da hallandım və metroda qrupyoldaşlarıma "ulduzda düşək, dözə bilmirəm" deyəcəyim yerdə qatarın ortasında yerə oturub qusdum. Ciddi-ciddi qatarın ortasına qusdum. Elə-belə də yox ha. Kruassan qalıqları, çeynəmədən udduğum böyük-böyük simit parçaları, hamısı gözümün önündə qatar hərəkət etdikcə sağa-sola gedirdi. Ağrıdan və əsəbdən ağlamağa başladım, ulduzda düşdük. Üçümüzün də ayaqqabısı qusmaq, gülməkdən ölürük.
Heç kəs də iyrənib düşmədi ha, yenə eyni sıxlıqda qatar qusmağın içində yoluna davam etdi. Artıq "qatara qusmamışam" da demərəm heç.
+53 əjdaha
109. Bəzi həftə sonları madam ki, bir gün bikar oluram, heç olmasa faydalı bir iş görüm düşüncəsiylə hovuza gedirəm. Gecə getdiyim üçün mənim kimi 1-2 psix olur o saatlarda hovuzda. Çox vaxt 45 yaş plus, arzu rzayevə oxşatdığım, div boyda bir day-day olur məndən başqa. Bu da dəhşət hərəkətlidir, suyun altına bu başdan girir, yarım saatdan sonra o tərəfdən çıxır, michael phelps’dən bir az yavaş üzür filan, qısası aquaman’in day-day version’ıdır kişi. Mən isə 20 metri sürətlə üzən kimi ağ ciyərim ağzıma gəlir, bitən siqaret paçkaları yadıma düşür, özümə söyə-söyə kanalzasiya arxına tərəf qaçıram.
Bu minvalda vaxt keçərkən day-day suyun altında çox qaldığı üçün, mən xəstənin ağlına gəldi ki, kişi birdən batar. Deyən lazımdır ki, “ay axmaq, sən kimsən axı aquaman’in dərdini çəkirsən? Özünü zorla hərləyirsən”. indi Day-day hər dəfə suyun altından gec çıxanda mən day-dayın anası imiş kimi dərd çəkirəm. “Ay allah, görən uşaq noldu?” Havalarındayam. Yenə belə bir anda artıq dayana bilmədim, su eynəyimi zadı taxdım, girdim suyun altına ki, görüm day-day nə iş görür orda.(bu ana kimi bunu dəfələrlə etmişdim)
kişi şaquli vəziyyətdə, üzündə sıfır mimika, qolları açıq suyun içində süzülürdü. Çox qorxuducu görsənirdi. Heç ana ürəyi buna dayanarmı? Təbii ki, yox! Girdim suyun altına, yerdən təkan alaraq 150 kiloluq aqua day-dayı qucaqlayıb yuxarı qaldırmağa çalışdım. O anda nə baş verdi tam xatırlamıram, amma axırda day-day məni suyun içindən çıxartdı və gurladı: “ayə, nağarsan, bajıoğlu?”… boğula-boğula: “day-day, batmamışdın sən?”…
yenə biabır olmuşdum…
sonra day-day çıxıb gedənə kimi mənimlə məzələndi, o hissələri nəql etməyəcəm, abrım əl vermir, ayıbdı.
Belə-belə içindəki yaxşılıq hissini öldürdü yazar…
+54 əjdaha
6. sinifin ən gözəl qızına uzaqdan vurulma olayı var, xoşum gəlir, qızın da hərəkətlərindən belə anlıyırdım ki, onun da münasibəti pis deyil. bir gün sinifdə tək qalmışıq, söhbət edirik, qız gülməli söz dedi, mən də cool-luğumu itirmədən, yalnız burundan sadə bir gülümsəməylə zarafata qarşılıq verim dedim, birdən burnumdan burnun selikli qişası fırtıx burundan tullanaraq "aaaa, salam x, mən də danilov-un fırtığııı, hörmətlər, muck" ədasıyla qızın yanında məni pərt eləməsi yaşadığım ilk ən böyük pərtliklərdən biriydi.
+46 əjdaha
35. 7-8 il bundan qabaq bir qızla tanışmışıq, bir növ flirt edirik. mən çox belə əməlli çirkinəm qız da babat gözəldir. və məndən yaşca böyükdür, boyca uzundu. yeriyirik yan-yana. qarşıdan bizim kimi bir qız bir oğlan gəlir. qaqaş babat yaraşıqlı, qız çox çirkin. qız o qədər çirkin qaqaş o qədər yaraşıqlı idi ki özümü saxlaya bilməyib dedim ki "o cür qaqaşın gəzdiyi qıza bax, bir-birlərinə heç uymurlar, bu qaqaş bu qızda nə tapıb görən?" yanımdakı bacı sağolsun gülə-gülə yapışdırdı cavabı; "yəqin onlar da bizim haqqımızda eyni şeyi düşünürlər".
qıp-qırmızı olub, dərindən udqunub soxdum içimə. bir-iki saat sonra da polis gəlib söhbəti öldürdü onsuz.
onu çox sevirdim, hələ də sevirəm.
+43 əjdaha
51. liseydə oxuyurdum bu hadisə baş verəndə.yeraz bir riyaziyyat müəllimimiz var.hamı ona şrek deyir.həm yekəpər olduğu üçün həm də oxşayır şrekə.adam bizə tipik sovet adamı təsiri bağışlayıb geyimiylə,tərziylə,danışığıyla.fikirləşin ki,bütün müəllimlərdən gslı yoxsa fənərli olduğunu soruşmuşuq(o vaxt bjkli demək olarki yoxuydu) bircə bundan soruşmamışıq ki,spartak moskva zad deyəcək bax elə bir adamdı.amma sən demə galatasaraylıymış.bu da sən demə mənim fanatik fənərli olduğumu hardansa öyrənib.fenerbahçe arsenala 5-2uduzduğu günün səhəri gəldi ki,ayəə siz klubsunuz mu,ayə gs arsenalın əlindən kubok alıff,ayə fənər nə vaxdan kulub olub zad deyir gslı uşaqlar da tırka zad verir bu daha da qaza gəlir bircə fenerbahçeye ana arvad söyməyi qalıb onu da qızlardan həya eliyir deyə söymür.nəysə üstündən 10-15gün keçib.fener gsı 4-1uddu sabah da 1ci dərs riyaziyyatdı.bomba kimiyəm.dediyi sözləri yedirəcəm zad.bu gəldi qanı-qaradı.jurnal yazır sinifdə də super səssizlik var.yerimdən dedim ki,müəllim dünən gördüz fener galatsaraya neynədi.hehehe.bunu dedim.sonra da yeşilçam filmlerindeki tecavüzcünün tecavüzdən əvvəl bığlarını bura bura gülüre bax elə güldüm.bu da başını qaldırıb dedi ki, "ayə sən sox içinqə"beləcə də dedi.qızların falan yanında.tecavüz etmək istərkən tecavüzə uğramışdıq.o gün bugündür o müəllimlə futbol söhbəti eləmirəm ki eldən ayıbdı.
+40 əjdaha
2. 2ci semestr tarix fənnini dosent məhəbbət paşayeva tədris edirdi. ilk kollekvium nəticələrinə baxıb adımızı oxuyub hərəyə bir cür mız qoyurdu.
məni durğuzdu dedi necə bal almısan? - 8: atıb tutub yazmısan 100%.
-məllim elə siz də tarix kitabını atıb tutub yazmısızzz dedim.
söz məllimə nəyi var girdi.
mənə savadsız əyləş 0 ball deyib otuzduranda 2ci qapağı da isti isti qoydum.
-gələn dərs 3 dəfə tarix olimpiyadasında qazandığım fəxri fərmanları da gətirərəm.
(baxma: 1-0dan 1-2e fırratdım matçı)
Note: başlıq yazarların kapak qoymaları idi,dəyişiblər deyə əlaqəsiz görsənir.
+41 əjdaha
1. üçüncü sinifdə oxuyurdum səhv xatırlamırsam. bir müəllim var idi , deyirdi ki , quran şam ağacının altına endirilib ona görə şam ağacı həmişəyaşıldır. dedim səudi ərəbistanda şam ağacı olmur axı , orda isti iqlimdi ,bir də ki , quran ayə-ayə enmiyib. müəllim uçdu. mən də ilk iri qapağımı qoymuş oldum.
+39 əjdaha
94. Oğlanların bərbərə getməyi biraz qızların tualetə getməyi kimi birşeydi, yəni tək gedə bilmirlər. Bu ənənəyə sadiq qalaraq mən də dostumla getmişdim bərbərə. O saçını qırxdırırdı, mən də vəzifəmi yerinə gətirərək arada bir güzgüdə onunla göz-gözə gəlirdim. Nəysə, bura qədər hər şey yaxşı idi. Amma mən, "onsuz da gəlmişəm, mən də saçımın yanlarını ağartdırım" deyə düşünərək yandakı bərbərin önünə oturduğum an yeddi ölümcül günahdan birini işləmişdim. artıq mən kirlənmişdim.. mən bərbərimə xəyanət etmişdim.. Yenə nəysə, heç problem o da deyil, problem odur ki, mənim bərbərim yandakı salonda işləyir və müştərinin verdiyi əlliliyi xırdalamaq üçün bura gəlmişdi. Özü də təzə əlliliyi..*
bunun nə dəxli var idi heç özüm də bilmədim
pərviz qapıdan girdiyi andan nə qədər gözlərimi gizlətməyə çalışsam da, pərvizin gözlərindən gizlənmək olmurdu. Eləbil saurondu köpoğlunun adamı. Göz-gözə gəldiyimiz andakı bir neçə saniyəlik sükut.. Aciz bir düşmən kimi mərhəmətsiz, amansız bir sükut, Ax!..*
yazar bu hissəni rəsul rzadan oğurlayıb
pərvizin ağzından ilk çıxan "nətərsən, qaqa?" sözlərinin altında əzildim, cavab verə bilmədim. istədim ki, "Herşeyi Açıklayabilirim pərviz, göründüğü gibi değil" deyim, amma deyə bilmədim. özümü cilovladım və böyük bir utanc və üz qızarıqlığı ilə "sağlığın qaqa, sən nətərsən" dedim...
+35 əjdaha
78. 2018 ilini bakıda bir hərbi hissədə yaşamışam. 2019 apreldə tərxis oldum. bir leytenant maşını ilə məni nizami metrosuna düşürtdü. sevincimin həddi hüdudu yox idi. metroya girib qarşıma çıxan ilk metrokart ödəniş terminalına yaxınlaşdım, gənc bir qız karta pul yükləyirdi, bütün mədəniyyətimlə əziyyət deyilsə pul atsam məni də keçirdə bilərsiz, dedim. əlbəttə, dedi. təşəkkür edib 20 qəpiyi atdım aparata. qız keçirtdi məni bir daha təşəkkür edib uzaqlaşdım. 28 mayda uşaqlarla görüşdük, oturub söhbət eləyirdik təsadüfən bir ac qayıtdı ki, metrolar da 30 qəpik olub.
+27 əjdaha
18. sözlükdə başıma gələn hadisədir. deməli təzə-təzə yazar olan vaxtlarda manqurtla məzələnim dedim. o vaxtlar da bir az danışığımız olmuşdu onunla. zarafat var idi yəni. nəysə bu manqurt da sözlük moderlərinə qıl olurmuş kimi görsənirdi. day mən nə bilim belə olacağını.
nəysə gördüm bu moderlərlə arası yaxşı deyil bir az məzələnim deyib, nickaltısına "moderlərə qıl olmasının səbəbi olaraq ona moderlik verilməməsidir" yazdım. yazmaz olaydım, qardaş, mən hardan bilim ala bu köhnə moderdi -* üstündən 5 dəq keçmədi timidus nickaltıma "umbayling manqurt köhnə moderdi" yazdı. içini sikim. o moment telefonun ekran işığı söndü mən də üzümü görmüş oldum. ala qara ekranda qırmızı rəng seçilməz görmüşük, ancaq üzüm o qədər qırmızı idi ki, ekrana baxanda elə bildim ekran yanıb. -* o həyəcanla həyətə düşdüm, gördüm maşınlar məni görüb dayanır. üzüm o qədər qırmızı idi ki, adamlar svetafora bənzədib məni. -*
bax o gündən sonra tövbə etdim yazarlara ilişməyə. götüm ancaq 3.nəsillərə çatır. -*
edit: 4.lərə də -*
+30 əjdaha
12. ilk olmasa da, qızlı oğlanlı bir dost meclisinde, günü gitara ile ocağın etrafında, sahilde mahnı oxuyaraq bitirmek isteyimi bitiren, üreyimde qoyan bir pert oluş idi
gülüşler, qehqeheler, hırıldamalar, söz atmalar zad hökm sürürdü otağın, kirli divarına. özümü hamıya yaxın hiss elemişem, deyesen. qalxdım tualete gedim, ağlıma şit bir zarafat geldi, qıza nişanladım, ve 9'dan vurdum onu
-günay, tualete gedrem, nese istemrsen içeriden? *
ad uydurmadı
- yo, çox sağol, sen ye, men istemirem
headshooooot?! günay (amınakoydu) majid
hamı dayandı, bir iki saniyelik susdular, o bir iki saniyede beynimde otağın çertyojunu çekdim, hamının yaşını hesabladım, gözümle stolun üstündeki boş fantanı doldurdum, gözüme tökdüm, tavanı başıma çırptım zad. üzüm qıpqırmızı. qaçdım tualete, dirseyim qapıya deydi hele, fikir vermedim, otaqdan gelen gülüşlere, tualetten yarım saata çıxdım.
(bundan beterinkini de indi yaşayıram, bu entry'ni yazarken. getmeyime sevinenler üçün, tüpürdüyümü yalamaq üçün qayıtdım.)
+26 əjdaha
5. qapaqlar(qapaq nə əttökən çıxır dimi ama kapak desenize olum buna, ya da təzə bir şey düşünərik buna indi mövzumuz bu deyil mötərizəni bağlayım) ancaq müəllimlərə olub deyəsən, mənim də bir müəlliməm vardı, olur e bir şagirdə ya tələbəyə takmış müəllimlər, o tipdən. azərbaycan dili dərsi deyirdi, guya bizim dilimizi rus və s sözlərindən arındırmaq istəyirdi, hər dəfə də mənə priçina tuturdu. həri priçina. bir dəfə mən qələm oynadırdım dərsdə, danışmırdım, bilmədi nətər nəsə desin, qayıtdı ki, uzuncorab*
ehe
, ruçkanı qoy yerə. mən də dedim "qələmi deyirsiniz?". kapak yaz göndər. indi belə uşağskoy çıxdı çox kip bağlanan qapaq kimi görünmədi bəlkə ama müəllimin üz ifadəsindəki o kapak yemiş ifadəni görməliydiniz.
tanım: umbaycasına tanımsız entry yazdığım başlıq.
+24 əjdaha
58. uşaq vaxtı idi, atam elinde topla heyete girdi, men de topu görüb, sevinib, üstüne qaçdımki ata at oynuyaq deye, atam topu kenara çekib, "senin deyil bu, filankesindi, atası alıb, sadece mende qalıb" demeyiyle, bu sözleri üzümde şille kimi hiss etmeyim bir oldu, sonra qızara-bozara tezeden qaça-qaça geldiyim yere qayıdıb doluxsunub oturdum
+22 əjdaha
93. bundan uzun müddət öncə keramika diş qoydurmuşdum. üstündən çox vaxt keçdiyi üçün keramika sözü yadımdan çıxıb, çox hörmətli dostlarım da dişimi təzə qoyduranda o qədər kafel kafel deyib məzələnmişdilər ki, yadımda kafel kimi qalıb keramika sözü. tibbi yoxlamadan keçəndə diş həkiminin yanına getmişdim. həkim çox gözəl bir qız idi və mən də guya biraz özümü cool aparmağa çalışıram. nəysə girdim otağa salamlaşma mərasimi və oturdum. qız dişimə baxanda elə ağzını açmışdı desin ki, "dişin keramikadı hə?" mən sözünü kəsdim və dedim ki, "həə kafeldi".. bir neçə saniyəlik sakitlik *
düzdü mənə bir neçə gün kimi gəlmişdi
və qız gülməkdən qızardı, mən utandığımdan.
+27 əjdaha
24. bizim məktəbdə arıq, uzun oğlan var idi. yaxın uşaq idi. bir gün eşitdim ki, onun atası ögeydi deyə yemək verilmir evdə ona. yaman pərt oldum. çəkdim həmin qaqaşı qırağa, söhbəti başa saldım ki, belə-belədi vəziyyət. təbii ki, söhbəti kim yayıbsa həmin qızın adını da verdim. gedib məsələni "paxaroşim" həll elədi.
+19 əjdaha
20. avtobusda gözümnən gördüyüm hadisə.
bomba şey bir qız, yanındada duran bir qaqaş:
qız-(qaqaşa baxaraq) ooo canım necəsən ?
qaqaş-öhöm ihim(təkərə düşərək səs tellərini tənzimliyir) ssağolun tanışıq ?
qız-(başını döndərib 'leyla necədi ?' deyəndə qaqaş qızın saçlarının arasındaki nauşniki görür o an qaqaş 5 saniyəyə pomidora döndü.
(baxma: göstərib verməyən qızlar)
+21 əjdaha
15. 1-ci sinifdə olanda pis sıçmışdım, öyle-böyle deyil e, nəyivar tırığlatmışdım, bapbalaca şalvar olmuşdu dağ boyda, bax həmin an. sinifdəkilər də elə bildilər sinifdə nəsə siçovul filan ölüb. o dərəcə yəni. yaxşı ki, aradan tez cırdım.
+20 əjdaha
26. uşağam və kasıbçılıqdır. qonşuların əksəri kasıb. amma bir ailə varlıdır, gəl oğlanları arığ. yaxın dostum əli mənə demişdi ki, onun anasını əsl atası atıb gedib, indi yad atası baxır onlara. həmin arığ oğlan dərsə də gəlməzdi. nədənsə atası atıb getmiş, adlarına min söz çıxmış uşağların əksəri bizdən yaxşı yaşayırdı. bütün qızlar məhz görünməz səbəblərdən belə oğlanlara yaxın idi. çox qız söz çıxarmışdı ki, guya bu arığ varlı uşağ onlara yaxınlaşıb zad.
dostum əli həm də demişdi ki, atasının oğlandan zəhləsi gedir, ona yemək vermir. içimdə nifrət qarışıq yazığı gəlməfason hiss yaranmışdı. birgün bufetdə növbə idik, həmin oğlan məndən sonra idi. yazığım gəldi, fikirləşdim ki, yəqin atası yenə yemək verməyib, mənə baxmadığından onun üzünə baxıb dayandım ki, mənə baxanda deyərəm keç mənim növbəmə. asosial olduğumdan səsimi çıxarıb "keç mənim növbəmə" deyə bilməmişdim. həmin varlı arığ uzun oğlan anidən çevrildi, ona marıtdıyıb baxdığımı gördü və dilləndi "nə baxırsan ala". o an surpriz yaşadım və uşağ düşüncəsi ilə "budur yaxşılığa cavabın ? ögey atan sənə yemək vermir deyə arığsan, hələ bir danışırsan." . qayıdıb deyəsən ki, "voopşe bilirsən nə var ? mən sağlam yağlardan hazırlanmış, sintetik olmayan tərəvəzlərlə bişirilmiş xörəklər yeyib, vaxtımı əyləncədə, idmanda keçirdiyimdən uzun və normal bədənliyəm." . ordan ağlayaraq uzağlaşmışdım.
illər sonra bu yaxınlarda anladım ki, əslində arığlığ yoxdur, o beynimizdədir.
(baxma: başlığlarda belə əyləncənin çox olmasını arzulayan yazar)
not : ölürəm də belə şey üçün. kaş bayaq evdə olub yaza biləydim. ps-də partlayıb qalmışdım oxuyub gülə-gülə. -*
+19 əjdaha
85. bayaq məni yerin dibinə soxmuş hadisədir. guya documentary izləyəcəkdim, buna görə saytda olan reklamı keçməliydim. nəsə hidistanlıların gic masaj reklamlarından biri idi. mən də 5 san sonra reklamı skip elədim, sən demə arxa fonda video kimi səsli gedirmiş, amma mən filmin başlanğıcına baxıram. anam otağa gələndə soruşdu neynirsən, dedim sənədli filmə baxıram heç nə. documentary izləyirəm deyə də səsi rahat açmışam, birdən arxa fonda nə baş verdi bilmirəm amma qız "ahhh" deyə elə səs çıxardı ki, eləbil illər sonra orgazma çatıb. anam "sənədli film hə" deyib çıxdı otaqdan. çox pərt olmuşam indi, o reklamı çəkənin də atasına lənət.
+19 əjdaha
44. məsləhətxanada açılan evdəkilərə surpriz başlığı pərt/ peşman olduğum anı yadıma saldı.
il yarım evdə olmamışam, dedim xəbər verməyim, gedim surpriz olsun *
deməz olaydım
. saatlarla uçuş, sonra iki saat avtobus, axşam gəldim çatdım evə. indi mən yolda beynimdə nə səhnələr qurmuşam, nələr xəyal etmişəm... sevinən həyəcanlı ailə, tez bazar təşkil olunan dadlı yemək *
acından da qırılıram
. bir tələsik, bir ürək döyüntüsü ilə qapını döyürəm. qardaşım açdı.
qardaşım: ...... burda nə işin var? sən gələn həftə gələsi deyildin?
mən: hə... tez gəldim.
qardaşım: mamagil evdə yoxdur, toya gediblər.
bu ara hiss etdiklərimi ifadə etməyə söz bəs etmir. özü də hələ də qapıdayam.
mən: mamagil yoxdur deyənə mən içəri girməməliyəm?
qardaşım: əlaqəsi yoxdur, elə-belə dedim, məlumat olaraq yəni...
girdim içəri, yeməyə hazır yemək yox, bir ildir yediyim yeməyi yedim, qayqanaq. əsəbdən getdim yatım. dedim bəlkə sabah başqa cür olacaq.
səhər tozsoranın səsinə oyandım, mamam da gəldi bir öpdü, bir qucaqladı, üstünə məni danladı ki, niyə xəbər verməmişəm insan belə şey etməz, yemək bişirib qoyardı mənə. yəni il yarım sonra mən gəlim, bunlar yenə toya gedəcəkdilər. toy da nənənin bacısının qızının oğlunun nəvəsinin toyu. o anda özünə məndən çox nifrət edən ikinci insan yox idi yer üzündə.
papanın reaksiyası da desən heç danışılası/anılası deyil.
+26 əjdaha
91. Mənim tələsdiyim zaman xırdalıqlara fikir verməmək kimi gic bir xasiyyətim var axı. Deməli bir dəfə bibimoğlunun toyu idi. Mən də işdən çıxıb birbaşa ustamın yanına getmişəm ki, bəzənim. O vaxtlar da yoldaşımla hələ sevgili idik. Danışdıq ki, maşınla gəlib məni salondan götürəcək aparacaq evə. Elə mən salona girdim bir yağış başladı necə! Usta işi bitirdi. Salondan çıxanda dedim qaça-qaça gedim girim maşına saçım,üzüm islanmasın. Salondan çıxıb necə sürətlə gedib maşında oturmuşamsa, bir də gördüm bir qaqaş donub baxır üzümə. Üzü qara olmuş mən səhv maşına minmişəm. Qaqaş mənə nə desə yaxşıdı? Tez ol düş. indi arvadım gələcək. Haha yazığın gözü necə qorxubmuşsa, az qaldı məni tutub ata bayıra. Bir də baxam ki, yoldaşım qızarıb baxır mənə. Yaxınlaşıb deyirəm arvadlı kişi idi qorxma. -*
+18 əjdaha
59. kişi tualetinə girib 35dəqiqə orada qalmaq. buna görə çoxda utanıram.deməli 3cü kursda oxuyuram.həmin il fakültələr qarışıb bir-birinə tələbə çoxluğundan yuxarı kursları göndəriblər 3cü binaya.bu binada çox böyükdü deyə öyrəşmək olmurdu. nəsə 2ci saat idi və gördüm vəziyyət kritikdi. dərsin bitməyinə də 15dəqiqə qalıb.qrupyoldaşimdan soruşdum ki,burda tualet hardadı?bu başı batmışda 4cu mərtebede dedi.icazə alıb çıxdım.4cü mərtəbədə 1cə tualet var.üstündə də nə kişi ,nə də qadın işarəsi var.nəsə qrupyoldaşıma güvənib girmişəm içəri.baxıram ki,bir dənə güzgü yoxdu,belə qəribə dizayndadı içəri.girdim kabinə.bir az keçmișdi ki,2fərqli oğlan səsi eşitdim.sonrada siqaret tüstüsü göründü havada.halımı təsəvvür edirsizdə yəqin.nəfəs belə almırdım.bunlar düz 15dəqiqə danışdılar.sonra tənəffus oldu.uzun tənəffüsə düşmüşdüm.20dəqiqə gözlədim.o 35 dəqiqə həyatımın 35 ilini aldı məndən.bunlarda gəlib ancaq siqaret tüstülədirlər.mənim də siqaretə alergiyam var. 20dəqiqədən sonra tənəffüs oldu.gördüm sakitlikdi dedim fürsətdi çıxım.elə ki,çıxdım bir dənə oğlan ilə üz-üzə gəldik.ulan elə utandım ki.özümü sındırmadım salam deyib gülümsədim.oğlan da şok içində baxa-baxa qaldı.həmin sinifə gəldim kitablarımı qrupyoldaşim aparmışdı.getdim dərsə qızlara danışdım.hamı güldü bu söhbətə mən isə tər içində həyəcandan ölürdüm. həmin oğlan da 2ildə məni nə vaxt görsə gözün çəkmədən baxırdı. bunu yazdım yenə həyəcanlandım.
+16 əjdaha
60. iş yoldaşımın adını səhv salıb xanım bukowski dediyim andır. əslində buchholz deməli idim. yaxşı ki, bir dənə gijdıllaq şefim başa düşüb gülümsədi mənə. qalanları tutmadı söhbəti. nə pis pərt oldum ala. demişəm çay, kofe içməmiş məni büroya buraxmayın da.
+16 əjdaha
3. akademiyanin 3-cü kursunda oxuyurdum və and olsun o bir olan allaha 3-cü kursda bir dənə də imtahana hazırlaşmamışam. nəysə imtahana yenə hazırlaşmadan getmişəm,üstəlik gecə az yatdığım üçün imtahanın da 3 saatından 1 saat yarımını parta üstündə yatdım,nəzarətçi məni oyadıb dedi ki,dur yaz çatdırmayacaqsan,mən də dedim ki,mən 1 saata da çatdıraram,o da dedi ki,sən əgər çatdırsan yazmaöı və 3-dən yuxarı qiymət alsan mən istefa ərizəsi verəcəm,həmin imtahandan 50 baldan 48 bal yığdım və məllimə nəticəni deyəndə,konkret soxdu içinə. p.sş ilk olmasa da yadımda qalanı budu.
+17 əjdaha
61. universitet vaxtı psixoloji dispanserdə praktika zamanı binada gəzirik, xəstələrlə tanış olub, anamnez çıxarmağa, diaqnoz qoymağa çalışırıq və s. bu zaman qıraqda çox sakit oturduğunu gördüyüm bir qadına yaxınlaşıb "necəsiz? özünüzü yaxşı hiss edirsizmi?" kimi debilliklərə başlamışam, qadın da ele hey mənə gülür, ilk dəfənin təsiriylə ya nədisə qayıtdım ki, " hər şey yaxşı olacaq, inanın", arvad bu zamna mənə "başın gedibe, heçnə yaxşı olmuyasıdı, dur vızqırt burdan" deməyi və biraz ayağa qalxan fason olmağıyla ordan uzaqlaşmağıma səbəb olmuşdu, təbii ki çox utanmışdım, gijdiy elədiyimi anlayıb şokdan çıxmağa çalışırdım.
illər əvvəl florensiyanın tarqovısında. küçə satıcılarının satdığı şal, sumka və s.lara baxıram. o vaxtlar da təzə-təzə üz tapmışam, sədərəkdə zad nəyinsə qiymətini öldürmək müvəffəqiyətlərinə nail olannan sonra qazlı vaxtlarımdı, arvada yaxınlaşdım ki, hav maç hav maç? məlum oldu ki, 20 euro qiyməti var, başladım ay aşağı ver, bahadı nəmnə, dedi ok 18, deyirəm biraz da nolar falan, deyir ok, sən nə qədər verərsən? mənim ağzımdan hırıltıyla 8 sözünün çıxmağınnan etibarən arvad çöndü oldu drakaris ,bütün meydan boyunca " fak yuu" deyə çığırmağa başladı, hamı da mənə baxır. çox utanırdım, qulağlarıma o an gələn istini, təri hələ də unudammıram. onnan sora diskaunt? yox? allah bazar versin.
+15 əjdaha
13. 7ci sinifden 11ci sinifə qedər sinif yoldaşımı istəmişəm,hansıki sevginin insan üzərinde necə təəsürat qoyub getdiyini o qız üzərində öyrənmişəm,11ci sinifə qədər etiraf eliyə bilmədim sevgimi(daha doğrusu cürətim çatmadı)ama dedim besdi qartığ deyecəm nə olursa olsun.məktəbi bitirdiy və planlaşdırdığ ki,iyun ayının 6sı yığıncağ keçirəy və sağollaşağ(eləbil oğlanlı qızlı əsgərliyə gediriy).yığıncağ oldu hamı birbiriylə rəqs elədi mənsə özümə söz vermişdimki balda bu qızdan başqasıyla rəqs etməyəcəm,elə bu düşüncəylə qalxdım ayağa özümdən əmin bir şəkildə onu rəqs eleməyə dəvət elədim cavabsa təbii ki yox idi,1-0,pərt olmuşdum heç kim görməsin deyə tez gəldim yerimdə əyləşdim,mən hardan bilərdimki sonradan qız məni elə pərt eliyəcyki bu onun yanında hava fısıltısı qalacağ.nəysə yığıncağ bitdi evə gedən getdi qalan qaldı məndə bu qızın arxasıyca getdimki mutləq ona olan hisslərimi deyəcəm,yaxınlaşdım arada keçən dialoq belə idi;
-qönçə(qızın adı qönçəydi) nolub sənə
+heçnə nola bilər
-niyə mənə qarşı belə soyuqsan
+sən daha yaxşı bilərsən niyəsini
-məən.....məəə...(təkərdəyəm bilmirəm nə deyim)
+sözünü de
- 5 dəyqə vaxtın varsa sənə deyəcəyim bir neçə kəlməm var
+tez ol 5 deyqe vaxtın var
- (beynim tam anlamında error verdi səni sevirəm kəlməsini deməy mənimçün nyutonun 3cü qanunun səhf olduğunu izah elməydən daha cətin idi həmin anda)bilirsən qönçə ders başlayannan sən mənim....
+nəysə evimizə çatdığ mən gedim sağol özünə yaxşı bax
-sssaa...ğğoll...lll
belə qardaş o günə qədər və o gündən sonra heç vaxt belə pərt olmamışdım,belə başa düşürəmki qız istəməy mənliy deyil çünki özünüzdə gördüz qızlar məni başa düşmürlər
+16 əjdaha
82. xoşuma gələn qızla çay içərkən çay yarpaqlarının boğazıma getməsi, boğulacaq kimi öskürməyim və ətrafdakı hamının mənə baxmağı. qızın nə edəcəyini bilmədiyi halda "yaxşısan?, yaxşısan?" deməyi, mənim öskürməkdən gözümdən yaş gəlməsi. beynimdən sildirmək isdəyim xatirə olsa idi bu ola bilərdi.
+18 əjdaha
25. ala iller qabaq bir qız var idi bizim qonşuluqda.xoşum gelirdi.bir az fırlandıq eledik.bir az da o mesele eledik.sonra men xarice gedesi oldum oxumağa.bu qız bir iki defe mene zeng zad elediki sen qayıtmalısan ölkeye zad.amma sebebini demir.dedim senin başın xarab olub deyesen.el çek mennen.
neyse biz danışmadıq illernen.sonra bir ara qayıdım ölkeye.bir defe evden dostumla çıxanda yolda bu qızı gördüm yene. bir az yaşlanmışdı.yanında da bir arıq uzun oğlan uşağı var idi.yanımdakı dostum qoluma vurub sakitce dedi ala bax o uşağa.deyirler ki uşaq başqasınnandı.qızın eri de da bunu öyrenib.indi esebleşib arvada icaze vermir ki uşağa yemek versin.bir de gözümün içine baxıb "ala uşaq da yaman sene oxşuyur ha?" deyib güldü.ala birden ağlıma bu qızın meni zornan ölkeye qaytarmağa çalışmağı zad yadıma düşdü.sen deme bu uşağa göreymiş.nece pert oldumsa pomidor kimi qızardım.ele olara yaxınlaşanda qız da meni gördü.o da qızardı.
ne bilim ala.indi üreyim partdayır ki gedib soruşum ki
-ağez mennendi bu uşaq? bes deyirdin derman atıram qandon taxmasan da olar?he az?
+20 əjdaha
40. doğrusu istədim birinci (baxma: sözaltı etriaf ) başlığına yazım,çünki yazacağım hadisəni birinici dəfədir ki,nəql edirəm.
dəməli əsgərlik vaxtlarıdı,bu yay geyimindən qış geyiminə keçən ərəfədi, noyabr ayı idi səhv ələmirəmsə (ya da oktyabrın axrı).əsgər forması da, gedənlər bilir, nazik plaş materialına oxşuyan bir şeydi.payızın göt donduran vaxtıdı,soyuq sağ böyrəyimdən girir sol böyrəyimdən çıxır.bu mənə girə-çıxa böyrəklərim oldu göt,prostat zad aləm dəydi.1 saatdan bir yarım saatdan bir işəməyə qaçıram.ala özdə nətər gəlir hardan gəlir bilmirsən,bir az qabaq işəmisən,bir də gördən reski bir də gəldi.özü də normalda adamın işəməyi gələndə hiss edir əvvəldən,beynində hesablıyır ki bu təcilidi yaxud neçə dəqiqə dözə bilərəm,növbənin axırına kimi çataram ya yox.amma bu yox elə deyil,bir də gördün hop uje ucundadı.özü də sıxıb saxlamaq da olmur,həşəngəmənin əzələləri işləmir elə bil,konkret gəldisə burax deyir.nə evdə,nə də əsgər vaxtı gecelər tualetə durmayan adam indi hər gecə tualate qaçır böyük təlaşla.tualetdə ki kazarmadan elə uzaqlıqdadl ki,erməni gəlib qoysa,heç kimin götündən xəbəri olmaz.bildiyin hər axşam olimpiyada 200 metrə yarışı qaçıram çox vaxtda finişə çata bilmirəm,elə yarı yolda otluğa verirəm özümü.nəsə bu cındır vəziyyət düz may ayında havalar qızana qədər davam elədi.
deməli aprel ayının axrıdı,2 ay qalıb gəlməyə mən hələ məzuniyyətə çıxmamışam.bizim prizivdən bir mən qalmışam.nəsə,mənim adım çıxdı məzuniyyət üçün.diviziondan briqadaya kimi zabit apararı öz maşınıynan.yolda uje bu zibil tutdu məni.naxadı fikirləşdim ki briqadaya çatan kimi tualatə qaçıram birinci,sonra ştab,hərbi passport zad.nəsə bu xiyar zabit gəl saxla ağcabədinin ortasında şəkil çıxartdırır nə pox yeyir bilmirəm.blin, rəng alıb rəng verirəm mən də.gah maşında oturuam gah çıxıram çölə söykənirəm,gəzişirəm,təzədən otururam,fikrimi dağıdıram.artıq proqnozlarım alt-üst olurdu.20 dəqiqə zad gözlətdi oğraş məni orda.konkret partdıyıram.yenə dediyim kimi bu adi halda olan işəmək gəlmək deyil,ucundadı yəni,ucundan da o tərəfədi hətta.
gəldik çatdıq briqadaya tez istiqaməti tualet tərəfə çevirmək istyirdim ki,gördüm ala təzə kombrik dayanıb tulatein qabağında gəzişir.pay içini,konkret qorxdum, dedim ala indi gederəm yanından keçəndə hərbi salamda zadda quşluyaram,poxu çıxar.özümdə 10 aydan məzuniyyət gedirəm.fikirləşdim girib ştaba kağız-kuğuzu həll eliyim çıxım.girdim otağa konkret cırılıram uje,aşağıdan sidik yerinə,gözümdən yaş gəlir.bu xiyar zabirtə başladı ki,həə sən çəpəllıxovsan ?! bilirsəndə səni natonun təlimənə yazmışıq adını çağıran kimi məzuniyyəti qoyub gəlməlisən,o biri xiyar qayıdır ki,filan yerdə qalırsan ?! məhlə uşağıyıq ki.ala sıçın qutarın da.uje dişlərimi sıxmaqdan,ayaqlarımı bir birinə sürtməkdən iskra çıxır.və birdən bədənimdə bir boşalma hiss etdim,bir nəmişlik.bəli,bildiniz,altıma işiyirdim.sözün əsl mənasında başını buraxdım.eşşək boyda adam ştabın içində zabitlərin gözünə baxa-baxa altına işəyirdi.necə pərt olduğumu izah edə bilmirəm.bir tərəfdən özünə qarşı pərtlik hissi,bir tərəfdən çarəsiz işəməyi kontrol etmə cəhdləri,sıxma-boğmaya düşmək,digər tərəfdən də necə bir rahatlıq var,belə bir problem yaşayan adamın 1 saat sonra işəməyinin verdiyi həzz.istəyirəm dəli bir təzyiqlə çerez şalvar o pislik ştabın divarlarını sarıya boyayım.nə bilim e, özüm özümdən çox pis utandım.tək təsəllim ştabın ortasına işiyib ordan çıxmağım idi.
əsgərlik çıxarın da ənkəsini,gələndən sonra xeyli müalicə aldım.
+14 əjdaha
83. O ki, kimsə sənə yemək çəkir ümumi boşqabdan, sən də müəyyən bir yerdən sonra deyirsən "bəsdi qoyma, bəsdi, bəsdi" , o yenə qoyur, sonra ikinci səfər ümumi boşqabdan yemək götürəndə sən lap dirəşirsən ki yox e qoyma o da yeməyi birbaşa başqa boşqaba qoyur, sən demə elə əvvəlcədən də o boşqaba qoymağı nəzərdə tutubmuş. Qalır adamın içində, boynunu çevirmədən gözlərinlə masanın arxasındakılara baxırsan görəsən ki kimlər fikir verib sənin bu göt vəziyyətinə.
P.s mən də hər dəfə yeməyi özüm çəkəndə stolu batırıram deyə başqasından xahiş edirəm bunu. Əksərəndə belə göt olma hadisəsi baş verir.
+13 əjdaha
37. qaraqələm nü şəkillər çəkərdim əvvəl, öncələri erotik şəkillərlə başlamışdım, sonra işi bir az da abartıb lezbian pornoqrafiyasından kadrlar çəkməyə girişdim. bir gün bu şəkillərim qardaşımın əlinə keçdi, işdahla baxandan sonra yerinə qoydu. kəndə gedəndə yanımdakı çantada albomumu da aparmışdım bəlkə nəsə çəkərəm deyə. aparmaz olaydım, məndən iki gün sonra kəndə gələn qardaşım bu albomu, qohumlu-əqrəbalı bir gündə evdəki hər kəsə bir-bir "ehe, ehe. bax bunu kejan çəkib. ehe, ehe. hələ buna bax." deyə meyvə tabağı kimi gəzdirdi hər kəsə. nə qədər də qara dəliyə bənzəyən vecsizliyimə salmağa çalışsam da, qızarıb həyacanlandım. üstündən 4 il keçib hələ də o boyda kişinin bu hərəkəti niyə etdiyini başa düşməmişəm.
+12 əjdaha
52. irqcilikle mubarize aprdigimi dusunduyum bir anda icimdeki irqcliyi uzume vurub meni pert eden ve ozumle hesablasmagima sebeb olan hadise londonda bir kafede bas verir. kuce terefde oturub qehvemi icib nese oxuyurdum. bir sigaret yandirdim, 5deqiqe sonra bir qaraderili yaxinlasdi masaya ve nelerse demeye basladi. qeyd edimki cox homless var seherde ve demek olar her gun pul ya da nese isteyen insanlarla qarsilasmaq mumkundu. adam cox sakit danisirdi, men de ne dediyini tam anlamadim ama tekrar sorusmaq evezine beynim analiz etdi veziyyeti ve bu şexsin menden pul istediyine qerar verdi gorunusunden. men de bagisla yoxumdu dedim. adamin uzu ele deyisdi, mene ele baxdiki bir de unutmaram o baxisi. sonra "men sadece alisqani isteyirdim" dedi. adam siqaret yandirmaq isteyir ve bele bir cavabla qarsilasir. o anda bir qaraderilinin veya sirf ust basi cox da bize gore "tebii" olmayan insanlarin gundeik heyatlarinin nece cetin kecdiyini anladim.
+13 əjdaha
16. shrink-in başına gəlmiş hadisənin çox oxşarını da mən yaşamışam. deməli, olardı hardasa 10-11 yaşım. qonaq getmişdik mamamın rəfiqəsigilə. getdiyimiz evdə təxminən mənim yaşlarımda iki qız varıydı. onlarla qaçdı-tutdu oynayırdım. qaçmaqdan yaxşıcana yorulmuşdum, yenə də qaçmağa davam edirdim, qızlar da arxamca qaçaraq məni tutmağa çalışırdılar. necə oldusa yıxıldım, həm də çox gülməli formada. yıxıldıqdan sonra, özümü düzəldib divara söykənərək yerdə oturmuşdum. məni də, qızları da bərk gülmək tutmuşdu. o qədər çox gülürdüm ki, birdən nəyi var dalbadal 2-3 dəfə osturdum *
belə pis çıxmasın
ritmik bir şəkildə "dırrrt, dııııırrrrt, dıırrt" səslər gəldi bir-birinin ardınca gündəyməzimdən. çox pis pərt olmuşdum, utanmışdım amma eyni zamanda da qəribə bir şey olmuşdu; gülmək səsləri sanki osturaq səsini basdırmışdı. bilməmişdim gülmək səslərindən qızlar osturmağımın səsini eşitmişdilər ya yox *
glş
+11 əjdaha
11. bi dəfə şittiyim tutmuşdu*
boynuma alıram
qatarda tualetə tez tez gedən italyan oğlan vardı, uşaqlardan birinə dedim bu da qatara minəndən 70 dəfə tualetə gedib*
həqiqətən eləydi ama mənə nə yəni
, üstünə də gülmüşdüm*
çox ayıb
. adam da çönüb deyə ki, mən italyan olsam da sizin dilinizi başa düşürəm. neçə dəfə istəyərəm o qədər də gedərəm. yəni təsəvvür edin artıq o pərtlik o sınma o utanma duyğularını. ayda ildə bidəfə saçmalayalım dedik əlimizə üzümüzə bulaşdı. vobşim o gecəni qara qara keçirdim, səhər duranda dedim qaqaş bağışla. o da dedi no problem. nə qədər pərt olmuşdumsa o qədər rahatlamışdım o no problemə.*
bi daha yapmicam abü
qeyd: adam türk dilini bilirdi yəni, turkish dedi day bilmədim nətəhəri ama anlamışdı.
+13 əjdaha
38. bir iki həftə əvvəl millətin qaynadığı bufetin qabağından (qulağımda dınqıldıyan mahnının ucbatından) yekə -yekə keçib pilləkənə addım atırdım ki, ayaqqabı başına döndüyüm sürüş mən də pilləkəni qucaqla, indi guya özümə gülüb ayağa qalxıb bir addım da atırdım ki, təzdən yıxıl bir də amma bu dəfə fərqli bir qucaqlaşma. çönüb arxama da baxammadım. göz qırpında yoxa çıxdım.
+11 əjdaha
96. bir dəfə universitetdə razılaşmışıq ki, çıxışda hamımız gedək bir yerə. dərs bitdi çıxdım unidən, gördüm mənə yaxın iki-üç oğlan xaric heç kim yoxdu. soruşdum ki, nə olub? dedilər, beş-altı oğlan heç kimi gözləmədən çıxıb gediblər. görüş alınmıyıb, qızlar da narazılıq edib gediblər. söhbət eliyə-eliyə yönəldik metroya. oğanlardan biri dedi ki, bəs görüşü təşkil eliyən qızın, qrup nümayəndəmizin xətrinə dəyib bu. dedim elə olmaz. o qızın xətri əzizdi. tutdum zəng vurdum qıza görüm hardadı. dedi ki, uninin qabağında kafedə oturmuşam. səsindən hiss elədim ki, inciyib. dedim gəlirəm. dedi gəlmə görüş-filan yoxdu onsuz da. dedim eybi yoxdu. uşaqlara da dedim gəlmək istəyən gəlsin, heç kim gəlmədi. təzdən geri qayıtdım universitetə tərəf, getdim qızın yanına. məqsədim də nəsə qızı tavlamaq filan deyil. dediyim kimi həm xətri əzizdi, həm də hər gün eyni adamlarla görüşürəm onsuz da. bir dəfə də fərqli qrup yoldaşımla görüş keçirim dedim.
gəldim kafeyə girdim. girməz olaydım. -* qrupdan, patokdan, başqa fakultədən tanıdığım-tanımadığım bir 7-8 nəfər qız yığışıblar bura. girmişəm içəri qayıdıb çıxmaq da olmur. gəldim oturdum məcbur. hamısı hırıldıyıllar, baxışlar atıllar mənə. nə düşündüklərini bilirəm. elə bilirlər ki, mən qızın tək olduğunu fikirləşib fürsətdən istifadə gəlmişəm bura. -* məqsədim o deyil. əgər məqsədimin o olduğunu düşünürlərsə də bu malların eləməsi lazım olan durub getməkdi. yəni ikimizi tək buraxmalıdılar. amma yox, bunlar elə hırıldıyıllar. güya gedillər amma çıxa bilmillər kafedən. mən də utanıb yerə girmişəm artıq, bir əlimi üzümə tutmuşam, başımı aşağı salmışam. üzüm də qızarıb.
nəysə bunlar durdular getdilər. biz də çıxdıq çölə. iki qrup yoldaş dondurma filan almışıq dolaşırıq şəhərdə. söhbət, zarafat filan mən də özümə gəlmişəm artıq. elə təzə utancım keçmişdi ki, ikinci zərbə gəldi. o görüşü pozub çıxıb gedən beş-altı oğlanla qarşlaşdıq. yenə hırıltılar, baxşılar-filan. yenə bunlara da qayıdıb nəsə demək olmur. bir təhər yola verdik. biraz da dolaşdıq sonra hərə öz evinə. qrup yoldaşımda gedən də təşəkkür elədi.
sabahısı gün yenə dərsdə şit zarafatlar, "hə momoko, ilk görüş necə idi?" filan belə iyrəncliklər. zar-zor yola verdim bunları. iki-üç gün xatırlamışdım o gülüşləri, baxışları.
hekayədən çıxarılacaq nəticə: burdakı kütlə oxumuş, müasir, dünya görüşlü insanlarsız. eləməzsiz amma yenə də deyim. bir oğlanla qızın görüşməyi sevgili olduqları anlamına gəlmir. öküz kimi hırıldamağa ehtiyac yoxdu. sevgilidilərsə də gülməyə ehtiyac yoxdu. sırtıq kimi hər şeyə gülmək lazım deyil ümumiyyətlə.
+12 əjdaha
69. Bir qız story paylaşıb. Bunu ən yaxın dostuma göndərib qızın qarasına danışdım. Daha doğrusu, Mən elə bildim dostuma göndərmişəm. Qızın özünə atmışammış. Sildim mesajı, amma qız aktiv idi. “Seen” olmasa da mesaj notification kimi görünmüş ola bilər. Sonra ürək zad atmaq istədim, amma dedim görübsə, ikiqat rəzil olaram, atmayım heç nə.
+11 əjdaha
67. içərişəhərdə rus yaşlı cütlük var idi, qadın qarşı divardaki daş pəncərədə dayanmışdı, mən də onla üzbəüz pilləkanda idim.
qadının əl sallaması, mənim qarşılıq verməyim, qadının gülüb daha da sevinclə əl sallaması, mənim ondan betər əl sallayışım, birdən arxadamda qadının yoldaşının şəklini çəkdiyini görməyim.. -*
+20 əjdaha
105. Marketə gedirdim. Yolu keçməli idim. Maşınlar da maşallah rallydədilər elə bil amk. Hər sm² ə 5 maşın düşür. Yolu keçmək olmur. Gördüm ki bunlar döngəyə çatanda yavaşlayırlar, dedim qoy ordan keçim ,riski azaltmış olum. Nəysə baxdım ki burdan keçə bilərəm də nə qədər bərk sürsələr də ağılları başlarındadı. Biri geçəndə əhəmiyyətli dərəcədə yavaşladı, döngə kəskin idi. Çatdım döngəyə, baxdım gələn yoxdu ,ayağımı atdım yola , bir dənə "bmw" , pedalı yapışdırıb maşının "poluna". Nətər gəlir alaaa..
Tez atıldım geriyə, it oğlu it baxmır döngədi nədi basıb keçir. Bu biraz qabağa gəlib maşının şüşəsini açdı və mənə:
-Qoyunsan? -dedi..
nə?!
-Qoyunsan? deyirəm.
O an gələn qazla təpiyimi qaldırıb maşının benzin "bak"ına vurmaq istəyərkən maşın yerindən götürüldü və o qədər adamın gözü qarşısında ağzıüstə yapışdım asfalta....
Qoy böyüyəndə mafia olum, ebesini belleyecem o kopolunun
+10 əjdaha
39. nese bir gün mektebden qayıdırıq sinif yoldaşlarımla, istədiyim qıznan sohbet zad eliyirem ve uşaqlar da soxublar, qulaq asırlar :
m: dünən niye gelmedin derse?
o: yağışdan sonra bizim yollar palçıq idi, keçmək olmurdu.
m:mene xeber edeydin, körpü olardım sen....?!?!!'
bu anda lobalob stolbaya girib yerə yıxıldım, hansısa amiyello yolun ortasına işıq dirəyi geydirib, malakasos sinif uşaqlarından da xeber eliyen olmadı. yeni anlayacağıniz beyler, sevginin gözü kordu
+10 əjdaha
97. Naxçıvana nənəmin bacısıgilə getmişik. Uşaqlıqdan tanıyıram. Deməli, çay içirik qənddən söhbət düşdü. Onda mən də 6 dənə qəndi çayıma salıram. Dedim ki, yadıma gəlir uşaq vaxtı öz evimizdə qəndlə içməyib gəlib nənəmgildə içərdik. Onda daha maraqlı olurdu. Qayıdıb dedi ki, hə indi də maraqlıdır deyəsən. Haram zıqqım oldu o çay, tşk
+10 əjdaha
104. Dostlarımla bir dəfə Mersinə getmişdim və orada “Tahinlik Ekmek” yedim və çox xoşuma gəldi. Universitetdə tələbə idim, məktəbə getməzdən əvvəl həmişə şirniyyat evinin yanında dayanıb səhər yeməyinə nəsə alırdım. Bir dəfə tələsirdim, qaçıb içəri girdim və dedim ki, "Tahinili Erkek var mı?" Bütün şirniyyat evi sakitləşib mənə baxırdı. Oradan səssizcə çıxdım və bir daha qarşısından belə keçə bilmədim.
+12 əjdaha
87.
+10 əjdaha
107. hardasa ikinci ya da üçüncü sinifdə oxuyurdum. o vaxtlar deyəsən d vitaminim çatmırdı ya necəsə tez-tez kürəyim tərləyirdi. eləbil deşiy butulkaydım. dəhşət tərləyirdim. anam məni hər məktəbə ötürəndə sırada uşaqların içində kürəyimə parça qoyurdu ki sonra xəstələnməyim. uşaqlar zillənib mənə baxırdı deyə çox utanırdım. sırf buna görə belə mənə ayrı seçkilik edirdilər. hətta yadıma düşür böyük sinif uşaqları mənə baxıb gülürdülər. anama əsəbləşirdim buna görə. hər dəfə məni bilərəkdən pərt etdiyini düşünürdüm. ehh uşaq ağlı. amma indi anlayıram ki, sadəcə mənim yaxşılığımı istəyirmiş. analarımızın qədrini bilək)
+10 əjdaha
102. ən pis olmasa da.
Bir qız vardı mənə nisbətdə daha ağıllı başlı biri idi. Universitettən çıxıb gəlmişdi mənlə görüşməyə bulvarda gəzə gəzə söhbət edəndə birdən dedi ki bugün çox zor gün idi. Məndə dedim əla mənasında? Yox çətin mənasında dedi. Qısa müddətlik səssizlik yaranmışdı.
(baxma: qaqa terminləri ilə danışmağın dözülməz ağırlığı)
+8 əjdaha
81. Deməli bir dəfə kimya məşğələsinə gedirdim, acıydım özüm də, beynim buyurdu dönər aldım. Yeyə-yeyə getdim, yolda yağlı salfeti atmağa zibilqabı tapa bilmədim. Mən də təbiəti düşünərək yağlı salfeti qoydum çantamın yan cibinə. Şansımdan həmin gün silgisi yox idi müəllimin, o da soruşdu kimdə salfet var versin. Mən də özümü gözə soxmaq məqsədilə tez dedim məndə var. tələsdiyimdən çıxarıb təmiz salfet əvəzinə dönərin yağlı salfetini vermişdim. Müəllimimiz də lağlağı etməyi sevirdi. Dəqiq xatırlamıram nə demişdisə qrupdakı 28 nəfər hamısı yaman gülmüşdü. Həmin günkü pərt olmağım ömürlük bəsdi mənə
hamısını göstər
