əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
insanın özünə etdiyi ən böyük haqsızlıq
-
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+17 əjdaha
3. "həyat" sözünün bir insan üçün mənasına görə doğru və ya səhv ola biləcək iddiadır.
küçədə axan "şey"ə həyat deyilirsə; təbii ki, qalın kitab oxumaq həyatı itirməkdir. səhər yuxudan dur, pürrəngi çayını iç, siqaretini yandır, həyatını yaşa. uzağı ayda bir dəfə elif şafak kitabı oxu. sənə "həyat"ı yaşadan, heç nəyi sorğulatmayan kitablar oxu. qəzet oxu, gör prezident kimdi, kim kimi neçə-neçə udub?
küçədə axan "şey"ə həyat deyilmirsə; ondan qaç, ya da onu dəyişdirməyi düşün. otur o küçədən axan həyatın yanına; o böyük olsun sən kiçik ol. o həqiqət olsun, sən öz qalın oyuncaqlarınla oyna. ya da o "həyat"la birlikdə sən də ax; metroda, sevgilini gözləyəndə otur qalın kitabını oxu; həyat da maşın siqnalları və tikinti tozu olaraq axmağa davam eləsin.
+19 əjdaha
5. tәşkilata qoşulub, bütün günü kafelәrdә pivә vә siqaret tükәtmәkdәn, mitinqlәri fotosessiyaya çevirmәkdәn pis olmayan hadisә. onnansa dostoyevskini, tolstoyu, hәtta orhan pamuku, canı cәhәnnәm koroğlu dastanını oxuyaram.
+16 əjdaha
9. qalın kitab oxuya bilməyənlərin, dolayısıyla oxuma vərdişləri zəif olanların umbayladığı entry. sovet vaxtı babalarımızın oxuduqları 400-500 səhifəlik ağır romanları oxuya bilməyənlər indi gəlib 140 simvolluq tvitdə camaata fəlsəfə dərsi keçir.
heyhat.
+15 əjdaha
4. güldüyüm başlıqdı.əksinə,o qalın kitabla həyatı qazananlar da var bəlkə,ama itirən yoxdu,əmin olun.qalın olmasa da,gorkinin ekmeyimi kazanırken adlı kitabında belə bir fikir var idi təxmini,"bütün kitabları okuman gerekir,iyi kitabları bulmanın tek yolu budur".o qalın romanları,kitabları oxuyaraq qazandığın ,küçədə axıb gedən həyatdan daha dəyərlidir.dostayevskinin "cinayət və cəzası" ,selincerin "çovdarlıqda uçurumdan qoruyan"ı küçədə 3-5 ərgənlə pivə ,ya da nə bilim çay,kofe içməkdən daha çox vaxt itgisidi yəni?inanmıram.
+12 əjdaha
7. baxır kimə. və heç də gülünəsi başlıq da deyil.
məsələyə fərqli prizmalardan baxmaq lazımdır, fikri irəli sürən adamı dərhal cahil adlandırmağın özü cahillikdir elə. keçək əsas məsələyə;
nəinki qalın romanlar, qalın olmayan romanlar haqqında da deyilə bilər bu söz, həyatı itirdir deyə. ama kimə? əlinə roman almamış adama itirtməz məsələn, o oxumalıdı bir nöqtədən baxanda. ama ömrünü gününü kitablara vermiş bir adam haqqında eyni şeyi deyə bilməyəcəm. əslində ortada müəyyən bir ölçü vahidi olmadığına görə məsələyə aydın yanaşmaq olmur, yəni nə qədər sıxlıqla qalın roman oxumaq? məsələn günə 3-4 saatını ayıraraq hər gün roman oxumaq? ya ayda bir qalın roman bitirmək?
ümumiyyətlə məsələnı dəqiqləşdirmək üçün dibə enmək lazımdır, roman niyə oxuyuruq? mırt cavablar alıram buna həmişə, həddindən artıq roman oxuyan adamlardan elə cavablar alırsan ki adamın gülməyi gəlir. çox axmaqca cavablar verirlər əmin olun, çünkü çoxunun kitab oxuma məqsədi cəmiyyətdə kitab oxuyan adam hörmət edilməsindən irəli gəlir, heç bilmirlər niyə oxuyurlar. mənə ən səmimi gələn cavan "vaxt öldürürəm"dir, hansı ki bu sözü çox işlədə bilmir insanlar, daha cool cümlələr seçirlər, "ala kafka əjdaha yazardı onu oxumadan ölmək olar?" soxum kafkaya. kitabları "savadlı" olmaq üçün oxuyan insan isə ən bədbəxt insandır. onun həyatı doğrudan da itib gedir.
öz adıma danışsam roman oxumağa uşaqlıqdan başlamışam və məqsədim "savadlı olmaq" idi. uşağın məqsədi başqa nə olar ki? sonradan məqsəd dünya görüşü qazanmağa keçdi, başqa dünyalar tanımaq və.s çünkü uşaqsan onsuzda çıxa bilmirsən qaldığın şəhərdən çölə, dünyaya tək çıxış yolun filmlər və romanlardır. başlayırsan roman oxumağa, illər keçir oxu, oxu, hara qədər? məqsəd dünya görüşü idisə, lazım olanın üstündə dünya görüşü qazanmısansa, ya da məqsəd tabuları qırmaq idisə, qırılacaq tabusu qalmayan insanın romanlara çox vaxt itirməsi mənasızdı. ona görə başda dedim "kimə görə?" azərbaycanlılar roman oxumalıdır, bütləri tabuları qırmaq üçün, çünkü romanlar bu işi şüuraltı olaraq çox gözəl bacarır. düşüncəni dəyişməyi, əqidəni döndərməyi, dini tabuları qırmağı, cinsəl tabuları qırmağı. azərbaycanlılar hələ çox oxumalıdır açıq və net, oxumadığı təqdirdə o küçədə axıb gedən həyatdan da zövq ala bilməz sözün əsl mənasında, özünü tanımayan kəşf etməyən insan həyatdan zövq ala bilməz.
hal hazırda roman oxuma səbəbim cavabını bilmədiyim suallara cavab tapmaqdır. başqa heçnə, ona görə də çox romanı yarım qoyuram, itə tök yarım buraxdığım roman var. müəyyən səviyyə var ki o səviyyəni keçməmiş insanlar özlərini aşmaq üçün oxumalıdır, ama müəyyən bir səviyyəni aşmış insanların oxuması vacib deyil. məsələn albert camusun yad kitabı, burda da (#36146) qeyd etdiyim kimi, kitab cəmiyyətə yadlaşmış insandan bəhs edir, bunu cəmiyyətlə iç içə yaşayan insan oxusa kitab ona nəsə qata bilər, ama onsuz da yadlaşmış insana heçnə qatmayacaq, uzaqbaşı o insan o kitabda özünü tapdığı üçün sevə bilər kitabı başqa heçnə.
çox kitab oxumalısan ki sənə lazım olanını tapa biləsən fikrinə qatılıram, çünkü oxumadan başqasının tövsiyəsi ilə bilə bilmərsiniz sizə lazım olan cavablar var o kitabda ya yox, ama, elə ola bilər ki heddinden çox kitab oxuyarsınız və heç birində sizə lazım olan cavabı tapmassız, sadəcə 2-3 kitab da taparsızın, onda o sizə cavab verməyən kitablara vaxt itirmiş olursunuz, son bir ayda beş kitab oxumuşam, camus - çöküş, camus - yad, thomas mann - venedikdə ölüm, saramago - görmək, osho - tantra, ilk dördünü at çölə, mənə heçnə qatmayıblar, oxuduğum vaxtı da vaxt itkisi sayıram, həqiqətəndə çöldə axıb gedən həyatı itirmiş sayıram özümü, sonuncu tantrada biraz axtardığım suallara cavab tapdım, o da cəmi üç səhifəlik hissəsi, gerisi laf kalabalığı.
başqalarının fantaziyasını oxumaq məcburiyyətində deyilsiniz, saramagonun görmək romanındakı axmaqlığını oxumaq məcburiyyətində deyilsiniz, hansı ki saramago səviyyəli yazar hesab olunur, bir coelho deyil yəni adam. hətda fərqli dünya görüşü qazanmaq üçün belə kitabları oxumağınız vacib deyil, fərqli insanlar da tanıya bilərsiniz, ama bunun üçün sərhədlər aşmalısınız. bir şəhərdən çölə çıxa bilmirsinizsə, oxuyun, ama öz ölkənizin kitabını oxumayın deyərdim, ona ayıracağınız vaxtı fərqli bir mədəniyyətin kitabını oxumağa ayırın, türk ədəbiyyatı da oxumayın heç. yox əgər bir şəhərə bağlı deyilsəniz, sərhədləri aşmağa imkan varsa çıxın gedin yeni şəhər və yeni insanlar tanıyın, o qalın romanlardan daha çox şey verəcəklər sizə, argentina steplərindən tibet dağlarına qədər, küçədə axıb gedən həyat budur, yoxsa sabirabadın sistem robotu kimi yaşayan insanlarının olduğu küçələr deyil əlbəttə. o qalın romanlara ayıracağınız vaxtı əgər dil qabiliyyətiniz yaxıdırsa yeni dillər öyrənməyə sərf edin, sizə başqa insanlar tanımağa kömək edər, kinli nietzsche etməz ama, sırf şəraba verib içmək üçün qazanılan pulun xətrinə onlarca kitab yazan balzac da etməz, həyatı kitablarda yaşamayın.
əvvəllər təməl bir fəlsəfəm var idi, insan həyatını üç şey dəyişə bilər; yeni kitab - yeni insan - yeni şəhər. bir nöqtədən sonra kitab o sıradakı önəmini itirdi, çünkü artıq kitablardan alacağını almış olursan, ondan artıq sənə verəcəyi çox da nələrsə qalmır. yeni insan və yeni şəhər öz önəmini həmişə qoruyacaqdır ama, siktir olub çıxıb getmək'ə imkan yoxdursa əliniz qolunuz bağlı bir şəhərə kilitlənmisizsə o şəhərdə ki insanları tanıyın, yox əgər gedə bilirsinizsə onda yeni şəhərlər onsuz da sizlərə yeni insanlar sunacaqdır.
çox gözəl deyib,
"bizi öyrəşdirdi qəhbə balaları. heçnə etmədən fırlandığım vaxt özümü günahkar hiss edirəm"
(bax: charles bukowski)
günahkar hiss etməyin özünüzü, sırf cinayət və cəzanı oxumamısınız deyə.
boş-boş fırlanmağın insana əziyyət verməsi/#50950
(baxma: eyyorumlamam bu kadar)
+9 əjdaha
6. qalın romanlar oxumayaraq həyatı itirməkdən daha yaxşı itirməkdir.
+4 əjdaha
17. 724 səhifəlik romanı oxuyaraq itirim də mən bu həyatı. neynirəm o həyatı ki o qalın deyilən romandan aldığım zövqü vermir mənə. qalın romanları mən alım həyatınız sizin olsun -*
+4 əjdaha
13. məncə buna həyatı itirmək yox,daha dəqiq desəm,bu həyatdan bir müddətlik qopub başqa dünyalara bənd olmaq kimi yanaşmaq olar. bəzən eyniliklər,gündəlik yaşam tərzi o qədər yorur ki insanı bir də ayılırsan ki, ömürdən daha bir gün gedir və sən heç nə öyrənə bilməmisən. ümumiyyətlə roman da daxil olmaqla digər janrlarda da yazılan birşeylər oxumaq nələrisə qazandırmış olur insana. ən azından həyatda ona bənzər hadisələrə verilməsi gərəkən cavablar nümunə ola bilər.
+4 əjdaha
16. (baxma: qalın romanlar oxuyaraq həyatı itirmək başlığında uzun entrylər oxuyub həyatı itirmək)
+4 əjdaha
18. edebiyyatın ancaq coelhonun kimyagerinden,elif şafakın aşk'ında ibaret olduğunu düşünenlerin menasız fikri.
+2 əjdaha
24. (baxma: internetdə pişik videoları izləyərək həyatı itirmək)
+2 əjdaha
25. (baxma: seriallara baxaraq həyat itirmək)
(baxma: filmlərə baxaraq həyat itirmək)
onda elədirsə, heç bədii film və ya serial da izlənməsin. ancaq ixtisasa uyğun belgesel*
sənədli film
izlənsin.
yəni yarasız və bir o qədər də mənasız məsləhətdir. konu kilit.
+2 əjdaha
10. kitabın qalın olub olmaması yox, içərisində yazılanlara göre həyatı itirədəbilərsiniz, mənalandıradabilərsiniz. eger bir romanı əlinizdən yerə qoyabilmədən, axırı necə olacaq deyə maraqlanıb, gün boyu sürətlə oxuyub qutarmışssanız dəməli o kitabı oxumasanız da olarmış, onsuz da içində fikirləşməyə dəyər bir şəy yoxuymuş.
+2 əjdaha
1. yalnız axmaqların edəcəyi işdir. oxuyan olublar bunlar guya. hələ bir fəxr edirlər də, küçə də həyat axıb gedir siz hələ o qalın oyuncaqlarınızla oynayın.
+1 əjdaha
26. hər qalın kitabı demirəm, amma elə ilk ağlıma gələn - səfillər, onu oxumağı itki adlandırmaq qətiyyən düz deyil. həmçinin digər şedevrlər.
+1 əjdaha
8. həyatı yalnız pivə, siqaret, saçaqlıdan ibarət olan dayaz adamların işlətdiyi deyim.
+2 əjdaha
2. vaxt kecirməyə zad qalmayanda ediləsi iş,bir dəfə belə gələt eləmşiəm,amma sonuncu iki vərəgin cırmışdılar,o anki meyuslug indidə yadıma düşəndə dəli oluram.
+3 əjdaha
21. "ədəbiyyata marağın artması yaxşıdır, ancaq ədəbiyyat zəruri şərt olsa da kafi deyil. ədəbiyyat stimul verər, normal gördüyümüzü fərqli göstərə, problemi daha yaxşı ifadə edə bilər. amma ədəbiyyat yol göstərə, metod verə bilməz. bir mərhələdən sonra ədəbiyyat aşılmalıdır. indi imkanlar daha çoxdur, xeyli sayda insan da döşənib şeir yazır, əbəbiyyata həvəslənir. ölkəyə düşüncə də, menecer, mühəndis də lazımdır. bu qədər ədəbiyyat lüksdür. bu qədər dostoyevski, tolstoybazlıq, tanınmış şair və yazıçıların biyoqrafiyasışünaslığı bir az çoxdur."(sitat)
hamısını göstər
