əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
xəyal quraraq yatmaq
-
dünənin ən bəyənilənləri
-
11 tuş
-
uşaq vaxtı qolu dişləyib saat düzəltmək
-
hippazz.org
-
harlem shake
-
prezervativ alarkən utanmaq
-
tək yaşamaq
-
heç vaxt reallaşmayacaq arzular
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+36 əjdaha
107. Disiplin, həvəs, çalışqanlıq və inam.
Bayaq evdə abituriyent vaxtından saxladığım sınaq nəticələri və bəzi qeyd dəftərlərimə baxırdım. Sınaqlarda 25/25 düz yazdığım riyaziyyat, kimya və digər fənnlər olub. nə qədər effort, inam sərf edirdim. indi ortada heç nə qalmayıb. Abituriyent vaxtı ya uni, ya da ölüm kimi beynimdə idi hər şey, qəbul olmasam dünyanın sonu kimi görürdüm deyə bəlkə o qədər çaba sərf etmişəm, survival modda idim rəsmən. Sanki bütün enerjimi onda sərf etmişəm. indi heç bir imtahana, ümumiyyətlə, vacib heç nəyə elə hazırlaşa bilmirəm.
Biologiya dəftərim var idi, nə qədər qeydlər yazırdım. Məşğələdəki hamı dəftərimi götürüb köçürürdü. Tək dəftərimdir ki, başdan sona yazmışam. Həmişə bütün dəftərləri yarımçıq istifadə edirəm.
indi amma heç nəyi düzgün yazmıram, hər şey, hərəsi bir dəftərdə, yarısı kompüterdə, yarısı telefonda, yarısı sözlükdə.
Bəlkə də, böyüdükcə insan anlayır heç nəyin ölüm qalım məsələsi olmadığını.
Amma o zamankı disiplin, gələcəyə ümid və çalışqanlığım indi olsaydı kaş.
Bu da belə bir təəssüratlarımdır...
+29 əjdaha
114. Çox klişe səslənsə də, internet öncəsi və ya ilk illərində olan insani münasibətlər...
Az öncə You've got mail filmini izləyərkən əvvəllər insanların və onlarla tanışlığın mənim üçün necə daha maraqlı və həyəcanverici olduğunu xatırladım sanki. Kimisə tanımaq, onun ən sevdiyi filmi, mahnını öyrənə bilmək çox böyük bir uğur imiş kimi hiss etdirərdi mənə. Aramızda özəl bir bağ yaradardı. Kimdənsə o qədər tez bezmək də mümkün deyildi sanki. Hər şey daha yavaş irəliləyirdi indiyə nisbətdə.
indi isə bir kliklə hər kəsin bütün addımlarını, nəyi necə yaşadığını görmək, hətta ona çatmaq mümkündür. Bu, hər bir halda mənfi bir şey deyil təbii, ancaq bizə itirtdiyi çox dəyərlər var. Artıq heç kim bir-biri üçün o qədər də unikal və səbr etməyə dəyər deyil. 5 dəqiqə cavab almadığın birini dərhal silib digərinə keçə bilərsən. Xatırlayıram, həmin ara telefonum olmadığı üçün 1 il ərzində məni gözləyən, hər gün mesajlar yazıb cavab almasa da, ümidli olan biri var idi. indi isə o, yoxdur; "onlar" yoxdur, təəssüf. Və bir daha olmayacaqlar da. Amma mən hər zaman darıxacam.
+32 əjdaha
52. Dünən axşam telefonun əsas yaddaşında qalan şəkilləri gördüm. Həmişə 1-2 ay əvvəlin belə şəkil, videolarına baxıb nostalgiyaya bənzər hisslər keçirən insanam, qaldı ki, aylar əvvəl çəkilmiş şəkillərə. 2019-dan Keçən ilin yayına qədər hər gün olmasa da, vaxtaşırı çəkdiyim 3 saniyəlik videolar var. Ailəmlə, dostlarımla, qrup yoldaşlarımla, özümlə keçirdiyim vaxt Necə də dəyərli imiş. Artıq 1 il olacaq ki, üzünü görmədiyim insanlar var. Deyəsən, darıxıram. Axundovun bufetində içdiyim çaydan, universitetin oxu zalında saatlarla dərs oxuyub yorulmaqdan, uşaqlarla yeyib-içdikdən sonra uzun-uzun söhbət etməkdən, ev yoldaşımla açıq havada yeriməkdən, maskasız marketlərdə gəzişməkdən sarı darıxıram. Amma ən çox da babamdan sarı darıxıram.
Bu gün vaxt ayırıb o video və şəkillərə baxacam. Bəlkə babamın üzünü görməsəm belə, səsini eşitdim.
Bu yazı da qalsın burda. Ümid edirəm ki, həyatımız normala dönəndə gəlib oxuyaram.
+31 əjdaha
67. Evdən qaçmaq. Yeniyetməliyin ilk çağlarında həftədə bir mamaya “bəsdir day, bezdim əlinizdən” deyə qışqırıb, ağlaya-ağlaya evdən qaçmaq dəbdə idi. Sonra burnunun suyu axa-axa uzağı məktəbin yanına kimi gedib, oradan o tərəfə yolu tanımamaq. Əlacsız qalıb evə qayıdanda qürurun tapdalanmasın deyə gizlincə evə girmək. Axşam mama yemək gətirəndə “istəmirəm, get burdan” demək. Sonra mama yeməyi qoyub gedir, sən isə yenə də əlacsız qalıb yeyirsən yeməyini.
Maraqlı ironiyadır, darıxılan evdən qaçmaqdır, istənilən isə evə qaçmaq. Bir tərəfdən də məktəbdən o tərəfə yolu tanıyırsan artıq.
+21 əjdaha
11. hazırki zamanın qeyri-kafiliyi və gələcək zamanın bilinməzliyinə nisbətdə keçmişin qayğılarına duyulan həsrət nə qədər aciz olduğumun göstəricisidir. mən keçmişin köləsiyəm,nə mövcud zaman, nə də gələcək qarşısında heç bir öhdəlik daşımıram.
+25 əjdaha
8. insanların uzaq məsafədən əlaqə qurmaq üçün məktublardan istifadə etmələri.rəhmətlik nənəm həmişə danışardı ki, müharibə vaxtı məktublar hisslərin daşıyıcısı olublar. adi bir məktub yerə göyə sığmayan sevinc imiş.həmin illərdə valideyinləri müharibede ölmüş 2rus uşağını ulu nənəm böyüdüb , onlar böyüyəndən sonra gedibler rusiyaya və nənəmə oradan çoxlu məktublar yazırmışlar. həmin məktublar hələdə qalır dayımgildə. oxuduqca insan qəribə hisslər duyur. sanki o illərdə yaşamış kimi... təəssüf ki, indi məktub yazmır heç kim bir-birinə. keçən il naxçıvanda yaşayan bir rəfiqəmə məktub yazmışdım. qız məktubu alıb, mənə zəng edib deyir ki," başın qaçıb? " görünür texnika insanların düşüncələri kimi hisslərini də dəyişib.arada bir-birinizə məktublar yazın, hisslərinizi yollayın.
+19 əjdaha
4. (baxma: özümüz)
+19 əjdaha
29. münasibetler, her növü.
çox yaxin oldugun insanla bir sekilde qirilirsan. ya mesafe girir araya, ya "mesgulluq"-dan görüsemmirsen, ya da ele nese iynenin desiyini doldurmayacaq sebeblerden ayriliq düsür.
bezen bir zaman sonra hardasa qarsilasanda görürsen ki, salam da basqa cürdü artiq. birteherdi nese. ya sen orda deyilsen, ya o orda deyil, ya da mübasibet.
+15 əjdaha
95. bu şəkli çəkdiyim zamanlar,-10 il əvvəllki balaca filankəs.
çəkdiyim şəkilləri həmişə səliqə ilə saxlamışam, bayaq otağı dağıdıb tökəndə buna rast gəldim, elə bil dünən çəkmişəm.
Köhnə əşyalar, köhnə xatirlərdir. Dəyişməyən tək şey isə buraxdığı hisslərdir.
![]()
+13 əjdaha
83. qol saatım
Yazığın batereyası bitib, dala qalıb. süs olsun deyə fırladıram qolumda. Axot yoxdur təzə batareyka alıb dəyişdirməyə, kawai-saaan....
+15 əjdaha
31. söz serialı çıxdıqdan sonra youtubda söz6 yazılanda ilk olaraq söz serialının 6-cı bölümünün çıxması.
+11 əjdaha
3. (baxma: rus dilli gözəl bakılı qızlar)
+14 əjdaha
6. karandaşla kaset lentasını geriyə doğru sarmaq
+17 əjdaha
40. Musiqi kaseti almaq. Ümumi götürsək, maqnitofonda mahnıya qulaq asmaq.
Evdə, yalan olmasın, 50 kaset vardı. O vaxt “albom” sözü məna kəsb edirdi. Sevdiyimiz müğənnilərin albomlarını alırdıq. Atam yaxşı ki, belə şeyləri sevən idi, yoxsa bizimçün də maraqlı olmazdı.
Məsələn, 5-6 ay eyni kasetlərə qulaq asırdıq. Amma adam bezir axı. Bazara gedəndə atamı çəkə-çəkə aparırdıq kaset satılan yerə, 2-3 təzə kaset aldırıb, birinə yoldaca qulaq asırdıq elə. Evə gələn kimi günorta yeməyindən sonra (bazar günü bazara gedərdik və günortaya evdə olardıq) hamısına birnəfəsə qulaq asardıq. Ən böyük istəyimiz “muzikalni çentr” almaq idi. Qardaşım böyük həvəslə mənə onun nə olduğunu izah edirdi: “baax. Ona kaset yox cd taxırsan-yumru olandan. Özü də bir yox, 4-5 dənəsini taxa bilirsən, hansına istəsən qulaq asırsan. Səsi də elə güclü çıxır ki..”. Ala bilmədik heç vaxt. indi imkan olsa da almırıq. Çünki mənası yoxdur. O vaxt var idi. O mənadan yana darıxıram.
Bir də səhər yeməyimi anamın hazırlamasından yana darıxıram. Sən əl-üzünü yuyub gələnə qədər çayın süfrədə süzülmüş olur. Pəhh. Yenə şükr, arada evə qonaq gedəndə (gecə qatarı ilə gediriksə əgər) səhər babat süfrənin üstünə çıxırıq. Arvad süfrəyə 42 növ nemət düzür. istəsəm hər gün səhər yeməyimi hazırlayar, amma illərdi özüm edirəm deyə, qəribə gəlir ona demək.
+9 əjdaha
87. 5-ci gün dərsdən sonra ya uşaqlarla futbol oynamaq, ya da evə gəlib segada super mario, mortal kombat və s. oynamaq..
+9 əjdaha
60. Uşaqlıq. it kimi peşmanam böyüdüyümə (sanki mənim əlimdə imiş kimi -*). Yayda səhərdən axşama qədər günün altında yüz cür oyundan tut, o mehribanlıq və yoldaşlıq adamın yadından çıxmır. Zaman keçdi, hamının bir cür qəhbəliyi ortaya çıxdı.
Böyüdük nəticədə, sağlam qalmaq, yaşamaq üçün uşaq qalmalıdır insan.
+9 əjdaha
77. Cartoon Network'ün bomba vaxtları. Samurai Jack, Megas XLR, Camp Lazlo və digər möhtəşəm cizgi filmlərə güldüyüm vaxtlar.
+11 əjdaha
32. evdə işıqlarımız sönənnən sonra ailəcək peçin başına yığışıb 6300-da radioya qulaq asmaq. mingəçevir söhbətin çıxsaq son 4-5 ildə işığımızın söndüyü yadıma gəlmir. peçi də yığışdırmışıq. kombi var. hamımızın da smartfonu, öz playlisti.
+8 əjdaha
2. 11ci sinifdə oxuyarkən 2ci mərtəbədə qonşu sinifdə 1ci sinif sabir və aytən adlı 2 uşaq vardı bapbalaca şirin uşaqlar idi. hər gün tənəffüsdə dərsləri ilə maraqlanırdım. elə olurdu dərs qutarırdı yolüstü evlərinə kimi yola salırdım valideynləri gəlməyəndə. artıq universiteti bitirməyə az qalıb. 1cə dəfə də olsun məktəbin qabağına gedə bilməmişəm.darıxdığım tək şey onlardı.
+11 əjdaha
79. Gecələr kədərsiz və fikirsiz yatdığım zamanlar.indi hər axşam ən azı 1 butulka pivə içməsəm yatmaq qeyri mümkündür. Hər gecə içki içmədən rahat yatdığım gecələr üçün çox darıxmışam.
+8 əjdaha
100.
![]()
+7 əjdaha
56. yay tətillərində rayona gedib iki üç həftə nənə baba ilə qalmaqdan, həmin illərdəki rahatlıq hissindən, babamdan darıxıram. elə uşaqlıqdan yuxusuz olduğum üçün günortalar hamı yatanda kitab oxuyub, səs salmamağa çalışardım, nə internet nə də telefon var idi.
hələ də sevinə-sevinə rayona gedirəm, ancaq o illərdəki hissi heç nə vermir.
+7 əjdaha
48. Uşaq vaxdı azadca, yarğılanmadan, tənqid edilmədən, uşaqdı deyib keçildiyi kimi yaşadığım, həyətdə qışqıra qışqıra qaça bildiyim zamanlar
+7 əjdaha
76. (baxma: tez yata bilmək)
Zəhləm gedir də yaydan
+7 əjdaha
13. 1.gizli nömrəylə zəng vurub" salam xanım, səsiniz xoşuma gəldi tanış ola bilərik?" deyən oğlanlar,
2. nömrə tutmayan ev telefonları.
+8 əjdaha
5. internetin texnologiyanın insanları bir birindən uzaqlaşdırmadığı vaxtlar.
+7 əjdaha
80. sobranie casterin şirinimsi tüstüsü və dodaqda buraxdığı caster dadı. *
indi təmiz poxun çıxarıblar. Gözümü bağlasalar, elə bilərəm pall mall çəkirəm
+7 əjdaha
75. maraqlıdır ki, payız fəsliylə əlaqəli bir şeydir darıxdığım o "şey". beynimi gücə salsamda, nə qədər çalışsamda alınmır. yadıma düşmür. sanki o çox sevdiyim şeyi payızın yağışlı, islaq küçələrində atıb getdim. hər yağış yağanda gələn o doğmalıq hissi, qeyri iradi gülümsəmələr. darıxdığım payız fəsli ya da xatirələr deyil. bilmirəm bəlkə də mənim halımda olan başqalarıda var. belə baxanda gülməli çıxır, darıxdığım şeyi xatırlamıram amma darıxıram. kaş xatırlayardım o darıxdığım şeyin nə olduğunu. hətta deyərdim həyatımın ən xoşbəxt günü idi o şeyi itirdiyim gün..
+6 əjdaha
84. Əvvəllər sahib olduğum həyat eşqi. Yaşım artdıqca daha səssiz bir insana çevrildim. Universitet,məktəb vaxtında daha zarafatcıl və deyib gülən biri idim. Zaman keçdikcə anlayırsan ki, yaşadığımız kədərlər həqiqətəndə bizi səssiz birinə çevirir.
+7 əjdaha
65. Məktəb vaxtı satışda olan 10 qəpiklik cansular.
+5 əjdaha
22. problemsiz, fikir çekmediyim qayğısız günlerim, en azından kirayelerde qalmırdım o zamanlarda.
+5 əjdaha
103. (baxma: qış vaxtı açılan xəngəl qrupları)
2-3 nəfər yığışırdıq, gedib xəngəl basırdıq.
+6 əjdaha
86. 90-cı illərin avtomobilləri.daha doğrusu o illərdə istehsal olunan avtomobillərin dizaynları.
+6 əjdaha
53. Uşaqlıq dostlarımla olan səmimiyyətimiz,sanki yaşımız və problemlərimiz artdıqca qarşılıqlı olaraq soyuduq bir birimizdən.
+8 əjdaha
25. ev telefonu ilə uşaqlara zəng eliyib həyətə düşmək
+5 əjdaha
7. (baxma: radioda mahnıya qulaq asmaq)
+6 əjdaha
35. məhlədə qızlı-oğlanlı yeddi şüşə, ortadaqaldı, ələdaşqoydu oynadığımız vaxtlar. birdefe istədyim qıza nətər topnan qoymuşdumsa topun izi kürəyində qalmışdı mk -*
+6 əjdaha
57. bir zamanlar divarlarda asılı olan xalçalar üçün darıxıram..
+6 əjdaha
58. Siqaret çəkmədiyim zamanlar üçün çox darıxıram, ən önəmlisi isə nəfəsindən kül qabı iyi gəlmirdi şübhəsiz.
+5 əjdaha
62. Yaslardaki yeyib içmək üçün. Ağzı bağlı plastmas stəkanda qoyulmuş dovğa üçün darıxmışam. 30 qəpik verib alıb içirsən o yasdakinin dadını vermir. Öləni heç tanımayan uzaqdan gəlmiş qeybətçil qohumların qeyrisəmimi üz ifadələrinə baxmasan mollanın həzrəti abbas nağıllarını eşidməsən o 30 qəpiklik dovğadan eyni ləzəti alabilmirsən. Mən aş tərəfdarı deyiləm souz yas üçün idealdır. Üstündən də bütün stəkanların birbirinə qarışdırılaraq antisanitar ləyəndə yuyulan armudu stəkanda gələn çay yanındada halva. Halvanı palçığ kimi edən insanlar özünə hörmət eləmir. Halva dediyin umac olar biraz ağza gələr. Burda adam ölübdü bu halvanı adam kimi eliyində blət!
Yenə o yaslar olaydı
Yenə dovğa içərdik
O palatkaya girərdik
(baxma: Covid-19 Pandemiyası)
+4 əjdaha
38. Tumblr'da bir adam var idi. Postları falan yaman ürəyimcə idi.Kaş belə bir dostum olardı ya da o mənim dostum olardı deyirim.Bir bəhanə ilə dostluq təklif elədim.Cox da yaxşı münasibətimiz yarandı. 10 gün sürdü bu ünsiyyət.Sən demə məzunniyyətdəymis,3 ay sonra danışarıq dedi Sağollaşdıq.
Məndə ciddi ciddi əsgər yolu gozleyen kimi gün sayırdım. Tumblrda o yox idi deyə baxmırdım heç.Üstündən 1 ay kecmisdi tumblrda mesajlara baxanda birdə gördum nə -* Nə qədər mesaj yazıb. Bir mesajında yazırdı:
Bir Allah bilir ki,nə zülmlə yazıram Amma Darıxmışam.
Necə sevinirdim necə sevinirdim. Darıxıbmış zad.
Düşünməzdim ki, darıxar.
indi məndə onun üçün darıxıram. Onun üçün darıxmağa elə də səbəbim ya da ünsiyyətimiz o həddə catmayıb amma Onunla dialoq qurmag üçün can atıram
+4 əjdaha
44. tqdk/araz sınaq imtahanlarında həmişə dörd tərəfimdəki hamıya cavabları verib çöldə siqaret aldırmaq.
+6 əjdaha
28. lenete gelmiş inam hissi, artıq insanlardan her cür pis hereketleri gözleyirem, heçne teecüblü gelmir mene çünki.
+4 əjdaha
47. Danimarka’da olduğum zamanlar Əli adında kürt dostum var idi. Həftədə 1 dəfə də olsa çıxıb dəniz kənarında sərxoş olana qədər içirdik.Baltik dənizi həmişə soyuğ idi,orda heç vaxt üzə bilmədim. Ondan sonra mədəmdə yara yarandı zad zud amma olsun. Gözəl günlər idi.
+4 əjdaha
110. uşaq vaxtı böyüyəndə nə olmaq istəyirsən sualına "əsgər!" deyən uşaq idim mən, mənim bu ölkəyə, bu torpağa olan inamımı, sevgimi kim aldı əlimdən və onu nifrətə çevirdi axı. bax həmin o duyğudan ötrü darıxmışam.
+4 əjdaha
111. (bax: el clásico)
+5 əjdaha
50. ansdə bir vaxtlar izlədiyimiz iç xəbər adlı veriliş. həftə içi hər gün günorta 3 xəbər buraxılışından sonra təxminə 4-ə 20 dəqiqə işləmiş başlayardı.verilişin konsepti də ölkədəki sosial problemləri işıqlandırırdı. gecənin bir vaxtı yadıma düşüb kövrəltdi
+5 əjdaha
17. xüsusilə 2000-2005-ci illər arası.. çox mükəmməl vaxtlar. sanki günəşin doğuşu, ayın işığı, hava belə fərqliydi o vaxtların. bəzən darıxar insan.. düşüncəyə gedər. o vaxtlara səyahət olsa.. kiçik bir gülümsəmə.. sonra isə bunun mümkün olmadığını və gələcəyə doğru baxmalı olduğunu anlayarsan. şirin xatirələrin qiyməti bilinməlidir.
+6 əjdaha
9. dendy'də oynadığım super mario üçün darıxıram. uşaq vaxtı o bığlı kişinin məqsədinə çatması üçün hər cür çətinliyə dözməsinə həsəd aparırdım. o vaxtdan başa düşmüşdüm ki, mario olmaq hər kişinin işi deyil.
+5 əjdaha
64. (bax: el classico)
hamısını göstər
