+12 əjdaha
8. Yeniyetmə vaxtı mən də çox əziyyət çəkmişəm deyə yazılanları çox yaxşı anlayıram. indi artıq hər dəfə mama özü çağırır ki, gəlim onlarla qalım. Və açığı, mənə sərf edir bu hal.Dədəmlə 3 ay qabaq çox möhkəm dalaşdıq, dişimin dibindən çıxanı dedim. Əslində, çoxdan olmalıydı bu söhbət bəzi şeylərə görə səbrimi basırdım. Əl-qol atmağını sıxmışdım ki, qoyub aşırdım, o da eləmədi, mən də mama and-aman elədi deyə özüm vurmadım, sözümü deyib çıxdım evdən* onsuz da işə daha yaxındı həftəiçi sadəcə yatmağa gedirdim ora, həftəsonu bu biri evdə qalırdım . Mama gördü day bundan sonra barışmaq söhbəti olmayacaq deyə kişini bir bəhanə ilə göndərdi rayona ki, duyğu sömürüsü ilə "bala, ev yiyəsiz qalıb, tək qalası deyilik ki, evin bir kişisi olmalıdır da. Atan gedibdi, gəl hələlik burda qal" deyib çağıra bilsin məni. indi həftəsonları da onlarla qalım deyə düz 3 aydı "təzə hasar çəkdir", "filan şeyi təmir elətdir", "həyətdə filan işi gördür", "ustaların üstündə dur" cart-curt bəhanələrlə barmağı qırılsa belə, kişini qoymur bakıya gəlsin, saxlatdırır orda. (baxma: sigma mama) (baxma: real queen) (baxma: valide sultan) ahahahha
Evə çatan kimi çayım, yeməyim hazır olur; kompüterimin biri ordadır deyə keçib iş görəndə dolu-dolu mer-meyvə, çərəzlər qoyulur; çoxlu əzizləmələr filan-fəsməkan. * :d Bir damcı narahatlığım olan kimi bacıma deyir tez işlədiyi klinikada ən məsləhətli həkim kimdisə, danışsın, "очередь"siz gedim girim yanına, yoxlanım. indi də şərt qoyub ki, "işi dəyişib paşa, bp, socar, ya da yaxşı dövlət işinə keçsən, maşın hədiyyə edəcəm". (baxma: vaxtilə 2 nazirliyə çağırılanda getməməyin verdiyi peşmanlıq hissi)
Onsuz da son bir neçə ildir de-fakto olaraq məndə idi, amma artıq rəsmi şəkildə çevriliş edib iqtidarı götürmüşəm əlimə, indi bəy kimi fırlanıram ailə evində. Tək mənfisi odur ki, gecələr rahat çölə çıxa bilmirəm. Mama gecə oyananda, ya namaza qalxanda evdə olmadığımı görəndə narahat olub yata bilmir ki: "gecənin bir yarısı bu gədə yenə harda kimlə nağayrır?". Onun da bir çarəsin tapmaq lazımdı.