+28 əjdaha
3. qarışqa yuvasının ağzına lupa qoymaq, yuvadan çıxan her qarışqanın yanması. arı yuvasına 3 memmedlik yeke zırpaket soxuşdurub partlatmaq (axırı menimçün de arılar üçün de yaxşı olmadı). cırcıramanın quyruğuna ip bağlayıb quyruğu qopana qeder uçurmaq. kinder qutusunda tarakan saxlamaq. kişi kimi 1 ay ölmedi, çöreyin de yanına qoymuşdum (baxma: ne istirsen, yaşa da kasıb) ilbizin üstüne duz töküb, suyunu çıxarıb öldürmek. diri balığı suda qaynatmaq. ne cındır uşaq olmuşam ala men...uşaqlıqda heyvanlara verilən işgəncələr
əjdaha lazımdı
izlə
dostlar
mən
googlla
sevilən yara izləri - maral böcəyi
başlıqdakı ən bəyənilən yazılar:
+8 əjdaha
75. bir çox həşərat növünü (baxma: kəpənək, hörümçək, qarışqa, arı və s.) bir bankaya qoyub bir-birləri ilə aralarındakı problemi danışaraq həll etməklərini gözləmək.bankanın qapağını da deşmişdim ki, isti yay günlərində söhbət zamanı onlara sərin olsun. qarışqa və soxulcan həmin deşikdən qaçıb getmişdi.
+9 əjdaha
87. insan yeddisində nə imişsə, yetmişində o olarmış başlığıdır.Səhvən öldürdüyüm qarışqanı ağlayaraq həyətə dəfn edən uşaq olaraq, heyrətlər içində oxuyuram. Mənim kimi ola bilərsiniz, gec deyil. Asdghjhgd
+8 əjdaha
4. vertalyot dediyimiz çeyirtkenin quyruğuna ip bağlayıb ipide kibrit qutusuna bağlayıb onu nece terpetdiyini izlemek.hemçinin iki vertalyot tutulsa ipin her ucunu birinin ayağına bağlamaq. ikisininde eks veziyetde ucaraq ayaqlarini qopartmaqlarini izlemek.
heri, saw bütün işgencelerini bizden götürüb.
itler cinsi elaqeye girende onları daşlamaq.
domino daşlarından divar düzeldib uça bilmeyen iki böceyi içine atıb sözde savaşdırıb baxmaq.
+10 əjdaha
72. nə qədər gijdıllaq olasan ki, balaca bir pişiyin quyruğunu dibindən kəsəsən. bu günlərdə rastlaşdığım mənzərədir. bilmirəm, uşaq edib, ya günü falçı qapısında keçən hansısa xiyar edib, ancaq burdan onu edənə demək istəyirəm ki, o pişiyin quyruğu götünüzə girsin.+6 əjdaha
86. Uşaq vaxtı heyvanlara işgəncə etmək hamımızın etdiyi bir şeydir. indi fikir verirəm ki, mən çox sadist uşaq olmuşam. Cücənin birini tutub ayağını kəsmişdim, lezvayla qurbağanı doğramışdım, balaca ilanın dişini kəlbətinlə çıxarıb dərisini soymuşdum, qarışqa yuvasının ağzında ocaq yandırırdım, soxulcanlara şprislə domestos və ya spirt doldururdum, vertelyot dediyimiz böcəyə sap bağlayaraq uçurmuşam, kəpənək və çəyirtkələrin qanadını qoparıb qurbağalara yedizdirirdim, ilbizin üstünə duz tömək və s.Xatırlayanda anlayıram ki, uşaq vaxtı belə şeylərdən çox həzz alıb xoşbəxt olmuşam. Başlığı gördükdən sonra bunun səbəbini araşdırmaq istədim. Nəticələr isə belədir:
Heyvanlara işgəncə etmək uşaqlıqdakı müxtəlif psixoloji və ya emosional travmalar, o cümlədən depressiya, aqressiya, ailə təzyiqi və ya uşağın zorlandığının əlaməti ola bilər.
Heyvanlara işkəncə hallarına misal olaraq bir heyvanı yeməkdən və sudan məhrum etmək və ya xəsarət yetirmək də daxildir.
Araşdırmalara görə, məişət zorakılığının şahidi olan uşaqların təxminən 30 faizi heyvanlara qarşı zorakılıq tətbiq edirlər. Ailədaxili zorakılıq hər kəs üçün, xüsusən də uşaq üçün qorxunc bir təcrübədir. Uşaq qorxmadığını və gücünü göstərmək və ya hirsini tökmək üçün heyvanları incidə bilər. Belə uşaqlar heyvanları incidərək özlərini güclü hesab edirlər. Depresiyaya düşən və ya hirslənən uşaqlar, duyğularını idarə etmək üçün heyvanlara zərər verə bilər.
Bununla belə, uşaqların heyvanlara işgəncə vermə səbəbləri onların yaşına bağlı ola bilər.
1-6 yaş: Bu yaşda olan uşaqlar heyvanlara işgəncə edirsə, buna səbəb inkişafındakı çatışmazlıq, heyvanla necə davranacağını anlamaması və ya heyvanı oyuncaq olaraq görməsi ola bilər. Valideynlər uşağa başqaları ilə yaxşı davranmağı öyrətməli olduğu kimi, heyvanlarla davranış qaydalarını da öyrətməlidirlər.
6-12 yaş: Bu yaşda olan uşaqlar heyvanlarla münasibətdə doğru ilə yanlışın fərqini başa düşməlidirlər. Bu yaşda heyvan zorakılığı, mümkün fiziki və ya cinsi istismarın göstəricisi ola bilər. Burada peşəkar psixoloji yardıma ehtiyac olsa yaxşı olar. Bu yaşda bir uşaqla müzakirə etmək çətin bir mövzu olasa da, psixi sağlamlıq terapevtinin və ya psixoloqun köməyinə müraciət etmək həm valideynə, həm də uşağa vəziyyətin həllində kömək edə bilər.
12 yaşdan yuxarı uşaqlar: bu yaşda heyvanlarla işgəncə verən uşaqlarda başqalarına qarşı şiddət, maddə bağımlılığı və digər yanlış davranışlarln görülməsi mümkündür. Həmçinin, antisosial, ailə tərəfindən təzyiqə mərzu qalmış uşaqlarda daha çox görülür bu hal. Peşəkar psixolqla görüş demək olar ki, vacibdir.
Ps: entryni yazmaqda məqsədim odur ki, ətrafınızda belə uşaqlar olsa diqqətli olun. Psixoloqa ehtiyac ola bilər.
Ps2: həmin uşağın nələr yaşadığını və nə hisslər keçirdiyini bilmədən qınamaq asan ola bilər. Həqiqətlər həmişə göz qabağında olmur təəssüf ki.
Ps3: indi elə deyiləm əzizlərim.
* Sad smile was here
+6 əjdaha
46. mən uşaqlıqda da heyvansevər olmuşam. ama bir gün yuvasından düşən sərçə balasını dərsə gedərkən ağaca dırmaşıb yuvasına qoydum və dərsə getdim, qayıdanda isə hələ məktəbə getməyən qardaşımın sərçə balasının götünə çubuq soxaraq diri-diri ocaqda pişirdiyini gördüm... hələdə ağlamaqlı oluram yadıma düşəndə. sən demə pezevenk men quşu ağaca qoyanda görüb mən gedenden sonra herekətə keçib...+6 əjdaha
78. milçəyin qanadlarını yerinnən çıxardıb, mutasiya keçirməsinə səbəb olurdum. qanadlarını çıxardığım milçəylər daha sonra oturaq həyata öyrəşdilər.+6 əjdaha
25. 1.tısbağanı başıaşağı çevirmek.2. ''at qarışqalarını'' güleşdirmek
3. toyuğun götüne yumurtanı obratni soxmaq.
p.s. axırıncını fikirleşende anlayıram ki necede əçlaf olmuşam.
+6 əjdaha
96. milçəkləri bir-bir tutub 3kg-lıq balona salıb ölənə qədər içəridə saxlamaq, soxulcanları butulkaya doldurub həmin butulkayla futbol oynamaq, qarışqaların yuvasına su doldurmaq bunlardan bəziləridi. amma indi ən çox vicdan əzabı çəkdirən avçarkama (adını jack qoymuşdum səbəbini xatırlamıram) yumruqla vurduğum zərbələr idi. yazıq zingildəyirdi amma mən dahada həzz alıb təpiyimin altına salırdım. ağzından qan gəlirdi. indi bunu yazdıqda belə özümdən nifrət edirəm. sonra yeməyinə imkan çatmadı deyə keçən illərdə kənddən birinə göndərdik. sonrasında evə gəlib saatlarla ağlamışdım. arada yenə ağlayıb darıxdığım olur. insan bəzi şeyləri itirdikdən sonra qədrini bilir. bağışla yaxın dostum jack, kaş səni döyməzdim. kaş yenə yanımda olardın, yenə bazardan sənin sevimli yeməyin olan toyuq ayağı alıb bişirib verərdim.+6 əjdaha
90. mütləq şəkildə uşağın psixoloji problemləri olduğundan xəbər vermir məncə. uşaqlar hər şeyi ətrafındakılardan nəzəri biliklər şəklində, və/ya da özləri təcrübə edərək öyrənirlər. bu müxtəlif şəraitdə inkişaf edə bilər. (əvvəlcədən deyim ki, bunlar elmi biliklər yox, gözləmlərim nəticəsində ortaya çıxan subyektiv fikirlərimdir)1. tutaq ki, kənddə-kəsəkdə ya da həyətdə böyüyən uşaqları götürək. uşaq valideynlərin gözündən qıraqda digər uşaqlarla oynayır, onların heyvanlara işgəncə verdiyi görür, evdə ona bunla bağlı bir məsləhət verilməyib. bu uşaq üçün tamam yeni təcrübədir. o heyvanları canlı olaraq yox, oyuncaq olaraq görür. maşının təkərlərini sökmək olarsa, deməli qarışqanın ayaqlarını da qoparmaq olar. uşağın məlumat bazasında həyatın dəyəri barədə, heyvanların da onun kimi canlı olması və acı çəkməsi barədə heç bir entry yoxdur. bu xırda canlılara işkəncə verdikdə, o təcrübi olaraq da heyvanın acı çəkdiyini anlamır, çünki onun bazasında acı çəkən canlı ağlayır, vurnuxur, qışqırır və s. Qarışqa və digər həşəratlarda, toyuq cücədə, ilan, qurbağada bu reaksiyaların heç biri olmadığına görə, uşaq onlara əziyyət verdiyini belə anlamır. it, pişik kimi normalda əksəriyyətin simpatiya duyduğu canlılara keçdikdə isə işin rəngin dəyişir. və məncə artıq bu səviyyədən sonra uşağın psixoloji simpotmları barədə danışmaq olar. deməyin o deyil ki, uşaqların bu canlılara əziyyət verməsi normaldır, amma hansı səbəblərdən baş verdiyini anlamaq olar.
2. deyək ki, uşaq daha müasir toplumda tam qayğı və sevgi ilə yetişdirilib. ona heyvanlar və həyatın dəyəri barədə kifayət qədər məlumat verilib. bu halda belə uşaq heyvanlar üzərində eksperiment aparmağa çalışa bilər. bunun səbəbi də həmin teoremləri özünə təcrübə şəkildə sübut etməkdir. 2 uşaq təsərrüv edək. 1-ciyə isti sobaya əl vurmamalı olduğunu bütün səbəbləri və misallarla izah ediblər. dərsinin yanacağını, suluq atacağını, bir neçə gün ağrıdacağını və hətta ömürlük yara izinin qala biləcəyini tam olaraq başa düşüb. 2-ci uşağa heç nə izah olunmayıb. O sadəcə bir dəfə isti sobaya yapışıb, əli yanıb və əlində yara izi qalıb. indi bu iki uşağı bir otağa qoyub qarşılarına isti soba qoyduğunuzu təsəvvür edin. hansı uşaq daha meyilli olacaq sobaya toxunmağa?
işin şiddət tərəfilə tamamilə razıyam. el bebek gül bebek, pambıq kimi böyüdülmüş uşaqda təbii ki mərhəmət və empatiya hissi daha yüksək olacaq və heyvanları incitməkdən qaçınacaq. həmçinin uşağın içində heç bir kin, şiddət yığılmayacaq ki, bunu başqa canlılara tətbiq etsin. amma bu həddindən artıq qarışıq mövzu olduğu üçün təhlil etmək də çətindir.
+5 əjdaha
2. qurbağanın içine iyne ile istu su vurmaq. (baxma: men yox uşaqlar) (baxma: ben değil de bi arkadaş)+5 əjdaha
94. Qurbağalar təzə olduqlarında çömçə quyruq olur. Biz tərəfdədə böyük göl var idi gedirdik çörək atırdıq onlar çörəyə gələndə ardınca çömçə quyruqları bir butulkaya yığırdıq. Birinci dəfə təmiz su doldurdum butulkaya ardından çömçə quyruqları tutub attım qapağınıda bağladım. Gördüm ki ölüblər. Sonra eyni şəkildə təmiz suya çömçəquyruqları yığdım bu səfər qapağını bağlamayıb evə gətirdim. gördüm yenə ölüblər. Ardından yer kiçikdi deyə düşünüb geniş bankaya yığıb doldurdum. Yenə eyni vəziyyət. sonra suyunu dəyişib təmiz yox gölün suyundan doldurub ora attım bu səfər nisbətən daha çox çəkdi ölməkləri. Ardından daha yekə banka göl suyu çörək gölün içindən çıxan zirzibilli otlar və s. gördüm yox yenə ölürlər. Qısaca çömçə quyruqlar üçün bütün ideal şəraitləri test etsəmdə ölürdülər. Onda başa düşdüm ki çömçəquyruqlar üçün fərqi yoxdur su gölə aiddi, bankadı butulkadı, çörək var ya yoxdu, ağzı açıq yada bağlı. Çömçəquyruq üçün önəmli olan azad yaşamağa dəvam edərək öz yerindən ayrılmaması imiş.(bax: Çömçəquyruq)
(bax: Qurbağa)
+6 əjdaha
97. burda dəhşətli işgəncə entryləri yazanların hazırda dahmer olduğunu və gələcəkdə qurbanlarının üzə çıxacağını düşünürəm lol. mən uşaq olanda heyvanlarla həqiqətən heç işim olmurdu. hətta bir dəfə bizə gələn bir qonaq ayaqqabısı ilə bir uğur böcəyini əzmişdi. biz də onu götürüb basırıb salfetkadan qəbir daşı düzəltmişdik. anadan olduğu vaxtı da bilmədiyimizə görə elə həmin ili yazmışdıq üstünə. bir dəfə də həyətdəki pişiyin balası ölmüşdü heç 1 yaşı olmamışdı. onu da atam basdırmışdı biz də qəbir daşı düzəldib üstünə ölüm və doğum ili yazmışdıq altına da adını. səhvən koma vəziyyətinə düşmüş arıları,milçəkləri də müalicə etməyə çalışırdım.sadəcə bədbəxt qarışqalara qarşı biraz pis münasibət bəsləyirdim deyəsən ki,qarışqanın birini qayçının kəsən ucuna birini tutulan yerinə qoyurdum,qayçını bağlayanda ikisi də ölürdü. bəzən də qarışqaları salırdım razetkanın içinə üstündən tok qoşurdum heç fəxr eləmirəm elədiklərimlə whahaj. bir də işgəncə sayılmaz bu amma hörümçəkləri tiktak qutusuna salıb akvariumda tarantula saxlayırmış kimi hiss edirdim özümü. sonra da qutunun üstünə deşiklər açıb ordan hava yemək filan verirdim. hə sonra onlar öləndə onlara da qardaşımı çağırıb bir yerdə qəbir daşı düzəldirdik. mən qəbir daşı düzəldən olamalıymışam deyəsən peşə olaraq lol.edit:həə indi yadıma düşdü böyük ölçülü heyvanlara dəyməməyimdə anamın “bir qohumun uşağı balaca olanda pişiyin ayağını kəsib indi özünün bir ayağı o birindən qısa qalıb” deməyinin də payı var idi.
+6 əjdaha
77. hələ də "niyə?"-sini dərk etmədiyim əməllərdir. həşəratlara işgəncə vermişəm. vertolyot dediyimiz uçan həşəratın ayağına audio-kaset lenti bağlayıb uçururdum. juk dediyimiz zerhi möhkəm böcəkləri cütləşdirirəm deyib bir-biriylə döyüşdürürdüm, hətta biri o birini yediyi də olmuşdu. çəyirtkəni bankaya qoyub saxladığım olub. daha dəhşətlisi səhv eləmirəmsə 8-də oxuyurdum, (+1, -1 də ola bilər) kənddə evdə tək oturub güvenderin matematik kitabına girişmişdim. kişi də ləpə, bal alıb vermişdi ki, zehn açıqlığı versin, qarışdır ye. bir də baxdım ki, pəncərənin qabağına dağılmış bi kısmat bala qarışqalar dalaşıb. yandıran tapdım, başladım hamısını yandırmağa. yekə eşşəyəm e özü də. indi ağlıma gəldi özzüm ölüm, balla ləpəni qarışdırmağımın nəticəsidi. qan qaynayır, keçiyə, danaya kərkinəcək insan olmadığımdan kayfımı belə almışam deyəsən. nə isə, o yaşlardakı övladlarınıza bal, ləpə, nə bilim bəhməz zad limitlə verin. qarışqaları qoruyun.birbaşa olmasa da bilavasitə işgəncə etmişik heyvanlara. sirkə gedərək. o heyvanlara sırf biz uşaqlar "heyvanları sevək" deyə işgəncə edə-edə əhliləşdirir (di)lər. bilet pulları da heyvanların ciblərinə gedirmiş. hıh..!
+4 əjdaha
91. Ailənin və yetişdirilmə tərzinin bunda çox böyük bir effekti var. Necə? Uşaqlıqdan bəri ailəm də heyvanları çox sevdiyim (insanlardan daha çox) üçün onlarla yaxın təmasda olmuşam və balıq, quş, pişik, it - qısacası hər növ ev heyvanı saxlamışam və mentalitetimizdən irəli gələn " heyvan mənə fayda vermirsə niyə saxlıyım?" Düşüncəsini də heç vaxt anlamamışam. Yəni məntiq budu ki, əgər heyvanı saxlayıramsa, mütləq südünü içməliyəm, yumurtasını və ətini yeməliyəm. indi belə, Nə vaxt küçəyə, itimi gəzdirməyə çıxsam və uşaqlı ailənin yanından keçsəm ya uşaqlarını qucaqlarına alırlar (bunda bir promlem yoxdu, ola bilər). Və ya daha pisi " bax ağlasan itə deyərəm gəlib səni yeyər" ((bax: əmiyə deyərəm iynə vurar) ) tipli axmaq - axmaq cümlələr sərf eliyirlər. Nə dəxli var axmaq? Sən malsan deyə uşağı niyə mal kimi böyüdürsən? Niyə uşağa sevməyi yox qorxmağı öyrədirsən? O uşaq da sabah küçədə qarşısına çıxan itə təpik atır, pişiyi öldürür. Sırf sən ona qorxmağı öyrətdiyin üçün, sırf sən özün qorxduğun üçün o da qorxuya aqresiya ilə cavab verir. incinməmək üçün incidir. (Zənci yenə coşdu) psixologiyası getdikcə pozulur, bir müddət sonra bu işgəncədən zövq alır. Daha sonra bu da kifayət etmir və artıq insana keçir. Azərbaycan millətinin heyvanlara bu ötəri baxışı heç xoşuma gəlmir, hətta qanun belə heyvanları yetəri qədər qorumur. Bəlkə də uşaqlıqda hansısa bir heyvan hücum edər, bu travmaya görə qorxa bilərsən, amma özündən zəif canlıya işgəncə verməyi heç nə haqlı çıxarda bilməz.+4 əjdaha
1. dozanqurdunun üstüne qum töküb qumu eşib çıxan kimi yene üstüne qum tökmekle keçirilen saatlar+5 əjdaha
16. cücələri otuzdurmağa çalışıb dəftərlərinə də qiymət qoyursan,2 alan cücələri döyəndə cücə ölür,bir də cücəyə əl vurammırsan.+3 əjdaha
83. deməli canlı pişiyi götürürsüz. adi paketlərdən birini yarıya qədər su ilə doldurursuz. sora da pişiyi onun içinə qoyub, ağzını bağlıyırsız. bu bəs eləmir. 4-5 nəfər uşaq yığıb futbol oynuyursuz.+4 əjdaha
48. uşaqlıq cinayətlərimi yazmamışdan qabaq onu deyim ki, indi heyvanları çox sevirəm, hətta çox insandan daha çox. amma allah belamı versin ki, uşaq vaxtı bir chucky, bir damieniydim (omen). indi bütün etdiklərimə görə vicdan əzabı çəkirəm. sıra ilə yazım oxumaq da rahat olsun.1. çayın qırağında tuttduğum tısbağanın əvvəl başını kəsmişdim sonra qalan bütün ətini bir gün əlləşib çıxartmışdım ki, sonra "qabını" özümə saxlayım. evdəkilər iyin hardan gəldiyini tapıb şapatdıyana qədər də saxlamışdım.
2. milçəkləri tutub, tavada qızardırdım.
3. qurbağaları daşlayırdım ya da ağızdarına zırpaket atıb partladırdım.
4. rayondakı tualetləri bilirsiz, alaturka olur, cücələri aparıb buraxırdım tualete qapını bağlıyıb deşikdən baxırdım, gəzib gəzib axırı deşikdən içəri düşürdülər. nənəm söhbəti tutuna qədər hər şey yaxşı gedirdi.
5. cırcıramaları tutub quyruğuna yanmıyan ip bağlıyırdım (onu da hardan tapmışdım bilmirəm), üstnə nöyüt töküb yandırıb göyə buraxırdım, yana yana uçmaqlarına baxırdım.
6. toyuqlar yumurtlayanda otururdum böyründə arada yumurtanın başı görünən kimi qalanını zornan dartıb çıxardırdım
7. ağ toyuqları salırdım yanmayan peçə, qapqara buraxırdım qaçırdılar
8. dozaqurdu, çəyirtkə tarakan filan hamısını tutub salırdım bir bankaya oturub bir birini nətər didməylərinə baxırdım, görəndə ki, söhbət uzun çəkir, bir dənə sərçə tutmuşdum onu da buraxırdım bankaya işlərini həll eliyirdi, qaytarıb çıxarırdım
9. ilbizləri tək tək duzlamaqdan bezəndən sonra 10-15 dənəsini tutub saldım bankaya, üstlərinə də duz olurdu pox puddinqi. * qəbul eliyirəm bir banka fetişim varıymış * glş
10. diri balıqla toyuqları da şillələmişdim bir dəfə
yadımda qalanlar bunlardı. peşmanam.
+3 əjdaha
84. pişik balalarından dişi olanı götürüb başına çuval keçirirəm.qardaşı olan pişiyi (mənim üzümü cırmaqlamışdı) də buraxıram onunla eyni qutuya...tik tak tik tak...hadisələr cərəyan edir və çuvalı pişiyin başından çıxarıb deyirəm ki intiqam soyuq yeyilən yeməkdi yeğeeen+3 əjdaha
38. mən quş üçün çörək qoyurdum çörəyin yanında tələ də qururdum. quş gəlib çörəyi götürəndə ipi çəkib quşu tuturdum. sonra ayağını iplə stula bağlıyırdım. bir az baxandan sonra quşu buraxırdım. sonra qarışqaları zajıqalkanın içində olan bir şey var idi adını bilmirəm onunla tok vururdum. ölən quşları torpağa basdırıb fatihə oxuyurdum. belə-belə bir sözlə uşaqlıqda da gijdıllax olmuşam+3 əjdaha
88. Mən heç vaxt işgəncə verməmişəm - nə uşaqlıqda, nə də indi. Amma qohum uşaqları onlara qarşı çox sadist davranıblar. Zırpaketi pişiyə yedizdirib yazığı parça-parça eləməklərimi, siçanların başına oyun açmaqlarımı və s. Ailələr uşaqlara bununla bağlı danışmalıdırlar məncə. Uşaq vaxtı qorxu hissi olmadığı (inkişaf etmədiyi ) üçün nə görmüşüksə, barmaq eləmişik. Amma hər zaman uşaqlar heyvanların başına oyun açacaq deyə bir fikir yoxdur, bunun əksi də ola bilər.Edit: mazoxizmi sadizmə qatıb yaratdığım mix-ə edilən düzəlişə görə @heçözüdəbilmir adlı yazara minnətdaram. Bu gedişlə siçanların mədəsi çox fərqli dadlar ala bilər.
+5 əjdaha
89. Balaca olanda bir toyuğu su ilə yumuşdum əmim qızı ilə bərabər. Amma bunda xüsusi bir məqsədim olmamışdı. Hətta yaxşılıq etdiyimi də düşünmüşdüm. Amma evdə buna görə döyüləndə anladım ki azından mənim özüm üçün yaxşı şey deyilmiş.Bir dəfə də başqa bir toyuğu bir yeşiyə qoyub basdırmışdım. Tapıldı çox tez müddətə(əmim oğlu tez satmışdı məni), toyuq ölüb eləməmişdi də. Amma yenə döyüldüm.
Qəhvəyi rəng bir buzov var idi. Ağaca bağlamışdılar. Onu qorxudurdum, O da ipini ağaca dolaşdırırdı. Bunu da nənəm uzaqdan görübmüş, əzilmiş konserv qabını arxadan atmışdı mənə. headshoot-u yemişdim.
Bir dəfə də 3-4 nəfər ağzımıza su alıb balaca bir qum təpəsindəki arı yuvasına su tökürdük. Qardaşımı 10-15 arı çaldı.
Yəni nə vaxt bir qələt etsəm, artıqlaması ilə payımı almışam deyə vicdanım rahatdı.(əslində deyil e xatırladıqca utanıram)
+3 əjdaha
21. utanmadan,xəcalət çəkilmədən açılan başlıq. erdil yaşaroğlunun karikaturasına tam haqq verirəm indihttp://www.soz6.com/sds-uploads/images1356713146.jpg
+4 əjdaha
9. toyughun gotune torpil yandirib soxmaq.+3 əjdaha
33. tısbağanın qının daşnan vurub-vurub sındırmağa çalışırdıq. möhkəm idi deyə daha çox "əziyyət" tələb eləyirdi. axırda şərait yaratmışdıq, maşın keçəndə təkərinin altında qalsın. yazıq tısbağa, instinkti olsaydı tumanın tutub, qının atıb qaçardı.(baxma: utancverici xatirələr)
+4 əjdaha
41. 100 dəfə eləmişəm gətirib yerə zada nəsə yeməli şey qoyurdum qarışqa gəlirdi iyləyirdi nəsə eliyirdi bilmirəm dala qayıdırdı böyük ehtimal ki kruqunu çağırmağa gedirdi qayıdırdı və gördüyü yerdə heçnə yoxuydu artıq. mən eləmişəm bunu.pişiyi bilmədən ürəyiyumşaqlıq xatirinə gecə qurdquş yeməsin deyə zanbilin içinə qoymuşdum səhər baxanda qurdlar pişikdən geriyə onun tüklərini bir də skeletini qoymuşdular.
tısbağanı götü üstə qoyub çabalamasını izləmək sonra arı ilə hörümçəyi eyni mühitə salıb dalaşdırmağım heç yadımdan çıxmıyıb. yadıma düşdükcə pis oluram. səhv eləmişəm bağışlayın məni canlar.
+3 əjdaha
52. ooo...qardaşımın uşaqlıq hobbisi.deməli,kənddə qardaşım tərəfindən işgəncə verilən heyvanlar siyahısına əldə çubuq arxasınca düşülən dana,belinə minilən hinduşka,əsəbləri ilə oynanan kürt toyuq,əldə sıxılaraq boğulmuş ördək balası,başı qapının arasında əzilən cücə və s. aiddir.+2 əjdaha
62. uşaqlıqda balaca çınqıl daşlarıynan toyuqların götünə isabet etməyi öyrənirdim. ən enteresan tərəfidəki bu kekoları vuranda tükləri qabarırdı, belə çox kayflandırıyordu adamı+2 əjdaha
70. həmişə rayona gedəndə etdiyim şey idi. xüsusi yerim var idi evin arxasında taxtadan. ora şirin bir şey atıb qarışqaların başına yığılmağını gözləyirdim. daha sonra yandıran ilə hamsını bir-bir yandırırdım. külləri büzüşüb qalırdı hamısının. iyi də qəribəfason bir iy idi.ən çox etdiyim şeylərdən biri də,böyük milçəklərin bir qanadını və yaxud da iki qanadını da qırıb kibrit qutusunda saxlamaq idi. ehtiyatdan çörək ovuntaqları falan qoyurdum ki,bəlkə yeyər,halbuki onlar ən çox tualetdə qidalanırdılar. gecə eləcə qoyub yatırdım,səhər duranda gördüyüm mənzərə isə tərs çevrilmiş tısbağaya bənzər bir şey idi,tək fərqi artıq çapalamırdı.
+2 əjdaha
11. qarışqa tutub başın iynə ilə bədənindən ayırmaqsonra yandırmaq, qumu qazıb üstünə şüşə qoyub basdırmaq
qurbağanı bankaya qoyub ağzını bağlamaq, havasızlıqdan ölməyini seyr etmək
çeyirtkəni tutub quyruğun qopardıb basdırmaq (niyə də niyə)
(baxma: nerde eski bayramlar)
+3 əjdaha
76. uşaq olanda bir iki dəfə etdiyim olub.əsasən anam mürəbbə bişirəndə arılar şirəyə gəlirdi.məlum məsələdi mətbəxt arılarla dolurdu.bir iki dəfə öldürəndən sonra bir mənasız olmuşdu.sıxılmamaq üçün işgəncə verdiyim olub.yavaş vurub keyləşdirəndən sonra quyruğuna kiçik sancaq taxıb eyvandan çölə atırdım.bir dəfə eyni şeyi təkrarlıyanda arı geri qayıdıb məni vurmuşdu.uşaq olanda da ağrısı insana şiddətli gəlir deyə bir də eyni qələti eləməmək qərarına gəldim.erix frommun insanın uşaqlıqda heyvanlara etdiyi işşgəncələr və sadizm haqqında görüşləri var.məllim deyir ki, bu uşağın formalaşdığı mühit və atmosferin təsirindən aslıdır.yəni mövzu elə də dəyaz deyil.azərbaycanın travmalı nəsli olan 90-cı il doğumlu insanlarda bu kimi gic fəaliyyəti tez-tez görmək olar.biri elə mənim özüm olmuşam.
+3 əjdaha
63. toyuğu hasarın üstünə çixardib aşağı tullamaq.elə bilirdim uçmaq öyrədirəm ona.+6 əjdaha
44. cücə götünə şprislə su pompalamaq.+2 əjdaha
10. 1. kauçuk əşyaları yandırıb, ərintini qarışqaların üstünə damcılatmaq.2. çəyirtkəni kibrit qutusuna qoyub, qutunu buz kimi suyun altına qoymaq. üstünə də daş qoyurdum ki, su qaldırmasın. (baxma: sonuç: bitkisel hayat)
3. qarışqa yuvasının ağzına ətir ya da spirt töküb kibritlə alışdırmaq.
4. bir neçə qarışqanın arxasını, şam ağacının iynəsi ilə tikmək.
uşaqlıqda pişik, quş filan öldürәnlәrә baxanda tәsәlli tapıram ki, death listimi ancaq hәşәratlar tәşkil edib.
+3 əjdaha
99. Kənddə tutduğum siçovulu canlı-canlı şişə keçirib kabab eləyib pişiyə vermişdim+2 əjdaha
26. -qarışqaları bir qutuya yığıb yandırmaq-cücənin ağzına vzrıvpaket qoyub partlatmaq
-ilbizin üstünə duz səpmək
-hinduşkanı minib can verməsinə şahidlik etmək
+2 əjdaha
18. qarışqa yemək+2 əjdaha
6. 2 circiramani dalawdirmaq ve en pis halda 1 qanadini qopararaq tek qanadla nece hereket edeceyini muwahide etmek+2 əjdaha
31. qarışqa yuvasının ağzına partdadan qoymaq;uça bilməyən milçəyin qanadlarını qoparmaq.dahada gider bu+2 əjdaha
64. menim elemisliyim yoxdur amma xiyar tanidiqlarim variydiki demeli gotururduler valeriankani verirdiler pisiye. pisik onu yeyib ozun buraxirdi. hallanirdi. ele bil neşelenir de nese ele sey. ora yixilir, bura yixilir. bunnar da baxib gulurduler.dedim amma sizallah elemiyin ele seyler, pesman elemiyin adami, agilli basli adamlarsiz.+2 əjdaha
69. bir dәfә (10-11) düz balaca pişiyin üstünә gәlmişdi addımım, qaçammamışdı. pox kimi yapışmışdı yerә, sәrәlәnmişdi, ağlaşmışdıq, bilәrәk deyildi tәbii. çәtindi.+2 əjdaha
73. ragadka ilə evdəki popugayı vurduğumu xatırladıqca uşaqlıqdakı "məndən" qorxuram+1 əjdaha
82. qarışqa yemekle yetinmişem.+1 əjdaha
71. lupayla qarışqa yandırmaq, ilbizə duz tökmək onsuzda klişedi bunları hər araşdırmacı ruhlu uşaq eliyib. ilbizlərin çanağlarını qırmaq daha marağlı gəlib mənə.həyətdə tısbağam var idi. onu itməsin deyə tərsinə çevirirdim.
evdə xüsusi siçan zəhəri hazırlıyırdım bol duzlu, istiotlu, qab şampunu filan qarışdırdım pendirlə birlikdə siçana tələ qururdum onu yeyəndə zəhərlənirdi amma ölmürdü paralic kimi bir şey olurdu sonra götürüb pişiyimizin qabağına atırdım, onun siçanla məzələnməyinə baxırdım.
kəpənəklərin (ya da qanadı olan nə varsa) qanadlarını, jukların, böcəklərin də ayağlarını qopardıb diri-diri yandırırdım və ya qoyurdum elə yaşasınlar . qurbağaları daşla vurub xəşil eliyirdim. bankada çəyirtkə, çömçəquyruq kimi canlılar saxlayırdım. götündə işığ olan böcəklər var idi, gecə vaxtı marağlı görünür, onları da banka kimi bir şeyə yığıb küçədəki uşağlara göstərirdim, əsasən də qızlara ( o vaxtı daha "dvijeniya"lı olmuşam).
amma bütün bunlara baxmayaraq heyvansevər biriyəm amma bu heyvanları sevilməyə layiq görmürdüm. yaxşı qəbul eliyirəm biraz cındırlığ eləmişəm təbiət anaya qarşı
+1 əjdaha
36. soxulcanı daşla doğruyub cücəmə verirdim.axırda cücəm öldü,cəzasız qalmadım təbii ki+2 əjdaha
74. 5-6 yaşım olanda bir neçə oğlanın mənlə oyun oynamadığı üçün vəhşicəsinə qolunu dişləyib, dırnaqlarımla sifətini cırıqladığımı, saçını yolduğumu xatırlayıram.+1 əjdaha
49. balaca cücələri vannada suda boğurdum.sərçə tutub başını isti çaya soxurdum.
qarışqa yuvalarını torpaqla doldururdum.
çəyirtkə zad tutanda ayaqların aralayıb qırırdım.eynisini arılara da edirdim. qanadların qopardırdım.
bunları etdiyim üçün hələ də özümdən utanıram. ama uşaqlıq deyib keçirəm hamımız bir işgəncə vermişik çox güman ki.
+1 əjdaha
50. bir dəfə məhlədə pişiyi 15 dəq soyuq suyun altına tutmuşdum.* götverən ölmürdü ala nəysə gəldilər məhlənin mirni xalaları dedilər başın xarabdı pişiyin ahı ağır olur * həmin an sikdirmişdim gülməydən . tez aparıb evdə quruluyub yemək verib düşürtmüşdülər aşağı. sonra arxasında nə qədər qaçdım tuta bilmədim petləni suda boğub öldürəcəkdim. * çoçukluk iştehamısını göstər