241. Önümüzdəki illərdə Daha şəhid verməyəcəyimizə inandıran*
bəlkə də, inandırmaq istəyən
, Kəlbəcər kimi geniş və relyefi çətin ərazini şəhid vermədən azad etdiyimiz müharibədir. Təzyiqləri, havanın get-gedə soyumasını, verdiyimiz şəhidləri, gördüyümüz kədərli videoları düşünəndə buruq da olsa, sevinc yaşadır insana, "Barı bundan sonra şəhid verməyəcəyik" dedirtir.
"Masada yenə Rusmu qazandı?" Desək, Təbii ki, rus qazandı. Bu coğrafiyada bundan artığını gözləmirdim onsuz da. Hadrutun, Şuşanın əlimizdə qalmasına sevinirəm hətta. Ən azından şuşada o qədər can qoymuş, qanı tökülmüş insanların uğruna.
Baxıram fb-da commentlərə hamı tumanını başına çəkib ki, biz alardıq kəlbəcəri, biz alardıq laçını, gərək dayanmazdılar. Pardon? yaşamayan bilmir, deyəsən, prosesin ağırlığını, hər gün min ölüb, bir dirilməyi. indi isti evində oturub "möhöröbö!" Deyə qışqıranların da asan idisə könüllü yazılıb cəbhəyə getməsini məsləhət görmüşəm müharibə boyunca. Bir əsgər anasının, cəbhədə əzizi olan insanın "müharibə davam etsin!" Şüarını eşitmədim mən, yəqin ki, eşidə də bilməzdim.
Bilmirəm mənmi qardaşım orda olduğu üçün emosional yanaşıram ya camaatınmı başı xarab olub. Heç nə yox, 44 gün öncə kim deyərdi ki, bu qədər torpaq azad edəcəyik? Bundan sonra diktaturaya, əliyevlərə nə olacaq bilmirəm, hal-hazırda marağımda da deyil, açığı. "bunu sonra düşünərik" havasındayam. bir cəbhədən gələcək olan əsgərlərin ailələrinin sevincini düşünürəm, bir də can qoymuş şəhidləri.
Şəhidlər nurlar içində yatsın, sağ qalan hər bir əsgər yaxınlarının da, ümumilikdə, xalqımızın da gözü aydın olsun!
Edit: orduda satqınlıq faktorunu qeyd etməyi unutmuşam.
166. Siqnallarını il ərzində açıq aşkar verən, daha sonra prezident ilham əliyevə qarşı çevrilişin də baş tutması öngörülən yaydan sonra qaçınılmaz olmuş qarabağ müharibəsinin ikinci fazası.
ilki bitməmişdir atəşkəs ilə ara verildiyi üçün bu ikinci qarabağ müharibəsi yox, müharibənin ikinci mərhələsi sayılır.
Müharibə çox gözəl planlanıb belə ki, hələ keçən ilin noyabrından etibarən "qarabağ ermənistandır" kimi cümlələri beynəlxalq aləmdə dilə gətirən nikol paşinyan hakimiyyətə gəldikdən sonra ilham əliyevdən qarabağ məsələsinin həlli üçün 2 il vaxt istəmiş fəqət qərbdən aldığı dəstək və erməni lobbisinin verdiyi təzyiqlə bu məsələdən gen düşmüşdü.
bizim alicənab isə olacaqları artıq planlamışdı. müharibə olmasaydı indilərdə parlament seçkilərinə hazırlaşırdıq məsələn. Amma fevralda aradan çıxardılar.
Covid-19 pandemiyası isə lap göydən düşmə oldu. Təcili bütün bölgələrdə modul tipli xəstəxanalar qurulmağa başlandı və s.
Bütün dünyanın başı özünə qarışıb.
Amerikada yayda blm olayları sonrasında seçkilərə hazırlıq,fransada islam ekstremizminin yenidən vüsət alması,ölkədəki rus lojasının təsir gücünün azaldılması və s.
=Müharibənin qaçınılmaz olması.
Artıq çeyrək əsir igid ömrü sayılan bir dövr olmaqdan çıxmışdı. Atəşkəs dövründə yarım-yamalaq qalmış döyüşlər,kənd verib kənd almaq,post ələ kəçirmələrlə 7000ə yaxın insan həyatını itirmişdi. Amma qarabağ problemi həll olunmamış,siyasi müstəvidə də 1 sm irəliləmə olmamışdı.
Əksinə bu illərdə milyardlarla dollar beynəlxalq tədbirlərə,yarışlara xərclənmiş,ölkəyə gəlib gedən atət rəsmilərinin bakıya ayaqqabı dəyişməyə gəldiyi heç bir nəticəsinin olmadığı artıq balaca köşkdə semiçka satan 2 gözü görməyən əhməd dayıya da məlum olmuşdu.
Yanlış aparılan kadr siyasəti,çökmüş iqtisadiyyat,korrupsiya dənizində boğulub-batan azərbaycan xalqı illər boyu yatmış olduğu yuxusundan bir az da gec dursa ölkə durğunluqdan süquta doğru irəliləyəcəkdi. Artıq xalqa təkan lazımdı. Elə bir təkan ki,hamı sıx birləşsin,əl-ələ versin,şən-firavan görsənsin,motivasiya olsun,gələcəyə inamla baxsın bu yoxluğun böhranın içində.
Arada sizi bilmirəm mən cəmiyyət içində etinasız,laqeydsiz hansısa hadisəni görəndə öz-özümə deyirdim bu xalqa bir müharibə lazımdı ki,kor yuxudan ayılsın. Bir-birini qırmamış,bu aqressiyanı başqa şeyə yönəltmək lazımdı.
Bu hadisələrin fonunda müharibə başlayırdı.
fəqət müharibə öncəsi orduya günlər öncəsindən həyəcan siqnalı verilmiş üstündən çox keçməmiş ölkənin müxtəlif mərkəzli yerlərindən ermənistan və rusiya ilə 20nin üzərində rabitə əlaqəsi saxlayanlar aşkar edilmişdi.
Adını müharibənin sonunda öyrənəcəyiniz (bəlkə də bəziləriniz bilirsiniz artıq) yüksək rütbəli zabitlər və başqa xainlər artıq ələ keçirilmişdi.
Müharibənin davamında da ləng keçən günlərin hamısında da əmin olun ki,çoxlu sayda casus,satqın,vətən xaini adını nə qoyursuzsa qoyun ələ keçirilir.
Hərbi ekspertliyə lüzum yoxdur,mümkün qədər gizli saxlanılan gündəlik döyüş/əməliyyat planının bir sətri belə qarşı tərəfə ötürüləndə həmin günü apar tulla,həmin planı da.
Qısa bir misal çəkim məsələn bugün 3-5 km irəliləmə edib hansısa sarsıdıcı həmlə planlanıbsa o plandan hansısa alınan siqnala görə vazkeçirilirsə əməliyyat gecikir mövqe dəyişir,başqa yollarla həmin döyüş tapşırığını bərpa etməyə çalışırlar.
Müharibənin gedişatları bizə fikir yürütməyə imkan verir artıq. Cənubdan bütün iranla sərhədboyu əraziləri azad edən azərbaycan ordusu relyefin ona sunduğu üstünlükdən lazımınca istifadə elədi. Şimalın dağ-dərə olması isə murov və s önəmli yüksəklikləri ələ keçirməklə bütün yolları nəzarətə götürən azərbaycan ordusunun dağlıq qarabağı tam təminatsız mühasirəyə alacağı düşüncəsi verib artıq xalqa.
Bir digər məsələ də ağdam tərəfdən giriş olmamasıdır. Qeyd edim ki,azərbaycan ordusu çox güman ki,ağdamı ən az itki və tərk silahla geri qaytarmaq istəyir.
Lakin düşməni mühasirədə saxlamaq yaxşı taktika deyil və ordumuz da sağolsun daima ermənilərə getmək üçün yerlər saxlayıb. Belə olan halda ermənistanın başqa hansı çıxış yolları varsa izləyir onları ora qovur -*
Yeməyib içməyib 27 il qarabağda qarışqa kimi işləyib hər bucaqda deşik açıb giriblər.
Ordumuz isə dünya hərb tarixində yeni bir dönəmin başladığını canlı şəkildə bütün aparıcı ölkələrə göstərir. Azərbaycanın bu savaşı çox ölkənin hərb dərsliklərində,təlimlərdə göstəriləcək,üzərində təhlillər aparılacaq,istifadə etdiyi texnologiya canlı müharibə show room'u rolunu oynayır bu silahlara yiyələnmək istəyən ölkələr üçün.
Bizim bu müharibə çox savaşa öncüllük edərək,sınaq rolunu oynayır.
Qiyməti ucuz pilotsuz uçuş aparatlarını səmaya buraxırıq düşmənin hava hücum sistemi bizim ucuz pua'ları vuranda bizim radarlar artıq vuruşun kordinatını tapır daha sonra bizim dronlar,haroplar həmin qurğuları vurur.
Gələlim müharibənin reqlamentinə.
Niyə bu qədər uzun sürdü?
indiyədək alleyhop-hurrey deyib girirdik döyüşlərə 2-3 post 1-2 kənd alıb çoxsaylı itki verirdik.
Bu səfər minimum itki maksimum ərazi prinsipi ilə davam edirlər.
Həm də bir forma ilə bir batinka ilə neçə gün vuruşmalıdı bu əsgər zabit? Neçə gün çirkin,palçığın içində qalmalıdı?
Kənardan asan görsənə bilər amma çox çətindir dayanmadan döyüşmək,mümkünsüzdür.
Qeyd edim ki,daimi rotasiya ilə 3-7 gündən bir istirahət üçün geri gəlir gənc əsgərlər və könüllülər + yarası xorası olanlar. itkilərimizin də 80%i elə bu rotasiya və tampon işlərində baş verir.
Əslində daha da az itki verə bilərdik fəqət satqınlar,müharibədə smartfonların geniş istifadəsi,könüllülərin tripaşlığı çox itkiyə və ləngiməyə gətirib çıxarır.
Məxfi şöbə iş aparır bunların üzərində bir də görürsən döyüşdən geri qayıtmış əsgəri və zabiti hop götürürlər bir daha irəliyə getmir.
Ordumuz açıq aşkar hava hücumu ilə ermənistanın mövqelərini,hərbi infrastrukturu vurur çaxnaşmaya düşən erməni hərbi birləşmələrini isə xüsusi təyinatlılar və kəşfiyyatçılar qırıb biçir irəliləyir.
sonda isə çox tənqid etdiyim məlum şəxsə uğurlar arzu edirəm.
Bizim işimiz çox çətindi,sizinki də heç asan olmayacaq.
275. Bu gün başlamasından bir il ötən, keçən ilin bu günündən müharibə bitincəyə kimi 7-dən 70-ə, proqressivindən patriotuna xalqın gözünü cəbhəyə dikən, 44 günü 44 il kimi gələn, üç min insana yaxın şəhid verdiyimiz, sözün əsl mənasında, ürək dağlayan, sağalmayan yaralar açan, dəhşətlərlə dolu müharibədir.
Keçən ilin bu günü səhər 8 idi, elə təzəcə yuxudan ayılmışdım, qardaşım gəlib dedi ki, müharibə başlayıb, ay reyn, interneti də vurublar, əməlli-başlı döyüş gedir. inanmadım birinci, nətər yəni müharibə başlayıb? "Əşi e, azərbaycan müharibə edəndir? Aprel döyüşləri kimi olar, uzaqbaşı putin oyanıncaya qədərdir" dedim ilk öncə, amma içimə də qurd düşmüşdü axı, tv-ni açıb, həyəcandan yerdə oturub, cəbhədən gələn bir sorağa həsrət, bir yandan qorxu ilə izləməyə başlayırdım xəbərləri ki, birdən ciddiləşər vəziyyət. Həmin vaxt elə yerdə idik ki, cəbhəyə gedənləri yola çıxanda rahatCa görə bilirdik, yanımızdan keçib gedəcəkdilər bir azdan. günorta olmamış qonşular hay saldı ki, tanklar, hərbi maşınlar gedir, içində də əsgərlər. hamı küçəyə axışırdı, birlik var idi o gün, indi internetdə dolaşan videoların bəziləri o gün çəkilmişdi elə, kimin əlindən nə gəlirdi kömək etməyə çalışırdı, bəziləri maşını itələyir, balaca uşaqlar aldıqları suyu, vaflini, şokoladı verməyə çalışırdı, böyüklər kaset-kaset su yükləməyə cəhd eləyirdi, analar ağlayırdı, insan bilmirdi ki, heç vaxt bu ölkədə görmədiyi birliyə duyğulansın o an, yoxsa ölümə gülümsəyərək, coşğu ilə gedən əsgərlərə.
Sonra Evə gəldik, televizorda "murovdağ silsiləsindəki yüksəkliklər azad olunub" xəbərləri yayıldı. Axşam çıxdı məlum şəxs tv-yə, qismən səfərbərlik elan elədi, onda qardaşım dedi ki, məni uzaqbaşı sabaha çağıracaqlar, özünüzü tox tutun, qorxmayın. Dediyi kimi də oldu elə, 2 gün sonra qardaşımı yola saldıq cəbhəyə. O qədər qəribə situasiya idi ki, insan heç dərk etmirdi o an ən əzizinin hansı od-alovun içinə getdiyini. Donuq qalmışdım, müharibəyə aid hər şey donuqlaşdırmışdı məni, ümumiyyətlə, azad olunan heç bir yerə sevinə bilmirdim can getdiyi üçün, evdəkilərdən keçib, yanlarında ağlaya da bilmirdim ağlamaq üçün bir himə bənd idilər deyə. Çox dramatik idi. getsin, qayıtmasın o günlər.
indi o günləri xatırlayanda necə dözmüşəm deyirəm. Həqiqi ha. necə ürəyim partlamayıb o nigaranlığın, o bilinməzliyin, o kədərin qarşılığında. Hər telefonla danışanda "Özünü qoru" deməklə əlindəymiş kimi özünü silahdan, çətinlikdən qoruyacağına, ona heç bir şey olmayacağına inanırdım, gün ərzində ondan bircə dəfə 10-15 saniyə "yaxşıyam" sözünü eşidəndə elə bilirdim, getdi daha təhlükə, yaxşıdır hər şey. Həyat üzümüzə gülmüşdü amma, sağ qaldı.
Müharibə Cəbhəsi, bərdəsi, gəncəsi ilə, hamısında yarım qalmış həyatlar, hamısında deyilməmiş son sözlər buraxdı, sağ qalanların hamısında bir travma yarandı. O günlər hiss etdiklərimi heç vaxt unutmayım, müharibə dəhşətini yadırğamayım deyə şəhid şahin allahyarovun videosunu yükləmişdim telefona keçən noyabrda, mütəmadi olaraq xatırlayıram onu, daha doğrusu, müharibə deyən kimi ilk onu xatırlayıram "bu videoya baxıb heç vaxt ağlamayın" dediyi yerdə, yəqin ki, minlərlə insanı ağladıb, yüzlərlə şəhidin ailəsinə deyə bilmədiyi son sözləri deyib.
(youtube: )
Bu arada, Qonşumuzla qohumdurlar, bir dəfə görmək fürsətim də olub oğlunu, çox göyçək oğlu böyüyür indi. vəsiyyət etdiyi kimi: öz adıyla.
Bu gün ilk anım günüdür.
Gecədən yata bilməmişəm, içim çölümə sığmır, mən beləyəmsə, bu günlərdə oğlunu itirən ananı, qardaşını itirən bacını, atasını itirən uşağı təsəvvür edə bilmirəm. Yazmışdım o vaxt sözlüyə, Binamıza bir şəhid gəlmişdi, son dəfə sentyabrın 26-sı axşam evdən çıxıb, oktyabrın sonunda şəhid olub, bir qardaşı var 10 yaşında. Saat 12-də "Beşikdə insan doğular*
böyüyər olmalıdır bu söz, uşaq belə deyirdi amma
məzarda yatmaq üçün, qəhrəmanlar can verər yurdu yaşatmaq üçün" deyə qışqırırdı həyətdə, onsuz bu cümlə həmişə ürəyimi qısır, balaca uşaqdan eşitmək əməllicə qan dondururdu, özümü zorla saxladım düşüb onla ağlamamaq üçün.
müharibə ilə bağlı həmişə olduğu kimi yenə əlimdən gələn tək şey ümid etməkdir. Bir daha heç vaxt şəhid verməyəcəyimizə, insan canının getməyəcəyinə dair ümid etmək. Nur içində, rahat yatsın hamısı.
Unutmamışıq, unutmamalıyıq.
49. Günlər sonra bu barədə yazdığım ikinci entrydir. Millətin nə qədər tpoy, tırkaya gedən olduğunu görüb fikrimdən daşındım: Qarabağ müharibəsinin bitməsi heç nəyi həll etməyəcək. illərdir çəkən zülmü, süründürməçiliyi ilham asanlıqla bu məsələ ilə unutdura bildi.
Şokdayam ala. Nə tez unuduldu 2 kəlmə söz deyənlərin damda çürüdülməsi? Səsini çıxaran hamını böyrəyi otkaz edənə qədər döydürən də ilham deyil bəyəm ala? ilhamla irəli şüarı deyir e hamı ala. Haravıza yaraşır? Həqiqətən hakimiyyət xalqın güzgüsü imiş.
Tanıdığım bir trans belə yazıb ki, ilhamla irəli. Blinnnn, 2016-cı ildə gey və transları da biçdirən ilham deyildi?
10. Gijdıllağ müharibəsi,daşşağ müharibəsi olar amma qarabağ müharibəsi olmaz. (dedik oldu)
Hər il 1-2 yarım-yamalaq döyüş et 10-15 şəhid ver. (bu il yaman çox oldu)
Məhdud müharibə taktikasıyla xalq idarə etməkdən başqa bir şey deyil. (orası elədi )
Mart 2008 tərtər
iyun 2010 tərtər 1 avqust 2014 cəbhə xəttində atışma 3 gün davam etdi 8 şəhid
Noyabr 2014 ağdam
25-27 sentyabr 2015 cəbhə xəttində döyüş 1-2 aprel 2016 cəbhə xəttində gərginlik 100dən çox şəhid çox saylı yaralı
ikinci karantin müharibəsidir uzaq başı. (zamanlama manidar)
Şəmistan 2 boğaz cənab leytenant oxuyacaq,kanallar,ağ atlı oğlan,dunkirk,siravi ryan və s film yayımlayacaq.
Axşam da qənirə paşayeva voenni kapüşonunda 2-3 açıqlama edər bitər. (yanıltdı bizi şaşqın)
117. Bu soxasoxda biri də çıxıb ki, bəs azad olunmuş torpaqlarda əsgərlərin donuz ətindən kabab yeyib, içki içməsi dinimizə yaraşmır. Çünki din sikən gəlib bir vaqon.
Əsgər döyüşün ortasında çantasından bir qutu *iran xurması* çıxarıb su ilə içməli, sonra 40kq yükü ilə gündə 7-10km qət edib, döyüşə girməlidir. Kimə lazımdır ət, protein?
insan necə bu qədər gijdillaq ola bilir, mənə heç vaxt çatmayacaq.
180. (baxma: bu soxasoxda rubrikasında bugün)
Bu soxasoxda könül cəfərli deyə biri çıxıb ki, bəs gəncədə qadınlar uzunqollu paltarlar və şalvar geyərək yatır gecələr. Hətta 2-sini üst üstə geyir ki, balistik roket birini cıranda heç olmasa ikincisi salamat qalsın ki, meyidlərini dağıntılar altından çıxaran *fhn* əməkdaşlarının qabağında abırları bükülməsin.
(baxma: Azərbaycan niyə sikdirib sualının cavabları)
(baxma: Azərbaycan kaadını)
(bax: kadın xeylağı)
41. indiyə kimi qonşumuz ermənistanı necə yanlış dəyərləndirdiyimizi mənə bir daha sübut edən müharibə. 30 ildir dərsliklərdə, mediada, filmlərdə falan hiyləgər, yaltaq, qorxaq təbiətli bir xalq kimi tanıtdırıblar bizə. erməniləri bu cür görməyimiz bizə onları başa düşməyə mane olur və potensial fəlakətlərə gətirib çıxara bilər. danılmaz faktdır ki, əksər erməni başlarına soyqırım gəldiyinə tam qəlblə inanır və bu ruhda böyüdülüb. nəticədə dağlıq qarabağa müstəqillik istəyəndə də, azərbaycan torpaqlarını işğal edəndə də, israildən səfirini geri çağıranda da sağ qalmaq uğrunda mübarizə apardığını düşünür. Sanki azərbaycan qarabağı geri alsa, ermənilər yer üzündən silinəcək mk. Kənardan gülünc səslənir, adama deyərlər, sən gəlib bizim torpaqlarımıza qonmusan, işğalçı sənsən. indi geri almaqla məşğuluq. Ancaq erməni onu varlığına təhdid kimi görür. Türkiyə deyəndə lap qorxuları qatlanır.
indi erməni qorxaqdır deyəndə biz onu səhv başa düşmüşük. Bəli hər şeyə sağ qalmaq ya məhv olub getmək prizmasından baxırlar. Ancaq bu erməni əsgərinin daha da əzmlə dirəşəcəyinə işarə olmalı idi. Mən öz döyüşçülərimiz yetərincə şücaət göstərmir demirəm. O ərazidə məncə heç bir ordu blitzkrieg edə bilməz. Böyük dövlətlərin əfqanıstanda yaşadıqlarına baxın. Rusiyanın Çeçenistandakı problemlərini yada salın. ya da təsəvvür edin 3-3,5km yüksəklikdə ağır yüklə sizə nişan alan düşmənə tərəf qaçırsınız. Ora çatanda bir döyüşmək də var. Azərbaycan ordusu məncə ilk günlərdə bunu yoxladı və sonra taktika dəyişdirdi. indi attrition war gedir və hər şey bizim xeyrimizə işləyir. Uğurlar da yavaş yavaş böyüyəcək. Məncə heç hələ dünya dövlətlərinin cızdığı qırmızı xətti keçməyimizə çox var.
bir başqa məsələ isə hiyləgərlik məsələsidir. Bundan ehtiyat etməliyik. Kimsə dünyada ən təhlükəli, ən qəddar canlının haqlı olduğuna tam inanan insan olduğunu demişdi. ermənilər sağ qalmaq üçün vuruşduqlarını düşünürlər və buna görə qələbəyə aparan hər cürə vasitəyə əl atmağa hazır olacaqlar. bu gün bir videoda baxıram necə mülki geyimli şəxslər əsgərlərə artilleriyanı idarə etməkdə kömək edirlər. bir fərd olaraq fikirləşmək olar ki, cəsur bir addımdır. ancaq qəsd olunan azərbaycanın imicini dünyada pozmaqdır. o mövqe vurulanda, azərbaycan mülki şəxsləri vurdu deyəcəklər. və ya ekstremal hallarda öz əhalilərinə qarşı zorakılıq edib, azərbaycan doğurdan soyqırım istəyir də deyə bilərlər.
Nəysə çox uzun yazdım. Sözümün canı odur ki, məncə bir xalq olaraq işə daha professional yanaşmaq lazımdır. Empatiya göstərib ermənilərin nəyə görə bu qədər qorxduqlarını başa düşsək, məncə növbəti konfliktləri daha az problemlə həll edə bilərik. Əgər bu torpaqlara nə vaxtsa sülh gəlsə, ermənistanın bu qorxusunu sağaltmağa çalışmaq lazımdır.
özünüzə yaxşı baxın, əzizlərim. bütün bunlar vecimə olmaz deyirdim, ancaq yanılırmışam. biraz da utanıram bundan. hər iki mənada.
74. Bitmişdir. Yox humanitar atəşkəsdi filandı özünüzü aldatmayın. Sadəcə mərhələ-mərhələ açıqlayacaqlar ki, camaat çox da şey olmasın. Savaşın gedişatında üstün tərəf olmağımıza baxmayaraq qoyduğumuz şərtlərin heç biri yerinə yetirilmədi. Şərtlərimizi bir-bir qattalayıb götümüzə soxdular. Ən azından Türkiyəni belə danışıqlar prosesinə daxil edə bilmədik e ala. Heş zad. Təəssüf ki, bu #305293 entrydə dediyim fikrə döndüm. Bu iqtidar olduğu müddətdə Qarabağ məsələsi həll olunmayacaq. Bundan sonra da 30 ildə elədiklərini edəcəklər. Onnan bunnan görüşəcəklər. Güya nəyisə həll eləyirlər görünüşü yaradacaqlar.
Amma, halal olsun bu dəfə yaxşı oynadılar. Son 3-4 günü mən belə inandım. Xüsusən ilham Əliyevin çıxışlarından sonra. Fikirləşirsən ki, adam diktatordu filandı amma day o boyda da yalan olmaz axı. Yox, elə o boyda da varmış yalanları. Gebbelsin də dediyi kimi "yalan nə qədər böyük olarsa, bir o qədər inandırıcı olar". Bu səfər həqiqətən də belə oldu.
13. indi səfərbərlik olsa. mən getmərəm lazım gələr barmaqlarımı kəsərəm nəyimə gərək mənim qarabağ, torpaq, vətən bir canım var karantinin bitməsini gözləryirəm sikdir olub gedəcəm buralardan qayıtmamaq şərti ilə. dövlət mənə nə verib ki, nə istəyir. özü necə verib verənlər getsin alsın qarabağı. Verənlər kefdə damaqdadı uşaqları hansısa xarici ölkədə. Gün görməmiş arzuları olan, xəyalları olan uşaqları boşu boşuna öz siyasə mənfəətləri üçün qırdırlar. Tək biz də yox diktator rejimi olan bütün ölkələrdə belədi. Böyük komandirləri, ən yaxşı yalayanlar qoyulan ordular həmişə məğlub olub.
Postda xidmət etmişəm ermənilərin şəraiti bizimkindən 100 dəfə yaxşı idi. işığı, qazı, suyu , televizoru ən sadəsi yolu var idi bizim posta heçnə yox idi. Heçnə. Onlar əsgərlərinı dəyər verirdi bizimkilərin yadından çıxmışdıq biz. Onlara 15 gündən bir istirahıt verilirdi düşürdülər aşağı. Biz 1 il 9 ay həyata qalmağa çalışırdıq. Onlarda postda ancaq pullu döyüşçü dururdu bizdə 3 dənə güllə atmış uşaq. Amma indi sosial platformalara baxırsan ordunu elə tərifliyirlər ki elə bil güclü ordumuz var. Maxeləri (toyuq oğrularını) yığıblar orduya atışmada birinci qaçan olar olur. tələbələr hamısı ordunu dəstəkləyir biridə çıxıb demirki (mən dedim söyüşün biri bir qəpik) bunların çoxu deyil əsgərliyə 1 il getmək üçün universitet oxuyan. tək mənim oxuduğum universitetin oğlanlarının 80% bunun üçün girib. işlədiyim yerdə 100 dənə oğlandan 8 9u gedib əsgərə, deyəndə elə dəstək olursan get könüllü yazıl deyim hə uşaq dəstək oldu sən xainsən deyirlər. Düzdü ürəkli oğullarımı var amma səhf taktika ilə boş boş qırdırırlar. Yaxşı texnikamız var işlədə bilən yoxa bərabərdi. Onları da səhf taktikaya qurban verirlər.
isti evində, rahat yerdəsən burdan hamı dəstək olar.
tək diləyim orda məcburi əsgərlik çəkən uşaqların, təlim adıyla aparılan adamların sağ salamt qayıtmağıdı. Əgər müharibə olacaqsa başda işi bilənlər olmalıdı yaxşı yalayanlar yox
Bəzi kəndlər geri qaytarılıb. Təki ortalıq sakitləşəndə də əlimizdə qalsın.
36. sinif yoldaşlarımın, qohumlarımın, qonşularımın bir-bir "çağırılma" xəbərlərini aldığım, qonşumun və rayondakı qonşularımızın bəzilərinin artıq şəhid olaraq qayıtdığı müharibədir, illər boyu formalaşan bütün inanclarım, düşüncələrim hamısı bir-bir sual altına düşür. bu günə qədər məşhur erməniləri təhqir edən azərbaycanlılara başdanxarab kimi baxan mən artıq internetdə o ermənilərin üzünü görməyə tab gətirə bilmirəm, hələ ki heç kimin səhifəsinə girib təhqir zad yazmamışam, amma məncə o günlər çox da uzaq deyil. ölən əsgər videosunda ölənin erməni olduğunu biləndən sonra elə bil ürəyimə su səpilir, ölənin uzağı 18-19 yaşında olmağı vicdanıma bir zərrə də təsir etmir. ölən azərbaycanlı əsgərlərin fotosunu gördüm, onların da hamısı uşaq idi 18-19 yaşları ancaq olardı, o fotoya baxdıqdan sonra o kameraları yığıb könüllülük nağılları oxuyub indi xaricə qaçan murdar balalarını əlimlə boğa bilərəm, torpaq almağımız xəbərinə sevinənləri də boğa bilərdim həmin vaxt. bu uşaqların bu yaşda ölməyi bir dərd, amma sabah bu uşaqların ailələrinin yox, elə o cındır balalarının oraları zəbt edəcəklərini bilmək ondan da pis yandırır adamı. uça-uça əsgərliyə gedən hərbi tələbələri gördüm, hamısı bir gün görməmiş uşaqlar idi. rəfiqəmin yoldaşı da birinci gün gedir, amma onun heç nədən xəbəri yoxdur və hamilədir. mən kişi olsaydım və ailəm olsaydı bu ölkə üçün şəhid olmağa cəsarət edə bilməzdim( hamımız şəhid uşaqlarına normal dolanışıq pulu verilmədiyini bilirik) amma minlərlə adam edir. artıq müharibəni dayandırmaq üçün çox itki vermişik, buradan geriyə yol yoxdu. bu vaxtdan sonra hələ də o dövlətdəki murdarlar rədd edilməyəcəksə bu uşaqların qanı bu millətə haram olsun.
telefona zəng gəldikdə açmıram ki, ya şəhid xəbəridir, ya da kimisə aparırlar və zənglər də ancaq o iki xəbər üçün gəlir. ömrümdə ilk dəfə söyüş söyürəm və qarğış edirəm. qısaca, uzun illər psixiatrlarda, nevroloqlarda ailəmin güclə yığdırdığı başımı yenidən sıradan çıxaran hadisədir.
54. iki gün müharibə olmayacaq, ya da lengiyəcək, səbəb isə hava şəraitidir. Güclü yağışlar yağır və dağlıq ərazi olduğundan hava buludludur. Pua qalxmayacaq havaya, necə ki bugün qalxmayıb və video yayılmayıb. 48 saat bir müharibə üçün böyük zaman kəsiyidir. Üstəgəl, artıq siyasi təzyiqlər gəlməyə başlayır. Kanada, Lavrov da bugün yenə sülhə çağırıb. Sözsüz, axır-əvvəl bu savaş bitəcək, amma mümkün qədər masaya güclü əl kimi oturmaq lazımdır. ilham da bugün makronu acılayıb. Arxamız türkiyədir, bilirik, amma day "voram, zoram" hər ölkəyə keçməz. Adam, bəzən fikirləşir, ya bütün bu olanlar ilhamın xalqdan sadəcə xal qoparmagidirsa? Həmişəki kimi. Nəbilim... O qədər suallar var ki.. zənnimcə, bu həftə bitər savaş. Və ümid edirəm ki, istədiyimiz nəticəni alarıq. Qabaqda müstəqillik günü gəlir (18 okyabr). O vaxta qalmaz, qələbə bayramını qeyd edərik.. bu müharibə haqqında fikirlərim. Yəni indiki vəziyyət.
indi isə müharibədən sonra ola biləcəklər haqqında bir neçə söz...
Əmin olduğumuz bir şey var, status quo dəyişəcək, heçnə əvvəlki kimi olmayacaq. Bu şərait indiki hakimiyyət üçün qızıl balıq kimidir. Gələn il böyük ehtimal yeni parlament seçkiləri olacaq. Mart/aprel ayına bəlkə. Qarabağdan yeni namizədlər filan. Real yenə seçkilərə bizi inandıracaq. Seçki kütləsi bu dəfə daha çox ola bilər, çünki xalqda bir oyanma var istər-istəməz. Realdan 5-10 nəfər parlamente buraxarlar.. ardıycan nə ola bilər? Guya parlament müstəqil şəkildə konstitusiyaya bir neçə dəyişiklik üçün referenduma çıxaracaqlar.necə ki, 2009, 2016-da elədilər. Dəxlisiz maddələrə səsvermə filan, amma əsas məqsəd xalqın ilhama olan mənəvi borcu: parlamentli monarxiyaya keçid. Ailə olur əbədi, ingiltərə variantı, baş nazir düşür ortalığa. Dəyişiklik kimdən gələcək: böyük ehtimal realdan. Baxın, bizdə müxalifət işləyir şousu. Baş nazir də kim olacaq bəs? Hmmm, məncə ilqar. Bu qədər sadə. Efirə də buraxırlar day. Bir Cəbrayıl rayonuna görə prezidentə " boynuma dola, rəis" deyən kütlə, Qarabağ tam alınsa gör nələr edər. ( Əlbəttə, Qarabağın azad olunmasını hər kəs kimi mən də istəyirəm, bu mövzu deyil).
Digər ssenari isə nəşənin kayfı gedəndən sonra gələn oyanma mərhələsidir. Həyat bütün acılığı ilə şillə kimi dəyəcək kasıb təbəqənin üzünə: sosial qayğılar, həll olunmayan cəmiyyət problemləri. Torpaqla qarın doymur, torpaqla ölən övlad geri qayıtmır, torpaqla ailə saxlaya bilməzsiniz. Bir müddət iqtisadi/sosial problemlər sadəcə dondurulmuşdu, indi isə daha kəskin şəkildə öz həllini gözləyir. "Vətən sağ olsun!" Deyə bilməzsən, çünki maddi tələbatları mənəviyyatla ortusturmək olmur. Camaat onda ayılanda çox gec olacaq, ipimizi çoxdan ilhamın əlinə vermiş olacağıq. Bilmirəm, bəlkə ayıldıq nə vaxtsa, bir millət olaraq, amma dünənki populist çıxışdan sonra son geriyə bir qırıq ümidim var idisə, o da məhv olub getdi. Bu ölkəyə yaxın 10-15 il ərzində çətin demokratiya gəlsin. Hər şeyi qurban vermişik bir şəxsin arzu və istəklərinə. 17 il bizi qəddarcasına idarə edən, 190 manata möhtac qoyan biri, sizcə, bundan sonra mərhəmət hissinə qapılar?! Məncə yox.
81. Başladığı gündən bu yana şəhid yaxınlarının ağlımdan çıxmadığı müharibə.
Bu gün qonşumuzu başı bədənindən ayrılan qardaşının cəsədini görməsi üçün aparıblar..
Hansı üzlə atəşkəsə razılaşıb bunlar? Əvvəl-axır atəşkəs olacaqdırsa biz niyə o canları itirdik?
Şəhid ailələrinin yaşadığı ağrını təsəvvür belə edə bilmirəm. Rusiya və Azərbaycanın razılaşdırılmış oyununun qurbanı oldular.
Son olaraq Hüseyn Caviddən gəlsin:
Bir ölkə ki səsi-ünü çıxmaya,
Haqqsızlığa qarşı yumruq sıxmaya
O, bir məzarlıq ki görənlər şaşar
içində hep canlı ölülər yaşar.
Yenə tək təsəllim, içimdəki ədalət duyğusu adına, onlar səngərdə döyüşüb tək həmlədə həyatlarını itirdilərsə, biz də yaşayan ölülər olaraq davam edirik. Biz də ölüyük.
187. dünyanın qozuna da deyilik. sizin də dünya qozunuza olmasın
bir-iki saat bundan əvvəl redditdə belə bir şərh oxudum: müharibə bitəndən sonra heç kim azərbaycanı ya da ermənistanı xatırlamayacaq.
hazırda müharibə gedir deyə hər yerdə videolar, xəbərlər var. adama elə gəlir ki, bütün dünya bu xəbərləri oxuyub canla-başla ermənistanı dəstəkləyir. amma belə deyil.
(ümumiyyətlə facebook kimi yerlərdə paylaşılan xəbərləri çox az sayda insan açıb oxuyur. şərhləri filan oxuyanda başa düşürsünüz bunları.)
90-cı illərdə the new york times, the guardian, the independent, the sunday times kimi qəzetlər xocalı soyqırımını ön səhiflərində yazmışdılar. (şəkillər aşağıda) yazılı və görüntülü sübutlar olmasına baxmayaraq ermənilər hələ də xocalı soyqırımını təkzib eləməyə davam edirlər. 90-cı illərdə bu xəbərləri oxuyanlar çoxdan unudublar. xəbərləri yazanlar da bəlkə indi ermənistanın xeyrinə olan şeylər yazıllar.
bbc, guardian kimi saytlar nə qədər azərbaycan əleyhinə şeylər yazır yazsın heç nə olan deyil. son nəticədə qərb ölkələri ticarəti bizimlə apardıqları üçün unudacaqlar bunları. biraz uyğunsuz nümunə olacaq bəlkə də amma qərb ölkələri almaniya ilə münasibətləri pozmamaq üçün holocaust-a göz yummuşdular. hadisələr özlərinə sıçrayana qədər də belə davam etmişdi. hazırda da biraz atılıb düşürlər. müharibədən sonra neftin iyinə gələcəklər.
qərb ölkələrinin müharibəyə bu qədər burun soxmasının tək səbəbi türkiyədi. yəni yenə biz və ermənilər qozlarına deyilik. sadəcə türkiyənin harasa barmaq eləməsini istəmirlər. bir-iki aya yenə bizi və erməniləri unudacaqlar. amma yəqin ki, türkiyə əleyhinə yazmağa davam edəcəklər.
sözlüyə nə vaxt girsəm ekşidə azərbaycan əleyhinə propaqanda aparılıdığını oxuyuram. halbuki ekşiyə girəndə həmin başlıqlarda azərbaycan əleyhinə bir-iki entry görürəm. qalan hamısı erməniləri söyməklə, ekşidə necə erməni-kürd lobbisinin formalaşmasından filan danışırlar. hər halda mən çatana qədə silinmir həmin propaqanda entryləri. sözümün canı odur ki, bbc, ekşi, reddit filan belə şeyləri çox qozlamayın. hamısı unudulub gedəcək. çox adamın bu müharibə barədə xatırlayacağı şey dron videoları olacaq vəssalam.
56. bu gün yenə axşam üçdə şəhid anasının fəryadı ilə oyandığımız müharibə, şəhidləri ancaq axşam saat 1-dən sonra gətirirlər, "ruh yüksəkliyini qorumaq" üçün gizli saxlayırlar, gətirdikləri bütün şəhidlərdə eyni şeylər olur, günorta polis gəlib camaatı dağıdır ki, yalan xəbərdi, anasına ən axırda xəbər verirlər, sonra anasının səsinə başa düşürük ki, yenə aldadıblar, camaat düşür aşağı , polis yenə gəlir, bu dəfə şəhidin ailəsi də orada olur, polisin üzü gəlmir nəsə desin, şüarlar deyilir, ağlaşma qurulur, camaat dağılışır. şəhidin birinin atasının "bir telefon istəmişdin alammadım", birinin də anasının camaata "yalvarıram oğlumu unutmuyun, heç kimi yoxuydu balamın" deməyi var idi. bir də şəhidi gətirən əsgər buradakı əsgərə uşağın harada şəhid olduğunu dedi, kimisə işə salaram birdən deyə yazmayacam, amma bizə deyilən yerlərdən çox qabaqda bir yer dedi, geri çəkilməmişiksə qarabağı yaxın vaxtda alacağımız müharibə olacaq
(Zəngilan idi)
228. hər nə olur olsun, (xankəndi bizdədir ya yox bilmirəm) o qədər şəhərlərin alınması və özünü qurban vermişlərin boş yerə olmaması, bundan sonra daha çox insanın şəhid 0lmayacağı üçün savaşın bu şərtlərlə bitmiş olması qələbədir və sevindiricidir.
185. Müharibənin tez bir şəkildə qələbə ilə nəticələnməsini, artıq bu mövzunun adının bir daha çəkilməməsini ən çox istəyənlərdən biriyəm. Çünki mənəvi olaraq çox yorulmuşam. Gündə bir şəhid xəbəri, gündə ayrı bir şəhər bombalanır. Belə yaşamaq olar? Hər kəsdə gərəkli-gərəksiz bir aqressivlik var, elə bil şəhərin üzərinə qara buludlar çöküb. Artıq gəzdiyim hər yerdə polis-əsgər görməkdən bezmişəm, şübhə altında yaşamaqdan az qala başıma hava gələcək. Torpaqların işğaldan azad olunması nə qədər seviniləsi olsa da, bu, buruq bir sevinc, yarımçıq bir təbəssüm kimi hiss etdirir. Covid barədə heç danışmıram belə.
Deyirsən, axı xalq olaraq illərdir bu anı gözləyirdik? Bəs noldu indi?
Artıq mənasız hadisələrin gündəm olduğu, 3 qızın lüt şəkildə "bugün yenə yarə namə yazdım" deyə oxuduğu videonun viral olub ortalıqda gəzdiyi, manpası kimi kanalların ətrafda gəzib gic-gic suallar verdiyi, faiq ağayevin bıçaqlandığı xəbərini eşitdiyimiz o gözəl günlərə geri qayıtmaq istəyirəm. Hətta bu şəhərdəyə belə razıyam.
Millətin tək dərdinin "payblə yenə siqaretin qiymətini qaldırıblar" olduğu vaxtların geri qayıtması diləyi ilə.
62. ermənilərin 90larda etdiyi təcavüz və işgəncələri çıxsaq şəhərlərinin bombalanması ilə azərbaycan tərəfi də onların bizə etdiyini edir indi onlara. çox da sevindirici hall deyil təəssüf.
uduzsalar bundan sonra da yeni soyqırım ya qaçqınlarıyla davam edəcəklər propagandaya.
plus qarabağ ermənilərinin yerində olsam beynəlxalq arenadan kömək əvəzi sığınacaq istəyib köçüb getsələr yaxşıdı orda yaşamaqdansa, nə gündə yaşayırlar sanki bizdən betər. köhnə vaxtı bilmirəm necə olub ama indi baxırsan xankəndiyə falan bildiyin kürdəmirə oxşayır kasıb və maraqsız, sanki orda qalıb neynəyəcəklər. həm də müharibə zonası hər an hər şey ola bilər. fransa bu qədər istəyirsə qaçqın kimi kömək etsin.
onsuz bizim üçün də belə baxanda alsan o ərazini başqa bir otuz ildə lazımdır ki tikib adam edəsən, o da ki gazza kimi arada bir bomba gələcək zona olar yəqin erməni tərəfdən, azərbaycan da cavab olaraq arada ermənistanı vursa yemə də yanında yat sülhün.
bizim üçün şərəf məsələsi olmaqdan çox bir mənası qalmır yəni məsələnin. iqtisadi istifadə üçün yararlı qaynaqları da çox deyil qarabağın, yəni sadəcə şərəf məsələsidir. iqtisadi olaraq isə azəbaycan kəndlisinin xəyalları kasıb ermənin başına drona çevrilmiş milyonluq bombalar olaraq yağmış olacaq. 10 ədəd harop dronu 100 millyon dollar
əli qolu parçalanmış düşmən qanının üstündəki yeni boz şəhərlərdə isə hökümətin artıq qaçqın olmayanlar üçün dördbucaq qutu kimi tikdiyi boz inkubator evlər ucalacaq gedib yaşamaq istəyən şimali koreyalılar üçün.
sərhəddin o biri tərəfində ikinci erməni soyqırımı deyə bağıran qonşu və bu biri tərəfindən şəhid olmuş uşaqlarından sonra heç kimin qayğılarına qalmayacağı və həyatlarına sadəcə şəhid ailəsi kimi davam edəcək insanların əslində hərəsinin öz dininə sığınması da təəccübləndirmir bu qədər bədbəxtliyin içində.
238. Belə başa düşdüm ki, dava elə əvvəlcədən 7 rayon davası imiş. Qarabağdan özümüzə pay qopartmağımız sürpriz olub. 2-3 rayonu aldıqdan sonra Paşinyan geri addım atsaydı heç Şuşa, Hadrut da bizə gəlməzdi. Nəticə etibarı ilə Qarabağın böyük hissəsi faktiki olaraq ermənilərdə qalır. Rusiya ordusu onilliklər sonra leqal olaraq Azərbaycana döndü. Və bütün müzakirə doğuran yerlərə (Laçın koridoru, mehri boğazı, Qarabağın ermənilərdə qalan tərəfinə) nəzarət edəcək. Türk ordusunun rolu burda nə olacaq hələ tam olaraq bilinmir. Amma, açığı desəm Rus ordusu qədər imtiyazlara sahib olmayacağını düşünürəm. Digər sual doğuran məqam, Qarabağın ermənilərdə qalan tərəfində Azərbaycanın iştirakı nə kimi olacaq? Əsgər və ya polis yerləşdirə biləcəyikmi ora? Ümumiyyətlə orda Azərbaycan qanunları işləyəcək ya necə? Sənədi bir neçə dəfə oxudum. Ancaq bu söhbət mənim üçün qaranlıq qalır. Üstəlik əliyevin bir saatlıq nağıl danışmasında bu məsələ haqqında bir söz belə deyilmədi.
indi bizim üçün burda müsbət nəticə nə oldu? Rayonları qaytardıq, Qarabağdan parça qopartdıq. Qarabağın müstəqilliyi vızqırtdı. Qaçqınlar öz evlərinə qayıda biləcəklər.
Amma, savaş meydanındakı 100% uğurumuza baxsaq, imzalanan müqavilə təbii ki, çox zəifdi. Çünki, müharibə ilə Qarabağı yox, onsuzda bizim olan rayonları qaytardıq. Üstəlik yuxarıda da yazdığım kimi əsas ərazilərə ruslar nəzarət edəcəklər. Bu da o deməkdir heş zad. Bir işğalçını o biri ilə əvəzlədik. Rusiya ilə sözümüz bir az tərs düşən kimi başladığımız nöqtəyə qayıda bilərik. Yəni faktiki olaraq yenə də sovet modelinə döndük. Və əliyev, artıq bir dəfə çökmüş bu modeli bizə qələbə olaraq itələyir. indi gözdəyək görək dünəndən bəri küçələrdə şıllağ atan camaata bu nə vaxt çatacaq -*
248. *donanımhaber* forumda belə mükəmməl bir yekun analiz var. Buraya olduğu kimi əlavə edirəm:
Harita üzerinden ilerleyelim;
SARI ALAN:Anlaşma ile Ermenistan'ın çekileceği bölgeler.
KIRMIZI ALAN:Anlaşma Statüsü Bilinmeyen bölgeler.
MAVi ALAN:Askeri Harekat Sonucu ele geçirilen bölgeler.
Mavi alanlar savaşla kazanılan yerler,sarı olan yerler ise 1 aralığa kadar boşaltılıp Azerbaycana "masada teslim anlaşması imzalanarak verilen" bölgeler.
Burada kırmızı bölgelerin muallaklılığı tartışıldı,o bölgenin durumu ise şu;
Bu bölgelerde ermeni sivil yerleşimciler var yaklaşık 250 bin nüfusa sahip.Bu insanların Ermenistana göçü istenilmiyor ermeni yönetimi tarafından zira 30 yıldır o bölgeye zorla yerleştirilen insanların bulunduğu köyler ve şehirler var.Çok basit şekliyle rusya bu bölgeyi "ermeni ordusundan arındırıp" buradaki ermeni yerleşimcileri korumak ve 30 yıldır lojistik insani desteği veren (elektirik,yiyecek,sağlık) ermenistan bağlantısını güvene almak adına askeri kuvvet yolladı.Bu kırmızı alandaki rus gücü ise 5 yıl burada görev yapacak ve ardından Azerbaycan'ın isteği doğrultusunda istenmez ise ruslar geri çekilecek ve bu topraklar Azerbaycan'a resmen katılmış olacak.Bölge "ermenistan'ın artık değil"..Sadece ordaki ermeni nüfusunun 30 yıldır olan bağlantısını kesip büyük göç sorununun oluşmaması sağlanmak isteniliyor.Ayrıca bu bölgelere asıl sahipleri olan Azerbaycanlı göçmen halk geri döndürülecek,bu sosyolojik olarak sıkıntılı bir süreç çünkü azeri halkı ermenileri ,onlarda azeri halkını istemiyorlar.Orada tarafsız bir ordu gücü bu yöndende şarttı.Büyük ihtimallede ordaki ermeni halk bölgeden zaman içinde göç edecek zira statüleri yok artık..
işte bu noktada Azerbaycan barış gücü içerisinde Türk askerinide istiyor bu bölgede zira ermenistana güven yok.Her ne kadar ruslar klasik ateşkes metni ile asker gönderme durumuna girmişsede kazın ayağı öyle değil.Rusların zaten Ermenistan'da kocaman bir askeri üssü var. Ermeni askeri hava üslerini bile Ruslar koruyor. Barış Gücü ile buraya yerleşmek Rusya için çok da büyük bir askeri avantaj sağlamıyor.Ruslar için kritik olan şey Karabağ'a yerleşmek değil, Ermenistan'da var olmak,bunu bir kenara not edelim...
Ruslar, Ermenistan'ın dövülmesine izin vererek Rusya'dan uzaklaşmaya çalışan Paşinyan'ın iktidarını derinden zedeledi. Anlaşmadan sonra Başbakanlık sarayı bile basıldı.Ruslar da böyle olsun istemezlerdi. Türkiye'nin SiHA'larının Suriye ve Libya'dan sonra tekrar reklam olmasını, Türk-Azerbaycan ilişkilerinin bu savaş vesilesiyle bir yıl öncesine göre katlarca gelişmesini ve iki halkın yakınlaşmasını elbette rusların isteyecekleri bir şey değil.
Fakat Ruslar Ermenistan'daki üstünlüğü kaybetmektense, ki bu zamanı geldiğinde Rus askerlerinin de Ermenistan'dan çekilmesi anlamına gelebilir, Azerbaycan'ın Karabağ'da zafer kazanmasına ve Türkiye'nin SiHA'larının reklam olmasına Azerbaycan-Türkiye arasında çeşitli sosyolojik ve diplomatik yakınlaşmaların artmasına ruslar göz yummak zorunda kaldılar. Sonuç olarak Paşinyan'ın hatası Ermenistan'a kaybettirdi.
Bu savaşın sonuçları şunlardır bana göre;
- Ermeni ordusu işgal ettiği her yerden çıkacak, Ermenistan'a dönecek.
- işgal altındaki 7 rayonun tamamı 20 gün içinde kademeli olarak doğrudan Azerbaycan Ordusu nezaretine girecek.
- Azerbaycan Ordusu, Şuşa da dahil olmak üzere Karabağ'daki ele geçirdiği pozisyonlarında kalmaya devam edecek.
- Ermenistan ile Ermenilerin elindeki Hankendi ve diğer bölgeler arasındaki sivil ulaşım için 5 km genişliğinde güvenli bir karayolu koridoru açılacak.
- Laçin'de açılacak 5 km genişliğindeki karayolu koridorunun güvenliği için.
- Ermenilerin elindeki Hankendi ve diğer bölgeler ile Azerbaycan Ordusu'nun elindeki bölgeler arasındaki temas hattında ateşkesin uygulanması sağlanacak.
-Karabağ'ın siyasi ve hukuki statüsü Karabağ'ın tamamı Azerbaycan toprağı olarak kabul edilecek.
-Yönetimi diğer rayonlar gibi Bakü'ye bağlı olacak.
-Karabağ'ın tamamında Azerbaycan kanunları geçerli olacak ve Azerbaycan bayrağı altında sürdürülecek.
-Karabağın ayrıca bir statüsü olmayacak, eski statü bitmiştir.
-Azerbaycan, egemen ve müstakil bir devlettir. Dilerse ve gerek görürse Türk Ordusu'nu gözlemci olarak yukarıda sözünü ettiğim temas hattında bulunması için ülkesine çağırabilir.
-Bunun Ermenistan ve Azerbaycan arasında imzalanan mutabakat metninde olması GEREKLi DEĞiLDiR...
-Rusya, Ermenistan üzerindeki nüfuzunu arttırmıştır.
-Rusya, Ermenistan'ın çekildiği bölgelere ciddi olmasa da bir askeri güç yerleştirerek, kendi şartlarına uyulduğu taktirde Ermenistan'ın koruyuculuğuna devam edeceğini gösterdi.
-Rusya, dilediğinde Azerbaycan ve Ermenistan arasındaki çatışmayı durdurabileceğini göstererek bölgedeki nüfuzunu güçlendirdi.
-Azerbaycan, Karabağ'daki topraklarının büyük çoğunluğunu geri alarak milli özgüvenini pekiştirdi.Karabağ'ın %75 kadarını savaşarak,geri kalanınıda masada anlaşarak kazandı.O bölgeleride 5 yıllığına ruslar koruma altına aldı sivil halk ayaklanması riskine karşı.
-Azerbaycan ve Türkiye Cumhuriyetleri Halkları arasındaki bağ ve devletler arasındaki diplomatik ilişkiler daha da gelişti.
-Türk Dünyası uzun bir müddet sonra ilk defa Kafkasya'da toprak kazandı.
-Nahcivan üzerinden Karabağa yeni bir geçiş koridoru konusunda mütabakat sağlandı.Bu Türkiye'nin Azerbaycan'a direkt olarak kendi sınırından geçişi sağlamış olacak.Bu Türkiye açısında en büyük kazanım oldu.
-Rusya, Ermenistan üzerindeki hakimiyetini güçlendirmek için Azerbaycan'a toprak vermek ve Türkiye'nin bölgedeki askeri hareketliliğine göz yummak zorunda kaldı.
-Savaş, Rusya'nın Ermenistan'daki kaybolan hakimiyetini tekrar temin etmek için Azerbaycan'a toprak verilmesine göz yummasıyla akıllara kazınacaktır. Bu vesileyle, Rusya'nın kaybolan hakimiyeti temin etmek için güçlü taraf olarak ilk tavizi verdiği aşikardır.
Aliyev’in yaptığı açıklamadan da anladığım benim anladığım;
-Bir Türk-Rus Ortak gözlem gücü kurulacak.Bu anlaşma Türkiye-Rusya arasında ayrı bir özel anlaşma olarak sağlanacak.
-Türk askerleri burada olacak ancak Sahada görev yapmayacak.
-Türk ve Rus askerleri bu merkez ya da merkezlerde belirlenen takvimi, çekilmeyi, ateşkesi denetleyecek.
Bütün bu gelişmelere rağmen unutulmaması gereken çok önemli ve hayati bir noktada var;
44 gün süren bu savaş öncesi Azerbaycan'ın karabağ'da "hiç bir kazanımı ve uluslararası hakkı olmasına rağmen bir toprak alımı" dahi yoktu...
Üstüne üstlük Ermenistan karaba'ğı "kendi toprakları içinde bir bölge" olarak görüyordu..
Kısacası düne kadar Azerbaycan’ın elinde hiç bir şey yoktu. Bugün; Şuşa dahil 7 Rayon, Kazak’ın 7 köyü, Zengezur’da açılacak koridor, Ermenistan iddialarına rağmen statüsü belirsiz kalan bir Karabağ, gelecekte yapabileceği bir mücadelesi ve yükselişi var Azerbaycan'ın..
Mücadele bitmez, devam eder ve "Haritalar nihayi metinler" değildir,zamanla değişkenlik gösterir.
Burada asıl yenilgiyi sahada ermenistan ama jeopolitik yöndende rusya almıştır çünkü rusya'nın 100 yılı aşkın süredir karabağ ekseninde sürdürmek istediği politikalar daima çözümsüzlük üzerine olmuştur,bir kesime toprak verip çözüm üretme siyaseti içinde hareket etmemiştir.Karabağ savaşı sonucundada kazanılan toprakların Azerbaycan'a verilmesi bu denklemi bozmuştur.Karabağ'ın her yerinde Azerbaycan bayrağı dalgalanıyorsa bunun adı yenilgide değildir..44 günde elde edilen büyük bir toprak kazanımıdır..Öte tarafdan 1 tane ermeninin bu anlaşmaya sevindiğini de ben görmedim..
Son söz olarak Falih Rıfkı Atay'ın şu güzel değerlendirmesi ile bitireyim;
"Enver Paşa ile Atatürk'ün arasındaki en büyük fark şuydu; Enver Paşa izmir'i kurtarmış olsaydı hemen Musul'a geçip orayı da kurtarayım derken izmir'i tekrar kaybederdi."
Duracağınız yeri bilmesseniz elde ettiğiniz kazanımlarda elinizden uçup gider..Karabağ'daki son durumlara bu gözden bakılması daha mantıklı ve reailst olacakdır.
25. Azərbaycan ordusunun böyük itkilər verdiyi müharibədir. Bir tərəfdə 30 ildir bələd olduğu dağlıq ərazilərdə müdafiə olunan erməni birləşmələri, digər tərəfdə zəif döyüş təcrübəsinə malik yaxşı silahlanmış hücum edən azərbaycan ordusu. Azərbaycan, şəxsi heyət sayı baxımından üstün olsa da erməni qoşunları taktiki olaraq daha əlverişli mövqelərdədir. Əgər azərbaycan hava qüvvələrindən səmərəli istifadə etməsə, və planlanmış hücumlar təşkil etməsə başlatdığı müharibənin məğlubiyyətlə nəticələnməsi qaçınılmazdır. Və bu məğlubiyyət qarabağın (*arsax respublikası*nın) beynəlxalq hüquqda tanınmış müstəqilliyinə yol aça bilər.
Amma hərhalda müharibə pis şeydir, və müasir dövrdə müharibəyə yer yoxdur; ən səmərəli həll yolu sülhdür.
46. nəticəsindən asılı olmayaraq, (ümid edirik ki, nəticə istədiyimiz kimi olar)bu müharibə bir neçə özəlliyi ilə tarixə keçəcək. modern savaşlarda pilotsuz uçaqlar demək olar ki, tam yayqın deyil. israilin Harop və türkiyənin bayraktar tipli pilotsuz uçaqları bir növ özünü doğrultmaq üçün gözəl imkan əldə ediblər. harop klassik savaş metodları ilə müqayisədə kamikadzeləri xatırladır. hədəfi tapır və özünü ona çırpır. hər ikisi məhv olur. ona görə haropla paylaşılan videolarda görüntü hədəfə dəyəndə bitir.bayraktar isə, (ərdoğanın kürəkəni icad edib) haropdan fərqli olaraq 5 dənə mərmi daşıyır, 24 saat havada qalma imkanı var və radara düşmür. radar onu sadəcə quş kimi tanımlayır. əlbəttə ki, öz sinfinin ən əlası deyil, amma ikinci dağlıq qarabağ müharibəsində işinin öhdəsindən layiqincə gəlir. digər ən böyük nüans isə azərbaycan ordusunun dağlıq qarabağda göstərdiyi şücaətdir. indiyə kimi guerilla (müəyyən siyasi məqsədə xidmət edən və əsasən dağlarda döyüşən silahlı terror qrupları) savaşlarını çox az sayda ölkə qazanıb. SSRi kimi imperiyanı əfqanıstan müharibəsi çökdürdü. Amerika da orda uğur qazana bilmədi. hələ ki, indiyə kimi anti guerilla savaşlarında az-çox uğur qazanan ölkə türkiyədir (pkk-ya qarsi). bu savaşda uğurlu ola bilsək, hərb tariximiz üçün növbəti şanlı bir səhifə açmış olacağıq.
qeyd: rəsmi sənədlərdə biz ermənistana qarşı yox, qarabağda yerləşən separatçı və terror qruplarına qarşı vuruşuruq. bu səbəbdən, ordakı hərbi qüvvələri guerilla qrupları kimi klassifikasiya etmək doğru olar.
204. son bir ayda produktivliyimin içinə etmiş müharibə. hər dəfə deyirəm, daha sakitləşdi vəziyyət, təzə nəsə bir şey çıxır. indi də heç birimizin gözləmədiyi anda, ordumuz şuşaya qədər gedib çıxdı. hərçənd ki, ilk vaxtlar doğurdan da sadəcə diversant qrupların oraya cəmləndiyinə inanırdım. başqa istiqamətlərdə olan hücumları bir növ gizlətmək üçün. ancaq görünən odur ki, hələ də qızğın döyüşlər gedir. ermənilər özlərinin dediklərinə inansaq, başqa yerlərdən texnika ağır artilleriya çəkib gətiriblər sırf şuşa üçün. necə yəni bir neçə diversant qrupların öhdəsindən gələ bilmirlər? wargonzo proyektinin müxbiri semyon peqov dayanmadan deyir ki, bəs diversant qruplar mühasirədədirlər, indi onlar məhv ediləcəklər. hava da imkan vermir dronların uçmağına. bəs niyə bu xırda qruplara bir şey edə bilmir bu ermənilər. ayrı vaxtı, bir pilotsuz antonov an-2 vuranda bunu sanki bir squadron f35 məhv edirmişlər kimi qələmə verən shushan stepanyan, niyə xəbər vermir ki, bəs bu diversant qruplar təmizlənib? görünən odur ki, azərbaycan ordusu şuşanı ya mühasirədə saxlayır, ya da ən pis ehtimalda şuşanın cənubunda elə möhkəmlənib ki, ermənilərin onları ordan atmağa heç bir ümidi qalmayıb.
hər şey bir qırağa əgər şuşa növbəti günlərdə əlimizə keçsə, bu artıq next level trolling olacaq. çünki, ağlayırdılar ki, bəs azərbaycanlılar sırf dronların sayəsində qələbə qazanırlar. burunlarının dibindəki, şuşa kimi müdafiəsi rahat bir yeri dronsuz azərbaycan ordusuna uduzacaqlarsa, onda daha heç kimə heç nəyi sübut etməyə ehtiyacı yoxdur.
130. Dostumun qardaşı şəhid oldu. 613 balla ADiU ya daxil olub, bu il fərqlənmə diplomu ilə bitirmişdi. iyulda əsgərliyə yola salınıb. Gözü cəmi 30 faiz görürdü. 30 faiz gözü görən adamı Füzuliyə aparan sistemin....
Bir savadlı insanı da belə itirdik. Dövlətə müharibədə lazım deyildi o uşağ. Müharibə olmamalı idi....
216. əsgərindən generalına, xüsusi təyinatlısından, topçusundan, pilotuna qədər ordumuzun şəxsi heyətinin əla performans göstərdiyi müharibə. erməni tərəfdə və bir çox başqa ekspertlərdə şaiyələr gəzirdi ki, bəs azərbaycan əsgəri yaxın döyüşə girməyəcək, bəs ermənilər küçə döyüşlərinin tanrılarıdırlar, ay nə bilim azərbaycan dağ yerində uğur qazana bilməyəcək, bla bla bla. sonra ordu şuşaya çatanda dedilər, bəs ermənilərin arasında satqın var, ermənilər tupoyluq ediblər, dronlar dumanda uça bilməyəcək və s. məsələ burasındadır ki, uduzan tərəfin bəhanəsi həmişə olur, və qarşı tərəfin uğurlarını necəsə kiçiltmək mümkündür. danılmaz faktdır ki, erməni ordusunu uduzduran bizim ordudur və gələn heç bir bəhanənin əhəmiyyəti yoxdur.
bir də şuşa videosuna fake deyən ermənilərə həyatda uğurlar arzulayıram. bəli erməni nəzarətində olan kiçik bir şəhərə azərbaycanlılar girib administrativ binaya azərbaycan bayrağı sancıb çıxıblar. çox real səslənir mk.
vətənpərvərlik ruhunda, müharibə haqda filmlər çəkiləcək, mahnılar bəstələnəcək ancaq mənimçün heç biri fəryad flmindəki, cavanşir quliyevin marş bəstəsini əvəz etməyəcək.
(youtube: )
sanki qarabağın faciəsi, çarəsizlik, aldadılmağımız, birinci məğlubiyyətimiz və indiki qələbələrimizin hamısını içində birləşdirir bu mahnı.
26. Mən bu filmə daha əvvəl baxmışam. Mənimlə birlikdə başqaları da baxıb amma film o qədər mükəmməldir ki, məndən başqa hər kəsdə ilk izlənmə hissi yaradır. Yaddaşımı sıfırlayıb yenidən baxmaq istəyəcəyim seriallar deyə bir söz var, o məsələ. insanların yaddaşı sıfırlanmır, amma hələ də filmdən həzz ala bilirlər. 4 il əvvəlki film yayımlananda ölkənin dörd bir tərəfindən kortəbii və spontan etiraz aksiyaları yüksəlirdi, film izlənildikdən sonra hamısı unuduldu, indiki film yayımlananda hələ tofiq yaqublunun haqsız yerə həbs edilməsindən bir ay keçməmişdi, amma hər kəs rahatlıqla unuda bildi. Bir anda ölkənin bütün prinsipsizləri, əqidəsizləri, özlərinə hörmət etməyən piarçıları hələ tam tamam olmamış bir ay əvvələ qədər silsilə şəkildə repressiyalar icra edən hökumətin ətrafına yığıldı, müxalifətin yeri deyil, indi iqtidar xalq, yaxud dövlət və xalq birliyi zamanıdır deyirlər. Hələ 3 gün əvvələ qədər rejimin korrupsionerliyindən, plütokratik təbiətindən, son dərəcə repressiv aparatından, biliyə yox yalana üstünlük verməsindən şikayətlənirdilər. Doğurdan o qədər əqidəsizsiniz ki, dünənə qədər bizi öldürən rejimi bağışlayırsınız? Hər 2-4 ildən bir təkrarlanan filmlər rejimi bağışlamanıza kifayət edir? Müharibəni dəstəkləməyinizə irad tutmuram, dəstəkləyə bilərsiniz, amma bunu bəhanə edib faşistsayağı hökuməti dəstəkləyəcəksinizsə sözün əsil mənasında əqidəsizsiniz. Hökuməti dəstəkləyirsinizsə bəsit şəkildə bütün cinayətlərini də bağışlamış olursunuz, yox əgər "indi hökumətin tərəfində duraq, tənqidə müharibədən sonra davam edərik" deyirsinizsə tutarsız və qeyri ardıcılsınız. Tarixdə nümunəvi hallar var, hindistanlılar iki müharibədə də britaniyanın tabeliyində vuruşdular, bu o deməkdir ki, hindistanlılar açıq-aşkar britaniyanın özündən daha azğın və soyğunçu olan ölkəyə qarşı vuruşmalarından ötrü britaniyanı bağışlamalı və etirazlarını sonraya saxlamalı idilər? Yox, doğru olan faktiki olaraq bütün bəşəriyyət üçün təhlükəli olan düşmənə qarşı vuruşarkən öz hərbi dəstəklərini siyasi dərəcəyə qaldırıb onları istismar edən rejimə verməmələridir. Trotski 1940-da ölməsinə baxmayaraq almaniyanın ssri-ə hücum çəkəcəyini bilirdi, buna görə də "ssri uğrunda, stalinə qarşı" şüarını irəli sürürdü. Bu o deməkdir ki, ssri-nin müharibəsi haqlı olacaq, bağlı olduğumuz ölkənin müdafiəsini dəstəkləyirik, amma bu dəstəyimizi cinayətkar bürokratiyaya uzatmırıq. Xülasə, rejimi dəstəkləmədən də müharibəni dəstəkləmək olar, əgər bunu bilmirsinizsə ya cahilsiniz, ya da rejimi dəstəkləmək sizə sərf edir, müxalifətçisinizsə deməli kripto yapçısınız, nə müxalifət nə rejimlə bir əlaqəniz yoxdursa və rejimi dəstəkləyirsinizsə əqidəsiz və prinsipsizsiniz.
Yeri gəlmişkən demək lap yerinə düşər, bu dəqiqə demokratik seçkilər keçirmək üçün mükəmməl fürsətdir, ilham əliyev rahatlıqla minimum 60-70 faiz səs toplayar, səs verənlərdən biri də aslan ismayılov olar, iyuldan bəridir ki, cənab prezidentinin arxasında durmaqdan orqazm olur, dəstəyini seçkidə də bildirmiş olar.
Son olaraq Azərbaycanda demokratiya praktiki olaraq mümkünsüzdür, çünki müharibə insanlar üçün daha cəlbedicidir nəinki ləyaqətli həyat, ona görə də əgər ölkəyə dair müsbət ümidləriniz varsa o ümidlərinizi kəsin, bir pox olmayacaq.
63. Öz əhəmiyyətini itirdiyini düşünürəm. Sanki üçüncü bir əl gələcək və iki tərəfi də sakitləşdirəcək. Bir gün gecə yatacayıq, səhər oyananda artıq döyüşlər bitmiş olacaq. Ortada qalan isə post-müharibə dövrünə məxsus problemlər qalacaq ki, onlardan da ən böyüyünü Moody's açıqlayıb - bank sektorunun tənəzzülü.
Bir neçə il əvvəl manatın ilk devalvasiyası olanda ölkədə nə qədər bank bağlanmışdı, o zaman neftin var, ya yox olmağı ölkəyə təsir etmədi. istehsal zəif olduğu üçün istehlak mallarının demək olar ki, hamsının (hətta yerli istehsal məhsulları da) qiymətini kəllə-çarxa çıxdı. Onun cəriməsini hələ də çəkirik, demək hələ uzun müddət də çəkəcəyik.
Mən bu müharibə başlayana kimi müharibəyə qarşı olmuşam, əvvəlki entrylərim buna sübut olar. Amma müharibə başlayanda emosiyalarımı qorumaq bahasına qələbə üçün ümidləndim, hələ də ümidliyəm, orası ayrı. Amma hər gün eşitdiyim bir şəhid xəbəri, insanların bir kənd uğruna küçələrdə mahnılarla, siqnallarla bayram etməsi, digər tərəfdən isə şəhid ailələrini, yaxınlarını görmək məni çox sıxır. Ətrafda demək olar ki, hər kəs mövcud hakimiyyəti dəstəkləyir, tərifləyir, hətta Heydər Əliyevə "gözünüz arxada qalmasın, oğlunuz torpaqlarımızı geri alır" mədhiyəsi düzür. Mənim üçün o kuliminasiya nöqtəsi məhz o şərh oldu. Bizim ən zəif nöqtəmizi çox yaxşı tutublar, mənə belə cənab prezident <3 yazdıran rejim bu millətə nələr eləməz?
Bundan sonra öz təmkinliyimi qoruyacam. Azərbaycanlılar tırkaya tez gedirlər, mən də tez gedirəm. innən sonra cənab prezident yazan entrym olsa, bu entry nömrəsini mənə ürək sözlərinizlə çatdırın zəhmət olmasa. Tez qələbə qazanmaq və daha çox cırılan maska görməmək ümidi ilə...
101. Nə qədər şərqli olduğumuzu göstərən bir müharibədir. Şah, hökmdar sevgisi hələ də canımızdan çıxmayıb. Qələbə olsun, ilhama şahlıq versin, daimi səsim ona deyənlər var. Cəmiyyət anlamır ki, bu problem 30 ildi var və onun 27 ilini əliyevlər hakimiyyətinin payına düşür. Heydər gələndən sonra 6 rayon getdi. Adını qoyduq qurtuluş günü. Nə gözəl qurtulduqsa artıq. indiki Qarabağ müharibəsi birbaşa ilhamın ayağına yazmaq, onun qələbəsi kimi qələmə vermək olmaz. "Lazım", yəni siyasi konyuktur özü belə yetişib. Siyasi konyuktur (vəziyyət) nədir: paşinyanın qərb meyilliliyi, Rusiyaya qarşı olan siyasi sanksiyalar, Türkiyənin bizə açıq aşkar sözdə və əməldə dəstəyi. Yəni Qarabağ alınsa, hamı kimi mən də prezidentə təşəkkür edərəm, üz-üzə gəlsək hətta əlini sıxaram, amma ikinci sözüm mütləq sən diktatorsan olar, hətta dar ağacına getsəm belə. Həqiqət nədir onu demək lazımdır. Əyriyə əyri düzə düz. Bunun üstünə bir də hikmət Hacıyev fetişi yaranıb millətdə. O danışanda ölkədə kütləvi orqazm hadisəsi olur deyəsən. insan üzərinə düşən vəzifəni yerinə yetirir sadəcə. Sistem daxilində ona biçilmiş oyun qaydaları nədirsə ona uyğun hərəkət edir. Bugün efirdədir, mətbuatda çıxış edir, digər hadisədə meydandadır. Bu əslində bizə bir şeyi göstərir: sistemə sadiq insanlar azdır, kadr çatışmazlığı var və bir nəfərə bir neçə funksiyanı yükləyiblər. Fərqinə varmırıq nədənsə. Bir dəfə Elmar Məmmədyarovun entry-sində dediyim kimi təyyarədə (erməni) jurnalistlə səhv eləmirəmsə dialoq elədilər. Elmar hazırcavab bütün suallara necə lazımdı reaksiya verdi. Hamı da əhsən dedi. Onda da vurğulamışdım, Qarabağ məsələsində şablon var, fərq etmir rus/ingilis/fransız və digər dillərdə danış, eyni şeyi deyirsən və hər dəfə cavablarımız məntiqli görünür, çünki haqlı tərəf bizik. Dünya hüquqi baxımdan bizim yanımızdadir, bugün də siyasi/güc baxımından. Necə ki, keçən il München təhlükəsizlik konfransında prezident paşinyanı sökürdü, eyni ssenari. Eyni şeyi sosial/siyasi/ictimai və bir sıra sahələrdə təkrar edəndə hamı susur, ümumi cavablar verirlər, ya da sualı firladirlar (redirect). Kütlədi də, bütə sitayişi sevir.
23. "biz də istəmirik cavan uşaqlarımız ölsün, amma qarabağı axır əvvəl almalıyıq." Canım yaaa, hələ də fərqində deyillər ki, bu sizin istəməyinizə bağlı deyil, eyni senari neçə ildən bir təkrar olunur və alınan iki üç yüksəklik olur, ağzınız yumulur, cənabın ətrafında sıx birləşirsiz, daha bir neçə il də prezident olmağına köməklik edirsiz. Qarabağ məsələsi diktatura ilə azərbaycanı idarə edən prezident üçün əla fürsətdir. Siz millətçilər ya da sırf şou üçün özünü millətçi, vətənpərvər, qarabağsevdalısı göstərənlər də inanırsız ki, işğal olunmuş torpaqlara hər il daha çox yaxınlaşırsız. (Bəlkə də yaxınlaşırsız)
Deyirlər ki, hər atəşkəş pozulanda bir neçə nəfərin ölməyindənsə, birdəfəlik çoxu ölsün, qarabağı da alsınlar. Yox, sənin qarabağın hansısa insanların ölümü bahasına alınmamalıdır. Müharibəni dəstəkləmək sadəcə sizin boş vətənpərvərlik hislərinizin nəticəsidir. Bu döyüşdə işğal olunmuş bütün rayonları belə alsalar, buna sevinməyəcək insanlar torpaqları yox, uğursuz siyasətin heç nə kimi gördüyü ölən, yaralanan insanları düşünənlərdi.
144. indiyə qədərki döyüşlər göstərir ki, Azərbaycan ordusunun planı təqribən belədir: cənub cəbhəsindən irəliləmək və şimal cəbhəsini daim gərgin saxlamaq. Şimaldan irəliləyişin olmaması bununla əlaqəlidir. Dağlıq Qarabağa şərqdən girmək intihara bərabər bir şeydir. Çünki, birbaşa dağa qarşı vuruşursan. Belə halda çox itki ola bilərdi. Amma cənubdan irəliləyərək Laçın dəhlizini nəzarət altına ala bilsək işi bitmiş saymaq olar. Laçın dəhlizi dağlıq qarabağın boynu kimidir, onu nəzarət altına almaq dağlıq Qarabağın boynunu qırmaq deməkdir. Təqribən 80 faiz qələbə ehtimalı var. Şimaldan isə Ağdərə-Vardenis yoluna deyilənə görə Azərbaycan ordusu nəzarət edir. O da dağlıq Qarabağın ikinci əsas bəsləyici damarıdır.
Beləliklə, şimaldan və cənubdan gələn qüvvələr kəlbəcər - Laçın xəttində birləşə bilsələr dağlıq qarabağ mühasirəyə düşmüş olacaq. Bununla da təqribən 10-15 günə təslim olacaqlar, sülh danışıqları başlayacaq. Bu əslində bizə alibi vermiş olacaq. Çünki, praktiki olaraq bir dövləti tanımaq üçün əsas meyar özünü saxlaya bilməsidir. Dağlıq Qarabağ müstəqil dövlət olmağa iddia edirsə özünü iqtisadi baxımdan saxlaya bilməlidir. Yoxsa heç kim heç vaxt tanımayacaq. Mühasirəyə düşəndən sonra özləri məcburən təslim olacaqlar ki, bu da bizə alibi verəcək dağlıq Qarabağın Azərbaycan ərazisi olması üçün. Belə.
65. Gecə vaxtdı iki dənə xəbərə baxdım, olan qalan əsəbim də pozuldu. Birini Cavid ağa paylaşıb twitter-də. Deməli, axcp-nin sədr müavini (səhv eləmirəmsə), gözəl bayramlı dünən rəhmətə gedib. (Allah rəhmət eləsin!). Dəfn mərasimidir. Polis gəlib dağıdır ordakıları, yəni yas məclisi deyil ki, deyesən yas məclisidir, toplaşmaq olmaz. Qəbirstanlıqda gözəl xanımı son mənzilə yola salırlar. Kimsə bunu dəfn eləməlidir ya yox? Meyid öz-özünə qəbrə girə bilsəydi, daha niyə ölürdü ki? Hələ bir neçə axcp üzvünü də tutublar. Polislər də nə boyda. Müharibəyə, düşmən qabağına 18 yaşlı, cansız, cılız körpə balaları göndər, amma xalqın üstünə pəzəvəngləri (elə hər iki mənada). Digər xəbəri də fb-də yaxın biri paylaşıb status olaraq. Deməli, hamı bilir ki, nəinki bizim cəmiyyətdə ermənilər də həqiqətən sülh tərəfdarı, müharibə istəməyən insanlar var. Bir sözlə #nowar həştəqi. Bu adamlar open media üzərindən sülh bəyanatıma imza atıblar və orda adamların adı bir listdə qeyd edib. 100-dən çoxdur. Dünyanın hər yerindən. Statusu paylaşan da yazasan ki, bu insanlar necə adamlardı filan. Altda da kommentlərdə söyənlər boy sırası ilə düzülüb. Kimsə sülh istəyirsə, bunun nəyi pisdir ki? Niyə fərqli düşünən birini qəbul etmək istəmirik? Hamı bizim kimi düşünməyə məcburdu məgər? Şəxsən, mən bu problemin həllini müharibədə görürəm, amma müharibə özü də sülhlə bitəcək də axır-əvvəl. Əbədi müharibə var bəyəm? Twitterə girib baxırsan sülh istəyəni peysər, vətən xaini çıxardıblar artıq. A kişi, dünənə kimi "birinci xanım" ermənilərlə şərab içmək söhbətini eləmirdi? O məqamda məgər o sülhpərvər deyil? Dünənə kimi bu sistemi səriştəsizlikdə, torpaqların satılmasında gunahlandırmırdınız? Bu müharibə olan qalan bir qırıq ümidim var idisə cəmiyyətin düzəlməsinə, xoş bir gələcəyə onu da silib apardı. Manqurt yığınıdı elə bil kütlə. Az-çox keyfiyyətli insanımız da qalıb kənarda çarəsiz.
194. Mənə çox şey öyrədən, həyatımla bağlı planlarıma göz gəzdirtdirən
müharibə. Artıq rezidenturamı Almaniyada oxumağı planlamıram. Bakıda da yaşayıb, işləməyəcəm. Bir nəbzə əzikliyimizi azaldacaq olan, xalq olacaq başıdik dura bilməyimizi təmin edəcək olaydır 2-ci Qarabağ müharibəsi. Daha içimdə dərinlərdə sındırılmış xalqın küsgünlüyünü hiss etmədən, özümdən əmin azərbaycanlıyam deyəcəm. Anlaşılmazlıqlara baxmadan sevəcəm bu milləti. Çünki onlar qaniçən, faşist deyillər. Çünki təhsilsiz, mentallığının ən ağır dərəcədə basdığı adamların içində belə bir yumşaq ürək var. Müharibədə vəhşət yaşansa da, öyrədir bizə bunları.
Mən ilk dəfə atəşikəs sözünə bu il, bu müharibədə ağladım. Sevindiyimdən yox, hirsimdən. Müharibələri sevməyən məni belə atəşikəs sözünə ağlatdı 2-ci Qarabağ müharibəsi. Müharibə başladı, düzünü deyim mən daxil, ətrafımda çox adam ciddiyə almadı ki, 2-3 günə yenə susacağıq. Amma bu dəfə elə olmadı. Bir gün dedilər ki, Dağlıq Qarabağa giriş sayılan Hadruda girmişik. Bundan sonra bir sabah oyandım, atəşikəs danışılır. Zaman yazılmır. O günü sevgilimlə görüşəcəkdim. Yolda bayraqları gördükcə dolmuşdum onsuz da. Gəlib çatanda məni sel-su ağlayan gördü. Bir yandan tanıdığım gündən bəri Qarabağı görməsə də, hər an Qarabağa duyduğu həsrətini üzündən oxuduğum qarabağlı, bir yanda da mən. Oturduq, divarlara baxdıq. O hirsindən susdu, mən hüznümdən. Sonra dedilər ki, yox, davam edir döyüşlər. ilk Cəbrayılı geri aldıq. Amma tam sevinməyə qoymadılar. Tərtər atəşə tutuldu, Bərdə 2 dəfə raket atəşinə gördü. Gəncə isə 3 dəfə. Körpə uşaqlar öldü. Onlar bizi sındırmaq istədi, biz hüznümüzü içimizdə saxladıq, sınmadıq, daha da acıqlanıb döyüşdük. Döyüşürük də. Keçən sevgilim atasıyla birgə evlərini xəritədə tapıb. ilahi, 1 divarı belə tam deyildi. Uşaq kimi evinə qayıdacağı günü gözləyən adam üçün uşaqlığının keçdiyi evdən əsər-əlamət qalmamağını görmək çətin olmalıdır. indi deyirlər ki, Şuşaya yaxınlaşırıq, hamı Şuşanı gözləyir. Mənsə Xocalını gözləyirəm. 2 nəsil üçün ruhlar və ölülər şəhəri olan Xocalı. Qarabağ bu millətin həm hüznüdür, həm qüruru. Qürurumuzu geri alacağıq müharibədə. Bədəli ağır olsa belə.
Yenilənmə: 10 noyabr 2020. Ermənistan təslim oldu. Təzə dövrə giririk. Amma bizi nə gözləyir, bilmirəm. Narahatam.
9. Mənə vpn istifadəsini öyrətmiş hadisə. Bu ölkədə hər gün pis xəbər, məntiqsiz qərarlar və 'çuşka seriallardakı bicok arvad hamiləlik kozırı ilə kişisini qorxudur' tərzində dövlətin müharibə səhnəcikləri ilə ömrümüz sikilsə də mən ən azından tech cahili kimi vpn i yoxlamış oldum. Kaş ilham torrent öyrənməyimə də bir şey fikirləşsə.
Burdan məsləhətxanadakı "vpn" başlığında olan bütün arkadaşlara başda albert einstein olmaqla Təşəkkürlərimi göndərirəm.
Sağlamlıq arzu edirəm hamınıza!
261. oğlunun bədən hissələrini qazaraq tapan atanın və oğlunun öldü xəbərini eşidəndən sonra nitqi tutulan ananın həyat faciəsini yaşatdığı müharibədir. bu faciələr bir deyil,iki deyil. maraqlısı budur ki niyə övladını oradan valideyn gəlib qazıb tapmalıdır? müharibə bitdi hər nə yaddan çıxdı? oğlunuzu verin gəlsin dövlətə borcun versin öləndən sonrakı yaşananlar bizlik deyil ? o boyda parad edib nümayişkaranəlik etməyin nə mənası var? özünüzü kimə göstərirsiz?
83. Masada olanlara gərək ceyhun bayramov belə deyərdi :
tabi siz atalari tarafından türklere emanet edilen karabağa her bakımdan yetersiz gördüğünüz bir ülkenin kontrol etmesine şiddetle karşı değilsiniz ama.
Özümüzü fatmagül kimi hiss edirəm, millət olaraq, kiminsə kayfini yatizdirdiq.
24. ikinci qarabağ müharibəsidirsə belə (ki məncə, deyil, 1 ay sonra "sentyabr döyüşləri" kimi xatırlanacaq) yenə öz içimizdən bir-birimizi diddiyimiz hadisədir. kosmopolit, pasifist olanların başına açmadıqları oyun qalmır, hamı bir-birinə zəhər qusur. yalançı şovinistlər whatsapp statuslarında, sosial mediada göstərdikləri tək adamlıq tamaşaları ilə təngə gətiriblər. heç kim ağzının danışığını bilmir və bilmək də istəmir, cəbhədə olanların vəziyyətinə görəmi narahat olaq, ya bu axmaqların yazdıqlarınamı əsəbiləşək, insan seçməkdə çətinlik çəkir. hamı nəsə yazanda elə bil and içib ki, sözləri camaatın 7 qatından keçməlidir, halbuki istifadə olunan kəlmələri daha həssas seçmək olar.
o qədər bəllidir ki, çətinlik, müharibə görməmiş bir nəslin yetişdiyi (97-98-dən sonrasından danışıram). necə davranmalıyıq, bilmirik. ən xırda problemdə belə bir-birimizi boğuruq. bütün dünyada baş verməyibmiş kimi öz taleyindən gileylənənlər var hələ, bəs niyə belə oldu, pandemiya, müharibə dövrünə düşdü gəncliyim. sənin gəncliyinə asqırım, gözlə də iki dəqiqə.
hələ də dəqiq itki sayının açıqlanmaması (biz tərəfdən) dünya miqyasında və müharibə propagandası baxımından yaxşı addımdır, çünki hər insanın məhləsinə uzağı 2-3 şəhid gəlir, digərlərindən xəbərimiz yoxdur, amma media qarşı tərəfin rəsmilərinə istinadən 500-dək yaralı olduğunu deyəndə biz sanki düşünməyəcəyikmi bir 600-ü də bizdə var? deyəsən, düşünməyəcəyik, çünki insanlar şəhid xəbərləri 1-1 gəldikcə orada 15 nəfərin öldüyünü düşünür, həqiqətən də, yüzlərləsinin yox.
bircə şey bilirəm ki, orada həyatını itirən adamların canı hər şeydən üstündür və heyif ki, kimlərinsə kefi belə istəyir, planları belə cızılıb deyə ölənlər onlar oldular.
bununla belə, dünən rusiyadan çıxan yük maşınları iran ərazisi ilə norduzdan ermənistana daxil olur. bir çoxunun güldüyü informasiya müharibəsi məsələsində isə nə qədər geridə qaldığımızı başa salmaq mümkün deyil, çünki bütün rəsmilərin twitter hesablarının reply hissəsində türklərin bizə etdiyi yardımlardan danışılır, rusiya və iranın ermənistana etdiyi yardımdan yox.
bu arada, cənubi azərbaycan adlandırdığımız bölgədə bizim saytlara çıxış məhdudlaşdırılıb. normalda dini əlində bayraq edən bir ölkənin əzəldən xristian olan qonşusuna yardımı gözlərimizi yaşartdı, tolerantlıq burada qazanmalıydı, hə mütləq?
276. müharibədən sonrakı haqsızlığı, ədalətsizliyi, qazilərin, şəhid ailələrinin bir çoxunun vəziyyətini, qaytarılan torpaqların indidən varlılar arasında bölüşdürülməsinin xəbərlərini aldıqca vaxtında böyük coşquyla xəbər gözlədiyim, hər gün yaxşı olsun, tez bitsin deyə dua etdiyim bu müharibəyə nifrət etməyə başladım, artıq bu barədə eşitdiyim tək bir söz məndə böyük qıcıq yaradır. 1 il ərzində dəyişən şey. 1 il olduğuna da inana bilmirəm, pandemiya ilə birlikdə bu müharibə mənim zaman alğımı aldı qopardı məndən. müharibə daha üstün gəldi təbii ki. sanki hər şey dünən kimidir, bütün hər şeyi yaddaşıma həkk edə-edə çıxdı getdi bu 1 il. o qədər böyük birlikdən sonra torpaqlar alınandan, müharibə bitəndən sonra bəlkə insanlar yenə bu dəfə də öz haqları üçün birləşərlər deyə ümid edib sevinirdim, müharibənin ortasında bu hiss yox olub getdi elə. müharibə sonrası da heç. ona görə bu müharibə mənim üçün o günlərdə yaşadığım hissləri ifadə etmir artıq. deyə düşünürdüm. bu günün də sıradan bir gün kimi keçəcəyini düşünürdüm. səhər hər kəsin story-də gördüyüm videoları tez-tez baxmadan keçirdim. bəzilərinə baxdım... istər-istəməz ağlamağa başladım. çox gözəl idi o birlik. amma bir az da yalandı sanki. bu bu gün gəldiyim qənaətdir. çünki sonrasında davam etmədi bu birlik. o birliyə daxil olanlar üçün heç nə ifadə etmədi. heç kim nələrə qadir ola biləcəyinin fərqinə varmadı. hər şey o 44 gündə qalmış kimi oldu. "torpaq qayıtdı, nə oldu?" deyə düşünməyə başladım. müharibə öncəsi və müharibə dövründə daha ümidliydim. indi baxıram ki, gedən sadəcə həyatlar, ümidlər, canlar, arzular oldu. nə qədər dramatik...
155. Sabaha, bəlkə də birsügünə Laçın və Xankəndi açıqlaması gözlənilir. Bir neçə mənbəyə baxmışam. Onların dedikləri yalan çıxmır. Əsas Laçın söhbətidir. Bu həftə müharibənin son fazasıdır. Qələbəyə doğru addımbaaaddım gedirik. Bu müddət eyni zamanda mülki əhali üçün çətin olacaq, çünki ermənilər xislətinə uyğun kardaşyansayağı qisas almaq istəyəcəklər. Ona görə Bomba səsləri çox eşidiləcək (arzu olunan bir şey deyil, əlbəttə, amma qaçınılmazdır). Hazır olmaq lazımdır.
O ki qaldı niyə dünya susur? Dünya təkcə bizə susmur; Cənubi Sudan, myanmar, Uyğur türkləri, kosova faciəsi, fələstin, iraq, suriya və siyahı uzanır ki uzanır.. səbəb sadədir: islam dini. Biz dövlət və cəmiyyət baxımından nə qədər sekulyar olsaq da, adət və ənənələrimiz dinə bağlıdır. (Gələnəksəl islam). Ona görə, dünya nəinki bizə yuxarıda sadalanan bütün hadisələrə qarşı üç meymunu oynayır. Geriyə yol yoxdur, ancaq irəli!!! Elmdə, texnologiya, hər sahədə cəmiyyəti, dövləti ayağa qaldıra biləcək hər şeydə ancaq inkişaf! Fərq etmir, bənnasan, həkimsən, alimsən, şagirdsən, təkcə fərd olaraq öz adına yox, cəmiyyətə, millətə faydan dəyə biləcək şəkildə nələrsə elə. Simurq quşu kimi külümüzdən doğmalıyıq. Ölkə olaraq ətrafımız düşmən dolu: iran, Rusiya, Ermənistan. Üç əsrdi bizi parçalayırlar. Bezdik də day! Hara kimi? Nə istəyirsiniz?
Allah bu müqəddəs yolda millətimizə, ordumuza kömək olsun!!! Tezliklə sevinəcəyik!
Edit: bir videoyaya baxdım twitter-dən Qubadlı və Laçını almışıq deyə mahnı oxuyurdular. Şuşa və Xankəndində də inanılmaz döyüşlər gedir. Son həlqəyə çatmışıq. Səhər elə geydirmə Prezidentləri dedi ki, çatıblar 5 km qalıb Şuşaya. Bu həftə bitər, əgər həqiqətən yan müdaxilə olmasa. Bu gecə yatmaq olmaz daha.
196. 6 noyabr tarixində hamının 9 noyabr bayraq bayramına qədər şuşaya giriləcəyinə ümid etdiyi müharibə. hətta bir neçə ekspert də deyir ki, azərbaycan ordusu buna görə tələsib çoxlu itki verə bilər. tələsməyə heç bir əsas yoxdur. olmadı 17 noyabr dirçəliş günü də var, belə də ki. mən şəxsən əsas xəbəri xocavənd qırmızı bazar istiqamətindən gözləyirəm. bir iki gün əvvəl artıq ordumuzun xocavəndin içinə girmək cəhlərini təsdiqləyən videolar vardı. indi bilmirəm videolar nə qədər köhnədir, ancaq hər halda bütün cənub cəbhəsində qızğın döyüşlər gedir deyəsən. Bir də ki, erməni mənbələr şuşaya yardıma gedən iki tankın şəklini çəkib tumanlarını başlarına keçiriblər. tankların vəziyyətinə baxanda, köhnə model t72-lər olduğu, reaktiv zirehi falan quraşdırılmamış, kamuflyajı düzəməlli vurulmamış maşınlar olduğu görünür. əgər bunlara sevinirlərsə vəziyyət lap xarabdır deyəsən. nəysə, xeyirlisi olsun. təki o mərd əsgərlərimiz sağ salamat qayıtsın.
bir də hamı gözləyir ki, duman çəkilsin, bayraktar işə keçsin. elə bil indiyə qədər ancaq bayraktarla vuruşurdu ordumuz. duman bizə zərər verdiyi kimi, onlara da zərər verir. həm də hücum edən tərəfə təhlükəli bölgələrdən keçməyə imkan verir. osturub ayılacaqlar ki, mühasirədədilər.
237. azərbaycan əsgərinin tam qələbəsi ilə bitən müharibə. müharibə bitdi, məncə artıq məsələyə kənardan baxıb, şərhimi bildirə bilərəm. humanitar və hüquq baxımından ən yaxşı kompromisin tapıldığına inanıram.
(baxma: igid odur basdığını kəsməyə)
əgər döyüşlər davam etsə idi və erməni əhali tamamilə qarabağdan getsə idi, doğurdan da bu bir humanitar fəlakət olacaqdı. nə qədər milli qisas hissimizi doyursa da.
bu anlaşmanın gətirdiyi babat bonus var ki, o da naxçıvanın blokadasının qaldırılmasıdır.
gələk indi elephant in the room-a. müqaviləyə bir daha nəzər yetirdim, orda dağlıq qarabağ ətrafı bölgələrdən erməni qoşunları qeyd şərtsiz çıxarılır. dağlıq qarabağın içindəki erməni hərbi texnikası və hərbi birləşmələri barədə isə bir şey deyilmir. çox güman ki, müqavilənin başqa xırda detalları var ki, ictimaiyyətə açıqlanmır. təxmin edirəm ki, orada erməni hərbi birləşmələri qalmayacaq. əksi məntiqsizdir, belə çıxır ki, ermənistanın da orda hərbi kontingenti yerləşdirilir? yoxsa, ölkələrimizin yeni xəritələri cızılmalıdır? məntiqsizdir, orada heç bir erməni əsgəri qalmayacaq.
xankəndi, xocalı, ağdərə bizə qayıtmalı idi deyənlərə gəldikdə isə, bircə onu demək istəyirəm ki, o bölgələr bizə qayıtdı zatən. bütün qaçqınlara haradan çıxarılıbsa ora da yerləşmək hüququ veriləcək. o cümlədən dağlıq qarabağın azərbaycanlı əhalisinə. başqa nə istəyirdiniz? erməni əhalinin o bölgələrdən getməyini? mümkün olan şey deyil axı. bu on illiklərlə bizim üstümüzdə ləkə kimi qala bilərdi.
P.S. cavid ağanı təkrarlamaq istəmirəm, ancaq mən də bu aydan b2 rus dili kursuna yazılmışdım. tam yerinə düşdü. sizə də məsləhət görürəm. swh
243. azərbaycanın(torpaqları qaytardıq), türkiyənin(naxçıvana korridor türkiyənin tələbi idi əvvəldən və bir əsr sonra qafqaza giriş elədi), rusiyanın(sülhməramlılar, onsuzda yerləşdirilməli idi, amma rusdan başqa variantlar da var idi) qalib gəldiyi, ermənistanın və iranın(nə qədər istəsə də prosesə qoşula bilmədi) məğlub olduğu müharibə oldu. pis tərəfi rusiyanın 5-ildən artıq qala bilməsini leqallaşdırması oldu. bundan sonra yatanda, duranda kiminsə öldüyünü, yaralandığını düşünməmək, sağam mesajı gözləməməyin verdiyi yüngülləşmək hissini təsvir edə bilmirəm. elə bil uzun müddət ölümdən başqa heç nə mənə təsir edə bilməyəcək. realist tərəfim biraz keçsin, yenə şəhid ailələrinə, qazilərə qarşı səhlənkarlıqları eşidəcəyik deyir. hamı 1-2 aya müharibə qurtaracaq yazmışdı, amma mən birinci müharibədə 5 il dözdüyümüzə görə onların da azı 5-6 ay dirənəcəklərini düşünürdüm, hələ aclığı-səfaləti görməmiş, eyforiyadan ayılmamış çökdülər. bu müharibədən sonra birinci müharibədəki o əsgərləri döyüş uduzulsa da məğlub olaraq görə bilmərəm
16. 27 sentyabr 2020-ci ildə azərbaycan orudusunun keçirdiyi hərbi əməliyyatlar sayəsində Qaraxanbəyli, Qərvənd, Kənd Horadiz, Yuxarı Abdulrəhmanlı, Aşağı Abdulrəhmanlı, Böyük Mərcanlı və Nüzgar kəndlərinin işğaldan azad olunduğu müharibə.
allah ordumuza kömək olsun, inşallah bütün torpaqları geri qaytaraq.
edit 1: murov dağı və ətraf zirvələr ordumuzun nəzarətinə keçdi.
)
